Różnica wieku ...

[zakonna]

Nie ma sensu się denerwować autorka. Od razu po jej postach widać ze coś jest nie halo z jej ważnym życiem. Dzięki że koci pazur napisała o co dokładnie chodzi

[PatiPee]

Napisane przez zakonna

Nie ma sensu się denerwować autorka. Od razu po jej postach widać ze coś jest nie halo z jej ważnym życiem. Dzięki że koci pazur napisała o co dokładnie chodzi

Też znalazłam ten wątek przed chwila, no właśnie, to co myślałam, zraniona duma bo wymienił ja na młodsza.

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_62f97e73ceb2a]

Napisane przez gereh

cześć, co myślicie o takiej różnicy wieku :
On 33 lata
Ona 22 lata
... tylko bez porównań ona 30 on 40 ( wtedy obydwoje mają jakiś bagaż życiowy ) Ciekawi mnie Wasza opinia ...

Moim zdaniem problemu nie ma żadnego, ale pewnie wszystko zależy od poziomu / dojrzałości / sytuacji tych konkretnych ludzi.

[201607040946]

Po co te wielokropki?

[adult90]

Napisane przez Koci Pazur

Autorka nie jest żadnym "couchem prowadzocym badania" tylko kochanką/niedoszłą kochanką, której wybranek zniecierpliwiony poszedł do o 11 lat młodszej koleżanki. Autorka szuka teraz poparcia na teorię, że on jest lekkoduchem, ojcuje jej, a ona poleciała do niego, bo będzie miała wygodne życie, nie to co autorka, która z mężem majątek budowała wspólnie (fakt, że przyprawiała mu rogi i chciała owego równolatka puścić w trąbę zupełnie się nie liczy).

Może nieładnie wyciągać z innego wątku, ale nie ładnie też jest ukrywać swoje intencje, kiedy się toczy dyskusję

[kasiatoya]

Ja tak może z boku tematu.
Mam 38 lat i szczerze mnie śmieszy jak czytam, że 15-latka, 20-latka uważa się za dojrzałą osobę
Kochane to tak nie działa, że jak ostro imprezowałyście za młodu i wam się znudziło to jesteście dojrzalsze od rówieśników. Chęć macierzyństwa też o tym nie świadczy.
Z całej rzeszy osób na które się natknęłam w życiu naprawdę dojrzalsze od rówieśników bywały tylko te które spotkała w życiu jakaś trauma i nieszczęście - tylko to powoduje, że człowiek musi szybciej dorosnąć.
I nie, to wcale nie jest dobre. Nie jest dobre bo traci się te czas beztroski.

Ja nigdy nie byłam dojrzalsza niż rówieśnicy i ani trochę nie żałuję.
Zdarzy mi się relacje z duuużo starszymi partnerami ale tłumaczenie, że to dlatego, że jestem jakaś ponadprzeciętnie dojrzała jest z lekka śmieszne, zwłaszcza w oczach osób starszych.

[PatiPee]

Napisane przez kasiatoya

Ja tak może z boku tematu.
Mam 38 lat i szczerze mnie śmieszy jak czytam, że 15-latka, 20-latka uważa się za dojrzałą osobę
Kochane to tak nie działa, że jak ostro imprezowałyście za młodu i wam się znudziło to jesteście dojrzalsze od rówieśników. Chęć macierzyństwa też o tym nie świadczy.
Z całej rzeszy osób na które się natknęłam w życiu naprawdę dojrzalsze od rówieśników bywały tylko te które spotkała w życiu jakaś trauma i nieszczęście - tylko to powoduje, że człowiek musi szybciej dorosnąć.
I nie, to wcale nie jest dobre. Nie jest dobre bo traci się te czas beztroski.

Ja nigdy nie byłam dojrzalsza niż rówieśnicy i ani trochę nie żałuję.
Zdarzy mi się relacje z duuużo starszymi partnerami ale tłumaczenie, że to dlatego, że jestem jakaś ponadprzeciętnie dojrzała jest z lekka śmieszne, zwłaszcza w oczach osób starszych.

Nigdzie nie napisałam, że w wieku piętnastu lat uważałam się za dojrzałą osobę. I myślę, że nikt tego tutaj nie napisał. To że w wieku 20stu lat nie racjowaly mnie grubo zakrapiane imprezy, zmienianie facetów jak rękawiczki - co jest bardzo częstym zjawiskiem wśród osób w tym wieku - jest zle? w zamian za to poznałam mężczyznę z którym zapragnęlam założyć rodzinę i ustabilizować się. Teraz mam 23 lata i myślę dokładnie tak samo jak miałam lat 20. I szczerze, gdy patrzę na niektórych 30-40 latków którzy przechodzą druga młodośc bądź jeszcze są w tej pierwszej współczuję im, bo na wszystko jest odpowiedni czas i miejsce. Myślę, że najważniejsze to odnaleźć swoją drogę, nie wyszłam za mąż mając 15 lat tylko 22 a to jest ogromna różnica i proszę nie generalizować, bo nie zna mnie Pani i nic o mnie nie wie.

[kasiatoya]

Napisane przez PatiPee

Nigdzie nie napisałam, że w wieku piętnastu lat uważałam się za dojrzałą osobę. I myślę, że nikt tego tutaj nie napisał. To że w wieku 20stu lat nie racjowaly mnie grubo zakrapiane imprezy, zmienianie facetów jak rękawiczki - co jest bardzo częstym zjawiskiem wśród osób w tym wieku - jest zle? w zamian za to poznałam mężczyznę z którym zapragnęlam założyć rodzinę i ustabilizować się. Teraz mam 23 lata i myślę dokładnie tak samo jak miałam lat 20. I szczerze, gdy patrzę na niektórych 30-40 latków którzy przechodzą druga młodośc bądź jeszcze są w tej pierwszej współczuję im, bo na wszystko jest odpowiedni czas i miejsce. Myślę, że najważniejsze to odnaleźć swoją drogę, nie wyszłam za mąż mając 15 lat tylko 22 a to jest ogromna różnica i proszę nie generalizować, bo nie zna mnie Pani i nic o mnie nie wie.

Mój post nie odnosił się bezpośrednio do Ciebie ale widzę, że coś Cię dotknęło.
Odpowiem po kolei
To nie jest złe ale też o niczym nie świadczy poza upodobaniami które można mieć różne na różnym etapie życia albo te same przez całe życie.
Zdajesz sobie sprawę, że to 3 lata? ))) To jest oczywiste, że myślisz tak samo bo niby dlaczego miałoby się coś zmienić? Zmieni się ale w dużo dłuższej perspektywie.
Ale dla nich to jest właśnie ten czas. Ja im nie współczuję bo to znane, opisane i oswojone zjawisko kiedy tęskni się za minioną młodością. Różni ludzie, różnie to przechodzą i mniej więcej połowa życia to jest właśnie ten czas kiedy się trzeba z tym uporać. Czasami się robi głupie rzeczy z rozpaczliwej chęci cofnięcia czasu.
To właśnie mnie nieco śmieszy 5 lat różnicy - to naprawdę nie jest aż tak wiele jak Ci się wydaje Nadal jesteś baaaaaaaaardzo młodziutka. Gwarantuję Ci, że za 10, 20 lat sama uśmiechniesz się do siebie i swoich przekonań o swojej dojrzałości.

Nie zrozum mnie źle, nie ma we mnie żadnej uszczypliwości,
ja naprawdę życzę Ci jak najlepiej!
Jesteś bardzo młoda, szczęśliwa, wyszłaś za mąż, chcesz mieć dzieci, wszystko przed Tobą!
Ale nie wierzę w Twoją dojrzałość ani trochę, także z powodu tych usilnych zapewnień i naprawdę nie muszę Cię znać żeby to wyczuć po tym co piszesz.

[aleks_90]

Dla mnie za stary. A roznica 24 i 46 to przesada. Tez chce faceta w miare mlodego a nie tylko on sobie popatrzy na młode ciało. Jemu pewnie by pasowalo młódka do wyra. Co może innego takim facetem kierować że wchodzi w relacje z kobieta 20 lat młodszą? Ona mogłaby być jego córką. Poza tym im starszy to mniej sprawny fizycznie, problemy zdrowotne. Dla mnie faceci starsi 10 lat to jacys tacy aseksualni dla mnie wiec nie moglabym byc z takimi starymi nie mysle o nich w kategoriach "partner"

[PatiPee]

Napisane przez kasiatoya

Mój post nie odnosił się bezpośrednio do Ciebie ale widzę, że coś Cię dotknęło.
Odpowiem po kolei
To nie jest złe ale też o niczym nie świadczy poza upodobaniami które można mieć różne na różnym etapie życia albo te same przez całe życie.
Zdajesz sobie sprawę, że to 3 lata? ))) To jest oczywiste, że myślisz tak samo bo niby dlaczego miałoby się coś zmienić? Zmieni się ale w dużo dłuższej perspektywie.
Ale dla nich to jest właśnie ten czas. Ja im nie współczuję bo to znane, opisane i oswojone zjawisko kiedy tęskni się za minioną młodością. Różni ludzie, różnie to przechodzą i mniej więcej połowa życia to jest właśnie ten czas kiedy się trzeba z tym uporać. Czasami się robi głupie rzeczy z rozpaczliwej chęci cofnięcia czasu.
To właśnie mnie nieco śmieszy 5 lat różnicy - to naprawdę nie jest aż tak wiele jak Ci się wydaje Nadal jesteś baaaaaaaaardzo młodziutka. Gwarantuję Ci, że za 10, 20 lat sama uśmiechniesz się do siebie i swoich przekonań o swojej dojrzałości.

Nie zrozum mnie źle, nie ma we mnie żadnej uszczypliwości,
ja naprawdę życzę Ci jak najlepiej!
Jesteś bardzo młoda, szczęśliwa, wyszłaś za mąż, chcesz mieć dzieci, wszystko przed Tobą!
Ale nie wierzę w Twoją dojrzałość ani trochę, także z powodu tych usilnych zapewnień i naprawdę nie muszę Cię znać żeby to wyczuć po tym co piszesz.

Jasne, masz prawo do własnej opinii która nie jest ani trochę uzasadnieniona żadnymi konkretnymi argumentami, prócz tego ze jestem bardzo młoda. I bardzo się z tego cieszę 👍😊😃 nie chciałabym być starsza i ani trochę mi to nie przeszkadza

[klatka]

Kasiatoya 100% prawda zgadzam się.

Ale też moim zdaniem związek z dużą różnicą polegać musi na tym, żeby obie strony ją rozumiały.
Przecież dziewczyna w wieku 20 lat wcale nie musi od razu być nie wiadomo jak dojrzała wiążąc się z 10 lat starszym. Niech sobie będzie dzieciakiem jeśli jest. Cała sprawa polega na tym, żeby ten facet był na tyle mądry, cierpliwy i kochający, żeby dać dziewczynie czas na wszystko. A wszystko się ułoży naturalnie, tak jak w związku rówieśników, z czasem.

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez gereh

trochę nie na rękę, ale to raczej nie istotne uznajmy że to koleżeńska " troska"

Facet jest dorosły, ale nie potrafił zbudować normalnego związku. Charakter raczej władczy. Jego zawsze na wierzchu. Potrafi czarować i to nie pierwsza taka akcja.. z nastolatkami.Zastanawiam się co ma się w głowie i czym się kieruje człowiek, który jest dorosły i wybiera sobie za "partnerkę " kogoś kto jest na początku zbierania doświadczeń życiowych.

Szumi sie, a co innego? Pewnie tez szuka naiwnych, mlodych dziewczyn, ktorym niewiele potrzeba, zeby sie nim zachwycily, a przy tym maja nieduze wymagania. Szybko sie z nimi "nie wkopie", jest mozliwosc sterowania mlodszymi dziewczetami, bo przy rowiesniczce juz by tak latwo nie przeszlo.

[adult90]

[1=eae59dc78e1e9e84c064a10 ad74dde2dd7f297a0_6313dc7 3a6c64;61535066]Szumi sie, a co innego? Pewnie tez szuka naiwnych, mlodych dziewczyn, ktorym niewiele potrzeba, zeby sie nim zachwycily, a przy tym maja nieduze wymagania. Szybko sie z nimi "nie wkopie", jest mozliwosc sterowania mlodszymi dziewczetami, bo przy rowiesniczce juz by tak latwo nie przeszlo.[/QUOTE]

słowo w słowo, takie jest życie

[monikkad]

Dobra, czuję się wywołana do tablicy - miałam 21 lat, gdy zwiazalam się z 32-latkiem. Dziś ja 28, on 39, dwa lata po ślubie. Bywało różnie, ale w życiu, w życiu nie chciałabym mieć innego męża! Mój jest i zawsze był czuły, troskliwy, opiekuńczy, mega zabawny, kochający aktywnie spędzać czas.
Ujął mnie tym, ze bardzo się we mnie zakochał i robił naprawdę wiele by mnie zdobyć, a łatwo nie miał
W życiu nie czułam, ze jakoś mną sterować czy ze był ze mną, bo mu nie wyszło ze starszymi kobietami. Przez te 7 lat nigdy nie odczulam, żeby choćby wspominał o jakiejkolwiek innej kobiecie czy nawet spojrzał, nigdy nie dał mi powodów do zazdrości. I nie, nie byłam "dojrzala", pracująca i utrzymujaca się samodzielnie dwudziestojednolatka. Wręcz przeciwnie - byłam studentką dziennego kierunku, mieszkałam z rodziną i to oni mnie utrzymywali, bo studiując nigdzie nie pracowałam. A on owszem, pracował już wiele lat i na dodatek był z innego miasta. Byliśmy związkiem na odległość przez kupę lat. Widywalismy się tylko w weekendy i wolne i to nie wszystkie, bo jak zaczęłam drugi kierunek, a potem jeszcze podyplomowke to bywało i raz na miesiąc. Ale codziennie gadalismy przez tel wieczorami. Wakacje zawsze razem, święta razem, sylwestry i w ogóle. Nocowalismy raz on u mnie i mojej rodziny, raz ja u niego.
Teraz doszliśmy do magicznego miejsca momentu, ze ja prawie 30stka, on prawie 40stka i wiem, ze on jest największym szczęściem jakie spotkało mnie w życiu. Nie jest idealnie, rutyna też dawała o sobie znać, ale jak ktoś kiedyś pięknie powiedział - miłość to mnóstwo "tak" pośród mnóstwa "nie", które się skreśla po drodze

[eae59dc78e1e9e84c064a10ad74dde2dd7f297a0_6313dc73a6c64]

Napisane przez monikkad

Dobra, czuję się wywołana do tablicy - miałam 21 lat, gdy zwiazalam się z 32-latkiem. Dziś ja 28, on 39, dwa lata po ślubie. Bywało różnie, ale w życiu, w życiu nie chciałabym mieć innego męża! Mój jest i zawsze był czuły, troskliwy, opiekuńczy, mega zabawny, kochający aktywnie spędzać czas.
Ujął mnie tym, ze bardzo się we mnie zakochał i robił naprawdę wiele by mnie zdobyć, a łatwo nie miał
W życiu nie czułam, ze jakoś mną sterować czy ze był ze mną, bo mu nie wyszło ze starszymi kobietami. Przez te 7 lat nigdy nie odczulam, żeby choćby wspominał o jakiejkolwiek innej kobiecie czy nawet spojrzał, nigdy nie dał mi powodów do zazdrości. I nie, nie byłam "dojrzala", pracująca i utrzymujaca się samodzielnie dwudziestojednolatka. Wręcz przeciwnie - byłam studentką dziennego kierunku, mieszkałam z rodziną i to oni mnie utrzymywali, bo studiując nigdzie nie pracowałam. A on owszem, pracował już wiele lat i na dodatek był z innego miasta. Byliśmy związkiem na odległość przez kupę lat. Widywalismy się tylko w weekendy i wolne i to nie wszystkie, bo jak zaczęłam drugi kierunek, a potem jeszcze podyplomowke to bywało i raz na miesiąc. Ale codziennie gadalismy przez tel wieczorami. Wakacje zawsze razem, święta razem, sylwestry i w ogóle. Nocowalismy raz on u mnie i mojej rodziny, raz ja u niego.
Teraz doszliśmy do magicznego miejsca momentu, ze ja prawie 30stka, on prawie 40stka i wiem, ze on jest największym szczęściem jakie spotkało mnie w życiu. Nie jest idealnie, rutyna też dawała o sobie znać, ale jak ktoś kiedyś pięknie powiedział - miłość to mnóstwo "tak" pośród mnóstwa "nie", które się skreśla po drodze

Chyba nikt tutaj nie twierdzi, ze zwiazki z roznica wieku nie maja prawa bytu i sa zawsze skazane na porazke. Wiadomo - zycie pisze rózne historie. Aczkolwiek, wczytaj sie w to co pisze bohaterka watku i sama zobaczysz, ze trafila na nieodpowiedzialnego i niedojrzalego typa, pomimo jego wieku. Niestety, zastraszajaco wielu takich 'doroslych' mezczyzn, ktorzy bawia sie kosztem mlodych i niedoswiadczonych dziewczyn, ale to nie jest regula, czego m.in. jestes przykladem. Nierozsadnym byloby twierdzic, ze zawsze takie relacje koncza sie zle i wsadzac wszystkich do jednego wora. Pozdro.

[topdong]

Napisane przez monikkad

Dobra, czuję się wywołana do tablicy - miałam 21 lat, gdy zwiazalam się z 32-latkiem. Dziś ja 28, on 39, dwa lata po ślubie. Bywało różnie, ale w życiu, w życiu nie chciałabym mieć innego męża! Mój jest i zawsze był czuły, troskliwy, opiekuńczy, mega zabawny, kochający aktywnie spędzać czas.
Ujął mnie tym, ze bardzo się we mnie zakochał i robił naprawdę wiele by mnie zdobyć, a łatwo nie miał
W życiu nie czułam, ze jakoś mną sterować czy ze był ze mną, bo mu nie wyszło ze starszymi kobietami. Przez te 7 lat nigdy nie odczulam, żeby choćby wspominał o jakiejkolwiek innej kobiecie czy nawet spojrzał, nigdy nie dał mi powodów do zazdrości. I nie, nie byłam "dojrzala", pracująca i utrzymujaca się samodzielnie dwudziestojednolatka. Wręcz przeciwnie - byłam studentką dziennego kierunku, mieszkałam z rodziną i to oni mnie utrzymywali, bo studiując nigdzie nie pracowałam. A on owszem, pracował już wiele lat i na dodatek był z innego miasta. Byliśmy związkiem na odległość przez kupę lat. Widywalismy się tylko w weekendy i wolne i to nie wszystkie, bo jak zaczęłam drugi kierunek, a potem jeszcze podyplomowke to bywało i raz na miesiąc. Ale codziennie gadalismy przez tel wieczorami. Wakacje zawsze razem, święta razem, sylwestry i w ogóle. Nocowalismy raz on u mnie i mojej rodziny, raz ja u niego.
Teraz doszliśmy do magicznego miejsca momentu, ze ja prawie 30stka, on prawie 40stka i wiem, ze on jest największym szczęściem jakie spotkało mnie w życiu. Nie jest idealnie, rutyna też dawała o sobie znać, ale jak ktoś kiedyś pięknie powiedział - miłość to mnóstwo "tak" pośród mnóstwa "nie", które się skreśla po drodze

Piękna historia pokazująca, że naprawdę różne rzeczy dzieją się w życiu
Sam teraz poznałem dziewczynę 8 lat młodszą mimo, iż zasadniczo nie nastawiałem się na bardziej niż powiedzmy 4-5 lat młodsze. Jak większość wolałbym mieć ją w jakiejś rozsądnej odległości, ta mieszka ponad 100 km dalej. Pierwsza randka była jednak cudowna, jak dotąd świetnie się dogadujemy, podobne poczucie humoru i ciągnie nas do siebie niesamowicie, oczywiście to tylko początek i wszystko jeszcze może się pewnie 100 razy zmienić, ale zapowiada się dobrze i być może wiek i odległość to tylko stereotypy

[794f4f7fd0b0868ccd574eb97c8ebd94d2e43545_60bea4f1edd75]

Napisane przez topdong

Piękna historia pokazująca, że naprawdę różne rzeczy dzieją się w życiu
Sam teraz poznałem dziewczynę 8 lat młodszą mimo, iż zasadniczo nie nastawiałem się na bardziej niż powiedzmy 4-5 lat młodsze. Jak większość wolałbym mieć ją w jakiejś rozsądnej odległości, ta mieszka ponad 100 km dalej. Pierwsza randka była jednak cudowna, jak dotąd świetnie się dogadujemy, podobne poczucie humoru i ciągnie nas do siebie niesamowicie, oczywiście to tylko początek i wszystko jeszcze może się pewnie 100 razy zmienić, ale zapowiada się dobrze i być może wiek i odległość to tylko stereotypy

W odleglosci to powinny bawic sie tylko nastolatki. Jak zaczniesz powaznie o niej myslec to szukaj pracy w jej miescie, pakuj walizki i jedz do niej. lub odwrtonie jezeli na jest z jakiegos malego miasta/wsi.

Co do wiekszej roznicy wieku to osobiscie nie jestem fanka, tzn. ja nie moglabym miec duzo starszego mezczyzny ale jezeli innym jest tak dobrze to dlaczego mialoby to komus przeszkaszac?

[paulinika]

Wystarczy wejść na wątek Starsi mężczyźni i młodsze kobiety i poczytac o takich zwiazkach.
Jednym sie uda innym nie. Jednych szokuje że moj mąż jest 19 lat starszy,innych nie. Jedni beda dojrzali inni nie. Życie pisze różne historie.

[monikkad]

[1=794f4f7fd0b0868ccd574eb 97c8ebd94d2e43545_60bea4f 1edd75;61589751]W odleglosci to powinny bawic sie tylko nastolatki. Jak zaczniesz powaznie o niej myslec to szukaj pracy w jej miescie, pakuj walizki i jedz do niej. lub odwrtonie jezeli na jest z jakiegos malego miasta/wsi.
[/QUOTE]

Zgodze sie w stu procentach. Ostatecznie tak to sie wlasnie musi skonczyc, jesli chce sie byc razem. Ja mieszkam i pochodze z wiekszego miasta niz moj maz, wiec po paru latach, wtedy jeszcze jako narzeczony, przeprowadzil sie do mojego miasta i wynajelismy razem mieszkanie (a aktualnie kupilismy juz swoje i na jesien sie wprowadzamy ). Co do pracy to mial latwiej, bo udalo mu sie przeniesc do innej filii i teraz dojezdza codziennie 30km, a nie 70. Jezdzi autem z innymi wspolpracownikami z mojego miasta i dziela sie kwotami na paliwo.
A przeprowadzil sie dopiero po 5 latach. Wszystkie kolezanki nas obgadywaly, ze jak to tak, ze on tyle starszy i skoro jeszcze razem nie mieszkamy to on nie mysli o mnie powaznie. Sama tez mialam chwile zwatpienia, ale my generalnie mielismy swoj plan

Taki zwiazek to oczywiscie nie sama sielanka. Czasem walka z rutyna, do tego my oboje nerwowi i ciezkie charakterki. Nasza milosc byla bardzo wystawiana na probe i to nie raz i to nie tylko wtedy, gdy zylismy na odleglosc. Wbrew pozorom po slubie nawet bardziej. Ale my sie nie dajemy . Generalnie mysle, ze oboje juz nie wyobrazamy sobie zycia bez siebie, zakotwiczylismy sie

[Karolina_1506]

Wszystko zależy od konkretnego przypadku. Od konkretnych osób. Sama jestem w związku z mężczyzną starszym o 12 lat, gdy się poznaliśmy ja miałam 21 lat, on 33. Ani ja ani on nigdy nie odczuwaliśmy tej różnicy wieku, im dłużej jesteśmy razem tym bardziej jestem zdziwiona, gdy sobie przypominam, że ona istnieje. Nie jest czym, co nas dzieli. Odnosi się do naszych dat urodzenia i po prawdzie wyłącznie do tego. Dziś jesteśmy szczęśliwi i chcemy iść dalej przez życie razem, mamy swoje plany, marzenia. Tak nam się ułożyło, innym może ułożyć się inaczej, nie ma na to żadnych reguł.

[maszToCoChcesz]

dla mnie luzik, w takim wieku, do przyjęcia

[bceb01c221ea3319abad6ab25f068feed7228d52_657f8c47e3c47]

Napisane przez kasiatoya

Ja tak może z boku tematu.
Mam 38 lat i szczerze mnie śmieszy jak czytam, że 15-latka, 20-latka uważa się za dojrzałą osobę
Kochane to tak nie działa, że jak ostro imprezowałyście za młodu i wam się znudziło to jesteście dojrzalsze od rówieśników. Chęć macierzyństwa też o tym nie świadczy.
Z całej rzeszy osób na które się natknęłam w życiu naprawdę dojrzalsze od rówieśników bywały tylko te które spotkała w życiu jakaś trauma i nieszczęście - tylko to powoduje, że człowiek musi szybciej dorosnąć.
I nie, to wcale nie jest dobre. Nie jest dobre bo traci się te czas beztroski.

To samo mniej więcej chciałam napisać.

Wystarczy się po wizażu rozejrzeć, żeby zobaczyć ile dwudziestokilkulatek już ma męża, dziecko w drodze lub w kołysce i buduje sobie wymarzony domek - a dojrzałości emocjonalnej w nich zero. Żaden wyznacznik. O chodzeniu/niechodzeniu na imprezy nie mówiąc, bo to ma się nijak do niczego.

Co do tematu - jeśli komuś jest w takim związku dobrze - w czym rzecz, niech mu dobrze będzie jak najdłużej.

Dla mnie osobiście dużo starszy mężczyzna odpada, z tego prostego powodu, że faceci z pokolenia mojego ojca są dla mnie po prostu kompletnie aseksualni.

[Kucias]

Obrzydzają mnie starsi faceci szukający za, lub niemal, nastolatkami. Zdarzają się udane związki z taką różnicą wieku, ale to kwestia uczucia i pasowania do siebie. Tacy starsi panowie szukający jedynie młodych to zwykle jacyś ludzie z kompleksami / ludzie szukający owieczek.

No i są fuj.

[Onnaa88]

Jest taki wątek dla osób które mają starszych partnerów

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Onnaa88]

Napisane przez Kucias

Obrzydzają mnie starsi faceci szukający za, lub niemal, nastolatkami. Zdarzają się udane związki z taką różnicą wieku, ale to kwestia uczucia i pasowania do siebie. Tacy starsi panowie szukający jedynie młodych to zwykle jacyś ludzie z kompleksami / ludzie szukający owieczek.

No i są fuj.

U mnie w pracy jest kobieta która ma starszego faceta o prawie 20 lat.
Kiedyś palnęłam,że tata po nią przyszedł do pracy i o nią pyta,niestety okazało się,że to jej mąż.
Szybko sprostowałam ale było mi bardzo głupio.Facet ogólnie ma dużo pieniędzy,ona ne musiałaby by pracować ale jednak coś od siebie daje.
Nie zmienia to faktu że,ona miała 20 lat on prawie 40 jak go poznała i oczywiście rozbiła związek z jego żoną. Miał też dziecko z poprzedniego związku.W Holandi miałam za to Koleznaka która miała starszego faceta od 25 lat ona nie pracowała i wszystko od niego dostawała,koleś miał górę pieniędzy.
Nie wiem na co kobiety młode lecą,i co widzą w takim facecie ale wydaje mi się że tu chodzi też o kasę.
Na takiego zwykłego Mietka robotnika raczej w tym wieku by uwagi nie zwróciły

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Atavish]

Napisane przez Onnaa88

Nie wiem na co kobiety młode lecą,i co widzą w takim facecie ale wydaje mi się że tu chodzi też o kasę.
Na takiego zwykłego Mietka robotnika raczej w tym wieku by uwagi nie zwróciły

I słowo klucz to "wydaje mi się".
Przez pewien czas spotykałam się z mężczyzną ponad 15 lat starszym ode mnie. Między innymi dlatego, że miał najseksowniejszy, najbardziej jędrny tyłek jaki kiedykolwiek widziałam. A oprócz tego był zrównoważony, bardzo aktywny, wiedział czego chce i imponował mi pod wieloma względami (wszechstronność, wiedza, kondycja, umiejętności i kilka innych). Więc spłycanie tematu do "chodzi o kasę" wydaje mi się bardzo nie na miejscu.

[Kica.]

Ja mając 22. miałam partnera 34, więc jak dla mnie ok
Taka różnica wieku nie jest żadną przeszkodą. Przeszkodą może być niedopasowanie trybu życia/potrzeb/poglądów/etc, ale to się może nie zgrać również u równolatków.

Odnośnie pieniędzy: mając lat 20-30, można polecieć na bogatego rówieśnika, nie trzeba szukać wśród starszych.
Jeśli bogaty 50latek ma kobietę 50letnią, ona również mogła polecieć wyłącznie na pieniądze.
Wydawanie ocen na podstawie różnicy wieku jest bardzo niesprawiedliwe.

[Karolina_1506]

Napisane przez Kica.

Ja mając 22. miałam partnera 34, więc jak dla mnie ok
Taka różnica wieku nie jest żadną przeszkodą. Przeszkodą może być niedopasowanie trybu życia/potrzeb/poglądów/etc, ale to się może nie zgrać również u równolatków.

Odnośnie pieniędzy: mając lat 20-30, można polecieć na bogatego rówieśnika, nie trzeba szukać wśród starszych.
Jeśli bogaty 50latek ma kobietę 50letnią, ona również mogła polecieć wyłącznie na pieniądze.
Wydawanie ocen na podstawie różnicy wieku jest bardzo niesprawiedliwe.

O, dokładnie, popieram w całej długości, szerokości i rozciągłości. Nie można na wsyztsko patrzeć przez pryzmat stereotypów, każda sytuacja jest przecież inna

[Onnaa88]

Napisane przez Kica.

Ja mając 22. miałam partnera 34, więc jak dla mnie ok
Taka różnica wieku nie jest żadną przeszkodą. Przeszkodą może być niedopasowanie trybu życia/potrzeb/poglądów/etc, ale to się może nie zgrać również u równolatków.

Odnośnie pieniędzy: mając lat 20-30, można polecieć na bogatego rówieśnika, nie trzeba szukać wśród starszych.
Jeśli bogaty 50latek ma kobietę 50letnią, ona również mogła polecieć wyłącznie na pieniądze.
Wydawanie ocen na podstawie różnicy wieku jest bardzo niesprawiedliwe.

No tak tylko to jeszcze do przyjęcia te 15-20 lat różnicy jeżeli ktoś uważa,że coś widzi interesującego w takim człowieku i mu się podoba to ok
No ale co szuka 26 latka w 90 letnim partnerze?To wydaje mi się szokujące,bo raczej seksu z nim uprawiać nie będzie,a wydaje mi się że w tak młodym wieku kobieta tego potrzebuje

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Atavish]

Napisane przez Onnaa88

No tak tylko to jeszcze do przyjęcia te 15-20 lat różnicy jeżeli ktoś uważa,że coś widzi interesującego w takim człowieku i mu się podoba to ok
No ale co szuka 26 latka w 90 letnim partnerze?To wydaje mi się szokujące,bo raczej seksu z nim uprawiać nie będzie,a wydaje mi się że w tak młodym wieku kobieta tego potrzebuje

Ale co ma do tego 26latka i 90latek? Bo tutaj rozmowa tyczy się zupełnie innej różnicy wieku, a sama wcześniej mówiłaś o parach: ona 20, on prawie 40 oraz 25 lat różnicy. Więc co ma do tego ten przykład?