Powiedział że, by mnie zostawił...

[7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30]

Napisane przez ajah

Pisząc o ogarnianiu rzeczywistości miałąm na myśli nie tylko kwestie umysłowe, ale również możliwość swobodnego (względnie) funkcjonowania na co dzień, pracy, nauki, upawiania sportu itd, funkcjonowania bez większego bólu.

W Belgii dano zgode 24 latce na eutanazje, poniewaz cierpiala na depresje. Mysle, ze jak ktos nie widzi sensu zycia, bo nie moze juz normalnie funkcjonowac to nie byloby z tym problemu. A jesli nie to pozostaje samobojstwo na wlasna reke.

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;81917026]moim zdaniem dobrze ze ci to powiedzial

ja mam podobne zdanie do nieg i mon cherry

nie nadaje sie do opieki i poswiecenia zycia na wycieranie sliny,zmienianie pieluch itp

sama rowniez nie wymagam aby ktos ze mna zostal jakby cos takiego sie wydarzylo

tak jak napisala mon cherry sa osrodki gdzie ludzie za pieniadze zajmuja sie ludzmi w takim stanie

ja czulabym sie bardzo niezrecznie nie wiem jak to napisac ponizona gdyby mi moj facet mial myc czy podcierac tylek

mnie to poprostu obrzydza po ludzku

przedyskutuj z nim jeszcze co sadzi o uposledzonych dzieciach ja mam te wszystkie tematy obgadane z moim mezem

on wie ze nie poswiecilabym zycia na opieke nad obloznie chorym i nie oczekuje tego od niego[/QUOTE]



Ja mam tak samo. Nawet co do dzieci

---------- Dopisano o 16:31 ---------- Poprzedni post napisano o 16:29 ----------

[1=7cd1d0bf3fc279e4e45587f 61c3d7242fa9c0a30;8191591 6]To nie znaczy, ze ktores z nas chcialoby tak zyc. Ja nie chcialabym byc z osoba na wozku, on z kobieta tez nie, ja nie chcialabym tak funkcjonowac i robic w pieluchy.[/QUOTE]



Ja rownież.
Jakbym wyładowała na wózku i w pieluchach to załatwiam eutanazje.

I na taka pomoc od męża liczę.
Zdaje sobie sprawę z tego, ze dla niektórych to jest niepojęte

[diana1010]

Oczywiście że mu mówiłam o tym jak się czuje ale to według niego robienie z igły widły. A poza tym on sobie nie wyobraża życia bez seksu, bez pieszych wycieczek, bez kina itd a kaleka u boku realizowanie tego i innych rzeczy przekreśla. Rozmowa była i to nie jedna tak naprawdę ale stoi przy swoim - nie będę zdolna do seksu, spędzania wspólnie czasu jak do tej pory, dostaje kopa w dupę i won. Następna proszę. On zachowuje się jakby nigdy nic. A mi się wydaję ze swiat się zawalił...

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez diana1010

Oczywiście że mu mówiłam o tym jak się czuje ale to według niego robienie z igły widły. A poza tym on sobie nie wyobraża życia bez seksu, bez pieszych wycieczek, bez kina itd a kaleka u boku realizowanie tego i innych rzeczy przekreśla. Rozmowa była i to nie jedna tak naprawdę ale stoi przy swoim - nie będę zdolna do seksu, spędzania wspólnie czasu jak do tej pory, dostaje kopa w dupę i won. Następna proszę. On zachowuje się jakby nigdy nic. A mi się wydaję ze swiat się zawalił...

Musisz znalesc kogos kto mysli jak ty z tym panem nie nadajecie na tych samych falach i to się raczej nie zmieni


Mon cherry co do dzieci to
Gdyby urodziło się upośledzenie to oddalabym odrazu do adopcji ale gdyby coś się stało.w późniejszym wieku to nie wiem czy byłabym taka zdecydowana zeby odrazu wyslac do ośrodka czy odłączyć od maszyny (w moim przypadku powiedziala m dzieciom i mężowi jesli coś mi się stanie to bezwzględnie odłączyć wegetacji na czyjejś łasce mnie nie interesuje)

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Napisane przez diana1010

Oczywiście że mu mówiłam o tym jak się czuje ale to według niego robienie z igły widły. A poza tym on sobie nie wyobraża życia bez seksu, bez pieszych wycieczek, bez kina itd a kaleka u boku realizowanie tego i innych rzeczy przekreśla. Rozmowa była i to nie jedna tak naprawdę ale stoi przy swoim - nie będę zdolna do seksu, spędzania wspólnie czasu jak do tej pory, dostaje kopa w dupę i won. Następna proszę. On zachowuje się jakby nigdy nic. A mi się wydaję ze swiat się zawalił...

To odejdz od niego. Bo jak widac macie rozne zdanie na ten temat.
Ja tez stoje przy swoim w tej kwestii. U mnie w rodzinie wiedza, ze na opieke z mojej strony nie maja co liczyc. Pomoge ogarnac klinike, opieke ale sama nie bede opiekunka.

Wydaje mi sie, ze nie chodzi tylko o seks ale o normalne przebywanie - czyli Ty chora lezaca w domu nie pojdziesz z nim do kina, na spacer i nie zaspokoisz go seksualnie. Jakbys byla w spiaczce to nawet nie pogadasz. Taka prawda...


Ja jestem swiadoma tego, ze jesli kiedykolwiek dojdzie do takiej sytuacji gdzie ja sama nie bede mogla funkcjonowac, bede chora na nieuleczalna chorobe to chce eutanazji. Nie dlatego aby innych odciazyc a dlatego, ze ja tak nie chce zyc.

---------- Dopisano o 16:54 ---------- Poprzedni post napisano o 16:50 ----------

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;81917741]Musisz znalesc kogos kto mysli jak ty z tym panem nie nadajecie na tych samych falach i to się raczej nie zmieni


Mon cherry co do dzieci to
Gdyby urodziło się upośledzenie to oddalabym odrazu do adopcji ale gdyby coś się stało.w późniejszym wieku to nie wiem czy byłabym taka zdecydowana zeby odrazu wyslac do ośrodka czy odłączyć od maszyny (w moim przypadku powiedziala m dzieciom i mężowi jesli coś mi się stanie to bezwzględnie odłączyć wegetacji na czyjejś łasce mnie nie interesuje)[/QUOTE]
No to ja w ciazy juz badania robilam, jakby sie okazalo chore to aborcja, jakby cos wyszlo przy porodzie to do adopcji.
Masz takie samo podejscie jak ja.

[ajah]

[1=f60400d832b72deb5c42f71 6e834e5f0a0698277_6206f89 5c87a0;81917776]To odejdz od niego. Bo jak widac macie rozne zdanie na ten temat.
Ja tez stoje przy swoim w tej kwestii. U mnie w rodzinie wiedza, ze na opieke z mojej strony nie maja co liczyc. Pomoge ogarnac klinike, opieke ale sama nie bede opiekunka.

Wydaje mi sie, ze nie chodzi tylko o seks ale o normalne przebywanie - czyli Ty chora lezaca w domu nie pojdziesz z nim do kina, na spacer i nie zaspokoisz go seksualnie. Jakbys byla w spiaczce to nawet nie pogadasz. Taka prawda...


Ja jestem swiadoma tego, ze jesli kiedykolwiek dojdzie do takiej sytuacji gdzie ja sama nie bede mogla funkcjonowac, bede chora na nieuleczalna chorobe to chce eutanazji. Nie dlatego aby innych odciazyc a dlatego, ze ja tak nie chce zyc.

---------- Dopisano o 16:54 ---------- Poprzedni post napisano o 16:50 ----------


No to ja w ciazy juz badania robilam, jakby sie okazalo chore to aborcja, jakby cos wyszlo przy porodzie to do adopcji.
Masz takie samo podejscie jak ja.[/QUOTE]a jakby wyszło po roku od urodzenia dziecka albo później?

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

[20e6ad78eac783f5bf2c2aaa836e9e1e07b2d6f9_61d4dfb026b9e]

Napisane przez diana1010

Oczywiście że mu mówiłam o tym jak się czuje ale to według niego robienie z igły widły. A poza tym on sobie nie wyobraża życia bez seksu, bez pieszych wycieczek, bez kina itd a kaleka u boku realizowanie tego i innych rzeczy przekreśla. Rozmowa była i to nie jedna tak naprawdę ale stoi przy swoim - nie będę zdolna do seksu, spędzania wspólnie czasu jak do tej pory, dostaje kopa w dupę i won. Następna proszę. On zachowuje się jakby nigdy nic. A mi się wydaję ze swiat się zawalił...

No to dostałaś odpowiedzi . I nie rozumiem na co jeszcze czekasz ,zakończ ten związek jeśli tak bardzo się od Siebie różnicie .

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Napisane przez ajah

a jakby wyszło po roku od urodzenia dziecka albo później?

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

Ale co wyszło? Te choroby których ja sie obawiałam były do wykrycia w pierwszych tygodniach.

A reszta to tak jak pisałam.
Jest tez dozwolona eutanazja u dzieci.

[Monika828282]

[1=7cd1d0bf3fc279e4e45587f 61c3d7242fa9c0a30;8191685 1]Owszem w Belgii albo chociazby Holandii. Do eutanazji trzeba ogarniac rzeczywistosc zeby porozmawiac z lekarzem i pospisac zgode[/QUOTE]

Z ciekawości - nie bałabyś się ani troszeczkę? Nie chodzi mi o całą procedurę, itp. ale o taki maleńki cień niepewności - co, jeśli za eutanazję naprawdę jest kara na całą wieczność? Jestem agnostyczką, ale zawsze jak o tym myślę, to jakoś mi tak nieswojo.

---------- Dopisano o 18:22 ---------- Poprzedni post napisano o 18:21 ----------

[1=f60400d832b72deb5c42f71 6e834e5f0a0698277_6206f89 5c87a0;81918361]Ale co wyszło? Te choroby których ja sie obawiałam były do wykrycia w pierwszych tygodniach.

A reszta to tak jak pisałam.
Jest tez dozwolona eutanazja u dzieci.[/QUOTE]

Pewnie chodziło o to, że co w sytuacji jakby np. zostało Twoje dziecko rośliną w wyniku wypadku, itp.

[ruda_beksa]

Przede wszystkim - kawał chama z tego twojego faceta. Tekst obrzydliwy, wstawka o pieluchach też. Tak nie mówi się do kogoś, kogo się kocha i szanuje.

Myślę, że dobrze jest coś takiego omówić w związku i związać się z kimś, kto ma podobne poglądy. Zgadzam się z Mon Cherry w kwestii eutanazji.

Ale pomijając sprawy losowe i tragedie, wszyscy się starzeją, niedołężnieją. Czy jeśli np. będziesz musiała mieć operację biodra i nie będziesz zdolna do ~*pieszych wycieczek*~ to on cię kopnie w tyłek?

[groszek75]

Akurat taki w śpiączce to ma juz w nosie kto przy nim robi, wiec to co innego jak juz sie stalo , a zyc w swiadomosci , ze juz przed spiaczka ktos ma nas w nosie
Tu nie chodzi o żadne poświęcenia , tylko jeśli już się decydujemy na małżeństwo to po co się składa słowa przysięgi, hipokryzja, zmienić formułę by wypadało w takim przypadku i wtedy jest fair.

Tak lajtowo to się fajnie mówi i podchodzi jak się nic takiego nie zdarzyło i też co do dzieci, ale jak by przyszło zdecydować i być w tym to nie wiem czy tak bez emocji to się robi, czyli np.jak Ewa Błaszczyk i co robicie?

[ajah]

[1=f60400d832b72deb5c42f71 6e834e5f0a0698277_6206f89 5c87a0;81918361]Ale co wyszło? Te choroby których ja sie obawiałam były do wykrycia w pierwszych tygodniach.

A reszta to tak jak pisałam.
Jest tez dozwolona eutanazja u dzieci.[/QUOTE]ciężkie choroby ( niektóre objawiają się poźniej niż tuż po narodzinach) niepełnosprawnosc, niepelnosprawnosc na skutek wypadku.

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Jakby było roślinka i miało mało szans na wyjście z tego to bym odłączyła...

Nigdy bym nie czekała jak Ewa Błaszczyk. Dla mnie to niepogodzenie sie ze strata

[groszek75]

A co do eutanazji to lepiej to gdzieś spisać już, że jak coś to mąż czy żona mają w tym pomóc, bo to mój wybór, tak samo jak deklaracja oddania organów czy pośmiertne przekazanie ciała do badań, żeby potem nie bylo problemow

[Candy_lips]

Ja bym nie chciała być z facetem, który mówi coś takiego, myślę, że i tutaj trzeba się dobrać, bo jeżeli myślą tak obie osoby to w porządku. Ja sama starałabym się opiekować bliską osobą, nie chciałabym zostawić. No a co innego jeżeli to okazałoby się za trudne, ale nie wyobrażam sobie odrzucić od razu, bo jest chory. Ciężko mi sobie wyobrazić, że kocham kogoś i nagle przestaje się liczyć, bo jest chory, a ma być dla mnie tylko przyjemnie. Jednak rozumiem to kwestia charakteru i jeżeli dobierają się ludzie, którzy myślą podobnie to jest ok. Ja sama czułabym się źle, gdyby facet tak do mnie powiedział i gdyby tak po prostu mnie zostawił, gdyby coś się stało, gdyby nawet nie spróbował się opiekować. No i to nie znaczy, że chciałabym dla niego takiego życia, ale że czułabym się bezpiecznie wiedząc, że chociaż spróbuje i że nie jest ze mną tylko wtedy gdy jest fajnie, no i że nawet gdy będę chora to nikt łatwo mnie nie zastąpi. Nie da się tak po prostu zerwać bliskości, która była tworzona przez wiele lat. No i mało kogo stać na co miesięczny pobyt kogoś w ośrodku, a co inaczej? Zostawienie tej osoby i nie obchodzi tej osoby co będzie dalej z kimś z kim było się wiele lat?

[ruda_beksa]

Napisane przez Candy_lips

Ja bym nie chciała być z facetem, który mówi coś takiego, myślę, że i tutaj trzeba się dobrać, bo jeżeli myślą tak obie osoby to w porządku. Ja sama starałabym się opiekować bliską osobą, nie chciałabym zostawić. No a co innego jeżeli to okazałoby się za trudne, ale nie wyobrażam sobie odrzucić od razu, bo jest chory.

[ajah]

[1=f60400d832b72deb5c42f71 6e834e5f0a0698277_6206f89 5c87a0;81918891]Jakby było roślinka i miało mało szans na wyjście z tego to bym odłączyła...

Nigdy bym nie czekała jak Ewa Błaszczyk. Dla mnie to niepogodzenie sie ze strata[/QUOTE]nie chce specjalnie tego drążyć, ale generalnie mnie takie podejście dość dziwo.
mówię o dziecku, które jest chore^ niepełnosprawne, ale nie jest roślinną i nie ma kwestii podłączenia od aparatury.
po prostu dziecko, którym trzeba się zajmować o wiele bardziej niż dzieckiem zdrowym.

Sent from my SM-G935F using Tapatalk

[Candy_lips]

[1=f60400d832b72deb5c42f71 6e834e5f0a0698277_6206f89 5c87a0;81918361]Ale co wyszło? Te choroby których ja sie obawiałam były do wykrycia w pierwszych tygodniach.

A reszta to tak jak pisałam.
Jest tez dozwolona eutanazja u dzieci.[/QUOTE]

Starałabyś się o eutanazję, jeżeli po paru latach np Twoje dziecko by zachorowało? Miłość dla niego nic by nie znaczyła, stałoby się problemem i chciałabyś by je zabić?

No ja rozumiem eutanazję w pewnych przypadkach, ale obawiałabym się nadużyć. Nie jestem za eutanazją za małych dzieci, które same jeszcze o sobie nie decydują, a rodzice mogliby wybrać eutanazję, by pozbyć się problemu.

[Monika828282]

[1=f60400d832b72deb5c42f71 6e834e5f0a0698277_6206f89 5c87a0;81918891]Jakby było roślinka i miało mało szans na wyjście z tego to bym odłączyła...

[/QUOTE]

Nie zawsze da się odłączyć. Są przypadki po wypadkach, albo po porażeniu mózgowym, z przykurczami kończyn, grymasem na twarzy, ślinieniem się, wszystko trzeba koło takiego dziecka zrobić. Pozostaje albo samemu się opiekować, wynająć opiekunkę na całą dobę albo oddać do ośrodka.

[Candy_lips]

Napisane przez diana1010

Oczywiście że mu mówiłam o tym jak się czuje ale to według niego robienie z igły widły. A poza tym on sobie nie wyobraża życia bez seksu, bez pieszych wycieczek, bez kina itd a kaleka u boku realizowanie tego i innych rzeczy przekreśla. Rozmowa była i to nie jedna tak naprawdę ale stoi przy swoim - nie będę zdolna do seksu, spędzania wspólnie czasu jak do tej pory, dostaje kopa w dupę i won. Następna proszę. On zachowuje się jakby nigdy nic. A mi się wydaję ze swiat się zawalił...

To współczuję, dla mnie to przedmiotowe podejście. Czy wcześniej nie było widać, że dla męża liczy się bardzo, by było przyjemnie i że nie akceptuje, że czasem mogą być trudności?

[groszek75]

Napisane przez Candy_lips

. Ciężko mi sobie wyobrazić, że kocham kogoś i nagle przestaje się liczyć, bo jest chory, a ma być dla mnie tylko przyjemnie. No i to nie znaczy, że chciałabym dla niego takiego życia, ale że czułabym się bezpiecznie wiedząc, że chociaż spróbuje i że nie jest ze mną tylko wtedy gdy jest fajnie, no i że nawet gdy będę chora to nikt łatwo mnie nie zastąpi. Nie da się tak po prostu zerwać bliskości, która była tworzona przez wiele lat. Zostawienie tej osoby i nie obchodzi tej osoby co będzie dalej z kimś z kim było się wiele lat?

Myślę podobnie

No właśnie nie da się tak po prostu zerwać bliskości

[diana1010]

Napisane przez Candy_lips

To współczuję, dla mnie to przedmiotowe podejście. Czy wcześniej nie było widać, że dla męża liczy się bardzo, by było przyjemnie i że nie akceptuje, że czasem mogą być trudności?

No właśnie nigdy czegoś takiego nie bylo. Ale to zapewne dlatego, że nikt jak do tej pory z naszego otoczenia (tzn rodzina) w sytuacji niepelnosprwności się nie znalazł.

---------- Dopisano o 18:43 ---------- Poprzedni post napisano o 18:41 ----------

Napisane przez groszek75

Myślę podobnie

No właśnie nie da się tak po prostu zerwać bliskości

A według mojego partnera to możliwe, w ciągu jednego dnia, spakować się, wyjść i jeszcze tego samego dnia wybrac się do klubu szukać nowej parterki.

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Napisane przez Candy_lips

Starałabyś się o eutanazję, jeżeli po paru latach np Twoje dziecko by zachorowało? Miłość dla niego nic by nie znaczyła, stałoby się problemem i chciałabyś by je zabić?



No ja rozumiem eutanazję w pewnych przypadkach, ale obawiałabym się nadużyć. Nie jestem za eutanazją za małych dzieci, które same jeszcze o sobie nie decydują, a rodzice mogliby wybrać eutanazję, by pozbyć się problemu.

To nie jest tez tak, ze ja bym sie starała bo chce ja chce. Ale mam w planach uświadamiać dzieci w tych sprawach.
Dzieci pomimo, ze sa młode wiedza, ze sa chore i nie każde jest jak z reklam dla fundacji ( eutanazja dla dzieci jest dozwolona w Belgi w każdym wieku, w Holandii natomiast od 12-go roku życia).

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

[1=f60400d832b72deb5c42f71 6e834e5f0a0698277_6206f89 5c87a0;81918891]Jakby było roślinka i miało mało szans na wyjście z tego to bym odłączyła...

Nigdy bym nie czekała jak Ewa Błaszczyk. Dla mnie to niepogodzenie sie ze strata[/QUOTE]
Ja tak samo dla mnie to meka i dla dziecka i dla rodziny
Naxszczescie w mojej rodzinie wszyscy mamy takie same poglądy
Ja zdecydowałam ze zapisze się do dignitas i wylacze się z życia zanim zniedoleznienieje kompletnie

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Napisane przez Monika828282

Nie zawsze da się odłączyć. Są przypadki po wypadkach, albo po porażeniu mózgowym, z przykurczami kończyn, grymasem na twarzy, ślinieniem się, wszystko trzeba koło takiego dziecka zrobić. Pozostaje albo samemu się opiekować, wynająć opiekunkę na całą dobę albo oddać do ośrodka.

Ja pewnie bym wynajęła opiekunkę albo oddała do ośrodka.

Moze jakbym nie znała takich dzieci na żywo to inaczej bym do tego podchodziła. Ale moi rodzice mieli znajomych z dzieckiem które było chore. Nie mówiło, nie chodziło, z padaczka, atakami itd.
Często sie spotykaliśmy. I wiem, ze to nie dla mnie. Znajomi często opowiadali jak im cieżko. Widać tez ból i męka u dzieci chorych.

Ja podziwiam ich za to bo to tez pokazuje ile siły maja

[groszek75]

Napisane przez diana1010

No właśnie nigdy czegoś takiego nie bylo. Ale to zapewne dlatego, że nikt jak do tej pory z naszego otoczenia (tzn rodzina) w sytuacji niepelnosprwności się nie znalazł.

---------- Dopisano o 18:43 ---------- Poprzedni post napisano o 18:41 ----------



A według mojego partnera to możliwe, w ciągu jednego dnia, spakować się, wyjść i jeszcze tego samego dnia wybrac się do klubu szukać nowej parterki.

To niech spada już i koniec , bo macie inne podejście i może być tylko gorzej.

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Napisane przez Candy_lips

Starałabyś się o eutanazję, jeżeli po paru latach np Twoje dziecko by zachorowało? Miłość dla niego nic by nie znaczyła, stałoby się problemem i chciałabyś by je zabić?



No ja rozumiem eutanazję w pewnych przypadkach, ale obawiałabym się nadużyć. Nie jestem za eutanazją za małych dzieci, które same jeszcze o sobie nie decydują, a rodzice mogliby wybrać eutanazję, by pozbyć się problemu.

Nie da sie nadużyć. Bo osoba która decyduje sie na eutanazje musi być świadoma tego.
Musi kontaktować

[Fubizka]

Wg mnie to zupelnie co innego byc z kims kto nie chodzi, jest czesciowo sparalizowany czy ma raka a z kims kto jest w ŚPIĄCZCE.

Nie chcialabym, zeby moj maz zmarnowal sobie kilkadziesiat lat zycia bedac ze mna "w zwiazku" podczas gdy ja bylabym warzywem bez kontaktu.

Powiedzial to w dosadny sposob ale w ogole mu sie nie dziwie i nie mialabym zalu. Oczekiwalabym, ze maz w takiej sytuacji podda mnie eutanazji albo zapewni jakakolwiek opieke pielegniarska ale nie chcialabym, zeby ze mna "byl". Szczegolnie ze byc moze bylabym tylko oddychajacym cialem i niczym wiecej.

[diana1010]

Napisane przez groszek75

To niech spada już i koniec , bo macie inne podejście i może być tylko gorzej.

No wlaśnie i o tej bliskości tu też mowa. Nawet gdyby jemu coś się stało, nie zostawiłabym go i dalej bym go kochała. I starała się pomóc jak potrafię. I ta bliskość tworzona przez wiele lat przecież by nie znikła w ciągu jednego dnia. Tak samo teraz - pomimo bolesnych słów, moje uczucie do niego nie zniknęło. Bardzo latwo powiedzieć - zabij, odejdź... Nie wiem może ja jestem już stara a świat się zmienił i jja nie zadążam za nim i za tym jego postępem...

[groszek75]

Napisane przez diana1010

No wlaśnie i o tej bliskości tu też mowa. Nawet gdyby jemu coś się stało, nie zostawiłabym go i dalej bym go kochała. I starała się pomóc jak potrafię. I ta bliskość tworzona przez wiele lat przecież by nie znikła w ciągu jednego dnia. Tak samo teraz - pomimo bolesnych słów, moje uczucie do niego nie zniknęło. Bardzo latwo powiedzieć - zabij, odejdź... Nie wiem może ja jestem już stara a świat się zmienił i jja nie zadążam za nim i za tym jego postępem...

No też rozumiem , tylko jakoś nie chce mi się wierzyć, że przez tyle lat związku nigdy takie coś nie wyszło, jego podejście. Może to już z jego strony nie jest miłość, cos się stało czy sie zmienił

Ale jak sobie to dalej wyobrażasz np.posiadanie z nim dzieci jeśli planujecie, też ma takie podejście, że jakby co to Was zostawia bo nie da rady i nie będzie sobie życia marnowal?