rozszerzenie, matrura, studia, nie wiem co wybrać

[twee]

Hej, nie mam pojęcia, czy ktoś będzie potrafił mi pomóc bo to dość zagmatwane, ale do rzeczy
Jestem aktualnie w pierwszej klasie liceum na profilu filologicznym. Niedługo będziemy musieli wybrać rozszerzenie z dwóch przedmiotów, z których będziemy mieli o godzinę więcej tygodniowo i od tego zaczął się mój problem. Jak wiadomo rozszerzenie najlepiej wybrać zgodne z tym, co będzie zdawane na maturze, a jak jeszcze lepiej wiadomo, na maturze zdajemy to, co jest potrzebne na studia, za to ja nie mam pojęcia co jest mi potrzebne i co mam robić.
Jeszcze do nie tak dawna miałam wielką nadzieję na związanie przyszłości z muzyką, ponieważ naprawdę to kocham, lecz pojawiły się pewne komplikacje i ja sama spojrzałam na to bardziej realistycznie, także porzuciłam marzenia o tworzeniu historii muzyki oraz rock n'rollowym życiu . Po tym dość brutalnym zejściu na ziemię trzeba było jednak zacząć się zastanawiać co w takim razie chcę osiągnać i znalazłam niewiele rozwiązań : dziennikarstwo muzyczne lub zwykłe oraz weterynaria. Ktoś by spytał w czym problem w takim razie, ano w tym, że od dawna marzy mi się praca za granicą, a najlepiej związana z podróżowaniem i tutaj wkracza bariera, czyli język. Nawet w moim ojczystym potrafię domyślać się, jak ciężko mogłoby być na studiach, a co dopiero w obcym, w którym nie tylko musiałabym perfekcyjnie mówić, a także pisać. Co do weterynarii - jest to pewnego rodzaju wyjście, ale nie sądzę, że byłoby mi łatwiej jeśli chodzi o język, nawet wręcz przeciwnie, a i mnie ciągnie bardziej w stronę pisania i tworzenia czegokolwiek.
I teraz pojawia się pytanie, czy raczej kilka pytań do was wizażanki :
1. czy uważacie, że studia dziennikarstwa w języku, który nie jest moim ojczystym są dobrym pomysłem?
2. czy mogłybyście się wypowiedzieć jak to jest ze studiowaniem w Anglii, Ameryce (bardziej zależy mi na Ameryce, więc chciałabym się głównie dowiedzieć jak jest z kosztami oraz pożyczkami na takie studia)
3.lepiej wybrać rozszerzenie z języka polskiego i historii, czy chemii i biologii ? W końcu rozszerzona matura z polskiego niewiele mi da, biorąc pod uwagę, że w Polsce studiować nie chce, ale przez te kilka lat nabyłabym więcej wprawy w pisaniu.

Mam nadzieję, że pojawią się jakieś rady, dzięki którym ułożę to wszystko sensownie w głowie

[201801022117]

Po pierwsze: na jakim poziomie jest w tym momencie Twój angielski?
Po drugie: czy stać Cię na studia za granicą?

Jeżeli masz problemy z nauka języka, to na Twoim miejscu nie wybierałabym się na studia w tym języku. Będzie Ci trudno, możesz nie zrozumieć wszystkiego z wykładów, do tego dochodzą książki i nauka w domu w tym języku.

[mln]

Jeżeli chcesz studiować po angielsku to przede wszystkim musisz mieć zdany egzamin CAE, albo inny na poziomie C1, czyli b. wysokim, wyższym niż matura rozszerzona, dlatego doradzam się jeszcze zastanowić.

[mbamboo]

Napisane przez mln

Jeżeli chcesz studiować po angielsku to przede wszystkim musisz mieć zdany egzamin CAE, albo inny na poziomie C1, czyli b. wysokim, wyższym niż matura rozszerzona, dlatego doradzam się jeszcze zastanowić.

Nie CAE, a IELTS. Wpuszcza na wszystkie studia anglojezyczne. Chociaz wydaje mi sie, ze akurat Amerykanie wola te wszystkie zaczynajace sie na T-, typu TOEFL.
Sprawdz strony konkretnych uczelni, pozamawiaj prospekty, wtedy sie wszystkiego dowiesz.

[twee]

Z angielskim nigdy nie miałam problemów, mimo że uczę się niewiele, to spokojnie mam 5 na koniec roku, ale wiem, że wiedza szkolna w praktyce czasami na niewiele się zdaje, ponieważ na lekcjach zamiast położyć nacisk na mówienie nauczyciele starają się przerobić jak najwięcej zadań w jak najkrótszym czasie, więc miałam pewien plan, tzn. po zdaniu matury zrobić gap year. Pewnie niektóre z was wiedzą na czym to polega - przerwa od nauki/pracy w celu zdobycia nowych doświadczeń, podróżowania. Uwielbiam jeździć po świecie i poznawać nowe miejsca, więc bardzo mnie do tego ciągnie, a na dodatek przyniosłoby to korzyści, czyli dobre poznanie języka. Myślę, że gdybym posługiwała się nim codziennie przez rok, to nie musiałabym się martwić o studia, ale zostaje inna kwestia.
Jak na studiach za granicą są postrzegani tacy ludzie, tzn po przerwie od nauki, w końcu mogłabym wyjść na osobę leniwą lub mało ambitną, a jednocześnie podróż po świecie wymaga dyscypliny, odpowiedzialności, wytrzymałości, a te cechy według mnie bardzo dobrze o człowieku świadczą.
W kwestii finansowej - tak, to mógłby być problem i o to się boję, ale wbrew pozorom nie dlatego, że w domu nie ma pieniędzy - wręcz przeciwnie, lecz rodzice, a w szczególności ojciec są przeciwni mojemu pomysłowi i już na wstępnie stwierdzili, że nie będą mi płacić za studia, skoro w Polsce miałabym je za darmo. Oczywiście pomogliby mi w podbramkowej sytuacji, gdy nie miałam co włożyć do garnka, ale ja sama nie chciałabym cały czas od nich ciągnąć pieniędzy - jak wiadomo koszta są niemałe, szczególnie w stanach. Stąd moje pytanie o pożyczki dla studentów. No i gdyby tylko była możliwość, to łapałabym się każdej pracy, ale nie wiem jak jest z zajęciami i czy można znaleźć na to czas, pomijając wakacje oczywiście i dłuższe przerwy, bo wtedy starałabym się pracować oraz zarobić jak najwięcej.

edit : dzisiaj mieliśmy rozpiskę wszystkich rozszerzeń i wybrałam już ostatecznie niemiecki oraz angielski im więcej języków się zna tym lepiej, szczególnie za granicą, a w końcu nigdzie w stanach nie będzie nikogo interesowało, czy aby miałam rozszerzenie z polskiego. No to jeden problem za mną

[makeupnotwar]

studia na uczelniach trochę lepszych niż university of honolulu, na przykład w takim Ivy League to w przeliczeniu na złotówki kilkanaście tysięcy złotych za semestr albo rocznie samych płatności, nie jestem pewna, bo bliska znajoma własnie stara się dostać do stanów, wiem tylko, że to kolosalne pieniądze. Niestety jest też zakaz pracy większej niż ileśtam godzin do przepracowania na uczelni, więc szansy na legalne zarobienie pieniędzy nie masz.

[201607280909]

Napisane przez makeupnotwar

studia na uczelniach trochę lepszych niż university of honolulu, na przykład w takim Ivy League to w przeliczeniu na złotówki kilkanaście tysięcy złotych za semestr albo rocznie samych płatności, nie jestem pewna, bo bliska znajoma własnie stara się dostać do stanów, wiem tylko, że to kolosalne pieniądze. Niestety jest też zakaz pracy większej niż ileśtam godzin do przepracowania na uczelni, więc szansy na legalne zarobienie pieniędzy nie masz.

troszkę zaniżyłaś kwoty czesne na przykład na Harvardzie to 51tys. $ na semestr. ale warto dodać, że wiele uczelni z USA oferuje pomoc finansową dla studentów z zagranicy i jeśli się uda na nią załapać to może się okazać, że uczelnia zapłaci nam i za czesne, i za akademik, i za wyżywienie.

[twee]

Szczerze mówiąc wątpię, czy udałoby mi się dostać na któryś z uniwersytetów Ivy, chociaż kto wie a wtedy tak jak pisze velandre - starałabym się załatwić z uczelnią sprawy finansowe, bo jak wyczytałam te najlepsze uczelnie są również najbardziej chętne do pomagania finansowo uczniom. Za to w wypadku innych uczelni, już nie tak prestiżowych,to koszty są również odpowiednio mniejsze.
Myślałam nad tym, aby w awaryjnej sytuacji, gdy naprawdę nie będę miała zupełnie możliwości zapłacić za te studia, poprosić rodziców o 'pożyczkę' i po skończeniu studiów oddałabym im cała kwotę, lecz naprawdę wolałabym tym rodziców nie obciążać, a jednocześnie strasznie mi zależy.

[viva91]

Napisane przez twee

więc miałam pewien plan, tzn. po zdaniu matury zrobić gap year. Pewnie niektóre z was wiedzą na czym to polega - przerwa od nauki/pracy w celu zdobycia nowych doświadczeń, podróżowania. Uwielbiam jeździć po świecie i poznawać nowe miejsca, więc bardzo mnie do tego ciągnie, a na dodatek przyniosłoby to korzyści, czyli dobre poznanie języka. Myślę, że gdybym posługiwała się nim codziennie przez rok, to nie musiałabym się martwić o studia, ale zostaje inna kwestia.
Jak na studiach za granicą są postrzegani tacy ludzie, tzn po przerwie od nauki, w końcu mogłabym wyjść na osobę leniwą lub mało ambitną

wydaje mi się że za granicą robią częściej gap year niż w Polsce więc to żaden problem.

a myślisz że uzyskasz pełne stypendium z uczelni? co będzie jak uniwersytet opłaci ci 50% kosztów, skąd weźmiesz drugą połowę, dajmy na to 20-25 tys zł? no i załóżmy że póki co nie brałabyś tych pieniędzy od rodziców.

pytam z ciekawości bo nie wiem jak osoba po szkole średniej może zarobić tyle pieniędzy w tak krótkim czasie.

[twee]

Zdaję sobie sprawę, że jest to poważny problem i tak naprawdę nie potrafię Ci na to odpowiedzieć. Zrobiłabym wszystko co się da, ale jak sama piszesz - jest to nierealne, więc postarałabym się dogadać z uczelnią w jakiś sposób, a jeśli to by nie wypaliło, no to cóż - zostaje tylko pomoc od rodziców lub rezygnacja. Chociaż ważną kwestią jest to, że prawdopodobnie nawet nie składałabym podania na uczelnię, która wymaga aż 50 tyś., ponieważ nawet z pomocą innych jest to ogromna kwota i jak sama zauważyłaś nie ma gwarancji, że udałoby mi się ja spłacić. Zresztą nigdy nie ma gwarancji, ale tutaj ta możliwość jest naprawdę nikła No oczywiście pomijając sytuację, gdy uniwersytet zapewni mi pełne opłacenie wydatków

[makeupnotwar]

no tak, moja znajoma ma opłacane czesne a studiuje na dobrym uniwerku, ale to nie jest tak, że oni się tak strasznie rwą do płacenia. ona jest jedną z tych nielicznych osób które miały taką szansę, jest wybitna i baaardzo ciężko pracuje. zawsze można wyjechać na erazmusa z polskiej uczelni, na przykład uw oferuje naprawdę sporo krajów

[Felis pardina]

Jesteś na profilu typowo humanistycznym i chcesz dostać się na weterynarię?

[twee]

A w czym tu problem ? Jeśli się chce, to spokojnie można. Znam osobiście ludzi, którzy będąc na profilu humanistycznym w lo potrafili się potem dostać na politechnikę, ale to oczywiście zależy od osoby i jej zaangażowania, motywacji.

[viva91]

Napisane przez twee

A w czym tu problem ? Jeśli się chce, to spokojnie można. Znam osobiście ludzi, którzy będąc na profilu humanistycznym w lo potrafili się potem dostać na politechnikę, ale to oczywiście zależy od osoby i jej zaangażowania, motywacji.

dostanie się na politechnikę nie jest żadnym osiągnięciem, kierunki na politechnikach są mniej oblegane niż na uniwersytetach i nie trzeba mieć wysokich wyników, czasami nawet 40 lub 50% z matur wystarczy (oprócz architektury, budownictwa i kilku innych wyjątków).

a na weterynarię nigdzie nie dostaniesz się z wynikiem poniżej 80%. mówię o rozszerzeniu oczywiście.

[twee]

Znajoma dostała się właśnie na architekturę, klasa filologiczna w lo Oczywiście zdaje sobie sprawę, że łatwiej byłoby to ogarnąć, gdyby od początku się było w biol chemie, ale nie ma rzeczy niemożliwych Chociaż tak jak pisałam - najpierw to, do czego ciągnie mnie bardziej, czyli dziennikarstwo, więc gdybym na serio zaczęła myśleć o weterynarii, to już teraz musiałabym się przyłożyć do biologii zdecydowanie bardziej, czyli jak na razie pomysł odpada, a im później tym bardziej niewykonalny się staje

[elledriver]

Napisane przez twee

Z angielskim nigdy nie miałam problemów, mimo że uczę się niewiele, to spokojnie mam 5 na koniec roku, ale wiem, że wiedza szkolna w praktyce czasami na niewiele się zdaje, ponieważ na lekcjach zamiast położyć nacisk na mówienie nauczyciele starają się przerobić jak najwięcej zadań w jak najkrótszym czasie, więc miałam pewien plan, tzn. po zdaniu matury zrobić gap year. Pewnie niektóre z was wiedzą na czym to polega - przerwa od nauki/pracy w celu zdobycia nowych doświadczeń, podróżowania. Uwielbiam jeździć po świecie i poznawać nowe miejsca, więc bardzo mnie do tego ciągnie, a na dodatek przyniosłoby to korzyści, czyli dobre poznanie języka. Myślę, że gdybym posługiwała się nim codziennie przez rok, to nie musiałabym się martwić o studia, ale zostaje inna kwestia.
Jak na studiach za granicą są postrzegani tacy ludzie, tzn po przerwie od nauki, w końcu mogłabym wyjść na osobę leniwą lub mało ambitną, a jednocześnie podróż po świecie wymaga dyscypliny, odpowiedzialności, wytrzymałości, a te cechy według mnie bardzo dobrze o człowieku świadczą.
W kwestii finansowej - tak, to mógłby być problem i o to się boję, ale wbrew pozorom nie dlatego, że w domu nie ma pieniędzy - wręcz przeciwnie, lecz rodzice, a w szczególności ojciec są przeciwni mojemu pomysłowi i już na wstępnie stwierdzili, że nie będą mi płacić za studia, skoro w Polsce miałabym je za darmo. Oczywiście pomogliby mi w podbramkowej sytuacji, gdy nie miałam co włożyć do garnka, ale ja sama nie chciałabym cały czas od nich ciągnąć pieniędzy - jak wiadomo koszta są niemałe, szczególnie w stanach. Stąd moje pytanie o pożyczki dla studentów. No i gdyby tylko była możliwość, to łapałabym się każdej pracy, ale nie wiem jak jest z zajęciami i czy można znaleźć na to czas, pomijając wakacje oczywiście i dłuższe przerwy, bo wtedy starałabym się pracować oraz zarobić jak najwięcej.

edit : dzisiaj mieliśmy rozpiskę wszystkich rozszerzeń i wybrałam już ostatecznie niemiecki oraz angielski im więcej języków się zna tym lepiej, szczególnie za granicą, a w końcu nigdzie w stanach nie będzie nikogo interesowało, czy aby miałam rozszerzenie z polskiego. No to jeden problem za mną

ocena z języka nijak się ma do umiejętności. ja zawsze też miałam piątkę z angielskiego, a teraz próbna matura rozszerzona poszła mi słabo. swoją drogą, wynik z matury pisemnej też nie ma wiele wspólnego z tym, jak potrafisz się posługiwać językiem obcym, prędzej z ustnej, ale też nie do końca, bardzo ogranicza kreatywne myślenie.
a co do gap year, ktoś wyżej napisał prawdę, to zjawisko jest bardzo popularne w UK, czytałam, że nawet książę William zrobił rok przerwy przed studiami

[twee]

Właśnie zdaje sobie z tego sprawę, tak naprawdę szkoła może pomóc jedynie w poznaniu słówek i podstawowych czasów, ale praktyka daje najwięcej - wiadomo Dlatego też zmodyfikowałam plan mojego gap year, chciałam objeździć Europę i USA, pracować trochę w wolontariacie, chociaż szczerze mówiąc sama nie byłam pewna jak by było z noclegami, transportem itp, a teraz stwierdziłam, że wyjdę najkorzystniej na pracy jako au pair przez rok lub może trochę mniej. Miałabym trochę czasu, aby poznać słownictwo potrzebne do zdania wszystkich egzaminów, przygotowania się itp., a codzienny kontakt z angielskim pozwoliłby mi przerzucić się na myślenie w tym języku

[Ereina]

Dziennikarstwo jako kierunek odpusc, bo szkoda czasu. Dziennikarka predzej zostaniesz znajac jezyki+fachowa wiedze z danej dziedziny.

Jesli interesuja cie podroze - najlepszym rozwiazaniem bylyby kierunki techniczne zwiazane z przemyslem wydobywczym. Tam sie ciagle gdzies jezdzi w rozne miejsca.

Obok tego jest informatyka - tez mozesz wyjezdzac a do tego mozesz w pewnym sensie pisac, tworzyc programy. Ale to rodzaj tworczosci nie dla kazdego.

Jesli interesuje cie muzyka mozesz wybrac sie na inzynierie dzwieku. Jest to kierunek techniczny po ktorym mozesz zostac dzwiekowcem ale nie orientuje sie w perspektywach pracy.

Weterynaria i zootechnika tez sa sensowne. Mozna podrozowac, mozna byc dziennikarka a jak chcesz sobie zrobic gap year jedz do jakiegos egzotycznego schroniska/zoo jako wolontariuszka do opieki nad zwierzetami.

[Swingie]

TWEE, jestes prawie dokladnym moim odzwierciedleniem - prawie, bo kazdy jest na swoj sposob inny, ale doslownie mam takie same marzenia jak Ty! Tez chce podrozowac, poznawac nowe miejsca, kraje, jezyki obce, ktorych uczyc sie uwielbiam, nie wyobrazam sobie siedzenia ilus tam lat w jednym miejscu, tez myslalam o gap year, tez sie zastanawiam nad wyborem przedmiotow na rozszerzenie. Myslalam nad polskim, bo nigdy nie mialam z tym problemu, lubie pisac, tworzyc, czytac ksiazki - zwlaszcza zagranicznych autorow; mialam nawet okres czasu, w ktorym chcialam byc pisarka, w gimnazjum pisalam tak dla siebie, nawet probowalam pisac wiersze. Tez kocham muzyke, rock n roll, rock alternatywny, metal, house, dance i inne, mam ulubione zespoly i piosenki, ktorych moge sluchac w nieskonczonosc i dzieki ktorym przezywam wspaniale emocje.
I TEZ wczesniej myslalam o weterynarii, bo lubie zwierzeta i po takich studiach zawsze ma sie prace, tyle, ze biologia i chemia mnie nudzi i wreszcie zrozumialam, ze to nie jest to co chcialabym robic.
Popieram Twoje opinie, ze jak sie czegos chce to zawsze mozna to osiagnac, trzeba tylko uparcie w to wierzyc. Wszystko jest mozliwe. W zyciu powinno sie realizowac marzenia i byc w pelni szczesliwym, a nie ograniczac sie do tego, co wypada i co jest 'bardziej realistyczne'.
Nie mozna pozwolic, by pochlaniala nas szara rzeczywistosc. Swiat jest taki kolorowy, ciekawy, pelen przygod i tylko czeka, zeby go odkryc
twee, mam nadzieje, ze to przeczytasz i ze jeszcze porozkminiamy o wielu rzeczach, pozdrawiam!