Nie mam przyjaciół

[YOUdith]

Napisane przez Candy_lips

Musiało Ci być bardzo przykro
No, ale nie dziwię się, że dałaś sobie z Nią spokój- zrobiłabym dosłownie to samo.
Rozumiem zrobić tak raz czy dwa, ale notorycznie to jest już chore.
Dobrze, że Ty nikogo nie wystawiasz, ja jak pisałam też tego nie robię,a to, że czekałam na jedną z nich około godziny, to chyba jest na to wiernym dowodem.
Paulinka, wiesz, zazwyczaj jak ludzie siebie nie lubią, to nie utrzymują zbyt bliskich kontaktów. Jeżeli ktoś proponuje Ci spotkanie, a Ty wcale chcesz, to powiedz grzecznie, że nie masz ochoty i tyle. Przecież ten ktoś raczej skapnie się, że wcale nie chcesz się spotykać. Zapewniam Ciebie, że lepsze to niż nagłe odwoływanie- przynajmniej w moim odczuciu.
A to, że jesteśmy tu i nie znamy się nie zwalnia z przyzwoitości.
Przecież ja na tę dziewczynę czekałam, miała się spóźnić, a wcale nie przyszła miała wyłączony tel... i okazało się potem, że niby coś ważnego zatrzymało. Moim zdaniem tak się nie robi.

Dokładnie - tak się nie robi. Bardzo nieładnie...

[saming]

A skąd wiecie co się stało? Różne rzeczy się ludziom w życiu przytrafiają.
Mam koleżankę, która kiedyś też "olała" spotkanie, nie było z nią kontaktu ani nic, potem się okazało, że stało się u niej coś osobistego w domu, rozładował się jej telefon i całkiem też zapomniała o spotkaniu. Ludzka rzecz. A nikt przecież nie będzie jej wypominał, że "bo sory, olałaś nas, i to mega nieładnie, nieważne że Ci się tam w domu wali, ważne żebyś nas poinformowała dzień wcześniej że nie przyjdziesz."

Trochę empatii. Może komuś naprawdę coś WAŻNEGO wypadło, Wam się nigdy tak nie zdarzyło? No to się cieszcie, ale innym się zdarza i trzeba umieć to przełknąć.

[Candy_lips]

Czy ja wiem? Mnie w życiu spotkało wiele złych sytuacji, a nigdy tak nie postąpiłam. Jak odwołałam spotkanie, to tylko w wyjątkowych okolicznościach i zawsze napisałam nawet parę dni wcześniej lub dzień wcześniej. Jednak w większości przypadków przychodziłam, przychodzę na czas. Może coś faktycznie im się przytrafiło, lecz i tak jestem zła, bo od tej pory cisza, pewnie po prostu im głupio. A ja jak już się umówiłam, to nawet jakby mi coś wypadło, to robiłabym wszystko, żeby następnym razem doszło do spotkania. Nie jestem gołosłowna.

[asiaczek87]

A może jakiś mini zlot w Poznaniu? o ile kilka poznanianek tutaj jest. Widzę tylko dwie

[YOUdith]

Napisane przez saming

A skąd wiecie co się stało? Różne rzeczy się ludziom w życiu przytrafiają.
Mam koleżankę, która kiedyś też "olała" spotkanie, nie było z nią kontaktu ani nic, potem się okazało, że stało się u niej coś osobistego w domu, rozładował się jej telefon i całkiem też zapomniała o spotkaniu. Ludzka rzecz. A nikt przecież nie będzie jej wypominał, że "bo sory, olałaś nas, i to mega nieładnie, nieważne że Ci się tam w domu wali, ważne żebyś nas poinformowała dzień wcześniej że nie przyjdziesz."

Trochę empatii. Może komuś naprawdę coś WAŻNEGO wypadło, Wam się nigdy tak nie zdarzyło? No to się cieszcie, ale innym się zdarza i trzeba umieć to przełknąć.

Może...a może nie. Nie wiem. Ja przekonałam się na własnej skórze, że w 99% przypadków "coś mi wypadło" oznaczało "nie przyjdę, bo mam takie widzimisię". Przypadek opisany przez Cany_lips idealnie wpasowuje się w schemat działania notorycznych odwoływaczek spotkań

[red_wine]

Napisane przez asiaczek87

A może jakiś mini zlot w Poznaniu? o ile kilka poznanianek tutaj jest. Widzę tylko dwie

Witam,
od grudnia będę mieszkać sama w Poznaniu więc zgłaszam się jako trzecia

[konfitura_]

Poznań! Melduję się czwarta

[Mikulinka17]

Hej, nie jestem z Poznania, ale często bywam Fajnie byłoby się gdzieś spotkać

[eveb]

witajacie wizażanki!

właśnie zaczęłam pierwszy rok studiów w Warszawie i również chętnie poznam nowe osoby większkość moich znajomych porozjeżdżała się po Polsce i jestem tutaj trochę samotna.. Jest może tutaj jakaś Warszawianka/mieszkajająca w Warszawie wizażanka chętna na spotkanie?

[konfitura_]

Napisane przez Mikulinka17

Hej, nie jestem z Poznania, ale często bywam Fajnie byłoby się gdzieś spotkać

Ja jestem jak najbardziej za

[alohura]

Cześć. Właśnie zaczęłam studia magisterskie w Łodzi i ze znajomymi u mnie niestety kiepsko. Większość została w poprzednim miejscu i jakoś kontakt się urwał... no cóż, każdy zajmuje się swoimi sprawami. A z nowymi ludźmi jakoś ciężko mi nawiązać kontakt. Miłoby było od czasu do czasu z kimś wyskoczyć na kawę i po prostu pogadać o głupotach. Pozdrawiam, miłego wieczoru

[90agnieszka90]

Witam Łodziankę ja co prawda mieszkam w okolicach, ale w Łodzi ze względu na studia jestem prawie codziennie

[Sigilo]

Widzę że Łódź się pojawiła ale ja chyba za stara jestem

[alohura]

Jak to się mówi: 'oj tam, oj tam'. Myślę że wiek żadną barierą/ przeszkodą nie jest. Przy okazji życzę miłego wieczoru wszystkim!

[asiaczek87]

Napisane przez konfitura_

Ja jestem jak najbardziej za

Dziewczyny to umówmy sie na jakiś zlot Poznanianek. Dajcie znać na priv co wy na to wszlekie sugestie- piszcie

[Paulinka675]

a jest tu może jakaś wizażanka z okolic marek, białołęki, ząbek, ewentualnie praga północ, targówek??? chętnie się zapoznam

[Agrh]

bezsensu jest mieszkać na wsi. Jak mam kogoś poznać ? Jechać 1,5h do Krakowa specjalnie

[90agnieszka90]

Wchodzę na fejsa i co widzę? Kilka osób na krzyż

[YOUdith]

Napisane przez 90agnieszka90

Wchodzę na fejsa i co widzę? Kilka osób na krzyż

Bo dziś OSTATKI! Wszyscy się bawią! Po za tym dziś sobota więc...wszyscy się bawią!

[Paulinka675]

Napisane przez YOUdith

Bo dziś OSTATKI! Wszyscy się bawią! Po za tym dziś sobota więc...wszyscy się bawią!

wszyscy, oprócz nas...

[Idylla]

I ja również chętna na spotkanie w Poznaniu Wprawdzie mieszkam pod Poznaniem, ale to nie kłopot.

[Sylfka1992]

Witajcie!

Uważam, że mam sporo znajomych, jednak chyba niewielu z nich mogę nazwać przyjaciółmi. Do nikogo nie mogę tak po prostu zwrócić się, że chcę się spotkać, pogadać, wspólnie spędzić czas. A o problemach to chyba w ogóle nie mam komu powiedzieć.
Miałam przyjaciółki - mam je powiedzmy do tej pory, ale ze względu na różne okoliczności widujemy się raz na ruski rok i kontakt powoli się urywa, a przyjaźń słabnie.
Mam faceta, który jest moim najlepszym przyjacielem. Jesteśmy ze sobą ponad dwa lata i chcemy ze sobą spędzić resztę życia, dużo razem przeszliśmy.
Brakuje mi jednak przyjaciółki kobiety, takiej której mogłabym wszystko powiedzieć.
Mam 19 lat i jestem z Łodzi, chciałabym poznać fajną dziewczynę stąd w podobnym wieku.

[filia_]

witam wszystkich poszukujących przyjaciół

nie przeczytałam całego wątku ale kilka pierwszych stron owszem
i chciałabym sie odnieść do rad tam dawanych, może akurat kogoś do czegoś natchnie

większość tych rad można by określić jednym zdaniem "wyjdź do ludzi"
z jednej strony racja - bo niby jak kogoś spotkac nie wychylając nosa z domu?
ale z drugiej strony łatwo powiedzieć, trudniej wykonać bo jak tu podejść do nowych osób, których się nie zna, obojętnie czy to gdzieś w pubie, na uczelni, czy w szkole i powiedzieć "hej, może sie zaprzyjaźnimy/gdzieś wyjdziemy/co powiecie na piwko wieczorem"? z takim zagajeniem pewnie nie mają problemu osoby przebojowe, pewne siebie, ale takie tez pewnie nie mają problemu z brakiem znajomych/przyjaciół bo dawno ich już mają

ja, w liceum czy na studiach, nie miałam takiej "paczki" z która można by pójść na piwko/grilla/dyskotekę a rady żeby podejść i zagadac byłyby dla mnie do niczego... nie odważyłabym się, bałaby sie przede wszystkim... odrzucenia, że się osmieszę, bo w końcu nie znam tych ludzi, ich upodobań, poczucia humoru, itp
jak juz pisałam, sa ludzie, którzy by się nie bali, ale, jak też już pisałam, tacy nie maja problemu z szukaniem bo własnie w takiej "paczce" są

ale jednak znalazłam przyjaciół, tylko nie w klasie czy na roku, ale gdzie indziej

(teraz się trochę pomądrzę )

przyjaźń to relacja (jedna z miłości zresztą - ta przyjaźń też jest miłością), która człowiekowi nie jest potrzebna do zycia, do przedłużenia gatunku, nie jest potrzebna do uprawiania seksu(w domysle rozmnazania), wychowania dzieci, to załatwia nam pociąg fizyczny, przywiązanie itp
przyjaźń jest relacją niejako dodatkową, ekskluzywną, nie pojawia się sama (jak poządanie, zakochanie czy przywiązanie) trzeba na nią zapracowac, trzeba się na nią swiadomie zdecydować, co nie znaczy, że jest niepotrzebna! wrecz przeciwnie, jest potrzebna bardzo, nie po to,żeby zyc, ale po to,żeby zyc lepiej...
przyjaźń nie pomaga nam żyć ale pomaga żyć dobrze... (mysl nie moja ale bardzo piękna i mądra)
ale przyjaźń, żeby zaistnieć, potrzebuje jakiegoś rdzenia, czegoś, wokół czego "może się owinąć"
mówi się, że zakochani patrzą sobie w oczy a przyjaciele patrza razem w jednym kierunku i dużo w tym prawdy, potrzebny jest właśnie ten wspólny kierunek, w który można razem patrzeć, cel, który można razem osiągać, pasję, którą można razem realizować
bez tego, mówcie co chcecie, ale przyjaźni nie będzie... będą znajomi do plotkowania/wyjścia na piwo/potańczenia ale nie będzie przyjaźni (co nie znaczy, że z przyjaciółmi nie można plotkować, wyjść na piwo/potańczyć, ale to będzie jakby dodatek do tej przyjaźni a nie jej rdzeń)

więc moja rada? (dla tych co dotrwali do tego miejsca )
szukać przyjaciół w miejscach, gdzie ludzie razem cos robią, bo to zbliża najbardziej i ani się obejrzysz, a z grupką ludzi z kółka szachowego pójdziesz na imprezę bo uznacie, że trzeba sobie zrobic przerwę w tych szachach a potem z radościa do nich wrócicie, bo po prostu to lubicie...
to oczywiście tylko przykład ale posłuże sie nim dalej.... jeśli lubisz grac w szachy i zaczniesz szukać kogoś kto tez lubi i z Toba zagra wśród np grupy na studiach, to jak bedziesz mieć dużo szczescia - znajdziesz, ale bardziej prawdopodobne, że tylko na Ciebie dziwnie popatrzą, a niektórzy może jeszcze wyśmieją... ale jak pójdziesz na spotkanie kółka szachowego to nikt na ciebie dziwnie nie popatrzy, wrecz przeciwnie, ucieszą się, że ktoś jeszcze podziela ich pasję, ze nie tylko oni są tacy "inni", zaczniecie grać i już bedzie ten "rdzeń" a reszta sama sie rozwinie... zawsze bedzie o czym rozmawiac, omawiac strategie, oragnizować turnieje, jeździć na turnieje (a wiadomo, że wyjazdy łączą najbardziej) itd...
żeby nie było, nie jestem zdesperowaną fanka szachów (jeśli już, to brydża ), werbującą przez forum ludzi do swojego kółka szachowego
chcę tylko pokazać pewną prawidłowość, zasade, i mam nadzieję, że mi sie to udaje
to naprawde nie muszą być szachy ale po prostu coś co lubi sie robić, poszukać, gdzie zbierają się ludzie, którzy tez to lubią i zwyczajnie do nich dołączyć, takie spotkania są zwykle (zdarza się inaczej?) otwarte, nikt nie pyta po co i dlaczego i w ogóle kto ty jestes, wystarczającym powodem znalezienia się tam jest to, że Cię dana sprawa interesuje.. i problemu "o czy rozmawiac" też nie ma
ktoś powie - ale ja nie mam żadnej takiej pasji
ok, więc rada pierwsza, jak nie masz - to może warto zacząć miec? co szkodzi pójsc i spróbować? może akurat sie spodoba i zostaniesz na dłużej?
rada druga, niekoniecznie musi to byc taka "konkretna" pasja
moze po prostu lubisz czytać ksiązki - rozejrzyj się za spotkaniami gdzie ludzie czytają a potem omawiają dany tekst (wbrew pozorom takie spotkania moga być bardzo ciekawe - mówie z autopsji)
a może chciałabys pomagac innym - jest duzo grup charytatywnych organizujących różnego rodzaju pomoc (Caritas, fundacja"mam marzenie" itp.) gdzie można coś razem robić i spotkać wspaniałych ludzi

żeby nie byc gołosłownym, ja przyjaciół poznałam nie w szkole czy na studiach ale w harcerstwie (czasy liceum) i duszpasterstwie akademickim (czas studiów) i mimo, ze drogi nam się juz porozchodziły bo wyrosliśmy i ze szkoły i z uczelni to przyjaźnie pozostały... bo zbudowaliśmy je na solidnych podstawach podobnych poglądów i wyznawanych wartości, wspólnych dążeniach, sprawach, tych wszystkich rzeczy(a było ich naprawde dużo zarówno w harcerstwie jak i duszpasterstwie), które razem robilismy, a robiliśmy to rzem, bo nas to interesowało, ale nie byliśmy przypadkową zbieraniną z ulicy ale ludźmi, którzy swiadomie przyszli w dane miejsce bo wiedzieli,że własnie to chca robic i wiedzieli ze własnie tam znajdą, ludzi, którzy będą chcieli tego samego ( a niektórzy nie wiedzieli, ale sie dowiedzieli a inni zrezygnowali bo spróbowali ale okazało sie ze "to nie to")
poza ty na studiach tańczyłam i jak na razie jeszcze tancze w zespole tanca ludowego i choć akurat tam przyjciół nie znalazłam (pasja co prawda wspólna, ale poglądy na życie nieco inne ) to znalazłam fajnych znajomych a wiem że i przyjaźnie i nawt niejedno małżeństwo w tym zespole miało swój początek

no to na koniec jeszcze konkrety czyli "wszystko fajnie ale gdzie mam pójść?"
no to proszę:
wszelkiego rodzaju kursy językowe
klub tańca towarzyskiego (albo chociaż kurs - pójść na I stopień może każdy a potem może akurat bedzie kontynuacja? )
zespoły taneczne
aerobik
sztuki walki (judo, karate, aikido, itp)
kółko szachowe :P
kółko brydżowe (na mojej uczelni było! i bardzo żałuje, że już nie miałam kiedy chodzić - ale to ambitny plan na emeryturę ;D)
klub przewodników górskich
harcerstwo (na czasy liceum - bardzo polecam)
duszpasterstwo młodzieży (na czas liceum)
duszpasterstwo akademickie (na czas studiów)
(tu mała dygresja dla tych, którym duszpasterstwo kojarzy sie z klepaniem różańca i ogólnie wielką nudą - mylicie sie bardzo
oczywiście, ze modlitwa też jest - co to byłoby za duszpasterstwo, ale poza tym mozna powiedzieć, ze znajdzie sie coś "dla każdego" i dyskusje i czytanie i zapraszani goście, i oglądanie filmów, i imprezy, i wyjazdy i mnóstwo innych rzeczy - przynajmniej w duszpasterstwach, które ja znam)
caritas
różne fundacje
jazda konna
chór (jak ktoś lubi spiewać )
klub młodych mam

dobra, wena mi sie skończyła, choc możliwości na pewno jest o wiele więcej
a jakby te moje wypociny sie komus przydały to juz w ogóle byłoby super

a teraz to juz dobranoc

[YOUdith]

Ja chodziłam na fitness przez dłuższy czas. Nie poznałam tam nikogo, bo nie miałam odwagi zagadać, nie lubię narzucać się ludziom i wychodzę z założenia, że może ktoś sobie nie życzy mojego towarzystwa, a jeżeli jest inaczej to sam zagada...więc szłam tam, ćwiczyłam w dużej grupie, uśmiechałam się, a później wychodziłam i wracałam do domu.

[Paulinka675]

wszystko by było dobrze gdyby nie to, że te zajęcia kosztują

ja i tak już płacę ponad 700zł za szkołę i angielski- myślałam, że na kursie językowym poznam jakichś ludzi ale najmłodsza jestem ja i dziewczyna 28 lat, a z moich doświadczań wynika, że dla niej ja jestem małolatą i nię będzie miała ochoty się ze mną zadawac

wszystko mam pod górkę, mam już dość siedzenia w domu i marnowania swojej młodości

[filia_]

YOUdith, Paulinka
przynajmniej wiem, że ktoś przeczytał moje wypociny, bardzo mi miło, warto było siedzieć do 2 w nocy

odpowiadając ogólnie - moje rady to nie złoty środek na wszystkie problemy z brakiem przyjaciół
napisałam tego posta w odpowiedzi na rady pt "wyjdź do ludzi" które wg mnie są raczej mało pomocne, dlatego pokazałam pewne zasady odnośnie przyjaźni i podałam konkrety, które można zastosowac praktycznie
co przeciez nie znaczy, że wystarczy wybrać jedną z podanych przeze mnie propozycji i sukces gwarantowany, na nastepny dzien ma sie kilkoro przyjaciół
pokazałam to na swoim przykładzie, uczęszczałam na roznego rodzaju zajęcia a przyjaciół znalazłam tam, gdzie pisałam
chodziłam też na kurs jezykowy, zajęcia sportowe i akurat tam nie poznałam nikogo na tyle, żeby znajomość wyszła poza zajęcia i przetrwała ich zakończenie, ale to,ze mi sie nie udało, nie znaczy, że komuś innemu się nie uda, więc trudno, żebym skreślała np kursy językowe bo ja akurat tam przyjaciół nie poznałam
innymi słowy, trzeba troszke poszukac, jak nie w jednym miejscu to w innym

Napisane przez YOUdith

Ja chodziłam na fitness przez dłuższy czas. Nie poznałam tam nikogo, bo nie miałam odwagi zagadać, nie lubię narzucać się ludziom i wychodzę z założenia, że może ktoś sobie nie życzy mojego towarzystwa, a jeżeli jest inaczej to sam zagada...więc szłam tam, ćwiczyłam w dużej grupie, uśmiechałam się, a później wychodziłam i wracałam do domu.

bardzo dobrze Cie rozumiem, tez chodziłam na zajecia sportowe, na których miałam takie same odczucia przychodzisz, robisz co swoje i wychodzisz, nawet nie za bardzo rozmawiasz z resztą uczestników... kojarze przynajmniej dwa miejsca, w których czegoś takiego doświadczyłam
ale trafiłam też na zajęcia gdzie, chociaż chodziłam tam tylko dwa miesiące, zdążyłam zaliczyć imprezę integracyjną, miałam możliwość pojechania na spływ kajakowy (a wiadomo jak takie wyjazdy integrują ) a jak odeszłam to ludzie pytali kiedy wrócę... mimo że znali mnie 2 miesiące
także zalezy gdzie sie trafi, jak to w życiu, raz się uda a innym razem się nie uda, to przecież normalne, na tym życie polega jakby sie wszystko wszystkim od razu udawało to byłaby utopia a nie jest...

Napisane przez Paulinka675

wszystko by było dobrze gdyby nie to, że te zajęcia kosztują

przypuszczałam, że ten argument się pojawi
no tak, kosztują, nic na to nie poradzę
dla jednego nie będzie to zadnym problemem bo ma kase i go stac a dla innego będzie przeszkodą nie do przeskoczenia, w drugim przypadku oczywiste rozwiązanie nasuwa się jedno - iść na te zajęcia, które nie kosztują
z wymienionych przeze mnie w poprzednim poście przynajmniej połowa jest bezpłatna
a nawet przyszły mi do głowy 2 kolejne możliwości, i to też bezpłatne
- różnego rodzaju koła naukowe na uczelni (wbrew pozorom nie służą li i jedynie poszerzaniu wiedzy )
- PTTK - pisze ogólnie bo zwykle jest tam kilka możliwości i można poszukać czegoś dla siebie, no dobra, zwykle płaci się składkę członkowską ale to jest rzedu 50zł na rok, a nie na miesiąc jak w przypadku np tańca towarzyskiego
no i za wyjazdy tez sie oczywiscie płaci, no ale to wszędzie, trudno, żeby ktoś wyjazd sponsorował

a jak chce się zupełnie bezpłatnie to dobrą opcją są, o czym już pisałam, różne zespoły taneczne, ale nie taniec towarzyski tylko ludowy, nowoczesny, mażoretki, itp
zajęcia są całkowicie bezpłatne (przynajmniej w tych, co ja znam, bo zaraz mnie ktoś zagnie i powie, że zna takie gdzie sie płaci - to trzeba poszukac tam, gdzie sie nie płaci :P) a i wyjazdy są nieraz sponsorowane częściowo a czasem całkowicie
ach, no i oczywiście trzeba lubić tańczyć, więc nie piszcie prosze, że a co, jak ktos nie lubi ;D
założenie jest takie, ze szukamy takich miejsc, gdzie możemy robic to co lubimy, ewentualnie nigdy nie próbowaliśmy i jest szansa, że polubimy

Napisane przez Paulinka675

ja i tak już płacę ponad 700zł za szkołę i angielski- myślałam, że na kursie językowym poznam jakichś ludzi ale najmłodsza jestem ja i dziewczyna 28 lat, a z moich doświadczań wynika, że dla niej ja jestem małolatą i nię będzie miała ochoty się ze mną zadawac

wszystko mam pod górkę, mam już dość siedzenia w domu i marnowania swojej młodości

z tego co piszesz wnioskuję, że masz mniej niż 28 lat a nawet pewnie kilka mniej
nie wiem czy ta szkoła to srednia, policealna, czy studia i czy pracujesz i utrzymujesz sie sama czy utrzymuja cie rodzice (druga opcja daje na pewno więcej swobody, jednak praca "troche" czasu zajmuje)
w każdym razie jak najbardziej jestem za tym, żebyś "nie marnowała swojej młodości" i poszukała miejsca gdzie będziesz mogła robic to co lubisz z ludźmi, których lubisz

[90agnieszka90]

Sylfka1992- ja jestem z okolic Łodzi

[Paulinka675]

filia - widzisz, ja się ostatnio trochę podłamałam, bo idąc do szkoły (to jest studium policealne, zajęcia mam 3 razy w tyg), liczyłam, że znajdę koleżanki, niestety, nie udało się, potem poszłam na angielski - i tu już byłam pewna, że mi się uda i znów skucha

chciałam iść do pracy, ale widać osoba ucząca się i doszkalająca język nie jest pożądanym pracownikiem i wysyłając cv od września nie otrzymałam ani jednej odpowiedzi, nawet z ofert na pół etatu

utrzymują mnie rodzice, nie inaczej i nie mogę nadwyrężać ich budżetu i fundować sobie kolejne zajęcia

liczę na to, że w przyszłym roku jak skończę szkołę i wybiorę się do jakiejś pracy to poznam jakichś ludzi, ale to jeszcze tyle czasu...

chciałabym poznać kogoś w miejscu mojego zamieszkania, mieszkam to od sierpnia i siedzę tylko w domu, fajnie by było mieć koleżankę na tej samej ulicy czy w pobliżu, chyba sprawię sobie psiaka na wiosnę i będę z nim latać na spacerki, może wtedy kogoś poznam, na ulicy budują się nowe osiedla, będą więc nowi młodzi (mam nadzieję) ludzie

ja mam 22 lata i nie mam nic przeciwko znajomości z dziewczynami starszymi ode mnie, niestety te starsze nie chcą się kolegować z takimi "małolatami" jak ja, nie wiem czemu tak jest, nic na to nie poradzę

[201611241302]

A ja widzę jakąś dziwną presje na posiadanie wielu przyjaciół. Ja tam wolę mieć jednego, ale takiego, o którym z pewnośćią mogę powiedzieć: to jest mój przyjaciel Mam jednego od wielu lat i to nie jest tylko jeden, ale aż jeden

[Paulinka675]

Napisane przez dzasminka

A ja widzę jakąś dziwną presje na posiadanie wielu przyjaciół. Ja tam wolę mieć jednego, ale takiego, o którym z pewnośćią mogę powiedzieć: to jest mój przyjaciel Mam jednego od wielu lat i to nie jest tylko jeden, ale aż jeden

żeby to chociaz była jedna osoba, ale w moim przypadku jak i w wielu inny jest to zero