być razem po zdradzie - potraficie?

[ParoleParole]

Raz wybaczyłam. Po drugim razie odeszłam.
I nie żałuję. Po co być z kimś takim.

Wysłane z mojego LG-E460 przy użyciu Tapatalka

[201607040946]

Napisane przez ParoleParole

Raz wybaczyłam. Po drugim razie odeszłam.
I nie żałuję. Po co być z kimś takim.

Wysłane z mojego LG-E460 przy użyciu Tapatalka

Same here, sis

[madana]

Napisane przez Espoir91

Nie chodzi o to, że mam luźnie podejście, bo gardzę zdradą, krytykuję ludzi, którzy się jej dopuszczają. Chodzi tylko o to, że rozważając każdy problem staram się wczuć w osobę i zrozumieć dlaczego tak zrobiła. Jedni zdradzają dla sportu, drudzy dzięki zdradzie uciekają od problemów. Są osoby, którym warto dać drugą szansę, a są takie które należy wykastrować na do widzenia.

- no ale Twój chłopak nie zdradził Cię raz, ba- nawet nie dwa , więc trudno mi to pojąć.

- wiesz, a mnie zwyczajnie nie chciałoby się ładować we wczuwanie się w zdradzającego faceta, chlejącego, ćpającego, agresora itp. - jeśli zostałabym skrzywdzona, dlaczego miałabym "wczuwać się" w tę osobę, to tak, jakbym ja sama nie była ważna? Wczuwać to mogę się w czyjąś krzywdę, a nie tego, kto krzywdzi.
I nie ukrywam, że odnośnie mojego podejścia do sprawy tego wątku- wyniosłam swoje podejście obserwując moją matkę, która była baaaardzo zakochana i zdradzana nie raz, nie dwa, nie trzy. Ba- do tego doszło też, ze uroda męska jest tylko częścią faceta, bo bycie super przystojnym jak mój ojciec to za mało do bycia fajnym mężem, fakt- był w porządku ojcem, ale wolałabym mieć z nim kontakt jako ojcem po rozwodzie rodziców, czego nie było.

Aha, i założyłaś swój wątek na ten temat, a tam opisałaś jeden ze swoich związków, czyli to:

Byłam kiedyś z pewnym facetem dwa lata. Ogólnie zostawił mnie z dnia na dzień nic nie mówiąc, poszedł sobie do swojej byłej... Trochę rozpaczałam dopóki nie dowiedziałam się, że będąc ze mna spotykał się z innymi... Nie wiadomo z iloma spał... ehh... Dziś udaje, że mnie nie zna

- czy to znaczy , ze teraz jesteś z innym facetem który także Cię zdradzał? Bo jeśli tak, to w szoku jestem dużym.

[elvegirl]

Napisane przez Espoir91

Nie chodzi o to, że mam luźnie podejście, bo gardzę zdradą, krytykuję ludzi, którzy się jej dopuszczają. Chodzi tylko o to, że rozważając każdy problem staram się wczuć w osobę i zrozumieć dlaczego tak zrobiła. Jedni zdradzają dla sportu, drudzy dzięki zdradzie uciekają od problemów. Są osoby, którym warto dać drugą szansę, a są takie które należy wykastrować na do widzenia.

Ja jestem w stanie zrozumieć sytuację, kiedy mamy słabego psychicznie człowieka, słaby związek, bez szczerości, bez rozmów, w którym ludzie są bardziej obok siebie, niż ze sobą. No i ok, niech będzie, zanim zrozumiał że jest źle i odszedł, to zrozumiało to jego ciało i dlatego zdradził. OK. I wiem że są związki, tak jak Twój, w których zdrada jest takim otrząśnięciem, uświadomieniem pewnych rzeczy, startem do rozmów. No i ok, jak komuś to pasuje, to jest dobrze.
Natomiast ja wolę opierać szczęście w związku na czymś innym, niż oświecenie po zdradzie. Może to kwestia wieku, w moim wieku ludzka niewiedza o tym, że w związku należy rozmawiać o swoich oczekiwaniach, potrzebach, uczuciach, jest dowodem na to, że ten człowiek jest w emocjonalnym żłobku i szkoda mi czasu na wychowywanie go

---------- Dopisano o 12:18 ---------- Poprzedni post napisano o 12:16 ----------

Napisane przez madana

- no ale Twój chłopak nie zdradził Cię raz, ba- nawet nie dwa , więc trudno mi to pojąć.

A to swoją drogą, zdradę można potraktować jako jednorazową lekcję, z której się wyciąga wnioski - ok. Ale jak wytłumaczyć wielokrotną zdradę? Że dopiero przy entej zdecydowali się porozmawiać? Czy przy entej dopiero się tej rozmowy nauczyli?

[madzia0007]

Napisane przez xooox

9 miesięcy iluzji..? Poczekaj, poczekaj, on jeszcze pokaże, na co go stać
Absolutne nie dla kontynuowania związku po zdradzie. Problemem jest to, ze wiele kobiet nie potrafi wyobrazić sobie życia bez misiaczka i dlatego decyduja się wybaczyć. Kompletnie nie ogarniam jak po takim upokorzeniu można chcieć cokolwiek naprawiać. Jak dla mnie życie jest zdecydowanie za krótkie, żeby dawać drugą szansę.

Mnie szokuje ze co niektóre sie wrecz cieszą ze zdrady bo "nauczyli sie rozmawiać, uczucie odzylo" i inne pierdy. A zeby to wszystko osiągnąć niezbędne było ciupcianie jakies pierwszej lepszej pani będąc w zwiazku. Fuj. Faceci sa mądrzejsi i w większości maja inne podejście do zdrady, zdradzajaca kobieta wylatuje ze zwiazku na kopach i powrotu nie ma. Jest to sprawa honoru, zdrada to największe upokorzenie jakie moze zafundować partner. Szkoda ze tak wielu kobietom brakuje tego poczucia honoru.

[xooox]

Mi się wydaje, że to jest kwestia miłości i tego, kogo bardziej się kocha. Generalnie jeśli bardziej kochasz siebie to odchodzisz, jeśli misiaczka, to zostajesz.

[Espoir91]

Napisane przez madana

- no ale Twój chłopak nie zdradził Cię raz, ba- nawet nie dwa , więc trudno mi to pojąć.

.

tak, zdradził mnie kilka razy. Gdy się dowiedziałam jakie życie prowadził, przysiągł mi, że się zmieni i to zrobił. W sumie od tego czasu nie mam mu nic do zarzucenia. Nas akurat zdrada oczyściła i nauczyła wspólnie żyć. Uważam, że każdemu należy się szansa, ale tylko jedna. Jeżeli sytuacja by się powtórzyła, już bym odeszła pomimo całego uczucia. Jestem atrakcyjną kobietą, nie uważam żeby mi czegoś brakowało. Wiem, że ułożyłabym sobie życie z kimś innym, bo rozstanie to nie koniec świata, ale chciałam dać mu szansę. Nie żałuje decyzji

[elvegirl]

Napisane przez Espoir91

Nie żałuje decyzji

I to najważniejsze. Bez względu na to, jak nielogicznie według innych postępujemy, najważniejsze to żyć i podejmować decyzje w zgodzie ze sobą. Ktoś nie żałuje wybaczenia, ktoś inny nie żałuje zasadzenia zdradzającemu kopa w kuper.

[201609102148]

Napisane przez Espoir91

tak, zdradził mnie kilka razy. Gdy się dowiedziałam jakie życie prowadził, przysiągł mi, że się zmieni i to zrobił. W sumie od tego czasu nie mam mu nic do zarzucenia. Nas akurat zdrada oczyściła i nauczyła wspólnie żyć. Uważam, że każdemu należy się szansa, ale tylko jedna. Jeżeli sytuacja by się powtórzyła, już bym odeszła pomimo całego uczucia. Jestem atrakcyjną kobietą, nie uważam żeby mi czegoś brakowało. Wiem, że ułożyłabym sobie życie z kimś innym, bo rozstanie to nie koniec świata, ale chciałam dać mu szansę. Nie żałuje decyzji

Założyłaś wątek, w którym twierdzisz, że "nic nie jest w stanie ukoić Twojego żalu".

Może ja jakaś niedzisiejsza jestem, ale nie słyszałam takiego synonimu sformułowania "jestem szczęśliwa w udanym związku".

[Espoir91]

Napisane przez Farmakopea

Założyłaś wątek, w którym twierdzisz, że "nic nie jest w stanie ukoić Twojego żalu".

Może ja jakaś niedzisiejsza jestem, ale nie słyszałam takiego synonimu sformułowania "jestem szczęśliwa w udanym związku".

rany dziewczyny jak Wy łapiecie za słówka... Czy w Waszych związkach nigdy nie macie gorszych dni??? Nie??? W poprzednim wątku napisałam, że są dni w ktorych nic nie jest w stanie ukoić mojego żalu, taki dzień miałam na przykład wczoraj, dlatego w ogóle o tym napisałam. A wy nie macie gorszych dni?? Zawsze rzygacie tęczą? Jestem z Nim szczęśliwsza niż kiedy kolwiek! Ufam Mu, nie kontroluję Go. Zdarzają się jednak dni gdy myślę o tym co było, tak po prostu, bez powodu. Nie boję się tego, że to się powtórzy, tylko zadaję sobie pytanie, dlaczego... Czasami odnoszę wrażenie, że niektóre wizażanki szukają dziury w całym. Nie dziwię się, że dużo dziewczyn piszę z nowych kont, aby opowiedzieć o swoim problemie, bo boi się utraty szacunku internetowych przyjaciółek i zlinczowania. Wiele dziewczyn boi się napisać publicznie o swoim problemie, bo boją się , że całe forum na nie wsiądzie. Ja nie mam żadnego problemu ze sobą, zakładając wczorajsze forum chciałam się wygadać, bo miałam gorszy dzień.

[xooox]

Napisane przez Espoir91

tak, zdradził mnie kilka razy.

Uważam, że każdemu należy się szansa, ale tylko jedna.

Eee? Nie rozumiem

[Espoir91]

Napisane przez xooox

Eee? Nie rozumiem

chodzi o to, że okłamywał mnie jakiś czas. Dowiedziałam się o tym po pewnym okresie. Zakończyłam ten rozdział razem z nim. Dałam mu szansę na poprawę i jest ok. Rozumiesz?

[furia88]

Dziewczyny, nie kłóćcie się. Każda ma inne zdanie na temat zdrady, ja np prawdopodobnie zostałam zdradzona, niby zdrada nie wypowiedziana głośno, jednak taki domysł był i konkretna sytuacja dały mi do myślenia. Jednak ta sytuacja kosztowała nas 3 lata bez siebie. Od dłuższego czasu jestem znowu z tym chłopakiem i jest cudownie, nie mogę mu nic zarzucić. Zmiana totalna, oboje wydorośleliśmy, nie mniej jednak bolało i boli nadal.

[201609102148]

Napisane przez Espoir91

rany dziewczyny jak Wy łapiecie za słówka... Czy w Waszych związkach nigdy nie macie gorszych dni??? Nie??? W poprzednim wątku napisałam, że są dni w ktorych nic nie jest w stanie ukoić mojego żalu, taki dzień miałam na przykład wczoraj, dlatego w ogóle o tym napisałam. A wy nie macie gorszych dni?? Zawsze rzygacie tęczą? Jestem z Nim szczęśliwsza niż kiedy kolwiek! Ufam Mu, nie kontroluję Go. Zdarzają się jednak dni gdy myślę o tym co było, tak po prostu, bez powodu. Nie boję się tego, że to się powtórzy, tylko zadaję sobie pytanie, dlaczego... Czasami odnoszę wrażenie, że niektóre wizażanki szukają dziury w całym. Nie dziwię się, że dużo dziewczyn piszę z nowych kont, aby opowiedzieć o swoim problemie, bo boi się utraty szacunku internetowych przyjaciółek i zlinczowania. Wiele dziewczyn boi się napisać publicznie o swoim problemie, bo boją się , że całe forum na nie wsiądzie. Ja nie mam żadnego problemu ze sobą, zakładając wczorajsze forum chciałam się wygadać, bo miałam gorszy dzień.

No... Nie Pewnie dlatego, że nie mamy sobie czego "wybaczać" i "zapominać".

OOczywiście, problemy mamy, jak każdy. Ale pochodzą one z zewnątrz, spoza związku. Partner jest wtedy wsparciem, opoką- a nie dodatkowym źródłem zmartwień.

Mam trudne studia, problemy ze zdrowiem i ledwo domykajacy się budżet. Gdybym do tego jeszcze miała
użerać się z niewiernym partnerem i swoimi "dołami" spowodowanymi przeszłością to chyba bym się psychicznie wykończyła. Już tysiąc razy lepiej jest być samą- zawiązek to powinna być czysta radość, a nie dodatkowa pokuta.

[Espoir91]

Napisane przez Farmakopea

No... Nie Pewnie dlatego, że nie mamy sobie czego "wybaczać" i "zapominać".

OOczywiście, problemy mamy, jak każdy. Ale pochodzą one z zewnątrz, spoza związku. Partner jest wtedy wsparciem, opoką- a nie dodatkowym źródłem zmartwień.

Mam trudne studia, problemy ze zdrowiem i ledwo domykajacy się budżet. Gdybym do tego jeszcze miała
użerać się z niewiernym partnerem i swoimi "dołami" spowodowanymi przeszłością to chyba bym się psychicznie wykończyła. Już tysiąc razy lepiej jest być samą- zawiązek to powinna być czysta radość, a nie dodatkowa pokuta.

mój związek nie jest dla mnie żadną pokutą. Jest nowym, lepszym życiem, jakiego wcześniej mieć nie mogłam. I cieszę się każdym dniem jaki mogę z nim spędzić.

[201609102148]

Napisane przez Espoir91

mój związek nie jest dla mnie żadną pokutą. Jest nowym, lepszym życiem, jakiego wcześniej mieć nie mogłam. I cieszę się każdym dniem jaki mogę z nim spędzić.

No ale sama mówisz, że jest to też powód do smutku. Że czasem przeszłość Cię dogania i "nic nie jest w stanie ukoić żalu". Więc tak kolorowo nie jest.

[Espoir91]

Napisane przez Farmakopea

No ale sama mówisz, że jest to też powód do smutku. Że czasem przeszłość Cię dogania i "nic nie jest w stanie ukoić żalu". Więc tak kolorowo nie jest.

myślę, że każdy związek ma swoje blaski i cienie. Moim cieniem jest akurat wracanie myślami do tego co było. Nie czuję się ani zagrożona ani nic, ale wszystkiego wymazać z pamięci się nie da. Owszem wybaczyłam mu, ale tego nie zapomnę.

[xooox]

Ktoś mądry powiedział, że każdy dostaje taką miłość, na jaką mu się wydaje, że zasługuje. Jeśli więc ktoś uważa, że to jest warte tego cierpienia to ok, nic nam do tego.

[HealthOne]

Napisane przez ihlet Pokaż wiadomość
"miłość(...)Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma"
Zadaj sobie podstawowe pytanie - czy on Cię szanuje? Nie chodzi o to, czy sam się przyznał czy nie... Zaraz będą krzyki oburzenia - "przyznał się, bo boi się, że się wyda, albo źle mu z tym i chce się usprawiedliwić", lub odwrotnie "cham. nawet nie był w stanie spojrzeć w oczy i powiedzieć prawdę!".
Nie wiem, co jest gorsze. Faktycznie nie najlepiej, że dowiedziałaś się po takim czasie o zdradzie, już lepiej, gdyby tego nie mówił, skoro to i tak jednorazowy wybryk... Bo przecież i tak jesteś miłością jego życia, tulił Cię do snu, był z Tobą, a to... Mogło zaważyć na Waszej przyszłości.

Każda z tutaj obecnych mówiła, że skoro ona nie zdradza, to on też nie ma prawa. Oczywiście, że nie ma, ale... Czasem rutyna popycha nas do nieracjonalnych decyzji, czasem złość, czasem niska samoocena. Dużo trudniej wybaczyć długotrwały romans, od chwili uniesienia. Zróbcie sobie rachunek sumienia: ile razy w życiu będąc w związku, a jednocześnie sama na wakacjach/imprezie/gdziekolwiek poznałyście fantastycznych facetów? Przystojnych, inteligentnych itd. i wydawało Wam się, że fajnei byłoby przeżyć coś świeżego, nowego? Ja tak własnie miałam. Do niczego nie doszło, bo się opamiętałam, bo to nie było warte krzywdy drugiej osoby. Tylko... Facet nie ma tego magicznego przełącznika.

Mój zdradził mnie dwa razy. Jesteśmy nadal parą. Pierwsza zdrada, to w zasadzie nie zdrada, poznał kobietę w pracy, dobrze im się rozmawiało, jednak odkryłam, że flirtują... Wiem i jestem pewna, że do niczego nie doszło, ale pewnie mogło, gdybym sie za wczasu nie zorientowała. W tym momencie, patrząc trzeźwym okiem, wiem, że byliśmy po prostu młodzi, nie o wszystkim potrafiliśmy ze sobą porozmawiać, a do związku i sypialni wkradła się nuda. To nie usprawiedliwienie oczywiście, ale zaczynał się nowy etap w naszym byciu razem, z którym chyba nie do końca potrafiliśmy sobie poradzić. Długo wypominałam, oj długo.

Drugi raz zdarzył się teraz. Długo, bo kilkanaście lat niewidziana koleżanka z czasów szkolnych przypadkiem byłą na imprezie, na której był mój partner. Dużo rozmawiali, aż w końcu doszło do pocałunków. Nie jakoś mega namiętnych, ale jednak w usta. Było tam wielu znajomych, bardzo szybko się dowiedziałam. Był przerażony, że to koniec. Ale nie błagał o wybaczenie. Powiedział, że chciałby tego, ale wie, że za głupotę trzeba płacić. Wyniósł sie z mojego życia na trochę, aż byłam gotowa porozmawiać. I przegadaliśmy długie godziny. Od jakiegoś czasu po prostu się nie układało. On więcej krzyczał, ja ciągle krytykowałam, on mnie nie słuchał, tylko przewracał kanały w TV, ja nigdy nie miałam ochoty na seks, ja rozkazywałam, on się denerwował... Za dużo pił, ja za dużo zrzędziłam. Stało się. Paradoksalnie dzięki tej zdradzie, w końcu zdołaliśmy ze sobą porozmawiać. I chyba poczuć, że życie bez siebie nie ma sensu.

Sama musisz zadecydować. Wybaczanie, to bardzo długa i bolesna droga. Ale da się. Ktoś napisał, że to on ma się starać, nie Ty. Ale to nie tak, zdrada to często wierzchołek problemów, ucieczka od czegoś... No chyba, że po prostu jest palantem i lubi dreszczyk adrenaliny. To już wiesz Ty najlepiej


O ile jestem w stanie zrozumieć wybaczenie pierwszej zdrady (bo ludzie popełniają błędy ) to wybaczenie kolejny raz to już zwykła naiwność.
I zabawne że piszesz o szacunku.

''Miłość wszystko przetrzyma'' - TWOJA miłość, nie ''wasza''.

[carolinascotties]

Napisane przez sumiire

Brzydzę się nim. I wtulam się w niego, bijąc i krzycząc, bo tylko w jego ramionach jeszcze się nie rozsypałam. Nie wierzę mu. Nie ufam. Kocham całym sercem, chociaż rozszarpał mi je na kawałeczki.

Rozsypać się nie pomogą Ci jego, jakże obce ramiona, które potrafiły objąć nieznajomą kobietę... Tylko TY sama możesz dać sobie siłę i pewność...

Według mnie - jeśli oboje chcecie być razem - powinniście skorzystać z pomocy terapeuty... We dwoje będzie ciężko - przede wszystkim Tobie...zaleją Cię emocje, których do tej pory nie znałaś... niestety to emocje, które na psychikę wpływają destrukcyjnie...

---------- Dopisano o 15:52 ---------- Poprzedni post napisano o 15:50 ----------

Napisane przez sumiire

Nie, nie. o żadnych ślubach nie ma teraz mowy. Nie było oświadczyn. Ten pierścionek kupił i zaczął mu 'goreć', stąd cała reszta.
Rozmawiamy dużo, zanosimy się płaczem oboje. Ale jednym z 'warunków' kontynuowania związku było, żeby każde z nas przed samym sobą odpowiedziało, czy myślimy o sobie w przyszłości. Czy chcemy teraz cierpieć, bo widzimy odległy cel.

Doczytałam...

Uciekaj...

[stonka_123]

Ja zostałam zdradzona po pół roku związku. Do seksu nie doszło - dowiedziałam się o tym przez przypadek, mniejsza o szczegóły. W każdym razie wybaczyłam, jesteśmy razem już 4 lata, ale jak ktoś już wcześniej napisał - wybaczanie to żmudny i trudny proces. Na początku obawy, podejrzenia, jednak z czasem to wszystko minęło. Zaufanie odbudowane, choć nie do końca, bo nadal pamiętam i czasem nachodzi mnie wewnętrzny niepokój. Jednak jestem z Nim szczęśliwa. Nie powiem Ci co masz zrobić, ja akurat cieszę się z decyzji, którą podjęłam i mam nadzieję, że i Ty nie będziesz swojej żałować.

[kennedy]

nie ogarniam sprawy. wybaczanie, ratowanie, po zdradzie? po co? jedno macie zycie, po co meczyc du#@e ze zdrajca? zdrada i szacunek sie wykluczaja.

[201609102148]

Napisane przez Espoir91

myślę, że każdy związek ma swoje blaski i cienie. Moim cieniem jest akurat wracanie myślami do tego co było. Nie czuję się ani zagrożona ani nic, ale wszystkiego wymazać z pamięci się nie da. Owszem wybaczyłam mu, ale tego nie zapomnę.

Możesz myśleć co chcesz. Ale to nie znaczy, że masz rację Są związki będące tylko i wyłącznie radością dla obojga (nie mówię o sprzeczkach, te zdarzają się zawsze), uwierz. Znam takich parę, sama jestem w takim, ale ze względu na krótki staż nie będę się zgrywać na eksperta. Znam idealne pary ze stażem >15 lat, wciąż zakochani, wpatrzeni w siebie i szczęśliwi. Więc wiem, że się da.

Ale ktoś Ci mądrze napisał- masz taki związek, na jaki wydaje Ci się, że zasługujesz.

Ja zasłużyłam na wszystko, co najlepsze od życia i tylko to będę brać. Do tego trzeba jednak odwagi- nie da się przekroczyć przepaści małymi kroczkami, trzeba skoczyć, nawet, jeśli ten skok oznacza rozstanie z kimś, kto wydaje się "miłością życia" (prawdziwa miłość życia Cię nie zdradzi za nic w świecie).

[Deborah100]

Napisane przez sumiire

Odpowiadając: kupił pierścionek. A chcąc ślubować uczciwość chciał być uczciwy. Ryzykując wszystko. Chciał żebym wiedziała o nim wszystko podejmujac tak ważną decyzję. I teraz ten ciężar nosimy oboje.
Nie widzę różnicy w rozważaniach - że gdyby były dzieci, albo gdybyśmy byli małżeństwem, to walczyć, a tak to nie. Tak jak niektóre z Was wspominały - gorzej dla wszystkich, gdy rodzice się nie kochają i zostają tylko dla dzieci.
Decyzję już podjeliśmy. Czy dobrą? Czy wytrwamy? Staramy się.

Niezły typ. Specjalnie zaręczył się, bo pewnie wiedział, że Tobie na tym zależy, zmieni to postać całej sytuacji i będziesz bardziej przychylna do wybaczenia.
Powodzenia za 5 czy 10 lat gdy dowiesz się o kolejnej kochance

[_Mia]

Napisane przez suszarka

tak, ten sam - dla przypomnienia i potomności dodam - raz smsy a raz się przespał z laską inną. i był jeden wątek a nie kilka doprecyzuje.

a dlaczego zostałam to już mój biznes i nie odczuwam potrzeby tłumaczenia się - niemniej w tym wątku masz dość jasno napisane dlaczego.

Ja tam nie oceniam z powodów, które dobrze już opisała elve- dla każdego zdrada to co innego.
Niemniej jednak mnie to fascynuje. Też uważam, że można kochać i zdradzić, jednocześnie jednak jest to dla mnie totalne niepanowanie nad sobą i słabość charakteru. A tego nie lubię i bardziej to u mnie byłoby powodem rozstania- twardy charakter i zasady to dla mnie cechy wysoce poszukiwane u faceta.

Ja kiedyś, kiedyś chciałam wybaczyć, ale to była iluzja i i tak wszystko się rozpadło, nie potrafiłabym z tym żyć.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

probowalam zyc po zdradzie ale nie umialam sie z tym pogodzic,
bylam podejrzlliwa i nic juz nie bylo takie same.zadaj sobie pytanie skoro potrafil po tym "incydecie"wrocic do domu i udawac ze sie nic nie stalo oklamywal cie przez iles miesiecy i ty nic nie zauwazylas jak mozesz ufac takiej osobie?
dla mnie to bylo nie do przejscia mimo ze chcialam bardzo z nim byc ...pozniej zaczelo mi to co raz bardziej przeszkadzac jak jakis robak pod skora sie wiercic.
zwiazek sie rozpadl

[livin]

Wiesz suszarko, z ciekawosci przejzalam Twoj watek, koles musial Ci zrobic niezle pranie mozgu, wspolczuje. Co do zdrady - sorry, ale mam za duzo szacunku do siebie zeby w zwiazku z ustalenia monogamicznym wybaczac zdrade. Istnieja tez otwarte zwiazki, więc skoro ktos ma problem z utrzymaniem wiernosci, nie wejdzie w taka relacje? Nikogo się nie krzywdzi, ma się ciasteczko i je się ciasteczko.

[suszarka]

Napisane przez livin

Wiesz suszarko, z ciekawosci przejzalam Twoj watek, koles musial Ci zrobic niezle pranie mozgu, wspolczuje. Co do zdrady - sorry, ale mam za duzo szacunku do siebie zeby w zwiazku z ustalenia monogamicznym wybaczac zdrade. Istnieja tez otwarte zwiazki, więc skoro ktos ma problem z utrzymaniem wiernosci, nie wejdzie w taka relacje? Nikogo się nie krzywdzi, ma się ciasteczko i je się ciasteczko.

rozumiem, że 99% odeszło czy odeszłoby od swoich facetów ale nie wszystkie i serio nie życzę sobie tekstów, że nie mam honoru, wyprany mózg czy jestem ułomną umysłowo idiotką (to tak na zaś) - z prostej przyczyny każdy ma swoje życie, swoje decyzje i prawo aby żyć i wybierać tak jak chce



btw, czy ja naprawdę zrobiłam tak straszną rzecz, niewiarygodną, szargającą całe dobre imie wszystkich kobiet na świecie - że uwaga zostałam z facetem po zdradzie i po 4 latach od owych sytuacji, jestem zadowolona, że podjełam taką a nie inną decyzję? bo nie łapię?

[roseblue]

Napisane przez suszarka

rozumiem, że 99% odeszło czy odeszłoby od swoich facetów ale nie wszystkie i serio nie życzę sobie tekstów, że nie mam honoru, wyprany mózg czy jestem ułomną umysłowo idiotką (to tak na zaś) - z prostej przyczyny każdy ma swoje życie, swoje decyzje i prawo aby żyć i wybierać tak jak chce



btw, czy ja naprawdę zrobiłam tak straszną rzecz, niewiarygodną, szargającą całe dobre imie wszystkich kobiet na świecie - że uwaga zostałam z facetem po zdradzie i po 4 latach od owych sytuacji, jestem zadowolona, że podjełam taką a nie inną decyzję? bo nie łapię?

Nie no, przeczytałam przed chwilą twój cały wątek i mi by serce pękło gdyby spotkało mnie coś takiego. Jeszcze rozumiem odbudowę związku po skoku w bok w długim, udanym dotychczas związku, ale nie po takiej akcji.

Ja tam nie widzę jego szacunku do twojej osoby: seks, potem esemeski z dziunią i z tobą jednocześnie, ukrywanie zdrady. Ja bym się porzygała . Mam nadzieję, że jednak się mylę i ułoży się wam, ale nigdy przenigdy nie doradziłabym zdradzonemu by został w związku.

Co do tematu: nigdy nie byłam w takiej sytuacji, ale nawet gdybym spróbowała wybaczyć nie dałabym rady. Znam siebie z tej strony, nie potrafię zaufać na nowo osobom które mnie zawiodły.

[elvegirl]

Napisane przez suszarka

btw, czy ja naprawdę zrobiłam tak straszną rzecz, niewiarygodną, szargającą całe dobre imie wszystkich kobiet na świecie - że uwaga zostałam z facetem po zdradzie i po 4 latach od owych sytuacji, jestem zadowolona, że podjełam taką a nie inną decyzję? bo nie łapię?

BEZCZELNA!!!

Nie no, w sumie to się dziwię Twojemu zdziwieniu, przecież to oczywiste, że dla wielu osób Twoja decyzja będzie tą niewiarygodną, a już fakt, że jesteś szczęśliwa i nie masz już z tym żadnych problemów emocjonalnych, że wiedziałaś co robisz wracając, że razem udało Wam się stworzyć fajny związek, wydaje się wręcz kłamstwem, próbą zaklinania rzeczywistości
I nic dziwnego, wiesz dobrze, że takie happy endy się nie zdarzają zbyt często.

---------- Dopisano o 11:29 ---------- Poprzedni post napisano o 11:28 ----------

Napisane przez roseblue

Mam nadzieję, że jednak się mylę i ułoży się wam, ale nigdy przenigdy nie doradziłabym zdradzonemu by został w związku.

W takich sytuacjach chyba nie należy doradzać żadnego konkretu, najlepsze chyba jest "zrób tak, żeby czuć się dobrze ze sobą".