" Mała Moskwa " - najnowszy film Waldemara Krzystka - opine

[ulinkaaa]

Jestem bardzo ciekawa czy ktos z Was byl juz, albo wybiera sie do kina na ten film. Ja mialam okazje obejrzec go wczesniej na przedpremierowym pokazie w Legnicy, bo "Mała Moskwa" to polska Legnica lat 60.

Ten film to niesamowita historia o milosci rosjanki i polskiego oficera.
Film naprawde godny uwagi, zwlaszcza dzieki doskonalej grze aktorskiej. Dawno nie widzialam tak dobrze zrobionego filmu.

Historia oparta na faktach, jednak nieco zmodyfikowana, ale i tak chwyta za serce i porusza naprawde gleboki problem zakazanej milosci.

Ogladalam niedawno wywiad z Leslawem Zurkiem - odtworca jednej z glownych rol i Paulina Chylewska zadala mu pytanie: Jak zachecic mlodych ludzi by poszli do kina na ten film? - bo ona obejrzala i przyznaje, ze to dla niej troche jak since-fiction.

On jej odpowiedzial, ze rzeczywiscie dla mlodych jest to troche abstrakcyjna historia, ale warto wiedziec jak naprawde bylo te 50 lat temu w Polsce.

Ja rowniez uwazam, ze warto.

Zachecam do dyskusji.

[jusssi]

film cudowny pokazuje realia tamtych czasow wydaje mi sie ze film starszym przypomina jak to bylo a mlodszym pokazuje troche nie tak odleglej historii. Mieszkam w Legnicy i jest tam wiele miejsc, starych budynkow ktore pamietaja tamte czasy wiec wiele nawet nie trzeba bylo zmieniac zeby pokazac specyfike tamtych czasow. polecam film naprawde dobry

[paula007]

Nie wiem, czy słyszałyście, ile ten film wzbudził emocji i kontrowersji. Wszystko przez nagrodzenie go Złotym Lwem w Gdyni. Poczytajcie tutaj i tutaj.

Nie będę tutaj polemizować z decyzją jury festiwalu, bo innych nominowanych filmów nie widziałam. "Mała Moskwa" to na pewno nie żadne arcydzieło, ale po prostu solidne kino. Może nie nowatorskie i niczym nie zaskakujące, ale warte uwagi.

Faktycznie, jest to typowy melodramat. Historia zakazanej miłości niby sztampowa, ale uatrakcyjniona specyficznymi historycznymi realiami . Poza tym ciekawym zabiegiem okazało się przeplecenie historii matki, z losami córki odwiedzającej po długim czasie Legnicę. I Swietłana Hodczenkowa, grająca rolę matki i córki (tak różnych od siebie), jest chyba najmocniejszym punktem tego filmu. Jednym z najsłabszych jest, paradoksalnie, drugi bohater wątku miłosnego, Lesław Żurek - mdły, bez wyrazu. Może przez to ta "namiętna" miłość nie była specjalnie przekonująca i naprawdę daleka byłam od łez. Mimo, że oglądałam z zainteresowaniem (również dzięki świetnie oddanemu-przez scenografię, muzykę, zdjęcia- klimatowi epoki), to naprawdę dużo bardziej wzruszała (i zastanawiała) ta druga, współczesna część filmu.

[Serendipity]

A mnie,wbrew opiniom krytyków,fim bardzo się podobał.Ukazał realia naszej "przyjaźni" z ruskimi , także piękną historię zakazanej miłości.

[ulinkaaa]

Napisane przez jusssi

film cudowny pokazuje realia tamtych czasow wydaje mi sie ze film starszym przypomina jak to bylo a mlodszym pokazuje troche nie tak odleglej historii. Mieszkam w Legnicy i jest tam wiele miejsc, starych budynkow ktore pamietaja tamte czasy wiec wiele nawet nie trzeba bylo zmieniac zeby pokazac specyfike tamtych czasow. polecam film naprawde dobry

To prawda, potwierdzam, ze wielu budynkow nie trzeba bylo specjalnie zmieniac

Napisane przez paula007

Nie wiem, czy słyszałyście, ile ten film wzbudził emocji i kontrowersji. Wszystko przez nagrodzenie go Złotym Lwem w Gdyni. Poczytajcie tutaj i tutaj.

Nie będę tutaj polemizować z decyzją jury festiwalu, bo innych nominowanych filmów nie widziałam. "Mała Moskwa" to na pewno nie żadne arcydzieło, ale po prostu solidne kino. Może nie nowatorskie i niczym nie zaskakujące, ale warte uwagi.

Faktycznie, jest to typowy melodramat. Historia zakazanej miłości niby sztampowa, ale uatrakcyjniona specyficznymi historycznymi realiami . Poza tym ciekawym zabiegiem okazało się przeplecenie historii matki, z losami córki odwiedzającej po długim czasie Legnicę. I Swietłana Hodczenkowa, grająca rolę matki i córki (tak różnych od siebie), jest chyba najmocniejszym punktem tego filmu. Jednym z najsłabszych jest, paradoksalnie, drugi bohater wątku miłosnego, Lesław Żurek - mdły, bez wyrazu. Może przez to ta "namiętna" miłość nie była specjalnie przekonująca i naprawdę daleka byłam od łez. Mimo, że oglądałam z zainteresowaniem (również dzięki świetnie oddanemu-przez scenografię, muzykę, zdjęcia- klimatowi epoki), to naprawdę dużo bardziej wzruszała (i zastanawiała) ta druga, współczesna część filmu.

Zdaje sobie sprawe, ze film ten wzbudza sporo kontrowersji, nie tylko z uwagi na to, ze zostal nagrodzony w Gdyni, ale ogladajac pierwszy raz nie moglam oprzec sie wrazeniu, ze Rosjanie zle odbiora Misze - jako niesamowicie nachalnego w stosunku do Wiery, bezpruderyjnego i idacego po trupach do celu, w koncu swiadomie uworzil mezatke i do tego rosjanke i probowal ja zdobyc wiele razy. Ale jak wiadomo, milosc nie wybiera. Ale film i tak niesamowity.

[Limonka1987]

Dzisiaj byłam na "Małej Moskwie" w kinie i muszę przyznać, że jestem zachwycona i poruszona. Przez niemal połowę filmu miałam łzy w oczach. Chyba nie tylko mnie urzekła ta niesamowita historia miłosna, bo cała sala siedziała w skupieniu i ciszy aż do ostatniego napisu (już dawno nie byłam na filmie, na którym ktoś nie chrupałby popcornu, popijając colą tak, że efekty dźwiękowe ma przyjemność słyszeć kilka najbliższych rzędów ), a później przez kilka minut biła brawo.
Ze swojej strony szczerze polecam

[żaba :)]

Zgadzam się z wami. Widziałam ten film w kinie i muszę stwierdzić, że bardzo mnie poruszył. I sądzę, że nie tylko mnie ponieważ zaskoczona byłam trochę reakcją widzów. Zazwyczaj kiedy widać już napisy końcowe wszyscy zbierają się do wyjścia, a tutaj ludzie w zupełnej ciszy wpatrywali się w ekran dopóki nie zapalono świateł.

[verochka]

Co prawda nie gustuje w takich filmach (melodramat/historyczny), ale poszlam i obejrzalam z przyjemnoscia. Piekne plenery, musyka, dialogi... i Lesław Żurek... (uwielbiam go!!!)

[paula007]

Obejrzałam wczoraj mało znany film - Rok spokojnego słońca Zanussiego i nasunęło mi się skojarzenie z "Małą Moskwą".

Teoretycznie mało tu podobieństwa. Film Krzystka rozgrywa się w latach 60 w Legnicy, główna bohaterka jest Rosjanką, w dodatku zamężną, jej kochanek - Polakiem. Akcja filmu Zanussiego toczy się tuż po wojnie w małym miasteczku niedaleko Zielonej Góry, bohaterka jest Polką, wybranek - Amerykaninem, oboje są "wolni", teoretycznie im łatwiej. Teoretycznie, bo dzieli ich bariera językowa, a miłość okazuje się niemożliwa - tak jak w "Małej Moskwie".

I może mniej u Zanussiego typowej tragedii, ale jest jest prawdziwe uczucie, wiarygodni bohaterowie. "Rok spokojnego słońca" autentycznie wzrusza i tak sobie myślę, że właśnie tak powinien wyglądać dobry film o niemożliwej miłości. No bo co z tego, że zrobi się obraz solidny technicznie i wizualnie "ładny", jak zapomni się o najważniejszym w tym przypadku - prawdziwych emocjach.

[nANcY:*]

Film mogłam zobaczyć już jakiś rok temu, w jego nieoficjalnej wersji, gdyż uczęszczałam na kółko filmowe i jedną z 'atrakcji' był właśnie taki pokaz. Po seansie reżyser tłumaczył, że pewne wątki mogą ulec zmianie, samo zakończenie mogło mieć inne wersje i takie tam. Więc nie wiem jaka jest ostateczna wersja. Ale to co widziałam, no wzruszyło mnie. Podobało mi się.

[ulinkaaa]

Tez slyszalam wiele opinii krytykow, ze film jest oparty na 'plytkich' emocjach, drewniany... W sumie obejrzalam go 3 razy i mimo kilku swietnych momentow, rzeczywiscie ten brak emocji nieco rzuca sie w oczy, choc staraklam sie ta opinia krytyka nie sugerowac. Po pierwszym obnejrzeniu bylam jednak pelna zachwytu nad caloscia.

[paula007]

Napisane przez ulinkaaa

Tez slyszalam wiele opinii krytykow, ze film jest oparty na 'plytkich' emocjach, drewniany... W sumie obejrzalam go 3 razy i mimo kilku swietnych momentow, rzeczywiscie ten brak emocji nieco rzuca sie w oczy, choc staraklam sie ta opinia krytyka nie sugerowac. Po pierwszym obnejrzeniu bylam jednak pelna zachwytu nad caloscia.

Właśnie właśnie, bo przecież - jakby nie patrzeć - to melodramat, który założenia powinien być na emocjach oparty. I tak jak niektóre melodramaty są przesadzone i do bólu ckliwe, tak ten jest, moim zdaniem, zbyt bezpłciowy i sztuczny. Jak postać kreowana przez Żurka.

[ulinkaaa]

Napisane przez paula007

Właśnie właśnie, bo przecież - jakby nie patrzeć - to melodramat, który założenia powinien być na emocjach oparty. I tak jak niektóre melodramaty są przesadzone i do bólu ckliwe, tak ten jest, moim zdaniem, zbyt bezpłciowy i sztuczny. Jak postać kreowana przez Żurka.

To prawda, obiektywnie rzecz biorac Zurek byl najmniej przekonywujacy. :/

[Hajja Hawwa]

Film jest fantastyczny, zakochałam się w nim. Z racji fascynacji językiem rosyjskim i studiowania filologii rosyjskiej chciałam się wybrać na ten film do kina. Jednak TŻ wolał iść na "To nie tak jak myślisz, kotku", no i poszliśmy na komedię, a "Małą Moskwę" obejrzeliśmy w domu. Naprawdę piękna historia o miłości, popłakałam się na tym filmie.