Brak mi....Przyjaciólki :(:(:(:(Czy ktoś też tak ma??

[katalinka17]

Napiszcie kochane czy jest ktos taki jak ja?mam sporo kolezanek ale wlasciwie,nie mam takiej z ktora moglabym zaszalec,pojsc na disco,pozwierzac sie,posmiac,spedzac razem babskie wieczory,...brak mi tego!!Mam cudownego faceta...ale przeciez to zupelnie co innego,,,Ale dół....

[noseknosek]

ja tez nie mam przyjaciolki... malo tego nie mam nawet rodzicow.. tzn mam ale wolalabym,zeby ich nie bylo. do dzis mialam cudownego chlopaka..... teraz oni kaza mi go zostawic i isc na studia do innego miasta... snie jakis koszmar
przepraszam,ale musialam to z siebie wyrzucic.

[katalinka17]

Wlasnie o to chodzi,zeby wyrzucac z siebie to co nas nęka,A niby czemu masz gozostawic?i gdzie chca cie wyslac na studia,ja mam troche inna sytuacje,bo ja moj facet idziemy do tego samego mista na studia tzn do Kielc,jestesmy ze soba od 2 lat,to naprawde MEGA powazny związek,ale oczywiscie nie mamy odwagi przyznac sie ze chcemy ze soba zamieszkac,moja mama by nas wyklęLa,bo ''co ludzie powiedzą'' a po 2 '' to nie po bożemu''.Ratujcie

[Madziarka.n]

Ja też dopisuję się do tego wątku (niestety)
Moja przyjaciółka (chociaż sama nie wiem czy faktycznie nią była..) ponad rok temu poznała faceta. Odkąd z nim jest, zmieniła się nie do poznania.. Poza tym.. spędza z nim praktycznie 24 h, a ja? Przestałam ją interesować. Przyjazniłyśmy się prawie 7 lat. Kochałam ją jak siostrę. Spotykałam się tylko z nią, zrobiłabym dla niej wszystko, no i co z tego teraz mam?
Muszę dzwonić do niej wcześniej i umawiać się na wizyty (jak do lekarza..)
ee szkoda gadać...
Faceta mam, ale przyjaciółki też potrzebuję

[katalinka17]

no widzisz,ja chyba jestem po 2 stronie barykady,bo dokad poznalam mojego mena wlasciwie one sie ode mnie calkiem odsunely,mysla ze jak mam faceta to juz nie istniejeto tak boli

[noseknosek]

mialo byc tak,ze idziemy razem do Poznania.. ale pojawila sie szansa na Warszawe niestety tylko dla mnie.. jak sie rodzice o tym dowiedzieli to juz nie było "zmiluj"... Boze.. i najgorsze jest to,ze nie moge nic zmienic

[takasobieania]

Tez nie mam przyjaciółki. Do pewnego momentu moją przyjaciółką była moja siopstra. Ale potem sie strasznie oddaliłyśmy.
mamy inne zainteresowania, wogóle dwa inne światy.

Mam koelgów, bardzo dobrych na których moge zawsze liczyć, ale to nie to samo. Zazwyczaj takie przyjaźnie kończą sie w momencie kiedy kolega sie wkims zakochuje. Juz wtedy nie ma czasu dla innych.

Brakuje mi rozmów o kosmetykach, powierzania sobie słodkich tajemnic, nakładania maseczek i innych babskich spraw.
Moich najlepszym przyjacielem jest mój chłopka, świetnie sie rozumiemy.
Ale brakuje mi przyjaciółki..

[katalinka17]

A własciwie co twoi rodzice maja do twojego faceta?ja akurat sama wybieralam sobie miejsce studiow,chociaz i tak teraz truja mi glowe ze zlozylam papiery na zbyt malo keirunkow,bo tylko na 2,a wyniki dopiero w polowie wrzesnia,i sama watpie zebym sie dostala,bo na 1 kierunku mam ejszcze egzamin ze spiewu,gamy,i poprawnej wymowy,BYLO BY SUPER WSZYSTKO Z SIEBIE WYRZUCIC,wszystko,bez zadnych ściem,komuś komu bede ufala,bo w moim otoczeniu kazdy obmawia kazdego...

takasobieaniu!!!!!!!!!!!! CZUJE to samo!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!uwierz mi,myslalam ze tylko ja jestem taka samotna...

[noseknosek]

nic nie maja do niego tylko, ze oni mowia ze teraz wazne sa studia, kariera, praca. Że warszawa to lepszy start................. Boze. I nie mam szansy sie im sprzeciwic. Ja krzycze, placze, a oni nic.. ..... Mialyscie kiedys taki koszmar? Że wy krzyczycie a nikt Was nie slyszy? To moje życie teraz...

katalinka17, pewnie, ze nie tylko Ty.. ja tracąc mojego TŻ tracę też najlepszego przyjaciela, ojca, brata, opiekuna Sens tracę no!!!!!!!!!

[takasobieania]

Napisane przez katalinka17

takasobieaniu!!!!!!!!!!!! CZUJE to samo!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!uwierz mi,myslalam ze tylko ja jestem taka samotna...

no to jesteśmy już dwie..

[Madziarka.n]

Napisane przez takasobieania

no to jesteśmy już dwie..

dorzućcie jeszcze mnie..

[noseknosek]

i mnie

[katalinka17]

No to laseczki robi się mały klubiksamotnychnosekn osek,musze cie pocieszyc,u mnie jest identycznie,wszyscy mysla ze ja specjalnie wybralam to samo miasto co on,ze on mnie powstrzymuje przed zlozeniem papierow itd,powiedzcie mi-czy to normalne zeby w wieku 19 lat byc pewnym ze to wlasnie Ten Jedyny?Bo ja tak czuje,ale z drugiej strony mysle ze to za wczesnie,ze juz nie uzyje zycia...:/juz sama siebie nie rozumiem.z 1 strony chcialabym zamieszkac z moim TŻ a zdrugiej bylo by super zamieszkac w Kielcach z przyjaciolka,bylo by wreszcie tak babskonocne pogaduchy itd

[Madziarka.n]

Katalinko jeśli już teraz masz takie wątpliwości, to nie wiem czy to faktycznie ten jedyny..
Miałam kiedyś podobnie.. Byłam z chłopakiem ok. 2 lat, on już szykował się do oświadczyn, ślubu.. a ja pomyślałam, że to nie jest to czego chcę, że jestem za młoda i .. uciekłam.. Cierpiałam prawie rok i żałowałam decyzji, ale.. na mojej drodze pojawił się ktoś jeszcze bardziej cudowny Jestem z nim nadal i chcę być już do końca moich dni Dla Niego mogłabym wszystko poświęcić.
Zrobisz oczywiście tak jak Ci serduszko podpowie Trzymam kciuki żeby Ci się ułożyło

[katalinka17]

No widzisz,ale nie moge w to uwierzyc,wiem ze to jest to czego szukalam,to jest moj ideał,ale nie moge sie nadziwic ze tak wczesnie go poznalamdziwnie sie czujemoze dlatego tak sie boje,bo dookola wszystkie dziewczyny pozno wychodza za maz,moja siostra przykladowo miala 30 lat,a ja?ja najchetniej jutro chcialabym zostac zamezna

aLe glupoty pisze,,,,to wszystko dlatego ze nie mam sie komu wygadacwybaczcie*:

[noseknosek]

heh, za duzo szczescia na raz?
ja jestem pewna.. tylko co z tego

[Madziarka.n]

w moim otoczeniu jest odwrotnie, mama miała 22 lata (nie wpadła ) a siostra miała 23 lata. W mojej miejscowości czas na obrączki to wiek około 20-26 lat (kobiet) To poważna decyzja, na całe życie i trzeba być naprawdę pewnym

[noseknosek]

dziewczyny myslicie ze milosc na odleglosc ma szanse przetrwac?

katalinko, Wy przynajmniej macie szanse bycia razem. To naprawde bardzo duzo.

[katalinka17]

Kochana wiesz co?glupio mi w ogole wypowiadac sie na temat konatktow z rodzicami,bo ja niestety nie moge i nie umiem rozmawiac z moja mama (bo tata w ogole sie nie interesuje),ale mysle ze powinnas powiedziec,''mamo to jest ten jedyny'',niech nie decyduja za ciebie,to jest twoje zycie jestes dorosla,odpowiadasz za siebie.Ale coz ocywiscie to sa tylko słowa,ja tez chcialabym tak wprost pogadac z mama,ale ona nie jst z tych mam-''przyjaciolek''...nieste ty...

A jesli chodzi o zwiazki na odległość to różnie to bywa...ale niestety zazwyczaj sie rozpadają..mówie o znanych mi przypadkach!

[takasobieania]

Napisane przez katalinka17

No to laseczki robi się mały klubiksamotnychnosekn osek,musze cie pocieszyc,u mnie jest identycznie,wszyscy mysla ze ja specjalnie wybralam to samo miasto co on,ze on mnie powstrzymuje przed zlozeniem papierow itd,powiedzcie mi-czy to normalne zeby w wieku 19 lat byc pewnym ze to wlasnie Ten Jedyny?Bo ja tak czuje,ale z drugiej strony mysle ze to za wczesnie,ze juz nie uzyje zycia...:/juz sama siebie nie rozumiem.z 1 strony chcialabym zamieszkac z moim TŻ a zdrugiej bylo by super zamieszkac w Kielcach z przyjaciolka,bylo by wreszcie tak babskonocne pogaduchy itd

Chyba wiek 19 lat to jest jeszcze wcześnie na takie poważne decyzje jak małżęństwo. Przynajmniej ja tak mam.
Mam prawie 21, mieszkam z kimś od roku, ale w ogóle nie myśle o małżeństwie.
Chciałabym pomieszkac sobie sama przez chwile jeszcze, zobaczyc jak to jest, mimo ze mój TŻ to swietny fact i super nam sie razem mieszka.

[carolinascotties]

Napisane przez noseknosek

nie mam nawet rodzicow.. tzn mam ale wolalabym,zeby ich nie bylo. .

Wybacz noseknosek - ale uważam, że to, co piszesz o swoich Rodzicach nie jest na miejscu- oczywiście-nie znam sytuacji-jednak nie powinno się takich słów wygłaszać w większym gronie- to również o Tobie świadczy...
A co dozwiązku na odległość- jest możliwy każdy scenariusz, przy założeniu, że obie strony żywią do siebie prawdziwe, głębokie uczucie.

[lerajie]

Tez tak mam.miałam wspaniala przyjaviołke od 16 lat od dziecka..i ona mieszka w poznaniu a ja we wrocławiu mimo to,zawsze przyjezdzała do rodziny i miałysmy mase czasu dla siebie ale znalazła sobie faceta u mnie i teraz nawet kawa trwa max 1 godz!! a gdzie ploty,wypady? ja nawet nie umiem juz z nia rozmawia tak jak kiedys ona wciaz mi mówi,ze mnei kocha,ze jestem jej jedyna i najlepsza osoba,ale wiem,ze to juz nei to samo.w szkole poznałam Anite-zajmowałysmy sie razem magią,ale ona zaszła w ciąze i nasza znajomosć sie urwala nie widze sue z nia od ok 0.5roku..mam kochanego faceta,który dal mi wzytsko czego potzrebowałam,ale facet to facet-wiecie-nei to samo
i teraz..wieczory spedzam sama przed tv podczas gdy ona swietnei sie bawi.. \

[Flofferek]

ja tez nie mam przyjaciolki, kiedys myslalam ze mialam, ale to byly 2 pindy samolubne;/ obecnie tzn od 2,5 roku przyjaciolke i przyjaciela zastepuje mi narzeczony i to mi odpowiada, bo to jedyna osoba ktorej ufam. ale zanim poznalam B. a zaprzestalam kontaktow z owymi 'prztyjaciolkami' to czulam sie tragicznie, bo niby byli znajomi ale nie tacy jakich bym chciala, myslalam ze to ze mna cos nie ejst tak, ze jestem glupia, ze mnie nie lubia, zle wspominam tamte czasy

[nadziejka_82]

tez nie mam. znajomi ze studiow to tylko znajomi, w lo nie bylo nikogo z podobna dusza. moim przyjacielem i powiernikiem byl TZ, ale od patu chwil i jego juz nie ma. zostralam sama. umre jako stara baba z masa kotow i pewnie zostane przez nie pozarta bo mnie nikt nie znajdzie. chyba nigdy nie bylam bardzoej samotna.

[martna]

Ja tez mialam przyjaciolke z ktora bylam bardzo bliskoJednak podzielily nas nasze standarty zyciowe i pragnienia.Smutno mi bo nie mam juz nikogo komu moge sie wygadac i z kim moge pojsc do kina czy na kawe...
Radze sobie jednak jakos i sama znajduje sobie sposoby na moj wolny czas.
Doszlam do wniosku ,ze lepiej byc samotna dusza,niz spotykac sie z osoba z ktora nic nie mam juz sobie do powiedzenia.

[Madziarka.n]

Napisane przez katalinka17

A jesli chodzi o zwiazki na odległość to różnie to bywa...ale niestety zazwyczaj sie rozpadają..mówie o znanych mi przypadkach!

w moim przypadku związek na odległość przetrwał już 2 lata
To fakt, bywa różnie z takimi związkami, ale jeśli dwoje ludzi bardzo się kocha, to uważam, że to możliwe.

[madmłazel_chanell]

Ehhh ... skąd ja to znam.
Jest niby masa koleżanek ale żadnej przyjaciolki.
Kiedyś mialam jedną, wszędzie razem i tez zrobilabym dla niej wszystko
aż pewnego "kolorowego" dnia znalazła sobie inne towarzystwo
i calkowicie odizolowała się od naszej paczki.

Od czasu do czasu ( co jakieś 3 miesiące ?:|) spotykamy się, czy rozmawiamy na gg ( to częśćiej). Ale nie jest ( nie będzie) tak jak kiedyś.

[Madziarka.n]

Hmm, kurczę a myślałam, że tylko ja nie mam przyjaciółki, bo jak widzę dookoła dziewczyny, uśmiechnięte, nawijające o różnych pierdółkach, to robi mi się strasznie smutno i czuję się najbardziej samotną osóbką na świecie.. Sama już nie wiem jak znaleźć sobie taką pokrewną duszyczkę..

[katalinka17]

DZiewczyny,macie racje,wszystko w związku an doleglosc zalezy od tego jak silne jest uczucie!!!
ALe szczerze wam powiem ze jestem naprawde zdziwiona,myslalam ze jestem jedyna ktora nie ma pokrewnej duszyI powiem wam ze czulam sie jaks ''inna'' przez to,bo dookola wszedzie chodza jakies laseczki grupkami,a ja wlasciwie tylko z moim TŻ,nie mowie absolutnie ze mi zle z nim,tylko po prostu czasem serducho tak kłuje z zazdrosci,ze wszyscy maja pokrewne duszyczki a ja nie!moze zmieni sie to,jak pojde na studia,,,,,jak myslicie??:

[paula007]

Tak naprawdę to chyba też nigdy nie miałam prawdziwej przyjaciółki. Może jest w tym trochę mojej winy, ale może po prostu nie spotkałam jeszcze, jak to nazywacie, pokrewnej duszy.
Mieszkam na wsi. To też jest pewnego rodzaju utrudnienie, bo dużo ludzi tu nie mieszka i nigdy nie miałam szansy na nawiązywanie wielu kontaktów. Ludzi, którzy tu mieszkają znam od wielu lat, tylko, że jakoś nie mogę wśród nich znaleźć prawdziwego przyjaciela. Co z tego, że są koledzy, co z tego, że są koleżanki. Nie mam z kim pogadać, o tym, co mnie interesuje. Zresztą im jestem starasza, tym bardziej zauważam, że nasze tematy do rozmów się wyczerpują. Trochę przez to, że Ci ludzie w pewnym sensie naprawdę mają ograniczone horyzonty, a trochę przez to, że i ja jestem bardziej od nich dojrzała. Zawsze zresztą byłam dojrzalsza od równieśników. Najlepiej dogaduję się z ludźmi dużo ode mnie starszymi, choć to nie wiek odgrywa najważniejszą rolę - ale dojrzałość. Sorry, ale ja nie mogłabym się zaprzyjaźnić z kimś, dla kogo najważniejsze są ploteczki z życia gwiazd; z kimś, kto w ostatnim roku nie przeczytał żadnej książki; z kimś, kto nawet nie wie, kto to jest Kieślowski. I wcale nie uważam się za kogoś lepszego, nie.
Czemu nie szukałam przyjaciół gdzieś na zewnątrz? Praktycznie nie miałam tkaiej okazji. Do gimnazjum chodziłam tutaj, na wsi. Z mieszkańcami okolicznych miejscowości. Trochę już ludzi poznałam. Z żadną nie potrafiłam się naprawdę zaprzyjaźnić. I wcale nie uważam, że na wsi nie ma dojrzałych ludzi, nie. Bo może nawet oni są dojrzalsi od innych. Chodzi o to, że jeszcze takiej osoby nie spotkałam.
Teraz idę do liceum. Będę w całkiem nowym otoczeniu. W nowej klaise nie będę znać nikogo. Może to dobrze - będe miała szanse na nowe kontakty. Ale wiem, że mogę się rozczarować. I tego się trochę boję. W każdym razie mam nadzieję, że kiedyś jeszcze spotkam osobę, z którą naprawdę będę mogła się dogadać.