Na moim miejscu zmieniłybyście pracę?

[Normotonia]

Jestem człowiekiem bojaźliwym, dlatego zawsze mam mnóstwo obaw i boję się zmian.
Po okresie próbnym przedłużyli mi umowę na dwa lata.
Nie spodziewałam się tego, ponieważ przełożona miała wiele zastrzeżeń, a bezpośrednia przełożona zawsze mnie krytykowała i zawsze ja byłam kozłem ofiarnym.
Czuję się wypalona/wykończona/zmęczona.
Praca mnie nie cieszy, częściej się denerwuję.
Rodzice powtarzają mi, abym szukała pracy bliżej domu (obecnie mam 65 km do pracy, to jest dwie przesiadki i mimo ośmiu godzin pracy, nie ma mnie cały dzień w domu). Wynajmowałam nawet pokój w domu, ale musiałam się wyprowadzić (przez postępowanie właściciela) i w zawodzie (obecnie nie pracuję w zawodzie).
Chciałabym zmienić prace, ale się boję: że znowu od nowa zaczynam na okresie próbnym, że znowu inni współpracownicy, że nie odnajdę się w zawodzie i inne czarne myśli. Chociaż wiem, że pracując w zawodzie miałabym więcej wypłaty, chociaż męczy mnie to dojeżdżanie i szkoda mi pieniędzy na wynajem pokoju, chociaż ta praca obecna nie jest lekka.
W tej pracy trzyma mnie to, ze mi przedłużyli umowę na dwa lata i że jest mniej stresująca, niż praca w moim zawodzie. I koleżanki fajne dziewczyny.

[201803090921]

Zdecydowanie szukałabym innej pracy na Twoim miejscu.

Musisz zdecydować czy pracujesz dla miłej atmosfery czy dla pieniędzy. Nie będę klepać farmazonów o samorozwoju, bo to głównie modny bełkot, ale fakt jest taki, że większość ludzi pracuje dla kasy a nie dla miłych koleżanek. One nie zapłacą za Ciebie rachunków, a jesli nawet teraz nie masz dużych potrzeb, to pomyśl o przyszłości.

[201703060948]

Napisane przez Normotonia

Jestem człowiekiem bojaźliwym, dlatego zawsze mam mnóstwo obaw i boję się zmian.
Po okresie próbnym przedłużyli mi umowę na dwa lata.
Nie spodziewałam się tego, ponieważ przełożona miała wiele zastrzeżeń, a bezpośrednia przełożona zawsze mnie krytykowała i zawsze ja byłam kozłem ofiarnym.
Czuję się wypalona/wykończona/zmęczona.
Praca mnie nie cieszy, częściej się denerwuję.
Rodzice powtarzają mi, abym szukała pracy bliżej domu (obecnie mam 65 km do pracy, to jest dwie przesiadki i mimo ośmiu godzin pracy, nie ma mnie cały dzień w domu). Wynajmowałam nawet pokój w domu, ale musiałam się wyprowadzić (przez postępowanie właściciela) i w zawodzie (obecnie nie pracuję w zawodzie).
Chciałabym zmienić prace, ale się boję: że znowu od nowa zaczynam na okresie próbnym, że znowu inni współpracownicy, że nie odnajdę się w zawodzie i inne czarne myśli. Chociaż wiem, że pracując w zawodzie miałabym więcej wypłaty, chociaż męczy mnie to dojeżdżanie i szkoda mi pieniędzy na wynajem pokoju, chociaż ta praca obecna nie jest lekka.
W tej pracy trzyma mnie to, ze mi przedłużyli umowę na dwa lata i że jest mniej stresująca, niż praca w moim zawodzie. I koleżanki fajne dziewczyny.

To jest tak, że jak pobędziesz dłużej w zawodzie niezwiązanym z Twoim doświadczeniem, to ciężko będzie Ci potem zmienić na coś związanego. Chyba, że oba są powiązane. Więc przemyśl sobie, czy na pewno nie chcesz w przyszłości pracować w swoim zawodzie.

[de_wu]

Jestem w podobnej sytuacji, z tym, że przedłużyli mi umowę na rok. Niestety mam kiepską atmosferę w pracy, pracuję z pewną osobą, która wykańcza mnie psychicznie, ciągle się czepia, zarzuca kłamstwa ( zmyślanie wyników jeśli coś odbiega od normy , które są robione zgodnie z procedurami ), i inne. Powoli nie mogę spać w nocy z tego stresu, bo zastanawiam się, co jutro mi zarzuci. W piątek podpisałam umowę, ale dziś już jestem u kresu wytrzymałości. Mam bardzo dużo pracy, a ta osoba wybija mnie z rytmu, rozprasza i męczy psychicznie. Jedyne co mnie trzyma to pieniądze, nie wiem czy jakaś firma mi zaproponuje taką stawkę jak obecna. Mam dość.

[Vrenth]

Pracowałam 3 lata nie w zawodzie i teraz mam nieco gorszą pozycję zawodową niż student bez doświadczenia (do 3 lat dołożyło się trochę bezrobocia). Więc jeśli chcesz pracować w zawodzie, to w miarę szybko. Dodatkowo lepsza sytuacja finansowa prawdopodobnie pozwoliłaby Ci wynająć pokój i zrezygnować z dojazdów - jak miałam w sumie 8.5h w pracy i 1.5h w autobusach to mnie to wykańczało, głównie przez dojazdy.

Dobra atmosfera jest przyjemna, ale da się żyć i bez tego. Mąż pracuje w zawodzie, który lubi i trochę narzeka na ludzi, ale większość czasu jest zadowolony. Oczywiście zależy od specyfiki pracy, ale najczęściej przez większość czasu siedzisz sama nad swoimi obowiązkami - lepiej je lubić. A jak masz umowę na 2 lata, to jest to znakomity moment, żeby spokojnie poszukać nowej pracy - nie masz "noża na gardle", a to zawsze pomaga.

[Normotonia]

Raz pracowałam w zawodzie, też dojeżdżałam (ale nie tak daleko), koleżanki były różne, ale pieniądze lepsze od tego co mam teraz. Niestety po okresie próbnym podziękowali mi.
I tak w sumie, po studiach już ponad 2 lata jestem bez pracy w zawodzie (nie liczę tych 3 miesięcy i 6 miesięcy bezrobocia).
Chyba wystarczająco dużo straciłam.

[201703060948]

Napisane przez Normotonia

Raz pracowałam w zawodzie, też dojeżdżałam (ale nie tak daleko), koleżanki były różne, ale pieniądze lepsze od tego co mam teraz. Niestety po okresie próbnym podziękowali mi.
I tak w sumie, po studiach już ponad 2 lata jestem bez pracy w zawodzie (nie liczę tych 3 miesięcy i 6 miesięcy bezrobocia).
Chyba wystarczająco dużo straciłam.

Opisujesz to tak ogólnie, że nie sposób doradzić niczego konkretnego. Dlaczego podziękowali po okresie próbnym? Byłaś słaba? Jeśli tak, to dlaczego byłaś słaba? I czy możesz coś zmienić, żeby być dobra? Jeśli nie, to nie ma sensu jeszcze raz próbować.

Jeśli tak albo jeśli podziękowali z powodów nie mających nic wspólnego z jakością Twojej pracy, to możesz przecież próbować raz jeszcze.

[Normotonia]

Nie powiedzieli mi wprost, dlaczego nie przedłużają mi umowy. Mówili, że chcieli mi dać jeszcze dodatkowe 3 miesiące próbnego, ale kadry się nie zgodziły. Więc, nie wiem jak było naprawdę. Być może byłam słaba, ale nikt mi wprost o tym nie powiedział. A szkoda, co im szkodziło podać prawdziwy powód.

[Timon i Pumba]

Treść usunięta

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Napisane przez Normotonia

Nie powiedzieli mi wprost, dlaczego nie przedłużają mi umowy. Mówili, że chcieli mi dać jeszcze dodatkowe 3 miesiące próbnego, ale kadry się nie zgodziły. Więc, nie wiem jak było naprawdę. Być może byłam słaba, ale nikt mi wprost o tym nie powiedział. A szkoda, co im szkodziło podać prawdziwy powód.

Ale czujesz że ta praca w zawodzie, to to co chcesz robić? Widzisz się w tym?

[Normotonia]

Nie wiem, czy to jest to co chciałabym robić.
W ogóle to ja nie wiem co bym chciała w życiu robić.
A studia to mi rodzice wybrali. I ja niestety brnęłam w to dalej.

[Wolha wRedna]

Napisane przez Normotonia

Nie wiem, czy to jest to co chciałabym robić.
W ogóle to ja nie wiem co bym chciała w życiu robić.
A studia to mi rodzice wybrali. I ja niestety brnęłam w to dalej.

Rodzice wybierający studia to najgorsze co może być.

Jeśli nie wiesz co chciałabyś w życiu robić to nie radzę teraz na hurra szukać nowej pracy. Posiedź tam gdzie jesteś i zastanów się po to żeby następnym razem wybrać bardziej świadomie. Wypisz swoje plusy i minusy, możliwości, to co jest ważne przy szukaniu pracy, preferencje, to co lubisz i w czym byś się czuła, dopiero później szukaj.

Sama skończyłam studia w pewnej dziedzinie, a pracuję w innej, która tylko trochę łączy się z wyuczonym zawodem. Czasami nachodzą mnie myśli, że powinnam zmienić pracę na coś lepiej płatnego, ale tu gdzie jestem mam przeważnie komfort psychiczny, a przy moim charakterze i pewnych innych problemach (zdrowotnych) sugerowano mi pracę spokojną i bezstresową. Też mam dylematy

[cloooe]

nawet bym się nie zastawiała! Już dawno szukałabym czegoś innego. Jak dla mnie to, że koleżanki są fajne i że masz umowę na dwa lata to żaden argument. Ludzie (na ogół) wszędzie są fajni, a w tej pracy jest Ci po prostu źle...chcesz tam spędzić następne dwa lata???

[jzjzjz]

porozsyłaj cv w odpowiedzi na ogłoszenia, które wydają Ci się fajne i Cię interesują. może "przypadkowo" znajdziesz coś godnego uwagi? czasem strach przed zmianą jest tą najstraszniejszą rzeczą