Wyjazd do Berlina z miłości

natamcia · 2016-02-12, 17:00

Cześć dziewczyny.
Piszę na forum, ponieważ potrzebuję opinii osób, które nie są w jakikolwiek sposób obiektywne.

Tak więc długo byłam sama. Nie potrafiłam znaleźć kogoś, z kim mogłabym być i pokochać. Aż do niedawna. W grudniu byłam w Poznaniu i spotkałam faceta, z którym od razu zaiskrzyło. Nie jest Polakiem, pochodzi z USA i mieszka w Berlinie. Jest starszy ode mnie 11 lat, ale nie odczuwam różnicy wieku, bo sama jestem bardzo dojrzała na swój wiek. Wymieniliśmy się telefonami i na początku tylko rozmawialiśmy na whatsapp. Później spotkaliśmy się jeszcze dwa razy i było cudownie. Wszystko gra i jest tak jak powinno być. Jest nas razem cudownie. Później on wyjechał na 3 tygodnie do domu do USA na święta i nowy rok. Pisaliśmy mniej przez różnicę czasu, ale ciągle był kontakt. Jednak ja nie potrafię tak na odległość, on też. Bardzo się męczę i nie mogę spać, jeść. Każde jego nieodpisanie na czas powoduje, że się strasznie męczę. Nawet teraz lecą mi łzy. Widzieliśmy się jeszcze kilka razy. Teraz on zaczął pisać mniej, a wczoraj mieliśmy poważną rozmowę. Oboje wiemy, że nie damy tak radę długo. Albo w lewo albo w prawo. Zaproponowałam, że mogę przeprowadzić się do Berlina. On ma tam bardzo poważne stanowisko i ma swoje własne mieszkanie, a ja bardzo dobrze mówię po niemiecku. Poza tym Berlin jest 3h od mojej rodzinnej miejscowości. Jednak boję się strasznie... Będę tam na początku zdana tylko na niego. Mam co prawda oszczędności itd, ale to jednak na pewno nie jest łatwe. Mieszkałam, co prawda zagranicą, ale nigdy nie było to kierowane takimi powódkami. Boję się również pracy poniżej kwalfikacji. Jestem inżynierem po Politechnice Wrocławskiej, mam nawet spoko pracę i jestem ambitna. Wiem, że na początku będę musiała znaleźć pracę gdziekolwiek. Z drugiej strony język mam opanowany i mam dach nad głową i jest on. Boję się niezaryzykować, a później żałować całe życie....

Była któraś z was podobnej sytuacji?

AngielskaPogoda · 2016-02-12, 17:04

Cytat:

Napisane przez natamcia

Cześć dziewczyny.
Piszę na forum, ponieważ potrzebuję opinii osób, które nie są w jakikolwiek sposób obiektywne.

Tak więc długo byłam sama. Nie potrafiłam znaleźć kogoś, z kim mogłabym być i pokochać. Aż do niedawna. W grudniu byłam w Poznaniu i spotkałam faceta, z którym od razu zaiskrzyło. Nie jest Polakiem, pochodzi z USA i mieszka w Berlinie. Jest starszy ode mnie 11 lat, ale nie odczuwam różnicy wieku, bo sama jestem bardzo dojrzała na swój wiek. Wymieniliśmy się telefonami i na początku tylko rozmawialiśmy na whatsapp. Później spotkaliśmy się jeszcze dwa razy i było cudownie. Wszystko gra i jest tak jak powinno być. Jest nas razem cudownie. Później on wyjechał na 3 tygodnie do domu do USA na święta i nowy rok. Pisaliśmy mniej przez różnicę czasu, ale ciągle był kontakt. Jednak ja nie potrafię tak na odległość, on też. Bardzo się męczę i nie mogę spać, jeść. Każde jego nieodpisanie na czas powoduje, że się strasznie męczę. Nawet teraz lecą mi łzy. Widzieliśmy się jeszcze kilka razy. Teraz on zaczął pisać mniej, a wczoraj mieliśmy poważną rozmowę. Oboje wiemy, że nie damy tak radę długo. Albo w lewo albo w prawo. Zaproponowałam, że mogę przeprowadzić się do Berlina. On ma tam bardzo poważne stanowisko i ma swoje własne mieszkanie, a ja bardzo dobrze mówię po niemiecku. Poza tym Berlin jest 3h od mojej rodzinnej miejscowości. Jednak boję się strasznie... Będę tam na początku zdana tylko na niego. Mam co prawda oszczędności itd, ale to jednak na pewno nie jest łatwe. Mieszkałam, co prawda zagranicą, ale nigdy nie było to kierowane takimi powódkami. Boję się również pracy poniżej kwalfikacji. Jestem inżynierem po Politechnice Wrocławskiej, mam nawet spoko pracę i jestem ambitna. Wiem, że na początku będę musiała znaleźć pracę gdziekolwiek. Z drugiej strony język mam opanowany i mam dach nad głową i jest on. Boję się niezaryzykować, a później żałować całe życie....

Była któraś z was podobnej sytuacji?

Jak dla mnie to bardzo duzo ryzykujesz. Nawet nie wiesz do konca czym tak naprawde sie zajmuje i kim jest... Mowic moze Ci cokolwiel, nie znasz sytuacji mieszkajac w Polsce.

Jak dla mnie to powinnas sie naprawde dobrze zastanowic, czy chcesz tak bardzo zaryzykowac. Roznie moze sie to potoczyc i nie mowie tu o pracy dla Ciebie, a raczej tym kim moze okazac sie ten facet...

**201607111028** · 2016-02-12, 17:07

Cytat:

Napisane przez natamcia

Cześć dziewczyny.
Piszę na forum, ponieważ potrzebuję opinii osób, które nie są w jakikolwiek sposób obiektywne.

Tak więc długo byłam sama. Nie potrafiłam znaleźć kogoś, z kim mogłabym być i pokochać. Aż do niedawna. W grudniu byłam w Poznaniu i spotkałam faceta, z którym od razu zaiskrzyło. Nie jest Polakiem, pochodzi z USA i mieszka w Berlinie. Jest starszy ode mnie 11 lat, ale nie odczuwam różnicy wieku, bo sama jestem bardzo dojrzała na swój wiek. Wymieniliśmy się telefonami i na początku tylko rozmawialiśmy na whatsapp. Później spotkaliśmy się jeszcze dwa razy i było cudownie. Wszystko gra i jest tak jak powinno być. Jest nas razem cudownie. Później on wyjechał na 3 tygodnie do domu do USA na święta i nowy rok. Pisaliśmy mniej przez różnicę czasu, ale ciągle był kontakt. Jednak ja nie potrafię tak na odległość, on też. Bardzo się męczę i nie mogę spać, jeść. Każde jego nieodpisanie na czas powoduje, że się strasznie męczę. Nawet teraz lecą mi łzy. Widzieliśmy się jeszcze kilka razy. Teraz on zaczął pisać mniej, a wczoraj mieliśmy poważną rozmowę. Oboje wiemy, że nie damy tak radę długo. Albo w lewo albo w prawo. Zaproponowałam, że mogę przeprowadzić się do Berlina. On ma tam bardzo poważne stanowisko i ma swoje własne mieszkanie, a ja bardzo dobrze mówię po niemiecku. Poza tym Berlin jest 3h od mojej rodzinnej miejscowości. Jednak boję się strasznie... Będę tam na początku zdana tylko na niego. Mam co prawda oszczędności itd, ale to jednak na pewno nie jest łatwe. Mieszkałam, co prawda zagranicą, ale nigdy nie było to kierowane takimi powódkami. Boję się również pracy poniżej kwalfikacji. Jestem inżynierem po Politechnice Wrocławskiej, mam nawet spoko pracę i jestem ambitna. Wiem, że na początku będę musiała znaleźć pracę gdziekolwiek. Z drugiej strony język mam opanowany i mam dach nad głową i jest on. Boję się niezaryzykować, a później żałować całe życie....

Była któraś z was podobnej sytuacji?

Ty chociaż dobrze znasz tego facia?

AlaZala · 2016-02-12, 17:09

Cytat:

Napisane przez natamcia

Bardzo się męczę i nie mogę spać, jeść. Każde jego nieodpisanie na czas powoduje, że się strasznie męczę. Nawet teraz lecą mi łzy.

To brzmi bardzo niepokojąco. Jeśli odczuwasz tak silne emocje, że zakłócają one normalne czynności fizjologiczne, to nie jestem w stanie uwierzyć, że jesteś w stanie przeanalizować racjonalnie potencjalne szanse i zagrożenia wynikające z przeprowadzki, rezygnacji z pracy oraz zamieszkania z tym mężczyzną. Jestem też pewna, że nie jesteś w stanie przedstawić racjonalnej oceny tego mężczyzny z uwzględnieniem jego najważniejszych zalet i wad.

ALL for LOVE · 2016-02-12, 17:12

Odważnie. Spotkaliście się trzy razy, a poza tym piszecie przez internet, więc zdecydowanie można powiedzieć, że nie wiesz o nim zbyt dużo.
Żeby rzucić pracę, wyjechać do obcego kraju i żyć z nim pod jednym dachem i na jego utrzymaniu przydałoby się wiedzieć o człowieku coś więcej, a Wy nawet nie spędziliście wspólnego weekendu razem.
Dla chłopa ta sytuacja to żadne ryzyko. Jak nie wyjdzie, trudno.
Ty za to możesz potem bardzo żałować.

natamcia · 2016-02-12, 17:22

Spędziliśmy kilka weekendów razem i było to więcej niż 3 razy, lecz nie wynika to z mojej wiadomości - fakt.

Jednak nie zmienia to faktu, że jest to ryzyko.

Będziemy się teraz widzieć na przyszły weekend, bo mam delegację ;/ Jednak przeprowadzka wchodzi w grę maj/czerwiec. Muszę go lepiej poznać.

Poznałam jego kuzynkę jak go odwiedziła i też często wysyła mi zdjęcia. Oczywiście zrobiłam research i linkedin wszystko potwierdza.... Ma referencje od mnóstwa osób.

Wiem, że to jest szalone. Nie jestem osobą skłonną do takich poświęceń, ale jestem młoda i bardzo zakochana. Właśnie sama szukałam w nim kłmastw, ale wszystko co mówił, okazywało się prawdą.

Rozumiem go, jest starszy i nie chce się bawić w jakieś związki na odległość. Sama też wytrzymam, jeżeli będę znała konkretny termin, kiedy będziemy razem.

Z drugiej strony do odważnych świat należy.

Telephone · 2016-02-12, 18:07

Do odważnych, nie nieostrożnych. Nie pojechałabym mieszkać z nim w jednym mieszkaniu i bez jakichkolwiek pleców w postaci pracy/oszczędności. Dobrze, że to tylko 3h od twojego miasta rodzinnego, ale szczerze? Wprowadzanie się do niego nie jest chyba najlepszym wyborem na sam początek.

krudzianna · 2016-02-12, 19:49

Hej

Miałam poniekąd podobną sytuację więc napiszę Ci jak to było u mnie i szczerze mówiąc radziłbym Ci działać podobnie

Przez rok pisałam z facetem(tylko i wyłącznie pisałam bo wszystkie próby spotkania kończyły się niczym ot przypadki losowe) skończyłam studia a w międzyczasie zaczęłam szukać pracy u niego w mieście i dopiero jak ja znalazłam to spakowałam się i poleciałam. Tylko też nie bezpośrednio do niego tylko do wynajętego mieszkania - między innymi z powodu bezpieczeństwa. I powoli poznawaliśmy się jako para a teraz jesteśmy narzeczeństwem.
Więc taki wyjazd to nie musi być nic złego ale mieszkanie od razu razem to hmm dla mnie nie jest najlepszy pomysł. I jeśli mówisz że do ewentualnej przeprowadzki jest trochę czasu to zacznij szukać pracy już dziś, zobaczysz jak będzie, czy bedze praca w zawodzie itp

**201803290936** · 2016-02-12, 19:58

Zanim podejmiesz tak ważne decyzje, spędźcie razem wakacje, jakiś co najmniej kilkudniowy urlop. Zobacz, czy po kilku dniach z tym facetem, nie będziesz miała większych wątpliwości. Może coś Cię zacznie w nim irytować. I tak dalej.

**Hultaj** · 2016-02-12, 20:01

hm
jako osoba która cięzko się zakochuje ja bym raczej zaryzykowała.
Jeśli tam się nie uda można wrócić i próbować dalej. Jeśli nie Wrocław to inne miasta.
Młoda jesteś nie przesadzaj.
Spoko praca to mega ważna rzecz, ale nie można myśleć kategoriami że nic lepszego w życiu Ci się nie trafi.
Może po prostu zamknij jakiś etap? Jeśli robisz jakieś uprawnienia to je zrób i dopiero wtedy wyjedź..?
Nie mów ludziom, że chcesz wyjechać za facetem bo jak Ci się nie uda to Cię wyśmieją. Ot. Chcesz popróbować szczęścia tam, masz prawo.

Inna sprawa że jest b wysokie prawdopodobieństwo że jako zabujana idealizujesz kolesia, wyjedziesz do niego a on będzie albo do Ciebie kompletnie nie pasowal albo miał Cię totalnie w tylku.

Zamiast się bać jak dla mnie powinnaś podjąć decyzję, czy jesteś gotowa na to, by np. za rok szukać pracy w Polsce, i układać życie od nowa. Jeśli tak to ja nie widzę problemu.

---------- Dopisano o 22:01 ---------- Poprzedni post napisano o 22:00 ----------

Cytat:

Zanim podejmiesz tak ważne decyzje, spędźcie razem wakacje, jakiś co najmniej kilkudniowy urlop. Zobacz, czy po kilku dniach z tym facetem, nie będziesz miała większych wątpliwości. Może coś Cię zacznie w nim irytować. I tak dalej.

super pomysł
2 tyg urlopu razem by móc wstępnie wyczuć na co się piszesz. To oczywiście i tak mało i na takim etapie znajomości wyzwanie, ale jakiś pogląd na pewno by Ci to dalo.

skara · 2016-02-12, 20:13

Ja z kolei jestem z tych w gorącej wodzie kąpanych i pewnie bym jechała. Jednak zanim to zrobisz to wybierz cały urlop i spędź go w jego mieszkaniu w Berlinie. Zacznij bliżej poznawać jego, miasto, dostosowywać się do rutyny i godzin pracy. To nie to samo co Cię czeka później, ale chociaż namiastka.

krolowazimy · 2016-02-12, 20:14

Ja się zgadzam z Hutlajem. Ryzykowałabym. Jak nie wyjdzie, to trudno. Możesz wrócić do Polski albo szukać czegoś w Europie lepszego sortu

weronisha · 2016-02-12, 20:34

Ja podam przykład mojej kuzynki:
Poznała w Polsce Amerykanina, który był znajomym znajomych. Spodobali się sobie i utrzymywali kontakt mailowy po jego wyjeździe. Ona raz poleciała do niego, on raz przyjechał do niej. Następnym razem leciała już do Vegas na ślub (jak w filmie

, ale dostała tylko wizę narzeczeńską, więc musieli się spieszyć). Od kilku lat żyją razem w stanach, mają dwójkę dzieci i z tego co wiem, to są szczęśliwi.

Salldin · 2016-02-12, 20:39

Poznalam na portalu spolecznosciowym rodaka mieszkajacego za granica. Zaczelismy pisac. Byl to znajomy mojej bardzo dobrej kolezanki, wiec moglam zrobic wywiad. Pozniej byly dlugie rozmowy telefoniczne i finalnie polecialam do niego na pare dni. Ogolnie facet na zywo okazal sie takim dupkiem, ze zal dupcie sciska.
Jednak,gdyby byl to totalnie obcy facet i nie mialabym podparcia od znajomych z kim mam do czynienia to nie polecialabym na pewno. Za duze ryzyko.

Ktos tu doradzil wspolne wakacje. Mysle, ze faktycznie zacznij od tego. Pojedzcie gdzie na tydzien lub dwa i wtedy bedzie latwiej podjac decyzje. W tej chwili pojechalabys w nieznane. Facet do konca nieznany, nie wiesz do konca jak zyje, co robi i jakby to bylo pod jednym dachem. Ryzyko duze, tu masz stabilizacje a jakby tam u niego nie wyszlo to budzisz sie z reka w nocniku, wracasz i zaczynasz wszystko od nowa.

Zacznij od wyjazdu wspolnego, po tym bedziesz wiedziala co zrobic

Djuno · 2016-02-12, 20:53

Zanim zamieszkałam z tż, widzieliśmy się trzy razy.

Ale to on się przeprowadził, więc było mi łatwiej. On w sumie też niewiele ryzykował, zawsze można wrócić, a zyskaliśmy wiele.

Do odważnych świat należy.

Salldin · 2016-02-12, 21:03

Cytat:

Napisane przez Djuno

Zanim zamieszkałam z tż, widzieliśmy się trzy razy.

Ale to on się przeprowadził, więc było mi łatwiej. On w sumie też niewiele ryzykował, zawsze można wrócić, a zyskaliśmy wiele.

Do odważnych świat należy.

A jak daleko musial sie przeprowadzac, jestescie z jednego miasta?

Djuno · 2016-02-12, 21:08

Cytat:

Napisane przez Salldin

A jak daleko musial sie przeprowadzac, jestescie z jednego miasta?

Mam straszną ochotę odpisać, że skoro wpisałam się w tym wątku, to na pewno chodziło mi o zmianę piętra w obrębie jednej klatki.
Daleko, nie mieszkam w Polsce.

Salldin · 2016-02-12, 21:38

Cytat:

Napisane przez Djuno

Mam straszną ochotę odpisać, że skoro wpisałam się w tym wątku, to na pewno chodziło mi o zmianę piętra w obrębie jednej klatki.
Daleko, nie mieszkam w Polsce.

To jak masz straszna ochote to to napisz, nikt Ci nie broni.
Pytalam, zeby dowiedziec sie, czy byla to przeprowadzka z dzielnicy do dzielnicy, z miasta do miasta czy jak w Twoim wypadku do innego kraju.
Jezeli do innego kraju to faktycznie Twoj TZ sporo "ryzykowal". Czasami jednak tak sie zdaza, ze trafi swoj na swego i nie ma co sie zastanawiac.

Djuno · 2016-02-12, 21:47

Przecież jakbyśmy byli z jednego miasta, to jakim cudem przeprowadziłby się po trzech spotkaniach i po co miałabym wrzucać to jako przykład w tym wątku, skoro wiadomo, że chodzi o wątpliwości ze zmianą pracy, środowiska, przyjaciół, itd.

Moja sytuacja jest analogiczna do sytuacji autorki. Nie miałam ochoty bawić się w związek na odległość, uznałam, że lepiej się sparzyć od razu, niż wozić po Europie przez kilka lat, marnując czas i nie poznając człowieka.

Mój chłopak niewiele ryzykował, miłość jest na tyle ważna w życiu, że warto próbować. Ryzykowalibyśmy, próbując ciągnąć to na odległość.

Salldin · 2016-02-12, 22:02

Cytat:

Napisane przez Djuno

Przecież jakbyśmy byli z jednego miasta, to jakim cudem przeprowadziłby się po trzech spotkaniach i po co miałabym wrzucać to jako przykład w tym wątku, skoro wiadomo, że chodzi o wątpliwości ze zmianą pracy, środowiska, przyjaciół, itd.

Moja sytuacja jest analogiczna do sytuacji autorki. Nie miałam ochoty bawić się w związek na odległość, uznałam, że lepiej się sparzyć od razu, niż wozić po Europie przez kilka lat, marnując czas i nie poznając człowieka.

Mój chłopak niewiele ryzykował, miłość jest na tyle ważna w życiu, że warto próbować. Ryzykowalibyśmy, próbując ciągnąć to na odległość.

Ludzie czasami z tego samego miasta od razu zamieszkuja razem zostawiajac swoje mieszkanie i wynajmujac je innym a jak cos nie wyjdzie to dupa blada, mieszkanie wynejete, gdzie tu przezimowac.

Wyjazd z miasta do miasta tez jest ryzykowny a z kraju to kraju to juz w ogole. Ryzykiem dla mnie jest porzucac tutaj obecna prace bo czesto po powrocie trzeba szukac juz innej. Z mieszkaniem bywa roznie. Ale przyznaje racje, milosc jest zbyt waznym uczuciem by je zaprzepascic i szczerze Tobie gratuluje, ze sie udalo

Pigeons · 2016-02-12, 22:06

Jestem w podobnej sytuacji i będę ryzykować. Lepiej szybciej się przekonać czy to "to" niż bujać się na odległość latami

natamcia · 2016-02-13, 11:15

Dzięki za odpowiedź dziewczyny.

Przede mną jeszcze długa droga: uznawanie dyplomów, szukanie pracy. W między czasie będziemy spędzać jak najwięcej czasu razem.

Rena · 2016-02-13, 11:36

no dobrze Ty mu zaproponowalas a co on na to?

krudzianna · 2016-02-13, 12:08

Z uznawaniem dyplomów itp nie powinno być problemu

szugarbejb · 2016-02-13, 12:38

Cytat:

Napisane przez Rena

no dobrze Ty mu zaproponowalas a co on na to?

Rena jak zwykle w punkt.
Bo ja nie doczytałam, żeby on był taki chętny na Twoje rewolucje i nie napisałaś o tym w jaki sposób on Ci pomoże się tam zaaklimatyzować.

Swoją drogą jak to się czasy zmieniły. Kiedyś mężczyzna żeby się na kawę spotkać to musiał się prawie oświadczać, a teraz wystarczy kilka spotkań żeby dziewczyna rzucila wzystko i jechała do innego kraju.

AngielskaPogoda · 2016-02-13, 12:40

Cytat:

Napisane przez szugarbejb

Rena jak zwykle w punkt.
Bo ja nie doczytałam, żeby on był taki chętny na Twoje rewolucje i nie napisałaś o tym w jaki sposób on Ci pomoże się tam zaaklimatyzować.

Swoją drogą jak to się czasy zmieniły. Kiedyś mężczyzna żeby się na kawę spotkać to musiał się prawie oświadczać, a teraz wystarczy kilka spotkań żeby dziewczyna rzucila wzystko i jechała do innego kraju.

No niestety, laski coraz mniej glowy uzywaja w kontaktach z facetami ....

natamcia · 2016-02-13, 14:02

Z jego strony już kilka razy padła ta propozycja. Ja zawsze obracałam to w żart.
W przyszły weekend spotykamy się w moim rodzinnym domu

Ercola · 2016-02-13, 14:17

Gdybym czuła dobre wibracje i czuła, że to "to" pewnie bym zaryzykowała bo miałam podobną sytuację. Poznałam faceta przez internet, polaka mieszkającego za granicą. Po niecałych 2 miesiącach i kilkunastu spotkaniach zamieszkaliśmy razem i tak sobie mieszkamy do dziś, niedługo stuknie nam kolejna rocznica

Rena · 2016-02-13, 14:40

A wysylas juz cv w Berlinie?

chwast · 2016-02-13, 16:38

Ja tez bym jechała, to sie nazywa życie. Przecież zawsze możesz wrócić do Polski.

2016-02-12, 17:00	#1
natamcia Raczkowanie Zarejestrowany: 2008-08 Lokalizacja: Wrocław Wiadomości: 58	Wyjazd do Berlina z miłości Cześć dziewczyny. Piszę na forum, ponieważ potrzebuję opinii osób, które nie są w jakikolwiek sposób obiektywne. Tak więc długo byłam sama. Nie potrafiłam znaleźć kogoś, z kim mogłabym być i pokochać. Aż do niedawna. W grudniu byłam w Poznaniu i spotkałam faceta, z którym od razu zaiskrzyło. Nie jest Polakiem, pochodzi z USA i mieszka w Berlinie. Jest starszy ode mnie 11 lat, ale nie odczuwam różnicy wieku, bo sama jestem bardzo dojrzała na swój wiek. Wymieniliśmy się telefonami i na początku tylko rozmawialiśmy na whatsapp. Później spotkaliśmy się jeszcze dwa razy i było cudownie. Wszystko gra i jest tak jak powinno być. Jest nas razem cudownie. Później on wyjechał na 3 tygodnie do domu do USA na święta i nowy rok. Pisaliśmy mniej przez różnicę czasu, ale ciągle był kontakt. Jednak ja nie potrafię tak na odległość, on też. Bardzo się męczę i nie mogę spać, jeść. Każde jego nieodpisanie na czas powoduje, że się strasznie męczę. Nawet teraz lecą mi łzy. Widzieliśmy się jeszcze kilka razy. Teraz on zaczął pisać mniej, a wczoraj mieliśmy poważną rozmowę. Oboje wiemy, że nie damy tak radę długo. Albo w lewo albo w prawo. Zaproponowałam, że mogę przeprowadzić się do Berlina. On ma tam bardzo poważne stanowisko i ma swoje własne mieszkanie, a ja bardzo dobrze mówię po niemiecku. Poza tym Berlin jest 3h od mojej rodzinnej miejscowości. Jednak boję się strasznie... Będę tam na początku zdana tylko na niego. Mam co prawda oszczędności itd, ale to jednak na pewno nie jest łatwe. Mieszkałam, co prawda zagranicą, ale nigdy nie było to kierowane takimi powódkami. Boję się również pracy poniżej kwalfikacji. Jestem inżynierem po Politechnice Wrocławskiej, mam nawet spoko pracę i jestem ambitna. Wiem, że na początku będę musiała znaleźć pracę gdziekolwiek. Z drugiej strony język mam opanowany i mam dach nad głową i jest on. Boję się niezaryzykować, a później żałować całe życie.... Była któraś z was podobnej sytuacji? __________________ Potrzeba jest bodźcem myśli, myśl podnieca do czynu. — John Steinbeck WYMIANKA https://wizaz.pl/forum/showthread.php?p=34549912 #post34549912 Proszę o odpisywanie na moim wątku. Dziękuję Start - 9.11.2011 Do celu pozostało zrzucić (kg): 10-9-8-7-6-5-4-3-2-1-0 BBL!

2016-02-12, 17:22	#6
natamcia Raczkowanie Zarejestrowany: 2008-08 Lokalizacja: Wrocław Wiadomości: 58	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości Spędziliśmy kilka weekendów razem i było to więcej niż 3 razy, lecz nie wynika to z mojej wiadomości - fakt. Jednak nie zmienia to faktu, że jest to ryzyko. Będziemy się teraz widzieć na przyszły weekend, bo mam delegację ;/ Jednak przeprowadzka wchodzi w grę maj/czerwiec. Muszę go lepiej poznać. Poznałam jego kuzynkę jak go odwiedziła i też często wysyła mi zdjęcia. Oczywiście zrobiłam research i linkedin wszystko potwierdza.... Ma referencje od mnóstwa osób. Wiem, że to jest szalone. Nie jestem osobą skłonną do takich poświęceń, ale jestem młoda i bardzo zakochana. Właśnie sama szukałam w nim kłmastw, ale wszystko co mówił, okazywało się prawdą. Rozumiem go, jest starszy i nie chce się bawić w jakieś związki na odległość. Sama też wytrzymam, jeżeli będę znała konkretny termin, kiedy będziemy razem. Z drugiej strony do odważnych świat należy. __________________ Potrzeba jest bodźcem myśli, myśl podnieca do czynu. — John Steinbeck WYMIANKA https://wizaz.pl/forum/showthread.php?p=34549912 #post34549912 Proszę o odpisywanie na moim wątku. Dziękuję Start - 9.11.2011 Do celu pozostało zrzucić (kg): 10-9-8-7-6-5-4-3-2-1-0 BBL!

2016-02-12, 18:07	#7
Telephone Meh. Zarejestrowany: 2015-03 Wiadomości: 183	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości Do odważnych, nie nieostrożnych. Nie pojechałabym mieszkać z nim w jednym mieszkaniu i bez jakichkolwiek pleców w postaci pracy/oszczędności. Dobrze, że to tylko 3h od twojego miasta rodzinnego, ale szczerze? Wprowadzanie się do niego nie jest chyba najlepszym wyborem na sam początek.

2016-02-12, 19:49	#8
krudzianna Przyczajenie Zarejestrowany: 2015-11 Wiadomości: 21	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości Hej Miałam poniekąd podobną sytuację więc napiszę Ci jak to było u mnie i szczerze mówiąc radziłbym Ci działać podobnie Przez rok pisałam z facetem(tylko i wyłącznie pisałam bo wszystkie próby spotkania kończyły się niczym ot przypadki losowe) skończyłam studia a w międzyczasie zaczęłam szukać pracy u niego w mieście i dopiero jak ja znalazłam to spakowałam się i poleciałam. Tylko też nie bezpośrednio do niego tylko do wynajętego mieszkania - między innymi z powodu bezpieczeństwa. I powoli poznawaliśmy się jako para a teraz jesteśmy narzeczeństwem. Więc taki wyjazd to nie musi być nic złego ale mieszkanie od razu razem to hmm dla mnie nie jest najlepszy pomysł. I jeśli mówisz że do ewentualnej przeprowadzki jest trochę czasu to zacznij szukać pracy już dziś, zobaczysz jak będzie, czy bedze praca w zawodzie itp

2016-02-12, 19:58	#9
201803290936 Konto usunięte Zarejestrowany: 2006-10 Wiadomości: 43 642	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości Zanim podejmiesz tak ważne decyzje, spędźcie razem wakacje, jakiś co najmniej kilkudniowy urlop. Zobacz, czy po kilku dniach z tym facetem, nie będziesz miała większych wątpliwości. Może coś Cię zacznie w nim irytować. I tak dalej.

2016-02-12, 20:13	#11
skara Zakorzenienie Zarejestrowany: 2007-03 Lokalizacja: Hiszpania Wiadomości: 5 079	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości Ja z kolei jestem z tych w gorącej wodzie kąpanych i pewnie bym jechała. Jednak zanim to zrobisz to wybierz cały urlop i spędź go w jego mieszkaniu w Berlinie. Zacznij bliżej poznawać jego, miasto, dostosowywać się do rutyny i godzin pracy. To nie to samo co Cię czeka później, ale chociaż namiastka.

2016-02-12, 20:14	#12
krolowazimy Wtajemniczenie Zarejestrowany: 2007-12 Lokalizacja: Białystok Wiadomości: 2 418	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości Ja się zgadzam z Hutlajem. Ryzykowałabym. Jak nie wyjdzie, to trudno. Możesz wrócić do Polski albo szukać czegoś w Europie lepszego sortu

2016-02-12, 20:34	#13
weronisha Raczkowanie Zarejestrowany: 2011-09 Lokalizacja: Poznań Wiadomości: 46	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości Ja podam przykład mojej kuzynki: Poznała w Polsce Amerykanina, który był znajomym znajomych. Spodobali się sobie i utrzymywali kontakt mailowy po jego wyjeździe. Ona raz poleciała do niego, on raz przyjechał do niej. Następnym razem leciała już do Vegas na ślub (jak w filmie , ale dostała tylko wizę narzeczeńską, więc musieli się spieszyć). Od kilku lat żyją razem w stanach, mają dwójkę dzieci i z tego co wiem, to są szczęśliwi.

2016-02-12, 20:39	#14
Salldin Raczkowanie Zarejestrowany: 2016-01 Wiadomości: 182	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości Poznalam na portalu spolecznosciowym rodaka mieszkajacego za granica. Zaczelismy pisac. Byl to znajomy mojej bardzo dobrej kolezanki, wiec moglam zrobic wywiad. Pozniej byly dlugie rozmowy telefoniczne i finalnie polecialam do niego na pare dni. Ogolnie facet na zywo okazal sie takim dupkiem, ze zal dupcie sciska. Jednak,gdyby byl to totalnie obcy facet i nie mialabym podparcia od znajomych z kim mam do czynienia to nie polecialabym na pewno. Za duze ryzyko. Ktos tu doradzil wspolne wakacje. Mysle, ze faktycznie zacznij od tego. Pojedzcie gdzie na tydzien lub dwa i wtedy bedzie latwiej podjac decyzje. W tej chwili pojechalabys w nieznane. Facet do konca nieznany, nie wiesz do konca jak zyje, co robi i jakby to bylo pod jednym dachem. Ryzyko duze, tu masz stabilizacje a jakby tam u niego nie wyszlo to budzisz sie z reka w nocniku, wracasz i zaczynasz wszystko od nowa. Zacznij od wyjazdu wspolnego, po tym bedziesz wiedziala co zrobic Edytowane przez Salldin Czas edycji: 2016-02-12 o 20:41

2016-02-12, 20:53	#15
Djuno Regulator reniferów Zarejestrowany: 2011-03 Wiadomości: 3 155	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości Zanim zamieszkałam z tż, widzieliśmy się trzy razy. Ale to on się przeprowadził, więc było mi łatwiej. On w sumie też niewiele ryzykował, zawsze można wrócić, a zyskaliśmy wiele. Do odważnych świat należy. __________________ Bo wy wszyscy naiwnie myślicie, że istnieje jakaś norma. Że wy ją tworzycie. Że do niej należycie. A gdzieś tam, za murem są oni - nienormalni.

2016-02-12, 21:47	#19
Djuno Regulator reniferów Zarejestrowany: 2011-03 Wiadomości: 3 155	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości Przecież jakbyśmy byli z jednego miasta, to jakim cudem przeprowadziłby się po trzech spotkaniach i po co miałabym wrzucać to jako przykład w tym wątku, skoro wiadomo, że chodzi o wątpliwości ze zmianą pracy, środowiska, przyjaciół, itd. Moja sytuacja jest analogiczna do sytuacji autorki. Nie miałam ochoty bawić się w związek na odległość, uznałam, że lepiej się sparzyć od razu, niż wozić po Europie przez kilka lat, marnując czas i nie poznając człowieka. Mój chłopak niewiele ryzykował, miłość jest na tyle ważna w życiu, że warto próbować. Ryzykowalibyśmy, próbując ciągnąć to na odległość. __________________ Bo wy wszyscy naiwnie myślicie, że istnieje jakaś norma. Że wy ją tworzycie. Że do niej należycie. A gdzieś tam, za murem są oni - nienormalni.

2016-02-12, 22:06	#21
Pigeons Zadomowienie Zarejestrowany: 2011-07 Lokalizacja: Mazowieckie Wiadomości: 1 401	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości Jestem w podobnej sytuacji i będę ryzykować. Lepiej szybciej się przekonać czy to "to" niż bujać się na odległość latami

2016-02-13, 11:15	#22
natamcia Raczkowanie Zarejestrowany: 2008-08 Lokalizacja: Wrocław Wiadomości: 58	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości Dzięki za odpowiedź dziewczyny. Przede mną jeszcze długa droga: uznawanie dyplomów, szukanie pracy. W między czasie będziemy spędzać jak najwięcej czasu razem. __________________ Potrzeba jest bodźcem myśli, myśl podnieca do czynu. — John Steinbeck WYMIANKA https://wizaz.pl/forum/showthread.php?p=34549912 #post34549912 Proszę o odpisywanie na moim wątku. Dziękuję Start - 9.11.2011 Do celu pozostało zrzucić (kg): 10-9-8-7-6-5-4-3-2-1-0 BBL!

2016-02-13, 11:36	#23
Rena Zakorzenienie Zarejestrowany: 2004-07 Lokalizacja: Paris Wiadomości: 29 331	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości no dobrze Ty mu zaproponowalas a co on na to?

2016-02-13, 12:08	#24
krudzianna Przyczajenie Zarejestrowany: 2015-11 Wiadomości: 21	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości Z uznawaniem dyplomów itp nie powinno być problemu

2016-02-13, 14:02	#27
natamcia Raczkowanie Zarejestrowany: 2008-08 Lokalizacja: Wrocław Wiadomości: 58	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości Z jego strony już kilka razy padła ta propozycja. Ja zawsze obracałam to w żart. W przyszły weekend spotykamy się w moim rodzinnym domu __________________ Potrzeba jest bodźcem myśli, myśl podnieca do czynu. — John Steinbeck WYMIANKA https://wizaz.pl/forum/showthread.php?p=34549912 #post34549912 Proszę o odpisywanie na moim wątku. Dziękuję Start - 9.11.2011 Do celu pozostało zrzucić (kg): 10-9-8-7-6-5-4-3-2-1-0 BBL!

2016-02-13, 14:17	#28
Ercola Zadomowienie Zarejestrowany: 2009-05 Lokalizacja: Gdańsk Wiadomości: 1 020	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości Gdybym czuła dobre wibracje i czuła, że to "to" pewnie bym zaryzykowała bo miałam podobną sytuację. Poznałam faceta przez internet, polaka mieszkającego za granicą. Po niecałych 2 miesiącach i kilkunastu spotkaniach zamieszkaliśmy razem i tak sobie mieszkamy do dziś, niedługo stuknie nam kolejna rocznica __________________ Nie wiem jak Ty, ale ja żyję RAPEM.

2016-02-13, 14:40	#29
Rena Zakorzenienie Zarejestrowany: 2004-07 Lokalizacja: Paris Wiadomości: 29 331	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości A wysylas juz cv w Berlinie?

2016-02-13, 16:38	#30
chwast Zakorzenienie Zarejestrowany: 2010-11 Wiadomości: 24 370	Dot.: Wyjazd do Berlina z miłości Ja tez bym jechała, to sie nazywa życie. Przecież zawsze możesz wrócić do Polski.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)