Pracy szukamy, ciągle się wspieramy i nigdy nie poddamy! cz. XII

[megamag]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;79475751]
I oczywiście trudno potem się z takim obrazem świata skonfrontować po zderzeniu z rzeczywistością.
[/QUOTE]

Ale ja wcale nie miałam takiego obrazu świata, więc z niczym się nie zderzyłam. To był obraz świata moich rodziców. I wiedziałam, że jest przeterminowany. Z relacji młodych osób czy nawet z mediów wyłaniał się zupełnie inny obraz. Już jak zdawałam maturę, słyszałam zewsząd, że dziś same studia do pracy nie wystarczą, że liczy się doświadczenie i umiejętności,bo jak nie, to czeka mnie bezrobocie. Że w branżach, które mnie interesują, raczej nie pracuje się od dziewiątej do piątej, że raczej jeden pracodawca i UoP nie są tam normą. Nie tak trudno było zauważyć, że dziennikarze raczej prowadzą po kilka programów w różnych stacjach, a to się pewnie wiąże z innymi formami zatrudnienia (np. własną działalnością). Że tłumaczenia to raczej głównie freelancerka. W przeciwieństwie do mojej mamy wiedziałam też, że po filologii nie trzeba zostawać nauczycielem w szkole publicznej. I że to nawet może nie być opłacalne finansowo. I że generalnie katalog zawodów jest troszkę szerszy niż katalog kierunków studiów. Więc jak nie idę na medycynę, to bardzo prawdopodobne, że moje przyszłe stanowisko będzie się nazywało inaczej niż ten kierunek studiów.

Więc jak ktoś mi podaje jako pożądany albo wyuczony zawód dziennikarza, redaktora, tłumacza albo lektora i jednocześnie czeka aż dostanie bez żadnego doświadczenia UoP i pracę w jednej firmie w godzinach biurowych, to ja się po prostu zastanawiam, z której się urwał choinki.

Nie wymagam od nikogo jakiejś super zaradności, ale chociaż jakiegoś minimum realizmu.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez megamag

Ale ja wcale nie miałam takiego obrazu świata, więc z niczym się nie zderzyłam. To był obraz świata moich rodziców. I wiedziałam, że jest przeterminowany. Z relacji młodych osób czy nawet z mediów wyłaniał się zupełnie inny obraz. Już jak zdawałam maturę, słyszałam zewsząd, że dziś same studia do pracy nie wystarczą, że liczy się doświadczenie i umiejętności,bo jak nie, to czeka mnie bezrobocie. Że w branżach, które mnie interesują, raczej nie pracuje się od dziewiątej do piątej, że raczej jeden pracodawca i UoP nie są tam normą. Nie tak trudno było zauważyć, że dziennikarze raczej prowadzą po kilka programów w różnych stacjach, a to się pewnie wiąże z innymi formami zatrudnienia (np. własną działalnością). Że tłumaczenia to raczej głównie freelancerka. W przeciwieństwie do mojej mamy wiedziałam też, że po filologii nie trzeba zostawać nauczycielem w szkole publicznej. I że to nawet może nie być opłacalne finansowo. I że generalnie katalog zawodów jest troszkę szerszy niż katalog kierunków studiów. Więc jak nie idę na medycynę, to bardzo prawdopodobne, że moje przyszłe stanowisko będzie się nazywało inaczej niż ten kierunek studiów.

Więc jak ktoś mi podaje jako pożądany albo wyuczony zawód dziennikarza, redaktora, tłumacza albo lektora i jednocześnie czeka aż dostanie bez żadnego doświadczenia UoP i pracę w jednej firmie w godzinach biurowych, to ja się po prostu zastanawiam, z której się urwał choinki.

Nie wymagam od nikogo jakiejś super zaradności, ale chociaż jakiegoś minimum realizmu.

No to właściwie już wygrałaś i powinnaś się cieszyć, że tak sobie znakomicie radzisz na rynku pracy.
A o innych się nie martw - może zmądrzeją, a może nie, i to będzie tylko z korzyścią dla Ciebie.

[Darine7]

Kurde, ja nie rozumiem tych dywagacji na temat "pracy w zawodzie" po studiach, mam wrażenie, że niektórzy usilnie się czepiają. Wiadomo, że przez "pracę w zawodzie" rozumie się cokolwiek, co jest jakoś związane z wykształceniem. Np. sytuacja, w której mając dyplom ukończenia filologii angielskiej na specjalności nauczycielskiej i pracując w firmie, gdzie w dużym stopniu wykorzystuje się angielski chociażby przy obsłudze klienta jest rozumiana przeze mnie dalej jako praca w zawodzie. To samo inżynier. Nie znam się na architekturze i studiach z tym związanych, ale wiadomo, że wszystkie zawody "okołoarchitektoniczn e" to będzie PRACA W ZAWODZIE. Pracą w zawodzie nie będzie sprzątanie w biurze u architekta No chyba, że przeoczyłam jakieś najnowsze trendy.

A w jakim "wyuczonym zawodzie" może pracować filozofi, oprócz uczelni? Socjolog? Albo absolwent bezpieczeństwa wewnętrznego? Ok, ten drugi może jeszcze pójść do służb. W przypadku socjologa też znajdzie się coś, co można podciągnąć pod pracę "w zawodzie", ale inżynier czy anglista albo absolwent pielęgniarstwa to jednak osoby, o których łatwiej powiedzieć, że pracują w zawodzie, mimo że inżynier czy anglista będzie mieć teoretycznie dużo większy wybór tych zawodów niż filozof albo absolwent politologii.



megamag
No wszystko fajnie, tylko że jak patrzę po ogłoszeniach, to rzadko można się "wbić" do jakiejś branży nie mając wykształcenia kierunkowego (o doświadczeniu nie wspominając). Oczywiście są takie branże, ale w zdecydowanej większości szef/rekruter mając do wyboru osobę mającą wykształcenie ekonomiczne nie weźmie socjologa na stanowisko związane z kadrami i płacami. Mam wrażenie, że ten mit pracy w innej branży to też bajka wymyślona przez trochę starsze ode mnie i moich rówieśniczek koleżanki, bo parę lat temu rzeczywiście było to dość popularne zjawisko, nawet wśród moich znajomych. Teraz, o ile nie jest to branża IT, ciężko przyjść "z ulicy" będąc bez znajomości. Chyba że właśnie jakieś staże z UP pomogą czy coś. Przykład? Zanim zaczęłam ZZL podyplomowo, odpowiadałam na ogłoszenia związane z hr. Nikt nie oddzwaniał. Jak tylko zaczęłam te studia i wpisałam je do CV, od razu miałam odzew. Co prawda póki co bez skutku, ale przynajmniej dzwonili.

Co do umów. Każdy z nas chciałby kiedyś mieć poczucie stabilności, wziąć kredyt na własne mieszkanie czy choćby jakąś szufladę z łazienką w starym budownictwie, a nie wiecznie się zamartwiać o to co będzie za miesiąc i pracować na śmieciówce.
Piszesz też o tym, że młodzi są roszczeniowi, bo "wymyślili sobie" () jakiś tam głupi, Twoim zdaniem, podział na prace gorsze i lepsze. Czyli wg Ciebie ktoś, kto skończył studia, powinien zadowolić się pracą w call center na całe życie czy pracą sprzątaczki albo pracą w fabryce, i ma sobie wybić z głowy, że to coś gorszego? Ci ludzie sprzątający czy pakujący nam herbatę w fabryce też są bardzo potrzebni, ale spróbuj wmówić komuś, kto skończył studia, zna języki i próbuje się ciągle rozwijać, że taka praca "nie jest wcale gorsza" i "nie ma podziału na lepsze i gorsze stanowiska". Praca sprzątaczki jest potrzebna, ale takim czymś od zawsze zajmowali się ludzie bez wykształcenia, po podstawówce albo skończonym liceum (to akurat teraz, bo moja mama mówi, że za jej czasów skończenie liceum to było COŚ).

[megamag]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;79476651]No to właściwie już wygrałaś i powinnaś się cieszyć, że tak sobie znakomicie radzisz na rynku pracy.
A o innych się nie martw - może zmądrzeją, a może nie, i to będzie tylko z korzyścią dla Ciebie.[/QUOTE]

Nie rozumiem, po co te złośliwości i obrażanie się. Nie wiem, czy radzę sobie dobrze na rynku pracy. Radzę sobie jakoś. Ale dlatego, że trochę już na nim jestem i też po prostu obserwuję, jak radzą sobie na nim choćby moi znajomi, próbuję wyciągać jakieś wnioski i się nimi dzielić. Bo po prostu wydaje mi się, że problemy niektórych osób ze znalezieniem pracy tutaj mogą wynikać z tego, że... szukają prac, których nie ma. Może warto więc poszerzyć zakres poszukiwań o prace, które są?

PS Muszę Wam powiedzieć, że akurat znani mi filozofowie, politologowie i socjologowie świetnie radzą sobie na rynku pracy.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez megamag

Nie rozumiem, po co te złośliwości i obrażanie się. Nie wiem, czy radzę sobie dobrze na rynku pracy. Radzę sobie jakoś. Ale dlatego, że trochę już na nim jestem i też po prostu obserwuję, jak radzą sobie na nim choćby moi znajomi, próbuję wyciągać jakieś wnioski i się nimi dzielić. Bo po prostu wydaje mi się, że problemy niektórych osób ze znalezieniem pracy tutaj mogą wynikać z tego, że... szukają prac, których nie ma. Może warto więc poszerzyć zakres poszukiwań o prace, które są?

Ależ ja się nie wyzłośliwiam Skoro dokładnie wiesz jak jest świat urządzony i jakie zasady nim kierują, to właściwie o swoją przyszłość możesz być spokojna.
A ci którzy z tym problem - to już ich problem.
Po co ich przekonywać?

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

Napisane przez kasia5266

No właśnie. Co w tym zabawnego?

Spieszę z wyjaśnieniami.

Słabe, bo najpierw trzeba by znaleźć firmę, która chciałaby zatrudnić na etat tłumacza japońskiego, a im się to zwyczajnie nie opłaca. A w zlecenia można się bawić jak się ma stałe zajęcie. Zresztą ja kiedyś dałam ogłoszenie i nikt się nie zgłosił

Etaty dla tłumaczy w ogóle są stosunkowo nieliczne, co poniekąd wynika ze specyfiki tego zajęcia. Praca jest typowo zadaniowa, na ogół wykonywana zdalnie z dowolnego zakątka świata dla klienta mogącego znajdować się w drugim zakątku świata.

Pogrubione - Tobie też się to nie opłaca, bo siedząc na krzesełku w biurze od 7 do 15 na tym wymarzonym etacie tłumacza, dziubdziasz tyle, ile ta jedna firma Ci każe i finito. Ty zarobisz mniej, bo w tym samym czasie mogłabyś potencjalnie przetłumaczyć więcej, także dla innych, lepiej płacących klientów.

Śmieszy mnie po pierwsze ten kult etatu (założyłam nawet kiedyś o tym wątek na plotkowym), jak gdyby była to jedyniesłuszna opcja "prawdziwej pracy", a tak wcale nie musi być. Nie wszyscy, którzy nie pracują w oparciu o uop są wykorzystywani - w niektórych przypadkach, i tłumaczenia moim zdaniem do nich należą, inne rozwiązania mogą być o wiele bardziej korzystne z punktu widzenia pracownika. "Śmieciówką" nie jest każde zlecenie czy dzieło, tylko takie przypadki - zgoda, zdecydowanie zbyt częste - gdy jest to nadużycie, bo charakter wykonywanych czynności ma znamiona stosunku pracy. Oczekiwanie uop w takiej sytuacji jest normalne i nie jest żadną roszczeniowością (nawiązując do wczorajszego shitstormu), ale nie każda praca w tej definicji się mieści - i nie jest wtedy żadną "śmieciówką".

Ale już dobra, samo to jeszcze możnaby przeżyć. Ale jak czytam ostatnie zdanie "Zresztą ja kiedyś dałam ogłoszenie i nikt się nie zgłosił" to naprawdę jedyne co można zrobić to turlać się ze śmiechu, bo to byłby cud, gdyby na jedno jedyne ogłoszenie zostawione w jakimś zaułku (polskiego zapewne) internetu ktokolwiek odpowiedział, o ile ktokolwiek potencjalnie zainteresowany w ogóle się na nie natknął.

Przede wszystkim ogłoszeń typu "dzińdybry jestem tłumaczem japońskiego, zapraszam do kontaktu pod adresem xxx" żaden poważny klient nie traktuje poważnie. Co tłumaczysz (prawo, medycynę, sciences, finanse czy wszystko powyższe? Jeśli zaznaczyłaś ostatnie, to żaden poważny klient się do Ciebie nie odezwie, bo to oznacza tylko tyle, że umiesz wszystko i nic).

Poważni klienci (a dla niepoważnych szkoda pracować, chyba, że lubi się dziubdziać za śmieszne pieniądze od świtu do nocy - ja tam nie lubię) nie odezwą się do tłumacza podającego zaniżone stawki, bo zdają sobie sprawę, że prawdopodobnie będą musieli zapłacić dwa razy.

W końcu wreszcie klientów szuka się uderzając do nich (do agencji czy polując na klientów indywidualnych, od biedy odpowiadając na ogłoszenia z wywieszonymi zleceniami), a nie czekając aż przypełzną sami, bo naturalnie wszyscy wiedzą o tym, że ty istniejesz i łaskawie możesz dla nich tłumaczyć.

Kolejna kwestia - nie odpowiedziałaś na pytanie z gwiazdką, więc nie wiadomo jak jest, bo może o to się sprawa rozbija. Można żyć dobrze z tłumaczeń, pod warunkiem, że jest się w tym naprawdę dobrym. Jeśli faktycznie masz ten japoński i angielski na C2, to przecież nie jesteś ograniczona do polskiego grajdołka, tylko możesz szukać klientów na całym świecie, płacących w lepszych walutach.

Pisanie, że zamieściłaś gdzieś na końcu świata jedno ogłoszenie, nikt na nie nie odpowiedział, w związku z tym Ty pracy jako tłumacz nie znalazłaś jest tak kuriozalne, że aż trudno poważnie się do tego odnieść. Toniemy tu w oparach absurdu. Jak nie zachęta do "pracy" za darmo, to zdziwienie, że cały świat nie wie kim jestem i że ja tu siedzę i tylko czekam, żeby coś komuś przetłumaczyć.

A w jakim "wyuczonym zawodzie" może pracować filozofi, oprócz uczelni? Socjolog? Albo absolwent bezpieczeństwa wewnętrznego? Ok, ten drugi może jeszcze pójść do służb. W przypadku socjologa też znajdzie się coś, co można podciągnąć pod pracę "w zawodzie", ale inżynier czy anglista albo absolwent pielęgniarstwa to jednak osoby, o których łatwiej powiedzieć, że pracują w zawodzie, mimo że inżynier czy anglista będzie mieć teoretycznie dużo większy wybór tych zawodów niż filozof albo absolwent politologii.

Studia to nie jest szkoła zawodowa, studia to nie jest szkoła zawodowa, studia to nie jest szkoła zawodowa...

Teraz, o ile nie jest to branża IT, ciężko przyjść "z ulicy" będąc bez znajomości.

BS again.

[kazleto]

Napisane przez Darine7

Kurde, ja nie rozumiem tych dywagacji na temat "pracy w zawodzie" po studiach, mam wrażenie, że niektórzy usilnie się czepiają. Wiadomo, że przez "pracę w zawodzie" rozumie się cokolwiek, co jest jakoś związane z wykształceniem. Np. sytuacja, w której mając dyplom ukończenia filologii angielskiej na specjalności nauczycielskiej i pracując w firmie, gdzie w dużym stopniu wykorzystuje się angielski chociażby przy obsłudze klienta jest rozumiana przeze mnie dalej jako praca w zawodzie. To samo inżynier. Nie znam się na architekturze i studiach z tym związanych, ale wiadomo, że wszystkie zawody "okołoarchitektoniczn e" to będzie PRACA W ZAWODZIE. Pracą w zawodzie nie będzie sprzątanie w biurze u architekta No chyba, że przeoczyłam jakieś najnowsze trendy.

A w jakim "wyuczonym zawodzie" może pracować filozofi, oprócz uczelni? Socjolog? Albo absolwent bezpieczeństwa wewnętrznego? Ok, ten drugi może jeszcze pójść do służb. W przypadku socjologa też znajdzie się coś, co można podciągnąć pod pracę "w zawodzie", ale inżynier czy anglista albo absolwent pielęgniarstwa to jednak osoby, o których łatwiej powiedzieć, że pracują w zawodzie, mimo że inżynier czy anglista będzie mieć teoretycznie dużo większy wybór tych zawodów niż filozof albo absolwent politologii.



megamag
No wszystko fajnie, tylko że jak patrzę po ogłoszeniach, to rzadko można się "wbić" do jakiejś branży nie mając wykształcenia kierunkowego (o doświadczeniu nie wspominając). Oczywiście są takie branże, ale w zdecydowanej większości szef/rekruter mając do wyboru osobę mającą wykształcenie ekonomiczne nie weźmie socjologa na stanowisko związane z kadrami i płacami. Mam wrażenie, że ten mit pracy w innej branży to też bajka wymyślona przez trochę starsze ode mnie i moich rówieśniczek koleżanki, bo parę lat temu rzeczywiście było to dość popularne zjawisko, nawet wśród moich znajomych. Teraz, o ile nie jest to branża IT, ciężko przyjść "z ulicy" będąc bez znajomości. Chyba że właśnie jakieś staże z UP pomogą czy coś. Przykład? Zanim zaczęłam ZZL podyplomowo, odpowiadałam na ogłoszenia związane z hr. Nikt nie oddzwaniał. Jak tylko zaczęłam te studia i wpisałam je do CV, od razu miałam odzew. Co prawda póki co bez skutku, ale przynajmniej dzwonili.

Co do umów. Każdy z nas chciałby kiedyś mieć poczucie stabilności, wziąć kredyt na własne mieszkanie czy choćby jakąś szufladę z łazienką w starym budownictwie, a nie wiecznie się zamartwiać o to co będzie za miesiąc i pracować na śmieciówce.
Piszesz też o tym, że młodzi są roszczeniowi, bo "wymyślili sobie" () jakiś tam głupi, Twoim zdaniem, podział na prace gorsze i lepsze. Czyli wg Ciebie ktoś, kto skończył studia, powinien zadowolić się pracą w call center na całe życie czy pracą sprzątaczki albo pracą w fabryce, i ma sobie wybić z głowy, że to coś gorszego? Ci ludzie sprzątający czy pakujący nam herbatę w fabryce też są bardzo potrzebni, ale spróbuj wmówić komuś, kto skończył studia, zna języki i próbuje się ciągle rozwijać, że taka praca "nie jest wcale gorsza" i "nie ma podziału na lepsze i gorsze stanowiska". Praca sprzątaczki jest potrzebna, ale takim czymś od zawsze zajmowali się ludzie bez wykształcenia, po podstawówce albo skończonym liceum (to akurat teraz, bo moja mama mówi, że za jej czasów skończenie liceum to było COŚ).

Darine, co do studiów z ZZL, to ja pracuje w HR i z 30 osób w moim zespole wykształcenie w tym kierunku ma jedna reszta to głównie filologia i psychologia
Kolejny raz mam wrażenie że o rynku pracy w zawodach, w których chciałabys pracować wiesz niewiele

Co cię w ogóle w HR konkretnie interesuje? HR miękkie czy twarde? Jakie stanowiska?
Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;7947736 6]Spieszę z wyjaśnieniami.
Śmieszy mnie po pierwsze ten kult etatu (założyłam nawet kiedyś o tym wątek na plotkowym), jak gdyby była to jedyniesłuszna opcja "prawdziwej pracy", a tak wcale nie musi być. Nie wszyscy, którzy nie pracują w oparciu o uop są wykorzystywani - w niektórych przypadkach, i tłumaczenia moim zdaniem do nich należą, inne rozwiązania mogą być o wiele bardziej korzystne z punktu widzenia pracownika. "Śmieciówką" nie jest każde zlecenie czy dzieło, tylko takie przypadki - zgoda, zdecydowanie zbyt częste - gdy jest to nadużycie, bo charakter wykonywanych czynności ma znamiona stosunku pracy. Oczekiwanie uop w takiej sytuacji jest normalne i nie jest żadną roszczeniowością (nawiązując do wczorajszego shitstormu), ale nie każda praca w tej definicji się mieści - i nie jest wtedy żadną "śmieciówką".
[/QUOTE]
Kult etatu, a uznanie, że uop jest najlepszą opcją dla pracownika, to dwie różne rzeczy.

[maytha]

Napisane przez Darine7

Fakt, że ja mam jeszcze języki, ale japońskiego prawie nikt niestety poza stolicą nie potrzebuje, angielski zna "każdy" i nie jest to już żaden atut a z hiszpańskim też nie widuję zbyt wiele ofert.

Żyjemy w czasach, które dają nam ogrom możliwości efektywnej (i często nawet samodzielnej!) nauki języka angielskiego, ale w moim odczuciu to wcale nie jest tak, że znajomość tego języka nagle stała się czymś oczywistym i przy tym tak mało istotnym dla rekruterów. Moim zdaniem znajomość języka angielskiego w stopniu umożliwiającym swobodną komunikację śmiało można traktować jako swój atut i warto to podkreślać na rozmowach kwalifikacyjnych.

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;79477656]Kult etatu, a uznanie, że uop jest najlepszą opcją dla pracownika, to dwie różne rzeczy.[/QUOTE]

Uważasz, że uop jest z definicji najlepszą opcją dla każdego pracownika?

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;7947786 1]Uważasz, że uop jest z definicji najlepszą opcją dla każdego pracownika?[/QUOTE]

Myślę, że w dalszym ciągu dla większości.

[Amazoniak]

ja tam jestem socjologiem i nigdy nie miałam jakoś problemów z pracą a szukałam w przeróżnych branżach i działkach: hotelarstwo, sprzedaż, produkcja, handel, teraz zakupy i jakoś nikt mi nigdy nie zarzucił braku doświadczenia czy nieodpowiedniego wykształcenia. Jak się mnie raz koleś zapytał co można robić po socjologii i co mam po tych studiach, to mu odpowiedziałam (zgodnie ze swoim przekonaniem zresztą): że wszystko i że codziennie wykorzystuję tą wiedzę, choćby w zakresie stosunków międzyludzkich, znajomości mechanizmów grupowych, metod manipulacji, psychologii tłumu itp. Pracując z ludźmi na co dzień ciężko jest tej wiedzy nie wykorzystywać

[3ebdb6c370169ce1a39c163fc8d64643247d9f80]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;79477956]Myślę, że w dalszym ciągu dla większości.[/QUOTE]

"Większość" to pojęcie względne - 51% czy 99% to jest większość. A z tego co napisałaś wynika, jakby to stwierdzenie było prawdziwe dla każdego. A tak nie jest - popytaj tłumaczy, programistów, artystów, może też dziennikarzy.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;7947829 1]"Większość" to pojęcie względne - 51% czy 99% to jest większość. A z tego co napisałaś wynika, jakby to stwierdzenie było prawdziwe dla każdego. A tak nie jest - popytaj tłumaczy, programistów, artystów, może też dziennikarzy.[/QUOTE]
Powiedzmy, że chodzi mi o tzw. przeciętnego zjadacza chleba, wykonującego bardziej przyziemne zawody niż wymienione przez Ciebie.

[megamag]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;79478391]Powiedzmy, że chodzi mi o tzw. przeciętnego zjadacza chleba, wykonującego bardziej przyziemne zawody niż wymienione przez Ciebie.[/QUOTE]

A co jest nieprzyziemnego w byciu programistą albo tłumaczem?

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez megamag

A co jest nieprzyziemnego w byciu programistą albo tłumaczem?

Przyziemne w sensie nie będące tzw. wolnymi zawodami.

[maytha]

Napisane przez Amazoniak

ja tam jestem socjologiem i nigdy nie miałam jakoś problemów z pracą a szukałam w przeróżnych branżach i działkach: hotelarstwo, sprzedaż, produkcja, handel, teraz zakupy i jakoś nikt mi nigdy nie zarzucił braku doświadczenia czy nieodpowiedniego wykształcenia. Jak się mnie raz koleś zapytał co można robić po socjologii i co mam po tych studiach, to mu odpowiedziałam (zgodnie ze swoim przekonaniem zresztą): że wszystko i że codziennie wykorzystuję tą wiedzę, choćby w zakresie stosunków międzyludzkich, znajomości mechanizmów grupowych, metod manipulacji, psychologii tłumu itp. Pracując z ludźmi na co dzień ciężko jest tej wiedzy nie wykorzystywać

Masz bardzo dobre podejście do tematu, brawo!

[megamag]

Wolny zawód to pojęcie ustawowe i trochę z czym innym się wiąże.

Listę zawodów uznawane za wolne na gruncie przepisów o spółce partnerskiej zawiera art. 88 kodeksu spółek handlowych. Zgodnie z tym przepisem, za wolne uznaje się następujące zawody:
adwokata,
aptekarza,
architekta,
biegłego rewidenta,
brokera ubezpieczeniowego,
doradcy inwestycyjnego
doradcy podatkowego,
inżyniera budownictwa,
księgowego,
lekarza,
lekarza dentysty,
lekarza weterynarii,
maklera papierów wartościowych,
notariusza,
pielęgniarki,
położnej,
radcy prawnego,
rzecznika patentowego,
rzeczoznawcy majątkowego,
tłumacza przysięgłego.

Nie pokrywa się to za bardzo z przykładami Norine.

[kazleto]

Napisane przez Amazoniak

ja tam jestem socjologiem i nigdy nie miałam jakoś problemów z pracą a szukałam w przeróżnych branżach i działkach: hotelarstwo, sprzedaż, produkcja, handel, teraz zakupy i jakoś nikt mi nigdy nie zarzucił braku doświadczenia czy nieodpowiedniego wykształcenia. Jak się mnie raz koleś zapytał co można robić po socjologii i co mam po tych studiach, to mu odpowiedziałam (zgodnie ze swoim przekonaniem zresztą): że wszystko i że codziennie wykorzystuję tą wiedzę, choćby w zakresie stosunków międzyludzkich, znajomości mechanizmów grupowych, metod manipulacji, psychologii tłumu itp. Pracując z ludźmi na co dzień ciężko jest tej wiedzy nie wykorzystywać

Ja znam wielu socjologów właśnie w HR czy reklamie/marketingu. Jak tylko ktoś wie jak wykorzystać to, czego nauczyl się na studiach. Ogólnie sama miałam lekko lekceważace podejście do socjologii kiedyś, za co teraz bardzo mi wstyd, dopiero życie zweryfikowalo, że ludzie, których miałam za osoby, które z racji wykształcenia nie będą miały pracy te prace mają.
Tak samo jak ludzie pi ekonomii.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[476bc3dbac029ec3a9e93a7df5eb47c70ae0ad31]

Napisane przez Amazoniak

ja tam jestem socjologiem i nigdy nie miałam jakoś problemów z pracą a szukałam w przeróżnych branżach i działkach: hotelarstwo, sprzedaż, produkcja, handel, teraz zakupy i jakoś nikt mi nigdy nie zarzucił braku doświadczenia czy nieodpowiedniego wykształcenia. Jak się mnie raz koleś zapytał co można robić po socjologii i co mam po tych studiach, to mu odpowiedziałam (zgodnie ze swoim przekonaniem zresztą): że wszystko i że codziennie wykorzystuję tą wiedzę, choćby w zakresie stosunków międzyludzkich, znajomości mechanizmów grupowych, metod manipulacji, psychologii tłumu itp. Pracując z ludźmi na co dzień ciężko jest tej wiedzy nie wykorzystywać

Fakt, że te "zawody"* w ogóle nie powinny wymagać wykształcenia wyższego trochę podwarza Twoją wypowiedź.

No chyba, że w hotelarstwie zajmowałaś się np. zarządzaniem hotelami, potem np. optymizowałaś procesy sprzedażowe i produkcyjne. Ale przypuszczam, że jednak tak nie było.

Ale tak, po socjologii można pracować w różnych ciekawych branżach. Znałam faceta po filozofii, który robił karierę w międzynarodowej korporacji.

[megamag]

Media i marketing to rzeczywiście sektory, w których spotyka się dużo filozofów, socjologów czy politologów. Ale nie tylko. Jeden mój znajomy filozof uczy na przykład języka polskiego jako obcego. I naprawdę z moich obserwacji wynika, że tacy ludzie radzą sobie świetnie. Z koli mój mąż po podobno jednym z najbardziej przyszłościowych kierunków twierdzi, że wiele osób z jego roku miało problemy ze znalezieniem pracy. Po przemyśleniu sprawy dochodzę do wniosku, że mogła tu po prostu zadecydować aktywność. Wiele z tych osób po tym przyszłościowym kierunku było dość biernych i poza studiowaniem właściwie nie chciało im się uczyć niczego dodatkowego. Żadnych języków obcych czy dodatkowych programów. Nie chciało im się zdobywać doświadczenia, bo w końcu pracę mają w kieszeni. I wyszło, że guzik. A z kolei te osoby po socjologii wiedziały, że będą się musiały o pracę postarać, więc się uczyły, zdobywały jakieś doświadczenia. No i może też na starcie nie miały takich wymagać, pięły się po drabince powoli.

PS Nie tylko na UoP dają kredyty. Jestem najlepszym przykładem, jak żyję, nie miałam UoP, a mam mieszkanie na kredyt.

[Amazoniak]

[1=476bc3dbac029ec3a9e93a7 df5eb47c70ae0ad31;7947934 1]Fakt, że te "zawody"* w ogóle nie powinny wymagać wykształcenia wyższego trochę podwarza Twoją wypowiedź.

No chyba, że w hotelarstwie zajmowałaś się np. zarządzaniem hotelami, potem np. optymizowałaś procesy sprzedażowe i produkcyjne. Ale przypuszczam, że jednak tak nie było.

Ale tak, po socjologii można pracować w różnych ciekawych branżach. Znałam faceta po filozofii, który robił karierę w międzynarodowej korporacji.[/QUOTE]
chodziło o to, że kierunek studiów nie musi nas ograniczać i nie musimy szukać pracy "w zawodzie". W zasadzie możemy robić wiele, ciekawych rzeczy bez względu na wykształcenie. A wyższego to oczekują i 2 języków już prawie do sprzątania w hotelu w Krk więc na stanowiskach specjalistycznych i wyższych to już jest standard. Reasumując więc wg mnie nie podważa to w jakikolwiek sposób mojej wypowiedzi

Napisane przez megamag

PS Nie tylko na UoP dają kredyty. Jestem najlepszym przykładem, jak żyję, nie miałam UoP, a mam mieszkanie na kredyt.

super!! ale to jak sprawdzają zdolność kredytową przy umowach na zlecenie czy o dzieło?? Sprawdzają czy są one regularne i stałe? Czy to jest dochód miesiąc w miesiąc przy UoP ważne było, przynajmniej te kilka lat temu jak ja brałam kredyt, czy jest ona na czas nieokreślony czy czasowa, nie tylko wysokość comiesięcznych wpływów (bo one mogą się szybko zmienić/skończyć) a kredyt to jednak sprawa długofalowa

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez Amazoniak

chodziło o to, że kierunek studiów nie musi nas ograniczać i nie musimy szukać pracy "w zawodzie". W zasadzie możemy robić wiele, ciekawych rzeczy bez względu na wykształcenie. A wyższego to oczekują i 2 języków już prawie do sprzątania w hotelu w Krk więc na stanowiskach specjalistycznych i wyższych to już jest standard. Reasumując więc wg mnie nie podważa to w jakikolwiek sposób mojej wypowiedzi
super!! ale to jak sprawdzają zdolność kredytową przy umowach na zlecenie czy o dzieło?? Sprawdzają czy są one regularne i stałe? Czy to jest dochód miesiąc w miesiąc przy UoP ważne było, przynajmniej te kilka lat temu jak ja brałam kredyt, czy jest ona na czas nieokreślony czy czasowa, nie tylko wysokość comiesięcznych wpływów (bo one mogą się szybko zmienić/skończyć) a kredyt to jednak sprawa długofalowa

No raczej megamag sama tego kredytu nie wzięła, tylko z mężem.
Co do umów innego typu niż uop, znalazłam to:

"Inne źródła dochodu
Jeżeli jesteśmy zatrudnieni na podstawie umowy-zlecenia, umowy o dzieło lub innych umów niewymagających prowadzenia własnej działalności gospodarczej, również możemy ubiegać się o kredyt. Dla banku głównym wyznacznikiem naszej sytuacji finansowej będzie wysokość dochodów i okres zatrudnienia – preferowany to od co najmniej 12 lub 24 miesiące. Nasza zdolność kredytowa będzie oceniona na podstawie kopii potwierdzonego przez urząd skarbowy ostatniego złożonego rocznego zeznania podatkowego oraz aktualnej umowy zlecenia, o dzieło lub innej, z której wynika kwota uzyskiwanych dochodów. Ewentualne dodatkowe dokumenty będą uzależnione od wymagań konkretnego banku. Jeżeli uzyskujemy dochód z tytułu renty lub emerytury, to w przypadku przyznania jej na stałe bank zaakceptuje nasz dochód (w przeciwieństwie do rent czasowych). Dokumentem potwierdzającym dochód będą dla banku: decyzja o przyznaniu renty na stałe oraz dokumenty określające jej aktualną wysokość. Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, a uzyskujące dochód z tytułu wynajmu nieruchomości, zazwyczaj potwierdzają dochód aktualnymi umowami najmu oraz przedstawiają roczną deklarację PIT za ostatni rok podatków."

[nelciak]

Znajoma mając tylko umowę zlecenie dostała sama kredyt na nowe mieszkanie. Miała tez już wtedy kredyt na auto z salonu. Z tego co mówiła, 'dzielili jej' dochody na pół, ale nie weryfikowałam

[megamag]

Napisane przez Amazoniak

super!! ale to jak sprawdzają zdolność kredytową przy umowach na zlecenie czy o dzieło?? Sprawdzają czy są one regularne i stałe? Czy to jest dochód miesiąc w miesiąc przy UoP ważne było, przynajmniej te kilka lat temu jak ja brałam kredyt, czy jest ona na czas nieokreślony czy czasowa, nie tylko wysokość comiesięcznych wpływów (bo one mogą się szybko zmienić/skończyć) a kredyt to jednak sprawa długofalowa

Chcieli PIT-ów i wyciągów z konta bankowego z ostatnich kilku miesięcy, żeby udowodnić stałe wpływy na pewnym poziomie. (Mój mąż pracował wtedy za granicą, więc też był w sumie podejrzany). Moi znajomi też dostali kredyt, a oboje byli wtedy na dzieło. Większość banków bardzo złagodziła politykę pod tym względem w ostatnich latach. W sumie UoP też się może szybko skończyć, jak Ci ją po prostu wypowiedzą.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez nelciak

Znajoma mając tylko umowę zlecenie dostała sama kredyt na nowe mieszkanie. Miała tez już wtedy kredyt na auto z salonu. Z tego co mówiła, 'dzielili jej' dochody na pół, ale nie weryfikowałam

Jeżeli miała od dawna swoją działalność gospodarczą i na tyle optymalne dochody, że dostała zdolność kredytową, to się nie dziwię.

[nelciak]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;79480861]Jeżeli miała od dawna swoją działalność gospodarczą i na tyle optymalne dochody, że dostała zdolność kredytową, to się nie dziwię.[/QUOTE]

Nie miała swojej DG. Poza tym własna działalność to chyba raczej faktury, nie UZ?

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez nelciak

Nie miała swojej DG. Poza tym własna działalność to chyba raczej faktury, nie UZ?

Za jedno duże zlecenie nie mogłaby dostać kredytu na tak poważną rzecz, jak mieszkanie. Musiała mieć ciągłość dochodową. Chyba, że to zarobki męża zaważyły.

[nelciak]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;79481001]Za jedno duże zlecenie nie mogłaby dostać kredytu na tak poważną rzecz, jak mieszkanie. Musiała mieć ciągłość dochodową. Chyba, że to zarobki męża zaważyły.[/QUOTE]

Nie ma męża, dostała sama. Miała ciągłość w umowach zlecenie przez parę lat. Może nieprecyzyjnie się wyraziłam używając "umowa zlecenie" w formie pojedynczej. (ale jak ktoś ma w tej samej firmie przedłużoną umowę o pracę i podpisuje nowy papier to też raczej pisze "mam umowę o pracę od XXX", a nie "mam X umów o pracę od XXX" )

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez nelciak

Nie ma męża, dostała sama. Miała ciągłość w umowach zlecenie przez parę lat. Może nieprecyzyjnie się wyraziłam używając "umowa zlecenie" w formie pojedynczej. (ale jak ktoś ma w tej samej firmie przedłużoną umowę o pracę i podpisuje nowy papier to też raczej pisze "mam umowę o pracę od XXX", a nie "mam X umów o pracę od XXX" )

Ok, teraz rozumiem.
Ale bez działalności?