książki Olgi Tokarczuk - sprytna ukladanka?

[syntagma]

Jaki macie stosunek do jej ksiazek?

Jej proza to zlepek mysli innych tworcow, podanych razem przez autorke zgrabnie na tacy? Nie ma ma w niej nic nowatorskiego, a zachwyca zwlaszcza tych mniej oczytanych, ktorzy nie maja porownania? Wszystko to tylko gra slowna, zabawa cytatami nie majaca naprawde glebi?

[syntagma]

up

[*Pinacolada*]

Właściwie to czytałam tylko "Prawiek..". Ksiązka sama w sobie mi sie podobała i zainteresowała mnie, ale nie jest to raczej arcydzieło ;]

[Fraoch]

Prawiek ... przebrnęłam ^^
Ale za to bardzo podobał mi się "Dom dzienny dom nocy" z opisem rosnącego rabarbaru ...
co do podawania na tacy to myslę że znalazłoby się wielu którzy to robia znacznie lepiej od niej i bardziej pod nos podsuwają ^^ Ja lubię czytać jej styl. Być może masz rację, że "Jej proza to zlepek mysli innych tworcow, podanych razem przez autorke zgrabnie na tacy? Nie ma ma w niej nic nowatorskiego, a zachwyca zwlaszcza tych mniej oczytanych, ktorzy nie maja porownania?" wiesz ja nie mam za bardzo porównania, nawet nie wiem z czym mozna bybyło porównywac nie czytam też tyle co bym chciała i oczytana nie jestem, dlatego cięzko mi się wypowiedzieć o jej twórczości inaczej niż tylko przez własne odczucia. Tokarczukową lubię za opowiadania, ale jej powieści są męczące. Ciężko przez nie przebrnąć. Przynajmniej ja mam wrażenie jakbym w czyms lepkim utykała w połowie i nie mogła ruszyć dalej. Natomiast w opowiadaniach ta "lepkość" jest jeszcze wyważona i do zniesienia. A "Grę na wielu bębenkach" czytałaś?

Zresztą kto w dzisiejszych czasach moze powiedzieć, że to są tylko jego mysli, nieprzetworzone zlepki dawno przebrzmiałych sądów, wyczytanych gdzieś i zapisanych przez pamięć? A potem uznaje za swoje własne ? - nawet ta mysl nie jest moja własna tylko gdzieś skądś skopiowana.
pozdr.

[syntagma]

No prosze, moj watek powrocil

Czytalam "Szafe", "Dom dzienny dom nocny", "E.E". "Gra na wielu bebenkach" siedzi na polce i czeka poki co. 2 pierwsze bardzo mi sie podobaly ale wlasnie spotkalam sie z takimi zarzutami: ze jej proza jest bardzo malo innowatorska itd.

Lubie bardzo jej styl, opisy i ten specyficzny realizm. Z tych co czytalam tylko "E.E" mnie nie zachwycilo..brakowalo mi caly czas czegos.

[Fraoch]

bo zakładasz fajne wątki więc myślę ze warto je odświeżać Może ktoś od niechcenia przeczyta i odnajdzie kawałek siebie , więc myślę, że choć niszowe to trzeba takie tworzyć

"Ostatnie historie" też mnie poruszyły... właśnie ten realizm aż do bólu. A poza tym niby prosta, całkiem zwykła historia, a ona potrafi opowiedzieć to tak, ze widzi się dookoła coś co wcześniej nam umykało.
E.E nie czytałam ale zastanawiam się nad kupnem "Szafy" ilekroć bywam w sklepie zastanawiam się czy już mnie na tyle przyciąga czy jeszcze poczekać Bębenki są o tyle ciekawe, ze nie wszystkie opowiadania mi się podobały, ale to chyba dobrze. Każdy może znaleźć coś co go interesuje... no może nie każdy.
Ja mam czasem wrażenie, ze ona jest w jakimś stopniu podobna do Kasi Nosowskiej... rozwijają się ale nie jest to podyktowane przymusem z otoczenia. A poza tym co zaobserwowałam u siebie to, że ksiązki Tokarczuk zapadają mi w pamięć. Czytam trochę ale czasem ksiazka przepłynie przeze mnie tak, ze ślad po niej nie pozostaje. W tym przypadku nawet jak mi się nie podoba, czy cięzko przebrnąć to pozostają obrazy.

[Eleanor Rigby]

"Bieguni" - "może najlepsza książka OlgiTokarczuk" - Jerzy Jarzębski
Czytałyście już? Ja właśnie kupiłam.

Co do jej książek... Uwielbiam je. Czytałam "Prawiek...", po tym jak koleżanka poleciła mi go, gdy zachwycałam się Marquezem i jego "Sto lat samotności". Tokarczuk jest magiczna i surowa jednocześnie. Bardzo mi się podoba to jak pisze, jak opisuje, choć na Annie In się troszkę męczyłam. Ale klimat ma świetny. Dla mnie warto poświęcać czas jej książkom.
Czy jest wtórna? Nie wiem. Jeśli nawet to czerpie z najwyższej półki, przynajmniej dla mnie.

[Fraoch]

Napisane przez syntagma

wlasnie spotkalam sie z takimi zarzutami: ze jej proza jest bardzo malo innowatorska itd.

Napisane przez Eleanor Rigby

Czy jest wtórna? Nie wiem. Jeśli nawet to czerpie z najwyższej półki, przynajmniej dla mnie.

też ostatnio jak rozmawiałam z kuzynką o twórczości Tokarczuk to powiedziała mi taką rzecz że w książkach tych jest wiele pomysłów, które już gdzieś kiedyś się pojawiły w prozie.
Być może być może ale dla mnie nie zmienia to fakty, że tworzy fajne magiczne obrazy naszego świata.
Mam wrażenie, że to jest jak patrzeć przez szybę z gomółek. Kiedyś będąc na zamku w Hunedoarze moi koledzy zaczęli przez takie szybki robić zdjęcia dziedzińcowi zamku - wyszedł tak ciekawie zmieniony, rozmyty, kształty rozciągnięte ... Podobnie odbieram jej książki.

[anestet-ka]

Uwielbiam jej książki i zgadzam się z przedmówczyniami. Pierwszy raz znalazłam w literaturze obraz świata, jaki ja sama dostrzegam naokoło, jaki czuję, jaki mnie fascynuje i przeraża jednocześnie.
"Biegunów" właśnie czytam, bardzo podobają mi się w niej momenty autorefleksji pani Olgi, która jest naprawdę niesamowitą osobą

[Eleanor Rigby]

No i wreszcie NIKE dla Olgi Tokarczuk. Książka "Bieguni" jak inne tej autorki bliska jest mojemu patrzeniu na świat. Szczególnie początek. Zaczynałam czytać i nie mogłam wyjść ze zdumienia, że na papierze są moje myśli. Bardzo podoba mi się styl Tokarczuk, jej wieczna podróż w głąb świata, zwiedzanie najprostszych spraw...

[Fraoch]

Napisane przez Eleanor Rigby

"Bieguni" - "może najlepsza książka OlgiTokarczuk" - Jerzy Jarzębski
Czytałyście już? Ja właśnie kupiłam.

tez mam i czekam na jakiś naprawde zimowy wieczór zeby moc sie w spokoju zaczytac ^^

[Eleanor Rigby]

Tym razem "Prowadź swój pług przez kości umarłych". Coś lżejszego, w zimowych, mrocznych klimatach. Śnieg skrzypi pod butami, po chałupie szumią przeciągi, grube kapoty trzeba nałożyć i pić litrami herbatę, najlepiej z wkładką. Idealnie mi się czyta w te mrozy, bo temperatura w powieści i wokół mnie spaja fikcję i rzeczywistość. Im bardziej poniżej zera tym dobitniej natura pokazuje swoją srogość i mroczną stronę. Grozi palcem, że na jej łasce tu wszyscy jesteśmy.

Drogie Panie co tu taka cisza jak mnie od roku nie ma