Czy 30-tka to kobieta nudna, zmęczona życiem?

[201609062117]

Napisane przez zlotniczanka

mam równe 30 od dwóch tygodni...
Generalnie fajnie zrobiło się jakoś od roku. Jestem stabilna psychicznie, mało co mnie wytrąca z równowagi, żyję w mega dużej harmonii sama ze sobą. Myślę, że to kwestia wieku również, dojrzewania. I racja, że z każdym rokiem mam bardziej wylane.
edit:aaa, i na pewno nie jestem nudna i znudzona życiem, mam na nie wielki apetyt i wciąż coś się dzieje.

wszystko prawda, tylko mi ta mityczna 30stka pyknęła 2 miesiące temu i jak to juz tutaj zostalo ujete, wprost proporcjonalnie wzrasta liczba ludzi, ktorzy moga mnie pocalowac gdzies oraz drastycznie zmniejszyla sie ilosc czasu poswiecanego dla osob kompletnie nie z mojej bajki. Szkoda czasu.

[An Ka]

Napisane przez pinkswan

wszystko prawda, tylko mi ta mityczna 30stka pyknęła 2 miesiące temu i jak to juz tutaj zostalo ujete, wprost proporcjonalnie wzrasta liczba ludzi, ktorzy moga mnie pocalowac gdzies oraz drastycznie zmniejszyla sie ilosc czasu poswiecanego dla osob kompletnie nie z mojej bajki. Szkoda czasu.

Ha to pewnie dlatego od kilku lat mam wiele rzeczy/osób w d....

[Kruszek77]

zależy od kobiety

[pfffh]

Ja dopiero po 30-tce zaczęłam żyć. Poznałam świetnego faceta, wyszłam za mąż, urodziłam dzieci. I jest fajnie gdyby jeszcze tesciowa nie działała mi tak na nerwy...

[annaowsiana]

Ja jestem 30 -tką od 5 miesięcy z wyglądu mam wrażenie, że nadal jestem nastolatką, ciągłe wypryski, skóra czasem gorsza niż u nastolatki, ogólnie wyglądam młodo, pomimo, że z reguły ubieram się kobieco spódnica, bluzka, szpilki, podkręcone włosy tak dojrzale, dystyngowanie jak na moje oko a czasem i tak spytają o mnie o dowód eh nawet to miłe... wygląd akceptuje pomimo drobnych zmarszczek gorzej z samopoczuciem nie mam męża ale mam narzeczonego nie mam dzieci ale staramy się .... od pewnego czasu czuje wewnętrznie, że tego potrzebuje bo oszaleje ze sobą, nic mnie już tak nie cieszy, praca stała, dobrze płatna, na zakupach można poszaleć ale i co z tego czegoś mi brak mam nadzieje, że to właśnie dziecka kiedyś było inaczej ... wydaje mi się, że coś już jest za mną coś przeoczyłam, nie mogę znaleźć żadnej pasji hobby, które na dobre by mnie pochłonęło, jestem taka labilna raz to innym razem to, tysiąc pomysłów na minutę ale żadene na stałe, dobry nie mam też bliskich przyjaciół a to spora strata w życiu Pozdrawiam serdecznie

[mkobus]

oj, ja się dowiedziałam że jestem "stara" od kolegów z pracy - studentów, jak którys powiedział, ze lubi takie "starsze babki, takie po 30" a drugi, że do biura obok wprowadziły sie takie fajne laski "wiesz, takie przed 30" i tak zostałam dla nich "Starsza Panią po 30" i tak do mnie przylgło, choć mentalnie czuję się jak gówniara

[e005a964934c5ccfb93a5ccda41449f79d95ca06]

Napisane przez annaowsiana

Ja jestem 30 -tką od 5 miesięcy z wyglądu mam wrażenie, że nadal jestem nastolatką, ciągłe wypryski, skóra czasem gorsza niż u nastolatki, ogólnie wyglądam młodo, pomimo, że z reguły ubieram się kobieco spódnica, bluzka, szpilki, podkręcone włosy tak dojrzale, dystyngowanie jak na moje oko a czasem i tak spytają o mnie o dowód eh nawet to miłe... wygląd akceptuje pomimo drobnych zmarszczek gorzej z samopoczuciem nie mam męża ale mam narzeczonego nie mam dzieci ale staramy się .... od pewnego czasu czuje wewnętrznie, że tego potrzebuje bo oszaleje ze sobą, nic mnie już tak nie cieszy, praca stała, dobrze płatna, na zakupach można poszaleć ale i co z tego czegoś mi brak mam nadzieje, że to właśnie dziecka kiedyś było inaczej ... wydaje mi się, że coś już jest za mną coś przeoczyłam, nie mogę znaleźć żadnej pasji hobby, które na dobre by mnie pochłonęło, jestem taka labilna raz to innym razem to, tysiąc pomysłów na minutę ale żadene na stałe, dobry nie mam też bliskich przyjaciół a to spora strata w życiu Pozdrawiam serdecznie

Moze warto docenic to co sie ma. Masz dobra prace, narzeczonego. Sa ludzie ktorzy tego nie maja. Czesto tulac sie do mojego meza mysle sobie ze nie kazdy ma to szczescie zeby sie do kogos przytulic .... zazwyczaj brakuje nam tego czego nie mamy

[Zarina81]

a czyżby 30 to jakaś gorsza cyfra - 30 to ciągle młoda kobieta. Kobieta świadoma swojego ciała i swoich potrzeb. Kobieta, która nie ma fiu bździu w głowie i szuka już stabilizacji ale nie ciepłych kapciuszków przed telewizorem. Takie moje zdanie

[krolowazimy]

Napisane przez mkobus

oj, ja się dowiedziałam że jestem "stara" od kolegów z pracy - studentów, jak którys powiedział, ze lubi takie "starsze babki, takie po 30" a drugi, że do biura obok wprowadziły sie takie fajne laski "wiesz, takie przed 30" i tak zostałam dla nich "Starsza Panią po 30" i tak do mnie przylgło, choć mentalnie czuję się jak gówniara

Ja czuję się podobnie, co w kontaktach z praktykującymi studenciakami przysparza mi wiele problemów. Nie potrafię się przyzwyczaić do "dzień dobry" zamiast "cześć", a drżący głos i dłonie "świeżynek" sprawiają, że mam ochotę przeprosić na chwilę delikwenta, wyjść do innego pomieszczenia i wybuchnąć gromkim śmiechem. Rozbrajają mnie takie sytuacje, bo przecież jeszcze niedawno to ja byłam taką zlęknioną duszyczką z gulką w gardle

[malenstfo24]

Napisane przez mkobus

oj, ja się dowiedziałam że jestem "stara" od kolegów z pracy - studentów, jak którys powiedział, ze lubi takie "starsze babki, takie po 30" a drugi, że do biura obok wprowadziły sie takie fajne laski "wiesz, takie przed 30" i tak zostałam dla nich "Starsza Panią po 30" i tak do mnie przylgło, choć mentalnie czuję się jak gówniara

Dokładnie ostatnio zmieniłam pracę i kierownik młodszy niż ja pytał dziewczyny, z którymi pracuję czy im to nie przeszkadza:coj est: śmiałam się,że może mnie od razu awansować, dziewczyna, która mnie szkoliła mówiła ciągle,że możemy zrobić wszystko inaczej i po mojemu. Ciśnienie o dziecko się zwiększyło wśród znajomych i rodziny,że muszę bo 31 lat zaraz będzie 32 standard nudą czasem wieje mi od kuchni bo przez tyle lat to ciężko czymś zaskoczyć tym bardziej,że od zawsze eksperymenty w kuchni były robione z różnymi smakami

[jfoto]

Ja od wczoraj mam 33 lata i jakoś w ogóle nie uważam się za starą. Zresztą ludzie też nie wierzą jak się dowiadują ile mam lat. I tu nie chodzi nawet o sam wygląd, tylko sposób zachowania, myślenia o sobie. W mojej głowie wciąż uważam się za młodą, zresztą chyba nigdy nie pomyślałam o sobie "kobieta" - raczej zawsze "dziewczyna".

Ale też nikt nie wymaga ode mnie kobiecości (w znaczeniu elegancji, butach na obcasach, spódnic itp), na co dzień ubieram się raczej swobodnie i wygodnie, więc też może dzięki temu wciąż mogę myśleć o sobie jak o zwariowanej dziewczynie a nie poważnej kobiecie.

[dfdce9ad473ee3ba4bd9426289ac63cb58eb8552]

Napisane przez mkobus

oj, ja się dowiedziałam że jestem "stara" od kolegów z pracy - studentów, jak którys powiedział, ze lubi takie "starsze babki, takie po 30" a drugi, że do biura obok wprowadziły sie takie fajne laski "wiesz, takie przed 30" i tak zostałam dla nich "Starsza Panią po 30" i tak do mnie przylgło, choć mentalnie czuję się jak gówniara

Pewnie chodziło mu o to, że lubi starsze od niego, a nie, że podstarzałe

[OrdynatMichorowski]

No czyli wszystko z Wami w porządku bo zerkając męskim okiem to jak 30 latka może być nudna?I dobrze,że nie wbijacie sobie do głowy jakoś głupot z różnych czasem bez sensownych artykułów, bo życie 30 latków jest naprawdę fajne.Ja mając dziś 45 lat pamiętam,iż koło 30 dopiero zacząłem życie a miałem jakieś 12 lat do nadrobieniaPiękny okres życia ale dziś też nie narzekam żyje intensywnie może nie jak kiedyś ale bardzo mi się moje życie i podobało i podoba.Nie znalazłem tej jedynej i przyznam szczerze,że nie szukam jakoś za intensywnie,za to mam mnóstwo koleżanek wiec do szczęścia nic więcej nie potrzebaOd taki męski egoizm i wygodnictwoPozdrawiam i życzę Wam drobie panie wszystkiego co najlepsze.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

[1=dfdce9ad473ee3ba4bd9426 289ac63cb58eb8552;5153676 2]Przecież osoba trzydziestoletnia jest dopiero 12 lat dorosła. To jest młody wiek, w ogóle - masakra jak można twierdzić, że to już taka niby dojrzałość, stabilizacja, odcinanie kuponów To tylko sześć lat od ukończenia studiów. Szok i niedowierzanie co ludzie potrafią sobie nawkręcać do głowy [/QUOTE]
No właśnie też nie wiem skąd ta obsesja. Pewnie wywołane jest to sianiem przesądów na temat przyspieszonego starzenia się organizmu w tym przedziale metrykalnym: skóry, zmiany metabolizmu, obniżeniem płodności, itp., i dlatego ludzie zaczynają czuć się nieswojo. Pewnie gdyby podobne "rewelacje" przypisywano 20-to i 20-toparolatkom, ludzie mający ukończyć tyle lat czuliby się "staro". Tymczasem wmawia się nam od lat, że to "najlepszy" wiek pod słońcem, ma się wtedy najwięcej sił i nic już potem nie będzie tak jak wtedy. Pewnie dlatego ludzie w tym czasie myślą, że są niezniszczalni i prowadzą często niezdrowy styl życia.

[201606201201]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;59884781]No właśnie też nie wiem skąd ta obsesja. Pewnie wywołane jest to sianiem przesądów na temat przyspieszonego starzenia się organizmu w tym przedziale metrykalnym: skóry, zmiany metabolizmu, obniżeniem płodności, itp., i dlatego ludzie zaczynają czuć się nieswojo. Pewnie gdyby podobne "rewelacje" przypisywano 20-to i 20-toparolatkom, ludzie mający ukończyć tyle lat czuliby się "staro". Tymczasem wmawia się nam od lat, że to "najlepszy" wiek pod słońcem, ma się wtedy najwięcej sił i nic już potem nie będzie tak jak wtedy. Pewnie dlatego ludzie w tym czasie myślą, że są niezniszczalni i prowadzą często niezdrowy styl życia.[/QUOTE]
Jak ktoś ma problemy ze sobą to i w wieku 18 lat może sobie wkręcić, że już jest stary, młodość i najlepsze lata już za nim, a teraz to już będzie tylko coraz gorzej.

Moje 2 znajome tuż przed 25 urodzinami były załamane, że ten czas tak szybko leci i że są już taaakie stare Pytały mnie (bo jestem starsza) jak sobie poradzić z tą świadomością, że już się jest tak starym, a ja nie wiedziałam co im odpowiedzieć, bo jaka starość?
Co to zmienia, że nie ma się już 24 lat tylko 25?

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez inakarol

Jak ktoś ma problemy ze sobą to i w wieku 18 lat może sobie wkręcić, że już jest stary, młodość i najlepsze lata już za nim, a teraz to już będzie tylko coraz gorzej.

Moje 2 znajome tuż przed 25 urodzinami były załamane, że ten czas tak szybko leci i że są już taaakie stare Pytały mnie (bo jestem starsza) jak sobie poradzić z tą świadomością, że już się jest tak starym, a ja nie wiedziałam co im odpowiedzieć, bo jaka starość?
Co to zmienia, że nie ma się już 24 lat tylko 25?

I potem te wszystkie uprzedzenia w stylu "mam tyle i śmyle lat, to nie wypada mi już tak się ubierać, tak się zachowywać, tak pracować, tak robić, tak żyć". Naprawdę zaczynam rozumieć zdanie z "Sekretu": "Starzenie się to ograniczone myślenie".

[201606201201]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;60069746]I potem te wszystkie uprzedzenia w stylu "mam tyle i śmyle lat, to nie wypada mi już tak się ubierać, tak się zachowywać, tak pracować, tak robić, tak żyć". Naprawdę zaczynam rozumieć zdanie z "Sekretu": "Starzenie się to ograniczone myślenie".[/QUOTE]
Dokładnie. Aż dziw bierze, że w XXI wieku niektórzy są jeszcze tak zacofani i to niby inteligentni i wykształceni ludzie.
Ostatnio od kolegi usłyszałam, że póki się jest młodym to trzeba podróżować i wydawać kasę na siebie, bo jak nie teraz to kiedy? Czyli, że starszym się już nic od życia nie należy?

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez inakarol

Dokładnie. Aż dziw bierze, że w XXI wieku niektórzy są jeszcze tak zacofani i to niby inteligentni i wykształceni ludzie.
Ostatnio od kolegi usłyszałam, że póki się jest młodym to trzeba podróżować i wydawać kasę na siebie, bo jak nie teraz to kiedy? Czyli, że starszym się już nic od życia nie należy?

A dlaczego niby "trzeba"? A jeśli ktoś nie lubi, albo ma inne zainteresowania. Osobiście bawi mnie ta cała moda na wojażowanie, a następnie chwalenie się zdjęciami na FB czy Instagramie. Że się niby jest takim światowcem i ma się szerokie horyzonty? Ja tam wolę wypożyczyć lub kupić książkę. Wyjdzie taniej. Zaspokajać ciekawość świata można na różne sposoby.
Tak samo nie rozumiałam nigdy idei, że za młodu trzeba się "wyszaleć" (czytaj: imprezować, palić, pić i robić ryzykowne dla zdrowia rzeczy). Po co? Żeby za ileś lat ponosić tego zdrowotne konsekwencje? Właśnie celowo unikam "szaleństw", żeby być jak najdłużej zdrowa i młoda.

[Kusum]

Wśród moich znajomych jest silny trend przeciw "statusieniu". Koledzy chodzą w dresach i trampkach, biegają maratony i co weekend bywają w klubach. Wszystko żeby być cool. Nie żebym miała coś do sportowych ubrań, zdrowego trybu życia czy chodzenia do klubów, bo wszystko to też mnie dotyczy, ale nie robię tego tak nachalnie, usilnie. Nie trzymam się paznokciami, nie udaje, że mam 19 lat Lubię poleżeć na leżaku, cenię sobie cisze i spokój bardziej niż kiedyś Clubbing? Ok, ale raz w miesiącu, a nie co weekend.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez Kusum

Wśród moich znajomych jest silny trend przeciw "statusieniu". Koledzy chodzą w dresach i trampkach, biegają maratony i co weekend bywają w klubach. Wszystko żeby być cool. Nie żebym miała coś do sportowych ubrań, zdrowego trybu życia czy chodzenia do klubów, bo wszystko to też mnie dotyczy, ale nie robię tego tak nachalnie, usilnie. Nie trzymam się paznokciami, nie udaje, że mam 19 lat Lubię poleżeć na leżaku, cenię sobie cisze i spokój bardziej niż kiedyś Clubbing? Ok, ale raz w miesiącu, a nie co weekend.

Ja przez całe liceum byłam RAZ w typowym klubie i dwa razy na całonocnej urodzinowej imprezie. Nie wszyscy licealiści mają potrzebę akurat takiego "szaleństwa". Córka mojej chrzestnej np. chyba nigdy nie była na imprezie w dyskotece. Ciocia się niepokoiła, czy to normalne aż tak nie lubić wychodzić z domu, ale co mogła poradzić . Ja też od dziecka wolałam ciszę i spokój od wielkiego zbiegowiska.

[janiklo11]

Wiek nie tu nic do znaczenie, odpowiednie podejście połączone z zainteresowaniami, pasją potrafią zdziałać cuda. Głownie ograniczają nas fundusze i wyobraźnia.

---------- Dopisano o 18:45 ---------- Poprzedni post napisano o 18:44 ----------

Wiek nie tu nic do znaczenie, odpowiednie podejście połączone z zainteresowaniami, pasją potrafią zdziałać cuda. Głownie ograniczają nas fundusze i wyobraźnia.

[201606201201]

[1=7b876ccefd4157b39b86852 d237c1fcdcf44b9c3_6485007 1d5e54;60091956]A dlaczego niby "trzeba"? A jeśli ktoś nie lubi, albo ma inne zainteresowania. Osobiście bawi mnie ta cała moda na wojażowanie, a następnie chwalenie się zdjęciami na FB czy Instagramie. Że się niby jest takim światowcem i ma się szerokie horyzonty? Ja tam wolę wypożyczyć lub kupić książkę. Wyjdzie taniej. Zaspokajać ciekawość świata można na różne sposoby.
Tak samo nie rozumiałam nigdy idei, że za młodu trzeba się "wyszaleć" (czytaj: imprezować, palić, pić i robić ryzykowne dla zdrowia rzeczy). Po co? Żeby za ileś lat ponosić tego zdrowotne konsekwencje? Właśnie celowo unikam "szaleństw", żeby być jak najdłużej zdrowa i młoda.[/QUOTE]
Właśnie nie ogarniam takiego myślenia schematami, że to trzeba/wypada, a tamto nie, zamiast zastanowić się czego samemu się chce.
Żal mi trochę takich ludzi, co wolą "płynąć z prądem" zamiast żyć w zgodzie ze sobą. Kiedyś czytałam książkę o tym czego umierający ludzie najbardziej żałują i najczęściej żałowali, że nie mieli odwagi żyć tak jak sami tego chcieli tylko tak jak oczekiwało tego otoczenie...

A to wrzucanie na FB pierdyliarda zdjęć z egzotycznych wakacji to już czasem zalatuje mi leczeniem jakiś kompleksów

Co do pogrubionego to jak poszerzanie horyzontów ma się do leżenia po pijaku przez większość turnusu w kurorcie na wakacjach all inclusive? Bo mój wspomniany znajomy tak spędza każde wakacje, oczywiście zagranicą. Nic nie zwiedził, ale BYŁ

[e005a964934c5ccfb93a5ccda41449f79d95ca06]

A ja chetnie poogladam zdjecia znajomych z wakacji. Swiat mnie ciekawi. I nie porownujcie podrozy do obejzenia gazety czy ksiazki bo z ksiazka to i na ksiezycu mozna BYC ja zwiedzilam troche pieknych miejsc i w niektorych miejscach serce zostalo

[201606201201]

[1=e005a964934c5ccfb93a5cc da41449f79d95ca06;6012366 1]A ja chetnie poogladam zdjecia znajomych z wakacji. Swiat mnie ciekawi. I nie porownujcie podrozy do obejzenia gazety czy ksiazki bo z ksiazka to i na ksiezycu mozna BYC ja zwiedzilam troche pieknych miejsc i w niektorych miejscach serce zostalo[/QUOTE]
Ja też, ale jak mi przy okazji poopowiadają gdzie konkretnie zdjęcie zostało zrobione, co ciekawego można zobaczyć tam gdzie byli i różne takie ciekawostki z podróży. Natomiast pół albumu wypstrykanego nad basenem to dla mnie nuudaa

[201803090921]

Jeśli chodzi o podróżowanie to wszystko zależy od człowieka, nie od jego wieku
Mam koleżankę, bliżej 40-stki niż 30-stki, która średnio co 2 miesiące zwiedza jakieś miasto w Europie w ramach coachsurfingu - ale właśnie, ona zwiedza, łazi, poznaje ludzi, a nie spoczywa z drinkiem nad basenem.
Z drugiej strony znam osoby przed 30-stką, które nosa z domu nie wychylają, bo twierdzą, że nie dogadają się w obcym kraju
Takie typowe "chciałabym ale boję się".
Ja z kolei jestem gdzieś pomiędzy - kiedyś brałam plecak i jechałam przed siebie bez mrugnięcia okiem, teraz nie jestem już tak spontaniczna (praca, finanse, zwierzaki nieco ograniczają moje zapędy) ale ciekawość świata gdzieś tam nadal jest i co jakiś czas wysuwa łeb

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

Napisane przez Sziket

Jeśli chodzi o podróżowanie to wszystko zależy od człowieka, nie od jego wieku
Mam koleżankę, bliżej 40-stki niż 30-stki, która średnio co 2 miesiące zwiedza jakieś miasto w Europie w ramach coachsurfingu - ale właśnie, ona zwiedza, łazi, poznaje ludzi, a nie spoczywa z drinkiem nad basenem.
Z drugiej strony znam osoby przed 30-stką, które nosa z domu nie wychylają, bo twierdzą, że nie dogadają się w obcym kraju
Takie typowe "chciałabym ale boję się".
Ja z kolei jestem gdzieś pomiędzy - kiedyś brałam plecak i jechałam przed siebie bez mrugnięcia okiem, teraz nie jestem już tak spontaniczna (praca, finanse, zwierzaki nieco ograniczają moje zapędy) ale ciekawość świata gdzieś tam nadal jest i co jakiś czas wysuwa łeb

No i to jest dowód, że nie wiek determinuje styl życia i zainteresowania, a osobowość.
Ja na przykład mogę obyć się bez tych wszystkich wycieczek pod kątem "poszerzania horyzontów umysłowych". Nie muszę poznawać tłumu ludzi z całego świata. Oczywiście nie zarzekam się, że już nigdy się nigdzie nie ruszę za granicę, ale nie czuję, że coś tracę, jeśli nie zwiedzę Paryża, Rzymu, czy Bombaju. W samej Polsce jest wiele miejsc w których nie byłam, a które teoretycznie mogą mnie zafascynować.

[blendis]

Ja fakt faktem na przestrzeni lat polubiłam się bardziej ze szpilkami i kobiecymi ciuszkami, ale trampki wciąż na nogach - niezmiennie. Jeansy z dziurami i t-shirt. Nie widzę w tym wcale problemu. Mijam wielokrotnie spojrzenia młodszych dziewczyn, które ewidentnie mi zazdroszczą. (chociaż może to sobie wmawiam ) A jak świadomość mi podskoczyła! Kurcze, 10 lat temu zero dystansu,, branie goszystowskiego do siebie, coś niewyobrażalnego. Dzielę się troszkę swoim doświadczeniem, jakby ktoś chciał wsparcia z własną kobiecością. Uciekałam kiedyś przed 30tką, a dziś się czuję jak królowa życia i to dosłownie.Chyba mam wybujałe ego.

[7b876ccefd4157b39b86852d237c1fcdcf44b9c3_64850071d5e54]

A mnie się wydaje, że pewność siebie to jednak rzecz bardziej wrodzona niż nabyta. Dużo zależy też od tego, co się słyszało u siebie w domu i w szkole na swój temat. Ja, choćbym nie wiem ile komplementów usłyszała na swój temat, zawsze będę miała jakieś wątpliwości na swój temat. Tak już mam i nie będę się "przerabiać" na super przebojową i pewną siebie.

[Asperek]

Ja też po 30 się polubiłam Przestałam przejmować opiniami innych, zwolniłam, zajęłam tym co lubię. Zgadzam się z tym co piszecie - siła spokoju! I powiem Wam, że mogłoby być tak już zawsze (odpukać, odpukać).

A na marginesie odnośnie pewności siebie - można rozróżnić pewność siebie (i tego się nauczyć w pewnym stopniu) i poczucie własnej wartości (i to jest wynoszone z domu).

[Thirtyfashion]

Ja mam 38 lat i wiecie co? Jest coraz lepiej! Zmieniają się priorytety, człowiek przestaje sie przejmować pierdołami Ja czuję, że z wiekiem mam coraz więcej energii a nie mniej!