Czy jest sposob, aby nauczyc dziecko spania w lozeczku?

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez _vixen_

Ja tez jakiś czas spałam z małą, ale mnie to męczyło, bo ona się w nocy kręci, TŻ musiał spać w duzym pokoju. To naprawdę nie jest opcja dla wszystkich spanie z dzieckiem. Rozumiem idee macierzyństwa bliskości, ale bez przesady, bo to czasem przybiera karykaturalne formy niczym eko mama Reni Jusis . Dziecku się nie dzieje krzywda, kiedy śpi we własnym łóżku. Ja małej pozwolę spać z nami, jeśli będzie chciała, ale docelowo ma spac w swoim eleganckim białym łóżeczku

Mojej córce to akurat wszystko jedno gdzie śpi

ano i z tym się zgadzam

Dziwi mnie tylko przekonanie,ze spanie z dzieckiem = koniec związku Po prostu nie wierzę w to,ze ludzie się mogą rozstać z takiego powodu,tak jak w to,ze rozstają się z powodu porozrzucanych skarpetek

[scorpionec]

Napisane przez stokrotka_to_ja

ano i z tym się zgadzam

Dziwi mnie tylko przekonanie,ze spanie z dzieckiem = koniec związku Po prostu nie wierzę w to,ze ludzie się mogą rozstać z takiego powodu,tak jak w to,ze rozstają się z powodu porozrzucanych skarpetek

ty nie wierzysz w takie powody rozstania a nie którzy nie wierzą, że np można zajść w ciąże karmiąc piersią

a jednak tak się czasem dzieje (co nie znaczy ze każda para która spała z dzieckiem i się rozstała , rozstała się akurat z tego powodu czy wyłącznie dlatego)..

ale ludzie rozstają się z tak błahych powodów, że oddzielne spanie np na niewygodnej kanapie czy chroniczne niewyspanie (które de facto prowadzi do wzmożonej nerwowości u niektórych ludzi)może spowodować efekt "kuli śnieżnej" i dołożyć swoje 5 groszy do puli powodów rozstania

i to raczej nie jest kwestia wiary..

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez scorpionec

oddzielne spanie np na niewygodnej kanapie czy chroniczne niewyspanie (które de facto prowadzi do wzmożonej nerwowości u niektórych ludzi)może spowodować efekt "kuli śnieżnej" i dołożyć swoje 5 groszy do puli powodów rozstania

i to raczej nie jest kwestia wiary..

jasne,to moze byc jedne z wielu powodów,związku w którym wszytsko jest ok,ale ludzie potrafią rozmawiać błahy powód nie ruszy,a w tym wątku tutaj przecytałam r aczej coś w stylu spisz z dziekciem = rozwód ,a to zasadnicza roznica :-]

[scorpionec]

Napisane przez stokrotka_to_ja

jasne,to moze byc jedne z wielu powodów,związku w którym wszytsko jest ok,ale ludzie potrafią rozmawiać błahy powód nie ruszy,a w tym wątku tutaj przecytałam r aczej coś w stylu spisz z dziekciem = rozwód ,a to zasadnicza roznica :-]

może zacytuj ten post gdzie to wyczytałaś.. bo moim zdaniem to twoja gruba nadinterpretacja..

dwa..czy chroniczne niewyspanie które wpływa na codzienne funkcjonowanie to taka blachostka ?

:-]

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez scorpionec

może zacytuj ten post gdzie to wyczytałaś.. bo moim zdaniem to twoja gruba nadinterpretacja..

dwa..czy chroniczne niewyspanie które wpływa na codzienne funkcjonowanie to taka blachostka ?

:-]

Chyba Ty sama napisałaś coś w stylu "tata wyniosł sie z sypialni a z czasem i z domu,bo nie widział innego rozwiazania". Zmęczona teraz jestem,cytatu poszukam rano.


Tak tylko napiszę : Spanie z dzieckiem nie musi oznaczac niewyspania -to raz. (kwestia wielkosci łózka np.). Spać mozna we ,TZ wcale nie musi uciekac na kanapę -to dwa. Są panowie,którzy lubią takie rodzinne gniazdo -to trzy.

U nas np. nie spanie z dzieckiem byłoby prędzej powodem rozwodu Spimy razem,młoda podłącza się do piersi jak jest taka potrzeba ,nie raz nawet nie wiem ile razy dokladnie. Gdybym za kazdym jej przebudzeniem miala wstac i isc do lozeczka po nia,to albo karmiłabym bardzo krótko,albo padła na pysk,albo kogoś ubiła.

[scorpionec]

stokrotka to co ja napisałam to nie była groźba czy obietnica tylko fakt znany mi z mojego otoczenia.. matka śpi do tej pory z trzynastolatkiem chełpiąc się tym jaki maja świetny kontakt ..

i nikt i nic nie jest w stanie jej przekonać ze to jest "dziwne", "trwa za długo" ani jej były już mąż ani nikt inny.. "bo ona jest matką i wie co dla niej i jej dziecka jest najlepsze"

a jeśli jej mąż odszedł to wg niej : "nie dorósł do ojcostwa, nie był jej wart, nie rozumie magicznej więzi łączącej matki z dzieckiem"..

był nie wyspany??? "bez przesady" itd itd... brzmi znajomo??

ok może jak ktoś ma jedno dziecko i spore łóżko "da się przeżyć" a co jak pojawiają się kolejne dzieci 2 czy 3?? spanie z trójką też takie super? z rzucającym się 3 latkiem i niemowlakiem?? a jak któreś choruje?? czy w takiej sytuacji starsze ma obowiązkowy wymarsz bo maluszek bardziej potrzebuje mamy??
dla mnie to "macierzyństwo bliskości" zdaje egzamin przy 1 dziecku..bo nie da się naraz spać z 3 czy jednocześnie chustować 3..



dwa wracając do tematu.. większość dzieci sama się nie nauczy spania u siebie..tak jak sama nie nauczy się wielu innych rzeczy rodzice powinni mu w tym pomóc a nie czekać na cud i tłumaczyć sobie za nim on nadejdzie, że wszystko jest ok.. tak jak w tej dyskusji..

dziewczyna pyta jak skończyć z nie wygodną dla niej sytuacją a tu zaraz zamiast stu sposobów ew rozwiązania kłopotu peany nt jak to super spać z dzieckiem i ze jej się tylko wydaje ze ona się męczy bo przecież to super i kiedyś samo się rozwiąże no nie..??

z mojej strony EOT

[irmith]

Napisane przez scorpionec

stokrotka to co ja napisałam to nie była groźba czy obietnica tylko fakt znany mi z mojego otoczenia.. matka śpi do tej pory z trzynastolatkiem chełpiąc się tym jaki maja świetny kontakt ..

i nikt i nic nie jest w stanie jej przekonać ze to jest "dziwne", "trwa za długo" ani jej były już mąż ani nikt inny.. "bo ona jest matką i wie co dla niej i jej dziecka jest najlepsze"

a jeśli jej mąż odszedł to wg niej : "nie dorósł do ojcostwa, nie był jej wart, nie rozumie magicznej więzi łączącej matki z dzieckiem"..

był nie wyspany??? "bez przesady" itd itd... brzmi znajomo??

ok może jak ktoś ma jedno dziecko i spore łóżko "da się przeżyć" a co jak pojawiają się kolejne dzieci 2 czy 3?? spanie z trójką też takie super? z rzucającym się 3 latkiem i niemowlakiem?? a jak któreś choruje?? czy w takiej sytuacji starsze ma obowiązkowy wymarsz bo maluszek bardziej potrzebuje mamy??
dla mnie to "macierzyństwo bliskości" zdaje egzamin przy 1 dziecku..bo nie da się naraz spać z 3 czy jednocześnie chustować 3..



dwa wracając do tematu.. większość dzieci sama się nie nauczy spania u siebie..tak jak sama nie nauczy się wielu innych rzeczy rodzice powinni mu w tym pomóc a nie czekać na cud i tłumaczyć sobie za nim on nadejdzie, że wszystko jest ok.. tak jak w tej dyskusji..

dziewczyna pyta jak skończyć z nie wygodną dla niej sytuacją a tu zaraz zamiast stu sposobów ew rozwiązania kłopotu peany nt jak to super spać z dzieckiem i ze jej się tylko wydaje ze ona się męczy bo przecież to super i kiedyś samo się rozwiąże no nie..??

z mojej strony EOT

od początku do końca wypowiedzi

ja mam łóżko 200/220 i jedno dziecko, od powrotu ze szpitala noce gdy mała spała z nami można policzyć na jednej ręce bo to jest nie wygodne, nikt mi nie wmówi że spanie na jednym boku z otwartym jednym okiem bo dziecko trzeba pilnować da się wytrzymać choćby i rok

Gdybym była ojcem rodziny i powoli subtelnie została wypchnięta do salonu na sofę zaczęłabym sie poważnie zastanawiać czy aby nie służę tylko jako maszynka do zarabiania pieniędzy

moje dziecko wie gdzie jest jej miejsce do spania, ba pokazuje paluszkiem na łóżeczko kiedy chce iść spać jeśli ktoś lubi się męczyć jego decyzja ja tam uważam że to że nie śpię z córą nie znaczy że mniej ją kocham nie było tak napisane ale można by wyczytać między wierszami.


Autorko jakieś postępy w nauce spania w łóżeczku???

[stokrotka_to_ja]

To tylko w skrócie -nie uwazam,ze ktoś kto nie spi z dzieckiem ma z nim gorszy kontakt czy mniej je kocha,to byłoby niedorzeczne. Sądzę jedynie,ze siłowe metody "nauki zasypiania" mogą naruszyć więź rodzic-dziecko. A przykład na to,ze dziecko z czasem do pewnych rzeczy dorasta mam w domu,więc nie zgodze się,ze dziecko nie nauczy się spać samo ,bez "nauk" wystaczy pozwolic dziecku dorosnąć -nie przyspieszać ale i nie hamować w dorastaniu.

[Scio]

Napisane przez stokrotka_to_ja

To tylko w skrócie -nie uwazam,ze ktoś kto nie spi z dzieckiem ma z nim gorszy kontakt czy mniej je kocha,to byłoby niedorzeczne. Sądzę jedynie,ze siłowe metody "nauki zasypiania" mogą naruszyć więź rodzic-dziecko. A przykład na to,ze dziecko z czasem do pewnych rzeczy dorasta mam w domu,więc nie zgodze się,ze dziecko nie nauczy się spać samo ,bez "nauk" wystaczy pozwolic dziecku dorosnąć -nie przyspieszać ale i nie hamować w dorastaniu.

Moje dziecko, które śpi z nami bardzo często (a codziennie zasypia w naszym łóżku), dziś weszło do łóżeczka (ma wyjęte szczebelki), przykryło się kołdrą i poszło spać.
Musze jej chyba powiedzieć, ze coś z nią nie tak, bo się nie przyzwyczaiła, a liczyłam na wspólne spanie do 50-tki

[scorpionec]

Napisane przez Scio

Moje dziecko, które śpi z nami bardzo często (a codziennie zasypia w naszym łóżku), dziś weszło do łóżeczka (ma wyjęte szczebelki), przykryło się kołdrą i poszło spać.
Musze jej chyba powiedzieć, ze coś z nią nie tak, bo się nie przyzwyczaiła, a liczyłam na wspólne spanie do 50-tki

A ja myślę, ze z dzieckiem "wszystko tak"..i to chyba nie ono w waszym układzie potrzebuje/czy przyzwyczaiło się do wspólnego spania po prostu.. i jak nadarzyła się okazja sama wybrała to co dla niej najlepsze

bo chyba najważniejsze tu nie padło często nie jest tak jak w przypadku autorki wątku, ze to dziecko trzeba uczyć spania we własnym łóżku bo tyle samo co dzieci które trzeba tego uczyć jest rodziców którym trudno sobie uświadomić, że to oni bardziej potrzebują dziecka do zaśnięcia niż dziecko ich

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez scorpionec

bo chyba najważniejsze tu nie padło często nie jest tak jak w przypadku autorki wątku, ze to dziecko trzeba uczyć spania we własnym łóżku bo tyle samo co dzieci które trzeba tego uczyć jest rodziców którym trudno sobie uświadomić, że to oni bardziej potrzebują dziecka do zaśnięcia niż dziecko ich

z jednej strony -co jest zlego w tym,ze rodzic tez potrzbuje bliskosci dziecka?

z drugiej -mądry rodzic ,nie zrobi sobie z dziecka przytualnki-usypianki i nie bedzie hamował jego pędu do samodzielnosci

[Scio]

Nigdzie nie napisałam, ze mi smutno tudzież załamałam się, bo dziecko poszło spać gdzie indziej

[scorpionec]

Napisane przez stokrotka_to_ja

z jednej strony -co jest zlego w tym,ze rodzic tez potrzbuje bliskosci dziecka?

z drugiej -mądry rodzic ,nie zrobi sobie z dziecka przytualnki-usypianki i nie bedzie hamował jego pędu do samodzielnosci

mądry nie będzie ..

tylko jak dziecko tego pędu ma nabrać jak ciągle w chuście ściśnięte albo we wspólnym uścisku sennym

Napisane przez Scio

Nigdzie nie napisałam, ze mi smutno tudzież załamałam się, bo dziecko poszło spać gdzie indziej

a co z liczeniem na wspólny sen do 50tki

[bianeczkaa]

Ja przeniosłam dziecko do łóżeczka, z chwilą kiedy mąż w nocy, przez sen zaczął układać sobie poduszkę i nakrył nią dziecko........sz częście, że się obudziłam. To było ok 2 miesiąca życia. Wielkich problemów nie było, 2-3 dni marudzenia i po kłopocie. Ale nie powiem, czasem biorę ją do siebie, np jak mąż śpi poza domem a ona jest marudna lub w ciągu dnia.


Podstawa, to być konsekwentnym. Trzeba dziecku przygotować łóżeczko. Wsadzić tam misie, lale, jakieś lubiane zabawki, swoją noszoną koszulkę. Jej łóżko dodatkowo stoi obok naszego, na wyciągnięcie ręki, więc mała jak się obudzi to nas widzi. Zresztą nasza pani pediatra powiedziała, że dla dziecka jest zdrowiej spać w swoim łóżeczku, dla rodziców też

Czekać, aż dziecko sobie pójdzie z łóżka, to można czekać i do 6 roku życia. Wątpię, żeby którykolwiek mąż tyle czekał na swoją żonę. To jest tylko i wyłącznie wygodnictwo ze strony rodziców, a nie potrzeba dziecka. Dziecko tak samo bezpiecznie będzie się czuć w swoim łóżku jeśli będzie miało świadomość, że rodzice są blisko.

Może zacznij od spania w łóżeczku w dzień? Np przystaw je do waszego. Przecież gdy dziecko w dzień śpi, my nie śpimy z nimi i nie ma kontaktu fizycznego, a jakoś śpią i tak i tak.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez bianeczkaa

To jest tylko i wyłącznie wygodnictwo ze strony rodziców, a nie potrzeba dziecka. Dziecko tak samo bezpiecznie będzie się czuć w swoim łóżku jeśli będzie miało świadomość, że rodzice są blisko.
.

szkoda,ze moja córka tego nie wiedziała

poza tym,co jest złego w wygodzie?

---------- Dopisano o 16:29 ---------- Poprzedni post napisano o 16:28 ----------

Napisane przez scorpionec

mądry nie będzie ..

tylko jak dziecko tego pędu ma nabrać jak ciągle w chuście ściśnięte albo we wspólnym uścisku sennym

zeby byc samodzielnym trzeba miec bezpieczną "bazę,",są dzieci które wlasnie jako bazy potrzebują bliskości rodzica

[irmith]

Napisane przez stokrotka_to_ja

szkoda,ze moja córka tego nie wiedziała

poza tym,co jest złego w wygodzie?

---------- Dopisano o 16:29 ---------- Poprzedni post napisano o 16:28 ----------



zeby byc samodzielnym trzeba miec bezpieczną "bazę,",są dzieci które wlasnie jako bazy potrzebują bliskości rodzica

absolutnie nic pod warunkiem że jest to wygoda obustronna




Szkoda że autorka nie daje znać jak sytuacja wygląda

[MoniaHan]

Napisane przez ewi83

Dostawic lozeczko do waszego lozka z jedna scianka zdjeta i tak przyzwyczajac mala do spania w nim

to dzialalo u nas..czasami

Napisane przez izazula

Właśnie na temat - jest kilka sposobów na to aby nauczyć dziecko spać samemu we własnym łóżeczku/ łóżku. Wystarczy poczytać. Nie czarujmy się nie będzie lekko i nie łudźmy się że obędzie się bez płaczu i przebudzania w nocy.
Dziewczyny, czy uważacie że da się wychować dziecko bez płaczu i ustanawiania reguł od urodzenia ? Nie da się. A reguła nr 1 to samodzielne spanie.

A teraz nie na temat - niby dlaczego ja mam rezygnować z przytulenia się do własnego Tż we własnym łóżku ? Dlatego że na świecie pojawił się mały człowiek całe życie ma na głowie stanąć i wszyscy klękajcie bo księżniczka chce spać z mamusią w łóżku. A dlaczego to Tż-owie mają opuszczać swoje mniej lub bardziej wygodne łóżka ? Niech się jedna z drugą mamusia spróbuje położyć do łóżeczka z dzieckiem - wygodnie ?
I jeszcze jedno, nikt mi nie wmówi że facetom jest z takim stanem rzeczy wygodnie. Osobiście nie znam ani jednego ojca rodziny, zmuszonego do wspólnego spania z dziećmi, który się przyzna żonie/ partnerce że jest mu niewygodnie i woli aby dziecię spało samo. Nikt się do tego nie przyzna z obawy przed atakiem jakim to on jest nieczułym ojcem, że lubi jak dziecko płacze i wiele, wiele innych.

my spimy z nasz coreczka, mamy duze lozko 200/180, Tz chyba w 4 dobie po porodzie wyprowadzil sie do innego pokoju, bo mala spala w lozeczku od pierwszej nocy i wstawalam do niej bardzo czesto. on wstawal rano do pracy wiec musial by wypoczety, ja po porodzie czulam sie jak przejechana przez tramwaj, wiec ciezko mi bylo wstawac do niej, wpadlam na pomysl ze bedzie malutka spac w swojej przenosnej gondolce ze mna na lozku, niby razem ale jednak oddzielnie.bywalo lepiej i gorzej, w koncu pewnej nocy bylam tak padnieta i zaczelam karmic w nocy na lezaco..i tak sie zaczelo...Hania ma 7 miesiecy i spi z nami, Tz wrocil kilka miesiecy temu do sypialni, mowi ze sie wysypiam znam go i gdyby sie nie wysypial to by sie przeniosl na dol do pokoju, malutka w nocy nie placze, spi albo w srodku, albo z brzegu - w zaleznosci z ktorego cycka kolej na jedzenie, z brzegu ma lozko zastawione swoim lozeczkiem. mielismy ''juz prawie'' sukces nauki zasypiania w lozeczku, ale pojawilo sie straszne odparzenie i bylo trzeba ja przewijac kilka razy w nocy, wiec znow wrocila do nas do lozka bo czasami przewijana byla na spiaco u nas na lozku, a z lozeczka trzeba byloby wyjmowac i by sie budzila, alez wtedy bylam zla, ale najwazniejsze bylo dla mnie aby odparzenie wyleczyc.

Napisane przez stokrotka_to_ja

wiesz jak mówią.... - "złej baletnicy"....

dobry związek się przez dziecko w łózku nie popsuje,zły przez spanie bez dziecka się nie naprawi

Napisane przez stokrotka_to_ja

a ja się tylko zastanawiam,dlaczego mamy lubiące tulić się do mężów nie rozumieją,ze dziecko lubi tulić się do nich

Ja bym się głeboko zastanowiła nad związkiem ,w którym relacje uległyby pogorszeniu ze wzgledu na spanie z dzieckiem.

jak Hania miala fazy na rozpoczynanie dnia o 5 rano, Tz mi powiedzial..przynajmniej sie cos dzieje a zobacz ile mamy smiechu dzieki niej mi tam wtedy do smiechu bylo srednio bo chcialam spac, ale milo ze tak myslal.

co nie zmienia faktu ze gdybym miala drugi raz szanse to dziecko spaloby od samego poczatku w lozeczku. tylko ze juz mi sie nie chce walczyc i sluchac tego plakania itd., ostatnio klade ja w lozeczku na troche i tam sie bawi i jest przeszczesliwa. zmeczona jestem tylko tym ze ide do lozka po 18, bo Hania zasypia na cycku, nie ma plakania ani marudzenia, przyssie sie i 5min i dziecko spi, czasem moge wstac i zejsc na dol, czasem sie wybudza. dobrze ze w telefonie jest net
czlowiek uczy sie na bledach, drugi raz juz bym wiedziala co robic a czego nie. u nas drzemki w dzien sa w wozku.

[ewelajna25]

Napisane przez TruskawkowaPomarancza

Witam Was, drogie Mamusie!
Od 8 miesiecy jestem mama przeslodkiej Basi. Corcia rozwija sie rewelacyjnie, jednak od samego poczatku spi z nami, a ostatnio juz tylko ze mna w lozku. Maz musi sie wysypiac do pracy, wiec ja przejelam nasza mala lokatorke. Niestety, Basia nie nalezy do spiochow - od urodzenia nie przespalysmy jeszcze ani jednej nocki. Ale najwiekszym moim zmartwieniem jest to, ze juz dwa razy spadla mi z lozka, na szczescie oprocz guza nic sie nie stalo (za pierwszym razem pojechalismy do szpitala, za drugim razem skonsultowalismy sie z pediatra). Problem jest taki, ze jestem tak zmeczona, ze czasami nie kontroluje,kiedy zasypiam i dlatego nie mam do siebie zaufania, ze ja upilnuje. Musze nauczyc ja spac w jej lozeczku, jednak Bachna placze za kazdym razem, kiedy ja tam klade.
Czytalam o tych metodach z wyplakiwaniem sie, pozniej o metodzie pp Tracy Hogg i chociaz na poczatku bylam im totalnie przeciwna, teraz biej sie z myslami, czy nie sprobowac? W koncu to dla jej bezpieczenstwa.
A moze Wy macie jakies rady, sposoby, aby nauczyc dziecko spac w lozeczku? Prosze o pomoc

Hej! Ja wypróbowałam metodę TH jakiś czas temu. Zaczęłam chyba jak moja córeczka miała 3 mieś. Wyglądało to w ten sposób, że szuszałam jej do uszka, poklepywałam po pleckach i bujałam wramionach (leciutenko). Gdy uspokajała się i przestawała krzyczeć-co trochę trwało-odkładałam do łóżeczka...Wtedy często zaczynała płakać od początku, więc znowu to samo-szuszanie, poklepywanie etc i pół śpiącą do łóżeczka. Jak tylko lekko marudziła, to pochylałam się nad nią, wręćz kładłam w tym łóżeczku i dalej szuszałam i głaskałąm, aż zasypiała...Po jakimś czasie potrafila zasnąć już sama, ale na sen nocny nie wiem, czemu, zawsze zasypiała ogólnie gorzej.

Póżniej była przerwa w samodzielnym zasypianiu, w związku z wakacjami u rodziny, aż strasznie się rozregulowała i też spała z nami razme w łózku a każda drezmka odbywała się NA łózku...Z tych samych względów jak Ty, postanowiłam wrócić do nauki samodzielnego zasypiania, ponieważ przy próbach odłożenia do łózeczka był wściekły wrzask!

Razem z Tż staliśmy nad łóżeczkiem, przemawialiśmy do niuni, nuciliśmuy kołysanki, głaskaliśmy ją i staraliśmy się nie reagować na straszny krzyk...Parę razy trzeba było jednak wziąść dziecię na ręce, ale starałam się odkładać zaraz jak przestawała płakać i uspokajać zanim doszło do ataku wściekłości....

Jestem przeciwna pozostawianiu dziecka samemu sobie w łóżcezku, aż się wypłacze, ale w tej syt u nas córeczka nie zostawała sama, byliśmy z nią w pokoju. Po 2 dniach zaczęła zasypiać jak dawniej, co zaowocowało od razu też dłuższym snem!

Mam nadzieję, że uda Ci się przekonać Twoją córkę trakże, że łózeczko nie jest takie be

[MoniaHan]

wczoraj postanowilam ze koniec z brakiem snu (moim) i spanie w lozeczku czas zaczac....udalo sie zasnac Hani w lozeczku samej, bez placzu, szuszanie i kolysanka pomogly i cyc na lezaco przed tym oczywiscie. tylko problem w tym ze kazde przebudzenie to cyc i dopiero usypianie ponowne. oj trzeba miec duzo cierpliwosci

[TruskawkowaPomarancza]

Witam. Dziekuje za wszystkie odpowiedzi i porady
Dalej spimy razem w lozku Skapitulowalam po kilku dniach. Z przemeczenia Bo chociaz udaje mi sie ja uspic w lozeczku, to pozniej jest milion pobudek i juz nad ranem nie daje rady... Brak mi spokoju, sil i cierpliwosci
Dlaczego nikt nie poradzil mi, abym od poczatku kladla Mala do jej lozeczka? Zaluje, ze zamiast tego slyszalam, zeby spac z dzieckiem, bo to wygodniejsze... Ta... Dla mnie na pewno nie Dla mojego meza tez nie. Nawet nie wiem, co tak nak naprawde u niego slychac, bo kiedy on wraca z pracy, ja musze sie juz klasc z Basia. Ech... Przeraza mnie mysl, ze to mialoby potrwac kilka lat.
Nabiore sil i bede probowac od poczatku.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez TruskawkowaPomarancza

Witam. Dziekuje za wszystkie odpowiedzi i porady
Dalej spimy razem w lozku Skapitulowalam po kilku dniach. Z przemeczenia Bo chociaz udaje mi sie ja uspic w lozeczku, to pozniej jest milion pobudek i juz nad ranem nie daje rady... Brak mi spokoju, sil i cierpliwosci
Dlaczego nikt nie poradzil mi, abym od poczatku kladla Mala do jej lozeczka? Zaluje, ze zamiast tego slyszalam, zeby spac z dzieckiem, bo to wygodniejsze... Ta... Dla mnie na pewno nie Dla mojego meza tez nie. Nawet nie wiem, co tak nak naprawde u niego slychac, bo kiedy on wraca z pracy, ja musze sie juz klasc z Basia. Ech... Przeraza mnie mysl, ze to mialoby potrwac kilka lat.
Nabiore sil i bede probowac od poczatku.

Spanie z dzieckiem jest wygodniejsze -jeśli jest wygodne (jakkolwiek dziwnie to brzmi ) jesli Cię to męczy to jasne,ze coś trzeba zrobić.Tylko biorąc pod uwagę uczucia całej trójki
a łózeczko dosstawione ze zdjetym bokiem nie sprawdziłoby się? mała miałaby swoja przestrzeń i oswajalaby się z łożeczkiem,wy więcej miejsca i nie musiałabyś wsatwać z lozka przy kazdej pobudce...

[taszkin]

Napisane przez TruskawkowaPomarancza

Dlaczego nikt nie poradzil mi, abym od poczatku kladla Mala do jej lozeczka? Zaluje, ze zamiast tego slyszalam, zeby spac z dzieckiem, bo to wygodniejsze...

Wcale nie jest powiedziane, że by jej się nie odmieniło. Znam sporo takich dzieci, co to pięknie spały same, do momentu

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez taszkin

Wcale nie jest powiedziane, że by jej się nie odmieniło. Znam sporo takich dzieci, co to pięknie spały same, do momentu

a to też....więkoszośc dzieci przechodzi rozne etapy spania,ooo,choćby Szaji Agatka.

[scorpionec]

Napisane przez TruskawkowaPomarancza

Witam. Dziekuje za wszystkie odpowiedzi i porady
Dalej spimy razem w lozku Skapitulowalam po kilku dniach. Z przemeczenia Bo chociaz udaje mi sie ja uspic w lozeczku, to pozniej jest milion pobudek i juz nad ranem nie daje rady... Brak mi spokoju, sil i cierpliwosci
Dlaczego nikt nie poradzil mi, abym od poczatku kladla Mala do jej lozeczka? Zaluje, ze zamiast tego slyszalam, zeby spac z dzieckiem, bo to wygodniejsze... Ta... Dla mnie na pewno nie Dla mojego meza tez nie. Nawet nie wiem, co tak nak naprawde u niego slychac, bo kiedy on wraca z pracy, ja musze sie juz klasc z Basia. Ech... Przeraza mnie mysl, ze to mialoby potrwac kilka lat.
Nabiore sil i bede probowac od poczatku.

tak jest najprościej po prostu..od początku odkładać do łóżeczka ..po jakimś czasie dziecko będzie to traktować jako oczywistą oczywistość - część codziennego rytuału..

ale to nie znaczy ze nie można samodzielnego spania nauczyć w każdym innym momencie życia..choć uważam ze im później tym trudniej..więc nie ma co tego odkładać..

ale nie zależnie jaką metodę nauki i w jakim momencie wybierzesz podstawową sprawą jest twoja konsekwencja..bez tego ani rusz..
trzymam kciuki i powodzenia! uda się na pewno! czas nauki szybko minie a potem się wyśpisz

ps. na pocieszenie powiem ci ze moje dzieci zawsze spały w swoich łóżkach..i raz nauczone i tak im zostało

Napisane przez stokrotka_to_ja

a to też....więkoszośc dzieci przechodzi rozne etapy spania,ooo,choćby Szaji Agatka.

a to jakieś wzorcowe dziecko jest?? wyznacznik norm wizażowych czy jak??

[Miramej]

Napisane przez TruskawkowaPomarancza

Witam. Dziekuje za wszystkie odpowiedzi i porady
Dalej spimy razem w lozku Skapitulowalam po kilku dniach. Z przemeczenia Bo chociaz udaje mi sie ja uspic w lozeczku, to pozniej jest milion pobudek i juz nad ranem nie daje rady... Brak mi spokoju, sil i cierpliwosci
Dlaczego nikt nie poradzil mi, abym od poczatku kladla Mala do jej lozeczka? Zaluje, ze zamiast tego slyszalam, zeby spac z dzieckiem, bo to wygodniejsze... Ta... Dla mnie na pewno nie Dla mojego meza tez nie. Nawet nie wiem, co tak nak naprawde u niego slychac, bo kiedy on wraca z pracy, ja musze sie juz klasc z Basia. Ech... Przeraza mnie mysl, ze to mialoby potrwac kilka lat.
Nabiore sil i bede probowac od poczatku.

Wiesz, moje dziecko zasypiało samo w swoim łóżeczku tak do 1,5 roku i spało tam pięknie. A teraz ma ponad 3 lata i właśnie od tego 1,5 roku postanowiło zasypiać przy mamie, na dużym łóżku. Co prawda, przeniesione, śpi w swoim, ale i nocne wędrówki ludów są na porządku nocnym. Tak więc, nie wiesz, jakby było.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez scorpionec

a to jakieś wzorcowe dziecko jest?? wyznacznik norm wizażowych czy jak??

nie,przykład po prostu -jakich wiele
był taki wątek -nie pamiętam już tutułu -na którym mamy dzieci ok 10-miesiecznych "nauczonych" już zasypiania żaliły się,ze się im poodmieniało
Czasem dzieci chcą spać z mamą po jej powrocie do pracy albo w innych trudnych momentach,roznie bywa,nie ma gwarancji,ze dziecko śpiące w łóżeczku będzie zawsze samo spało.

Konsekwencja nie zawsze jest mądra. Jak dziecko będzie płakac godzinę to konsekwentnie będziesz z nim walczyć? We wszystkim potrzebny jest umiar.

a teraz znikam,bo normę odpowiadania na zaczepki wyrobiłam w innym wątku

[natkulec]

Ja od samego początku też wzięłam Madzię do nas bo było wygodniej mi karmić w nocy, mamy duże łóżko więc nie było źle. Potem stwierdziłam że muszę ją nauczyć spać w swoim łóżeczku bo stała sie bardzo mobilna, zaczęła sie przekręcać i wiercić. U nas nie było problemu, na poczatku karmiłam ja na leżąco, potem przenosiłam i nie było protestu, przyjęła że tak ma być. Teraz na noc karmie ją na siedzaco a potem odkładam do łóżeczka, daje smoczka i spi, czasem muszę pośpiewać ale nie zawsze. Po pierwszej pobudce (też jeszcze nie przespała całej nocy) ląduje w naszym łóżku i śpi tam do rana (czasem od 24 a czasem od 2) nie odkładam jej w nocy bo zasypiamy przy cycu i zwyczajnie mi sie nie chce czasem też jestem skopana, ale daje radę
Ostatnio mała okres wybudzania się kilkukrotnie jeszcze wieczorem z rykiem który uspokajał tylko cyc, na szczęście już minął, ale zauważyłam że spała spokojnie w łóżeczku dopóki my sie nie położyliśmy (łóżeczko było w sypialni), wygladało jakbyśmy jej przeszkadzali, 2 dni temu przeniosłam łóżeczko do jej pokoju obok naszego i widzę że jest lepiej, dłużej na noc śpi.
Życzę Ci powodzenia w nauce usypiania w łóżeczku i duuuuużo cierpliwości

[scorpionec]

Napisane przez stokrotka_to_ja

nie,przykład po prostu -jakich wiele
był taki wątek -nie pamiętam już tutułu -na którym mamy dzieci ok 10-miesiecznych "nauczonych" już zasypiania żaliły się,ze się im poodmieniało
Czasem dzieci chcą spać z mamą po jej powrocie do pracy albo w innych trudnych momentach,roznie bywa,nie ma gwarancji,ze dziecko śpiące w łóżeczku będzie zawsze samo spało.

Konsekwencja nie zawsze jest mądra. Jak dziecko będzie płakac godzinę to konsekwentnie będziesz z nim walczyć? We wszystkim potrzebny jest umiar.

a teraz znikam,bo normę odpowiadania na zaczepki wyrobiłam w innym wątku

ja mam starsze dzieci (od tych 10 miesięcznych) i nie muszę się na nie żalić na forum ani tym bardziej z nimi walczyć ..

żadne nigdy w imię protestu czy żadnego innego powodu (z wyjątkiem kolki może) nie płakało godzinę..

dwa to czego chce dziecko jest ważne? a to czego chce matka już nie??albo potrzeby matki są mniej ważne?? i to jest to "zawsze mądre"??


widzę zmianę frontu skończyło się siłowe wręcz przekonywanie autorki "ze jej się wydaje ze ma problem ze spaniem z dzieckiem..bo to przecież super" na "może i uda ci się oduczyć (z naciskiem na może) ale to i tak bez sensu bo na pewno nie na zawsze"



ja nie wiem co was obce w końcu dla niej osoby tak boli to ze ona próbuje coś zrobić z niewygodną dla niej sytuacją i ma spore szanse powodzenia..

wątek z założenia miał być wspierający a tu ciągłe jęki i steki zamiast pomysłów na rozwiązanie problemu i wsparcia

[taszkin]

Napisane przez scorpionec

widzę zmianę frontu skończyło się siłowe wręcz przekonywanie autorki "ze jej się wydaje ze ma problem ze spaniem z dzieckiem..bo to przecież super" na "może i uda ci się oduczyć (z naciskiem na może) ale to i tak bez sensu bo na pewno nie na zawsze"

Chodziło mi tylko o to, żeby Truskawkowa nie wyrzucała sobie, że czegoś tam nie zrobiła. Bo nawet gdyby zrobiła mogłoby się to zmienić. A na naukę spania oddzielnie przecież nie jest za późno.
"Co nas obce boli" nie wiem, ja tam widzę, że każdy tu stara się pomóc jakoś, wg swoich doświadczeń. Bo jak długo żyję, to wiem, że jednej recepty na to nie ma. I jednego gotowego rozwiązania, które pasowałoby każdemu.

[Scio]

Z tego co widze bo wątku mamusiowym to większość dzieci ok. 10 mięsiąca dalej zaczyna gorzej sypać. Ma to pewnie związek z nowymi umiejętnościami.
Moja mimo ze śpała w łóżeczku spokojnie jak się nauczyła chodzić to się zrobił pierdyliard pobudek, to samo było wcześniej przy raczkowaniu.
Moja córka tez chętniej kładzie się do łóżeczka (z tym ze starsza) jak dostała nową pościel (pierwszą kołdre )