totalnie beznadziejna w relacjach damsko - męskich

[luckyL]

Cześć dziewczyny Trochę mi dziwnie, że proszę o poradę na forum, ale mam nadzieję, że pomożecie mi spojrzeć obiektywnie na moją sytuację i poradzicie coś
Mam 21 lat, jestem generalnie typową introwertyczką, w towarzystwie na pewno się nie jestem "gwiazdą", w szkole byłam zawsze raczej nieśmiała, ale miałam zawsze kilka dobrych przyjaciółek. Teraz jestem na studiach i nigdy lepiej nie działo się w moim życiu - dalej jestem nieco nieśmiała, ale udało mi się to w dużej mierze przezwyciężyć i jakoś tam zdobyć więcej pewności siebie
Nigdy nie miałam chłopaka, spotykałam się przez chwilę z paroma facetami, ale nigdy nie wychodziło z tego nic poważniejszego. Albo super mi się z którymś gadało, ale nie podobał mi się, albo podobał mi się bardzo, ale ja nie potrafiłam przy nim wydusić słowa i w żaden sposób nie ośmieliłam się pokazać mu, że mi na nim zależy i tak jakoś się to kończyło zawsze zanim się na dobrą sprawę zaczęło
No i pewnego dnia spotkałam jego - to był najbardziej niesamowity dzień w moim życiu. Spotkaliśmy się na przystanku w mieście, gdzie przenieśliśmy się na studia - oboje pochodziliśmy z tego samego miasta, chodziliśmy do jednej podstawówki, gimnazjum i liceum, ale znaliśmy się tylko z widzenia. On poznał mnie, przysiadł się do mnie na przystanku autobusowym, zaczęliśmy rozmawiać i od razu się umówiliśmy. Wszystko odbywało się w takim żartobliwym tonie, ale spotkaliśmy się, zaczęliśmy SMSować codziennie, a on dawał mi delikatne, ale jednoznaczne sygnały, że jest mną zainteresowany. Ja "wpadłam w miłość" od razu - znałam go z widzenia i podobał mi się od zawsze, więc byłam w euforii, tym bardziej, że przy bliższym spotkaniu - nie wiem czy miałyście podobnie, gdy spotkałyście swoich facetów - okazało się, że wyglądał i miał wszystkie cechy faceta dla was idealnego. Magia
No i wtedy dał o sobie znać mój charakter. Przy przystojnych facetach jestem jak sparaliżowana, strasznie mnie onieśmielają i w sumie sama się sobie dziwiłam, że się przełamałam i udało mi się z nim parę razy spotkać, ale bardzo mi na nim zależało. Wstydziłam mu się napisać miłego SMSa, wstydziłam się w ogóle jego strasznie, czasem nawet byłam oschła i niemiła... Nigdy nie dałam mu w żaden sposób do zrozumienia, że mi sie podoba czy coś w tym stylu. I po takim jednym incydencie, czyli olaniu go i udawaniu niedostępnej obraził się i przestał odzywać. Ale po 2 dniach sam napisał, oskarżając mnie słusznie o olewanie go. Historia taka powtórzyła się jeszcze parę razy, zaczęliśmy się oddalać od siebie, ja próbowałam to ratować, ale dalej nie dałam mu po sobie poznać, że mi na nim zalezy. W sumie czasem po dłuższym, czasem po krótszym czasie zawsze on się do mnie odzywał, ale przestał mi nadskakiwać tak jak kiedyś i skończyły się też miłe słówka i flirty. Można powiedzieć, że jesteśmy przyjaciółmi. On nie proponuje żadnych spotkać ( ostatnie, które się odbyło zaproponowałam ja ), ale ciągle zaczepia mnie na fb, nie jest nachalny, ale chyba chce utrzymać ze mną kontakt. Przez pewnien czas myślałam już że to koniec, przeżyłam taki tydzień milczenia strasznie, kiedy zdążyłam się już trochę pozbierać to on znowu mnie zaczepił i tak w kółko.
Nie proponuje żadnych spotkań, nic. Mnie nie wystarcza już takie przyjacielskie gadanie - chcę albo, żeby to nabrało tempa, albo o nim zapomnieć. Na pewno nie powiem mu tego wprost, bo wstydzę się... taka już jestem. Nie chcę już utrzymywać takiego wirtualnego kontaktu, nie mam juz siły. Skończyc z tym? Co radzicie?

[baby91]

Weź tyłek w troki i zwalcz o niego! Tym bardziej, że to twój pan idealny. Przejmij inicjatywę, proponuj spotkania, zaskakuj go, mów i pisz miłe rzeczy - ale wszystko normalnie, a nie natarczywie. Powodzenia

[f _ c k yea]

Napisane przez baby91

Weź tyłek w troki i zwalcz o niego! Tym bardziej, że to twój pan idealny. Przejmij inicjatywę, proponuj spotkania, zaskakuj go, mów i pisz miłe rzeczy - ale wszystko normalnie, a nie natarczywie. Powodzenia

O to to! I bez wymówek! żadne tam "taka już jestem", zbierz się na odwagę i działaj, bo możesz żałować. Nie masz nic do stracenia, stracisz jak czegoś nie zmienisz w swoim podejściu jedynie

[8dffddb6e628bfb98112858ba516cbd40bf27d07_5e28e2031c1d9]

Zrób coś teraz, bo za jakiś czas możesz żałować, że odpuściłaś. Nie masz nic do stracenia, więc daj mu do zrozumienia, że chciałabyś czegoś więcej niż tylko przyjaźń. Z tego co napisałaś można wywnioskować, że wpadłaś mu w oko, szukał i nadal szuka kontaktu z Tobą. Byłaś niedostępna, trochę oschła, więc teraz powinnaś to zmienić.

[alabia]

dziewczyno, nie ma się czego wstydzić! jesteś szczęściarą, że spotkałaś faceta, który bardzo Ci odpowiada. jeśli on Cię zaczepia to Ty jego też! a nawet i pierwsza. to będzie dla niego jakiś znak. możesz do niego napisać tak poprostu, co u niego, że dawno nie rozmawialiście itp. nie musisz być bezpośrednia. ale pisząc : bardzo dawno nie rozmawialiśmy: wyrazasz jakby malutką tęsknotę i chęć rozmowy. jak napiszesz że zgadzasz się z jego pogladami itp, bedziesz go chwalic to może to byc dla niego przekaz ze poprostu lubisz go. takie niby drobnostki moga byc dla niego wazne.
ale jak po pewnym czasie zapyta Cię wprost, o cos w stylu: czy chcesz spróbować, czy Ci na nim zależy, to radzę Ci: powiedz dokładnie to, co podyktuje Ci serce. choćbyś nie wiem jak miała sie zawstydzic. chociaz w sumie nie ma czego.

[Anastazijaa]

albo mu to powiesz , albo nigdy z nim nie będziesz. przestań się wstydzić. nie bój się tego co chcesz powiedzieć. bo nigdy do niczego nie dojdziesz..


ps. powiedz mu, że przepraszasz za swoje dziwne zachowania, ale Ty poprostu się mega wstydzisz i to czasami powoduje,ze on moze Cie zle odbierac.Powiedz mu, zeby Ci pomogl to wyeliminowac. Jesli ma super charakter to Cię zrozumię.

[the cherry blossom girl]

Jakbym czytała o sobie... Mam ten sam problem. Poznałam chłopaka jakiś czas temu, super nam się rozmawia,ale na razie jesteśmy na etapie przyjaźni, kolegowania się. On chciałby to zmienić (tak się domyślam), potrafi mówić mi miłe rzeczy i trochę flirtować. Natomiast ja rozmawiam z nim chętnie i luźno, ale jak schodzimy na poziom flirtu i miłych słówek, to wymiękam. Prędzej go obrażę niż powiem cos miłego. Doskonale cie rozumiem. Nasz kontakt teraz też stal się taki "letni" i nie wiem jak to zmienić. Nie proponuje mi spotkań, chociaż wiem że chciałby się zobaczyć. Nie wiem czy mam przejmować inicjatywę. Sądzę, że on myśli że go tylko lubię, a ja czuje coś więcej (co skutecznie maskuję)

[maszToCoChcesz]

no teraz to musisz wykazać jakąś inicjatywę Widać, że może coś z tego być, a jak nic nie zrobisz to będziesz długo tego żałowała!

[nadijka]

Wydaje mi się, że facet stwierdził, że nie jesteś zainteresowana, ale jesteś fajną osobą, więc utrzymuje z Tobą koleżeński kontakt. W końcu dałaś mu kosza (przynajmniej w jego odczuciu). Pytanie tylko, czy będzie chciał wrócić do spojrzenia na Ciebie w inny sposób. Powinnaś z nim przede wszystkim szczerze pogadać i wyjaśnić swoje zachowanie, najlepiej w jakimś neutralnym miejscu (spacer?), żebyś się dodatkowo nie zestresowała.

[luckyL]

eh wiem, ale jest we mnie taki irracjonalny strach, że to on mnie teraz oleje. Parę dni temu odważyłam się zasugerować (po 2 piwach) :P że mogłabym go zaprosić do mnie na imprezę, dostałam odpowiedź, że "taa, jasne" i zmienił temat. Więc może teraz to on już nie jest zainteresowany

[Paola199]

Myślę że jest zainteresowany , tylko czeka ba twój ruch. Do dzieła Ja też mam 21 lat rocznik 92 i nigdy nie miałam chłopaka baa nigdy sie nie całowałam , czasami jest mi przykro że nie mam nikogo ale daje radę. Czasem sobie myślę kiedy poznam jakiegoś fajnego chłopaka pewnie za 5 lat. Do tego czasu beden bardzo samotna tak jak dziś.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[luckyL]

na pewno szybko spotkasz kogoś wspaniałego

[Leonia_Hial]

Jako że sama jestem introwertyczką doskonale znam twój ból. Też mam problemy w relacjach z innymi ludźmi i te z mi się kiedyś związek przez moje zamkniecie w sobie rozpadł. Łatwo jest powiedzieć "walcz o niego, zrób coś", gdy nie wie się jak taką osobę paraliżuje strach czy też zjadają nerwy, bo chciałaby aby wszystko potoczyło się dobrze, ale martwi się, że zrobi coś nie tak.
Ja na twoim miejscu po prostu szczerze bym mu powiedziała, że jesteś introwertyczką ( i ewentualnie wytłumaczyła mu o co chodzi z introwertzmem, bo przecież nie każdy musi wiedzieć) i że masz problem w relacjach z ludźmi. Wiem, że to dość drastyczne obnażenie swojej duszy, ale jeżeli ci na nim zależy to myślę, że warto zaryzykować. Jeżeli facet jest mądry to to zaakceptuje i będzie cię wspierać. Trzymam kciuki i daj znać jak się rozwija wasza relacja

[luckyL]

eh, no właśnie o to chodzi, wiem, że powinnam właśnie tak zrobić, ale nie wiem, czy się odważę...

[falling_rain]

kurczę, a mi to nie do końca wygląda na tylko i wyłącznie introwertyzm.
znam introwertyków (w tym ja sama taka jestem ), którzy owszem- są skryci, wycofani, ale nie czują lęku, wstydu podczas wyrażania swoich odczuć.
Autorko, skąd w Tobie ten strach? jakie on ma podłoże? boisz się, że chłopak Cię wyśmieje, albo że się wycofa? boisz się angażować? boisz się, bo nie umiesz ująć w słowa swoich uczuć? (mam taką znajomą, która własnie z tego powodu sama z siebie raczej nie powie, co ją gryzie). pomyśl nad tym, może wtedy będzie można dojść do przyczyny takiego zachowania u Ciebie?

[luckyL]

Napisane przez falling_rain

kurczę, a mi to nie do końca wygląda na tylko i wyłącznie introwertyzm.
znam introwertyków (w tym ja sama taka jestem ), którzy owszem- są skryci, wycofani, ale nie czują lęku, wstydu podczas wyrażania swoich odczuć.
Autorko, skąd w Tobie ten strach? jakie on ma podłoże? boisz się, że chłopak Cię wyśmieje, albo że się wycofa? boisz się angażować? boisz się, bo nie umiesz ująć w słowa swoich uczuć? (mam taką znajomą, która własnie z tego powodu sama z siebie raczej nie powie, co ją gryzie). pomyśl nad tym, może wtedy będzie można dojść do przyczyny takiego zachowania u Ciebie?

tak, boję się, ale nie, że mnie wyśmieje, bo on nigdy by czegoś takiego nie zrobił, ale boje się, że mnie odrzuci. W ogóle cały czas siedzi mi w głowie taka myśl, że to niemozliwe, że on może mnie chciec, że nie jestem zbyt mądra, ładna... Jak chciał sie ze mną umówic pierwszy raz to nie mogłam w to uwierzyc i doszło nawet do takiej paranoi, że wymyśliłam sobie, że to dlatego, że pierwszy raz zobaczył mnie po ciemku i pewnie nie pamieta jak ja dokładnie wyglądam, a jak już mnie zobaczy w tym świetle w restauracji to pewnie zwieje i takie tam, mega głupie wiem

[moniaszelki]

i co, bedziesz za kazdym nowo poznanym facetem odpuszczać, i mówić, że taka już jesteś? to nie poprawi tej "beznadziejnej" sytuacji damsko-męskiej

trochę cię rozumiem. może ktoś cię mocno zranił, okazałaś kiedyś za dużo uczucia i to w zły sposób wykorzystał, ale musisz wybaczyć, zapomnieć i znów się otworzyć=narazić się na ewentualny ból. ale wszystko co ważne i piękne musi boleć. zaproponuj spotkanie, jak nie wyjdzie to drugi raz i trzeci, a jak zobaczysz że jest sucho na tych spotkaniach, to odpuść..póki co walcz, a nie, lenistwo to zło :P to ze kogos kochasz, albo chociaz przepadasz za nim to nic złego! nic wstydliwego. to raczej piękne że ludzie potrafią kochać innych ludzi, obdarzac się życzliwością itd. czyńmy ten świat lepszym! pozdrawiam

[luckyL]

Ale to tez nie jest tak, że ja kompletnie nic nie robiłam w kierunku, żeby to sie ułożyło. Czasem aż sama sie sobie dziwiłam, bo ja zaproponowałam 2 spotkania, pisałam do niego pierwsza - jak na mnie to często, w taki swój sposób pokazywałam mu, że go lubię. No ale jak widac niezbyt wyraźnie

[Leonia_Hial]

Wiesz, ja też kiedyś często tak o sobie myślałam, za każdym razem, gdy ktoś był dla mnie miły myślałam, że albo mnie z kimś pomylił, albo że ma w tym jakiś interes. W końcu ktoś mi uświadomił, że to tylko moje urojenia. Tak urojenia, bo to złe wyobrażenie o mnie było tylko w mojej głowie. Grunt to sobie uświadomić, że to jak nas odbierają ludzie zależy od tego, co my sami myślimy o sobie. Postaraj się znajdować w sobie pozytywy, polubić siebie

[falling_rain]

luckyL, Ameryki nie odkryję, ale... masz bardzo niską samoocenę, jesteś całkowicie niepewna siebie. wiem, jak to strasznie potrafi utrudniać kontakty z ludźmi- bo czego nie zrobisz, zawsze Cię blokują takie myśli, że "nie, to niemożliwe, bo przecież TY jesteś beznadziejna, więc niemożliwe zebyś zasłużyła na coś dobrego". (co do tego wkręcania sobie, że "może Cię nie widział dokładnie"- skąd ja to znam? też tak często wpadam w paranoję). ciężko sobie z czymś takim poradzić- czasem to nawet niemożliwe bez pomocy psychologa, z którym popracujesz nad akceptacją samej siebie
a co możesz zrobić dla siebie teraz, na ten moment?
przyjrzyj się innym ludziom- zobacz, ile osób jest w szczęśliwych związkach, ile osób ma fantastycznych przyjaciół. to są tacy sami ludzie jak Ty- naprawdę, nie są w żaden sposób od Ciebie lepsi- i jakoś zasługują na zainteresowanie, na miłość, na przyjaźń. dlaczego Ciebie mialoby to omijać?
na pewno jesteś fajną, wrażliwą, delikatną osóbką. widać, że chłopak jest Tobą zainteresowany, że stara się utrzymywać kontakt- ale do utrzymania tej więzi potrzeba jeszcze Ciebie
nie chowaj się, bo być może stracisz okazję na coś fajnego w swoim życiu... nie pozwól kompleksom rządzić Twoim życiem

[Paola199]

Napisane przez luckyL

na pewno szybko spotkasz kogoś wspaniałego

Ja wiem czy tak szybko? ale będzie dobrze

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Andrzeej]

Napisane przez luckyL

eh wiem, ale jest we mnie taki irracjonalny strach, że to on mnie teraz oleje. Parę dni temu odważyłam się zasugerować (po 2 piwach) :P że mogłabym go zaprosić do mnie na imprezę, dostałam odpowiedź, że "taa, jasne" i zmienił temat. Więc może teraz to on już nie jest zainteresowany

Jest zainteresowany !

Tylko, że tyle razy mu dałaś po łbie, że już zwyczajnie jest Tobą zniechęcony. Na pewno mu na Tobie zależy, zaryzykuję stwierdzenie, że chciałby być z Tobą, ale każdy człowiek ma jakąś odporność. Te jego "taa, jasne" świadczy o tym, że mu zależy, tylko, że ... poszarpałaś jego uczucia i ... nie wierzy, że Ci się odmieniło.

Cóż, sama go odepchnęłaś i wprowadziłaś go w takie swoiste zobojętnienie.

Normalny, w porządku facet nie może dziewczynie bez końca proponować spotkań i słuchać odmów bo:
a) to boli, działa miażdżąco na psychikę (tylko zaliczaczy to nie boli) - im bardziej się wpadnie tym bardziej boli
b) ma świadomość, ze rozmawia z człowiekiem (a nie z ładnym pojemnikiem na spermę) więc nawet jeśli bardzo chce to po kilku, 5, 10 odmowach (ja szczerze mówiąc jestem mniej tolerancyjny, 2-3 propozycje i tyle) dochodzi do wniosku, że jednak mu się wydawało, że mu się pomyliło, że dziewczyna nie jest jednak zainteresowana. Po prostu górę bierze rozum i rozumienie tego co się do niego mówi (czyli w tym wypadku dziewczęce: NIE), choć serce i tak ciągle mówi co innego.

Szczerze ? Skoro to Twój ideał to czemu jesteś taka beznadziejna ??????????????? Co jeśli to Twój jedyny ? Chcesz skończyć jako stara baba z kotem ? Będziesz tak każdego faceta odtrącać ?

Powiem serio - on się odzywa bo jeszcze serce nim targa, ale już na pewno nie zrobi żadnego dużego kroku bo zrobił ich wystarczająco dużo. Teraz Twoja kolei. Albo coś zrobisz i zachowasz się jak kobieta, albo stchórzysz jak gówniara...
Ciesz się, że się w ogóle do Ciebie odzywa - inny już by sobie Ciebie wydrapał z telefonu, fejsa itd., aby jak najszybciej zapomnieć. Musi czuć do Ciebie głęboką miętę, że jeszcze tego nie zrobił i się odzywa, tym samym niejako samemu rozdrapuje własne rany...

Daj się no dziewczyno ponieść chwili, wyślij mu prosty, zrozumiały dla faceta SMS w stylu: "nie masz pojęcia jak bardzo jestem nieśmiała, ale bardzo chętnie bym poszła z Tobą na kawę...". Całkiem możliwe, że to wystarczy, aby mu dodać skrzydeł, a potem już nie zgrywaj takiej niedostępnej - najlepiej by było jakbyś troszkę posypała głowę popiołem i po prostu powiedziała, że jesteś bardzo skrytą , nieśmiałą osobą, którą trudno przełamać. On reaguje złością, zobojętnieniem bo tego nie wie. On myśli, że po prostu Ci się z jakichś tam względów nie spodobał.

(na marginesie)
nie wiem co za idiotki piszą artykuły w tych różnych bzdurnych gazetach. Owszem facet może i czasem lubi gonić króliczka, ale to trzeba robić subtelnie (a nie non stop sypać odmowami - tak można złowić desperata co najwyżej) i rzucać co jakiś czas marchewkę. Jak ktoś nie umie to niech się w to nie bawi bo tylko straci fajnego faceta...

[_chocolate]

Nie wiem, czy z tym facetem uda Ci się jeszcze coś odbudować (na pewno warto zawalczyć), ale na przyszłość nie baw się w gierki rodem z Cosmo - udawanie niedostępnej, olewanie faceta i oczekiwanie, że po tym nadal będzie o Ciebie zabiegał, itp.

[Paola199]

Napisane przez luckyL

na pewno szybko spotkasz kogoś wspaniałego

Wątpię żeby ktoś się we mnie zakochał. Nigdy nie spotkam kogoś wspaniałego. Na nikogo nie zasługuje. Już za późno bo mam 21 lat a już dawno powinnam mieć chłopaka , a nie miałam i aż wstyd mi z tego powodu co ja kiedyś powiem jak ktoś się mnie zapyta o chłopaków?

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[luckyL]

Postanowiłam wziąć jednak sprawy w swoje ręce i tak jak radzicie, wszystko mu wyznać... Z jednej strony czuję paraliżujący strach przed ośmieszeniem sie i upokorzeniem, z drugiej, co mnie bardzo zdziwiło poczucie kontroli, że to ode mnie może zależeć moje szczęście.
Myślicie, że wiadomość w tym stylu nie będzie bardzo żałosna? :

"Wiem, że trochę późno się za to zabieram i w sumie nie wiem czy nie za późno. Nie wiem w ogóle jak to powiedzieć.
Ja chyba Cię więcej niż lubię i nie wiem o co chodzi z tym, że czasem tak długo się do mnie nie odzywasz, a jak ja juz sobie zdążę o Tobię trochę zapomnieć, to Ty znowu mnie zaczepiasz i tak w kółko. To dla mnie trochę jak tortury Wiem, że możesz się zdziwić, bo Ci to nie za bardzo umiałam okazać, poza tym na początku jak zaczęliśmy się "spotykać" to dla mnie było trochę za wcześnie, bo całkiem niedawno ktoś mnie niefajnie potraktował i taki już mam dystans, kiedy nie za dobrze kogoś znam.
I chodzi generalnie o to, że jeśli piszesz do mnie tylko dlatego, że widzisz we mnie tylko koleżankę (z czego się oczywiście cieszę) to chyba wolałabym w tej sytuacji urwać nasz kontakt. Wiem, że wiesz o co mi chodzi.
Całkowicie zrozumiem, jeśli tak będzie, bo przecież nie każdy każdemu pasuje"

[Leonia_Hial]

Wiesz co, to co napisałaś jest za bardzo mętne i w sumie to takie pisanie o niczym. Początek jest dobry, ale dalej to sama się plątasz w "zeznaniach" Ja bym to napisała tak:

Wiem, że trochę późno się za to zabieram i w sumie nie wiem czy nie za późno. Nie wiem w ogóle jak to powiedzieć. Jestem bardzo nieśmiałą dziewczyną i czasem trudno jest mi nawiązywać nowe znajomości, jednak zależy mi na znajomości z tobą. Od ciebie zależy czy będzie to relacja koleżeńska czy coś więcej. Wiem, że możesz się zdziwić, bo Ci to nie za bardzo umiałam okazać, poza tym na początku jak zaczęliśmy się "spotykać" to dla mnie było trochę za wcześnie, bo całkiem niedawno ktoś mnie niefajnie potraktował i taki już mam dystans, kiedy nie za dobrze kogoś znam."

Nie mówię żebyś dokładnie to napisała co ja powyżej, ale coś w ten deseń. Wtedy dasz mu jasno do zrozumienia jakie są Twoje intencje

[Andrzeej]

Ja myślę jako facet, że obie wiadomości są okej.

Dla mnie słowa-klucze to w pierwszej wiadomości: "Ja chyba Cię więcej niż lubię [...]", no i w drugiej: "Od Ciebie zależy czy będzie to relacja koleżenska czy coś więcej".

No i dalej, że "Wiem, że możesz się zdziwić, bo Ci to nie za bardzo umiałam okazać, poza tym na początku jak zaczęliśmy się "spotykać"...

Jeśli będziesz coś skracać (lepie nie) to na pewno powyższe zachowaj bo to czarno na białym pokazuje facetowi wprost o co chodzi. Pozostałe to takie tam mącenie, które bez dosłownego przekazu (czyli tych kluczowych fraz co napisałem) facetowi aż tak wiele nie powie.


Do dzieła autorko tematu. Masz o tyle fajnie, że jako kobieta / dziewczyna możesz spokojnie wysłać SMS / wiadomość, w której wszystko wyjaśnisz. Faceci mają gorzej bo przyjęło się, że muszą mieć jaja i powiedzieć wszystko w twarz. Niedawno tak miałem. Mimo, że od tygodnia sobie powtarzałem jak wierszyk to i tak koniec końców 3/4 zapomniałem

Do dzieła autorko - przynajmniej będziesz wiedziała czy to ten, albo będziesz mogła go wymazać ze swojej pamięci. To nie jest aż takie trudne. Ja musiałem wymazać z pamięci dziewczynę, z którą codziennie się widywałem, a której wyznałem co miałem wyznać - to dopiero był rebus Z jednej strony była chyba moją jedyną taką prawdziwą koleżanką, przyjaciółką, z drugiej strony spędzaliśmy masę czasu, a z trzeciej strony jak już dostałem kosza to pojawiła się taka mega pustka, że chciałem się zapaść pod ziemię.

Także Ty masz i tak łatwiej Ja z perspektywy czasu i tak uważam, że 100x lepiej zrobiłem wyznając to co miałem wyznać , niż siedzieć cicho i nic nie zrobić. Po latach najbardziej się żałuje to czego się nie zrobiło bo się wtedy nigdy nie dowiesz co by było.

Więc nie łam się, tylko napisz wiadomość i cierpliwie czekaj. I nie panikuj jeśli od razu nie odpowie. Go np. może zwyczajnie nie być, może grać w piłkę i telefon może leżeć np. w plecaku. Po prostu napisz co masz napisać, naciśnij "wyślij" i niech się dzieje wola boska

[nadijka]

Napisane przez Leonia_Hial

Wiesz co, to co napisałaś jest za bardzo mętne i w sumie to takie pisanie o niczym. Początek jest dobry, ale dalej to sama się plątasz w "zeznaniach" Ja bym to napisała tak:

Wiem, że trochę późno się za to zabieram i w sumie nie wiem czy nie za późno. Nie wiem w ogóle jak to powiedzieć. Jestem bardzo nieśmiałą dziewczyną i czasem trudno jest mi nawiązywać nowe znajomości, jednak zależy mi na znajomości z tobą. Od ciebie zależy czy będzie to relacja koleżeńska czy coś więcej. Wiem, że możesz się zdziwić, bo Ci to nie za bardzo umiałam okazać, poza tym na początku jak zaczęliśmy się "spotykać" to dla mnie było trochę za wcześnie, bo całkiem niedawno ktoś mnie niefajnie potraktował i taki już mam dystans, kiedy nie za dobrze kogoś znam."

Nie mówię żebyś dokładnie to napisała co ja powyżej, ale coś w ten deseń. Wtedy dasz mu jasno do zrozumienia jakie są Twoje intencje

Ogólnie się zgadzam, tylko bez pogrubionego, bo to takie definitywne, facet się może czuć, jakby miał jej już na wstępie wyznania jakieś robić

[Leonia_Hial]

No może z tym się faktycznie trochę zagalopowałam

[_chocolate]

Lepiej napisać coś w bardziej łagodnym tonie, tak jak ta druga wiadomość. Nie wywieraj na nim presji ("albo związek albo zrywam z tobą kontakt"), bo jeszcze do niczego nie doszło ani nie rób wyrzutów ("chcę o Tobie zapomnieć, a ty znowu piszesz").