Jak zachowują się faceci, którzy chcą planują nas zostawić?

[apolka90]

Cześć,

Tak jak w tytule wątku - jakie symptomy, zachowania i "pierdoły" świadczą o tym, że partner się nami znudził/odkochał/poznał kogoś nowego, ale brakuje mu odwagi żeby się rozstać, więc swoim zachowaniem próbuje doprowadzić do tego, żeby druga strona sama odeszła?

Pytam gdyż intuicja zaczyna mi podpowiadać, że mój chłopak właśnie próbuje w takie gierki sobie pogrywać. Jest to mój pierwszy związek po 5letniej przerwie i trochę wypadałam z wprawy jeśli chodzi o bliskie relacje z facetami.

Z góry dziękuję za wasze spostrzeżenia

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

A nie możesz z chłopakiem po prostu porozmawiać o swoich przypuszczeniach, obawach, jego zachowaniu i co myśli o waszej przyszłości ?

Symptomy są różne - od nagłego wyprowadzenia się po stopniowe odsuwanie się od partnerki, co może przebiegać na miliony sposobów.

[apolka90]

Rozmawiałam. Twierdzi, że tak nie jest, kocha mnie i chce ze mną być.
Czemu mu nie wierzę? Co innego od niego słyszę, co innego robi. Mam przez to lekki mętlik w głowie, ale podświadomie czuję, że jednak moje przypuszczenia są słuszne.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Czyli co on takiego konkretnie robi, co stoi w sprzeczności z tym, co mówi?

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez apolka90

Rozmawiałam. Twierdzi, że tak nie jest, kocha mnie i chce ze mną być.
Czemu mu nie wierzę? Co innego od niego słyszę, co innego robi. Mam przez to lekki mętlik w głowie, ale podświadomie czuję, że jednak moje przypuszczenia są słuszne.

No to trzeba było mu to jeszcze powiedzieć, że czujesz rozdźwięk między tym co mówi, a tym co robi i zaczynasz mieć wątpliwości co do szczerości tych słów.
Rozmawiać trzeba ze sobą, do bólu aż do wyjaśnienia wszystkich wątpliwości.

[Timon i Pumba]

Treść usunięta

[Littlejackie]

Napisane przez apolka90

Cześć,

Tak jak w tytule wątku - jakie symptomy, zachowania i "pierdoły" świadczą o tym, że partner się nami znudził/odkochał/poznał kogoś nowego, ale brakuje mu odwagi żeby się rozstać, więc swoim zachowaniem próbuje doprowadzić do tego, żeby druga strona sama odeszła?

Pytam gdyż intuicja zaczyna mi podpowiadać, że mój chłopak właśnie próbuje w takie gierki sobie pogrywać. Jest to mój pierwszy związek po 5letniej przerwie i trochę wypadałam z wprawy jeśli chodzi o bliskie relacje z facetami.

Z góry dziękuję za wasze spostrzeżenia

U mnie to były:
- irytowanie się o najdrobniejsze rzeczy, wręcz takie absurdalne...jakieś takie niezadowolenie połączone ze złością, irytowała go nawet prośba, żeby zaszedł po pracy do sklepu na osiedlu i kupił worki do odkurzacza.

- brak chęci spędzania wspólnego czasu, oczywiście nie taka ewidentna, ale teraz widzę, że jakoś niespecjalnie się cieszył na myśl np. na wspólne wyjście, randkę. Tłumaczył, to że przecież jesteśmy już razem tyle lat i widzimy się codziennie, ale np. mnie dalej ekscytowała myśl o wspólnym wieczorze w restauracji czy w kinie, mimo że mieszkaliśmy razem.

- ucinanie "poważnych" rozmów

- zmniejszona częstotliwość seksu i zbliżeń

- nie robił wspólnych planów, unikał tego. Ja chciałam pogadać oszczędnościach na wakacje albo o kupieniu rzeczy do domu - unikał tego, nie był zaangażowany, zainteresowany tym tematem. Wtedy to sobie tłumaczyłam, że "ot facet", nie interesuje go wybieranie mebli, ale teraz wiem, że myślami był gdzie indziej.

To takie najbardziej ewidentne jak dla mnie, co do tej irytacji i takiego wiecznego niezadowolenia to poprzedni eks też się tak zachowywał.

Kiedyś też się spotkałam ze spostrzeżeniem, że właśnie jak ktoś zdradza albo oszukuje to chodzi taki poddenerwowany, ciężko ukryć emocje a do tego dochodzi jeszcze właśnie irytacja, bo widzi już tylko wady stałego partnera i wszystko wkurza i irytuje.

I wiem o czym mówisz, kiedy piszesz, że " Co innego od niego słyszę, co innego robi". Bo oczywiście słowami mnie zapewniał, że wszystko jest ok i mnie kocha, a ja wyolbrzymiam. A ja właśnie czułam, że coś jest nie tak i coś się zmieniło.

[magbeth]

Ludzie sa rozni. Jeden przycisniety do muru powie prawdę, inny będzie szedł w zaparte az miło, a w końcu zawinie się jak szczur z tonącego okrętu. Moj lgal, podpowiem, ale nagle miał masę nadgodzin i delegacji w pracy, tak ze nawet na smsa nie mógł odpisać a prawdę wyznał przez telefon, zdawkowo i w sytuacji kiedy już nie mógł zaprzeczać. Ale to moje doświadczenie, niekoniecznie adekwatne dla reszty świata

Imho powinnaś Autorko docisnąć gościa, tak jak radzi Ci Macintosh. Jeśli intuicja Ci serio krzyczy to jakby nie masz wyjścia, duszenie się w domyslach, nawet bez związku z faktami, zabije każdy związek. Ty będziesz wszedzie weszyc szminki i obce baby a facet, jeśli niewinny i przytomny, to po prostu się ewakuuje zanim go zadreczysz. A jak serio ma opcję wyjściową to na siłę i tak nie zatrzymasz.



Sent fra min HUAWEI GRA-L09 via Tapatalk

[201803290936]

Napisane przez apolka90

Rozmawiałam. Twierdzi, że tak nie jest, kocha mnie i chce ze mną być.
Czemu mu nie wierzę? Co innego od niego słyszę, co innego robi. Mam przez to lekki mętlik w głowie, ale podświadomie czuję, że jednak moje przypuszczenia są słuszne.

Jeżeli nie wierzysz własnemu facetowi, co innego mówi, co innego robi, to po co chcesz z nim być? Jak sam nie zerwie, to Ty tego pierwsza nie zrobisz, ale się będziesz męczyła, oby mieć chłopaka? Nie widać w tym sensu.

[nyana89]

Napisane przez Doris1981

Jeżeli nie wierzysz własnemu facetowi, co innego mówi, co innego robi, to po co chcesz z nim być? Jak sam nie zerwie, to Ty tego pierwsza nie zrobisz, ale się będziesz męczyła, oby mieć chłopaka? Nie widać w tym sensu.

Dokładnie. Poza tym, będzie to trochę wróżenie, ale: czuję, iż Wam obojgu już ze sobą nie po drodze, dlatego Ty go odbierasz tak, a nie inaczej, a i on może (pod)świadomie jakieś sygnały wysyła? Niemniej, skoro rozmawialiście już o tym, on się upiera, iż jest okej, ale Ty dalej 'spać nie możesz' - polecam zakończenie tej relacji, bo wątpliwe jest, aby nawet tabun wizażanek Ciebie uspokoił w jakikolwiek sposób (zresztą, nie taka nasza rola)

[I am Rock]

Napisane przez apolka90

Rozmawiałam. Twierdzi, że tak nie jest, kocha mnie i chce ze mną być.
Czemu mu nie wierzę? Co innego od niego słyszę, co innego robi. Mam przez to lekki mętlik w głowie, ale podświadomie czuję, że jednak moje przypuszczenia są słuszne.

Ile to już wątków było - " jeszcze wczoraj mówił, że kocha..."

Jeżeli wrażenie, że coś jest nie tak, masz bardzo silne, to może zerwij? Jeśli się mylisz, to facet nie da ci odejść. Zrywałam parę razy i za każdym razem było - zastanów się jeszcze, nie rób mi tego, nie zdążyłaś mnie poznać... takie tam.

[201711031014]

Napisane przez apolka90

Rozmawiałam. Twierdzi, że tak nie jest, kocha mnie i chce ze mną być.
Czemu mu nie wierzę? Co innego od niego słyszę, co innego robi. Mam przez to lekki mętlik w głowie, ale podświadomie czuję, że jednak moje przypuszczenia są słuszne.

Chcesz uporządkować mętlik?
Wskaż zachowania które Cię niepokoją.Tak jak zapytała Lisbeth.
Zapytaj go wyraźnie o nie. A nie "Czy chcesz ze mną być".
I jego samego zapytaj, czy ma jakieś wątpliwości.Może mieć.Poznaj powody,ale nie usprawiedliwiaj go.

Mnie takimi 'wątpliwościami' i własnymi wnioskami i brakiem pytań o konkretne sytuacje zamęczyła partnerka.Ba, sama się rozchwiała jeszcze mocniej niż była rozchwiana.

A przede wszystkim, czego Ty się boisz ,tak w rzeczywistości

---------- Dopisano o 10:34 ---------- Poprzedni post napisano o 10:33 ----------

Napisane przez I am Rock

Ile to już wątków było - " jeszcze wczoraj mówił, że kocha..."

Jeżeli wrażenie, że coś jest nie tak, masz bardzo silne, to może zerwij? Jeśli się mylisz, to facet nie da ci odejść. Zrywałam parę razy i za każdym razem było - zastanów się jeszcze, nie rób mi tego, nie zdążyłaś mnie poznać... takie tam.

Apolko, zrobisz jak zechcesz.
Postępując jak sugeruje koleżanka , zrobisz sobie kuku...

[apolka90]

Dzięki za odezw.

Wypiszę na szybko czemu uważam, że jego słowa nie są zgodne z czynami:

1. Ma drugą pracę, dodatkową. Wcześniej uzgadniał ze mną dni w które będzie tam pracował, teraz zostaje postawiona przed faktem dokonanym. Dni pracujących jest coraz więcej, a jest to praca w pubie, szefostwo samo go pyta czy nie chce dnia wolnego.
2. Przeprowadziliśmy multum poważnych rozmów, mówiłam mu wielokrotnie o tym co mnie w jego zachowaniu rani - miał to zmienić, nie zmienia, jest gorzej.
3. Nigdy nie był przesadnie wylewnym i czułym facetem, ale teraz zamienił się w zimny kamień.
4. Pomieszkujemy razem, ja aktualnie pracuje zdalnie, czekam aż wróci z pracy, bo ma być po 17, 17 mija, a wręcz zbliża się 18, a jego dalej nie ma. Nie uprzedza, że się spóźni/nie wyrobi.
5. Nie zostawia przy mnie otwartego fejsa, NIGDY. Kiedyś mu czytałam wiadomości, była awantura, zmieniłam się, przestałam to robić, a on zaczął skrzętnie ukrywać facebooka przede mną.
6. Łatwo się irytuje, dużo czasu zajmuje mu przyznanie się do błędu i przeproszenie jeśli zawinił, potrafimy siedzieć po kłótni obok siebie, w jednym pokoju przez 3 godziny w milczeniu. Kiedyś tak nie było, zawsze wszystko jak najszybciej załagadzał.
7. Intuicja krzyczy, naprawdę. Ona wręcz mi się wydziera histerycznie do ucha, że coś jest nie tak. Jestem kłębkiem nerwów, ciągle płaczę, nawet choroby wyleczyć nie mogę od miesiąca, a to tylko głupie przeziębienie.
8. Mieliśmy jechać gdzieś na majówkę, to był jego pomysł - nie pojedziemy, bo nie dostanie urlopu. Chciał ze mną zamieszkać - przestał ten temat już w ogóle poruszać. Wspólne wyjścia zaplanowane? 0. Nie ma pieniędzy.


Jego plusy? Nie zawodzi w ważnych kwestiach, mam w nim wsparcie finansowe, mieszkaniowe, tylko tego psychicznego brak. Ponoć mnie kocha, ale nie wierzę w to.

[201711031014]

Wiesz co?
Czytając to co wypisałaś przyszło mi na myśl żebyś na razie trochę się zajęła sobą.
Nie dla manipulowania.
Tylko spokojnie powiedziała że trochę zmęczona jesteś tą sytuacją i zajęła tylko swoimi sprawami. Tak trochę odpoczniesz i dasz sobie czas na obserwacje.
I trochę się uspokoisz nie skupiając na tym.
Zapytaj go czy coś go nie trapi,bo Cię to martwi.Ty go zapytaj o zamieszkanie razem.

Daj sobie, trochę czasu.Miesiąc.I poobserwuj.
Nie siedzę w jego głowie,możliwe że po prostu on ma kłopoty z panowaniem nad sobą oraz się miota.Nie wie czego chce.
Po tym czasie obserwacji,porozmawiaj z nim i podejmij decyzję.
Krzyk intuicji rozumiem,znam.

---------- Dopisano o 14:57 ---------- Poprzedni post napisano o 14:49 ----------

I jeszcze jedno mi się nasunęło.
Ta sytuacja i domysły działają na Ciebie mocno, kłębek nerwów.
Sugeruję zacząć od nerwów.Spróbować się odciąć od myśli o tym i uspokoić je.
Potem, łatwiej i spokojniej będziesz mogła działać.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez apolka90

5. Nie zostawia przy mnie otwartego fejsa, NIGDY. Kiedyś mu czytałam wiadomości, była awantura, zmieniłam się, przestałam to robić, a on zaczął skrzętnie ukrywać facebooka przede mną.

A co ci to przeszkadza, skoro "zmieniłaś się" i już nie grzebiesz w jego prywatnej korespondencji?

6. Łatwo się irytuje, dużo czasu zajmuje mu przyznanie się do błędu i przeproszenie jeśli zawinił, potrafimy siedzieć po kłótni obok siebie, w jednym pokoju przez 3 godziny w milczeniu. Kiedyś tak nie było, zawsze wszystko jak najszybciej załagadzał.

8. Mieliśmy jechać gdzieś na majówkę, to był jego pomysł - nie pojedziemy, bo nie dostanie urlopu. Chciał ze mną zamieszkać - przestał ten temat już w ogóle poruszać. Wspólne wyjścia zaplanowane? 0. Nie ma pieniędzy.

A ty w tym czasie co robisz? Też milczysz? Po kłótni możesz się odezwać zarówno ty, jak i on. Temat wspólnego wyjazdu i mieszkania też ty możesz poruszyć i postawić jakieś wymagania.

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Ile jestescie razem?

Nie zrywaj tylko po to aby on walczyl - bo nie kazdy walczy.
Czasami ludzie uwazaja, że walczac zmusza sie kogos do bycia razem.
On nie bedzie walczyc ale bedzie kochal a ty bedziesz zalowac


Czemu czytalas jego wiadomosci? Ja ogolnie nie lubie tego typu zachowan... no ale juz tego nie robisz.
Wiesz zawsze mozesz go poprosic aby Ci pokazal i zobaczyc jego reakcje


Co za problem aby go sprawdzic w pracy?
Umow sie z kolezanka i jedz do niego kiedy ma byc i tyle.

Czasami ludzie maja intuicje

Uklada wam sie w lozku?

[Timon i Pumba]

Treść usunięta

[I am Rock]

Napisane przez Pirx

Apolko, zrobisz jak zechcesz.
Postępując jak sugeruje koleżanka , zrobisz sobie kuku...

Ok, może ja dziwna jestem, bo im bardziej chciałam pozbyć się faceta, tym bardziej on chciał zostać.

[201711031014]

Napisane przez I am Rock

Ok, może ja dziwna jestem, bo im bardziej chciałam pozbyć się faceta, tym bardziej on chciał zostać.

I to była metoda na stabilność i bezpieczeństwo? ;-)
To się nazywa : zabawa uczuciami i gra emocjami.
W końcu któryś bardziej ogarnięty - powie "cześć".
Nie będzie to dowód jego braku uczuć ale rozsądku.

---------- Dopisano o 15:18 ---------- Poprzedni post napisano o 15:17 ----------

Napisane przez Timon i Pumba

Treść usunięta

Hmm... Powiem Ci że coś w tym jest.
Autorko - tak szczerze: Ty chcesz uciekać czy zostać z nim.

[f60400d832b72deb5c42f716e834e5f0a0698277_6206f895c87a0]

Moze na spokojnie usiadz z nim i powiedz mu to co widzisz. To co nam napisalas.
Ze masz obawy - te obawy to chyba nie na zakonczenie zwiazku tylko na podejrzenie iz on kogos ma.

Ale na spokojnie. Moze uda wam sie porozumiec bez awantur. Krzykow.
Czasami tez musisz umiec przyznac sie do bledow a nie tylko on i on ma przepraszac, wychodzic z inicjatywa pogodzenia sie itd.

[apolka90]

Rozmowy już przeprowadzałam, wielokrotnie, ustalaliśmy pewne zasady po czym on je łamał. Nie mam już siły na kolejne rozmowy, które nic nie wnoszą i nie poprawiają.
Nigdy nie byłam świętą osobą, jestem choleryczką, jestem impulsywna, łatwo wpadam w złości, potrafiłam urządzać karczemne awantury o pierdoły. Zrywałam w dziecinny sposób, obrażałam się i inne cuda, wianki. Jednak gdy on porozmawiałam ze mną o moim zachowaniu, powiedział co mu przeszkadza, to od razu zaczęłam nad sobą pracować i uważam, że dokonałam olbrzymiego progresu. Zrobiłam to, bo mi zależy i nie chciałam żeby moje wybuchy i histerie go raniły, albo doprowadziły do rozpadu związku. Z jego strony nie widzę tego samego, niesamowicie mnie to frustruje i utwierdza w przekonaniu, że jemu po prostu już przeszło.

Czytałam mu facebooka, gdyż na początku nie potrafiłam mu zaufać. Natomiast nigdy wcześniej, nawet jak wiedział, że mogę mu szperać w prywatnej korespondencji nie zachowywał się tak jak teraz. On nawet wychodząc do łazienki się wylogowuje. Nie uważam tego za normalne.

[I am Rock]

Napisane przez Pirx

I to była metoda na stabilność i bezpieczeństwo? ;-)

-

To był okres błędów i wypaczeń.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez apolka90

Czytałam mu facebooka, gdyż na początku nie potrafiłam mu zaufać. Natomiast nigdy wcześniej, nawet jak wiedział, że mogę mu szperać w prywatnej korespondencji nie zachowywał się tak jak teraz. On nawet wychodząc do łazienki się wylogowuje. Nie uważam tego za normalne.

Kto wie, może teraz on nie potrafi zaufać tobie, skoro już raz okazałaś się niegodna zaufania i ryłaś w jego wiadomościach.

[Paulaaa81]

Może on jest zmęczony związkiem i nie wie czego chce. Może sam nie wie do czego to wszystko zmierza, dlatego na razie nie zrywa.

To jest ewidentny kryzys. Też zależy jak długo jesteście razem, jeśli parę miesięcy, to nie ma co zbierać, jeśli parę lat, to może warto walczyć. A na pewno warto rozmawiać.

Jeśli chcesz iśc razem na randkę, a on mówi, że brak kasy, zaproponuj , że Ty zapłacisz. Albo jakąś randkę bezpłatną/za niewielkie pieniądze. Randką może być też wyjście na romantyczny spacer po sąsiednim mieście czy dzielnicy. Do randek nie trzeba pieniędzy.

Możesz zapytać się o której wyjdzie z pracy, bo chciałabyś przygotować mu jego ulubiony obiad. I zrób to. Ale nie rób awantury jeśli spóźni się kilkanaście minut - po prostu zrób coś, co może dłużej być na gazie

Może pogubiliście się bo brakuje Wam miłego czasu spędzanego ze sobą i wsparcia - ale obopólnego. Porywczość charaktery, skłonność do kłotni na pewno nie pomaga, do tego ten brak zaufania i czytanie czyjegoś fb.

Może faktycznie flirtuje z kimś, ale może robi to póki co platonicznie. Może chcesz wygrać go? Tylko najpierw się zastanów, czy jesteś z nim szczęśliwa i chcesz z nim być, czy może czujesz że masz "już" 27 lat i to nie czas na zaczynanie wszystkiego od zera?

Ja bym zajęła się sobą, jak już inni radzili. Zapisałabym się na sport, chodziła codziennie gdzieś. Jeśli zatęskni za Twoją obecnością, da ci znać na pewno.

P.S. Od sportu człowiek jest szczęśliwszy.

P.S.2 Symptomy, które opisałaś są ewidentnie na wątpliwości. Brak bliskości, brak czasu, brak planowania, brzmią jak początek końca, ale kto wie, może przetrwacie ten kryzys, jeśli będzie wola obu stron.

---------- Dopisano o 15:57 ---------- Poprzedni post napisano o 15:55 ----------

Napisane przez apolka90

Czytałam mu facebooka, gdyż na początku nie potrafiłam mu zaufać.

Co było powodem braku zaufania i to na początku, kiedy sa motyle w brzuchu i poczucie totalnego szczęscia?

[201711031014]

Napisane przez apolka90

Rozmowy już przeprowadzałam, wielokrotnie, ustalaliśmy pewne zasady po czym on je łamał. Nie mam już siły na kolejne rozmowy, które nic nie wnoszą i nie poprawiają.
Nigdy nie byłam świętą osobą, jestem choleryczką, jestem impulsywna, łatwo wpadam w złości, potrafiłam urządzać karczemne awantury o pierdoły. Zrywałam w dziecinny sposób, obrażałam się i inne cuda, wianki. Jednak gdy on porozmawiałam ze mną o moim zachowaniu, powiedział co mu przeszkadza, to od razu zaczęłam nad sobą pracować i uważam, że dokonałam olbrzymiego progresu. Zrobiłam to, bo mi zależy i nie chciałam żeby moje wybuchy i histerie go raniły, albo doprowadziły do rozpadu związku. Z jego strony nie widzę tego samego, niesamowicie mnie to frustruje i utwierdza w przekonaniu, że jemu po prostu już przeszło.

Czytałam mu facebooka, gdyż na początku nie potrafiłam mu zaufać. Natomiast nigdy wcześniej, nawet jak wiedział, że mogę mu szperać w prywatnej korespondencji nie zachowywał się tak jak teraz. On nawet wychodząc do łazienki się wylogowuje. Nie uważam tego za normalne.

To teraz spójrz z innej perspektywy.
Że to Tobie ktoś robi taki sajgon jaki Ty urządzałaś.
Na moje oko , on teraz nie wie czy chce z Tobą być.Możliwe że Ci nie ufa. Facebook? Za cholerę (na jego miejscu) bym nie wiedział czy znów Ci coś nie strzeli do głowy.Znów o coś się nie przyczepisz.
Zrobiłaś postępy. Powiedz mu o tym.Zrób to co mówią dziewczyny.
Przyłożyłaś rękę do kryzysu.I to mocno.
Na jego miejscu też wahałbym się czy spędzić z Tobą majówkę, czy zamieszkać.Czy żyć w napięciu
Spójrz w mój wątek "Analiza błędów ......"
Tam zobaczysz "siebie" oczami faceta.

Nie traktuj tego co napisałem tu jako krytyki mającej Cię 'zniszczyc'.
Przyszłaś po pomoc. Stąd ta rozmowa.

[apolka90]

Jesteśmy ze sobą krótko, raptem 4 miesiące. Znamy się dłużej, prawie 3 lata, plus mamy za sobą dość burzliwą przeszłość, krótką, ale bardzo burzliwą.
Generalnie od początku nasze spotykanie się nie było usłane różami...Nie chciałam się dzielić tymi informacjami, ale może wpłynie to na lepszy osąd mojej sytuacji. Ja miałam poważny problem z alkoholem, doprowadziłam się do stanu w którym potrzebowałam pomocy z zewnątrz - poszłam na spotkanie AA. Na które zresztą on mnie zaprowadził, czekał cały czas jego trwania, kupił kwiaty itp itd...Wspierał mnie w tym po prostu. Postanowiłam przestać pić, głównie dla siebie, ale on też miał w tym swój udział. Po pijaku robiłam straszne awantury, a że piłam codziennie, to każdy nasz dzień był wypełniony krzykami, kłotniami, wzajemnymi oskarżeniami i tak dalej...W pewnym momencie straciłam kontrole i upadłam na dno, nie będę ukrywać. Paradoksalnie był to dla mnie przełomowy moment i od tego czasu, choć nie minęło go dużo, staram się sukcesywnie zmieniać swoje życie, charakter, walczyć z wadami, z patologią wyniesioną z domu, no sami rozumiecie. Zmieniam się.
On niby mnie wspiera, ale ja czuje coś przeciwnego.

Co do kwestii zaufania - nie ufałam mu od początku ponieważ jak mówiłam znamy się długo, widziałam w jaki sposób traktuje ludzi, złamał serce mojej przyjaciółce, z natury jest chamem, manipulantem, kłamcą. Z drugiej strony dla mnie jest inny, a przynajmniej był jeszcze do niedawna. Postanowiłam mu zaufać, ale dochodzę do wniosku, że popełniłam błąd. Jestem bardzo nadwrażliwą osobą, mam spore deficyty poczucia bezpieczeństwa, niską samoocene, nerwice i wiele innych rzeczy. On dobrze wiedział w co się pakuje wchodząc ze mną w związek. A teraz czuje, że chce się wycofać.

Nie chciałabym póki co zrywać, bo gdzieś tam w głębi serca go kocham i wierzę, że się uda. Natomiast jak patrzę na to racjonalnie, to niestety, ale nie widzę dla nas szansy.

[cb4f5ffaf57e20df9ee4e2d0ab40072d3e70b02c_5ea21df28819a]

.

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez apolka90

Jesteśmy ze sobą krótko, raptem 4 miesiące. Znamy się dłużej, prawie 3 lata, plus mamy za sobą dość burzliwą przeszłość, krótką, ale bardzo burzliwą.
Generalnie od początku nasze spotykanie się nie było usłane różami...Nie chciałam się dzielić tymi informacjami, ale może wpłynie to na lepszy osąd mojej sytuacji. Ja miałam poważny problem z alkoholem, doprowadziłam się do stanu w którym potrzebowałam pomocy z zewnątrz - poszłam na spotkanie AA. Na które zresztą on mnie zaprowadził, czekał cały czas jego trwania, kupił kwiaty itp itd...Wspierał mnie w tym po prostu. Postanowiłam przestać pić, głównie dla siebie, ale on też miał w tym swój udział. Po pijaku robiłam straszne awantury, a że piłam codziennie, to każdy nasz dzień był wypełniony krzykami, kłotniami, wzajemnymi oskarżeniami i tak dalej...W pewnym momencie straciłam kontrole i upadłam na dno, nie będę ukrywać. Paradoksalnie był to dla mnie przełomowy moment i od tego czasu, choć nie minęło go dużo, staram się sukcesywnie zmieniać swoje życie, charakter, walczyć z wadami, z patologią wyniesioną z domu, no sami rozumiecie. Zmieniam się.
On niby mnie wspiera, ale ja czuje coś przeciwnego.

Co do kwestii zaufania - nie ufałam mu od początku ponieważ jak mówiłam znamy się długo, widziałam w jaki sposób traktuje ludzi, złamał serce mojej przyjaciółce, z natury jest chamem, manipulantem, kłamcą. Z drugiej strony dla mnie jest inny, a przynajmniej był jeszcze do niedawna. Postanowiłam mu zaufać, ale dochodzę do wniosku, że popełniłam błąd. Jestem bardzo nadwrażliwą osobą, mam spore deficyty poczucia bezpieczeństwa, niską samoocene, nerwice i wiele innych rzeczy. On dobrze wiedział w co się pakuje wchodząc ze mną w związek. A teraz czuje, że chce się wycofać.

Nie chciałabym póki co zrywać, bo gdzieś tam w głębi serca go kocham i wierzę, że się uda. Natomiast jak patrzę na to racjonalnie, to niestety, ale nie widzę dla nas szansy.

nie rozumiem kompletnie, po co ci taki facet. chodzisz na terapię, żeby przepracować swoje problemy?

---------- Dopisano o 16:24 ---------- Poprzedni post napisano o 16:18 ----------

[1=cb4f5ffaf57e20df9ee4e2d 0ab40072d3e70b02c_5ea21df 28819a;70475491]dziewczyny muszę się przed kimś otworzyć ,bo zwariuje....
byliśmy razem 8 lat. Związek idealny, ufałam mu bezgranicznie, kochałam bez opamiętania - on wydawało mi się podobnie.
Znajomi patrząc na nas mówili ze pasujemy do siebie ja dwie krople wody , tak było...
w tym roku mieliśmy brać ślub .... byliśmy w trakcie remontu naszego mieszkania,które miało być przyszłościowym gniazdkiem,ale już na stałe.
Nic ,podkreślam nic i nikt nie budził moich wątpliwości.... nagle po małej sprzeczce i dniu milczenia, okazuje się,że go to wszystko przerasta, że mamy inne charaktery, że on mnie będzie krzywdzić swoim zachowaniem, że on nie zmieni się że nie da mi tego czego oczekuje,że on musi się zastanowić nad tym wszystkim ( wyprowadził się)... po kilku dniach się spotkaliśmy , ta sama gadka , że to nie ma sensu i tak w kołko.
Zapytałam się czy mnie zdradził ,zaprzeczał.... po paru minutach przyznał się,że kogoś poznał,że to kolezanka z pracy,która chce z nim być ale ona nic nie znaczy dla niego, mówi że znała nasze problemy,że dużo z nią rozmawiał na nasz temat.... pytam się ja długo to trwa, odpowiada że dwa tygodnie .. ja tracę grunt pod nogami, bo wiem czym to pachnie... po kilunastu minutach okazuje się ze był miedzy nimi pocałunek na ostatnim spotkaniu z pracy... później w smsach dowiaduje się,ze było coś wiecej niz pocałunek .... i że nie trwało to 2 tygodnie a dłuzej ( ok 2 miesiecy ) wyciagam z niego ze zblizenie miedzy nimi było kilkukrotne.... pytam się jego czy ona cos znaczy dla niego , pisze ze nie wie, ze coś poczuł ale nie wie co.... wiem ,że sie spotykają, nawet chyba u niej spał teraz niedawo po tym wszystkim.... dowiedzialam się ze sie poddałm wypalił i mnie zdradził.... wszystkie informacje były miazdzace..... bylismy 8 lat ,mielismy brac slub w tym roku .... on nawet wyznawał mi uczucia cały czas do tego ostatniego momentu.... odpisał mi na ktoras wiadomosc ,ze BYŁAM dla niego wszystkim ... nie wiem kiedy sie wypalił,dlaczego nie chciał tego ratować.
Nie odzywa się do mnie, zresztą po co ja mu teraz skoro jest ta laska....
Nie jestem w stanie tego zrozumiec....
straciłam grunt pod nogami....czuje sie orkopnie.....[/QUOTE]
strasznie współczuję, że trafiłaś na takiego padalca bez jaj czasem faceci zdradzają, bo nowa laska to coś nowego, a u was mogła pojawić się rutyna. albo zwyczajnie u was mogły pojawić się jakieś problemy czy proza życia, a u nich rozmowy są na tematy łatwe i przyjemne. nic go nie usprawiedliwia i bardzo możliwe, że za jakiś czas się odezwie, żebyś go przyjęła z powrotem.

[201704110957]

[1=cb4f5ffaf57e20df9ee4e2d 0ab40072d3e70b02c_5ea21df 28819a;70475491]dziewczyny muszę się przed kimś otworzyć ,bo zwariuje....
byliśmy razem 8 lat. Związek idealny, ufałam mu bezgranicznie, kochałam bez opamiętania - on wydawało mi się podobnie.
Znajomi patrząc na nas mówili ze pasujemy do siebie ja dwie krople wody , tak było...
w tym roku mieliśmy brać ślub .... byliśmy w trakcie remontu naszego mieszkania,które miało być przyszłościowym gniazdkiem,ale już na stałe.
Nic ,podkreślam nic i nikt nie budził moich wątpliwości.... nagle po małej sprzeczce i dniu milczenia, okazuje się,że go to wszystko przerasta, że mamy inne charaktery, że on mnie będzie krzywdzić swoim zachowaniem, że on nie zmieni się że nie da mi tego czego oczekuje,że on musi się zastanowić nad tym wszystkim ( wyprowadził się)... po kilku dniach się spotkaliśmy , ta sama gadka , że to nie ma sensu i tak w kołko.
Zapytałam się czy mnie zdradził ,zaprzeczał.... po paru minutach przyznał się,że kogoś poznał,że to kolezanka z pracy,która chce z nim być ale ona nic nie znaczy dla niego, mówi że znała nasze problemy,że dużo z nią rozmawiał na nasz temat.... pytam się ja długo to trwa, odpowiada że dwa tygodnie .. ja tracę grunt pod nogami, bo wiem czym to pachnie... po kilunastu minutach okazuje się ze był miedzy nimi pocałunek na ostatnim spotkaniu z pracy... później w smsach dowiaduje się,ze było coś wiecej niz pocałunek .... i że nie trwało to 2 tygodnie a dłuzej ( ok 2 miesiecy ) wyciagam z niego ze zblizenie miedzy nimi było kilkukrotne.... pytam się jego czy ona cos znaczy dla niego , pisze ze nie wie, ze coś poczuł ale nie wie co.... wiem ,że sie spotykają, nawet chyba u niej spał teraz niedawo po tym wszystkim.... dowiedzialam się ze sie poddałm wypalił i mnie zdradził.... wszystkie informacje były miazdzace..... bylismy 8 lat ,mielismy brac slub w tym roku .... on nawet wyznawał mi uczucia cały czas do tego ostatniego momentu.... odpisał mi na ktoras wiadomosc ,ze BYŁAM dla niego wszystkim ... nie wiem kiedy sie wypalił,dlaczego nie chciał tego ratować.
Nie odzywa się do mnie, zresztą po co ja mu teraz skoro jest ta laska....
Nie jestem w stanie tego zrozumiec....
straciłam grunt pod nogami....czuje sie orkopnie.....[/QUOTE]

Facet najwidoczniej chciał wyszaleć się przed ślubem. Niestety i to jest najsmutniejsze, a sytuacja wymknęła się z spod kontroli. Czy naprawdę przez te 8 lat nie było innych sytuacji, wybacz nie wierzę w idealne związki.

[cb4f5ffaf57e20df9ee4e2d0ab40072d3e70b02c_5ea21df28819a]

i