Straszny Wątek ;)

[lilka_vanilka]

Jakiś wariat najgorsze, ze jak to czytałam, to moj TZ cos krzyknął przez sen.. straszy..
A zapytaj się o rodziców tego chłopaka, co to za ludzie?
Ja w kazdym razie nie chciałabym takiego spotkać..


Zaraz mnie czeka oglądanie Paranormal Activity 2..i boje się, i chce się bać, cóż za sprzeczne uczucia Dobrze, ze mam w domu kota, to wszystkie ewentualne szmery moge zgonic na niego. Inaczej chyba bym znowu świrowała

[Nicole]

Napisane przez aqa31

Z tym chłopakiem jest jeszcze dużo historii, resztę opiszę jutro albo jeszcze dzisiaj. I tak jeszcze sąsiadkę wypytam dokładniej, bo mnie zaciekawiło, nie powiem

Czekamy z niecierpliwością na ciąg dalszy historii

[A taka jedna]

aqa13 czekam na CD!

[Ceith]

Och, jak dobrze, że już po 5:00... :P Od 3:00 siedzę nad tym wątkiem, oglądam filmy, czytam historie, w między czasie robię co innego, bo bym zeschizowała całkiem. Niech się już jasno zrobi....

[aqa31]

Tak jak obiecałam, wracam z dalszą częścią historii. O rozdziców chłopaka zapytałam, ale sąsiadka wie tylko tyle, że byli rozwiedzeni, a on sam mieszkał z matką. Ojciec odwiedzał ich bardzo rzadko, ale o tym słyszała tylko od swojej mamy, bo sama na oczy go nie widziała. Miał w zwyczaju przychodzić w dziwnych porach, tj. albo nad ranem, kiedy ona jeszcze spała albo późno w nocy. Matka było w miarę normalną kobietą, całymi dniami siedziała w pracy. Kontaktów z synem nie miała za dobrych, ciągle się kłócili.

Ale wracając do historii.

Koleżanka siedziała w swoim pokoju i próbowała się uczyć, była w domu sama z mamą. Przez ścianę znowu słychać było awanaturę w mieszkaniu tego chłopaka. Nie zdziwiły się, ale potem nagle nastała cisza jak makiem zasiał. Koleżanka była przerażona, poszła do mamy, też nie w lepszym stanie. Z jednej strony bały się, że chłopak mógł zrobić coś matce, a z drugiej przecież same tam nie pójdą. Poczekały chwilę, ale nic nie było słychać. Najdziwniejsze było to, że tej kobiety w ogóle o tej porze nie powinno być w domu. Ale dobra, nie ważne. Koleżanka wygląda przez okno i... zdębiała. Przez plac wracała z pracy matka tego chłopaka. O tym, że mógł kłócić się z kimś innym nie było mowy, bo wyraźnie słyszała jej głos. Jej mama również

Kiedyś na wakacje przyjechali do niej jej wujkowie z córką. Mała miała chyba 2-3 latka. Przejść się z nią obok drzwi mieszkania tamtych ludzi nie dało, płakała, krzyczała, biegła z powrotem. A kiedy nie daj Boże zobaczyła chłopaka na dworze czy na klatce schodowej, to już była histeria. Kiedyś koleżanka zapytała tą małą, co się dzieje, to ta tylko, że ona się tego pana boi, bo pan do niej w nocy przychodzi i się z niej śmieje

Podobnie było z psem i kotem koleżanki. Pies na widok tego chłopaka warczał, szczekał, piszczał. Kot tylko jeżył się cały i jazda do domu.

Dodając nocne stukanie w ściany, wrażenie kroków w mieszkaniu tego chłopaka, które jakby "wchodziły" do mieszkania koleżanki i uczuciu, że ktoś ich obserwuje nawet nie będę się rozpisywać, dodam tylko, że to było niemal dzień w dzień. Koleżanka dodała też, że gdy rodzice zwracali matce chłopaka uwagę o hałasy, ona twierdziła, że nic nie słyszała, a warto dodać, że sąsiedzi z dołu też często na to narzekali.

[peggy_blue]

o kurcze

[jamapi]

Napisane przez aqa31

Tak jak obiecałam, wracam z dalszą częścią historii. O rozdziców chłopaka zapytałam, ale sąsiadka wie tylko tyle, że byli rozwiedzeni, a on sam mieszkał z matką. Ojciec odwiedzał ich bardzo rzadko, ale o tym słyszała tylko od swojej mamy, bo sama na oczy go nie widziała. Miał w zwyczaju przychodzić w dziwnych porach, tj. albo nad ranem, kiedy ona jeszcze spała albo późno w nocy. Matka było w miarę normalną kobietą, całymi dniami siedziała w pracy. Kontaktów z synem nie miała za dobrych, ciągle się kłócili.

Ale wracając do historii.

Koleżanka siedziała w swoim pokoju i próbowała się uczyć, była w domu sama z mamą. Przez ścianę znowu słychać było awanaturę w mieszkaniu tego chłopaka. Nie zdziwiły się, ale potem nagle nastała cisza jak makiem zasiał. Koleżanka była przerażona, poszła do mamy, też nie w lepszym stanie. Z jednej strony bały się, że chłopak mógł zrobić coś matce, a z drugiej przecież same tam nie pójdą. Poczekały chwilę, ale nic nie było słychać. Najdziwniejsze było to, że tej kobiety w ogóle o tej porze nie powinno być w domu. Ale dobra, nie ważne. Koleżanka wygląda przez okno i... zdębiała. Przez plac wracała z pracy matka tego chłopaka. O tym, że mógł kłócić się z kimś innym nie było mowy, bo wyraźnie słyszała jej głos. Jej mama również

Kiedyś na wakacje przyjechali do niej jej wujkowie z córką. Mała miała chyba 2-3 latka. Przejść się z nią obok drzwi mieszkania tamtych ludzi nie dało, płakała, krzyczała, biegła z powrotem. A kiedy nie daj Boże zobaczyła chłopaka na dworze czy na klatce schodowej, to już była histeria. Kiedyś koleżanka zapytała tą małą, co się dzieje, to ta tylko, że ona się tego pana boi, bo pan do niej w nocy przychodzi i się z niej śmieje

Podobnie było z psem i kotem koleżanki. Pies na widok tego chłopaka warczał, szczekał, piszczał. Kot tylko jeżył się cały i jazda do domu.

Dodając nocne stukanie w ściany, wrażenie kroków w mieszkaniu tego chłopaka, które jakby "wchodziły" do mieszkania koleżanki i uczuciu, że ktoś ich obserwuje nawet nie będę się rozpisywać, dodam tylko, że to było niemal dzień w dzień. Koleżanka dodała też, że gdy rodzice zwracali matce chłopaka uwagę o hałasy, ona twierdziła, że nic nie słyszała, a warto dodać, że sąsiedzi z dołu też często na to narzekali.

szczególnie poruszyło mnie z ta małą dziewczynką .... strach sie bać normalnie

[Dagusiac]

Napisane przez aqa31

Tak jak obiecałam, wracam z dalszą częścią historii. O rozdziców chłopaka zapytałam, ale sąsiadka wie tylko tyle, że byli rozwiedzeni, a on sam mieszkał z matką. Ojciec odwiedzał ich bardzo rzadko, ale o tym słyszała tylko od swojej mamy, bo sama na oczy go nie widziała. Miał w zwyczaju przychodzić w dziwnych porach, tj. albo nad ranem, kiedy ona jeszcze spała albo późno w nocy. Matka było w miarę normalną kobietą, całymi dniami siedziała w pracy. Kontaktów z synem nie miała za dobrych, ciągle się kłócili.

Ale wracając do historii.

Koleżanka siedziała w swoim pokoju i próbowała się uczyć, była w domu sama z mamą. Przez ścianę znowu słychać było awanaturę w mieszkaniu tego chłopaka. Nie zdziwiły się, ale potem nagle nastała cisza jak makiem zasiał. Koleżanka była przerażona, poszła do mamy, też nie w lepszym stanie. Z jednej strony bały się, że chłopak mógł zrobić coś matce, a z drugiej przecież same tam nie pójdą. Poczekały chwilę, ale nic nie było słychać. Najdziwniejsze było to, że tej kobiety w ogóle o tej porze nie powinno być w domu. Ale dobra, nie ważne. Koleżanka wygląda przez okno i... zdębiała. Przez plac wracała z pracy matka tego chłopaka. O tym, że mógł kłócić się z kimś innym nie było mowy, bo wyraźnie słyszała jej głos. Jej mama również

Kiedyś na wakacje przyjechali do niej jej wujkowie z córką. Mała miała chyba 2-3 latka. Przejść się z nią obok drzwi mieszkania tamtych ludzi nie dało, płakała, krzyczała, biegła z powrotem. A kiedy nie daj Boże zobaczyła chłopaka na dworze czy na klatce schodowej, to już była histeria. Kiedyś koleżanka zapytała tą małą, co się dzieje, to ta tylko, że ona się tego pana boi, bo pan do niej w nocy przychodzi i się z niej śmieje

Podobnie było z psem i kotem koleżanki. Pies na widok tego chłopaka warczał, szczekał, piszczał. Kot tylko jeżył się cały i jazda do domu.

Dodając nocne stukanie w ściany, wrażenie kroków w mieszkaniu tego chłopaka, które jakby "wchodziły" do mieszkania koleżanki i uczuciu, że ktoś ich obserwuje nawet nie będę się rozpisywać, dodam tylko, że to było niemal dzień w dzień. Koleżanka dodała też, że gdy rodzice zwracali matce chłopaka uwagę o hałasy, ona twierdziła, że nic nie słyszała, a warto dodać, że sąsiedzi z dołu też często na to narzekali.

Wow! O ile to prawda to jestem przerażona!!! Dzieci mają coś takiego, że "czują" jakieś zło/duchy itd.

Pamiętam jak moja kuzynka, miała wtedy ok. 3latka nie chciała wejść za narożnik, za którym miała schowane rowerki, samochodziki itd.
Wręcz w histerię wpadła. Ciocia pytała ją co się stało, a ona, że w nocy ktoś tam stał, wysoki pan i był cały biały. (dziadek był wysoki). Dzieci mają wybujałą wyobraźnię jednak tę historię traktuję serio.

[lilka_vanilka]

Napisane przez Dagusiac

Wow! O ile to prawda to jestem przerażona!!! Dzieci mają coś takiego, że "czują" jakieś zło/duchy itd.

Pamiętam jak moja kuzynka, miała wtedy ok. 3latka nie chciała wejść za narożnik, za którym miała schowane rowerki, samochodziki itd.
Wręcz w histerię wpadła. Ciocia pytała ją co się stało, a ona, że w nocy ktoś tam stał, wysoki pan i był cały biały. (dziadek był wysoki). Dzieci mają wybujałą wyobraźnię jednak tę historię traktuję serio.

Ja pamietam, że jak bylam mała to widywałam ŚP dziadka na niebie, ale tylko w jednym miejscu - miedzy moim domem a figurką Jezusa po drugiej stronie ulicy. cieszyłam się na ten widok, bo dzadek był usmiechniety i zapewne spokojny, szczęsliwy.

Aqa - a ten chłopak się wyprowadził potem? Ciary przechodzą...jak one mogły to wytrzymać..

[aqa31]

Chłopak pomieszkał w tym mieszkaniu coś koło 5 lat i się wyprowadził. Wszystkie hałasy, strach zwierząt i dzieci ponoć przeszły jak ręką odjął. W sumie to się zastnawiam, co mogło z tym chłopakiem być.

[Ceith]

A ja mam dziwne wrażenie, że on był nękany i mi go żal. Nie wiem czemu tak czuję.

---------- Dopisano o 02:19 ---------- Poprzedni post napisano o 01:17 ----------

BTW znacie taki filmik, na którym jest pokazane jak jedzie sobie troje ludzi samochodem i zabierają po drodze jakąś autostopowiczkę, jadą dalej i nagle coś się dzieje strasznego, a potem samochód został znaleziony rozwalony i tylko jedna dziewczyna przeżyła? Są dwie wersje tego filmiku, jedna dłuższa (bo Ci ludzie kręcili swoje rozmowy w samochodzie dłuuugo przed tym jak jechali tą drogą z autostopowiczką) i krótsza, która pokazuje tylko to.

[201706190936]

Jesli chodzi o reakcje dzieci to cos w tym jest.
Kilka nocy temu wstałam do mojego dziecka, obudziło mnie jego chodzenie po łóżeczku. Podeszłam do niego, dzieciak mnie nie widział, natomiast patrzył na scianę i dosłownie smiał się w głos, na scianie nie ma obrazków, nie ma szlaczków, dosłownie nic co mogłoby skupić jego uwagę. A ten smieje się do rozpuku. Reagował tak samo jak w momentach gdy mu robię a-kuku. Przyznam się że poczułam się nieswojo.. Ale to nie pierwszy raz mam takie zdarzenie, były prawdziwe hardkory czasem.

[Amani]

Napisane przez Ceith

BTW znacie taki filmik, na którym jest pokazane jak jedzie sobie troje ludzi samochodem i zabierają po drodze jakąś autostopowiczkę, jadą dalej i nagle coś się dzieje strasznego, a potem samochód został znaleziony rozwalony i tylko jedna dziewczyna przeżyła? Są dwie wersje tego filmiku, jedna dłuższa (bo Ci ludzie kręcili swoje rozmowy w samochodzie dłuuugo przed tym jak jechali tą drogą z autostopowiczką) i krótsza, która pokazuje tylko to.

http://www.youtube.com/watch?v=YZ79FJzi1ao

[Denise]

Napisane przez Amani

http://www.youtube.com/watch?v=YZ79FJzi1ao

Moim zdaniem to pic na wodę , ktoś to po prostu wyreżyserował i wrzucił do sieci Choć nie przeczę ,że wiele słyszałam o autostopowiczach-duchach , była nawet kiedyś audycja na ten temat w Radiu Zet

A tutaj znalazłam taki oto artykuł : http://www.wiadomosci24.pl/artykul/a...dmo_87303.html

[blueania]

Napisane przez Senses Woman

Jesli chodzi o reakcje dzieci to cos w tym jest.
Kilka nocy temu wstałam do mojego dziecka, obudziło mnie jego chodzenie po łóżeczku. Podeszłam do niego, dzieciak mnie nie widział, natomiast patrzył na scianę i dosłownie smiał się w głos, na scianie nie ma obrazków, nie ma szlaczków, dosłownie nic co mogłoby skupić jego uwagę. A ten smieje się do rozpuku. Reagował tak samo jak w momentach gdy mu robię a-kuku. Przyznam się że poczułam się nieswojo.. Ale to nie pierwszy raz mam takie zdarzenie, były prawdziwe hardkory czasem.

Wiec chetnie poczytamy wiecej historii

Moja chrzesnica (ma ok 1,5 roku) podobno czesto gaworzy w srodku nocy,smieje sie patrzac ciagle w jedno miejsce.Nawet za bardzo nie zwraca wtedy uwagi na mame tylko jest czym bardzo zainteresowana.Albo pokazuje paluszkiem na sciane lub sufit choc nic tam nie ma.

[czerybka]

Napisane przez Denise

Naprawdę nie wiem co o tym myśleć....

a ja się zaczęłam śmiać
fajny wątek!

[asiulkaa]

Napisane przez czerybka

a ja się zaczęłam śmiać
fajny wątek!

Widzę że nie jestem osamotniona w innym postrzeganiu tych opowieści.

[Agniesia666]

Napisane przez Amani

http://www.youtube.com/watch?v=YZ79FJzi1ao

jakos do mnie nie przemawia

[qathe]

Napisane przez Amani

http://www.youtube.com/watch?v=YZ79FJzi1ao

Myslalam,ze odejda mi wody jak powiedziala ze umarla

[Amani]

Ja też się lubię bać, ale ten filmik mnie nie przeraził szczerze mówiąc Podałam link, bo od razu go skojarzyłam Zresztą te wszystkie filmiki na YT z uchwyconymi na kamerze "zjawami", jakimiś cieniami itd. do mnie nie przemawiają Według mnie, straszniejsze jest jak same drzwi się otwierają, słychać jakieś głosy, przesuwają się przedmioty - wtedy działa wyobraźnia

[MarudexuS]

Napisane przez Helianka

Poczytałam trochę wątek i powiem, ze już się zaczynam bać W ogóle horrorów nie mogę oglądać w nocy i sama, bo później wariuje i myślę o tym jeszcze z miesiąc.
Teraz coś co wydarzyło się u mnie. Moja mama zapewnia mnie, że to się wydarzyło naprawdę, że jej się nic nie przyśniło, bo na początku nie mogłam w to uwierzyć po prostu. Około 3 w nocy przebudziła się. Wszyscy w domu spali, obok niej był mój brat. Nagle usłyszała jakieś kroki, rozmowy dzieci dobiegające z klatki. Już to ją mocno wystraszyło, bo przecież co mogą o 3 w nocy jakieś dzieci robić. Kiedy już ucichło usłyszała jakby klamka od drzwi frontowych się poruszyła. Poczuła chłód i nagle kołdra zaczęła jej się zsuwać lekko do dołu. Próbowała ją do siebie przysunąć, ale ta kołdra dalej się zsuwała. Poczuła coś tak jakby wirowało wokół niej. Trwało to parę minut. Moja mama chciała obudzić mojego brata, ale nie miała siły nic powiedzieć ze strachu. Nagle to ustało i firanka przy drzwiach balkonu zaczęła się ruszać. Później to wszystko ustało. Ciężko mi w to nadal uwierzyć. Ja to i tak źle opowiedziałam, bo nie wszystko do końca pamiętam, ale tak to mniej więcej było. Zawsze jak mi to opowiada włos mi jeży. Nawet jak teraz to pisałam. Ja bym chyba zawału przez to dostała.

No i jeszcze drugie z moją mamą. W nocy się przebudziła. Leżała w stronę ściany. Nagle poczuła jak coś chce ją odwrócić w drugą stronę. Strasznie się bała i z całych sił próbowała zostać po tej stronie, bo bała się, że zobaczy jakiegoś ducha. Pomodliła się i uspokoiło się.
Ja się teraz boje w tym pokoju spać, a muszę. Może to głupie, ale zawsze jak śpię w tym pokoju mam przy sobie różaniec.

Może Twoja mama ma paraliże senne? ja to czasem miewam i wtedy są jazdy tego typu właśnie łącznie ze "spływaniem" z łóżka, telepaniem się łóżka, poczuciem, że ktos siedzi na klacie i dusi, albo właśnie że chcesz się odwrócić i nie możesz albo właśnie nie chcesz i się odwracasz ja przywykłam

[soulone]

Napisane przez MarudexuS

Może Twoja mama ma paraliże senne? ja to czasem miewam i wtedy są jazdy tego typu właśnie łącznie ze "spływaniem" z łóżka, telepaniem się łóżka, poczuciem, że ktos siedzi na klacie i dusi, albo właśnie że chcesz się odwrócić i nie możesz albo właśnie nie chcesz i się odwracasz ja przywykłam

Tak, też o tym pomyślałam. To z pewnością paraliże senne. Nie ma w tym nic niezwykłego, podobno każdy przynajmniej raz w życiu tego doświadcza, inni częściej (ja ok. 2 razy w miesiącu). Kwestia zapoznania się z wiedzą na temat tego zjawiska i umiejętności panowni nad nim, a przestaje być tak straszne . Chociaż za każdym razem człowieka ogarnia lęk.

[MarudexuS]

Napisane przez soulone

Tak, też o tym pomyślałam. To z pewnością paraliże senne. Nie ma w tym nic niezwykłego, podobno każdy przynajmniej raz w życiu tego doświadcza, inni częściej (ja ok. 2 razy w miesiącu). Kwestia zapoznania się z wiedzą na temat tego zjawiska i umiejętności panowni nad nim, a przestaje być tak straszne . Chociaż za każdym razem człowieka ogarnia lęk.

Oj tak, jak się już wie co to za licho to od razu człowiekowi lżej ja się niestety dowiedziałam wiele lat po tym, odkąd zaczęłam tego doświadczać, a niestety jako dziecko i nastolatka miałam dość częste "jazdy", na szczęście nie "spotkałam" podczas zbyt wiele "zjaw", widocznie jestem odporna na takie rzeczy ale tak czy siak wrażenia nie do pozazdroszczenia ;(
Ostatnio miałam wrażenie, że już mnie to nie spotyka, ale jak przemyślałam sprawę to jednak chyba nadal mnie to dręczy, tyle, że już mi to tak "wisi" że nawet nie pamiętam, że było .. czasem tylko jak przez mgłę coś mi się przypomni rano

[soulone]

Napisane przez MarudexuS

Oj tak, jak się już wie co to za licho to od razu człowiekowi lżej ja się niestety dowiedziałam wiele lat po tym, odkąd zaczęłam tego doświadczać, a niestety jako dziecko i nastolatka miałam dość częste "jazdy", na szczęście nie "spotkałam" podczas zbyt wiele "zjaw", widocznie jestem odporna na takie rzeczy ale tak czy siak wrażenia nie do pozazdroszczenia ;(
Ostatnio miałam wrażenie, że już mnie to nie spotyka, ale jak przemyślałam sprawę to jednak chyba nadal mnie to dręczy, tyle, że już mi to tak "wisi" że nawet nie pamiętam, że było .. czasem tylko jak przez mgłę coś mi się przypomni rano

Dokładnie. Przestaje to być tak dotkliwe po pewnym czasie, bo prawda jest taka, że każdy człowiek przeżywa paraliż senny co noc. Nie są one jednak tak intensywne, żeby je zapamiętywać. Ja nauczyłam się przechodzić ze stanu paraliżu w stan świadomego snu i już coraz rzadziej doświadczam uczucia strachu kiedy to się zaczyna. Prawdę mówiąc, chyba z miesiąc czasu nic mnie nie dusiło (jak na złość dzisiaj w nocy mnie coś dopadnie :P).

[MarudexuS]

Napisane przez soulone

Dokładnie. Przestaje to być tak dotkliwe po pewnym czasie, bo prawda jest taka, że każdy człowiek przeżywa paraliż senny co noc. Nie są one jednak tak intensywne, żeby je zapamiętywać. Ja nauczyłam się przechodzić ze stanu paraliżu w stan świadomego snu i już coraz rzadziej doświadczam uczucia strachu kiedy to się zaczyna. Prawdę mówiąc, chyba z miesiąc czasu nic mnie nie dusiło (jak na złość dzisiaj w nocy mnie coś dopadnie :P).

O to fajnie masz, ja się muszę wybudzić albo po prostu zasnąć, ale w świadomy sen nigdy nie przeszłam. Czasem mam takie jazdy, że co chwile się budzę z paraliżem, rozbudzam, zasypiam i znowu .. i znowu .. takie noce są okropne. Jeszcze jakbym miała spotykać jakieś zjawy do tego to chyba bym się pochlastała ostatnio jedyne co pamiętam to uczucie, ze mi coś łazi pod kołdrą, ale ja już wiem co to jest więc mi nie przeszkadza

[Dagusiac]

Ja jakiś czas temu przez ok. miesiąc miałam te paraliże co noc! To było przerażające, bo niby się budziłam, widziałam przed sobą jakąś zjawę albo czułam jak mnie coś dotyka i ani ręką ani nogą. Z całych sił chciałam się ruszyć, kopnąć czy uciec! Przeszło jak zmieniłam pozycję snu (może to głupie).

[soulone]

Napisane przez Dagusiac

Ja jakiś czas temu przez ok. miesiąc miałam te paraliże co noc! To było przerażające, bo niby się budziłam, widziałam przed sobą jakąś zjawę albo czułam jak mnie coś dotyka i ani ręką ani nogą. Z całych sił chciałam się ruszyć, kopnąć czy uciec! Przeszło jak zmieniłam pozycję snu (może to głupie).

Nie to nie głupie . Wg wierzeń stzrożytnych i mniej starożytnych istniał demon zwany zmorą czyli paraliż senny pod postacią eterycznej zjawy. W ludowych podaniach znaleźć można sposoby zohydzenia zmorze procederu i jednym z nich jest właśnie zmiana pozycji - tam gdzie zazwyczaj masz głowę połóż nogi. Niektóre zmory wsadzały język w usta ,,ofiar" by wyssać z nich siły witalne więc wiecie gdzie ten język traafiał w przypadku zmiany pozycji delikwenta . Zmora wkurzona wówczas odchodziła.
To tak z mitologii, a z przekazów naukowych czy medycznych niestety nie da się wywnioskować dlaczego zmiana pozycji wpływa na zanikanie paraliżu. Żaden mądry człek nie jest w stanie sobie tego wyjaśnić

[Dagusiac]

Napisane przez soulone

Nie to nie głupie . Wg wierzeń stzrożytnych i mniej starożytnych istniał demon zwany zmorą czyli paraliż senny pod postacią eterycznej zjawy. W ludowych podaniach znaleźć można sposoby zohydzenia zmorze procederu i jednym z nich jest właśnie zmiana pozycji - tam gdzie zazwyczaj masz głowę połóż nogi. Niektóre zmory wsadzały język w usta ,,ofiar" by wyssać z nich siły witalne więc wiecie gdzie ten język traafiał w przypadku zmiany pozycji delikwenta . Zmora wkurzona wówczas odchodziła.
To tak z mitologii, a z przekazów naukowych czy medycznych niestety nie da się wywnioskować dlaczego zmiana pozycji wpływa na zanikanie paraliżu. Żaden mądry człek nie jest w stanie sobie tego wyjaśnić

No właśnie! Spałam przodem do drzwi, jak opowiedziałam to koleżance natychmiast kazała mi zmienić pozycję. Zmieniłam i jak ręką odjął!

[Karinio]

Napisane przez peggy_blue

a któś mógłby mi napisać w skrócie na biało, albo na pw, co jest na tych filmikach? bo nie ma bata, żebym na nie weszła, współlokatorka wyjechała na weekend, a w piątek oglądałam "polowanie na czarownice", co prawda nie horror, ale ma schizy

Też ostatnio oglądałam ten film.Fajny
Przymierzam się do oglądnięcie Paranormal Activity 2,bo jedynka była fajna


Widziałam już te filmiki z duchem w spiżarni,nie powiem lekk przerażające.Z ta dziewczynką przy lustrze,mysle że to fake.

---------- Dopisano o 17:53 ---------- Poprzedni post napisano o 17:43 ----------

Tu duch przemówił
http://www.youtube.com/watch?v=xIvIW...eature=related
Ja napewno nigdy bym nie weszła do jakiegoś opuszczonego budownictwa

---------- Dopisano o 17:59 ---------- Poprzedni post napisano o 17:53 ----------

Ten filmik jest the best
http://www.youtube.com/watch?v=llLN8...eature=related

[gramwzielone]

Napisane przez soulone

To tak z mitologii, a z przekazów naukowych czy medycznych niestety nie da się wywnioskować dlaczego zmiana pozycji wpływa na zanikanie paraliżu. Żaden mądry człek nie jest w stanie sobie tego wyjaśnić

No jak nie? Czytałam parokrotnie (i nawet pisałam o tym w tym wątku) paraliż senny (czyli "zmora") wynika po prostu z niedotlenienia mózgu w wyniku spania w jakiejś pozycji, a wiadomo że przy niedotlenieniu różne rzeczy się widzi, słyszy i czuje. Wystarczy zmienić ułożenie ciała podczas snu i człowiekowi od razu lepiej się oddycha i przestaje mieć zwidy. A że kiedyś wiedza ludzka była dużo mniejsza to ludzie tłumaczyli sobie to jak umieli i myśleli że oszukali rzekomą zmorę.