Depresyjny brak pracy.... Nasze żale i sukcesy!

[KinkyGirl]

Moim zdaniem pracy z ogłoszenia się nie dostanie. Za dużo osób aplikuje i zawsze wśród aplikantów znajdzie się ktoś "znajomy".

---------- Dopisano o 10:57 ---------- Poprzedni post napisano o 10:55 ----------

Tak w ogole to ciężko mi znieść fakt, że nie mogę znaleźć pracy. Zwątpiłam kompletnie, że kiedykolwiek mi się to uda. Staram się zajmować sobie czas czymkolwiek, aby tylko nie myśleć o szukaniu pracy, bo wtedy potrafie przeleżeć albo przespać cały dzień. Zawsze jak mam doła, to uciekam się do spania. "Wyłączam" się i mam wszystko gdzieś. No, ale nie moge przecież spać 24/h

[Usmiechnietazakrecona]

Trzymajcie dziewczyny kciuki - wczoraj wysłałam CV a dzisiaj się odezwali (fakt, zwykłe call center) - jutro idę na rozmowę kwalifikacyjną Zobaczę co proponują bo nie wiem czy wyrobię się godzinowo, a mało informacji było w ogłoszeniu.

Po prawdzie to czekam na jakiś staż fajny/praktyki no ale lipton.

[Usmiechnietazakrecona]

Post pod postem, ale!

- jestem zaproszona na szkolenie a od środy praca na słuchawce,
- miałam dodatkowo kolejne 2 zaproszenia na rozmowę kwalifikacyjną. Jedną odrzuciłam, drugą przyjęłam no ale jednak dam znać że nie mogę się zjawić i oferta już nieaktualna

Także chyba do przodu.

[mala19881]

Napisane przez Usmiechnietazakrecona

Post pod postem, ale!

- jestem zaproszona na szkolenie a od środy praca na słuchawce,
- miałam dodatkowo kolejne 2 zaproszenia na rozmowę kwalifikacyjną. Jedną odrzuciłam, drugą przyjęłam no ale jednak dam znać że nie mogę się zjawić i oferta już nieaktualna

Także chyba do przodu.

Brawo! Chociaz cos ale zawsze do przodu! Zaproszenia na rozmowy to juz jakis widok dla nas wszystkich

A ja juz postanowilam, ze jeszcze raz zrobi mi awanture to rzucam papierami - mam juz przygotowane w szafce dzisiaj bylam na rozmowie. Bylam nastawiona bardzo bojowo, wygarnac mu wszystko chcialam a on byl dla mnie mily, troche pomarudzil ale dyplomatycznie.

Zreszta teraz juz nawet pracowac specjalnie nie musze, wracam do mamy wiec odchodza mi oplaty za czynsz. No i mam super faceta, ktory mnie motywuje, wspiera i poprze kazda moja decyzje. Z poprzednim nie moglam pozwolic sobie na utrate pracy bo w wiekszosci to ja nas utrzymywalam. Wiec luzik psychiczny kolejke na bezrobocie juz sobie zarezerwuje chyba

[KinkyGirl]

mała19881, a ile Ty w ogóle masz lat? Jak dobrze pamiętam to jeszcze młoda jesteś, a masz duże doświadczenie.


Byłam na rozmowie, praca przy obsłudze klienta w biurze dostawcy internetowego. Nie wiem czy przeszłam, okaże się na dniach. Ale...trzeba mieć założoną własną działalność gospodarczą. Warto się w to bawić? Macie jakies doświadczenie z takimi trickami ze strony pracodawcy?

[mala19881]

Mam 25 lat a dorabialam juz w szkole sredniej, przez cale studia pracuje na etacie, wiec nie obijalam sie w zyciu.

Pracodawcy oplaca sie o wiele bardziej zatrudnic kogos na dzialanosci bo na umowe o prace placi na nas niemale kwoty do zusu. Przez pierwsze 2 lata od zalozenia ten zus jest maly - placisz chyba jakies 400 zl, potem placisz juz ponad 1000 zl. Ja bym na to nie poszla. Kiedys jak mi odbije i zachce miec cos swojego to te 600 zl roznicy bedzie robilo ogromna roznice dla poczatkujacej firmy.

[strix55]

ja tez po 5 letnich studiach robie na tasmie, przy produkcji. Nie wiem co z tym krajem tylko znjaomości sie licza

[girlonthebridge]

dołączam i ja, na razie nieśmiało.

[peach87]

Cześć Chciałabym Wam dodać otuchy w poszukiwaniu pracy.
Bez pracy byłam ponad półtora roku, jestem po studiach i miałam już jako takie doświadczenie. Prace dostałam w sklepie, do którego wysłałam cv tylko dlatego, żeby nie mieć wyrzutów sumienia, że jestem wybredna. Zostałam zaproszona na rozmowę, czułam, że się ośmieszę, bo szukali osoby przebojowej, wygadanej itp. a ja jestem kompletnym przeciwieństwem. Wiec postanowiłam być zupełnie szczera (a co mi tam, i tak mnie nie przyjmą). Zostałam zapytana czy znam się na produktach, które oferuje firma, czy pracowałam kiedyś w podobnym miejscu i czy w ogóle coś mnie interesuje związanego z firma....na wszystko miałam odpowiedź "nie". I wiecie co......zatrudnili mnie, wybrali mnie z pośród ponad 150 osób okazało się, że spodobała się im moja szczerość i to, że mam studia. Pracuje tam już ponad rok i jest ok

[girlonthebridge]

Ja pracowałam 1,5 roku na policji, ze stażu na sekretariacie przenieśli mnie do prowadzenia statystyki. Ktoś powie strzał w 10, też mi się tak wydawało. Pomijam, że kasa - najniższa krajowa. Za nadgodziny niepłacone (a był taki okres kiedy po burzy szlag trafił komputery i musiałam przez kilka dni siedzieć po 12h żeby wsio pouzupełniać) i wiadomo jak to jest w policji z cywilami, na każdym kroku udowadnianie, że jesteś ch*jowa i nic nie warta skoro jesteś cywilem a nie policjantem. Dodatkowo szefowa, przez którą wszyscy ryczeli po kiblach. Wszyscy byli przekonani, że mnie to nie rusza ale mną w pewnym momencie tąpnęło. Szefowa latała do komendanta opowiadać mu z kim to ja sypiam albo nie. Opowiadała, że jestem pracowita i rzetelna ale jestem złym człowiekiem (WTF?). Po kiblach rozpowiadała o mnie jakieś dziwne rzeczy. Złożyło się to w czasie z moim załamaniem zdrowotnym (miałam nowotwór, operację, dochodzenie do siebie) więc dla własnego spokoju psychicznego odeszłam z pracy (tzn. nie przedłużyłam umowy) odsapnęłam sobie w szpitalu, byłam jeszcze na chorobowym, potem miałam zasiłek jakoś się to kręciło. Potem się okazało, że szefowa krótko po mnie odeszła na emeryturę (kiedyś się odgrażała, że jak odejdę to i ona odejdzie, ale myślałam, że to takie "gadanie"). Pracy szukam od ok 1,5 roku. W sumie już wszędzie gdzie tylko mogę. Szkoła (mam skończoną etykę, filozofię i pedagogizację), praca biurowa (tylko w tym mam doświadczenie: sekretariat, archiwizacja dokumentów, asystentura, dyżurka - recepcja no i ta nieszczęsna statystyka), sklepy, magazyny i nic :/ sami dziwni ludzie się do mnie odzywają (typu vipowskie burdele itd.) - to ja chyba też wybrzydzam skoro takiej nie przyjmuję :/ ew. propozycje sponsoringów. Samoocena mi spadła do poziomu tragicznego. Do tego stopnia, że sporo schudłam a widzę w lustrze grubasa (jak jeszcze wróci mi bulimia to już całkiem będzie można się pochlastać). Zapraszana jestem czasem na rozmowy. Na jednej nawet musiałam żonglować piłeczkami tenisowymi (to tak w temacie jak jesteś zdesperowana i na ile sobie pozwolisz). Nic, zero, nule. Pewnie będę musiała wyjechać za granicę ale strasznie nie chcę. Pomagam tu w Polsce bezdomnym zwierzętom, szkoda mi będzie to tak rzucić w pi*du

[Usmiechnietazakrecona]

Pracę znalazłam bardzo szybko - tak, to właśnie ta o której parę postów wcześniej pisałam. Dostałam się 'ino roz' - minus jest jednakże jeden - mam taki zapiernicz na uczelni że niestety będę musiała zrezygnować po miesiącu. A i oczywiście umowa zlecenie, a jakżeby inaczej

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Dołączam się, tez cierpię na brak pracy i cholernie mi z tym źle. Rozniosłam tyle CV po sieciówkach i zero odzewu. Dzisiaj byłam na rozmowie w Calzedonii, do 17 mieli dzwonić i cisza Do call center CV nawet nie składam, bo raz pracowałam tak i nienawidziłam tej pracy.

[mala19881]

[1=b82ed09e83d6cc96f3cec4b 39c6008ed9e8c5acd_5dd3308 25eb9e;43365124]Dołączam się, tez cierpię na brak pracy i cholernie mi z tym źle. Rozniosłam tyle CV po sieciówkach i zero odzewu. Dzisiaj byłam na rozmowie w Calzedonii, do 17 mieli dzwonić i cisza Do call center CV nawet nie składam, bo raz pracowałam tak i nienawidziłam tej pracy.[/QUOTE]


Ja nienawidze swojej pracy a jestem tu juz 5 lat I patrzac na to co sie dzieje w tym popieprzonym kraju powinnam sie cieszyc, ze mam prace w ogole

[tajkuna]

Napisane przez girlonthebridge

Ja pracowałam 1,5 roku na policji, ze stażu na sekretariacie przenieśli mnie do prowadzenia statystyki. Ktoś powie strzał w 10, też mi się tak wydawało. Pomijam, że kasa - najniższa krajowa. Za nadgodziny niepłacone (a był taki okres kiedy po burzy szlag trafił komputery i musiałam przez kilka dni siedzieć po 12h żeby wsio pouzupełniać) i wiadomo jak to jest w policji z cywilami, na każdym kroku udowadnianie, że jesteś ch*jowa i nic nie warta skoro jesteś cywilem a nie policjantem. Dodatkowo szefowa, przez którą wszyscy ryczeli po kiblach. Wszyscy byli przekonani, że mnie to nie rusza ale mną w pewnym momencie tąpnęło. Szefowa latała do komendanta opowiadać mu z kim to ja sypiam albo nie. Opowiadała, że jestem pracowita i rzetelna ale jestem złym człowiekiem (WTF?). Po kiblach rozpowiadała o mnie jakieś dziwne rzeczy. Złożyło się to w czasie z moim załamaniem zdrowotnym (miałam nowotwór, operację, dochodzenie do siebie) więc dla własnego spokoju psychicznego odeszłam z pracy (tzn. nie przedłużyłam umowy) odsapnęłam sobie w szpitalu, byłam jeszcze na chorobowym, potem miałam zasiłek jakoś się to kręciło. Potem się okazało, że szefowa krótko po mnie odeszła na emeryturę (kiedyś się odgrażała, że jak odejdę to i ona odejdzie, ale myślałam, że to takie "gadanie"). Pracy szukam od ok 1,5 roku. W sumie już wszędzie gdzie tylko mogę. Szkoła (mam skończoną etykę, filozofię i pedagogizację), praca biurowa (tylko w tym mam doświadczenie: sekretariat, archiwizacja dokumentów, asystentura, dyżurka - recepcja no i ta nieszczęsna statystyka), sklepy, magazyny i nic :/ sami dziwni ludzie się do mnie odzywają (typu vipowskie burdele itd.) - to ja chyba też wybrzydzam skoro takiej nie przyjmuję :/ ew. propozycje sponsoringów. Samoocena mi spadła do poziomu tragicznego. Do tego stopnia, że sporo schudłam a widzę w lustrze grubasa (jak jeszcze wróci mi bulimia to już całkiem będzie można się pochlastać). Zapraszana jestem czasem na rozmowy. Na jednej nawet musiałam żonglować piłeczkami tenisowymi (to tak w temacie jak jesteś zdesperowana i na ile sobie pozwolisz). Nic, zero, nule. Pewnie będę musiała wyjechać za granicę ale strasznie nie chcę. Pomagam tu w Polsce bezdomnym zwierzętom, szkoda mi będzie to tak rzucić w pi*du

Skąd się tacy wredni szefowie biorą , oni chyba czerpią przyjemność z nękania pracowników

---------- Dopisano o 14:40 ---------- Poprzedni post napisano o 14:36 ----------

Napisane przez mala19881

Ja nienawidze swojej pracy a jestem tu juz 5 lat I patrzac na to co sie dzieje w tym popieprzonym kraju powinnam sie cieszyc, ze mam prace w ogole

Jesteś z Poznania ? A co niektórzy uważają, że w dużym mieście łatwiej o pracę i mówią ludziom z małych miast by uciekali do dużych miast, bo w dużych miastach pracę znajdą Teraz i w dużych miastach ciężko o pracę.

[matumaini]

.