Filmiki urodowe ( i nie tylko) na YT + offtopy część XLVII

[Munkaa]

Napisane przez Pilar1899

Nie będę dopisywać swoich depresyjno-beznajdziejnych żali, ale chciałam powiedzieć, że fajnie, że jest tutaj tyle dziewczyn które wiedzą, jak to jest, kiedy myśli powodują wręcz fizyczny ból, i nie ma gadania: o, ma depresje, hehehe, weź się w garść hehehe, idź na imprezę, hehehe

Taaa, nie leżysz w łóżku 24/7? Nie zawaliłaś swojej pracy, rodzina i znajomi nie odeszli? Nie wyrwałaś sobie połowy włosów?

Nie masz depresji, wydziwiasz, po prostu marudzisz

[peach_passion]

Napisane przez mangosteen

Cały czas jestem rozdarta pomiędzy chęcią robienia kariery zawodowej, urodzenia dziecka, a może zrobienia czegoś szalonego, co bedę wspominać całe życie, jak podróż dookoła świata czy coś takiego. Którąkolwiek opcje bym wybrała, panicznie się boję, że nieodwracalnie stracę coś w tych pozostałych.

to problem wielu kobiet, mam wrażenie (mój też zresztą). chcemy robić kariery, być idealnymi partnerkami i/lub matkami, perfekcyjnymi paniami domu, uprawiać sport, uczyć się jezyków, chodzić na kursy, podróżować po świecie i to wszystko w jednym czasie. tak się nie da niestety, a to wpędza w kompleksy

[Maguda_]

5 tys przekroczone, zakładajcie nowy wąteczek

[MostlyAhhhs]

Napisane przez Munkaa

Taaa, nie leżysz w łóżku 24/7? Nie zawaliłaś swojej pracy, rodzina i znajomi nie odeszli? Nie wyrwałaś sobie połowy włosów?



Nie masz depresji, wydziwiasz, po prostu marudzisz

Moje ulubione: "Tak dziś pada, zaraz wpadnę w depresję!"
Bagatelizowanie problemu tak bardzo powszechne. Wiosną-będzie-lepiej tak bardzo.

[Takajakaya]

Napisane przez mangosteen

Otaczający mnie ludzie niezbyt pomagają poczuć się lepiej. Ostatnio, po wielu latach tułania się po wynajmowanych mieszkaniach w końcu podjęliśmy decyzję o kupnie swojego mieszkania. Było ciężko, bo jesteśmy z tym sami i nie możemy liczyć na niczyją pomoc. 2 pokoje na 41 metrach to i tak już naciągnięte w górę to, na co mogliśmy sobie pozwolić. Myslałam, że to duży życiowy sukces. Ale gdy powiedziałam rodzicom, moja mama skomentowała: "Ale co, tylko 2 pokoje? Nie chcieliście 3?". No comment. Gdy powiedziałam jednej koleżance, od razu zapytała o metraż i gdy go usłyszała, to odpowiedziała przeciągle "Ahaaaa", patrząc na mnie wzrokiem pełnym współczucia. Znowu inna, która mieszka obecnie właśnie w 2 pokojach, ostentacyjnie narzeka, że ona już nie daje rady żyć w tej KAWALERCE.
I tym sposobem wielka radość staje się trochę mniejsza. Parapetówki nie zrobię na pewno, bo przecież jeszcze się ktoś udusi na tym małym metrażu.

Tak więc dołuję się sama, dołują mnie rodzice, dołują mnie niektóre królewny-koleżanki i jak tu uwierzyć, że nie jest się nieudacznikiem...

Ech, mam nadzieję, że gdy niedługo nadejdzie wiosna, to i nasze spojrzenie na świat będzie bardziej kolorowe

Nie przejmuj się, moja koleżanka ma duzo mniejsze mieszkanie a jak to powiedziała woli to niż mieszkanie z teściami. Własne to jednak własne, nawet gdyby było mikro. A ta Twoja koleżanka od aha to rozumiem na swoim mieszka w wielkim domu że poczułaś się źle z jej odpowiedzią?

[koainka_]

Napisane przez mangosteen

Tak, to pewnie słabe, ale też nieco pocieszyło mnie, że z pewnymi rozterkami nie jestem sama...

Skróciłam wypowiedź, żeby nie przeciągać na wszystkie strony.
Co do koleżanek i mamy to powiem, że to mocno dziwne jest. Z mojego otoczenia tylko kilka osób zdecydowało się na zakup mieszkania i to z pomocą rodziców. Nikt sam, samiuteńki tego nie zrobił. Pozostali to albo mieszkają na wynajmowanym, albo nadal z rodzicami. Nie wiem, może to moja okolica jest jakaś dziwna, bo wiem to raczej nie, gdyż wszyscy są +25.
Jednak zauważyłam też dużą zazdrość ludzką w środowisku, nie cieszą się "fajnie, że ci się udało..." "super, że kupiliście". *Akurat moi rodzice budują dom to za każdym razem jak ktoś przyjedzie to jest wujek/ciocia dobra rada. "czemu taki duży" "czemu nie zrobiliście piwnicy, przydaje się" "czemu...." niby powiedzą "fajnie/ładnie/super" ale w środku to w ludziach się gotuje, że ktoś coś ma. ;/ (Na pewno nie we wszystkich, ale często idzie to odczuć)

Także, ja cieszę się, że udało wam się kupić swoje własne mieszkanie, nie ważne czy to kawalerka, 2 pokoje czy pałac czy ma 20m2, czy 100m2. Ważne, że jest wasze własne i dobrze się tam czujecie! (Albo będziecie czuć, jeśli jeszcze nie mieszkacie). A po instagramie widzę, że po świecie się też włóczysz, więc tu powiem, że zazdroszczę (ale tak pozytywnie) ci podróży, bo ja sama się boję, a na obecną chwilę nie mam z kim. A bardzo, bardzo mocno chcę. Więc ciesz się życiem i rób to co lubisz. A powiem jeszcze, że te podróże w życiu dadzą więcej niż miliony metrów kwadradowych w domu do sprzątania, ogrzania i w ogóle

[Yoooko]

Jest nowy watek czy nie?

[Pilar1899]

Napisane przez zetuzetia

Wyć mi się chce, jak słyszę to zdanie. Równie dobrze można powiedzieć chorej na raka osobie "weź się wylecz".

(Tak, wiem, że to naciągane porównanie).

Napisane przez olenkasz

wyjdź z domu, uprawiaj jakiś sport, znajdź sobie hobby, poznaj nowych ludzi.

no jasne, bo to jest właśnie tak proste.

Napisane przez Munkaa

Taaa, nie leżysz w łóżku 24/7? Nie zawaliłaś swojej pracy, rodzina i znajomi nie odeszli? Nie wyrwałaś sobie połowy włosów?

Nie masz depresji, wydziwiasz, po prostu marudzisz

Oj tak, to chyba kazdy z depresja uslyszal, niestety. Jeszcze dodam: nie wydziwiaj, jestes ladna/madra/ masz pieniadze bla bla, inni maja gorzej. Pare razy slyszalam tez, ze "nie wygladam", przeciez jestem umalowana, zadbana.

[201604250941]

Mam tez inny problem egzystencjalny, z d wyjety, ale jednak mnie dreczy. Zrobilam juz prawie wszystko, co sobie zaplanowalam na zycie. Nie bylam na ksiezycu, nie w tym sensie, tylko wszystko co chcialam zrobic. Wczesnie zaczelam po prostu, jak mialam 16 lat to co tydzien bylam w klubie, podrozowac zaczelam odkad umialam chodzic, studia skonczone, co mi zostalo? Swiat jest duzy, ja chce owszem nadal zobaczyc miejsca, gdzie mnie nie bylo, ale taki jeden wyjazd w roku to malo, bo zrobic z reszta dni? Ten swiat zaczyna mnie nudzic, bo spelnilam najwieksze marzenia, a w te niespelnione przestalam juz wierzyc, bo jestem realistka. Nie mam celu, a przez cale zycie mialam, byly jakies etapy, matura, obrona, a teraz tego nie ma. Nie moge sie w tym odnalezc.
Czasem zazdroszcze ludziom, ktorzy dopiero zaczynaja, dopiero jada w pierwsza podroz i pierwszy raze ida na impreze i sie tak tym ekscytuja.

[201607111632]

Tak na zakonczenie wątku przychodzę z newsem - Promka w rossmanie za miesiąc


https://www.facebook.com/Typowababaw...e=3&theaterďťż

[zetuzetia]

Napisane przez Pilar1899

Oj tak, to chyba kazdy z depresja uslyszal, niestety. Jeszcze dodam: nie wydziwiaj, jestes ladna/madra/ masz pieniadze bla bla, inni maja gorzej. Pare razy slyszalam tez, ze "nie wygladam", przeciez jestem umalowana, zadbana.

i uśmiecham się
Założy ktoś nowy wątek? Ja się nie chcę nikomu w kompetencje wpychać

[mangosteen]

Napisane przez Takajakaya

Nie przejmuj się, moja koleżanka ma duzo mniejsze mieszkanie a jak to powiedziała woli to niż mieszkanie z teściami. Własne to jednak własne, nawet gdyby było mikro. A ta Twoja koleżanka od aha to rozumiem na swoim mieszka w wielkim domu że poczułaś się źle z jej odpowiedzią?

Poczułam się kiepsko z jej odpowiedzią, bo okazała takie ewidentne współczucie... Rozmowa przebiegała tak, że najpierw była taka mega podekscytowana tą wiadomością, "Jaki metraż? Jaki metraż?!", a gdy odpowiedziałam, to nagle mina jej zrzedła i zamilkła, tylko to wymowne "aha".:/
A ona sama większe mieszkanie dostała od rodziców w prezencie jeszcze na studiach i traktuje je jako "mieszkanie studenckie" , nie jako coś docelowego. Takie osoby możliwe, że nigdy nie zrozumieją, co to znaczy zaczynać od zera.

Napisane przez koainka_

Skróciłam wypowiedź, żeby nie przeciągać na wszystkie strony.
Co do koleżanek i mamy to powiem, że to mocno dziwne jest. Z mojego otoczenia tylko kilka osób zdecydowało się na zakup mieszkania i to z pomocą rodziców. Nikt sam, samiuteńki tego nie zrobił. Pozostali to albo mieszkają na wynajmowanym, albo nadal z rodzicami. Nie wiem, może to moja okolica jest jakaś dziwna, bo wiem to raczej nie, gdyż wszyscy są +25.
Jednak zauważyłam też dużą zazdrość ludzką w środowisku, nie cieszą się "fajnie, że ci się udało..." "super, że kupiliście". *Akurat moi rodzice budują dom to za każdym razem jak ktoś przyjedzie to jest wujek/ciocia dobra rada. "czemu taki duży" "czemu nie zrobiliście piwnicy, przydaje się" "czemu...." niby powiedzą "fajnie/ładnie/super" ale w środku to w ludziach się gotuje, że ktoś coś ma. ;/ (Na pewno nie we wszystkich, ale często idzie to odczuć)

Także, ja cieszę się, że udało wam się kupić swoje własne mieszkanie, nie ważne czy to kawalerka, 2 pokoje czy pałac czy ma 20m2, czy 100m2. Ważne, że jest wasze własne i dobrze się tam czujecie! (Albo będziecie czuć, jeśli jeszcze nie mieszkacie). A po instagramie widzę, że po świecie się też włóczysz, więc tu powiem, że zazdroszczę (ale tak pozytywnie) ci podróży, bo ja sama się boję, a na obecną chwilę nie mam z kim. A bardzo, bardzo mocno chcę. Więc ciesz się życiem i rób to co lubisz. A powiem jeszcze, że te podróże w życiu dadzą więcej niż miliony metrów kwadradowych w domu do sprzątania, ogrzania i w ogóle

Akurat w moim otoczeniu sporo jest osób, które dostały mieszkania od rodziców, albo w ogóle coś dostały (działka itp.), więc im jednak jest łatwiej i pewnych rzeczy nie rozumieją.
A znowu niektórzy faktycznie, tak jak mówisz, nie powstrzymają się i muszę wbić komuś szpileczkę, że za małe, za duże, takie, owakie.

Staram się ciułac i podróżować, ale teraz pewnie nie będzie to już takie częste. Ale najważniejsze jest to, co zostało w głowie po podróżach, które już odbyłam.
Mam nadzieję, że znajdziesz kompana do podróży!

[201604250941]

Napisane przez zetuzetia

i uśmiecham się
Założy ktoś nowy wątek? Ja się nie chcę nikomu w kompetencje wpychać

a załóż, co sie cykasz zeby bylo spojnie, zeby kilka osoba na raz nie zakladalo, dajesz

[zetuzetia]

https://wizaz.pl/forum/showthread.ph...1#post57654201 nowa część, pozwoliłam sobie założyć, skoro nikt nie był chętny . Skopiowałam pierwszy post z tego wątku.

[wraaakczasu]

Tak sobie "słucham" co Ator mówi w tym swoim nowym dramowym wywodzie i zauważyłam jedną rzecz-nie wiem czy on ma taki dziwny wzrok czy ja mam coś z oczami ale cały czas jak mówi to wydaje mi się, że patrzy w lewą stronę (nasza prawa).I nie wiem czy on się potrafi tak dobrze maskować z tym, że patrzy niby w kamere a jednocześnie ma wzrok skierowany w lewą stronę czy ja próbuję sie czegoś doszukać :P I nie wiem też dlaczego ale przypomniało mi się, że kiedyś czytałam gdzieś, że jak ktoś coś mówi i patrzy w lewą stronę to kłamie. Ogólnie nie jestem ani za Gimperem ani za Atorem ale dość mocno mnie bawi podkreślanie Atora, że jeżeli świadkowie pójdą do sądu i będą kłamać to pójdą siedzieć. Ogólnie moim zdaniem Ator się zachowuje jak duże dziecko i chce pokazać jaki to on nie jest mądry.