Dziecko uspokaja się lepiej w ramionach innych niż własnej mamy??

[Groszek bez Marchewki]

No i dalej drążę temat mojej teściowej Tym razem odkładam na bok jaki to z niej ciężki egzemplarz i jak bardzo jej nie cierpię a poruszę inny problem, w którym teściowa w zasadzie jest przykładem a sama sytuacja może się powtórzyć przy każdej innej osobie.
A mianowicie byliśmy u niej w odwiedziny i przy okazji było tam sporo innych krewnych i nasz prawie 3 miesięczny maluch płakał więcej niż zwykle. Z nami w domu płacze bardzo mało, jak już płacze to łatwo go ukoić, a nasz dom to dosłownie oaza spokoju i ciszy, my z TŻ rzadko się kłócimy raczej spokojnie dyskutujemy itd. Dopóki inni sie nie zaczną czepiać to nie mamy z dzieckiem żadnych problemów. Powodem akurat tego wyżej wymienionego płaczu był stres związany z ilością ludzi w otoczeniu i nowe miejsce, w którym mały jeszcze nie był. Do tego doszło wieczorne zmęczenie maluszka. I jeszcze rady calej rodziny że boli go brzuszek i koniecznie musze mu dawać smoczek i że za krótko był przy piersi itd itp.. (to już takie tam szczegóły) Gdy ja próbowałam go uspokoić przyszła teściowa i dając mi do zrozumienia, że zrobi to lepiej niż ja przejęła kontrolę nad sytuacją i jej ton dał mi odczuć że ja robię to źle. Oczywiście mały się od razu uspokoił. Dobrze dla niego, ale ja jako jego mama poczułam się jak nieporadna matka, która nie potrafi uspokoić własnego dziecka. Nie lubię, gdy ktoś mi przychodzi i mówi, że zrobi to lepiej, tym bardziej że ja właśnie chcę się nauczyć sama sobie radzić z takimi sytuacjami i nie chcę potrzebować panicznie pomocy tych "bardziej doświadczonych". Uważam, że matka powinna byc w stanie uspokoić swoje dziecko bez pomocy innych. Jak ktoś mi "pomaga" w takich kryzysowych sytuacjach to czuję, że odbiera mi szansę samodzielnego rozwiązania mojego problemu. Może trochę nagmatwałam, ale mam nadzieję, że rozumiecie o co mi chodzi. Sytuacja się po jakiejś godzinie powtórzyła, gdy TŻ próbowal uspokoić znowu niespokojne dziecko, ona stała mu nad głową i próbowała znowu "przejąć kontrolę", czego TŻ nienawidzi, więc już nie wytrzymał i jej powiedział co o tym myśli. Ja nie mam odwagi tak pojechać po teściowej, a jemu pewnie łatwiej bo to jego matka Teściowa się w każdym razie ulotniła obrażona a dziecko po chwili znów było spokojne.

Cała historia nasunęła mi pytanie: co to za magia, że mniej lub bardziej obca osoba (obca dla dziecka) radzi sobie lepiej niż ja z moim własnym dzieckiem? Strasznie to frustrujące Najdziwniejsze jest to, że ona uspokajała dziecko w podobny sposób jak ja, pobujała go, pogadała i wystarczyło Czy to kwestia tylko tego, że ja czułam się wtedy dość zestresowana tym, że cała rodzina na mnie patrzy i ocenia jak sobie radzę i stres udzielił sie dziecku?

Jak Wy się nauczyłyście radzić sobie w takich nerwowych sytuacjach?

[traicionera]

moim zdaniem nie ma w tym żadnej magii, po prostu ty byłaś juz nieco zdenerwowana/zaniepokojona/czułaś potrzebę, zeby dziecko uspokoić i maluch to wyczuwał. Teściowa jako osoba z zewnątrz byla bardziej spokojna, dlatego dziecko sie uspokoiło. Tez mi sie czasem tak zdarzało, ze sama nie potrafiłam wyciszyć córeczki, a u taty uspokajała sie w chwile. I nie podchodziłam do tego az tak ambicjonalnie, ze to ja muszę w tym momencie uspokoić i nikt inny, bo wtedy tworzy sie błędne kolo. Czasem warto poprosić kogoś o pomoc, czy taka pomoc przyjąć, zamiast odbierać to jako atak na wlasne zdolności macierzyńskie, szczegolnie, ze nie jesteśmy doskonale i w zyciu zdarzy sie jeszcze wiele sytuacji, gdy nie będziemy w stanie same pomoc naszym dzieciom.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Dokładnie mały wyczuł twoje nerwy i wybrał ramiona spokojniejsze. Norma, i wcale nie znaczy to, że jesteś nieporadną mamą

[lemoorka]

Odpisze CI POZNIEJ, BO MNIE mŁODY GONI- TA tWOJA tesciowa to chyba ma juz czerwone uszy

Buziaki!

[lucyAS]

a może ze starachu ... to taki zart, ale faktem jest ze mi sie tez zdazyła podobna sytuacja z tym ze ja z tesciowa bardzo sie lubimy i słowa na nia nie powiem , tylko ze poczułam sie " zdradzona " przez własne dziecko... było mi przykro ze ja nie umiałam go uspokoic a tymczasem rozwiazanie było proste, zainteresował sie nowa osoba i przestał maudzic

nie martw sie, przyjdzie za pewne taki czas ze dała bys duzo zeby sie odczepił od twojej nogawki ( nie pisze spodnicy bo nie mam ani jednej) choc na chwile, ja tak miałam ...

[***luna]

groszku moim zdaniem jestes przewrazliwiona. Zdarza sie, ze ze ktos inny szybciej uspokoi dziecko. Nie ma co dramatyzowac i rozdzierac szat.
Twoje dziecko ma kilka miesiecy, przed toba wiele sytuacji, w ktorych ktos ogarnie sprawy zwiazane z twoim dzieckiem lepiej i szybciej niz ty. Malo tego, nadejdzie taki czas, gdy twoje dziecko uzna, ze twoje zdanie jest mniej istotne niz zdanie obcej osoby np. nauczycielki w szkole przy przedszkolu.
Zamiast walczyc zacznij wykorzystywac sprawy na swoja i dziecka korzysc.

[lemoorka]

Teraz popisze

Groszku masz alergie na tesciowa

Ja miałam identyczna sytuacje- tylko ja miałam gości i teściowa z moją mamą wszystko wiedziały. Nie byłąm w stanie uspokoić dziecka, bo para mi uszmai buchała.

Dla Twojego dziecka nowe otoczenie, nowi ludzie=stres.

I to prawda TY musisz być spokojna wtedy dziecko się uspokoi. Mój Młody darł sie ostatnio tak w przychodni jak go ojciec trzymał, a ja byłam kilak metrów dalej,ze słyszałam niemiły komentarz o "nieobecnej" matce.

Poszłam, bylam spokojna, zajałam i cisza.

A teraz cos, co za czeso nie polecam- pól filizanki melisany Ci w sytacjach stresowych nie zaszkodzi, ale nie notorycznie.

[Groszek bez Marchewki]

Napisane przez lemoorka

Teraz popisze

Groszku masz alergie na tesciowa

Mam i to konkretna może przy innej osobie już zareagowałabym normalniej, ale przy teściowej robie się faktycznie przewrażliwiona. Nigdy za nią nie przepadałam, a odkąd jest mały to już w ogóle bez melisy nie da rady

[roza12]

Groszku myślę że troszkę dramatyzujesz

bo na przykład gdyby to była twoja przyjaciółka to pewnie byś była zadowolona że dziecko się uspokoiło a że akurat zrobiła to teściowa...

też miałam podobny problem i do tego mieszkałam razem z teściwą
ale póżniej gdy na spokojnie wszystko analizowałam widziałam że nie zawsze była złośliwa tylko ja tak to odbierałam. Nie jesteś nieporadną matką tylko najlepszą dla swojego dziecka i nik jak ty go nie zrozumie ale czasem rzeczywiście inna osoba szybciej uspokoi bo nie denerwuje się

[traicionera]

A miałam spytać, czy tak samo zareagowałabyś, gdyby dziecko wzięła osoba inna niż teściowa

[iizabelaa]

Jak wchodziłam na wątek to byłam ciekawa czy padnie słowo "teściowa"

Strasznie rozdmuchujesz różne sytuacje,
ja tak nie analizuję wszystkiego
Jak bym mi teściowa uspokoiła dziecko to bym się cieszyła i jeszcze ją wykorzystała, żeby się nim trochę pozajmowała a ja spokojnie bym porozmawiała/poplotkowała z resztą towarzystwa

Moje dziecko też jest nietowarzyskie, nie lubi tłumów.
Ma już rok i z czasem jest lepiej.
I niestety w tłumie/gwarze tylko przy mnie była spokojna.

[Heksa]

Ja w podobnych sytuacjach wychodzilam z dzieckiem do innego pokoju i tam uspokajalam dziecko - dziecko latwiej sie wyciszalo bo bylo mniej bodzcow, ja bylam bardziej ,,pewna siebie'' bo nie bylo ludzi, ktorzy patrza mi na rece (z czasem i tym przestalam sie przejmowac).
Dziewczyny maja sporo racji w tym, ze jestes troche przewrazliwiona, ale to akurat jestem w stanie zrozumiec. Ja przez pierwsze tygodnie po urodzeniu dziecka bylam jedna wielka chodzaca bomba placzu. Niewiele wystarczylo zeby mnie doprowadzic do lez czy smutku. Z czasem to minelo i zaczelam podchodzic do spraw na wiekszym luzie, ale troche to trwalo.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

A tak poza tematem to Groszku zastanowiłabym się nad jakąś próbą samouspokojenia, bo jak dziewczyny napisały już - histeryzujesz, dramatyzujesz, każda duperela (a jeszcze jak z teściową!) urasta do rangi PROBLEMISZCZA. Nie da się tak. Nie wiem, terapia, leki, może jakaś uspokajająca pasja - cokolwiek. Ale i ty się wykończysz, i otoczenie będzie miało cię dość

[m_bange]

Hej Groszku, wlasnie zajrzalam do Twojego watku i temat wydal mi sie o tyle ciekawy, ze walsnie ostatnio uslyszalam prozaiczne wyjasnienie dla takiej sytuacji, zwlaszcza, ze ja jestem w podobnej Moja corcia ma 2 miesiace i latwiej sie uspokaja w ramionach meza, babci a nawet obcej poloznej. I wlasnie ta polozna wyjasnila mi dlaczego czasem tak bywa. Otoz, kiedy dzieci sa zmeczone, troche glodne albo wyczuwaja zmiane otoczenia to szukaja bezpieczenstwa i to dla takich maluchow oznacza przy piersi mamy ( nie chodzi tu o mleko tylko o bliskosc i o zapach). Jesli mama natychmiast nie przylozy malucha do piersi to sie denerwuja i placza. I wlasnie wtedy latwiej usokaja je kolysanie obcych, ktorzy nie pachna jak mama i jak mleko. Nie wiem ile jest w tym prawdy ale wierze mojej wspanialej poloznej. Pozatym jest widocznie troche prawdy w tym, ze dzieci jakos wyczuwaja pewnosc ruchow i rutyne w dzialaniu. Ja zauwazylam to w szpitalu: moja nieporadnosc sprawiala ze mala plakala kiedy ja przebieralam albo przewijalam. Polozna robila to trzema sprawnymi ruchami a mala slowem sie nie odezwala
Podsumowanie: Twoje dziecko Cie kocha i potrzebuje i zadna tesciwa sie nie liczy Jesli nie masz jeszcze rutyny w zajmowaniu sie malcem - to przyjdzie. I nie daj sobie wmowic ze jestes zla matka albo jakies takie glupoty - ani przez innych ani przez samo siebie. Uspokuje sie i zdaj na instynkt. Pozdrawiam Magda

[Groszek bez Marchewki]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;33138914]A tak poza tematem to Groszku zastanowiłabym się nad jakąś próbą samouspokojenia, bo jak dziewczyny napisały już - histeryzujesz, dramatyzujesz, każda duperela (a jeszcze jak z teściową!) urasta do rangi PROBLEMISZCZA. Nie da się tak. Nie wiem, terapia, leki, może jakaś uspokajająca pasja - cokolwiek. Ale i ty się wykończysz, i otoczenie będzie miało cię dość [/QUOTE]

Aż tak źle ze mną nie jest choć rzeczywiście mocno analizuję każdą duperelę a teściowa jest jedną z naprawdę niewielu osób, których aż tak nie trawię wałkuję temat, bo jestem zwyczajnie ciekawa opinii innych. Chyba dość normalne, że nie lubię gdy osoba, której nie darzę sympatią prawie wyrywa mi dziecko z ramion wtedy, gdy akurat niespecjalnie mam na to ochotę... No i nie wiem czy to dramatyzowanie, raczej po części sposób na odreagowanie i wylanie frustracji wolę to zrobić na forum niż zawracać głowę TŻtowi czy znajomym...

Już też poza tematem, nie chcę otwierać kolejnego wątku o teściowej ale to tak na marginesie teściowie przez całe lata nic a nic się nami nie interesowali, nie wpadali w odwiedziny do własnego syna a teraz nagle sytuacja się zmieniła, tylko przy każdym spotkaniu jak tylko przyjedzie to liczy się tylko to, żeby pobyć z małym "żeby się potem nie bał babci". Jak już z nim pobędzie to zwykle nawet nie wykazuje zainteresowania nami, nie pogada jak człowiek tylko wypije kawę, da oczywiście "instrukcje" i jedzie z powrotem do domu. Ale może to normalne Chciałam sie podzielić takim spostrzeżeniem, mi akurat specjalnie nie zależy na pogaduchach z teściową

---------- Dopisano o 01:42 ---------- Poprzedni post napisano o 01:36 ----------

Napisane przez iizabelaa

Jak wchodziłam na wątek to byłam ciekawa czy padnie słowo "teściowa"

a jakże!

[traicionera]

Moim zdaniem to naturalne, że na początku dziecko skupia uwagę. Ja z tesciami dobrze żyje a też na pierwszym miejscu była córka, również dlatego, że dziadkowie nie przyjeżdżają częstoi zależało im, zęby się do nich przyzwyczaiła.nawet by mi do głowy nie przyszlo upatrywac w tym drugiego dna.

[lemoorka]

Ja rozumiem Groszka, mam podobne relacje z mother in low

Tylko,że moja wie najlepiej co się z dzieckiem robi i dla niej wnuk służy tylko do pokazania się przed rodziną. A tak jest bo jest...

[***luna]

groszku naprawdę uważam, ze warto odpuscić. nie kazdy jest taki jak ty i nie kazdy ma podobne wartosci.
mozliwe, ze dla tesciowej bycie babcią w tym momencie ma ogromne znaczenie.
Moja tesciowa nalezy do tych trudnych. I poczatkowo walczyłam z nią podobnie jak ty ze swoją. Teraz... phi szkoda czasu.

[iizabelaa]

Napisane przez Groszek bez Marchewki

tylko przy każdym spotkaniu jak tylko przyjedzie to liczy się tylko to, żeby pobyć z małym "żeby się potem nie bał babci"

moja teściowa mówi to samo,
zależy jej żeby nawiązać taką więź z młodą, żeby mogła czasami u niej zostać bez nas,
i ciągle powtarza, że w wakacje juz na pewno będzie tak, że nie będzie się bać u niej zostać

to wg mnie pozytywne zachowanie, mogła by mieć gdzieś czy jej wnuczka się jej boi czy nie, i ją mieć gdzieś,
mam sporo wnucząt ale zależy jej na relacji z każdym

natomiast ja z teściową nie mam wspólnych tematów poza młodą

---------- Dopisano o 08:58 ---------- Poprzedni post napisano o 08:55 ----------

Napisane przez ***luna

nie kazdy jest taki jak ty

na forum widać, jakie różne postawy prezentujemy,
a każde jest matka i chce dla dziecka jak najlepiej

ciekawe jakimi teściowymi będziemy


ufff ja mam córkę

[żurawinka]

Gdyby mi teściowa chciała wyrwać dziecko z rąk żeby je uspokoić ( podejrzewam ze chciała dobrze ale niekoniecznie dobrą metodą) to bym nie pozwoliła.
Natomiast u mnie teściowa jest spoko ale też pierwsze co od progu to "moja ..." tu wstawic imie dziecka i wyciągnięte ręce kiedy jeszcze nie zdążyliśmy się chwili zaklimatyzować. Dziecko tak zaatakowane nieraz wybuchało płaczem "ojej zaraz sie przyzwyczai"tekst tesciowej i dziecko czerwone od płaczu i łzy jak grochy. Dziecko które nie ma problemów z ludźmi, jest komunikatywne ale trzeba mu chwilke dać na oswojenie ... Więc odbieram mojego malucha i dziecko sie uspokaja.
Czasem uspokaja sie u męża, natomiast u nikogo innego, nie pamiętam jak to było kiedy miała 3 m-ce.

Groszek u Was też jest ten problem ze teściowie niespecjalnie interesowali się synem, ale wnukiem tak i pewnie podświadomie masz o to żal. Powiem Ci że znam parę osób które też do własnych dzieci byli jak obcy ludzie/zimny chów itd. a wnuki kochali i rozpieszczali. Nie jest to sprawiedliwe oczywiście, ale niech będzie i tak że chociaż wnuki korzystają z tego "dorośnięcia po czasie" starszego pokolenia ( tak na marginesie nie zaszkodziłaby szczera rozmowa która oczyściłaby relację syn-rodzice, bo przeważnie sie taki problem przemilcza)

[golgie]

Rozumiem,że nie lubisz teściowej i przez to odczuwasz pewien rodzaj zazdrości,kiedy uda jej się uspokoić dzieckoTo normalne,ale postaraj się nie odczytywać wszystkich jej zachowań jako te,które są wymierzone przeciw Tobie,doceń, że w czasie kiedy dziecko jest spokojne Ty możesz zrobić inne rzeczy-pogadać z kimś itp.
Dla swojego dziecka zawsze będziesz kimś najważniejszym i wyjątkowym,nieważne kto je raz czy drugi uspokoi
Dziecko płakało, bo, tak jak dziewczyny wcześniej pisały,Ty byłaś rozdrażniona,dziecko niestety wyczuwa wszystkie emocje, nawet kiedy jest całkiem malutkie.Następnym razem postaraj się wyciszyć, uspokoić,uwierz, że Ty potrafisz dobrze zająć się własnym dzieckiem,że to Twój dotyk i głos są w stanie zdziałać cuda-taaaa, jaaasne, łatwo się mówi Nie mniej jednak jest to prawda

Powiem jeszcze,że moja szwagierka pierwsza miała dziecko i pamiętam, że była strasznie przewrażliwiona,nie dawała dziecka swojej babci ani na chwilę potrzymać, na wszelkie uwagi reagowała nerwowo.Myślałam wtedy,że trochę to dziwne,ale, że pewnie też będę taka jak będę miała własne dziecko i okazało się,że wcale nie-nie przeszkadza mi jak ktoś je karmi, czy bierze na ręce, no może nie bardzo toleruję całowanie jej przez innych ludzi niż my z mężem ,lub dziadkowie(na szczęście nie jest to częste)
Faktem jest też, że zależy jak teściowa usiłuje przeforsować swoje racje,jeśli zabiera Ci nagle dziecko z rąk, to mi by się nóż w kieszeni też otworzył i nie dałabym jej

[ilonkaczapela]

A ja całkowicie rozumiem Groszka. Przy moich relacjach z teściową (na szczęście mąż ma z nią to samo) boję się już co to będzie jak się dziecko urodzi. Niby chce dobrze, ale jak to denerwuje już w ciąży to się nie da opisać.
Ja się cieszę, że będę używała np. wiaderka zamiast wanienki, bo w tym nie będzie na pewno mogła pomóc. Szukam aż takich pierdół, żeby mieć nad nią przewagę i każdą histerię skierowaną w stronę teściów rozumiem

[wandaweranda]

gdy spotykamy sie w gronie rodzinnym oddaje corke w chetne ramiona tesciowej, bo chce, by czula sie potrzebna, by nawiazala wiez z wnuczka. jak tylko mala zaczyna marudzic, tesciowa mi ja oddaje ze slowami-oj chyba chce do mamusi
moja tesciowa jest naprawde super
a wracajac do watku-Groszek pisze:Powodem akurat tego wyżej wymienionego płaczu był stres związany z ilością ludzi w otoczeniu i nowe miejsce, w którym mały jeszcze nie był. Do tego doszło wieczorne zmęczenie maluszka. I jeszcze rady calej rodziny że boli go brzuszek i koniecznie musze mu dawać smoczek i że za krótko był przy piersi itd itp

ja w takich sytuacjach, zwlaszcza, gdy jest juz wieczor mowie my to sie juz pozegnamy, bo dzidzia zmeczona i wychodzimy. nie znioslabym takiego zmasowanego ataku dobrymi radami w stylu a moze powinnam dac to albo zrobic tamto udzielanymi nad glowa placzacego malucha. To jest męka dla wszystkich, a najwieksza dla dziecka.

[emma85]

Groszku rozumiem Cię doskonale. Mam dokładnie tak samo jeśli chodzi o teściową. Co gorsza na razie mieszkamy razem... Więc jak tylko mała się urodziła i teściowa usłyszała płacz zza ściany natychmiast przybiegała, ze stroskaną miną o każdej porze dnia i nocy i tekstem "czemu ona Ci tak płacze?". Już ten tekst wytrącał mnie z równowagi, a potem było jeszcze gorzej, bo wydzierała mi małą z rąk. Pozwoliłam jej zrobić tak dwa, czy trzy razy, ale w pewnym momencie powiedziałam dość i po prostu odmawiałam jej oddania płaczącej córeczki. Ja wiem, jestem przewrażliwiona na jej punkcie, ale nic na to nie poradzę.

[golgie]

Napisane przez emma85

Groszku rozumiem Cię doskonale. Mam dokładnie tak samo jeśli chodzi o teściową. Co gorsza na razie mieszkamy razem... Więc jak tylko mała się urodziła i teściowa usłyszała płacz zza ściany natychmiast przybiegała, ze stroskaną miną o każdej porze dnia i nocy i tekstem "czemu ona Ci tak płacze?". Już ten tekst wytrącał mnie z równowagi, a potem było jeszcze gorzej, bo wydzierała mi małą z rąk. Pozwoliłam jej zrobić tak dwa, czy trzy razy, ale w pewnym momencie powiedziałam dość i po prostu odmawiałam jej oddania płaczącej córeczki. Ja wiem, jestem przewrażliwiona na jej punkcie, ale nic na to nie poradzę.

To akurat nie jest przewrażliwienie, sama zabiłabym kobitę

[Ona231]

Napisane przez emma85

Groszku rozumiem Cię doskonale. Mam dokładnie tak samo jeśli chodzi o teściową. Co gorsza na razie mieszkamy razem... Więc jak tylko mała się urodziła i teściowa usłyszała płacz zza ściany natychmiast przybiegała, ze stroskaną miną o każdej porze dnia i nocy i tekstem "czemu ona Ci tak płacze?". Już ten tekst wytrącał mnie z równowagi, a potem było jeszcze gorzej, bo wydzierała mi małą z rąk. Pozwoliłam jej zrobić tak dwa, czy trzy razy, ale w pewnym momencie powiedziałam dość i po prostu odmawiałam jej oddania płaczącej córeczki. Ja wiem, jestem przewrażliwiona na jej punkcie, ale nic na to nie poradzę.

Nie to nie jest przewrażliwienie, to już nietaktowne wręcz trudno dziecko uspokoić będąc rozdrażnionym i zdenerwowanym bo zaraz teściowa wpadnie .

Groszku trochę przesadza, dziecko doskonale wyczuwa emocje, a jak Ty się tak nastawiasz anty do teściowej i podenerwowana jesteś to raczej ciężko Ci będzie uspokoić płaczącego malucha.
A i musisz zacząć wierzyć, że jesteś najlepszą matką dla swojego dziecka.