Rozstanie z facetem, część XXVI

[Onnaa88]

Napisane przez behemotkot

E tam, daj spokój. Za bardzo chyba chcesz kogoś znaleźć,dlatego nie wychodzi...Trafisz na takiego, który stanie z Tobą przed ołtarzem. Ale moim zdaniem, nie ma co na siłę szukać. Jeśli nikt odpowiedni się nie trafia, to ciesz się samotnością. Później może Ci jej brakować. Teraz jest tak a nie inaczej, ale przecież nie wiadomo co będzie za tydzień, miesiąc. A nóż w najmniej oczekiwanej chwili trafi się "ten".
I nie pisz, że kochałaś byłego nad życie, i to był ten jedyny-jak widać nie był, więc szkoda na niego czasu, myśli, słów...
Głowa do góry-będzie dobrze, trochę więcej wiary...







---------- Dopisano o 10:53 ---------- Poprzedni post napisano o 10:48 ----------





Pisz, jeśli to Ci choć trochę pomaga. Po to własnie jest to forum-żeby się wyżalić.
Będzie dobrze. Każde rozstanie mniej lub bardziej boli. Tak wiem, pogadać sobie mogę, ale z reguły jest tak, że po rozstaniu własnie tak się czujemy.
Poboli i przejdzie.

Kochalam,tak ze z gdy on mnie zostawił pierwszy raz kilka lat temu na miesiąc,to ból był taki ze siedzialam i wylam.Nie mogłam sie uspokoić i złapać oddechu.Pózniej zostawił mnie znów bolało mniej.Pózniej znów i chyba sie na to uodpornilam.Każdy myślał,ze i tym razem do siebie wrócimy ale to teraz to już nie możliwe.On zarenczony z inna a ja sama.Podobno planują ślub ale nie wiem na ile to jest prawda.Jak o tym pomyśle to aż mi przykro i łzy same cisną sie do oczu
Jestem chyba najbardziej beznadziejnym przypadkiem tutaj,i zostanę jeszcze długo na tym forum.
Byłam tyle lat z jednym facetem.Dlatego cieżko przestawić sie teraz na bycie samej.
I przestałam już szukać na sile,bo jestem zrezygnowana.Tylko wraca te poczucie pustki i beznadziejnosci
Najpierw trzeba kogoś znaleźć pózniej poznawać od nowa,ehh nawet mi sie już nie chce ...
Gdy widzę te zakochane pary to im tylko zazdroszczę bo bycie samej nie jest wcale takie wspaniale,zreszta bycie w toksycznym związku tez nie.Sama sie dziwie za czym tak tęsknię,mój były dużo nerwów mi zmarnował,a ja i tak gdyby chciał to bym wróciła

[201607040946]

Dziewczyny, ja dalej chora Chyba się położę

[Onnaa88]

W pracy tez tylu fajnych chłopaków jest,ale oczywiście moja uwagę przyciągnął facet nie odpowiedni który ma żonę i dziecko.Przez pierwsze tygodnie gdy jeszcze nie wiedziałam,ze kogoś ma nogi mi miekkly na jego widok,świetne to uczucie.Te spojrzenia w oczy to już w ogóle.Ale gdy
dowiedziałam sie o tym,ze ma żonę i dziecko czar prysl

[Paulinija]

Onnaa88 mi też wydaje się , że to był ten właściwy. Najgorsze są wieczory i poranki. Budzę się i go nie ma Bardzo bym chciała ,żeby wrócił. Samotność jest do bani a na innego nawet spojrzeć nie chce. Ma być tamten

[killka]

Ciężko mi... Chciałabym płakać ale nie potrafię. Czuję jak to wszystko mnie dusi. Muszę się przemóc i zrobić porządki w pokoju bo wszystko mi go przypomina

[change]

Napisane przez xyz089

Nie wiem czemu pisze, ale chyba po to aby sie wyżalić.. ? Wyrzucic smutki? Nie radzę sobie ze swoją samotnością po stracie chłopaka. W zasadzie nie umiem żyć, codziennie płaczę bez sens życia. Standardowe zachowanie po zerwaniu.. ale u mnie to chyba coś więcej. Najmłodsza już nie ejstem, , mam 24 lata i w zasadzie kilka związków na poważnie, już za sobą. Rozstawałam się więc wiem jak jest, skąd wiec teraz takie poczucie bez sensu?
To on mnie zostawił, po burzliwym miesiącu. Kłóciliśmy się o wszystko, mnie puszczały nerwy, walczyłam o ,,swoje''. Totalny brak czasu dla mnie z jego strony, jakas niedojrzałość i cały czas niezdecydowanie. Na początku nie wiedział czy w ogóle chce się ze mną spotykać, potem czy chce ze mną być, następnie nie mógł się przemóc z ,,kocham'', potem kiedy to już nastąpiło ( a ja cieszyłam się jak szalona) , ciezko mu było związek utrzymać. Ale pojawiły się w naszym krótkim związku te chwile, za którymi teraz tęsknie niesamowicie. Pojawiły się uczucia, niespodzianki, miłe wieczory, przedstawienie mnie rodzicom, wyjazdy na wczasy, na ferie.. Czułam , że nareszcie go mam, że jest szczęsliwy ze mną a ja byłam naprawde szczęsliwa z nim.. Ale to nie trwało długo.Znalazł sobie rozrywki nowe zainteresowania, zostawił nam jeden dzień w tygodniu. Stopniowy zanik kontaktu, moje awantury, wyczerpanie.... i tak oto nasz związek nie dotrwał nawet roku.
Pewnie myślicie , że nie powinnam cierpieć, skoro nie było dobrze, skoro facet taki nie zdecydowany. Ja myślałam, że za wszystko co włozyłam w ten związek , zostanę z czymś więcej niż z wielkim niczym z którym zostałam. Od poczatku prowadziłam ten związek za rękę, tolerowałam jego nie zdecydowanie, jego chłopięcą niedojrzałość, czekałam na jakiekolwiek słowa które dałyby mi pewność że było warto, próbowalam ratować związek na wszystkie znane mi sposoby. Krzykiem, milością... Poświęciłam dla niego osobę która mnie naprawde kochała i z którą mogłam teraz żyć jak w bajce. I co dostałam na koniec?
Wyznanie, że to chyba nie to, że nie pasujemy do siebie, że on już nie ma siły, że nie umie dać mi szczęścia, że uczucia są zbyt słabe z jego stony, że odchodzi.
I jestem tak strasznie zła na wszystko, na samotność którą mam teraz, na poczucie porażki, na tęsknotę za kimś kto pewnie w ogóle tej tęsknoty nie był wart, za straconym uczuciem którym obdarowałam kogoś kto pewnie nigdy nie poczuł do mnie tego samego...
Prosiłam aby nie odchodził, tłumaczyłam , że ludzie w związkach się kłócą, że można dojść do kompromisu, że nie mamy poważnych problemów.
Obecnie nie mam z nim najmniejszego kontaktu. On w zasadzie nigdy go za wiele nie potrzebował a ja nie umiem go zainicjować po wszystkim co się stało. Po tym okropnym pożuceniu, po tym jak teraz nie umiem żyć. Miliony razy trzymałam telefon , wybrany na jego numerze, chcąć zapytac czy aby na pewno...
Nie umiem sobie poradzić, nie widzę sensu. Jestem samotna wśród wielu ludzi. MAm mnóstwo znajomych, prace, studia, chodze na fintess, na spotkania ze znajomymi. Ale ostatnio nie mam na to siły. Z trudem wstaje do pracy, wydaje mi się wręcz to wyczynem. Spotkanie ze znajomymi - wszystko na siłę Nie umiem ukryć swojego smutku, poczucia porażki.
Nigdy chyba nie czułam większego bez sensu życia.
Jedyne czego chce, to to żeby wrócił, ale z własnej nieprzymuszonej woli. Bo już nie mam siły walczyć sama.

wspolczuje bo doskonale rozumiem co czujesz...

[201607040946]

Xyz - odpuść. Też miałam dość, ale nie odpuściłam, to mnie rzucił

[zlosnica89]

Dziewczyny,jak zaczęłam się rozglądać za facetami to stwierdziłam,że to same porazki chodzą po ziemi,nie ma żadnych normalnych facetów!

I wpadłam na totalnie pogardliwy zapewne przez wszystkich pomysł - powrót do dawnego byłego Cały czas mamy ze sobą kontakt bo razem studiujemy,jesteśmy na siebie skazani. Nie rozstaliśmy się kiedyś z wielkim hukiem,po prostu szczeniacko traktowaliśmy ten związek,byliśmy chyba za mało na to dojrzali. Dziś mamy swoje doświadczenia na koncie, jesteśmy trochę inni.

Mieszkam całkiem sama,kiedy zachorowałam martwił się o mnie,przychodził się mną zaopiekować,robił zakupy itd. Od dwóch miesięcy się spotykamy po przyjacielsku,często przychodzi do mnie na noc by obejrzeć razem film,poprzytulać się,ale żadnego seksu nie było Nawet nie wiem jak nazwać to co jest między nami. Opiekuje się mną,ale nie możemy być tylko przyjaciółmi,bo jest chemia między nami (którą staramy się kontrolować ).

Wiem, patologia jakaś,ale jak sobie pomyślę,że to jest jedyny facet na ziemi,który tak dobrze mnie zna,z którym mogę O WSZYSTKIM rozmawiać, dba o mnie, nie olewa, to aż odechciewa mi się rozglądać za innym

Czy wszystkie jesteście przeciw wracaniu do byłych?

[201607040946]

zlosnico, ja mam 28 lat i nie wierzę już w normalnych facetów

[201610170910]

Napisane przez zlosnica89

Dziewczyny,jak zaczęłam się rozglądać za facetami to stwierdziłam,że to same porazki chodzą po ziemi,nie ma żadnych normalnych facetów!

Niestety. Wszyscy fajni są zajęci, a ci co zostali to same fajtłapy i maminsynki

[Paulinija]

Napisane przez Frumoasa Domnisoara

Niestety. Wszyscy fajni są zajęci, a ci co zostali to same fajtłapy i maminsynki

Albo my chcemy a oni nie

[201607040946]

To trzeba wziąć młodszego, będzie mu się zawsze chcieć

[elvegirl]

xyz089 - masz bolesną nauczkę, nie poświęcaj wszystkiego w imię BARDZO niepewnego... trzymaj się mocno.


zlosnica89 - ja tam jestem za powrotami, albo się udają, albo uświadamiają raz a dobrze i na zawsze, że eks to nie jest TA osoba. Zastanów się tylko, czy to uczucie, czy raczej nuda i brak innego fajnego obiektu na horyzoncie.


kaguya, wiesz, normalność to pojęcie względne... A wybór młodszego wcale nie jest receptą na zawszechcenie niestety :P

[Fiiolek]

u mnie już minęło prawie 2 miesiące od rozstania, od 3 tygodni zero kontaktu, zero smsów Boli strasznie, staram się aktywnie, pełną parą żyć, ale czasem nie kontroluję własnych myśli i wracam wspomnieniami do tego jak było między nami i wyobrażam sobie różne scenki w głowie, jak spędzamy razem czas, jak rozmawiamy...okropnie za nim tęsknie.

Najgorsze jest to, że tęsknota za nim rośnie proporcjonalnie do ilości poznanych facetów :P Porażka jakaś! Ostatnio na imprezie poznałam Bartka, który poprosił mnie do tańca, potem znalazł mnie na facebooku i zaczął zagadywać, ale...właśnie ALE! Nie poraża swoim intelektem, nie potrafi rozmawiać normalnie, tylko wypluwa pojedyncze słowa. Przepaść intelektualna między nim a moim Ex. I w tych momentach zaczynam doceniać mojego byłego jeszcze bardziej.

Niektórzy wychodzą z założenia, że co ma być to będzie, że na wszystkich przyjdzie pora, że jeśli jest Ci pisany partner, to w najmniej spodziewanym momencie się pojawi. Gadanie tylko! Szczęściu trzeba pomóc i o szczęście trzeba walczyć, bo jest zbyt ulotne i w każdej chwili ktoś może je nam zgarnąć sprzed nosa!

Słońce, wiosna, ćwierkające ptaki...a w głowie obraz - On z nią spacerujący razem w objęciach Mam wrażenie, że nikt w życiu już mnie nie pokocha i zostanę sama jak palec. A jeszcze 2 miesiące temu leżeliśmy obok siebie i z uśmiechem wyobrażaliśmy sobie nas za parę lat z dwójką dzieci, domkiem, ogrodem i psiakiem.... ;(

Chce mi się płakać Dzień w dzień to samo

[201610170910]

Napisane przez Paulinija

Albo my chcemy a oni nie

Ja tam nie wiem Mam prawie 24 lata, ale do tej pory chciałam tylko z dwoma Pierwszy okazał się dupkiem, a drugi, hmm... no też dupkiem

[zlosnica89]

Napisane przez elvegirl

Ja tam jestem za powrotami, albo się udają, albo uświadamiają raz a dobrze i na zawsze, że eks to nie jest TA osoba. Zastanów się tylko, czy to uczucie, czy raczej nuda i brak innego fajnego obiektu na horyzoncie.

Z uczuciami staram się być ostrożna, mam dość szaleńczych miłości bo z doświadczenia wiem,że jak szybko przychodzą,tak i odchodzą. Wolę coś,co ma szansę się długo i spokojnie rozwijać. Nie: "Och boże,kocham go nad życie", tylko: "On o mnie dba,ja o niego też chcę". Może nudnie,ale stabilnie.
A gdy on nie jest taki zły,to czemu by rezygnować?

kaguya, ja mam 24 lata i właśnie skuszam się na młodszego o 2 lata Ostatnio byłam z rok młodszym i okazał się strasznym,niedojrzałym dupkiem. Ale ten teraz to wyjątkowy przypadek,bo jest zbyt dojrzały jak na 22 lata i żadna rówieśniczka/młodsza mu nie odpowiada. Dlatego się uzupełniamy

[killka]

Napisane przez Fiiolek

u mnie już minęło prawie 2 miesiące od rozstania, od 3 tygodni zero kontaktu, zero smsów Boli strasznie, staram się aktywnie, pełną parą żyć, ale czasem nie kontroluję własnych myśli i wracam wspomnieniami do tego jak było między nami i wyobrażam sobie różne scenki w głowie, jak spędzamy razem czas, jak rozmawiamy...okropnie za nim tęsknie.

Najgorsze jest to, że tęsknota za nim rośnie proporcjonalnie do ilości poznanych facetów :P Porażka jakaś! Ostatnio na imprezie poznałam Bartka, który poprosił mnie do tańca, potem znalazł mnie na facebooku i zaczął zagadywać, ale...właśnie ALE! Nie poraża swoim intelektem, nie potrafi rozmawiać normalnie, tylko wypluwa pojedyncze słowa. Przepaść intelektualna między nim a moim Ex. I w tych momentach zaczynam doceniać mojego byłego jeszcze bardziej.

Niektórzy wychodzą z założenia, że co ma być to będzie, że na wszystkich przyjdzie pora, że jeśli jest Ci pisany partner, to w najmniej spodziewanym momencie się pojawi. Gadanie tylko! Szczęściu trzeba pomóc i o szczęście trzeba walczyć, bo jest zbyt ulotne i w każdej chwili ktoś może je nam zgarnąć sprzed nosa!

Słońce, wiosna, ćwierkające ptaki...a w głowie obraz - On z nią spacerujący razem w objęciach Mam wrażenie, że nikt w życiu już mnie nie pokocha i zostanę sama jak palec. A jeszcze 2 miesiące temu leżeliśmy obok siebie i z uśmiechem wyobrażaliśmy sobie nas za parę lat z dwójką dzieci, domkiem, ogrodem i psiakiem.... ;(

Chce mi się płakać Dzień w dzień to samo

Boję się, że ja po takim czasie też będę tak samo strasznie tęsknić W ogóle w obecnej chwili mój stan jest dziwny. Odeszłam, wiem, że nie możemy być razem dopóki on nie weźmie się za siebie a nie wiem czy on to zrobi. Ja też muszę zadbać o siebie i musze się rozprawić z moim dzieciństwem. Jeśli te warunki nie zostaną spełnione to już nigdy nie będziemy razem a moje następne związki prawdopodobnie będą wyglądać podobnie
Chciałabym wypłakać się ale nie potrafię. Jestem obojętna, zamyślona, czuję taki wewnętrzny krzyk ale nie mogę tego uzewnętrznić, nie mogę się porządnie wyryczeć. Może to przez to, że ja w głębi duszy mam jeszcze nadzieję?

[Petrycja]

Napisane przez Frumoasa Domnisoara

Ja tam nie wiem Mam prawie 24 lata, ale do tej pory chciałam tylko z dwoma Pierwszy okazał się dupkiem, a drugi, hmm... no też dupkiem

W ogóle faceci teraz mają inne priorytety - imprezy, dobra zabawa, gry komputerowe, kumple.. dziś usłyszałam w autobusie: wiesz, zerwałem z Aśką, To kobieta z która naprawdę chciałbym się ożenić, no ale znowu zmarnować sobie tak na studiach życie, jak się wyszaleje to mam nadzieję, że mi wybaczy. Albo głupie teksty spotkajmy się z tymi dwoma, Ty z tą brzydszą a ja ładniejszą, będę za to wynosił śmieci przez tydzień.

Niektórzy już nie mają po prostu szacunku do kobiet. I znajdź sobie normalnego chłopaka, jak połowa ma takie podejście do dziewczyn i związku.

[elvegirl]

Napisane przez zlosnica89

Może nudnie,ale stabilnie.
A gdy on nie jest taki zły,to czemu by rezygnować?

Dlatego że istnieje obawa, że jedno z Was w trakcie trwania tego związku zakocha się w kimś innym.

---------- Dopisano o 16:43 ---------- Poprzedni post napisano o 16:42 ----------

Napisane przez Petrycja

W ogóle faceci teraz mają inne priorytety - imprezy, dobra zabawa, gry komputerowe, kumple..

To nie faceci, to dzieciaki.

[Petrycja]

Napisane przez killka

Boję się, że ja po takim czasie też będę tak samo strasznie tęsknić W ogóle w obecnej chwili mój stan jest dziwny. Odeszłam, wiem, że nie możemy być razem dopóki on nie weźmie się za siebie a nie wiem czy on to zrobi. Ja też muszę zadbać o siebie i musze się rozprawić z moim dzieciństwem. Jeśli te warunki nie zostaną spełnione to już nigdy nie będziemy razem a moje następne związki prawdopodobnie będą wyglądać podobnie
Chciałabym wypłakać się ale nie potrafię. Jestem obojętna, zamyślona, czuję taki wewnętrzny krzyk ale nie mogę tego uzewnętrznić, nie mogę się porządnie wyryczeć. Może to przez to, że ja w głębi duszy mam jeszcze nadzieję?

Chyba to przez tą nadzieję. Jak człowiek się pogodzi z faktem, że to definitywny koniec to jest ciężko, ale wie, że nie ma powrotu. A Ty chyba żyjesz nadzieją, że jednak jakoś to będzie. A trzeba iść do przodu.

[Paulinija]

Napisane przez killka

Boję się, że ja po takim czasie też będę tak samo strasznie tęsknić W ogóle w obecnej chwili mój stan jest dziwny. Odeszłam, wiem, że nie możemy być razem dopóki on nie weźmie się za siebie a nie wiem czy on to zrobi. Ja też muszę zadbać o siebie i musze się rozprawić z moim dzieciństwem. Jeśli te warunki nie zostaną spełnione to już nigdy nie będziemy razem a moje następne związki prawdopodobnie będą wyglądać podobnie
Chciałabym wypłakać się ale nie potrafię. Jestem obojętna, zamyślona, czuję taki wewnętrzny krzyk ale nie mogę tego uzewnętrznić, nie mogę się porządnie wyryczeć. Może to przez to, że ja w głębi duszy mam jeszcze nadzieję?

Nadzieja z jednej strony jest dobra, bo nie pozwala nam złapać doła głębokiego jak Rów Mariański. Z drugiej może być złudna i nigdy nie będzie tak , jak sobie marzymy po cichu. W moim przypadku jest dobra bo jakoś się trzymam. Poprzednie rozstanie cały tydzień leżałam i płakałam marząc , żeby ktoś mnie dobił.

[Malla]

Złośnica - powroty są super. Pozwalają się pozbyć drugiej osoby raz na zawsze

[martha330]

Napisane przez Petrycja

Niektórzy już nie mają po prostu szacunku do kobiet. I znajdź sobie normalnego chłopaka, jak połowa ma takie podejście do dziewczyn i związku.

otóż to! mogłabym się podpisać pod tym, bo tak samo myślę. i chyba większość nie dorosła do związków, bo wciąż żyją w świecie swojego dzieciństwa ! najlepiej zero poważnych decyzji, rozmów, bo przecież wszystko się samo rozwiąże i ułoży...


ps. u mnie mija miesiąc od rozstania, ale takie to rozstanie, że ciągle się widzimy ( w pracy choćby ), rozmawiamy itp. itd. ale ostatnio odważyłam się i oddałam mu pierścionek zaręczynowy, trochę ciężko mi było na początku, ale skoro jakoś specjalnie nie bronił się przed tym, to chyba mu nie zależało....

[killka]

Napisane przez Petrycja

Chyba to przez tą nadzieję. Jak człowiek się pogodzi z faktem, że to definitywny koniec to jest ciężko, ale wie, że nie ma powrotu. A Ty chyba żyjesz nadzieją, że jednak jakoś to będzie. A trzeba iść do przodu.

Napisane przez Paulinija

Nadzieja z jednej strony jest dobra, bo nie pozwala nam złapać doła głębokiego jak Rów Mariański. Z drugiej może być złudna i nigdy nie będzie tak , jak sobie marzymy po cichu. W moim przypadku jest dobra bo jakoś się trzymam. Poprzednie rozstanie cały tydzień leżałam i płakałam marząc , żeby ktoś mnie dobił.

Ja wiem, że nadzieja nie jest dobra. Dlatego czasem sobie myślę, że łatwiej by było gdyby mnie zdradził, traktował mnie ja śmiecia, powiedział, że nie kocha. Nie miałabym wtedy złudzeń. A tak? wiem, że się w pewnym momencie pogubił. On mnie kocha, ja go kocham ale razem być nie możemy. To brzmi jak jakiś kiepski film o miłości i jeszcze te moje poczucie winy, że go zostawiłam z problemami, ze już nie ma wsparcia. Do tego moje DDA

[Paulinija]

Napisane przez killka

Ja wiem, że nadzieja nie jest dobra. Dlatego czasem sobie myślę, że łatwiej by było gdyby mnie zdradził, traktował mnie ja śmiecia, powiedział, że nie kocha. Nie miałabym wtedy złudzeń. A tak? wiem, że się w pewnym momencie pogubił. On mnie kocha, ja go kocham ale razem być nie możemy. To brzmi jak jakiś kiepski film o miłości i jeszcze te moje poczucie winy, że go zostawiłam z problemami, ze już nie ma wsparcia. Do tego moje DDA

Ja nie wiem czemu oni się tak gubią. Mi powiedział ,że kocha , będzie tęsknił, nigdy nie zapomni ale chce być sam. Zrezygnował z mojego wsparcia, miłości. A ja głupia kocham i czekam

[killka]

Napisane przez Paulinija

Ja nie wiem czemu oni się tak gubią. Mi powiedział ,że kocha , będzie tęsknił, nigdy nie zapomni ale chce być sam. Zrezygnował z mojego wsparcia, miłości. A ja głupia kocham i czekam

U mnie jest to samo tylko, że to ja go zostawiłam a on błagał i prosił, żebym go nie zostawiała Byłam stanowcza ale w głębi serca chciałam mu się rzucić w ramiona, zostać i dać kolejną szansę

[Fiiolek]

Nie wiem czy nadzieje jest taka dobra :/ Ja ją dalej mam głęboko w sercu i czasem mam wrażenie, że przez to zastygłam i "czekam". Na niego? - czyli na cud, bo wiem, że nigdy do mnie nie wróci. Skoro facet biega 3 lata na studiach za dziewczyną, w końcu ją zdobywa, są rok czasu ze sobą, ona wyjeżdża na erasmusa, półtora roku później wraca i oni znów są razem. To dlaczego wciąż mam nadzieję? Głupia jestem! Półtora roku z nim, i niepewność czy był ze mną bo chciał i chciał za bardzo,że nie wyszło? Czy po prostu zapchał sobie dziurę po rozstaniu z tamtą?

Po rozstaniu rozrywało mnie, dusiłam się i non stop płakałam i spałam, nawet jeść mi się nie chciało, po 2 tygodniach zachorowałam,że aż w szpitalu wylądowałam... I to wszystko wina zranionych uczuć? Nie rozumiem czemu kobiety tak się katują jeśli kochają a z dnia na dzień zostają porzucone i same jak palec.

Za dwa miesiące bal...a ja dalej nie mam ochoty na niego pójść, a nawet jeśli ochota by się znalazła, nie mam z kim. Nawet wśród przyjaciół, kumpli nie znajdę kogoś kto by się nadawał, bo albo zaręczony albo zamężny :P A żadna nie wypożyczy mi faceta na jeden wieczór :/
Moje ostatnie 2 miesiące studiów są do bani!!!
Za pare dni znów go spotkam na zajęciach (ta sama grupa), znów nie spojrzy, nie powie "cześć", przejdzie obok...traktując mnie jak powietrze, jak śmiecia jakiegoś i znów będzie bardziej boleć...

Mam już dość

[killka]

Napisane przez Fiiolek

Nie wiem czy nadzieje jest taka dobra :/ Ja ją dalej mam głęboko w sercu i czasem mam wrażenie, że przez to zastygłam i "czekam". Na niego? - czyli na cud, bo wiem, że nigdy do mnie nie wróci. Skoro facet biega 3 lata na studiach za dziewczyną, w końcu ją zdobywa, są rok czasu ze sobą, ona wyjeżdża na erasmusa, półtora roku później wraca i oni znów są razem. To dlaczego wciąż mam nadzieję? Głupia jestem! Półtora roku z nim, i niepewność czy był ze mną bo chciał i chciał za bardzo,że nie wyszło? Czy po prostu zapchał sobie dziurę po rozstaniu z tamtą?

Po rozstaniu rozrywało mnie, dusiłam się i non stop płakałam i spałam, nawet jeść mi się nie chciało, po 2 tygodniach zachorowałam,że aż w szpitalu wylądowałam... I to wszystko wina zranionych uczuć? Nie rozumiem czemu kobiety tak się katują jeśli kochają a z dnia na dzień zostają porzucone i same jak palec.

Za dwa miesiące bal...a ja dalej nie mam ochoty na niego pójść, a nawet jeśli ochota by się znalazła, nie mam z kim. Nawet wśród przyjaciół, kumpli nie znajdę kogoś kto by się nadawał, bo albo zaręczony albo zamężny :P A żadna nie wypożyczy mi faceta na jeden wieczór :/
Moje ostatnie 2 miesiące studiów są do bani!!!
Za pare dni znów go spotkam na zajęciach (ta sama grupa), znów nie spojrzy, nie powie "cześć", przejdzie obok...traktując mnie jak powietrze, jak śmiecia jakiegoś i znów będzie bardziej boleć...

Mam już dość

Bardzo mi przykro najgorsze są właśnie takie spotkania. Ja nie chcę tych spotkań bo wiem, że by mnie raniły jeszcze bardziej i zamiast dochodzić do siebie to ta rana by się w ogóle nie zabliźniała. Najgorsze jest to, że jesteś z nim w tej samej grupie i nie masz możliwości odcięcia się od niego

[zlosnica89]

Napisane przez Malla

Złośnica - powroty są super. Pozwalają się pozbyć drugiej osoby raz na zawsze

Nie wiem jak to rozumieć?

Co do priorytetów dzisiejszych facetów - to jest jakaś katastrofa! Poprzedni mój mówił,że jestem najlepszą kobietą,jaką spotkał,że wyrozumiała i wgl,że chce spędzić ze mną resztę życia. Na początku nie brałam tych słów na poważnie,w końcu siedział całymi dniami i grał,nie rozmawialismy, prawie, ciągle tylko koledzy, a gdy uwierzyłam,że może faktycznie mogłabym z nim zostać już do końca - on doszedł do wniosku,że to nie to. Teraz pije całymi dniami,szaleje w akademikach,sypia z kim popadnie i ma mnie całkowicie w dupie.
Cieszę się,że już z nim nie jestem,ale człowiekowi się przykro robi,że tyle niesłownych i niedojrzałych dupków chodzi po ziemi.

[20160901857]

A ja się nie zgadzam, że nie ma już porządnych facetów, bo po ostatnim kretyńskim związku, gdzie zmarnowałam 1,5 roku na czekanie aż panicz się łaskawie ogarnie i zmieni, trafiłam na normalnego, dla którego chyba będzie miało znaczenie czy jestem szczęśliwa (mówię "chyba", bo na razie nie wiem jak to się rozwinie). Co nie zmienia faktu, że ci normalni to dzisiaj dinozaury.