Czego żałujecie w życiu?

[marlena7893]

Witam mam 18 lat. Chciałabym zapytać się osób po 30-stce a najlepiej to i po 50-stce

CZEGO ŻAŁUJECIE W ŻYCIU?

Czy w ogóle jest coś takiego?
Żałujecie,że coś zrobiłyście, albo że czegoś nie...?
Czy może chciałybyście cofnąć czas by dokonać innej decyzji ?
Jestem bardzo ciekawa waszych odpowiedzi
Pozdrawiam


Ps: jeśli był taki temat to prosze o link

[meg1702]

Żałuje swojej naiwności, że tak szybko potrafie zaufać ludziom i chyba też to, że źle dobieram sobie znajomych.




W życiu trzeba zaznać słodyczy, ale i także goryczy.

[oh Mandy]

Ja załuje, że dn. 4.07.2010 wsiadłam w autobus i o umówionej porze zjawiłam sie na miejscu i spotkałam się z byłym już Tż. Gdybym tego nie zrobiła, to bym nie cierpiała.

[chwast]

ja żałuję, że nie pojechałam do Londynu gdy miałam okazję za śmieszne pieniążki i cudowne warunki. No, teraz to już pewnie nigdy tam nie zawitam

[Ashaai]

Jestem dość młoda ale mogę coś dorzucić od siebie:

Żałuję, że nie kontynuowałam kilku swoich pasji z dzieciństwa, tylko wszystkie jakoś tak odpuściłam-nie było to z mojej winy ale może mogłam bardziej zawalczyć o rzeczy w których byłam dobra, przez to czuję lekkie poczucie nie spełnienia i pustki.

Jest tego oczywiście więcej ale pozostałe wolałabym zachować dla siebie.

[wiefiulecka]

Żałuję, że byłam naiwna, a może i jestem, ale staram się to zmienić.
Żałuję tego, że wybierałam źle ludzi, dla których straciłam wiele czasu, nerwów.

[Trusmilk]

Niczego nie żałuję.

[Zapach deszczu]

- ostatnio związek zakończyłam o 2 lata za późno i chyba to tyle. Więcej niczego nie żałuję.

[waker]

że nie zagadałem

[201604181004]

Zaprzepaściłam gimnastykę artystyczną jako dziecko nigdy więcej nie będę robić takich akrobacji

[Gipssis]

Napisane przez marlena7893

Witam mam 18 lat. Chciałabym zapytać się osób po 30-stce a najlepiej to i po 50-stce

CZEGO ŻAŁUJECIE W ŻYCIU?

Czy w ogóle jest coś takiego?
Żałujecie,że coś zrobiłyście, albo że czegoś nie...?
Czy może chciałybyście cofnąć czas by dokonać innej decyzji ?
Jestem bardzo ciekawa waszych odpowiedzi
Pozdrawiam


Ps: jeśli był taki temat to prosze o link

A dlaczego pytasz? Ja powiem tak,jestem juz dobrze po 30 i jeszcze 5 lat temu bedac na rozdrożu zycia żalowalam wszystkiego,lacznie z tym,ze sie urodzilam.Ale teraz wiem,ze wszystko to bylo potrzebne,zeby stać sie silną kobietą,ktora wie czego chce od siebie i od życia.Mysle,ze glownie porażki Nas ksztaltuja i bardzo sa w zyciu potrzebne Wiec nie ma czego żalowac i nie trzeba wszystkiego rozpamietywac w nieskonczonosc.Teraz nie zaluje niczego i mam nadzieje,ze juz tak zostanie do konca zycia

[sante]

na kazdym etapie życia żałuje się czego innego,18nastka nie będzie żałować,że nie ma córki,a 30stka już nie pożałuje,że nie pocałowała się z kolegą

[LUCRETIA82]

żaluje małżenstwa, ze tak bardzo chcialam , żalujue ze kochalam za bardzo
żaluje ze w liceum nie mailam żadnych relacji z chłopakami, wetdy bylabym mądrzejsza i moze inczej bym pokierowała
żaluje ze pozwolilam eks mezowi na tak wiele wobec mnie.
to tyle)
i żaluje ze nie powiedzialam mojemu ukochanemu dziadkowi przed śmiercia jak go kocham

[Sylka1107]

może nie jestem po 30tce :P
ale żałuję swojej naiwności jeśli chodzi o ludzi,zbytnio im ufam i wierzę w ich dobroć oraz bezinteresowność i jakoś po wielu `wpadkach` nie potrafię się tego oduczyć .

[liferace]

.. żałuję niewykorzystanych szans, zmarnowanych okazji, braku odwagi, wiecznego umartwiania się, tego, że z jakiegoś powodu nie mogę osiągnąć tego czego chcę, niedoceniania różnych spraw..

[inc0rrect]

Że zaraz po maturze zdecydowałam się na studia w naszym kraju i nie uciekłam gdzie pieprz rośnie

teraz za duzo wiąże mnie z tym krajem, tu buduje dom, ludzie itd;/ moglam uciekac poki nic mnie nie trzymalo

[Arakiel]

Tylu rzeczy że nocy by brakło.

[dawidowskasia]

Napisane przez inc0rrect

Że zaraz po maturze zdecydowałam się na studia w naszym kraju i nie uciekłam gdzie pieprz rośnie

teraz za duzo wiąże mnie z tym krajem, tu buduje dom, ludzie itd;/ moglam uciekac poki nic mnie nie trzymalo

coraz częściej to słyszę od ludzi

[Plx]

Ja nie żałuję niczego. Wiele razy nad tym myślałem i... wymyślić nie zdołałem.

[normalnyFacet]

Ja nie to, że żałuję... ale głupio zrobiłem, bo trzeba było mi wyjechać za granicę do pracy i jednocześnie studiować w Polsce zaocznie (przyjeżdżać na egzaminy). Przez te 5 lat myślę, że 300-400 tyś. zł można byłoby przywieźć. Jak o tym pomyślę to mam taką reakcję - >

[laisla]

Żałuję, że dawałam ponosić się uczuciom ślepo i bezgranicznie. Jednak nie żałuję emocji które wtedy mi towarzyszyły i temperatury uczuć.
Żałuję wyboru ojca swojej córki.
Żałuję, że nie spędziłam więcej czasu z osobami, które odeszły.
Żałuję, że pochłaniała mnie gonitwa za groszem gdy moje dziecko było malutkie i żałuję, że niektóre wydarzenia jako pierwsza odnotowała opiekunka a nie ja Z drugiej strony nie żałuję komfortu życia, który teraz dzięki tej pracy mamy.
Żałuję też czasu który poświęciłam ludziom, którzy nie zasłużyli na ani jedną moją minutę (mam na myśli głównie mężczyzn "mojego życia" ). Został on skradziony bliskim i nie wróci już nigdy.

Fajny temat każe zatrzymać się i podsumować co nieco

[201803290936]

Wymieniam tylko to na co sama miałam wpływ:
Żałuję tego, że w młodości często siadałam na np. murkach i teraz mam nawracające przeziębienia i infekcje pęcherza.
Żałuję, że ogólnie lepiej nie dbałam o zdrowie.
Żałuję kilku głupich sytuacji, które sama wywołałam (jakieś niepotrzebne kłótnie, czy nieporozumienia z przyjaciółmi, z bliskimi), a potem było mi głupio, wstyd.
Żałuję, że czasami przewalałam kasę na głupoty, rzeczy, które do mnie nie pasowały (nie umiałam złapać swojego stylu).
Żałuję, że lepiej nie przemyślałam sprawy remontu w mieszkaniu.

Najbardziej to zdrowia.

Innych rzeczy nie żałuję, bo mnie czegoś nauczyły - np. jak mnie ktoś oszukał, naciągnął na kasę, to na drugi raz już nie dałam się nabrać, jestem bogatsza o to doświadczenie. Nie można żałować wszystkiego, bo życie to nie je bajka i musimy popełniać błędy, aby się na nich uczyć.

[prettysimple]

- żałuję, że nie odkładałam pieniędzy od dziecka :P
- żałuję swoich decyzji w relacjach damsko-męskich...
- żałuję swoich wybryków w LO
- żałuję, że nie potrafiłam zerwać z kimś kontaktu ot tak i przez to cierpiałam/cierpię
- żałuję, że porzuciłam swoje pasje z głupich powodów

[Puchatek0807]

Ja jestem po 20stce ale żałuję, że nie walczyłam o przyjaciółkę kilka lat temu, była taką osobą, której mogłam wszystko powiedzieć i wiedziałyśmy o sobie niemalże wszystko, uwielbiałam się z nią śmiać, wygłupiać, słuchać muzyki, rozmawiać. Teraz nie mam takiej Przyjaciółki.
Żałuję, że nie za bardzo przykładałam się do nauki w LO.
Żałuję, że przestałam grać w siatkówkę.
Żałuję, że nie zdążyłam powiedzieć dziadkowi jak wiele mnie nauczył i jak mnie ukształtował, że był dla mnie autorytetem.
Reszta złych doświadczeń mnie czegoś nauczyła więc nie żałuję.

Czytając ten temat można wyciągnąć jakieś wnioski, można nie popełniać błędów starszych koleżanek które napisały tu o swoich doświadczeniach, można postarać się żyć lepiej i bardziej zwracać uwagę na drobne sprawy

---------- Dopisano o 08:58 ---------- Poprzedni post napisano o 08:56 ----------

Napisane przez prettysimple

- żałuję, że nie odkładałam pieniędzy od dziecka :P

ja też

[tacyta]

Żałuję, że w przeszłości bywałam zbyt mało asertywna, nie walczyłam o swoje, brakowało mi odwagi do podjęcia pewnych decyzji. Żałuję że nie rozwijałam niektórych pasji, odkładałam pewne sprawy na później. Żałuję że z własnej winy zaniedbałam kontakty z niektórymi kiedyś bliskimi mi osobami i te relacje się potem ochłodziły i rozluźniły. Żałuję także braku konsekwencji w walce z pewnym uzależnieniem. Więcej powodów do żalu nie pamiętam....

[LeeLeeth]

Fajny temat.
Żałuję, że czasem bez sensu wybuchałam przy bliskich i byłam nerwowa i po prostu wredna.
Żałuję, że czasem nie potrafiłam być asertywna i w efekcie byłam niezadowolona z obrotu spraw.

[rnm]

Napisane przez inc0rrect

Że zaraz po maturze zdecydowałam się na studia w naszym kraju i nie uciekłam gdzie pieprz rośnie

tego żałuję chyba najbardziej...

oprócz tego (mimo, że nie mam jeszcze 30):

- najbardziej żałuję rzeczy, których nie zrobiłam; szaleństw, na które miałam ochotę, ale blokował mnie rozsądek.
- żałuję, że tak łatwo dawałam za wygraną. w gruncie rzeczy nie zrealizowałam żadnego ze swoich marzeń, które wymagało współpracy ze strony rodziców. poddawałam się przy pierwszym: "a po co ci to". teraz ani nie znam dobrze języków, ani nie gram na gitarze, ani nie żegluję, ani nie rozwinęłam w sobie żadnej pasji... wszystkiego "liznęłam", ale przecież: "po co mi to". wierzyłam.
- żałuję, że dałam sobie wmówić, że ścisłe przedmioty nie są dla mnie, choć tak naprawdę nigdy nawet nie podjęłam wyzwania nauczenia się ich. ślizgałam się przez wszystkie szkolne lata, nie zaglądając nawet do zeszytów. z góry uznawałam: "to i tak nie dla mnie". Wylądowałam na humanistycznych studiach, czego oczywiście też żałuję...
- żałuję, że dawałam ludziom wejść sobie na głowę, że wierzyłam w ich opinie i ceniłam ich zdanie; że dałam sobie wmówić to, kim jestem i że pielęgnowałam w sobie skromność i powściągliwość; że dziś jestem kłębkiem nerwów, który nie potrafi uwierzyć w siebie, ani tym bardziej być sobą (bo przecież: "ty taka nie jesteś, to nie w twoim stylu").
- żałuję, że nie zmieniłam biegu rzeczy, na które miałam wpływ; że nie ufałam swojej intuicji, tylko wierzyłam, że każdy inny ma rację.
- żałuję, że nie potrafię być na tyle silna, żeby wybaczyć kilka spraw. Jest we mnie coraz więcej żalu i złości;

i pomyśleć, że otwierając ten wątek miałam w zamyśle napisać: "niczego nie żałuję"...

[marysienka]

Żałuję, że nie mam dość odwagi aby zostawić to wszystko i wyjechać stąd, to nie jest kraj dla młodych ludzi.
I żałuje, że nie mam takiego prawdziwego przyjaciela, który wyjechał by ze mną w poszukiwaniu lepszego życia.

[Alessaaa]

Napisane przez rnm

tego żałuję chyba najbardziej...

oprócz tego (mimo, że nie mam jeszcze 30):

- najbardziej żałuję rzeczy, których nie zrobiłam; szaleństw, na które miałam ochotę, ale blokował mnie rozsądek.
- żałuję, że tak łatwo dawałam za wygraną. w gruncie rzeczy nie zrealizowałam żadnego ze swoich marzeń, które wymagało współpracy ze strony rodziców. poddawałam się przy pierwszym: "a po co ci to". teraz ani nie znam dobrze języków, ani nie gram na gitarze, ani nie żegluję, ani nie rozwinęłam w sobie żadnej pasji... wszystkiego "liznęłam", ale przecież: "po co mi to". wierzyłam.
- żałuję, że dałam sobie wmówić, że ścisłe przedmioty nie są dla mnie, choć tak naprawdę nigdy nawet nie podjęłam wyzwania nauczenia się ich. ślizgałam się przez wszystkie szkolne lata, nie zaglądając nawet do zeszytów. z góry uznawałam: "to i tak nie dla mnie". Wylądowałam na humanistycznych studiach, czego oczywiście też żałuję...
- żałuję, że dawałam ludziom wejść sobie na głowę, że wierzyłam w ich opinie i ceniłam ich zdanie; że dałam sobie wmówić to, kim jestem i że pielęgnowałam w sobie skromność i powściągliwość; że dziś jestem kłębkiem nerwów, który nie potrafi uwierzyć w siebie, ani tym bardziej być sobą (bo przecież: "ty taka nie jesteś, to nie w twoim stylu").
- żałuję, że nie zmieniłam biegu rzeczy, na które miałam wpływ; że nie ufałam swojej intuicji, tylko wierzyłam, że każdy inny ma rację.
- żałuję, że nie potrafię być na tyle silna, żeby wybaczyć kilka spraw. Jest we mnie coraz więcej żalu i złości;

i pomyśleć, że otwierając ten wątek miałam w zamyśle napisać: "niczego nie żałuję"...

Przeciez nie jest za pozno na to aby podszkolic jezyki, gre na gitarze itd. Moze sobie myslisz, ze zmarnowalas tyle czasu ale za 10 lat byc moze powiesz "moglam zaczac 10lat temu". Najgorsze co mozesz zrobic to sie poddac, nie wlaczyc o siebie. Wiem, ze to trudne kiedy am sie swiadomosc zmarnowanych szns, zmarnowanego czasu i zmarnowanych talentow ale jestes mloda i mozesz zmienic swoje zycie tylko musisz miec odwage i sile aby to zrobic. I nie sluchaj nigdy ludzi, ktorzy mwoia Ci "to nei dla ciebie/to nie w twoim stylu". Oni Cie nei znaja tak jak Ty znasz siebie. Rob swoje bo to Twoje zycie i masz je tylko jedno.

Ja zaluje, ze sie ciagle umartwialam/umartwiam i ze ciagle odkladalam pewne sprawy na pozniej no i zaluje, ze nie sluchalam siebie lecz innych. Jednak trzeba zawsze ufac sobie. I zaluje, ze nie wierze w siebie i ze nei jestem wystarczajaco odwazna i silna by spelnic swoje marzenia

[svamp]

żałuję, że nie było mnie przy babci jak umierała