Chłopak nie chce ze mną mieszkać przez psa. POMOCY

[Eva ID]

Napisane przez livin

No tak, przecież człowiek to nie zwierzę, geniuszu

ahahahahahaha... jak milo spotkac Biologa Genialnego Biologa w istocie rzeczy


Poza tym, nadal dla mnie zwierze (pisane z malej litery bo nie o Krolestwo tu chodzi Biologu), jest zwierzeciem I jako takie poddaje sie uspieniu gdy jest nieuleczalnie chore, albo sie zabija aby je zjesc (nie jem psow, w Korei jedza), etc.


Tu nie chodzi o o dziecko lecz psa.
Psa, psa zwierze, na ktorego sie partner autorki zgodzil, a teraz mu przeszkadza I uwazam to za naganne.

[zakonna]

tłumaczymy to samo od początku wątku. Zwierząt lubić nie ma obowiązku, ale bić, straszyć i oddawać do schronu, to trzeba być zwykła szuja. A i tak się znalazły tutaj takie, które faceta broniły. Słabo się robi.

[cava]

Napisane przez Farmakopea

A masz malutkie jeszcze, chore dziecko wzięte z domu dziecka? Z bagażem traum i problemami? Nieumiejące utrzymać moczu, sikajace gdzie popadnie- byc moze na zawsze? Slabe, chorowite? Reagujące panika na uniesioną rękę?

Masz?

A Ty masz w ogóle jakieś dziecko? Jakiekolwiek?
Czy tak tylko Rejtana odwalasz, bo jest okazja powymyślać sobie?

[201609102148]

Napisane przez cava

A Ty masz w ogóle jakieś dziecko? Jakiekolwiek?
Czy tak tylko Rejtana odwalasz, bo jest okazja powymyślać sobie?

Ojej, czyli nie masz?



Wzięcie psa ze schronu to jak wzięcie malutkiego dziecka z domu dziecka. Oboje malo co rozumieją, z czasem pewnie zapomną ze ktos tak sie zachowal, ale oddanie po czasie "bo jednak przeszkadza nam sikanie" to zwykle kur****o.

[cava]

Napisane przez zakonna

tłumaczymy to samo od początku wątku. Zwierząt lubić nie ma obowiązku, ale bić, straszyć i oddawać do schronu, to trzeba być zwykła szuja. A i tak się znalazły tutaj takie, które faceta broniły. Słabo się robi.

Zakonna, ja myślę tak samo.
Co nie zmienia faktu, ze porównywanie psa/kota/konia/czegoś do dziecka, jest ...
sama nie wiem. Chyba tylko objawem nieprzemyślenia pewnych spraw do końca, być może płynącym zwyczajnie z zafiksowania się na jednym tylko aspekcie - w tym przypadku, na zwierzętach i ich humanizacji.
A ta akurat do niczego dobrego nie prowadzi i wcale na korzyść zwierząt nie działa.
To jest nieporównywalne. Po prostu.
To są zupełnie inne skale obowiązków, decyzji, skali uczuć w dużej mierze dyktowanych przez zwykłą biologię/hormony.

I to ze ktoś widzi różnice pomiędzy człowiekiem a zwierzęciem, nie oznacza, że bierze stronę tego faceta i akceptuje jego postępowanie.

[201604191001]

DZIECKO TO NIE PIES. NIE DA SIĘ PORÓWNAĆ.

Ok? Już? Matki zadowolone?

To fajnie, może wróćmy do tematu wątku.

[Eva ID]

Napisane przez Farmakopea

Wzięcie psa ze schronu to jak wzięcie malutkiego dziecka z domu dziecka.

ooo... to psa mozna legalnie adoptowac dajac mu swoje nazwisko?


Jak sie ma w takim razie w prawie spadkowym adoptowany pies? Dziedziczy na rowni z dziecmi?

[201609102148]

Dzieki ju ze sobie to wyjasnilysmy no to wracam do tematu

Jak dla mnie koleś niepoważny, skoro najpierw bylo spoko piesek spoko mieszkajmy razem spoko

A teraz nagle "oddaj pchlarza" i ryps psa, bo serce ma dobre, ale rękę ciezka i kundel musi znać swoje miejsce

Ile on ma lat? 10? Nie byl w stanie przewidzieć, ze chory szczeniak=obowiazki i czasem bałagan?

Abstrahując od traktowania psa, które jest poniżej krytyki- ja bym takiemu indywiduum nie umiała zaufać, skoro on sam nie umie zaufać swoim osądom i podejmuje nieprzemyślane decyzje.

---------- Dopisano o 13:47 ---------- Poprzedni post napisano o 13:46 ----------

Napisane przez Eva ID

ooo... to psa mozna legalnie adoptowac dajac mu swoje nazwisko?


Jak sie ma w takim razie w prawie spadkowym adoptowany pies? Dziedziczy na rowni z dziecmi?

Tak. Nazwisko to jest to, co tworzy więź i buduje zobowiązania. Dokladnie tak jest. Absolutnie sie z Toba zgadzam, masz 100% racji.

[livin]

ahahahahahaha... jak milo spotkac Biologa Genialnego Biologa w istocie rzeczy

No i z czego rżysz jak nawet wikipedii nie umiesz otworzyć?

Poza tym, nadal dla mnie zwierze (pisane z malej litery bo nie o Krolestwo tu chodzi Biologu), jest zwierzeciem I jako takie poddaje sie uspieniu gdy jest nieuleczalnie chore, albo sie zabija aby je zjesc (nie jem psow, w Korei jedza), etc

Wiesz gdzieś mam twoje ontologiczne zapędy tłumaczące różnie pomiedzy światem zwierzęcym, a zwierzęcym (ludzkim, przepraszam )? Nie potrafisz nawet uargumentować róznicy, którą wyprowadzasz. Jeden kocha bobasy, drugi kocha szczeniaki i co ci do tego? Dla niektórych ludzi nie ma różnicy pomiędzy gatunkiem jeśli chodzi o opieke, ot tyle. I mają do tego pełne prawo tak samo jak ty do swojego chyba jeszcze nie przemyślanego antropocentryzmu. Tyle w temacie.

[cava]

Napisane przez Farmakopea

Ojej, czyli nie masz?



Wzięcie psa ze schronu to jak wzięcie malutkiego dziecka z domu dziecka. Oboje malo co rozumieją, z czasem pewnie zapomną ze ktos tak sie zachowal, ale oddanie po czasie "bo jednak przeszkadza nam sikanie" to zwykle kur****o.

Ale pierniczysz. Brałam zwierzęta ze schronu, przygarniałam znajdy.
Zwierzęta i dzieci mi chorowały.
I sory, całkiem zdrowe małe dziecko to jest o wiele większy obowiązek niż nawet umierające zwierzę z traumami po schronie, okresie bezpańskiej tułaczki, czy z sieczka zrobioną z mózgu przez sadystycznego byłego właściciela.

Sam pomysł ze da się porównać jedno z drugim jest kuriozalny i nie wiem jak na to można wpaść.
Zdrowe małe dziecko to większy obowiązek niż zwierzę wymagające latania do weta 2 razy dziennie, wstawanie w nocy żeby nakarmić czy podać leki, robienia w domu kroplówek . Przerabiałam to wiem. Nie muszę wymyślać.

Wycieranie tu sobie gęby chorymi dziećmi z adopcji jest po prostu niesmaczne w tym kontekście i kompletnie nie przystające do tematu.
I nie wiem co ma udowodnić w ogóle

[zakonna]

ZAŁÓŻCIE SOBIE WATEK PIES VERSUS DZIECKO i tutaj skończcie ten cholerny off top.

[madana]

Tak. Nazwisko to jest to, co tworzy więź i buduje zobowiązania. Dokladnie tak jest. Absolutnie sie z Toba zgadzam, masz 100% racji.

Serio? Tylko to wystarczy, aby była więź? Nazwisko? Powiedz to tym dzieciom z pijackich domów, z domów, gdzie jest przemoc i ma się to nieszczęście nosić to samo nazwisko. Pomijam całe multum dzieci, których ojciec, którego mają nazwisko- nie płaci alimentów , czyli zobowiązań z tejże nazwiskowej i genowej racji- nie ma w ogóle.

A z drugiej strony- gdy on i ona mają różne nazwiska, bo chcą tak mieć tzn. że nie ma zobowiązań i więzi?

Aha- dodam , ze jestem z tych kochających bardzo swojego psa i zachowanie faceta jest do odstrzału tego pana. I mimo że psa kocham- to pies a dziecko to nie to samo.

---------- Dopisano o 11:54 ---------- Poprzedni post napisano o 11:53 ----------

Napisane przez zakonna

ZAŁÓŻCIE SOBIE WATEK PIES VERSUS DZIECKO i tutaj skończcie ten cholerny off top.

A od dzisiaj wiesz, że off top (cholerny często ) to taka atrakcja wątków długaśnych? No zawsze chyba się pojawia.

[Eva ID]

Napisane przez livin

No i z czego rżysz

Za dlugo przebywasz w stajni.


Naturalnie masz do tego prawo. Co mnie to obchodzi? Nie moj cyrk nie moje zwierzeta.
Nie rob niepotrzebnego offtopu, powinnam dopisac, daj sobie siana?

[elvegirl]

Napisane przez zakonna

ZAŁÓŻCIE SOBIE WATEK PIES VERSUS DZIECKO i tutaj skończcie ten cholerny off top.

Pozostaje mi się pod tym podpisać i poradzić Paniom, żebyście naprawdę wzięły sobie tego posta do paluszków. Temat "zwierzę vs dziecko" pojawia się tak często i jest już tak nudny i nie do dogadania, że naprawdę można dać sobie, nomen omen, siana.


W temacie - rozumiem doskonale, że można nie chcieć mieszkać z chorym zwierzęciem partnera. Ogólnie rozumiem niechęć do zamieszkania z chorym domownikiem partnera, bez względu na gatunek. Rozumiem nawet, że można się przeliczyć i może się po zamieszkaniu razem okazać, że jednak nie, nie daje się rady. Ale to się wtedy po prostu wyprowadza, wraca się do punktu wyjścia i z tego punktu, bogatszym o wiedzę, myśli się co dalej. I tyle.

[Elfir]

dokładnie

[livin]

To daję sobie siana i zmykam do stajni, ale jeszcze się wypowiem.
Generalnie to cała trudność polega na znalezeniu partnera, który ma podobny stosunek do tego co dla nas ważne.
Ja nie mogłabym mieszkać z takim człowiekiem, nawet nie chciałabym się przyjaźnić z kolesiem, który podnosi ręke na chore zwierzę.
Ponadto - pan wydaje się być chwiejny jak nastrój u nieleczonego chadowca, na początku pies nie przeszkadza, wszystko cacy, a później bee - no cóż to świadczy o tym, że jest niedojrzały, bo sam fakt posiadania zwierzaka (nie myślę tu o bobasie, spokojnie) chyba zakłada pewne konsekwencje w postaci możliwych chorób, problemów wychowawczych i tym podobne.
Przykro mi autorko, że trafiłaś na takiego kolesia, ale wierzę w to, że był przekonujący kiedy mówił o wspaniałym wspólnym mieszkaniu z cacy pieskiem. Niestety żeby poznać człowieka, a raczej jego niedociągniecia trzeba czasu. No i wiesz - klaps jest fe, dla dziecka, dla dorosłego, dla psa i dla każdej innej istoty, pamiętaj o tym.

[elvegirl]

Napisane przez livin

Ponadto - pan wydaje się być chwiejny jak nastrój u nieleczonego chadowca, na początku pies nie przeszkadza, wszystko cacy, a później bee - no cóż to świadczy o tym, że jest niedojrzały, bo sam fakt posiadania zwierzaka (nie myślę tu o bobasie, spokojnie) chyba zakłada pewne konsekwencje w postaci możliwych chorób, problemów wychowawczych i tym podobne.

Dla mnie to nie jest chwiejny nastrój, tylko po prostu brak wiedzy, niezdawanie sobie sprawy z ogromu konsekwencji, z tego jak sytuacja będzie wyglądała w praktyce. Zdarza się, nie wszystko da się przewidzieć.

[zakonna]

Zdarza się. Ale jak już się zdarzy to chyba należy się zachować jak dorosły, odpowiedzialny człowiek, a nie jak kawał sadystycznego głąba.

[elvegirl]

Napisane przez zakonna

Zdarza się. Ale jak już się zdarzy to chyba należy się zachować jak dorosły, odpowiedzialny człowiek, a nie jak kawał sadystycznego głąba.

To prawda. I to dotyczy obojga - autorki i jej lubego.

[Fleur_D]

Napisane przez madana

Serio? Tylko to wystarczy, aby była więź? Nazwisko? Powiedz to tym dzieciom z pijackich domów, z domów, gdzie jest przemoc i ma się to nieszczęście nosić to samo nazwisko. Pomijam całe multum dzieci, których ojciec, którego mają nazwisko- nie płaci alimentów , czyli zobowiązań z tejże nazwiskowej i genowej racji- nie ma w ogóle.

A z drugiej strony- gdy on i ona mają różne nazwiska, bo chcą tak mieć tzn. że nie ma zobowiązań i więzi?

Farma ironicznie odniosła się do jednej z wypowiedzi, ona wcale nie sądzi, że nazwisko=cudowna rodzina.


Zwierzęcia do dziecka bym nie porównywała, ale podejście do obowiązków, gdy już się człowiek z nimi zderzy, jak najbardziej porównać można. Są w końcu ludzie, którzy się cieszą z dzidziusia w drodze, a potem do nich dociera, że rodzicielstwo nie wygląda tak jak w reklamach i pojawia się niechęć do dziecka. Tutaj nastąpiło coś podobnego- pan uważał, że pies to forma maskotki i zderzył się z rzeczywistością. To po prostu niedojrzałość połączona w tym przypadku z okropnym charakterem.

Kiedyś zerwałam z narzeczonym, bo najpierw podarował mi królika (kiepski prezent, nie skakałam z radości), a potem, gdy okazało się, że on rośnie i będzie całkiem spory, to chciał się go pozbyć (i nie mam na myśli oddać) i kupić takiego, który na pewno nie urośnie. Stwierdziłam, że nie nadaje się na ojca moich dzieci i miałam gdzieś opinie że zwierzę to nie dziecko. Może i nie, ale jak się lekceważy taki sygnał, to pretensje można mieć tylko do siebie. Tak jest i u autorki wątku. Bardziej wyraźnego sygnału już nie będzie.

[kalincia]

Napisane przez Eva ID

Nie, nie sa.
Co za bzdury w ogole? Jak mozna zwierze porownac do czlowieka?


Zreszta nie o to chodzi w tym watku.

Spokojnie mogę porównać. I nie widzę w tym nic uwłaczającego człowiekowi ani zwierzęciu.
Ale nie o to chodzi w tym wątku.


Chodzi o to, że gościu jest nieodpowiedzialny i nie rozumie mocy zobowiązania. Bałabym się jednak, że jego podejście do psa przełoży się przy najbliższej okazji na podejście do mnie, że nie wspomnę o przyszłym ewentualnym dziecku. Jakoś tak bowiem się składa, że gnojki w stosunku do zwierząt zwykle bywają gnojkami w ogóle.

[marttb]

Ja myślę, że autorki już nie interesuje ten watek, nie poszło po jej myśli i pewnie niczego nie zmieni.

Zauważyłam, ze większość ludzi pytająca tu o radę(w sprawach sercowych), pyta aby dostać odpowiedź 'z Tobą jest coś nie tak, Twój luby bijąc Cię/poniżając/zdradzając/wpisz co chcesz robi to z miłości'.

A może i ja poproszę o radę, może nie wątek o tym, ale jednak o psie.
Dostałam ponad rok temu od mojego K. pieska, no i jako, że jest to nasze oczko w głowie, to wiecznie jest przytulana, głaskana i cała nasza miłość wędruje do niej. Dzisiaj wzięłam córkę brata na ręce i dłużej ją nosiłam, i tu się zaczyna problem bo ona robi się strasznie zazdrosna, myślicie że to takie przejściowe? Nie jest tak, że nie widziałam jej i ignorowałam, schyliłam się kilka razy do niej z małą, pogłaskałam kilka razy w międzyczasie, ale jak ją ignorowałam bawiąc się tylko z małą to staje obok mnie i albo szczeka/piszczy/ siedzi ze smutnymi oczami i patrzy się we mnie. Sytuacja się powtarza już któryś raz. Nie jest to nic złego, ale w mojej głowie pojawia się myśl co będzie jak u nas pojawi się dziecko... Nie chcę, żeby czuła się jakaś pokrzywdzona, nie kochana. Taka 'zazdrość' psom przechodzi? Czy może po prostu ja przesadzam?

[zakonna]

marttb, mamy wątek psi na wizażu. Tak na przyszłość.
A co do psa, to psy szybko się uczą wymuszać różne rzeczy, taka prawda . Jak szczeka, piszczy to ignorować, jak tylko grzecznie siedzi, czeka na swoją kolej cicho to chwalić pod niebiosa. Nagradzać. Bawić się z psem i uczyć przydatnych komend, na przykład chodzenia na swoje miejsce. Jak się dzieci pojawią to nie izolować i pamiętać o tym, że urodzenie się dziecka nie zwalnia z obowiązku okazywania uczucia psu.

[marttb]

Napisane przez zakonna

marttb, mamy wątek psi na wizażu. Tak na przyszłość.
A co do psa, to psy szybko się uczą wymuszać różne rzeczy, taka prawda . Jak szczeka, piszczy to ignorować, jak tylko grzecznie siedzi, czeka na swoją kolej cicho to chwalić pod niebiosa. Nagradzać. Bawić się z psem i uczyć przydatnych komend, na przykład chodzenia na swoje miejsce. Jak się dzieci pojawią to nie izolować i pamiętać o tym, że urodzenie się dziecka nie zwalnia z obowiązku okazywania uczucia psu.

Pomyślałam o tym jak już napisałam
Absolutnie nigdy bym tak nie pomyślała, ale jednak czasem dziecko potrzebuje 100% uwagi (choćby zmienienie pieluchy, dziecko płacze, pies szczeka - dzisiejsza sytuacja). Ma w domu 'swoje miejsce' to nie można jej zmusić, żeby się tam położyła, nauczyła się wchodzić pod narożnik. Z ciekawości spytałam, bo słyszałam jak byłam młodsza różne historie o 'zazdrosnych' psach/kotach.

[zakonna]

Psy nie są zazdrosne, przynajmniej ja tak uważam. Nie w sensie ludzkim. Za to lubią pilnować zasobów (pańcia to bardzo ważny zasób ) i dążą do tego żeby im było dobrze. Więc skoro człowiek jest źródłem dobroci, to należy pilnować żeby źródło nie wyschło. Plus nowe sytuacje, jak dziecko, powodują często stres i napięcie, co prowadzi do tego, że potrzebuję więcej uwagi człowieka.
Radzę Ci zacząć z psem pracować, uczyć go, bo to pomaga zbudować dobre relacje z psem.

[marttb]

Dlatego słowo zazdrosna piszę w cudzysłowie, bo nie potrafiłam jakoś sensowniej innymi słowami przekazać o co konkretnie mi chodzi

Muszę zacząć, bo sytuacje się pojawiają bardzo często, coraz częściej, piję u siostry/mamy kawę, dziecko jakieś na rękach (dużo ich w rodzinie) a ta potrafi stać i szczekać dopóki jej nie wezmę Mnie i osoby obok to denerwuje, bo nie da się rozmawiać normalnie, a rodziny codziennie nie widuje, to i dzieciaki do mnie lgną i pogadać się chce. Dzieci nie planuję jeszcze przez kilka lat, ale jednak w końcu się pojawią i chcę jak najszybciej ją właśnie nauczyć odpowiedniego podejścia, no i jak tak stanie nade mną i szczeka/piszczy/prosi to mi serce pęka i zawsze się złamię, żeby ją wziąć. Ona doskonale wie, że mnie zawsze złamie.

Dziękuję za radę Czas się za to wziąć.

[zakonna]

Zaznaczę tylko, że przez uczenie rozumiem pracowanie metodami pozytywnymi. Bez żadnego krzyczenia, szarpania, odpychania itp. I wszystko powoli, małymi kroczkami.

[marttb]

Napisane przez zakonna

Zaznaczę tylko, że przez uczenie rozumiem pracowanie metodami pozytywnymi. Bez żadnego krzyczenia, szarpania, odpychania itp. I wszystko powoli, małymi kroczkami.

Nie jestem chłopakiem Autorki wątku i nie przeszło mi przez myśl, aby tak czynić. Żadnemu zwierzęciu, a co dopiero takiemu, które kocham

[zakonna]

He, he, he. Wyczuwam rozpuszczoną jak dziadowski bicz piesełkę u Ciebie.

[marttb]

Ona doskonale wie na co sobie moze pozwolic przy mnie a na co przy moim K. Ma lepsze podejście do niej, jego się słucha, mi wie że może wejść na głowę(dosłownie i w przenośni). Muszę zacząć od początku z nagrodami i pochwałami. Bo ostatnimi czasy w mojej głowie ciagle sa myśli jak się będzie czuła odrzucona jak coś się zmieni, a wiem że im dłużej sie odwleka tym ciężej będzie nauczyć pewnych rzeczy.
Oboje ją rozpieszczamy, ale ja nie znam granicy