Widmo studiów na horyzoncie, a my czas spędzamy na wizażowym koncie! cz. II

[aszin]

Ja chodzę na kurs, ale sam kurs mi niewiele da, słówek będę musiała uczyć się w domu. Poza tym kurs mam pod speaking i vocabulary, mało gramatyki tam. Tylko takie "niecodzienne" przykłady mam.

[wybieramstereo]

Ja się boję cokolwiek planować, bo u mnie zawsze wychodzi odwrotnie.

[1a159cf6a0624b31db6aaefb6bbb43b621a184e1]

Napisane przez Martusia7

też mi się nie chce, na myśl o jutrze jest mi źle

Napisane przez aszin

A mnie złapał dół końcowakacyjny

[wybieramstereo]

a skoro już dzisiaj jestem monotematyczna to nie mogę sobie darować http://www.joemonster.org/filmy/2347...aliby_podpasek

[asqua92]

ja się boję coraz bardziej.

[Aria93]

Ja się muszę zabrać za angielski i niemiecki... I też nie ma że boli
Aszin, mnie również złapał dół... Chciałabym mieć tę pracę, jutro chyba jeszcze raz poroznoszę CV...

---------- Dopisano o 22:51 ---------- Poprzedni post napisano o 22:49 ----------

Napisane przez wybieramstereo

a skoro już dzisiaj jestem monotematyczna to nie mogę sobie darować http://www.joemonster.org/filmy/2347...aliby_podpasek

Wtf ?

[eternitka]

a mi już przeszło denerwowanie, teraz tylko chcę żeby wir studiów się zaczął, bo nie lubię nicnierobienia poza tym im szybciej ten rok się zacznie, tym szybciej się skończy. Więc niech się wreszcie zaczyna :P

[wybieramstereo]

Napisane przez eternitka

a mi już przeszło denerwowanie, teraz tylko chcę żeby wir studiów się zaczął, bo nie lubię nicnierobienia poza tym im szybciej ten rok się zacznie, tym szybciej się skończy. Więc niech się wreszcie zaczyna :P

a czemu chcesz kończyć rok? żeby były wakacje? z każdymi wakacjami bliżej do takiej stricte dorosłości

[nicRu]

Napisane przez eternitka

a mi już przeszło denerwowanie, teraz tylko chcę żeby wir studiów się zaczął, bo nie lubię nicnierobienia poza tym im szybciej ten rok się zacznie, tym szybciej się skończy. Więc niech się wreszcie zaczyna :P

Też nie lubię nic nierobienia - dlatego było mi dobrze jak pracowałam

[eternitka]

Napisane przez wybieramstereo

a czemu chcesz kończyć rok? żeby były wakacje? z każdymi wakacjami bliżej do takiej stricte dorosłości

może to dziwne, ale ja chciałabym już skończyć studia. Bo wiecie, status studenta w dzisiejszych czasach niekoniecznie coś znaczy-studiować może każdy, no prawie każdy (mam na myśli pójście na studia dla samej idei studiowania ) a jednak ukończenie studiów i praca to już jakieś "osiągnięcie". Bardzo chciałabym w końcu się usamodzielnić, sama na siebie zarabiać, pracować, spełniać się w zawodzie. Chciałabym czuć, że daję część siebie, bo w pracę która mi się spodoba na pewno włożę całe swe serce

[nicRu]

Mnie martwi szukanie pracy bez statusu studenta...

[wybieramstereo]

to się chwali Eter ja osobiście cieszę się, że mam jeszcze te kilka lat, mogę dobrać dodatkowy kierunek jeżeli będę chciała jakoś uzupełnić moją wiedzę. Mogę korzystać z wielu impulsów, które daje życie studentka zaangażowanego i zrobić sobie taki support do dorosłości. Studia traktuję bardzo poważnie, chociażby z szacunku do moich rodziców, babci i samej siebie.

idę poczytać dobranoc

[1a159cf6a0624b31db6aaefb6bbb43b621a184e1]

jestem dziś nie w sosie, idę coś pooglądać.

Dobranoc

[eternitka]

ja powiem szczerze, że studia do dla mnie poniekąd wyzwanie. Stawiam sobie cel i muszę go zrealizować-nie ma zmiłuj nie chcę wybierać dla mnie najłatwiejszej drogi życiowej, staram się wybrać tę która będzie ode mnie wymagała zaangażowania, ja chyba naprawdę nie umiem nic nie robić chciałabym się poświęcić jeszcze kilku pasjom, generalnie moje "dorosłe" życie wyobrażam sobie tak, że mam zawalony grafik od rana do wieczora-pracą, zainteresowaniami, może sportem (lubię biegać, chociaż mistrzem nie jestem). Chcę w tym wszystkim odnaleźć siebie, odnaleźć czas dla siebie i powiedzieć samej sobie za kilkadziesiąt lat-wow, mając tyle rzeczy do zrobienia podołałam i dałam sobie jakoś radę. Może nie byłam wybitna, ale udało mi się

[alevE]

klienci dzwonią co chwilę.... zaczyna się

[nicRu]

Ja swoje też traktuję jako wyzwanie. Mogłam wybrac wiele innych, łatwiejszych kierunków na które bym się dostała i bez bólu zrealizowała, ale nie chciałam iść na łatwiznę. Czasem kosztuje mnie to trochę wysilku, łez czy walenia głową o ścianę, ale... czego nie robi się dla marzeń ?

jak to brzmi

[kaja_92]

Napisane przez eternitka

ja powiem szczerze, że studia do dla mnie poniekąd wyzwanie. Stawiam sobie cel i muszę go zrealizować-nie ma zmiłuj nie chcę wybierać dla mnie najłatwiejszej drogi życiowej, staram się wybrać tę która będzie ode mnie wymagała zaangażowania, ja chyba naprawdę nie umiem nic nie robić chciałabym się poświęcić jeszcze kilku pasjom, generalnie moje "dorosłe" życie wyobrażam sobie tak, że mam zawalony grafik od rana do wieczora-pracą, zainteresowaniami, może sportem (lubię biegać, chociaż mistrzem nie jestem). Chcę w tym wszystkim odnaleźć siebie, odnaleźć czas dla siebie i powiedzieć samej sobie za kilkadziesiąt lat-wow, mając tyle rzeczy do zrobienia podołałam i dałam sobie jakoś radę. Może nie byłam wybitna, ale udało mi się

Coś podobnego jak ja I kurczę, wyobrażając sobie siebie za 10 lat nie widzę siebie siedzącej przed tv z gorącą herbatą, ale pracującą nawet wieczorami, planującą. Robiącą coś związanego z pracą, mam nadzieję, że w zawodzie. Im więcej myślę tym bardziej wydaje mi się, że budownictwo to mój* kierunek. I nieważne ile się namęczyłam przygotowując z matmy rozszerzonej po humanie, ile pracy włożyłam w przygotowanie do egzaminów z matmy. Wiem, że jak za 5 lat siądę, wezmę indeks i zobaczę moją ocenę z matmy, to będę wiedziała, że było warto, że to było osiągnięcie, małe ale jednak, które daje satysfakcję.

*Czasami fakt, myślę sobie, że jest sporo kierunków które by mnie interesowały, ale coś trzeba wybrać. I czasami przychodzą chwile zwątpienia, a raczej refleksji, czy nie lepiej było iść w kierunku weterynarii, medycyny sądowej, jakiejś energetyki- tak, Lil im więcej myślę o Twoim kierunku tym bardziej fascynujący mi się wydaje, lotnictwa czy czegoś takiego. Ale gdybym wybrała choćby jeden z tych kierunków wiem, że myślałabym tak samo jak teraz.


Jak tak teraz sobie myślę, to jestem zadowolona z tego, gdzie się znajduję. Zastanawiam się, co będzie za 4-5 lat, jak skończę studia. Co jeśli wciąż będę sama. Tak się mówi, skończyć studia, znaleźć pracę. W 1-szej pracy kokosów pewnie nie będzie, a utrzymać się za własne pieniądze w obcym mieście, przy wynajmie kawalerki chyba wcale nie jest tak łatwo. Właśnie-takie luźne, niewiążące pytanie- myślałyście żeby po studiach zostać w studenckim mieście, rodzinnym, czy wybrać jeszcze inne?

[eternitka]

ja myślę nad zmianą miasta już po licencjacie. I poważnie się zastanawiam nad zaoczną magisterką+jakąś pracą. Już teraz myślę nad czymś dorywczym żeby mieć co wpisać cv, no i to że byłam ambitna studiując dziennie i pracując też by się liczyło, nie? dla mnie tylko dom rodzinny jest miejscem z którym jestem związana, moje miasto studenckie to tylko nabytek element, który za 2 lata mogę zmienić.

[lilavati007]

Napisane przez kaja_92

Coś podobnego jak ja I kurczę, wyobrażając sobie siebie za 10 lat nie widzę siebie siedzącej przed tv z gorącą herbatą, ale pracującą nawet wieczorami, planującą. Robiącą coś związanego z pracą, mam nadzieję, że w zawodzie. Im więcej myślę tym bardziej wydaje mi się, że budownictwo to mój* kierunek. I nieważne ile się namęczyłam przygotowując z matmy rozszerzonej po humanie, ile pracy włożyłam w przygotowanie do egzaminów z matmy. Wiem, że jak za 5 lat siądę, wezmę indeks i zobaczę moją ocenę z matmy, to będę wiedziała, że było warto, że to było osiągnięcie, małe ale jednak, które daje satysfakcję.

*Czasami fakt, myślę sobie, że jest sporo kierunków które by mnie interesowały, ale coś trzeba wybrać. I czasami przychodzą chwile zwątpienia, a raczej refleksji, czy nie lepiej było iść w kierunku weterynarii, medycyny sądowej, jakiejś energetyki- tak, Lil im więcej myślę o Twoim kierunku tym bardziej fascynujący mi się wydaje, lotnictwa czy czegoś takiego. Ale gdybym wybrała choćby jeden z tych kierunków wiem, że myślałabym tak samo jak teraz.


Jak tak teraz sobie myślę, to jestem zadowolona z tego, gdzie się znajduję. Zastanawiam się, co będzie za 4-5 lat, jak skończę studia. Co jeśli wciąż będę sama. Tak się mówi, skończyć studia, znaleźć pracę. W 1-szej pracy kokosów pewnie nie będzie, a utrzymać się za własne pieniądze w obcym mieście, przy wynajmie kawalerki chyba wcale nie jest tak łatwo. Właśnie-takie luźne, niewiążące pytanie- myślałyście żeby po studiach zostać w studenckim mieście, rodzinnym, czy wybrać jeszcze inne?

Mam podobnie. Choć jestem trochę rozdarta między moimi wizjami przyszłości. Z jednej strony chciałabym się rozwijać, dostać świetną pracę, której mogłabym się poświęcić z radością, albo może karierę naukową, no ale z drugiej strony chciałabym stabilizacji, spokoju i może poprostu miłości. Nie wyobrażam sobie, że mogłabym kiedyś nie mieć rodziny, dzieci... No, a to zwłaszcza na początku przeszkadza, choć może do 30 zdąże już zrealizować większość zawodowych planów i będę mogła na spokojnie sprawdzić się w innej roli.
I tak sobie myślę, że człowiek może być zainteresowany różnymi dziedzinami i pewnie w każdej mógłby znaleźć cos ciekawego dla siebie, ale jednak wybiera tą jedyną. Sama miałam wiele pomysłów - matematyka, budownictwo, inżynieria biomedyczna, lotnicza... Po wyborze też przez pierwszy semestr zastanawiałam się czy napewno dobrze wybrałam, przedmioty były na tyle ogólne i uniwersalne, więc nie pomagały odpowiedzieć na to pytanie, ale teraz wydaje mi się, że coraz bardziej mi się podoba i mam nadzieję, że to jest właśnie 'to'.
Co do miasta gdzie chciałabym mieszkać to pewnie jak będę miała taką możliwość zostane we Wro, jednak duże miasto ma większe perspektywy, choć nie powiem czasem zatęskni mi się za spokojem mojego miasteczka

[wybieramstereo]

słoneczna ta nasza ostatnia niedziela dzień dobry!

[ladymoonn]

Napisane przez eternitka

ja myślę nad zmianą miasta już po licencjacie. I poważnie się zastanawiam nad zaoczną magisterką+jakąś pracą. Już teraz myślę nad czymś dorywczym żeby mieć co wpisać cv, no i to że byłam ambitna studiując dziennie i pracując też by się liczyło, nie? dla mnie tylko dom rodzinny jest miejscem z którym jestem związana, moje miasto studenckie to tylko nabytek element, który za 2 lata mogę zmienić.

no raczej, bo też na to liczę
ja w sumie lubię Wrocław, ale nie wiem czy koniecznie chciałabym tu zostać, chyba wolałabym jakąś ciepłą posadkę w mniejszym mieście, ale tak żeby mieć do większego miasta łatwy dostęp w razie potrzeby

[75ddc484932d6abe74127785cb7415263f83996c]

Cześć.

[Bziu]

Napisane przez eternitka

ja powiem szczerze, że studia do dla mnie poniekąd wyzwanie. Stawiam sobie cel i muszę go zrealizować-nie ma zmiłuj nie chcę wybierać dla mnie najłatwiejszej drogi życiowej, staram się wybrać tę która będzie ode mnie wymagała zaangażowania, ja chyba naprawdę nie umiem nic nie robić chciałabym się poświęcić jeszcze kilku pasjom, generalnie moje "dorosłe" życie wyobrażam sobie tak, że mam zawalony grafik od rana do wieczora-pracą, zainteresowaniami, może sportem (lubię biegać, chociaż mistrzem nie jestem). Chcę w tym wszystkim odnaleźć siebie, odnaleźć czas dla siebie i powiedzieć samej sobie za kilkadziesiąt lat-wow, mając tyle rzeczy do zrobienia podołałam i dałam sobie jakoś radę. Może nie byłam wybitna, ale udało mi się

ambitnie mamy na wątku widze, dobrze dobrze

a co do moich współ to napiszę zaraz w klubie

btw. zaliczyłam fajną integrację, poznałam fajnych ludzi ode mnie z kierunku i nie tylko, więc jestem pozytywnie nastawiona na te studia oby tak dalej

[chocaholic]

hej

[Martusia7]

Hej

Napisane przez eternitka

może to dziwne, ale ja chciałabym już skończyć studia. Bo wiecie, status studenta w dzisiejszych czasach niekoniecznie coś znaczy-studiować może każdy, no prawie każdy (mam na myśli pójście na studia dla samej idei studiowania ) a jednak ukończenie studiów i praca to już jakieś "osiągnięcie". Bardzo chciałabym w końcu się usamodzielnić, sama na siebie zarabiać, pracować, spełniać się w zawodzie. Chciałabym czuć, że daję część siebie, bo w pracę która mi się spodoba na pewno włożę całe swe serce

Też bym chciała juz skończyc, mam dośc ludzi mówiących nic nie umiem, a potem 5 ewentualnie 4,5.

Napisane przez nicRu

Mnie martwi szukanie pracy bez statusu studenta...

wiesz moje koleżanki po licencjacie jedna z administracji, druga po filologii ang, od razu po obronie znalazły prace 'w zawodzie', a wczesniej bez lic jedynie kfc, także głowa do góry

Napisane przez eternitka

ja powiem szczerze, że studia do dla mnie poniekąd wyzwanie. Stawiam sobie cel i muszę go zrealizować-nie ma zmiłuj nie chcę wybierać dla mnie najłatwiejszej drogi życiowej, staram się wybrać tę która będzie ode mnie wymagała zaangażowania, ja chyba naprawdę nie umiem nic nie robić chciałabym się poświęcić jeszcze kilku pasjom, generalnie moje "dorosłe" życie wyobrażam sobie tak, że mam zawalony grafik od rana do wieczora-pracą, zainteresowaniami, może sportem (lubię biegać, chociaż mistrzem nie jestem). Chcę w tym wszystkim odnaleźć siebie, odnaleźć czas dla siebie i powiedzieć samej sobie za kilkadziesiąt lat-wow, mając tyle rzeczy do zrobienia podołałam i dałam sobie jakoś radę. Może nie byłam wybitna, ale udało mi się

jak Ciebie czytam to brzmi to jakbym sama to pisała, mam identycznie. Nie lubię i nie umiem się nudzić. Nic nierobienie to dla mnie strata czasu. Nie umiem sobie odpuścic niekótrych rzeczy, albo coś robie dobrze, albo nie robię wcale

Napisane przez nicRu

Ja swoje też traktuję jako wyzwanie. Mogłam wybrac wiele innych, łatwiejszych kierunków na które bym się dostała i bez bólu zrealizowała, ale nie chciałam iść na łatwiznę. Czasem kosztuje mnie to trochę wysilku, łez czy walenia głową o ścianę, ale... czego nie robi się dla marzeń ?

jak to brzmi

pieknie

Napisane przez Bziu

ambitnie mamy na wątku widze, dobrze dobrze

a co do moich współ to napiszę zaraz w klubie

btw. zaliczyłam fajną integrację, poznałam fajnych ludzi ode mnie z kierunku i nie tylko, więc jestem pozytywnie nastawiona na te studia oby tak dalej

pozytywne nastawienie to podstawa

[75ddc484932d6abe74127785cb7415263f83996c]

Tego mojego TŻa to czasem bym musiała zabić
Teraz mu się przypomniało, że babcia miała wczoraj imieniny i musiałam na szybko ręcznik na prezent robić

[Karolllka7]

Jestem, żyję

---------- Dopisano o 13:50 ---------- Poprzedni post napisano o 13:38 ----------

Nawet nadrobiłam, mało napisałyście

[chocaholic]

ja obejrzałam właśnie ' waiting for forever', baardzo mi się podobał
+ przystojny aktor

[asqua92]

cześć
to już jutro boję się
dziś chyba pójdę na jakąś integrację posiedzę z 2,3 godziny, bo rano wstać trzeba

[Karolllka7]

Ja mam na 12 jutro

Ale jestem padnięta, strasznie bolą mnie stopy. Wróciłam o 5 z wesela