Rozmaitości, czyli wszystko o czym chciałybyśmy porozmawiać ;) - wątek plotkowy

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Perse no ale naprawdę - tak samo może wjechać, gdy idziemy za rękę.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;72790381]Perse no ale naprawdę - tak samo może wjechać, gdy idziemy za rękę.[/QUOTE]
No ale oni szli za rękę właśnie. Piszę, że gorzej by było, gdyby ten mały od koleżanki na czymś jechał.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Glodomorek]

To ja wyrosną matka jestem, bo na drzewo tez wchodzi i to bez kasku. 10latke na hulajnoge tez w kask i ochraniacze wyposażyć? Większa szansa, że ktoś w nas wjedzie na pasach niż jakis rower na placu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[wika82]

Dla nas jest oczywiste, że kask musi być w każdym przypadku kiedy dziecko nie porusza się na piechotę.
Bez różnicy czy to hulajnoga, rower, rolki czy fotelik na rowerze rodzica, (o czym rodzice kompletnie zapominają).

Dziecko rozwija wówczas większą prędkość niż by biegło, a dodatkowo jadąc na czymś jest większe prawdopodobieństwo upadku niż na piechotę.

Znany mi 7 latek jeździ w kasku na rolkach, hulajnodze i rowerze, kiedy chwilowo przestaje korzystać ze sprzętu, po prostu zawiesza kask na rączce lub kładzie obok.

[pani-jesień]

Napisane przez wika82

Dla nas jest oczywiste, że kask musi być w każdym przypadku kiedy dziecko nie porusza się na piechotę.
Bez różnicy czy to hulajnoga, rower, rolki czy fotelik na rowerze rodzica, (o czym rodzice kompletnie zapominają).

Dziecko rozwija wówczas większą prędkość niż by biegło, a dodatkowo jadąc na czymś jest większe prawdopodobieństwo upadku niż na piechotę.

Znany mi 7 latek jeździ w kasku na rolkach, hulajnodze i rowerze, kiedy chwilowo przestaje korzystać ze sprzętu, po prostu zawiesza kask na rączce lub kładzie obok.

Dla mnie to też jest oczywiste.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Oczywiście w fotelikach rowerowych obie mają kaski, bez tego się nie ruszamy.

[pani-jesień]

Mnie chyba najbardziej szokuje brak kasku u dziecka w foteliku rowerowym. Totalna bezmyślność, dramat po prostu

[wika82]

Napisane przez pani-jesień

Mnie chyba najbardziej szokuje brak kasku u dziecka w foteliku rowerowym. Totalna bezmyślność, dramat po prostu

A nader często rodzic kask ma.

[Ingrid80]

[1=0096a1e2f6245c4e98bc18d e9b0ed84c369ef137_632f8bf 2adc0b;72786386]Ale moment - ja się głównie pieszo poruszam, po chodnikach ciągle - rowerzysta może wpaść na dziecko i piesze, czyż nie?
To co - na spacerach wasze dzieci też w kaskach?[/QUOTE]
Nie. Jasne ze nie ja po prostu zakladam kask do takich sportów a Lena nie protestuje. Na codzień nie nosi

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 21:06 ---------- Poprzedni post napisano o 21:03 ----------

Napisane przez Glodomorek

To ja wyrosną matka jestem, bo na drzewo tez wchodzi i to bez kasku. 10latke na hulajnoge tez w kask i ochraniacze wyposażyć? Większa szansa, że ktoś w nas wjedzie na pasach niż jakis rower na placu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

A dziesieciolatke na rower wyposażysz w kask? Co zaróżnica jaki sport będzie uprawiać? Ja mam 37 i jeżdżę na rowerze/nartach/rolkach/łyżwach w kasku

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Ja 2 razy już ze starszą w foteliku wyrżnęłam, raz podparła się ręką (i teoretycznie kask niczego nie musiał chronić), a drugi raz gdyby nie kask, to pewnie głowa byłaby rozbita. Wywalałam się nie z rozpędu, na stojąco, że tak powiem (nie dałam rady utrzymać równowagi wjeżdżając nagle w rowerowy tłum :/ ), ale przeżycie - paskudne :/

[pani-jesień]

U nas w foteliku wozi tylko mąż. Uwielbiam rower, ale jestem taką ofermą że nie odważyłabym się wieźć dziecka.

[Ingrid80]

Ja zaliczylam dwa upadki . Raczej niegroźne ale po jednym ja mialam mega siniaki na udzie od ramy. Mała bez uszkodzeń.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[wika82]

Napisane przez pani-jesień

U nas w foteliku wozi tylko mąż. Uwielbiam rower, ale jestem taką ofermą że nie odważyłabym się wieźć dziecka.

Tak, to ja.

[21pyza]

Napisane przez Glodomorek

To ja wyrosną matka jestem, bo na drzewo tez wchodzi i to bez kasku. 10latke na hulajnoge tez w kask i ochraniacze wyposażyć? Większa szansa, że ktoś w nas wjedzie na pasach niż jakis rower na placu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

I 10 - i 15- latka. Nie rozumiem w wieku 10 lat czaszka obrasta tytanem? Bo 10 latek w kasku to obciach? Nie rozumiem. Dla mnie nawet mądry dorosły jeździ w kasku i nie widzę w tym nic dziwnego. Oczywiście może wjechać wnas ktoś na pasach ale na to nie do końca mam wpływ, a na to ze moje dziecko założy kask tak. U nas zasada jest prosta: chcesz jeździć, jeździsz w kasku. Od tego nie ma odwołania

[wika82]

Napisane przez Glodomorek

To ja wyrosną matka jestem, bo na drzewo tez wchodzi i to bez kasku. 10latke na hulajnoge tez w kask i ochraniacze wyposażyć? Większa szansa, że ktoś w nas wjedzie na pasach niż jakis rower na placu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

A co jest złego w 10latku w kasku i ochraniaczach na hulajnodze? Pytam bez ironii.

Serio, niejednego licealistę widziałam w ochraniaczach na longboardach czy hulajnogach, rzadziej w kasku, ale zdarza się.

Moje dziecko ma już zindoktrynowany mózg, że jazda bez kasku jest nieodpowiedzialna i koniec.
Teraz dziadkowie, tj. moi rodzice już nie mają wyjścia i na rower po prostu muszą wkładać kaski, co nie ukrywam, bardzo mnie cieszy.

[95b84f0cb57718c1b68287b1ccb1b977c909159a_5f790273693ad]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;72696006]100 lat dla córki Glodomorku (i za wzrost) i spóźnione 100 lat dla córki Berry

Kupiliśmy rowerek Jak się jeszcze chwilę wahałam, tak po zakupie jestem pewna, że dobry rozmiar. A. spokojnie na niego umie wsiąść, dosięga bez problemu pedałów, moim zdaniem jest super.
Artek dość szybko załapał pedałowanie, tylko kiepsko mu idzie kierowanie jeszcze, to jednak dość ciężki sprzęt. Ale myślę, że się nauczy [/QUOTE]

Dziękuję bardzo w imieniu Klary

My też kupiliśmy rower 16 cali dla 4-latki, na 2 letnie sezony.

Napisane przez Ninquelote

Moja mówi, że jak będę miała dzidziusia to ona mu całe mleczko wypije. Mam nadzieję, że do czasu pojawienia się jakiegoś nowego dziecka zapomni, że mleko było najlepszą rzeczą na świecie.

A w wieku 5-6 lat reakcja na info o piciu z piersi- niemożliwe, blee, fuj , choć oczywiście wiedzą, że ogólnie mamy karmią dzieci piersią, ale one same nie wyobrażają sobie, że chciały w ten sposób pić mleko (przynajmniej dzieci w mojej rodzinie tak mają).

Pisałaś, jak Twoja córka przyjęła do wiadomości, że u dziadka nie ma pieluch i się z tym pogodziła, i szybko odpieluchowała - wiem, że teraz passe jest określenie, że dziecko jest dzielne , ale zawsze mnie rozczulają takie sytuacje

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;72718651]Byłam dzisiaj w parku na długim spacerze i zwracałam uwagę - 90% dzieci w wieku różnym na pojazdach różnych bez kasków.

Ale najdziwniejszą rzeczą, jaką widziałam był rowerek biegowy z bocznymi kółkami. A może tylko mi się zdaje, że to dziwne

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Napisane przez Glodomorek

Nie wyobrażam sobie 6latki w kasku na hulajnodze. Na rower ma zawsze.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Napisane przez Glodomorek

Nie jeździ wyczynowe, co chwilę rzuca ja byle gdzie i robi coś innego typu gania z koleżankami, zbiera liście itp. Równie dobrze mogłabym jej zakładać na zjeżdżalnie, bo może się uderzy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 16:00 ---------- Poprzedni post napisano o 15:59 ----------

A i często na placu jest sama z 1-2 dzieci, bo czasem o późnych godzinach jesteśmy na dworze.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Na ścieżki rowerowe (rower, hulajnoga), łyżwy i rolki- obowiązkowo.

Natomiast jeśli idzie tylko na hulajnogę i na skwer oddalony o 2 minuty od domu, wybrukowany kostką, gdzie nie ma możliwości szybko jeździć, tylko tak się przejechać rekreacyjnie z pół godziny, to czasem nie zakłada- tam nikt nie jeździ, nie ma placu zabaw, a chodzą głównie gołębie .

Napisane przez 21pyza

Nie na spacerze nie to chyba oczywiste i mam wrażenie ze się czepiasz. Idąc z synem na spacer zazwyczaj mam go na wyciągnięcie ręki. Kiedy jedzie na rowerze albo hulajnodze mocno mnie wyprzedza i nie jestem w stanie zareagować na czas. Dla mnie to proste jak budowa cepa.

A propos kontroli nad jadącym szybko dzieckiem na ścieżkach rowerowych/ dłuższych dystansach to zdecydowanie dla rodzica wygodniejsza jest hulajnoga niż rower- w sytuacji, kiedy dziecko się przewraca albo przy przechodzeniu przez pasy z rowerkiem. Mój mąż od 2 lat jeździ, bardzo sobie chwali- kupił sobie taką męską
https://hulajnogi.pl/yedoo-hulajnoga...l_254_522.html

A tu wrażenia blogerki
http://www.juliarozumek.pl/juz-wiem/

---------- Dopisano o 01:09 ---------- Poprzedni post napisano o 00:15 ----------

Persephone
Znów się zmieniłaś - to Ralph Fiennes?

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Taaaak 😍

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[wika82]

Płakać mi się chce nad pogodą na święta.
Jedziemy do moich rodziców, oczyma wyobraźni widziałam nas na plaży, a tu takie coś.

Zostaję z dziećmi parę dni dłużej, przyjeżdżamy też na dłuższą majówkę - może wtedy..

[Ingrid80]

Napisane przez wika82

A co jest złego w 10latku w kasku i ochraniaczach na hulajnodze? Pytam bez ironii.

Serio, niejednego licealistę widziałam w ochraniaczach na longboardach czy hulajnogach, rzadziej w kasku, ale zdarza się.

Moje dziecko ma już zindoktrynowany mózg, że jazda bez kasku jest nieodpowiedzialna i koniec.
Teraz dziadkowie, tj. moi rodzice już nie mają wyjścia i na rower po prostu muszą wkładać kaski, co nie ukrywam, bardzo mnie cieszy.

Hehe u nas to samo. Cała drużyna w kaskach

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[wika82]

Napisane przez Ingrid80

Hehe u nas to samo. Cała drużyna w kaskach

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ja na rolki i rower też.
A jak młodsze wyrośnie z chust i nosidła i zacznie śmigać na scuttle bugu, to chyba też pójdę śladem męża Berry, ale na pewno w kasku, żeby dawać dobry przykład.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

Napisane przez wika82

Płakać mi się chce nad pogodą na święta.
Jedziemy do moich rodziców, oczyma wyobraźni widziałam nas na plaży, a tu takie coś.

Zostaję z dziećmi parę dni dłużej, przyjeżdżamy też na dłuższą majówkę - może wtedy..

Ja to samo, a dodatkowo jesteśmy chorzy
Jak Artek był od początku grudnia zdrowy, tak teraz mi się przeziębił. Ale w sumie co się dziwić, jeśli codziennie jest inna pogoda z 20-stopniowymi różnicami. My z TŻem też lekko chorzy.

A na dzisiaj jestem umówiona w studiu tatuażu Chociaż mam już jeden, to i tak jakoś się stresuję.

[871319bc27e9d09c3f0d50d55d02d0b6e86b5c84]

[1=ecd9a68db8379fc22aec146 35aa2645aca7c721b_6070dc9 9c9f91;72799251]Ja to samo, a dodatkowo jesteśmy chorzy
Jak Artek był od początku grudnia zdrowy, tak teraz mi się przeziębił. Ale w sumie co się dziwić, jeśli codziennie jest inna pogoda z 20-stopniowymi różnicami. My z TŻem też lekko chorzy.

A na dzisiaj jestem umówiona w studiu tatuażu Chociaż mam już jeden, to i tak jakoś się stresuję. [/QUOTE]




Ty masz tatuaż? Nie spodziewałabym się. Gdzie teraz będziesz robić? Ja np chciałabym kiedyś sobie zmienić albo usunąć ten co mam bo jest tandetny. Robiony jak miałam 16 lat, więc troche go już mam.

[ecd9a68db8379fc22aec14635aa2645aca7c721b_6070dc99c9f91]

[1=871319bc27e9d09c3f0d50d 55d02d0b6e86b5c84;7280020 1]Ty masz tatuaż? Nie spodziewałabym się. Gdzie teraz będziesz robić? Ja np chciałabym kiedyś sobie zmienić albo usunąć ten co mam bo jest tandetny. Robiony jak miałam 16 lat, więc troche go już mam.[/QUOTE]

Na przedramieniu. Mam na nadgarstku, ale symboliczny. A chcę jeszcze co najmniej jeden Argumenty typu "na starość" do mnie nie trafiają, i tak się pomarszczę i tak, czy będę miała kolorowy obrazek, czy nie.

[Ninquelote]

[1=95b84f0cb57718c1b68287b 1ccb1b977c909159a_5f79027 3693ad;72797116]
Pisałaś, jak Twoja córka przyjęła do wiadomości, że u dziadka nie ma pieluch i się z tym pogodziła, i szybko odpieluchowała - wiem, że teraz passe jest określenie, że dziecko jest dzielne , ale zawsze mnie rozczulają takie sytuacje [/QUOTE]
Naprawdę teraz w trendzie jest nie mówienie dzieciom, że są dzielne? Powiedziałam to mojej wczoraj chyba z milion razy. Miała wczoraj wizytę u dentysty i była taka dzielna a ja z niej bardzo dumna.

[vretka]

Napisane przez Ninquelote

Naprawdę teraz w trendzie jest nie mówienie dzieciom, że są dzielne? Powiedziałam to mojej wczoraj chyba z milion razy. Miała wczoraj wizytę u dentysty i była taka dzielna a ja z niej bardzo dumna.

Chodzi raczej o to, żeby nie przesadzać i nie budować dziecku jego fałszywego obrazu poprzez powtarzanie tego na każdym kroku. Podobnie jak z zachwytami nad wszystkim co dziecko zrobi (o jaki śliczny obrazek, o jak się pięknie bawisz)

Swoją drogą byliśmy ostatnio z synem u dentysty i mnie nieco wkurzyło, kiedy babcia po wizycie pytała małego, czy się nie bał i właśnie zachwycała się nad tym, jaki to on dzielny nie był. Dodam, że byliśmy na wizycie kontrolnej, podczas której oglądał gabinet i uczył się myć zęby. Wolałabym, żeby dzieci traktowały wizyty i lekarzy jako coś co może i jest czasem nieprzyjemne (a nawet bolesne), ale mimo wszystko normalne i oczywiste. Pytając z ekscytacją czy się dziecko nie boi zaszczepiamy mu w głowie myśl, że tego dentysty to dobrze się jednak bać

Żeby nie było, że jestem jakaś nawiedzona w tym temacie i bronię się rękami i nogami przed chwaleniem moich dzieci Po prostu uważam, że warto te nasze zachwyty zachowywać na sytuacje, kiedy rzeczywiście mogą się przydać

[wika82]

Napisane przez vretka

Chodzi raczej o to, żeby nie przesadzać i nie budować dziecku jego fałszywego obrazu poprzez powtarzanie tego na każdym kroku. Podobnie jak z zachwytami nad wszystkim co dziecko zrobi (o jaki śliczny obrazek, o jak się pięknie bawisz)

Swoją drogą byliśmy ostatnio z synem u dentysty i mnie nieco wkurzyło, kiedy babcia po wizycie pytała małego, czy się nie bał i właśnie zachwycała się nad tym, jaki to on dzielny nie był. Dodam, że byliśmy na wizycie kontrolnej, podczas której oglądał gabinet i uczył się myć zęby. Wolałabym, żeby dzieci traktowały wizyty i lekarzy jako coś co może i jest czasem nieprzyjemne (a nawet bolesne), ale mimo wszystko normalne i oczywiste. Pytając z ekscytacją czy się dziecko nie boi zaszczepiamy mu w głowie myśl, że tego dentysty to dobrze się jednak bać

Żeby nie było, że jestem jakaś nawiedzona w tym temacie i bronię się rękami i nogami przed chwaleniem moich dzieci Po prostu uważam, że warto te nasze zachwyty zachowywać na sytuacje, kiedy rzeczywiście mogą się przydać

Mam podobne zdanie.

Dodatkowo irytuje mnie gadanie do syna: jesteś dzielny, nie będziesz się bał czegoś tam zrobić, bo jesteś taki dzielny - bo często widzę, że np. boi się wsiąść na hałasujący traktor, a takie gadanie stwarza presję, że musi, bo jest taaaaaki dzielny i koduje w nim przekonanie, że nie może się bać.

Ale to uwaga na marginesie, wiem, że dziewczyny pisały w innym kontekście.

(Dodam, że w rzeczonym przypadku Igi stanowczo odmówił mówiąc, że się boi stawiając czoła trzem dorosłym osobom i uważam, że był wtedy naprawdę dzielny. ).

[ajah]

Napisane przez vretka

Chodzi raczej o to, żeby nie przesadzać i nie budować dziecku jego fałszywego obrazu poprzez powtarzanie tego na każdym kroku. Podobnie jak z zachwytami nad wszystkim co dziecko zrobi (o jaki śliczny obrazek, o jak się pięknie bawisz)

Swoją drogą byliśmy ostatnio z synem u dentysty i mnie nieco wkurzyło, kiedy babcia po wizycie pytała małego, czy się nie bał i właśnie zachwycała się nad tym, jaki to on dzielny nie był. Dodam, że byliśmy na wizycie kontrolnej, podczas której oglądał gabinet i uczył się myć zęby. Wolałabym, żeby dzieci traktowały wizyty i lekarzy jako coś co może i jest czasem nieprzyjemne (a nawet bolesne), ale mimo wszystko normalne i oczywiste. Pytając z ekscytacją czy się dziecko nie boi zaszczepiamy mu w głowie myśl, że tego dentysty to dobrze się jednak bać

Żeby nie było, że jestem jakaś nawiedzona w tym temacie i bronię się rękami i nogami przed chwaleniem moich dzieci Po prostu uważam, że warto te nasze zachwyty zachowywać na sytuacje, kiedy rzeczywiście mogą się przydać

A ja się z tym podejściem do lekarzy nie do końca zgadzam.
Choroba, zabiegi, zwłaszcza te wzbudzające lęki to nie są kwestie ani normalne ani oczywiste.
Poza tym, odwagą wiąże się bezpośrednio z tym co wymaga wysiłku, zaplanowania nad stresem czy krokiem w nieznane. I w tym kontekście moje dzieci słyszał, że są dzielne.

Ja chwalę dość często ( ale nie głupio na zasadzie klepania frazesow) i nie traktuje pochwal jako techniki która może się kiedyś tam przydawac.
Mądre chwalenie przydaje się cały czas.
Tak jak rozmawianie o emocjach..

---------- Dopisano o 10:00 ---------- Poprzedni post napisano o 09:56 ----------

Napisane przez wika82

Mam podobne zdanie.

Dodatkowo irytuje mnie gadanie do syna: jesteś dzielny, nie będziesz się bał czegoś tam zrobić, bo jesteś taki dzielny - bo często widzę, że np. boi się wsiąść na hałasujący traktor, a takie gadanie stwarza presję, że musi, bo jest taaaaaki dzielny i koduje w nim przekonanie, że nie może się bać.

Ale to uwaga na marginesie, wiem, że dziewczyny pisały w innym kontekście.

(Dodam, że w rzeczonym przypadku Igi stanowczo odmówił mówiąc, że się boi stawiając czoła trzem dorosłym osobom i uważam, że był wtedy naprawdę dzielny. ).

Ja mówię odwrotnie w sensie ( w uproszczeniu): że widzę, że się obawialas ale sprobowalas. Zachowała się bardzo dzielnie.
Tyle, że u nas równolegle rozmawiamy o tym, że wszystkie emocje są ważne i akceptowane, co akceptowanym nie jest to niektóre sposoby ich okazywania

[wika82]

Z tym chwaleniem, to faktycznie klepanie frazesów jest bez sensu.

Chociaż też nienednokrotnie mi się zdarza w pierwszym odruchu krzyknąć ze szczerym entuzjazmem: super - kiedy mnie autentycznie czymś zaskoczy.

---------- Dopisano o 10:12 ---------- Poprzedni post napisano o 10:09 ----------

Napisane przez ajah

A ja się z tym podejściem do lekarzy nie do końca zgadzam.
Choroba, zabiegi, zwłaszcza te wzbudzające lęki to nie są kwestie ani normalne ani oczywiste.
Poza tym, odwagą wiąże się bezpośrednio z tym co wymaga wysiłku, zaplanowania nad stresem czy krokiem w nieznane. I w tym kontekście moje dzieci słyszał, że są dzielne.

Ja chwalę dość często ( ale nie głupio na zasadzie klepania frazesow) i nie traktuje pochwal jako techniki która może się kiedyś tam przydawac.
Mądre chwalenie przydaje się cały czas.
Tak jak rozmawianie o emocjach..

---------- Dopisano o 10:00 ---------- Poprzedni post napisano o 09:56 ----------


Ja mówię odwrotnie w sensie ( w uproszczeniu): że widzę, że się obawialas ale sprobowalas. Zachowała się bardzo dzielnie.
Tyle, że u nas równolegle rozmawiamy o tym, że wszystkie emocje są ważne i akceptowane, co akceptowanym nie jest to niektóre sposoby ich okazywania

Kiedy widzę, że ma ochotę, ale trochę obawia, to postępuję podobnie, ale w tym konkretnym przypadku naprawdę nie chciał i pochwaliłam go potem za odmowę.

[ajah]

Napisane przez wika82

Z tym chwaleniem, to faktycznie klepanie frazesów jest bez sensu.

Chociaż też nienednokrotnie mi się zdarza w pierwszym odruchu krzyknąć ze szczerym entuzjazmem: super - kiedy mnie autentycznie czymś zaskoczy.

Wtedy takie ' super' to nie frazes, tylko spontaniczna reakcja.😀

Moje dzieci też sypia pochwała w mim kierunku: świetnie gotujesz, dobrze ci w rozpuszczonych włosach i tamtej sukience.

[vretka]

Napisane przez ajah

A ja się z tym podejściem do lekarzy nie do końca zgadzam.
Choroba, zabiegi, zwłaszcza te wzbudzające lęki to nie są kwestie ani normalne ani oczywiste.
Poza tym, odwagą wiąże się bezpośrednio z tym co wymaga wysiłku, zaplanowania nad stresem czy krokiem w nieznane. I w tym kontekście moje dzieci słyszał, że są dzielne.

No ja też nie twierdzę, że do lekarza to tylko z przyjemnością należy chodzić Jak na przykład idziemy na szczepienie to rozmawiam z dzieckiem i uprzedzam, że zaboli przez chwilę i też mnie wkurza, jak ktoś próbuje wcisnąć dziecku, że to wcale je nie boli. I też uważam, że jest wtedy dzielne i mu to mówię Ale też nie ma co budować niepotrzebnie otoczki wokół zwykłych wizyt kontrolnych u dentysty (a właśnie o takiej rozmawiał mój syn z moja mamą).

Tak z nieco innej beczki. Moja teściowa zachwycała się nad tym, jak się syn na huśtawce bujał (oooo, nie boisz się tak wysoko huśtać?! ale jesteś dzielny). Skończyło się tak, że synowi któregoś dnia tej dzielności zabrakło i przez pół roku bał się usiąść na huśtawce. Musiała minąć zima, żeby zapomniał, że powinien się bać