Savoir-vivre - czy wy też macie z tym problemy?:-/

[och]

No właśnie...ja ostatnio czuję się jak człowiek z buszu;P Od zawsze brakowało mi pewnego wyczucia w kontaktach towarzyskich, a już szczególnie okropnie się czuję na wszelkich oficjalnych imprezach rodzinnych. Największą zmorą są dla mnie pogrzeby i składanie kondolencji. Nie wiem co mówić, jak się zachować, czuję się jak dzikuska;P Dziwnie również reaguję na wieść o czyjejś ciąży, kilka razy mnie po prostu zatkało, dopiero po fakcie przypomniało mi się, że może trzeba było pogratulować...To są ewidentne błędy w moim wychowaniu, zaniedbania i teraz muszę nadrabiać to sama i wciąż popełniam gafy. Jestem w dodatku bardzo szczerą i spontaniczną osobą, nieraz po prostu denerwują mnie sztuczne formy grzecznościowe, mówienie czegoś, czego się nie czuje itp...Największe problemy mam z rodziną Tżta, która jest właśnie taka oficjalna i dobrze wychowana. Tyle razy już coś przed nimi palnęłam, że zaczęłam ich unikać...
Moje pytanie zatem brzmi: czy wy też tak macie i czy zdarzyła wam się taka "wpadka" grzecznościowa? Jak dbacie o swoje maniery, czy są tu może osoby takie jak ja, którym przydałby się kurs savoir-vivre?

[pink69]

Jasne,że miewam problemy,ale zachowuję się tak jak podpowiada mi intuicja.Niektóre zasady są dla mnie trochę przesadzone i ani myślę ich stosować.
Nie czuję się z tego powodu głupia,bo kulturę mam.

[ZapachNocy]

nie mam, bo kiedyś w telewizji TRWAM był program, w którym wąsaty pan skrupulatnie omawiał w jakich temperaturach można podawać napoje i jaki kolor garnituru można włożyć np w środę

[Moonlight]

Napisane przez ZapachNocy

nie mam, bo kiedyś w telewizji TRWAM był program, w którym wąsaty pan skrupulatnie omawiał w jakich temperaturach można podawać napoje i jaki kolor garnituru można włożyć np w środę

ale czad!




ja czasem też miewam problemy z tymi wszystkimi zasadami, a już zupełnie przeraża mnie jedzenie w jakiejś drogiej restauracji gdzie każdy widelec jest do czego innego mam nadzieje, że nikt mnie nigdy nie zabierze w to upiorne miejsce!

ale w zasadzie chętnie bym się nauczyła jakichś fikuśnych "zasad dobrego wychowania"

[Rena]

Czlowiek kulturalny to taki, w ktorym towarzystwie sie dobrze czujemy. Przesada jest wrogiem elegancji.

Nie rzadko jest tak, ze gafa jest pikusiem (ojej ile to razy nie powiedzialam komus dzien dobry, bo sie zagapilam ) w porownaniu do reakcji na gafe.

Kazdy ma gorsze i lepsze dni.

[Anzelina]

Staram się zachowywać tak, żeby potem się za siebie nie wstydzić, ale nie przestrzegam żelaznego savoir-vivre, który wpajają starsze osoby o z tzw. sfer. Nie udaję kogoś, kim nie jestem, nie czuję się dobrze jeśli ktoś wymaga ode mnie takiego a takiego wejścia do restauracji czy takich a takich słów.

[kasia_1402]

Ja nie mam problemów.Właśnie dzięki wychowaniu.Tzw. kindersztubę wyniosłam z domu, nie było pouczania itp tylko obserwacja dorosłych .Ale nie lubię przesady, bo jest nienaturalna i od razu ją widać, więc lepiej zachowywać sie naturalnie.
I usmiech zwłaszcza jak popełni sie jakąś gafę jest nieodzowny

[alufa]

pewnie że zdarzają mi się wpadki. myślę, że nawet najdostojniejszym się zdarzają
staram się być naturalna. wolę też pomyśleć 5 razy i dopiero się odezwać
wstyd się przyznać, ale mam 19 lat i nie do końca wiem jak jeść w miejscach publicznych nie pluję, nie jem rękami, nie przeklinam, nie huśtam się na krześle, nie tłukę talerzy i kelnera ale mam wrażenie, że wszyscy się na mnie gapią, bo źle trzymam sztućce, albo dlatego bo nie radzę sobie z rosołem... chyba w życiu z tego nie wyrosnę

[kiniaczeq]

Napisane przez ZapachNocy

nie mam, bo kiedyś w telewizji TRWAM był program, w którym wąsaty pan skrupulatnie omawiał w jakich temperaturach można podawać napoje i jaki kolor garnituru można włożyć np w środę

TRWAM jest cały taki świetny..

[och]

Dziękuję za odpowiedzi

Dobrze gadacie-trzeba być naturalnym. Tylko, że ja kiedy jestem naturalna to właśnie wtedy najczęściej popełniam gafy. Np poruszam jakiś bardzo kontrowersyjny temat podczas kolacji z rodziną Tżta (największe głupstwa plotę kiedy oni milczą, zapada cisza i wydaje mi sie, że TO JA muszę ją czymś wypełnić i poruszam jakiś głupi temat). Albo jestem zbyt szczera w niektórych kwestiach, choć mogłabym je przemilczeć. Często też zdarza mi się bardzo czymś speszyć, robię się wtedy czerwona jak burak...Przykładów można by wyliczać, ale na pewno nie jestem bon ton będąc jednocześnie sobą. A kiedy probuję wykorzystać znane mi zasady dobrych manier to wtedy wychodzi to sztucznie i mam wrażenie, że ludzie to widzą...Czuję się okropnie bo jestem dorosła, a muszę się uczyć manier jak małe dziecko;/ To sprawia, że unikam jak ognia oficjalnych sytuacji, w których trzeba się zachować "odpowiednio". Zawsze zazdrościłam ludziom, którzy umieją się zachować odpowiednio w każdej sytuacji...

[yedanna]

Nigdy nie rozstrzygnęłam, kto pierwszy podaje rękę, kiedy spotyka się starszy mężczyzna z kobietą

[Nemezja]

Napisane przez yedanna

Nigdy nie rozstrzygnęłam, kto pierwszy podaje rękę, kiedy spotyka się starszy mężczyzna z kobietą

Ooo właśnie,od dawien dawna nie mogę tego rozkminić

[pink69]

Napisane przez Nemezja

Ooo właśnie,od dawien dawna nie mogę tego rozkminić

Przy powitaniu pierwsza wyciąga rękę do mężczyzny kobieta, starsza osoba do młodszej. Kobiety powinny tak podawać dłoń, żeby umożliwiać uścisk i pocałowanie jej. Jeżeli osoba, która powinna pierwsza wyciągnąć rękę, nie czyni tego, nie należy przejmować inicjatywy. Mężczyźni czasami całują kobiety w rękę (lub jak to dawniej bywało w czubki palców). Jeżeli mężczyzna czuje, że kobieta nie chce być pocałowana w rękę, nie powinien tego robić na siłę.


Jedno wyklucza drugie i to są właśnie te zasady,których nie stosuję

[yedanna]

Napisane przez pink69

Przy powitaniu pierwsza wyciąga rękę do mężczyzny kobieta, starsza osoba do młodszej.
Jedno wyklucza drugie i to są właśnie te zasady,których nie stosuję

Właśnie, właśnie. Nadal nic, czekamy na kogoś kto rozstrzygnie wyższość jednego nad drugim.


A myślałam, że tylko ja mam z tym problem

[ulinkaaa]

Ojj ja tez mam z tym czesto problem. Jednak nie chodzi mi o elementarne zasady, bo rodzice moi przykladali ogromna wage do mojego wychowania.
Jednak czasem zdarzaja mi sie sytuacje konsternacji, nie wiem jak sie zachowac, bo nie chce ta jak wszyscy, bo niektore sytuacje wrecz ociekaja sztucznoscia.
Nienawidze jesc w miejscach publicznych, bo mam wrazenie, ze wszyscy sie na mnie patrza. Nie lubie kondolencji, bo nigdy nie wiem co powiedziec, nie umiem skladac zyczen dalszej rodzinie, ktorej nie znam. Czesto nie wiem czy sasiadowi o 19 mowic dobry wieczor, czy dzien dobry (skoro jest jasno).
Kiedys mialam nawet mala klotnie z moja mama a propos savoir vivre, bo siedzialysmy w kawiarni i pojawil sie znajomy taty z zona (zona prawie w moim wieku) i ta kobieta podala reke mojej mamie na przywitanie, a moja mama nie wstala przy tym tylko podala jej ta reke na siedzaco. Bylam swiecie przekonana, ze powinna wstac. A okazuje sie teraz, ze nie i mama jak zwykle miala racje.
Jakis czas temu na tego typu rozterki znalazlam zloty srodek: poradnik Savoir-vivre pana Jana Kamyczka. Tam jest doslownie wszystko, choc ksiazka jest juz wiekowa, ale jak wiadomo pewne standardy sie nie zmieniaja.

[Lexie]

Napisane przez pink69

Przy powitaniu pierwsza wyciąga rękę do mężczyzny kobieta, starsza osoba do młodszej. Kobiety powinny tak podawać dłoń, żeby umożliwiać uścisk i pocałowanie jej. Jeżeli osoba, która powinna pierwsza wyciągnąć rękę, nie czyni tego, nie należy przejmować inicjatywy. Mężczyźni czasami całują kobiety w rękę (lub jak to dawniej bywało w czubki palców). Jeżeli mężczyzna czuje, że kobieta nie chce być pocałowana w rękę, nie powinien tego robić na siłę.


Jedno wyklucza drugie i to są właśnie te zasady,których nie stosuję

Napisane przez yedanna

Właśnie, właśnie. Nadal nic, czekamy na kogoś kto rozstrzygnie wyższość jednego nad drugim.


A myślałam, że tylko ja mam z tym problem

Zazwyczaj tacy starsi panowie traktują nawet młodszą kobietę "z atencją" i są skłonni dać jej pierwszeństwo.

Jednak jeśli kobieta nie wyciąga pierwsza ręki (a chyba zwykle tak jest ), to oni robią to pierwsi.
Wydaje mi się, że ten problem rozwiązuje się jakoś "naturalnie" Nigdy nie miałam z tym realnego (no bo teoretyczny jest, a jakże ) problemu.

[ka_tula]

ja nie mam - zostałam wychowana według starej dobrej kindersztuby

[TOMORROW]

Napisane przez pink69

. Mężczyźni czasami całują kobiety w rękę (lub jak to dawniej bywało w czubki palców). Jeżeli mężczyzna czuje, że kobieta nie chce być pocałowana w rękę, nie powinien tego robić na siłę.

ALe często robi-i jak się wtedy zachować, wyrywać na siłę? Bo ja mam ochotę w mordę dać
Ostatnio oglądaliśmy z TŻ-em mieszkanie i właściciel najpierw przywitał się z panią pośrednik całując ją w rękę, mi się od razu uruchomiła czerwona lampka i jak wyciągnął do mnie rękę, to ją podałam, znosząc lekko w dół i przytrzymując jak najmocniej umiałam, ale palant i tak ją siłą do góry! (jeszcze żeby się schylił...Ale nie ma to jak targać kogoś za łapę)

i tak na marginesie jak się w ogóle wymawia ten termin Savoir-vivre?

[Agula 88]

Wątek ja znalazł bo miałam zamiar kupić sobie książkę Savoir-vivre.Często nie które rzeczy robi się naturalnie ze sztucami nie mam trudności ukończyłam technikum organizacji usług gastronomicznych.

[yedanna]

Napisane przez lexie

Wydaje mi się, że ten problem rozwiązuje się jakoś "naturalnie" Nigdy nie miałam z tym realnego (no bo teoretyczny jest, a jakże ) problemu.

Ja mam go nieustannie
Teraz tak sobie myślę, że płeć przeciwna rownież, bo bywa moment bezruchu

[Nelkaa]

Ja to nie znoszę jak ktoś składa mi życzenia urodzinowe albo jak się dzielimy opłatkiem.
A najgorsza to jest mama TŻta, bo potrafi 10min składać takie życzenia, a ja wtedy nie wiem gdzie mam patrzeć, jaką minę zrobić żeby nie poczuła się urażona. Oczywiście imprez rodzinnych też nie znoszę, każdy jest wtedy taki sztuczny i próbuje pokazać się z jak najlepszej strony. Nie znoszę też jak "starsi" znajomi na przywitanie całują rękę.
Mimo że wychowała mnie babcia,która zawsze wie jak się zachować to jednak zdarzają mi się pewne gafy, ale jakoś tak bardzo mi to nie przeszkadza

[layla_lbn]

Ja mam jeden cholerny problem .
Pogrzeb, wiadomo, kazdy nie raz byl i nie raz bedzie. Przyjezdza do nas rodzina, lub widzimy sie z rodzina jeszcze przed pogrzebm /tego samego dnia/. Co powiedziec "dzien dobry"-moim zdaniem nie wypada ? Czesc tez nie /do tej dalszej rodziny-do babci czy cioci mowie "czesc babciu/ciociu"/.

Co do wyciagania reki-na pewno nie wyciagne pierwsza do starszej osoby.

Jedzenie, kiedy mam 15 rodzajow widelcow chyba jeszcze mi sie nie zdarzylo -na cale szczescie.

I nie lubie, nie umiem skladac zyczen. Szczegolnie takich prosto w twarz

[agatakomsa]

Napisane przez TOMORROW

i tak na marginesie jak się w ogóle wymawia ten termin Savoir-vivre?

Sawłar wiwr

[kasia_1402]

Napisane przez yedanna

Właśnie, właśnie. Nadal nic, czekamy na kogoś kto rozstrzygnie wyższość jednego nad drugim.


A myślałam, że tylko ja mam z tym problem

Mnie uczono, że od płci , ważniejsze jest starszeństwo,
skoro pierwsza wyciąga rękę osoba ważniejsza do mniej ważnej,to:
starszy mężczyzna do młodszej kobiety.

Całowanie w rękę jest uważane za przejaw dobrego wychowania, szczególnie przez starszych panów jednak , wydaje mi się ,że dobrze wychowana osoba nie powinna robić nic co mogłoby sie tej drugiej nie spodobać.W tym całować w rękę

[Nikaa1990]

Napisane przez agatakomsa

Sawłar wiwr

Ja zawsze czytałam "sławołr wiwr"

[kasia_1402]

[ sawuar wiwr] jako rzecze Kopliński

[Fresa]

"Savoir-vivre - czy wy też macie z tym problemy?:-/"

Czasami pewnie tak, jak każdy chyba

[Marcin89]

Jestem bardzo wyczulony na poziom kultury osób z którymi mam styczność. Absolutne podstawy to:

a) Zwracanie się do osób z którymi nie jestem na gruncie towarzyskim w formie "Pan/Pani"

aa) Zwracanie się do osób w sposób adekwatny do posiadanych przez te osoby kwalifikacji (tytułowanie osób: panie doktorze, panie inżynierze, pani magister wobec farmaceutki itd.). Stosuję takie zasady zarówno na gruncie formalnym jak i nieformalnym. Oczywiście nie wliczam do tego osób z bezpośredniego otoczenia zawodowego.

b) Szacunek wobec osób starszych.

c) Adekwatne zachowanie wobec osób stojących wyżej w hierarchii zawodowej. Przykład: nie wręczyłbym pierwszy wizytówki osobie znacząco wyżej postawionej zawodowo. Nie oczekuję również, że ktoś niżej postawiony będzie wymuszał na mnie znajomość.

d) Ubiór adekwatny do kontekstu i sytuacji.

e) Generalny szacunek wobec drugiego człowieka.

f) Przestrzeganie podstawowych zasad/form korespondencji i komunikacji (odpowiadanie na e-maile, listy itd). Właściwe formy komunikacji (Szanowny Panie, Szanowna Pani itd.).

g) Posiadanie adekwatnych znajomych i przyjaciół (z wyboru, a nie przypadkowych typu obce osoby, sąsiedzi itd.).

h) Kulturalne zachowanie w środkach komunikacji (nie uznaję przepychania, krzyków, głośnego zachowania, natarczywości itd.).

i) Całkowita eliminacja zachowań natarczywych i plotkarskich (są w bardzo złym guście)

j) Kultura jedzenia i picia.

k) Generalnie nie uznaję ludzi, którzy z nieracjonalnych względów uznają się za lepszych od innych.