Schudnąć 20 - 30 kg

[Melonade]

Napisane przez Bella2212

cześć, można dołączyć? chciałabym schudnąć 30 kilo

Cześć, pewnie . Przeczytaj pierwszy post wątku i napisz nam swoją wagę, wzrost, historię odchudzania i coś o sobie jeśli masz ochotę .

[Zaczarowana_Truskawka]

Napisane przez Melonade

Oj tak, ja też nie mogę się doczekać zakupów po odchudzaniu,a teraz to jest jakaś porażka. Aż mi wstyd, że się nie mieszczę w większość rzeczy .

Bardzo chciałabym kupić sobie dopasowane jeansy lub sukienkę, w której wyglądałabym dobrze Powiem Ci, że mi też jest wstyd. W sklepach jest mnóstwo pięknych ubrań, w które nie wchodzę

Napisane przez Bella2212

cześć, można dołączyć? chciałabym schudnąć 30 kilo

Cześć

Napisz coś o sobie

Napisane przez aamidale

Wiadomka, zakuoy najlepszą nagrodą tez planuję sobie jakieś ciuszki kupić w przyszłym miesiącu

Co chcesz kupić?
Masz już jakieś ciuszki na oku?

Napisane przez nurek119

Ja tez nienawidzę zakupów a szczególnie głupia mi dlatego ze chodzę często z tz i to jemu bez powodu obrywa sie o to ze ubrania na mnie złe leżą
Ja sie zapisałam do takiej dziewczyny co szyje śliczne sukienki ale z tego co widziałam to same chodzimy w nich chodzą ale zobaczymy co mi poradzi
Napisz mi na priv adres mailowy to wyślę Ci zasady

Mój Tż ze mną nie chodzi na zakupy. On zawsze mówi, że wyglądam dobrze i trudno mu coś doradzić
Pytam się go czy wyglądam lepiej w ciemnych spodniach, czy w jasnych. On odpowiada, że w obu i takie z nim zakupy

Ostatnio kupiłam fajne legginsy i wyglądam w nich dobrze. Nie wiem jakim cudem


Zaraz Ci napiszę adres mailowy

Dziękuję

[aamidale]

Napisane przez Zaczarowana_Truskawka

Bardzo chciałabym kupić sobie dopasowane jeansy lub sukienkę, w której wyglądałabym dobrze Powiem Ci, że mi też jest wstyd. W sklepach jest mnóstwo pięknych ubrań, w które nie wchodzę



Cześć

Napisz coś o sobie



Co chcesz kupić?
Masz już jakieś ciuszki na oku?



Mój Tż ze mną nie chodzi na zakupy. On zawsze mówi, że wyglądam dobrze i trudno mu coś doradzić
Pytam się go czy wyglądam lepiej w ciemnych spodniach, czy w jasnych. On odpowiada, że w obu i takie z nim zakupy

Ostatnio kupiłam fajne legginsy i wyglądam w nich dobrze. Nie wiem jakim cudem


Zaraz Ci napiszę adres mailowy

Dziękuję

NIeee, ja lubię ciucholandy i buszowanie wśród półek...tam zawsze da się znaleźć coś super
Do sieciówek się zraziłam przed ekspedientki i mało ciekawy wybór. przez mój styl ubierania zawsze za mną łażą i zaglądają mi przez ramię. No sorry, idiotyczne podejście, prawdziwy złodziej z całą pewnością zrobi wszystko żeby się wyróżniać niechlujnym ubraniemW takim szmatexie jest więcej wyboru, ciuchy często są nowe a już na pewno lepsze jakościowo, wszystkie moje bluzki z top secret i h&m dawno są na szmatkach, natomiast te z rynku [czasem się zdarza coś do rzeczy..] i ciucholandu dalej wiszą w szafie urządzę sobie takie buszowanie i przyniosę kilka bluzek, moze jakąś sukienkę...

[Zaczarowana_Truskawka]

Napisane przez aamidale

NIeee, ja lubię ciucholandy i buszowanie wśród półek...tam zawsze da się znaleźć coś super
Do sieciówek się zraziłam przed ekspedientki i mało ciekawy wybór. przez mój styl ubierania zawsze za mną łażą i zaglądają mi przez ramię. No sorry, idiotyczne podejście, prawdziwy złodziej z całą pewnością zrobi wszystko żeby się wyróżniać niechlujnym ubraniemW takim szmatexie jest więcej wyboru, ciuchy często są nowe a już na pewno lepsze jakościowo, wszystkie moje bluzki z top secret i h&m dawno są na szmatkach, natomiast te z rynku [czasem się zdarza coś do rzeczy..] i ciucholandu dalej wiszą w szafie urządzę sobie takie buszowanie i przyniosę kilka bluzek, moze jakąś sukienkę...

Ja też lubię ciucholandy
Mam swoje 2 ulubione , w których można znaleźć fajne ubrania w dobrym stanie. Rok temu kupiłam w ciucholandzie piękną fioletową sukienkę na jedno ramię Kosztowała coś ok. 20 zł. Bardzo ją lubię nosić

Zgadzam się, że czasami można trafić na fajne ciuchy i z dobrego gatunku materiału

[ch_aga]

Napisane przez Melonade

A co dokładnie z siłowych ćwiczysz? Też jestem ich fanką .

Kettlebell Ale ostatnio mam lenia na maksa, ba już rok mam lenia bo ostatnie moje ćwiczenia były w zeszłe lato

Napisane przez nurek119

te na powietrzu do mnie nie przemawiaja wstydze się tam ćwiczyc

Ja może się nie wstydzę ale do mnie też nie przemawiają. Bo porządny trening powinien być poprzedzony rozgrzewką a zakończony rozciąganiem. Nie bardzo jest jak to wykonać przy tych sprzętach.

Napisane przez aamidale

Z kartoflami i w ogóle kaszami to najlepiej po razie na tydzien - wszystkiego sobie dostarczysz i nic CI się nie znudzi Dziś ryż, jutro kasza, pojutrze pęczak, następnego dnia ziemniak - jak dla mnie tak jest najbardziej racjonalnie.

Ja właśnie tak robię, ale ja uwielbiam wszelkiego rodzaju kasze a ziemniaki mogą nie istnieć, no może do kotlecika mielonego z mizerią

Napisane przez Malinka_Malinka

Z niecierpliwością czekam już na piątkowe ważenie, ciekawe czy coś się ruszyło? A jak u Was? jakie przeczucia?

Wybaczcie ale ja będę się ważyła w poniedziałki. Wiem, że zasady są inne ale konkretnie jestem na redukcji od tego poniedziałku więc ta waga jest moją początkową do odchudzania. Chociaż wzięłam się za siebie już od marca więc już sama nie wiem, bo przez jakiś miesiąc przestałam się pilnować.

Napisane przez Malinka_Malinka

Bo moim największym błędem było to, że jadłam dwa razy dziennie rano na szybko, opychałam się zaś wieczorem. Więc organizm głodował i magazynował, bądź na noc był za bardzo obciążony.
Od kiedy jem 5 razy dziennie jakoś sama waga spadła.

I ja chudnę dopiero wtedy jak jem. Więc teraz staram się trzymać pór i te 5 posiłków wszamać Często otyli ludzie mówią, że jedzą jak wróbelek a nie chudną. I mają rację, bo aby schudnąć trzeba właśnie jeść, aby organizm pracował spalając kalorie. Oczywiście tych kalorii powinno się dostarczać mniej niż jest zapotrzebowanie i zdrowe posiłki jadać. No tak, wszystko to w teorii wiem, tylko czemu tak późno wcielam je w życie

Napisane przez Melonade

Wszyscy na utrzymaniu mówią, że ciężko, a ja mam wrażenie, że to już będzie łatwizna . Jak mi się uda zrzucić 20kg to już będę superwoman i mogę zrobić wszystko!!

A czy forum przetrwa lata to tylko od nas zależy . No chyba, że cały portal ktoś usunie, w co wątpię .
Także nie pozostaje nic, jak tylko się udzielać .

Oj ja też jestem z tych którym trudno będzie utrzymać wagę A co do trwania forum, jak założyłam konto to na wizażu buszowało trochę ponad 100 wizażanek a teraz ... liczone w tysiącach; teraz ponad 24 tysiące

Napisane przez nurek119

ja jestem pewna, że będzie super ale będę pić piwo i pewnie jakieś przekąski też wpadną

Oj tam, kolejnego dnia zrobisz sobie małą głodóweczkę - dwa lekkie posiłki: rano i wieczorem, w ciągu dnia tylko napoje i jakiś owoc - na mnie działa A jeden dzień można wytrzymać.
Bella witaj.
Pozdrawiam

[Zaczarowana_Truskawka]

Pogadałam z Tż przez telefon i idę spać.
Jeszcze tydzień i w końcu go zobaczę


Jestem z siebie dumna, bo udało mi się dzisiaj ruszyć tyłek i ćwiczyć
Zrobiłam brzuszki, ćwiczyłam zumbę, a jutro zaczynam wyzwanie skakankowe

Dobranoc

[aamidale]

Napisane przez Zaczarowana_Truskawka

Ja też lubię ciucholandy
Mam swoje 2 ulubione , w których można znaleźć fajne ubrania w dobrym stanie. Rok temu kupiłam w ciucholandzie piękną fioletową sukienkę na jedno ramię Kosztowała coś ok. 20 zł. Bardzo ją lubię nosić

Zgadzam się, że czasami można trafić na fajne ciuchy i z dobrego gatunku materiału

Tez mam parę ciuchow z second handu z których prędko nie zrezygnuję poza tym tam jakoś łatwiej dostać bluzki dopasowane do dużego biustu.

---------- Dopisano o 21:53 ---------- Poprzedni post napisano o 21:52 ----------

Napisane przez Zaczarowana_Truskawka

Pogadałam z Tż przez telefon i idę spać.
Jeszcze tydzień i w końcu go zobaczę


Jestem z siebie dumna, bo udało mi się dzisiaj ruszyć tyłek i ćwiczyć
Zrobiłam brzuszki, ćwiczyłam zumbę, a jutro zaczynam wyzwanie skakankowe

Dobranoc

a ja zgrzytam zębami jak mój wychodzi na nocki...współczuję Ci

[Zaczarowana_Truskawka]

Napisane przez aamidale

Tez mam parę ciuchow z second handu z których prędko nie zrezygnuję poza tym tam jakoś łatwiej dostać bluzki dopasowane do dużego biustu.

a ja zgrzytam zębami jak mój wychodzi na nocki...współczuję Ci

Mój jest kierowcą, więc widzę go 7 dni w miesiącu. W trasie jest 3 tygodnie, a poźniej wraca do domu na tydzień Czasami gdy jest blisko domu to wraca na weekend. Nie jest łatwo. Znam go już kilka lat, ale dopiero teraz jesteśmy w związku. To nasze początki,więc nie jest latwo. Mam nadzieję, że damy sobie radę z odległością. Teraz będzie w domu dwa tygodnie, bo ma urlop

Od razu zaznaczę, że nie mieszkamy razem.


Idę spać, bo już mi się oczy zamykają.

[Melonade]

Napisane przez ch_aga

Kettlebell Ale ostatnio mam lenia na maksa, ba już rok mam lenia bo ostatnie moje ćwiczenia były w zeszłe lato

Ale ile kg? W ogóle w domu ćwiczysz jakiś konkretny zestaw czy na siłowni czy jak? Zastanawiam się czy kupić ... Chociaż wydaje mi się, że już lepiej zainwestować w sztangę .

Wybaczcie ale ja będę się ważyła w poniedziałki. Wiem, że zasady są inne ale konkretnie jestem na redukcji od tego poniedziałku więc ta waga jest moją początkową do odchudzania. Chociaż wzięłam się za siebie już od marca więc już sama nie wiem, bo przez jakiś miesiąc przestałam się pilnować.

Ważyć się możesz kiedy chcesz, ale tabelkę robię na podstawie danych, które dostanę w piątek, ewentualnie w sobotę, jak się ktoś załapie, zanim tu wkleję (a to raczej wyczyn nie jest, bo nie robię tego zazwyczaj rano ). Także możesz podać swoją wagę z poniedziałku w piątek, możesz się ważyć drugi raz do tabelki, jak chcesz ...

I ja chudnę dopiero wtedy jak jem. Więc teraz staram się trzymać pór i te 5 posiłków wszamać Często otyli ludzie mówią, że jedzą jak wróbelek a nie chudną. I mają rację, bo aby schudnąć trzeba właśnie jeść, aby organizm pracował spalając kalorie. Oczywiście tych kalorii powinno się dostarczać mniej niż jest zapotrzebowanie i zdrowe posiłki jadać. No tak, wszystko to w teorii wiem, tylko czemu tak późno wcielam je w życie

Niestety, po pierwsze najsłynniejsze jest "Mniej Żreć", bo faktycznie, jak ktoś zjada 7 tys. kcal dziennie z fastfoodów i słodyczy to powinien jeść mniej. Problem pojawia się, jak się okazuje, że jemy sobie 5 zdrowych posiłków i okazuje się, że one mają łącznie 1000kcal. Dlatego na początku, moim zdaniem, najlepiej jest jednak liczyć kalorie, bo nieświadomie można jeść o wiele za mało. Co z tego, że przez pierwsze 3-4 tygodnie schudniemy dużo, jak później waga stanie albo będzie rosnąć, metabolizm rozwalony ...
Ja nigdy nie poprę osoby, która tak robi celowo, bo już sama się przekonałam na własnej (i nie tylko) skórze, że skutki są tragiczne.

Po drugie - ważne jest co jemy, a nie tylko ile jemy. Tak, organizmowi jest wszystko jedno czy nasze 20g białka jest z upieczonej piersi z kurczaka bez skóry, zrobionej w domu czy z mcnuggetsów z McDonald's . Różnica jest taka, że przy tym drugim dostarczamy sobie też całe mnóstwo innych świństw. Stąd moje kolejne uwielbienie do liczenia makroskładników - jak najbardziej można sobie pozwolić na nie do końca czyste jedzenie, nawet na fast fooda, ale trzeba przy tym wiedzieć ile się go je i co się je poza tym. Znacie tę historię, gdzie gość jadł tylko i wyłącznie w McD i schudł bodajże kilkanaście kilogramów? Da się? Da się. Tylko on to miał skrupulatnie policzone. Nie tylko kalorie i rozkład węglowodanów, tłuszczu i białka, ale też ilość soli, cukru i poszczególnych pierwiastków. Poza tym był zdrowy.

Po trzecie - hormony i zdrowie ogólnie. Gdyby wystarczyło przyjmować mniej kalorii niż się spala, żeby schudnąć, to nikt by nie miał problemów z odchudzaniem. Niestety, to nie jest takie proste. Ogromną rolę odgrywają hormony, które w dzisiejszych czasach u znacznej grupy osób szwankują (i spora część z tego o tym nie wie). I branie sztucznych hormonów nie pomaga, bo nie rozwiązuje problemu, a tylko maskuje objawy. Kolejna rzecz to insulinoodporność, nietolerancje i alergie pokarmowe i wieeele innych chorób itp. Dlatego niektórzy sobie jedzą czasem fast fooda i czekoladę i chudną, a inne wyliczają co do grama ilości kurczaków i ziarenek ryżu, a schudnąć nie mogą, tu już trzeba się bardziej zagłębić w problem i dobrać odpowiednią dietę. Często potrzeba wielu miesięcy np. na znalezienie nietolerancji, stosuje się diety eliminacyjne itd.

No to mnie natchnęło, żeby się rozpisać . A mogłabym więcej i więcej . Chciałam tylko przypomnieć, że czasami to nie jest aż takie łatwe, jak by się chciało, ale wszystko jest do zrobienia! Czasem, jak jedna rzecz nie pomaga to trzeba szukać kolejnej i kolejnej. A najlepiej zrobić badania i zasięgnąć porad od kogoś, kto faktycznie się na tym zna, niestety w Polsce o to ciężko na razie ...

Ale jedna rzecz jest najbardziej wkurzająca - można tyle wiedzieć i zdawać sobie sprawę z tylu rzeczy, a i tak czasem wprowadzić to wszystko w życie to już osobna bajka i się wydaje, że to jest nierealne. Chociaż to wcale nie są trudne rzeczy ...

Jednym słowem - to wszystko siła naszego umysłu?

Oj tam, kolejnego dnia zrobisz sobie małą głodóweczkę - dwa lekkie posiłki: rano i wieczorem, w ciągu dnia tylko napoje i jakiś owoc - na mnie działa A jeden dzień można wytrzymać.

Żadnych głodówek . Następnego dnia trzeba po prostu wrócić do zdrowego odżywiania, jak gdyby nigdy nic! Albo się mocno trzymać i nie pić alkoholu i nie jeść świństw albo potraktować to jako cheat meal/cheat day i tyle.
(znowu, takie to proste, nie? )

[Malinka_Malinka]

Napisane przez Zaczarowana_Truskawka

Masz synka? Mogę spytać ile ma lat?

Mam dwoje dzieci syna i córę w wieku 12 i 2 lat

---------- Dopisano o 23:14 ---------- Poprzedni post napisano o 23:12 ----------

Napisane przez Zaczarowana_Truskawka

Wiecie co sobie postanowiłam? Jak schudnę to idę na zakupy. Kupię fajne jeansy, sukienkę i bluzki
Teraz jak chodzę na zakupy, to się czasami wstydzę Wszystkie ubrania są szyte na szczupłe osoby

Zgadzam się z Tobą, a w osiedlowych sklepikach mają głównie małe rozmiary.

---------- Dopisano o 23:16 ---------- Poprzedni post napisano o 23:14 ----------

Napisane przez Bella2212

cześć, można dołączyć? chciałabym schudnąć 30 kilo

Witamy.
Mam nadzieję że zostaniesz z nami na dłużej.

[Melonade]

W ogóle to przyszłam tu nadrobić zaległości i zapytać Was o zdanie, bo nie wiem co zrobić ze swoimi ćwiczeniami.
Jakoś kompletnie "nie czuję" już tego shreda. Wcześniej mnie cieszyło, fajnie, że zrobiłam w końcu coś, co postanowiłam, że szłam z tym programem. 1 level trochę mnie nudził (nie mylić z tym, że byłam za dobra w nim), zaczął się drugi i zachwycały mnie te ćwiczenia. Tylko przestałam po 2 dniach (nie z lenistwa, o dziwo). I wczoraj do tego wróciłam i w ogóle mi się nie podobają te ćwiczenia, poza kilkoma. Nie wiem co zrobić - robić na siłę ten level do końca (czyli jeszcze 7 razy ) i 3 level do końca (kolejne 10 razy) i mieć satysfakcję, że to skończyłam w końcu czy wybrać jakieś☠inne ćwiczenia?

[aczytowaznejest]

Hey, mam 160 i waze 80 kg, przytylam wciągu roku 20 kg a to toczen, prolaktyna zbyt wysoka...marze, by to zrzucic, cwicze od kilku dni po min 20 min, ale ciezko mi przejsc na diete, a wiem ze bez tegl nic mi sie nie uda pomozcie♥

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Melonade]

Napisane przez aczytowaznejest

Hey, mam 160 i waze 80 kg, przytylam wciągu roku 20 kg a to toczen, prolaktyna zbyt wysoka...marze, by to zrzucic, cwicze od kilku dni po min 20 min, ale ciezko mi przejsc na diete, a wiem ze bez tegl nic mi sie nie uda pomozcie♥

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Cześć, a z czego Ci najciężej zrezygnować? Wrzuć kilka swoich przykładowych aktualnych jadłospisów .

[aczytowaznejest]

Najgorsze jest podjadanie miedzy posilkami, biegam do lodowki z nudów, ciezko mi zrezygnowac ze slodyczy, pije tylko wode...jak cos mi zasmakuje potrafie jesc do oporu, staram sie to ograniczac, ale jest bardzo ciezko

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Bella2212]

Napisane przez aamidale

siemasz, jasne napisz coś więcej o sobie

Napisane przez nurek119

Czesc

Napisane przez Melonade

Cześć, pewnie . Przeczytaj pierwszy post wątku i napisz nam swoją wagę, wzrost, historię odchudzania i coś o sobie jeśli masz ochotę .

Napisane przez Zaczarowana_Truskawka

Cześć

Napisz coś o sobie

Napisane przez ch_aga

Bella witaj.
Pozdrawiam

Napisane przez Malinka_Malinka

Witamy.
Mam nadzieję że zostaniesz z nami na dłużej.

dziękuję za miłe powitanie widzę, że wątek jest pełen życia
Zacznę od tego jak tu trafiłam: uwielbiam kosmetyki i od niedawna prowadzę swojego bloga (jak widać w opisie) i ze względu na to zainteresowanie byłam bywalczynią wizażu. Niedawno odkryłam, że są tu również wątki dotyczące zrzucania wagi i postanowiłam poszukać jakiegoś z dziewczynami o większej masie bo naprawdę frustrujące było dla mnie odchudzanie się z dziewczynami, które biadolą, że muszą schudnąć 5 kilo bo ważą 65 i im z tym tak źle i są grube
(nie mówię, że to coś złego bo jak komuś przeszkadza 5 kilo to niech zrzuca, ale po prostu nie czułam się dobrze w takiej grupie).

Więcej o mnie to : studiuję we Wrocławiu Finanse i Rachunkowość, teraz idę na 3 rok, mam 22 lata.... mam prawie 180 cm i ważę niewiele ponad 100 jak już pisałam chciałabym zrzucić 30 kilo obciążenia

co do historii odchudzania to (mam nadzieję, że nie zanudzę):
nigdy nie byłam szczupła, ale też nie gruba. Miałam budowę "normalną". Jednak w mojej rodzinie jest sporo osób bardzo szczupłych i uchodziłam zawsze za osobę większą. Słyszałam czasami teksty (nawet od mamy), że mogłabym poćwiczyć itp. Szczerze mówiąc to jak patrzę na zdjecia z podstawówki i gimnazjum to zupełnie nie rozumiem czego Ci ludzie ode mnie chcieli....(mogę wam kiedyś pokazać jak jesteście zainteresowane).
Natomiast gdy poszłam do Liceum, trafiłam do nowej szkoły, która mi się nie podobała i nowej klasy w której się źle czułam. Był to dla mnie ciężki okres i zaczęłam na to reagować jedzeniem czipsów i słodyczy po kryjomu w pokoju po powrocie ze szkoły. Waga skoczyła jakoś do 86 kg...
Wtedy pojawił się "genialny" pomysł aby brać tabletki hamujące apetyt meridia (może znacie). Schudłam na nich do poziomu 72 kilo i czułam się dobrze, chociaż chciałam zrzucić więcej. (Swoją drogą wtedy wszyscy w rodzinie zachwycali się jaka jestem szczupła, a jak przed "przytyciem" ważyłam dokładnie tyle samo to uchodziłam za tą "grubszą") . Przy tych tabletkach jadłam dwa mikroskopijne posiłki w ciągu dnia: rano z trudem jedną kanapkę i po szkole jakiś mizerny obiad. Dodam że te kilkanaście kilo schudłam w niecały miesiąc.
Efekt jojo oczywiście wkrótce się pojawił, ale na początku nieznaczny. Jednak gdy w trzeciej klasie liceum zrobiłam prawo jazdy zaczęło się moje uzależnienie od McDonalda. Wcześniej miałam do niego daleko, a jak zaczęłam jeździć autem to się podjeżdżało do makdrjawa. Przeze mnie przytyła też trochę moja siostra, ale nie tak dużo jak ja ponieważ ona jeździ ze mną czasem, a od kiedy studiuję (czyli już trzy lata) to tylko czasem w weekend ją wyciągnę albo jak jestem w domu na wakacjach.
Natomiast ja chodzę też jak jestem na studiach (czasami dwa razy dziennie , ale to rzadko mi się zdarza). W sumie pierwszy raz komuś o tym opowiadam bo robię to w tajemnicy, pierwszy raz mówię głośno, że mam z tym problem.
gdy ważyłam około 96 kilo poszłam do dietetyczki (to było rok temu). Ułożyła mi jadłospis, nauczyła mnie zdrowo się odżywiać i podkręcić metabolizm. Dodatkowo ćwiczyłam z Chodakowską, biegałam.... bieganie szło mi naprawdę nieźle, jak się ma moją tuszę to na początku trucht przez kilka minut to wyczyn a ja doszłam do formy że biegałam prawie 20 minut i krótka przerwa. Ważyłam już mniej niż 85 kilo.
Niestety zmarł ktoś w mojej rodzinie, moja siostra trafiła do szpitala z przewlekłą chorobą i zaprzestałam wizyt u dietetyczki; potem miałam złamane żebro więc i ćwiczenia zostały odstawione.
I powiem wam, że waga nie po diecie cud ale po racjonalnym odchudzaniu była bardzo stabilna. Wróciło mi niewiele a zaczęłam jeść dość normalnie.... Wszystko by było okej gdyby nie to, że jakoś na wiosnę stwierdziłam że chcę wrócić do chudnięcia. Wstydziłam się iść do dietetyczki nawet jeśli wróciło mi tylko kilka kilo. Wtedy wpadłam na "genialny: pomysł, ze kilka dni się przegłodzę, spadnie mi ta nadwyżka i wrócę do zdrowego odżywiania. Ale skończyło się to tak, ze albo stwierdzałam, że dieta od jutra więc dzisiaj trzeba iść do McDonalda "ostatni raz", albo się głodziłam do 18 a potem nie wytrzymywałam i jadłam co popadnie, albo leciałam szybko do sklepu czy do maka.... i właśnie w ten sposób przekroczyłam 100.

Obecnie napisałam do swojej dietetyczki jaka jest sytuacja i że jest mi głupio, ale chcę zacząć od nowa i nie chcę dłużej zwlekać mimo tego, że się wstydzę.... przyjęła mnie bardzo serdecznie (świetna kobieta!) i powiedziała, że jest ze mnie dumna i żebym uczyła się na własnych błędach.
Dodatkowo chodzę teraz ze swoim przyjacielem (znamy się od 9 lat) i on jest ode mnie wyższy trochę a waży 65 kilo, więc się domyślacie jak razem wyglądamy.... a poza tym jesteśmy razem już kilka miesięcy a ja wstydzę się iść do niego i poznać jego rodziców (a wcześniej się nie poznaliśmy bo albo on przychodził do mnie, albo spotykaliśmy się gdzieś na mieście).

No i sorry za ten długi post, ale pytałyście to już wylałam wszystkie swoje żale
Mam do siebie żal o to ile kasy zostawiłam w tym McDonaldzie przez te 4 lata.... no masę! w dodatku przytyłam, totalnie mi się zepsuła cera (kiedyś miałam normalną i zero wyprysków- no idealna) a teraz mam trądzik i zaczęły mi się mocno przetłuszczać włosy. Oraz to, że wciągnęłam w to moje siostry, a jedna z nich jest jeszcze dzieckiem (póki co szczupła, ale jak tak dalej pójdzie... no i wiadomo, że chodzi też o zdrowie)

Wszystko mam udokumentowane na zdjęciach jakbyście chciały np. zobaczyć jak cera się zmieniła przez te śmieci.....

dobra, skończyłam.... możecie mnie objechać bo zasługuję....
dobrej nocy

[Melonade]

Napisane przez Bella2212

dziękuję za miłe powitanie widzę, że wątek jest pełen życia
Zacznę od tego jak tu trafiłam: uwielbiam kosmetyki i od niedawna prowadzę swojego bloga (jak widać w opisie) i ze względu na to zainteresowanie byłam bywalczynią wizażu. Niedawno odkryłam, że są tu również wątki dotyczące zrzucania wagi i postanowiłam poszukać jakiegoś z dziewczynami o większej masie bo naprawdę frustrujące było dla mnie odchudzanie się z dziewczynami, które biadolą, że muszą schudnąć 5 kilo bo ważą 65 i im z tym tak źle i są grube
(nie mówię, że to coś złego bo jak komuś przeszkadza 5 kilo to niech zrzuca, ale po prostu nie czułam się dobrze w takiej grupie).

Więcej o mnie to : studiuję we Wrocławiu Finanse i Rachunkowość, teraz idę na 3 rok, mam 22 lata.... mam prawie 180 cm i ważę niewiele ponad 100 jak już pisałam chciałabym zrzucić 30 kilo obciążenia

co do historii odchudzania to (mam nadzieję, że nie zanudzę):
nigdy nie byłam szczupła, ale też nie gruba. Miałam budowę "normalną". Jednak w mojej rodzinie jest sporo osób bardzo szczupłych i uchodziłam zawsze za osobę większą. Słyszałam czasami teksty (nawet od mamy), że mogłabym poćwiczyć itp. Szczerze mówiąc to jak patrzę na zdjecia z podstawówki i gimnazjum to zupełnie nie rozumiem czego Ci ludzie ode mnie chcieli....(mogę wam kiedyś pokazać jak jesteście zainteresowane).
Natomiast gdy poszłam do Liceum, trafiłam do nowej szkoły, która mi się nie podobała i nowej klasy w której się źle czułam. Był to dla mnie ciężki okres i zaczęłam na to reagować jedzeniem czipsów i słodyczy po kryjomu w pokoju po powrocie ze szkoły. Waga skoczyła jakoś do 86 kg...
Wtedy pojawił się "genialny" pomysł aby brać tabletki hamujące apetyt meridia (może znacie). Schudłam na nich do poziomu 72 kilo i czułam się dobrze, chociaż chciałam zrzucić więcej. (Swoją drogą wtedy wszyscy w rodzinie zachwycali się jaka jestem szczupła, a jak przed "przytyciem" ważyłam dokładnie tyle samo to uchodziłam za tą "grubszą") . Przy tych tabletkach jadłam dwa mikroskopijne posiłki w ciągu dnia: rano z trudem jedną kanapkę i po szkole jakiś mizerny obiad. Dodam że te kilkanaście kilo schudłam w niecały miesiąc.
Efekt jojo oczywiście wkrótce się pojawił, ale na początku nieznaczny. Jednak gdy w trzeciej klasie liceum zrobiłam prawo jazdy zaczęło się moje uzależnienie od McDonalda. Wcześniej miałam do niego daleko, a jak zaczęłam jeździć autem to się podjeżdżało do makdrjawa. Przeze mnie przytyła też trochę moja siostra, ale nie tak dużo jak ja ponieważ ona jeździ ze mną czasem, a od kiedy studiuję (czyli już trzy lata) to tylko czasem w weekend ją wyciągnę albo jak jestem w domu na wakacjach.
Natomiast ja chodzę też jak jestem na studiach (czasami dwa razy dziennie , ale to rzadko mi się zdarza). W sumie pierwszy raz komuś o tym opowiadam bo robię to w tajemnicy, pierwszy raz mówię głośno, że mam z tym problem.
gdy ważyłam około 96 kilo poszłam do dietetyczki (to było rok temu). Ułożyła mi jadłospis, nauczyła mnie zdrowo się odżywiać i podkręcić metabolizm. Dodatkowo ćwiczyłam z Chodakowską, biegałam.... bieganie szło mi naprawdę nieźle, jak się ma moją tuszę to na początku trucht przez kilka minut to wyczyn a ja doszłam do formy że biegałam prawie 20 minut i krótka przerwa. Ważyłam już mniej niż 85 kilo.
Niestety zmarł ktoś w mojej rodzinie, moja siostra trafiła do szpitala z przewlekłą chorobą i zaprzestałam wizyt u dietetyczki; potem miałam złamane żebro więc i ćwiczenia zostały odstawione.
I powiem wam, że waga nie po diecie cud ale po racjonalnym odchudzaniu była bardzo stabilna. Wróciło mi niewiele a zaczęłam jeść dość normalnie.... Wszystko by było okej gdyby nie to, że jakoś na wiosnę stwierdziłam że chcę wrócić do chudnięcia. Wstydziłam się iść do dietetyczki nawet jeśli wróciło mi tylko kilka kilo. Wtedy wpadłam na "genialny: pomysł, ze kilka dni się przegłodzę, spadnie mi ta nadwyżka i wrócę do zdrowego odżywiania. Ale skończyło się to tak, ze albo stwierdzałam, że dieta od jutra więc dzisiaj trzeba iść do McDonalda "ostatni raz", albo się głodziłam do 18 a potem nie wytrzymywałam i jadłam co popadnie, albo leciałam szybko do sklepu czy do maka.... i właśnie w ten sposób przekroczyłam 100.

Obecnie napisałam do swojej dietetyczki jaka jest sytuacja i że jest mi głupio, ale chcę zacząć od nowa i nie chcę dłużej zwlekać mimo tego, że się wstydzę.... przyjęła mnie bardzo serdecznie (świetna kobieta!) i powiedziała, że jest ze mnie dumna i żebym uczyła się na własnych błędach.
Dodatkowo chodzę teraz ze swoim przyjacielem (znamy się od 9 lat) i on jest ode mnie wyższy trochę a waży 65 kilo, więc się domyślacie jak razem wyglądamy.... a poza tym jesteśmy razem już kilka miesięcy a ja wstydzę się iść do niego i poznać jego rodziców (a wcześniej się nie poznaliśmy bo albo on przychodził do mnie, albo spotykaliśmy się gdzieś na mieście).

No i sorry za ten długi post, ale pytałyście to już wylałam wszystkie swoje żale
Mam do siebie żal o to ile kasy zostawiłam w tym McDonaldzie przez te 4 lata.... no masę! w dodatku przytyłam, totalnie mi się zepsuła cera (kiedyś miałam normalną i zero wyprysków- no idealna) a teraz mam trądzik i zaczęły mi się mocno przetłuszczać włosy. Oraz to, że wciągnęłam w to moje siostry, a jedna z nich jest jeszcze dzieckiem (póki co szczupła, ale jak tak dalej pójdzie... no i wiadomo, że chodzi też o zdrowie)

Wszystko mam udokumentowane na zdjęciach jakbyście chciały np. zobaczyć jak cera się zmieniła przez te śmieci.....

dobra, skończyłam.... możecie mnie objechać bo zasługuję....
dobrej nocy

Nawet nie wiesz, jak bardzo Twoja historia podobna jest do mojej. Doskonale Cię rozumiem. To jedzenie w tajemnicy, wstyd przed przyznaniem się do tego, problemy z cerą, która była idealna, to "odchudzam się od jutra, dzisiaj ostatni raz zjem w Mc", to że całe życie mi mówili, że jestem gruba, a kompletnie nie byłam i wiele bym dała, żeby znów wyglądać jak wtedy ...
No i odchudzanie się z osobami, które mają 5 wyimaginowanych kilogramów do zrzucenia - dramat. Sama byłam taką osobą "zrzucę 5kg i będzie super, teraz jestem tłusta" i ja wiem,☠że człowiek się wtedy źle czuje, ale to co się dzieje, jak się zamiast stracić 5kg przytyje 20 to jest już zupełnie inny poziom ...
Fajnie,☠że masz wsparcie od dietetyczki, że jest miła i już Ci pomogła. Możesz się z nami dzielić tą tajemną wiedzą, którą Ci przekazuje .
A kazała Ci robić jakieś badania?


Objechać Cię? Za co? Każda z nas ma jakąś przeszłość, nikt się nie rodzi z wagą 100/90/80/70 kg ... Wątpię, żeby "objechanie" cokolwiek pomogło. Ani to nie motywuje, ani nie zmusza do myślenia, tylko wkurza albo smuci, a to prowadzi do kolejnego jedzenia w tajemnicy.
Najważniejsze to rozumieć swoje błędy i się do nich przyznawać! A potem się z nich uczyć, nawet jeżeli je powielamy ...
I szukać rozwiązań. Nic się niestety nie stanie "już". Ale "już" można zmienić myślenie i się starać. Pewnie Ci o tyle łatwiej, że masz gotowy jadłospis, więc korzystaj z tego .


Swoją drogą, ja rozważałam i rozważam nadal i dietetyka i trenera personalnego. Ale najzwyczajniej w świecie się wstydzę i boję. To dopiero jest głupie.

[aamidale]

Napisane przez Zaczarowana_Truskawka

Mój jest kierowcą, więc widzę go 7 dni w miesiącu. W trasie jest 3 tygodnie, a poźniej wraca do domu na tydzień Czasami gdy jest blisko domu to wraca na weekend. Nie jest łatwo. Znam go już kilka lat, ale dopiero teraz jesteśmy w związku. To nasze początki,więc nie jest latwo. Mam nadzieję, że damy sobie radę z odległością. Teraz będzie w domu dwa tygodnie, bo ma urlop

Od razu zaznaczę, że nie mieszkamy razem.


Idę spać, bo już mi się oczy zamykają.

No to podziwiam Was i jestem mile zaskoczona, niewielu młodych ludzi poświęciłoby w obecnych czasacj cokolwiek dla zaczynającego się związku. Życzę Wam powodzenia i wytrwałości ;*

[nurek119]

Napisane przez Melonade

Nawet nie wiesz, jak bardzo Twoja historia podobna jest do mojej. Doskonale Cię rozumiem. To jedzenie w tajemnicy, wstyd przed przyznaniem się do tego, problemy z cerą, która była idealna, to "odchudzam się od jutra, dzisiaj ostatni raz zjem w Mc", to że całe życie mi mówili, że jestem gruba, a kompletnie nie byłam i wiele bym dała, żeby znów wyglądać jak wtedy ...
No i odchudzanie się z osobami, które mają 5 wyimaginowanych kilogramów do zrzucenia - dramat. Sama byłam taką osobą "zrzucę 5kg i będzie super, teraz jestem tłusta" i ja wiem,☠że człowiek się wtedy źle czuje, ale to co się dzieje, jak się zamiast stracić 5kg przytyje 20 to jest już zupełnie inny poziom ...
Fajnie,☠że masz wsparcie od dietetyczki, że jest miła i już Ci pomogła. Możesz się z nami dzielić tą tajemną wiedzą, którą Ci przekazuje .
A kazała Ci robić jakieś badania?


Objechać Cię? Za co? Każda z nas ma jakąś przeszłość, nikt się nie rodzi z wagą 100/90/80/70 kg ... Wątpię, żeby "objechanie" cokolwiek pomogło. Ani to nie motywuje, ani nie zmusza do myślenia, tylko wkurza albo smuci, a to prowadzi do kolejnego jedzenia w tajemnicy.
Najważniejsze to rozumieć swoje błędy i się do nich przyznawać! A potem się z nich uczyć, nawet jeżeli je powielamy ...
I szukać rozwiązań. Nic się niestety nie stanie "już". Ale "już" można zmienić myślenie i się starać. Pewnie Ci o tyle łatwiej, że masz gotowy jadłospis, więc korzystaj z tego .


Swoją drogą, ja rozważałam i rozważam nadal i dietetyka i trenera personalnego. Ale najzwyczajniej w świecie się wstydzę i boję. To dopiero jest głupie.

ja do idąc do Pani dietetyk też się trochę wstydziłam ale nie bardziej niż jak szłam na depilację bikini woskiem

też jadłam chipsy przez wiele lat w ukryciu i nikt o tym nie wiedział....

[aamidale]

Napisane przez Melonade

Ale ile kg? W ogóle w domu ćwiczysz jakiś konkretny zestaw czy na siłowni czy jak? Zastanawiam się czy kupić ... Chociaż wydaje mi się, że już lepiej zainwestować w sztangę .


Ważyć się możesz kiedy chcesz, ale tabelkę robię na podstawie danych, które dostanę w piątek, ewentualnie w sobotę, jak się ktoś załapie, zanim tu wkleję (a to raczej wyczyn nie jest, bo nie robię tego zazwyczaj rano ). Także możesz podać swoją wagę z poniedziałku w piątek, możesz się ważyć drugi raz do tabelki, jak chcesz ...

Niestety, po pierwsze najsłynniejsze jest "Mniej Żreć", bo faktycznie, jak ktoś zjada 7 tys. kcal dziennie z fastfoodów i słodyczy to powinien jeść mniej. Problem pojawia się, jak się okazuje, że jemy sobie 5 zdrowych posiłków i okazuje się, że one mają łącznie 1000kcal. Dlatego na początku, moim zdaniem, najlepiej jest jednak liczyć kalorie, bo nieświadomie można jeść o wiele za mało. Co z tego, że przez pierwsze 3-4 tygodnie schudniemy dużo, jak później waga stanie albo będzie rosnąć, metabolizm rozwalony ...
Ja nigdy nie poprę osoby, która tak robi celowo, bo już sama się przekonałam na własnej (i nie tylko) skórze, że skutki są tragiczne.

Po drugie - ważne jest co jemy, a nie tylko ile jemy. Tak, organizmowi jest wszystko jedno czy nasze 20g białka jest z upieczonej piersi z kurczaka bez skóry, zrobionej w domu czy z mcnuggetsów z McDonald's . Różnica jest taka, że przy tym drugim dostarczamy sobie też całe mnóstwo innych świństw. Stąd moje kolejne uwielbienie do liczenia makroskładników - jak najbardziej można sobie pozwolić na nie do końca czyste jedzenie, nawet na fast fooda, ale trzeba przy tym wiedzieć ile się go je i co się je poza tym. Znacie tę historię, gdzie gość jadł tylko i wyłącznie w McD i schudł bodajże kilkanaście kilogramów? Da się? Da się. Tylko on to miał skrupulatnie policzone. Nie tylko kalorie i rozkład węglowodanów, tłuszczu i białka, ale też ilość soli, cukru i poszczególnych pierwiastków. Poza tym był zdrowy.

Po trzecie - hormony i zdrowie ogólnie. Gdyby wystarczyło przyjmować mniej kalorii niż się spala, żeby schudnąć, to nikt by nie miał problemów z odchudzaniem. Niestety, to nie jest takie proste. Ogromną rolę odgrywają hormony, które w dzisiejszych czasach u znacznej grupy osób szwankują (i spora część z tego o tym nie wie). I branie sztucznych hormonów nie pomaga, bo nie rozwiązuje problemu, a tylko maskuje objawy. Kolejna rzecz to insulinoodporność, nietolerancje i alergie pokarmowe i wieeele innych chorób itp. Dlatego niektórzy sobie jedzą czasem fast fooda i czekoladę i chudną, a inne wyliczają co do grama ilości kurczaków i ziarenek ryżu, a schudnąć nie mogą, tu już trzeba się bardziej zagłębić w problem i dobrać odpowiednią dietę. Często potrzeba wielu miesięcy np. na znalezienie nietolerancji, stosuje się diety eliminacyjne itd.

No to mnie natchnęło, żeby się rozpisać . A mogłabym więcej i więcej . Chciałam tylko przypomnieć, że czasami to nie jest aż takie łatwe, jak by się chciało, ale wszystko jest do zrobienia! Czasem, jak jedna rzecz nie pomaga to trzeba szukać kolejnej i kolejnej. A najlepiej zrobić badania i zasięgnąć porad od kogoś, kto faktycznie się na tym zna, niestety w Polsce o to ciężko na razie ...

Ale jedna rzecz jest najbardziej wkurzająca - można tyle wiedzieć i zdawać sobie sprawę z tylu rzeczy, a i tak czasem wprowadzić to wszystko w życie to już osobna bajka i się wydaje, że to jest nierealne. Chociaż to wcale nie są trudne rzeczy ...

Jednym słowem - to wszystko siła naszego umysłu?




Żadnych głodówek . Następnego dnia trzeba po prostu wrócić do zdrowego odżywiania, jak gdyby nigdy nic! Albo się mocno trzymać i nie pić alkoholu i nie jeść świństw albo potraktować to jako cheat meal/cheat day i tyle.
(znowu, takie to proste, nie? )

jedno ze sobie ludzie nie zdają sprawy z zagrożeń związanych z hormonami, inna sprawa - lenistwo. Jak można kupować w supermarkecie, jeśli ma się możliwość iść na ryneczek?! [mówię tu o moim mieście, nie każdy inny ma możliwość, to oczywiste] Znam takie leniwe osoby, co nie pracują ani nic, jedzą świństwa a potem płaczą że są otyli. Konserwanty nie każdemu szkodzą, niestety ja należę do grupy osób wrażliwych. Trochę dzięki mojej rodzinie, trochę genetycznie. Potrafię spuchnąć i czuć się słabo po skrzydełku z KFC albo niektórych jogurtach tak dla przykładu - nie mam żadnej alergii, po prostu tak reaguję na dużą ilość chemii. Nie żalę się tutaj, chodzi mi po prostu o to, że każdy organizm jakoś na tę chemię zareaguje - i to jest potworne, nie starać się tego nie jeść. Pewnie, nigdy do końca nie wiemy co ładujemy do dzioba o ilesami tego nie wyhodujemy - ale przynajmniej się starajmy. bo to wchodzi w nawyk, a potem jest już łatwiej. Ja skończyłam z chemią na tyle na ile mogłam. Jest mi lepiej, co więcej - psychicznie również

W moim bloku mieszkała długi czas dziewczyna z cukrzycą, która na kazdej większej przerwie w szkole kupowała słodycze i cole:O Domyślacie się chyba, jak obecnie wygląda. I nie chodzi mi o samą nią [dzieciak to dzieciak] ale o jej rodzinę - wszyscy mieli cukrzycę i wszyscy żarli jak opętani. Ona sama w wieku pięciu lat jadła jajecznicę z jedenastu jajek i półtorej długiej bagietki - chwaliła się mojej babci, która potem z przerażeniem opowiadała to w domu. Któregoś lata cała ich rodzina mocno schudła - poza nią oczywiście. Nawyki jakie jej wpoili zostaną z nią prawdopodobnie do końca życia. Tłumaczyli się, śmieli się tłumaczyć że u nich "tusza jest genetyczna". Genetyczny debilizm prędzej.
Piszę to dlatego, że spora część młodych otyłych ludzi ma nadwagę dzięki swoim rodzicom. Nie twierdzę, że wszyscy są debilami, oczywiście - chodzi mi o niewiedzę, moim zdaniem celową niewiedzę która często prowadzi do tragedii. Wiemy wszyscy, że na naszej nadwadze chce zarobić młody pan dietetyk, który wybuduje sobie dom za nasze tłuste dupska, na naszej nadwadze zarabiają producenci produktów "light" które często są bardziej szkodliwe niż tynk ze ściany, w końcu na naszym wstydzie i chęci szybkiego pozbycia się kilogramów zarabiają wszelkiej masy oszuści sprzedający najróżniejsze środki, wyniszczające nasz organizm bardziej lub mniej. Ktoś mi kiedyś powiedział, że mam paranoję bo myślę, że ciągle ktoś chce mnie oszukać lub skrzywdzić. Ten ktoś nie rozumiał, jak dużo na mojej krzywdzie mogą zarobić osoby trzecie.
Dlatego czytajcie etykiety, pijcie zioła, chodźcie do dobrych lekarzy, uczcie się swojego ciała na dobre i na złe - chemii już nie unikniemy całkowicie, co nie znaczy że nie możemy jej jeść mniej. Warto sie starać. Można rozwiązać wiele problemów zdrowotnych.

---------- Dopisano o 09:04 ---------- Poprzedni post napisano o 09:03 ----------

Napisane przez Melonade

W ogóle to przyszłam tu nadrobić zaległości i zapytać Was o zdanie, bo nie wiem co zrobić ze swoimi ćwiczeniami.
Jakoś kompletnie "nie czuję" już tego shreda. Wcześniej mnie cieszyło, fajnie, że zrobiłam w końcu coś, co postanowiłam, że szłam z tym programem. 1 level trochę mnie nudził (nie mylić z tym, że byłam za dobra w nim), zaczął się drugi i zachwycały mnie te ćwiczenia. Tylko przestałam po 2 dniach (nie z lenistwa, o dziwo). I wczoraj do tego wróciłam i w ogóle mi się nie podobają te ćwiczenia, poza kilkoma. Nie wiem co zrobić - robić na siłę ten level do końca (czyli jeszcze 7 razy ) i 3 level do końca (kolejne 10 razy) i mieć satysfakcję, że to skończyłam w końcu czy wybrać jakieś☠inne ćwiczenia?

Znajdź co innego bo jak będziesz się miała zmuszać to nic z tego nie będzie.

---------- Dopisano o 09:05 ---------- Poprzedni post napisano o 09:04 ----------

Napisane przez aczytowaznejest

Hey, mam 160 i waze 80 kg, przytylam wciągu roku 20 kg a to toczen, prolaktyna zbyt wysoka...marze, by to zrzucic, cwicze od kilku dni po min 20 min, ale ciezko mi przejsc na diete, a wiem ze bez tegl nic mi sie nie uda pomozcie♥

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Ja dobrze rozumiem że masz/miałaś toczeń?
Jasne że Cię przyjmiemy, witaj ;*

---------- Dopisano o 09:13 ---------- Poprzedni post napisano o 09:05 ----------

Napisane przez Bella2212

dziękuję za miłe powitanie widzę, że wątek jest pełen życia
Zacznę od tego jak tu trafiłam: uwielbiam kosmetyki i od niedawna prowadzę swojego bloga (jak widać w opisie) i ze względu na to zainteresowanie byłam bywalczynią wizażu. Niedawno odkryłam, że są tu również wątki dotyczące zrzucania wagi i postanowiłam poszukać jakiegoś z dziewczynami o większej masie bo naprawdę frustrujące było dla mnie odchudzanie się z dziewczynami, które biadolą, że muszą schudnąć 5 kilo bo ważą 65 i im z tym tak źle i są grube
(nie mówię, że to coś złego bo jak komuś przeszkadza 5 kilo to niech zrzuca, ale po prostu nie czułam się dobrze w takiej grupie).

Więcej o mnie to : studiuję we Wrocławiu Finanse i Rachunkowość, teraz idę na 3 rok, mam 22 lata.... mam prawie 180 cm i ważę niewiele ponad 100 jak już pisałam chciałabym zrzucić 30 kilo obciążenia

co do historii odchudzania to (mam nadzieję, że nie zanudzę):
nigdy nie byłam szczupła, ale też nie gruba. Miałam budowę "normalną". Jednak w mojej rodzinie jest sporo osób bardzo szczupłych i uchodziłam zawsze za osobę większą. Słyszałam czasami teksty (nawet od mamy), że mogłabym poćwiczyć itp. Szczerze mówiąc to jak patrzę na zdjecia z podstawówki i gimnazjum to zupełnie nie rozumiem czego Ci ludzie ode mnie chcieli....(mogę wam kiedyś pokazać jak jesteście zainteresowane).
Natomiast gdy poszłam do Liceum, trafiłam do nowej szkoły, która mi się nie podobała i nowej klasy w której się źle czułam. Był to dla mnie ciężki okres i zaczęłam na to reagować jedzeniem czipsów i słodyczy po kryjomu w pokoju po powrocie ze szkoły. Waga skoczyła jakoś do 86 kg...
Wtedy pojawił się "genialny" pomysł aby brać tabletki hamujące apetyt meridia (może znacie). Schudłam na nich do poziomu 72 kilo i czułam się dobrze, chociaż chciałam zrzucić więcej. (Swoją drogą wtedy wszyscy w rodzinie zachwycali się jaka jestem szczupła, a jak przed "przytyciem" ważyłam dokładnie tyle samo to uchodziłam za tą "grubszą") . Przy tych tabletkach jadłam dwa mikroskopijne posiłki w ciągu dnia: rano z trudem jedną kanapkę i po szkole jakiś mizerny obiad. Dodam że te kilkanaście kilo schudłam w niecały miesiąc.
Efekt jojo oczywiście wkrótce się pojawił, ale na początku nieznaczny. Jednak gdy w trzeciej klasie liceum zrobiłam prawo jazdy zaczęło się moje uzależnienie od McDonalda. Wcześniej miałam do niego daleko, a jak zaczęłam jeździć autem to się podjeżdżało do makdrjawa. Przeze mnie przytyła też trochę moja siostra, ale nie tak dużo jak ja ponieważ ona jeździ ze mną czasem, a od kiedy studiuję (czyli już trzy lata) to tylko czasem w weekend ją wyciągnę albo jak jestem w domu na wakacjach.
Natomiast ja chodzę też jak jestem na studiach (czasami dwa razy dziennie , ale to rzadko mi się zdarza). W sumie pierwszy raz komuś o tym opowiadam bo robię to w tajemnicy, pierwszy raz mówię głośno, że mam z tym problem.
gdy ważyłam około 96 kilo poszłam do dietetyczki (to było rok temu). Ułożyła mi jadłospis, nauczyła mnie zdrowo się odżywiać i podkręcić metabolizm. Dodatkowo ćwiczyłam z Chodakowską, biegałam.... bieganie szło mi naprawdę nieźle, jak się ma moją tuszę to na początku trucht przez kilka minut to wyczyn a ja doszłam do formy że biegałam prawie 20 minut i krótka przerwa. Ważyłam już mniej niż 85 kilo.
Niestety zmarł ktoś w mojej rodzinie, moja siostra trafiła do szpitala z przewlekłą chorobą i zaprzestałam wizyt u dietetyczki; potem miałam złamane żebro więc i ćwiczenia zostały odstawione.
I powiem wam, że waga nie po diecie cud ale po racjonalnym odchudzaniu była bardzo stabilna. Wróciło mi niewiele a zaczęłam jeść dość normalnie.... Wszystko by było okej gdyby nie to, że jakoś na wiosnę stwierdziłam że chcę wrócić do chudnięcia. Wstydziłam się iść do dietetyczki nawet jeśli wróciło mi tylko kilka kilo. Wtedy wpadłam na "genialny: pomysł, ze kilka dni się przegłodzę, spadnie mi ta nadwyżka i wrócę do zdrowego odżywiania. Ale skończyło się to tak, ze albo stwierdzałam, że dieta od jutra więc dzisiaj trzeba iść do McDonalda "ostatni raz", albo się głodziłam do 18 a potem nie wytrzymywałam i jadłam co popadnie, albo leciałam szybko do sklepu czy do maka.... i właśnie w ten sposób przekroczyłam 100.

Obecnie napisałam do swojej dietetyczki jaka jest sytuacja i że jest mi głupio, ale chcę zacząć od nowa i nie chcę dłużej zwlekać mimo tego, że się wstydzę.... przyjęła mnie bardzo serdecznie (świetna kobieta!) i powiedziała, że jest ze mnie dumna i żebym uczyła się na własnych błędach.
Dodatkowo chodzę teraz ze swoim przyjacielem (znamy się od 9 lat) i on jest ode mnie wyższy trochę a waży 65 kilo, więc się domyślacie jak razem wyglądamy.... a poza tym jesteśmy razem już kilka miesięcy a ja wstydzę się iść do niego i poznać jego rodziców (a wcześniej się nie poznaliśmy bo albo on przychodził do mnie, albo spotykaliśmy się gdzieś na mieście).

No i sorry za ten długi post, ale pytałyście to już wylałam wszystkie swoje żale
Mam do siebie żal o to ile kasy zostawiłam w tym McDonaldzie przez te 4 lata.... no masę! w dodatku przytyłam, totalnie mi się zepsuła cera (kiedyś miałam normalną i zero wyprysków- no idealna) a teraz mam trądzik i zaczęły mi się mocno przetłuszczać włosy. Oraz to, że wciągnęłam w to moje siostry, a jedna z nich jest jeszcze dzieckiem (póki co szczupła, ale jak tak dalej pójdzie... no i wiadomo, że chodzi też o zdrowie)

Wszystko mam udokumentowane na zdjęciach jakbyście chciały np. zobaczyć jak cera się zmieniła przez te śmieci.....

dobra, skończyłam.... możecie mnie objechać bo zasługuję....
dobrej nocy

Piona za podejście. Dobrze ze chesz z tym skonczyć. Co do kasy zostawionej w maku to ja mam teraz tak samo, tyle ze kasa wydana na papierosy jak patrze w przeszłość to się załamuję jaka byłam "mądra".
Też wpadłam w depresję po śmierci bliskiej osoby. zaczynałam od wagi 106, ale nie jestem taka wysoka jak Ty, mam ledwie 160 Także wyglądałam jak kula do kręgli
Nikt Cię nie będzie objeżdzał, doszłaś do momentu w życiu w którym coś Ci zaczęło przeszkadzać i należaą Ci się za to raczej gratulacje a nie objeżdżanie.

[nurek119]

Napisane przez aamidale

jedno ze sobie ludzie nie zdają sprawy z zagrożeń związanych z hormonami, inna sprawa - lenistwo. Jak można kupować w supermarkecie, jeśli ma się możliwość iść na ryneczek?! [mówię tu o moim mieście, nie każdy inny ma możliwość, to oczywiste] Znam takie leniwe osoby, co nie pracują ani nic, jedzą świństwa a potem płaczą że są otyli. Konserwanty nie każdemu szkodzą, niestety ja należę do grupy osób wrażliwych. Trochę dzięki mojej rodzinie, trochę genetycznie. Potrafię spuchnąć i czuć się słabo po skrzydełku z KFC albo niektórych jogurtach tak dla przykładu - nie mam żadnej alergii, po prostu tak reaguję na dużą ilość chemii. Nie żalę się tutaj, chodzi mi po prostu o to, że każdy organizm jakoś na tę chemię zareaguje - i to jest potworne, nie starać się tego nie jeść. Pewnie, nigdy do końca nie wiemy co ładujemy do dzioba o ilesami tego nie wyhodujemy - ale przynajmniej się starajmy. bo to wchodzi w nawyk, a potem jest już łatwiej. Ja skończyłam z chemią na tyle na ile mogłam. Jest mi lepiej, co więcej - psychicznie również

W moim bloku mieszkała długi czas dziewczyna z cukrzycą, która na kazdej większej przerwie w szkole kupowała słodycze i cole:O Domyślacie się chyba, jak obecnie wygląda. I nie chodzi mi o samą nią [dzieciak to dzieciak] ale o jej rodzinę - wszyscy mieli cukrzycę i wszyscy żarli jak opętani. Ona sama w wieku pięciu lat jadła jajecznicę z jedenastu jajek i półtorej długiej bagietki - chwaliła się mojej babci, która potem z przerażeniem opowiadała to w domu. Któregoś lata cała ich rodzina mocno schudła - poza nią oczywiście. Nawyki jakie jej wpoili zostaną z nią prawdopodobnie do końca życia. Tłumaczyli się, śmieli się tłumaczyć że u nich "tusza jest genetyczna". Genetyczny debilizm prędzej.
Piszę to dlatego, że spora część młodych otyłych ludzi ma nadwagę dzięki swoim rodzicom. Nie twierdzę, że wszyscy są debilami, oczywiście - chodzi mi o niewiedzę, moim zdaniem celową niewiedzę która często prowadzi do tragedii. Wiemy wszyscy, że na naszej nadwadze chce zarobić młody pan dietetyk, który wybuduje sobie dom za nasze tłuste dupska, na naszej nadwadze zarabiają producenci produktów "light" które często są bardziej szkodliwe niż tynk ze ściany, w końcu na naszym wstydzie i chęci szybkiego pozbycia się kilogramów zarabiają wszelkiej masy oszuści sprzedający najróżniejsze środki, wyniszczające nasz organizm bardziej lub mniej. Ktoś mi kiedyś powiedział, że mam paranoję bo myślę, że ciągle ktoś chce mnie oszukać lub skrzywdzić. Ten ktoś nie rozumiał, jak dużo na mojej krzywdzie mogą zarobić osoby trzecie.
Dlatego czytajcie etykiety, pijcie zioła, chodźcie do dobrych lekarzy, uczcie się swojego ciała na dobre i na złe - chemii już nie unikniemy całkowicie, co nie znaczy że nie możemy jej jeść mniej. Warto sie starać. Można rozwiązać wiele problemów zdrowotnych.

całkowicie się z Tobą zgadzam
mam jeszcze pytanie czy Ty sama zapisałaś się do lekarza endokrynologa?

[aamidale]

Napisane przez Melonade

Nawet nie wiesz, jak bardzo Twoja historia podobna jest do mojej. Doskonale Cię rozumiem. To jedzenie w tajemnicy, wstyd przed przyznaniem się do tego, problemy z cerą, która była idealna, to "odchudzam się od jutra, dzisiaj ostatni raz zjem w Mc", to że całe życie mi mówili, że jestem gruba, a kompletnie nie byłam i wiele bym dała, żeby znów wyglądać jak wtedy ...
No i odchudzanie się z osobami, które mają 5 wyimaginowanych kilogramów do zrzucenia - dramat. Sama byłam taką osobą "zrzucę 5kg i będzie super, teraz jestem tłusta" i ja wiem,☠że człowiek się wtedy źle czuje, ale to co się dzieje, jak się zamiast stracić 5kg przytyje 20 to jest już zupełnie inny poziom ...
Fajnie,☠że masz wsparcie od dietetyczki, że jest miła i już Ci pomogła. Możesz się z nami dzielić tą tajemną wiedzą, którą Ci przekazuje .
A kazała Ci robić jakieś badania?


Objechać Cię? Za co? Każda z nas ma jakąś przeszłość, nikt się nie rodzi z wagą 100/90/80/70 kg ... Wątpię, żeby "objechanie" cokolwiek pomogło. Ani to nie motywuje, ani nie zmusza do myślenia, tylko wkurza albo smuci, a to prowadzi do kolejnego jedzenia w tajemnicy.
Najważniejsze to rozumieć swoje błędy i się do nich przyznawać! A potem się z nich uczyć, nawet jeżeli je powielamy ...
I szukać rozwiązań. Nic się niestety nie stanie "już". Ale "już" można zmienić myślenie i się starać. Pewnie Ci o tyle łatwiej, że masz gotowy jadłospis, więc korzystaj z tego .


Swoją drogą, ja rozważałam i rozważam nadal i dietetyka i trenera personalnego. Ale najzwyczajniej w świecie się wstydzę i boję. To dopiero jest głupie.

DO dietetyka to i ja bym się wybrała, z ciekawości
Trenera personalnego nie potrzebuję i nie chcę, znając mnie chodziłabym z nim na wódkę

---------- Dopisano o 09:18 ---------- Poprzedni post napisano o 09:16 ----------

Napisane przez nurek119

ja do idąc do Pani dietetyk też się trochę wstydziłam ale nie bardziej niż jak szłam na depilację bikini woskiem

też jadłam chipsy przez wiele lat w ukryciu i nikt o tym nie wiedział....

Ja wiele rzeczy jem w ukryciu, mój dziadek marudzi nawet jak zobaczy puszkę tuńczyka. Chipsy zabiera dzieciom z wózka, ku oburzeniu matek ja pierwsze chipsy zjadłam za kioskiem jak miałam 10 lat

---------- Dopisano o 09:21 ---------- Poprzedni post napisano o 09:18 ----------

Napisane przez nurek119

całkowicie się z Tobą zgadzam
mam jeszcze pytanie czy Ty sama zapisałaś się do lekarza endokrynologa?

jeszcze niem ale chyba poproszę lekarza pierwszego kontaktu o skierowanie na wszelki wypadek. Z odchudzaniem nie mam problemów, ale mam z hormonami. JA mam chyba za dużo męskich hormonów, ten meszek co mi na gębie rośnie i na brzuchu, zamiłowanie do podłych knajp i bijatyk, może ja miałam zostać marynarzem

[nurek119]

Napisane przez aamidale

jeszcze niem ale chyba poproszę lekarza pierwszego kontaktu o skierowanie na wszelki wypadek. Z odchudzaniem nie mam problemów, ale mam z hormonami. JA mam chyba za dużo męskich hormonów, ten meszek co mi na gębie rośnie i na brzuchu, zamiłowanie do podłych knajp i bijatyk, może ja miałam zostać marynarzem

idz koniecznie do jakiegoś dobrego lekarza nawet prywatnie bo zdrowie jest najważniejsze a z tego co piszesz to rzeczywiście może być tak jak mówisz z tymi męskimi hormonami

[Malinka_Malinka]

Napisane przez aczytowaznejest

Hey, mam 160 i waze 80 kg, przytylam wciągu roku 20 kg a to toczen, prolaktyna zbyt wysoka...marze, by to zrzucic, cwicze od kilku dni po min 20 min, ale ciezko mi przejsc na diete, a wiem ze bez tegl nic mi sie nie uda pomozcie♥

Najpierw zacznij od zdrowia. Wydaje mi się, że toczeń to choroba przewlekła (czy może się mylę ?) z tego co słyszałam.
Na pewno dobra dieta - ale za żadne skarby nie głodówka.
Skończ ze śmieciowym jedzeniem o ile takie spożywasz.
Ja jeszcze w kwietniu ważyłam 83 kg, teraz 70 - da się (mój wzrost 160)
Napisz więcej o sobie coś wymyślimy.

[aamidale]

Napisane przez nurek119

idz koniecznie do jakiegoś dobrego lekarza nawet prywatnie bo zdrowie jest najważniejsze a z tego co piszesz to rzeczywiście może być tak jak mówisz z tymi męskimi hormonami

4 mam lekarza to poproszze o skierowanieciekawe skąd mi się to przyplątało

[Malinka_Malinka]

Napisane przez aczytowaznejest

Najgorsze jest podjadanie miedzy posilkami, biegam do lodowki z nudów, ciezko mi zrezygnowac ze slodyczy, pije tylko wode...jak cos mi zasmakuje potrafie jesc do oporu, staram sie to ograniczac, ale jest bardzo ciezko

Spokojnie to jest " normalne" - też tak mam.

[aamidale]

Napisane przez Malinka_Malinka

Spokojnie to jest " normalne" - też tak mam.

mi przechodzi jak się czymś zapcham, np kapustą

[aczytowaznejest]

I się z tym biore za siebie, nie od jutra...od teraz, zjadlam na siadanie bulke z czarnego puwczywa z rzodkiewka i pomidorem :3 do tego kawa bez cukru z mlekiem i zobaczymy nale to starczy

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[nurek119]

Napisane przez aamidale

4 mam lekarza to poproszze o skierowanieciekawe skąd mi się to przyplątało

niektórzy tak mają i tyle ja jakoś w listopadzie będę robić badania na hormony męskie już widze jak mnie to po kieszeni szarpnie

[aamidale]

Napisane przez nurek119

niektórzy tak mają i tyle ja jakoś w listopadzie będę robić badania na hormony męskie już widze jak mnie to po kieszeni szarpnie

a to sie dużo płaci? nie wiedzialam, ze w ogóle

[nurek119]

Napisane przez aamidale

a to sie dużo płaci? nie wiedzialam, ze w ogóle

ja chodzę prywatnie do endo-gin i dlatego nie będę miała również skierowania na badania

kupiłam dziś w Lidlu super opiekacz, blender, rondelek i nóż