Jak chodź trochę oderwać się od mojej przyjaciółki..?

[Maaja]

Mam 17 lat.
Z moja przyjaciółką znamy się od 1o lat, a przyjaźnimy się tak od około 5 lat.
Ona wie prawie wszystko o mnie a ja o niej. Chodzimy ze sobą do klasy. Spędzamy razem dużo czasu, nocujemy u siebie, jeździmy na wakacje itd.. Ale od pewnego czasu zaczęłam się zastanawiać i doszłam do wniosku, że ja wszędzie chodzę z nią. I tak zastanawiając się dłużej pomyślałam, że jeżeli ja spotykam się z jakimiś innymi koleżankami bez niej to ona jest troszkę zła ale to działa również w drugą stronę, gdy ona spotka się z innymi dziewczynami (a ja je też znam) to mówię jej wtedy: "dzięki, że zadzwoniłaś i spytałaś czy chce iść z Wami."
Chciałabym się od niej odłączyć ale tak minimalnie, jestem do niej tak przyzwyczajona, że każdą przerwę spędzamy razem a gdy np. któraś z nas przyjdzie sama do szkoły, zaraz pada pytanie od ludzi z klasy "Gdzie masz .. (i tu pada imię moje albo jej) ?" Nie wiem jak zrobić żeby się od niej trochę odłączyć bo wiem, że jeżeli po prostu zacznę chodzić gdzieś bez niej będzie miała do mnie o to żal i pretensje.. Kocham ją jak siostrę, mogę z nią pogadać o wszystkim i chcę nadal się z nią przyjaźnić. Tylko, gorzej jak przyjdą studia i pójdziemy w innym kierunku. Boję się, że to bycie ciągłe z nią utrudni mi przyszłe życie. Nie wiem, może się mylę. Może tak w przyjaźni jest.
Ale np. gdy naglę wstanę na przerwie i ją zostawię i pójdę gdzieś z inną osobą to później na lekcji czuje nie tyle że jest na mnie zła ale że jest jest przykro. Nie zrozumcie mnie źle, to nie jest tak że my nie mamy innych koleżanek w klasie i boczymy się na siebie jeśli rozmawiamy z kims innym. Ona mi nie ma za złe ani ja jej że gadamy z kims innym.. tylko gdy np. umawiamy się poza szkoła osobno a obydwie znamy te osoby i wychodzi na to że i tak i tak idziemy z tymi osobami ale razem Nie wiem może poradzicie mi jak delikatnie się "usamodzielnić" żeby ona tego bardzo nie odczuła i żeby jej nie było przykro?

[cholernarejestracja]

Nie rozumiem Twojej potrzeby "usamodzielniania" się i problemu. Przecież przyjaźń na tym polega, żeby robić różne rzeczy razem z tego co mówisz, to spotykacie się też z innymi ludźmi, i moim zdaniem normalne jest to, że czasem jest wam smutno, że ta druga się bawi bez tej pierwszej.

Będziesz jeszcze tęsknić za taką prawdziwą, silną przyjaźnią nie wiem w jaki sposób ta przyjaźń miałaby wam utrudnić studia - wtedy tym bardziej potrzebna jest osoba, z którą można pogadać/wyżalić się. Na pewno macie poukładane w głowach, i nie będziecie np. rezygnowały z wymarzonego kierunku studiów tylko po to, żeby być bliżej siebie. Pewnie trochę wam się więzi rozluźnią, ale moim zdaniem warto je będzie podtrzymywać.

[zollla]

Napisane przez cholernarejestracja

Nie rozumiem Twojej potrzeby "usamodzielniania" się i problemu. Przecież przyjaźń na tym polega, żeby robić różne rzeczy razem z tego co mówisz, to spotykacie się też z innymi ludźmi, i moim zdaniem normalne jest to, że czasem jest wam smutno, że ta druga się bawi bez tej pierwszej.

Będziesz jeszcze tęsknić za taką prawdziwą, silną przyjaźnią nie wiem w jaki sposób ta przyjaźń miałaby wam utrudnić studia - wtedy tym bardziej potrzebna jest osoba, z którą można pogadać/wyżalić się. Na pewno macie poukładane w głowach, i nie będziecie np. rezygnowały z wymarzonego kierunku studiów tylko po to, żeby być bliżej siebie. Pewnie trochę wam się więzi rozluźnią, ale moim zdaniem warto je będzie podtrzymywać.

Chciałam dokładnie to samo napisać.
Takiej przyjaźni na pewno można pozazdrościć
a jeśli to działa w dwie strony to może pogadaj o tym z nią?

[kolorowatecza]

Poczekaj do pierwszego chłopaka - wtedy życie zweryfikuje, czy to naprawdę prawdziwa przyjaźń i usamodzielnicie się z musu.
Tymczasem ciesz się zaistniałą sytuacją

[fiolkowa krolewna]

Też nie rozumiem dlaczego chcesz się oderwać od swojej przyjaciółki

Ja również miałam taką przyjaciółkę w liceum, i nie chciałam się oderwać Cieszyłam się bardzo, że ją mam i pytano mnie tez "gdzie..." , Albo jak ona nie szła do szkoły to ja też nie wiem, dziwne :P Teraz mamy nadal kontakt, jednak ograniczony


Ty też się ciesz to jest fajne!

[yousuck]

Wydaje mi się że Autorce chodziło jednak o to: co dalej? Nie wiem, czy w Waszym wypadku różne kierunki mogą oznaczać różne miasta, ale chodzi chyba o takie istnienie w towarzystwie jako JA, nie ja+przyjaciółka. Wasza przyszłość musi w pewien sposób potoczyć się innymi drogami, tak sądzę. Co nie znaczy, że te kontakty miałyby się ochłodzić. Wraz ze studiami przyjdą nowi znajomi, dalej nowa praca, nowe perspektywy. Nie zawsze będzie pokrywać się to z sytuacją przyjaciółki.
Może znajdź sobie jakieś zajęcie tylko dla siebie: nauka języka, jakieś koło zainteresowań... i przy okazji powiedz przyjaciółce, że choć jest dla Ciebie ważną osobą i już zawsze taką pozostanie - potrzebujesz własnej przestrzeni.

[Maaja]

Nie chodziło mi dokładnie o to, że ona mi będzie utrudniać studia ale myślałam o tym, że teraz wszędzie z nią chodzę, spędzamy mnóstwo czasu a np. gdybyśmy miały iść do innych miejscowości na studia to ja się boję, że bez niej nie dam rady bo dotychczas zawsze wszędzie ze mną szła i była ze mną..
yousuck - dokładnie chyba o to mi chodzi, że 'JA' jestem tylko w rodzinie w domu, a poza nim, w szkole, na spotkaniach ze znajomymi jestem 'JA+przyjaciółka'.

Pytacie po co chcę się oderwać od niej? Po pierwsze chcę tak chodź minimalnie, nie chce całkowicie zerwać przyjaźni. Chcę po prostu czasami pójść sama gdzieś i zobaczyć tak naprawdę jak ja sobie poradzę w towarzystwie bez niej ? Bo przyznam się, że jak jej nie ma w szkole bo jest chora to jakoś jestem taka sama w tej szkole.
A jak tak siedzę i myślę to dochodzę do wniosku, że mam naprawdę mało koleżanek z którymi bym mogła po prostu gdzieś pójść. Bo zawsze jak np. chciałam iść na miasto to nigdy nie prosiłam o to Olę, Kasię, Basie, Paulinę tylko zawsze moją przyjaciółkę i wychodziło na to że zawsze szłyśmy same we dwie...

[domciatko]

a ja ci powiem tak, pielęgnuj tę przyjaźń bo pewnego dnia będzie ci kogoś takiego brakować
powinnaś się cieszyć, że masz kogoś tak bliskiego

[yousuck]

Ja to rozumiem - nawet bardzo, bo zawsze w przyjaźni ceniłam sobie niezależność. Wy macie chyba to szczęście, że jesteście dla siebie bardzo ważne i możecie na siebie liczyć. Utrzymywać dotychczasową bliskość i jednocześnie nie zaniedbywać kontaktów z innymi byłoby bardzo trudno - zresztą, bliskość niekoniecznie mierzy się w czasie, jaki przyjaciele spędzają razem . To wspaniałe znaleźć bratnią duszę, ale opierać życia na 2gim człowieku moim zdaniem nie warto, bo gdy tej osoby zabraknie lub jesteśmy z nią w konflikcie - okazuje się, że jesteśmy zupełnie zależni i nie pozostaje nam nikt (częsty problem dziewczyn, które dla faceta zaniedbały inne relacje). Różni ludzie mają różną potrzebę bliskości; wg mnie lekki dystans jest zdrowy.

[BJean]

niedługo Ty lub ona będziecie mieć chłopaka. I to zmieni wszystko. ; )

[katakumba]

nie martw sie na zapas, nie zmuszaj sie do oderwania sie od niej po to zeby sie przyszykowac na przyszlosc, bo przyszlosc jest nieprzewidywalna i nie wiesz co bedzie.

meczy cie jej towarzystwo? wydaje mi sie ze nie
wiec po co sie "odrywac" nawet tak minimalnie?

[leemonqa]

Napisane przez Maaja

Mam 17 lat.
Z moja przyjaciółką znamy się od 1o lat, a przyjaźnimy się tak od około 5 lat.
Ona wie prawie wszystko o mnie a ja o niej. Chodzimy ze sobą do klasy. Spędzamy razem dużo czasu, nocujemy u siebie, jeździmy na wakacje itd.. Ale od pewnego czasu zaczęłam się zastanawiać i doszłam do wniosku, że ja wszędzie chodzę z nią. I tak zastanawiając się dłużej pomyślałam, że jeżeli ja spotykam się z jakimiś innymi koleżankami bez niej to ona jest troszkę zła ale to działa również w drugą stronę, gdy ona spotka się z innymi dziewczynami (a ja je też znam) to mówię jej wtedy: "dzięki, że zadzwoniłaś i spytałaś czy chce iść z Wami."
Chciałabym się od niej odłączyć ale tak minimalnie, jestem do niej tak przyzwyczajona, że każdą przerwę spędzamy razem a gdy np. któraś z nas przyjdzie sama do szkoły, zaraz pada pytanie od ludzi z klasy "Gdzie masz .. (i tu pada imię moje albo jej) ?" Nie wiem jak zrobić żeby się od niej trochę odłączyć bo wiem, że jeżeli po prostu zacznę chodzić gdzieś bez niej będzie miała do mnie o to żal i pretensje.. Kocham ją jak siostrę, mogę z nią pogadać o wszystkim i chcę nadal się z nią przyjaźnić. Tylko, gorzej jak przyjdą studia i pójdziemy w innym kierunku. Boję się, że to bycie ciągłe z nią utrudni mi przyszłe życie. Nie wiem, może się mylę. Może tak w przyjaźni jest.
Ale np. gdy naglę wstanę na przerwie i ją zostawię i pójdę gdzieś z inną osobą to później na lekcji czuje nie tyle że jest na mnie zła ale że jest jest przykro. Nie zrozumcie mnie źle, to nie jest tak że my nie mamy innych koleżanek w klasie i boczymy się na siebie jeśli rozmawiamy z kims innym. Ona mi nie ma za złe ani ja jej że gadamy z kims innym.. tylko gdy np. umawiamy się poza szkoła osobno a obydwie znamy te osoby i wychodzi na to że i tak i tak idziemy z tymi osobami ale razem Nie wiem może poradzicie mi jak delikatnie się "usamodzielnić" żeby ona tego bardzo nie odczuła i żeby jej nie było przykro?

pielęgnuj tą przyjaźń. póki mozesz spędzaj z nią czas róbcie duzo rzeczy razem, gadajcie, bawcie się ... korzystajcie z tej przyjaźni, bo prędzej czy później życie samow was "usamodzielni" pojawi się chłopak, będą studia i czar takiej przyjaźni pryśnie jak bańka mydlana... juz nic nie bedzie takie jak teraz ... wasze kontakty troche się ograniczą .... więm co mówię bo też miałam taką przyjaciółkę z która robiłam mnóstwo rzeczy i byłysmy nierozłączne. ale ona zaczeła studowac ja znalazłam faceta i prace a ona powoli stawała sie coraz bardziej zazdrosna... że mam wiecej czasu dla chopaka a z nią spotykam się coraz rzadziej, ze ona mimo ze ma mgr nie ma pracy a ja po nie ukończonych studiach jestem asystentem lekarza ... teraz nasze kontakty ograniczyły sie do zwykłego "czesc" jak mijamy sie na miescie i do życzeń na różne okazje... czasami bardzo tesknię do tego co było dawniej ... wiec z całego serca radzę ci nie ograniczaj i nie usamodzielniaj sie ...

[Maaja]

Dziękuje Wam wszystkim
Dokładnie wydaje mi się, że gdy jej 'zabraknie' zostanę zupełnie sama bo zaniedbuje kontakty z innymi ludźmi...

[Linusiaczek]

Rozumiem Cię. Z jednej strony chcesz mieć przyjaciółkę nadal, z drugiej chcesz się trochę niejako usamodzielnić. Ja miałam taką przyjaciółkę, z którą zresztą przyjaźnię się do dziś, chociaż mieszkamy w różnych krajach i ja już jestem mężatką. Przyjaźnimy się już od jakiś 22 lat i jest to jedna z najlepszych rzeczy, jakie mnie spotkały w życiu.
Niestety siłą rzeczy gdy ma się kogoś tak bliskiego to zaniedbuje się kontakty z innymi osobami, wiem po sobie. To się wydaje być problemem, u mnie też trochę było, bo jestem osobą bardzo towarzyską i uwielbiam poznawać nowych ludzi, ale... przyjaźnie, a już zwłaszcza takie głębokie, pojawiają się w życiu niezmiennie rzadko i są bardzo cenne. Jeśli wasze drogi się rozejdą, a jesteście prawdziwymi przyjaciółkami, to będzie Ci na pewno lżej wiedząc, że masz kogoś, do kogo zawsze możesz się zwrócić i opowiedzieć jak Ci jest. Jeśli jednak czujesz, że może potrzebujesz trochę wytchnienia to może tak faktycznie być. Ja to rozwiązałam znajdując sobie inne hobby od mojej przyjaciółki i przez to spędzając czasami czas z inną grupą ludzi, którą poznałam np. na kursie językowym. Czułam, że dalej mam przyjaciółkę, z którą wciąż spędzałam kupę czasu, ale i czasami miałam czas i możliwość poznania nowych ludzi i przez to na odetchnięcie od siebie. Może u Ciebie to też podziała?

[martusia205]

Tak jak już ktoś wczesniej napisał już niedługo w waszym zyciu pojawi się ktoś inny..Ty się zakochasz...lub Twoja przyjaciółka wtedy się wszystko zmieni i jeszcze zatęskinsz za koleżanką

[leemonqa]

Napisane przez martusia205

Tak jak już ktoś wczesniej napisał już niedługo w waszym zyciu pojawi się ktoś inny..Ty się zakochasz...lub Twoja przyjaciółka wtedy się wszystko zmieni i jeszcze zatęskinsz za koleżanką

Amen

[kociaczek88]

zgadzam się z dziewczynami dbaj o prawdziwą przyjaźń !

[bura kocurka]

Ja Ci zazdroszczę tej przyjaźni - bo to świetne, że masz prawdziwą przyjaciółkę, taką od serca i że kochacie się jak siostry. Ja tak nie mam i żałuję. Dlatego nie odłączaj się od niej na siłę...jeśli rozjedziecie się do innych miejscowości na studia, to wasze kontakty same się rozluźnią i będziesz tęsknić za tym co było. Po co więc psuć to specjalnie? Ciesz się, póki jest jak jest

A jeśli czujesz się ograniczona, że masz tylko ją, to nic nie stoi na przeszkodzie, żebyś sama kogoś zapoznała. Wtedy będziesz miała to grono znajomych, które jest tylko Twoje. Chociaż przypuszczam, że prędzej czy później będziesz chciała zapoznać z nimi też Twoją przyjaciółkę. A skoro martwisz się tym co będzie dalej i innymi sprawami związanymi z Tobą i psiapsiółą...to po prostu pogadajcie o tym szczerze, w końcu mówicie sobie o wszystkim, więc nie będzie z tym chyba problemu

[Janella]

Wiesz co, po co zmieniać teraz coś co jest dobre i dzięki temu jesteś szczęśliwa. Masz przyjaciółkę, dbajcie o siebie póki możecie Ja takiej nie mam i żałuję A później siła rzeczy i tak pójdziecie w inne strony i będziesz za nią tęsknić. Porozmawiaj z nią o swoich obawach. Zobaczysz jakie ona ma. Jeśli ją kochasz i Ci to nie przeszkadza, że jesteście tak blisko, to nie zmieniaj tego tylko dlatego, że boisz się jak będzie później. Jedynie, jeśli boisz się, że jak kiedyś między wami będzie "większy luz", to żeby nie zostać samej, organizujcie spotkania już teraz wspólne z innymi ludźmi. Dzięki temu zaprzyjaźnicie się też z innymi osobami i w razie czego, jak jej nie będzie blisko, będziesz miała do kogo zadzwonić

[joaa]

Myślę, że powinnaś zrobić dwie rzeczy. Przede wszystkim powiedzieć Jej o swoich obawach. I znaleźć sobie kawałek życia niezależny od Niej (np. wspomniane już wcześniej kursy, może jakieś koła zainteresowań?). Jeśli więź jest mocna, jest też dość elastyczna.
I nie czuj się winna, że chcesz być bardziej niezależna. Poczucie, że możesz polegać także na samej sobie daje dużo siły w trudnych sytuacjach