On zniechęcił mnie do seksu

[mijka112]

Witam,
zacznę może od tego, że jestem ze swoim partnerem od wielu lat. Seks między nami był wspaniały, częsty. Dla nas obojga był bardzo ważnym elementem związku, dla obojga wręcz fundamentalnym. Nasz związek rozpoczął się od namiętności i wiele razy godziliśmy się w łóżku. Po kilku latach zdecydowaliśmy się na dziecko. Ciąża nie zmniejszyła naszego popędu, wręcz przeciwnie. Krótko po porodzie już marzyliśmy, by znów powrócić do seksu. No właśnie ... i nastąpił ten magiczny dzień. Czułam, że coś jest nie tak. Troszkę za luźno, troszkę dziwnie. Pytałam go o to, czy jest ok, troszkę wynaturzając swoje intymne przemyślenia. Uważał, że jest ok, potem przyznał, że troszkę nie. Potem regularnie go zachęcałam itp., ale on wyraźnie stracił już tak duże niedawno zainteresowanie seksem. Kiedy mówiłam, że czuję się nieatrakcyjna, zapewniał mnie, że jest bosko, jestem cudowna, ale nie nalegał już na seks tak jak zawsze, a mi się bardzo chciało. Musiałam zaspokajać się sama, bo czułam, że dla niego to już tylko jakiś obowiązek, żeby nie było mi przykro to kilka minut najlepiej od tyłu z zaciśniętymi nogami i koniec. Kiedyś dobierał się w kółko, ciągle nam było mało, a teraz czułam się jak idiotka, bo za każdym razem słyszałam, że no może jest ciut gorzej, ale ciągle wspaniale. Widziałam, że dłużej dochodzi, ale ciągle powtarzał, że mam super cipkę, że jest fajnie i to tylko moja głowa i nic się nie dzieje. Czasami wspominał, że jest nieco luźniej, ale najważniejsza jest miłość i jest cudownie. Wiedziałam, że wszystko nie gra, bo przestał zabiegać o seks, a nawet mówić, że ,,seks nie jest najważniejszy''. No a dla mnie jest BARDZO WAŻNY i dla niego też do tej pory był. Potem przyznał się, że jest dużo gorzej i poczułam się totalnie głupio. Cały czas wychodziłam z siebie, kokietując go, licząc że jest mu dobrze, a on mnie oszukiwał. Było mi tak przykro, że stwierdziłam, że nie chcę się z nim kochać. On na to przystał i było ok. Potem okazało się, że miałam mały problem medyczny i problem zniknął. On nagle się ożywił i automatycznie odzyskał ochotę na seks. A ja ... czuję do niego taki wstręt, że nie wyobrażam sobie, by robił mi dobrze. Czasami ja robię mu loda, zaspokajając go i to wszystko. On jak nawet raz się dobrał, by zrobić mi minetkę to tylko po to, by zobaczyć jak wyglądam od środka. To samo robił po porodzie. Obcenił, a potem skomentował, że jestem bardziej pocięta niż inne kobiety. Nie czuję się przy nim kobieco, nie chcę z nim uprawiać seksu, a przynajmniej teraz sobie tego nie wyobrażam. Mam do niego tyle żalu, czuję się tak głupio. Nawet już mam schizę na punkcie swojego instrumentu rodnego. Jak mówię mu, że nie chcę to się obraża, chociaż dopóki fizyczny problem istniał to mu to nie przeszkadzało. Jak mam mu powiedzieć delikatnie, że nie chcę z nim współżyć ?

[Mojwa]

Glupie pytanie na końcu. Ty nie masz mu mówić, ze nie chcesz współżyć, Wy powinniście pójść na terapie jeśli chcecie uratować związek.
Poza tym - czym Cię zniechęcił, że powiedział prawdę?

Idźcie do seksuologa bo słabo to widzę.

[mijka112]

Nie. Tym, że przez ten cały czas mnie oszukiwał i odrzucał. Czułam się bardzo nieatrakcyjna, nie zależało mu na współżyciu. Wolał oglądać porno, ewentualnie oral w jego stronę, a ja przestałam czuć się jak kobieta zdana tylko na własną rękę. Przez większość czasu opowiadał mi, że jest świetnie, że to tylko moja głowa. O tym, że jest bardzo źle dowiedziałam się przypadkiem, bo przez cały czas ,,seks nie był ważny''. Rzekomo nie przeszkadzało mu to, ale uprawialiśmy seks raz na 3-4 tygodnie.
Co do tekstu, że ostro mnie pokroili (czego ginekolog nie potwierdził) - no nie jest to delikatny tekst, polegający na szczerości. Teksty w stylu, że powinni mnie bardziej zaszyć itp., też nie były szczerą prawdą, tylko dogryzaniem, bo nie dane mu było ocenić jak sytuacja wygląda obecnie, a wszystko wróciło do normy. Tylko ja bawię się oralnie w jego stronę (dla świętego spokoju), on zagląda tam tylko by ocenić jak wyglądam, a ja czuję, że już nigdy nie poczuję się przy nim kobieco. Zawsze będę czuła się tam źle i przekonana, że kłamie. Bo kłamie już na każdy temat.

Dodam, że mój partner ma małego penisa, mniejszego niż moje potrzeby i mam wrażenie, że już zawsze będzie nie tak. Bo jeżeli pozwolę sobie na odrobinę podniecenia, to znów jemu przestanie być przyjemnie.

[fleur05]

Napisane przez mijka112

Dodam, że mój partner ma małego penisa, mniejszego niż moje potrzeby i mam wrażenie, że już zawsze będzie nie tak. Bo jeżeli pozwolę sobie na odrobinę podniecenia, to znów jemu przestanie być przyjemnie.

To nie brzmi najlepiej.
Facet zawalił, ale postaw się w jego sytuacji, jeśli on rzeczywiście mniej czuł, no to choćby chciał, nie mógł czuć więcej. A trochę ciężko powiedzieć ukochanej kobiecie "kochanie, jesteś za luźna". Facet się pogubił, nie wiedział pewnie jak ci powiedzieć o problemie.
Wiesz, jeśli coś anatomicznie przestało mu pasować, to nie jest też jego wina.

Wiadomo, przykro jest słyszeć coś takiego, ale skoro jest już lepiej, to może spróbujcie pogadać szczerze i pozbyć sie uprzedzeń.
Takie stawianie sprawy jak opisujesz skończy się rozstaniem, a macie przecież małe dziecko!

[201607040946]

Napisane przez mijka112

Dodam, że mój partner ma małego penisa, mniejszego niż moje potrzeby i mam wrażenie, że już zawsze będzie nie tak. Bo jeżeli pozwolę sobie na odrobinę podniecenia, to znów jemu przestanie być przyjemnie.

Czy tym małym penisem zaspokajał cię przed? Miałaś orgazm? Wystarczała ci taka długość?

[mijka112]

Nie mówię, że miał być nieszczery, bo sama domagałam się szczerości. I cieszę się, że się dowiedziałam siłą. Ale często bywało naprawdę przykro, a on mówił, że jestem boska. I jest mi przykro, że mnie okłamywał, bagatelizował problem, a tymczasem czułam się jak ,,rura do orala'' dla niego. Po co to ? On ma dla mnie za małego, a nie robiłam mu z mózgu sieczki. Byłam za luźna dla niego, ale z odrobinę większym takim 14-15 cm wibratorem było ok, ciasno bardzo i dla takiego faceta byłabym nadal ciasna. Był duży opór przy wejściu.
Niestety taki orgazm pochwowy miałam z 3 razy na kilka lat związku, ale nie wiem czy to kwestia rozmiaru czy techniki.
Po pierwsze od dawna wyglądało to tak, że nie było gry wstępnej. Od razu wkładał i dlatego cieszyłam się, że jest mały, bo byłam niegotowa i chociaż nie bolało. Sam seks był bardzo przyjemny, ale nie aż tak ... do orgazmu.
Troszkę dorobiłam się urazu na początku. Otóż lubię wulgaryzmy w trakcie seksu czasami. Chciałam, by mówił obraźliwie na mnie w trakcie i mega mnie to podniecało. Tylko że jemu się to chyba wymknęło spod kontroli, bo potem zdarzało w życiu codziennym. No a potem był już taki okres, że oboje się wyzywaliśmy i problemem był seks, bo on miał problemy ze wzwodem i obarczał winą za to mnie. Ja znów się starałam, kombinowałam, że go stresuje itp.
Seks między nami był bardzo przyjemny w jednej pozycji, ale o orgazmie mogłam zapomnieć, choć udawałam, że go mam, bo potem zawsze było ,,że mnie nie dość podnieca i go nie kocham''.
Teraz przyznałam się do tego, ale nic z tym nie robi, bym dostała. Ja kilka razy dobierałam się do niego oralnie, a on do mnie raz, żeby zobaczyć czy już mam swój rozmiar. Ostatnio mówił, że ,,nie jest ważny mój orgazm, tylko żebym chciała'' i ,,że najważniejsze że się kochamy''.
Ciężko mi stwierdzić, że ma małego, bo zaraz wychodzi, że to ja jestem rozklapichą, bo wszystkie z nim dochodziły, tylko ja nie.
Zdałam sobie sprawę, że od początku to jemu było dobrze, a ja byłam dodatkiem do tej imprezy i chyba stąd ten dół. Bo zdałam sobie sprawę, że teraz też to ja miałabym się zwężać, bo jemu jest źle. I jemu będzie dobrze, a mi nadal będzie źle i mam być zadowolona ,,bo w seksie chodzi o bliskość, miłość itp.''

Fleur problem polega na tym, że on anatomicznie też jest mały, a ja muszę udawać, że czuję więcej. I jeszcze razi go, że mam większy wibrator i wolę wibrator.
Dopiero zdałam obie sprawę, że gdy się poznaliśmy byłam bardzo zadbaną, BARDZO potrzebującą kobietą, która miała dużo fantazji i fetyszy, o których istnieniu zapomniałam, byle nie uznał mnie za dziwkę.

[fleur05]

Napisane przez mijka112

Niestety taki orgazm pochwowy miałam z 3 razy na kilka lat związku, ale nie wiem czy to kwestia rozmiaru czy techniki.

To akurat jeszcze o niczym nie świadczy, można mieć naprawdę udany seks bez orgazmu pochwowego, przecież jest łechtaczkowy, jeśli partner chce, to zaspokoi partnterkę. Ale z tego co piszesz to z tą chęcią było kiepsko.

Napisane przez mijka112

Po pierwsze od dawna wyglądało to tak, że nie było gry wstępnej. Od razu wkładał i dlatego cieszyłam się, że jest mały, bo byłam niegotowa i chociaż nie bolało. Sam seks był bardzo przyjemny, ale nie aż tak ... do orgazmu.

Teraz przyznałam się do tego, ale nic z tym nie robi, bym dostała. Ja kilka razy dobierałam się do niego oralnie, a on do mnie raz, żeby zobaczyć czy już mam swój rozmiar. Ostatnio mówił, że ,,nie jest ważny mój orgazm, tylko żebym chciała'' i ,,że najważniejsze że się kochamy''.

Fleur problem polega na tym, że on anatomicznie też jest mały, a ja muszę udawać, że czuję więcej. I jeszcze razi go, że mam większy wibrator i wolę wibrator.
Dopiero zdałam obie sprawę, że gdy się poznaliśmy byłam bardzo zadbaną, BARDZO potrzebującą kobietą, która miała dużo fantazji i fetyszy, o których istnieniu zapomniałam, byle nie uznał mnie za dziwkę.

Mam wrażenie, że to co piszałaś na poczatku o udanym seksie to taka bajka, którą karmiłaś się przez czas związku.
To co teraz piszesz pokazuje, że problem był dużo wcześniej i nie jest nim anatomia, tylko brak porozumienia.
Udany seks jest wtedy, kiedy obu stronom jest dobrze, jak nie ma żalu za grą wstępną, udawania.
Udawanie w seksie to jest początek końca.
Szkoda, że wcześniej bagatelizowałaś problem, bo im dłużej się w takim związku trwa, tym trudniej będzie to wyprostować.
Zwłaszcza, że do tej pory karmiliście się tymi komplementami wspaniałego seksu.

Porozmawiaj z nim, powiedz mu to, co nam.
Będzie mu trudno nagle przyjąć nowy punkt widzenia, ale jeśli się naprawdę kochacie, to da się przejść i przez taki kryzys, ale łatwo nie będzie.
Spróbuj popatrzeć na niego trochę łagodniej, bo też nie byłaś w porządku nie mówiąc mu, że tak naprawdę to wiele ci w seksie brakuje.

Teraz czeka was nie wojna na racje tylko ciężka przeprawa jak uratować tę relacje.
Źle się dzieje, jesli się ze sobą nie rozmawia, bo potem problemy i tak wychodzą. A teraz macie dziecko i nie jest już tak jak wcześniej, teraz nie jesteście tylko wy.

[201604250941]

jak nie chcesz sie zawezac to kup mu nakladke w sex shopie
moze faktycznie seksuolog by tu pomogl, trzeba mu uswiadomic, ze nie jest bogiem z lozku i nigdy nie byl, bo bedzie to na Ceibie zwalal wiecznie

[Jowitaaaa28]

sa operacje "ucieśniające " czyli poprawiajace jakos stosunku po porodzie gdzies o tym czytalam moze to byłoby dobrym rozwiązaniem ? Ewentualnie sprobuj seksu analnego ? moze to bedzie ciekawa alternatywa?

[poshh]

Napisane przez Jowitaaaa28

sa operacje "ucieśniające " czyli poprawiajace jakos stosunku po porodzie gdzies o tym czytalam moze to byłoby dobrym rozwiązaniem ? Ewentualnie sprobuj seksu analnego ? moze to bedzie ciekawa alternatywa?

Myślę, że nie zrozumiałaś co autorka miała na myśli.

[201607040946]

Więc nie chodzi tylko o seks Tak myślałam.
Ale odniosę się tylko do tej sfery: rozumiem, że pochwa już wróciła do "normalności" (pisałaś, że to był problem "medyczny")? To oczywiste, że skoro on ma dla ciebie za małego, mogłaś być dla niego zbyt luźna.
Zresztą, skoro teraz jesteś "normalna", to myślę, że on zwala winę na ciebie, bo leczy kompleksy małego członka. Ale - jak pisałam - tu nie tylko o seks chodzi.

[Mojwa]

Przede wszystkim za to, ze ma malego penisa nie masz prawa go teraz winic, bo zdecydowalas się z nim byc, zrobilas dziecko i serio, nieodpowiedzialne byloby zrywanie z tego powodu.
ALE po wpisach widzę, ze Wasz seks nigdy nie byl ok. Zastanawia mnie tylko, czy Ty umiesz mowic. Nie potrafię sobie wyobrazić seksu bez gry wstępnej (jesli ja potrzebuję) i cieszenia sie, ze partner ma malego bo mniej boli. No serio, nie potrafisz porozmawiać, ze nie chcesz w ten sposób?

[mancia9301]

Napisane przez Mojwa

Przede wszystkim za to, ze ma malego penisa nie masz prawa go teraz winic, bo zdecydowalas się z nim byc, zrobilas dziecko i serio, nieodpowiedzialne byloby zrywanie z tego powodu.
ALE po wpisach widzę, ze Wasz seks nigdy nie byl ok. Zastanawia mnie tylko, czy Ty umiesz mowic. Nie potrafię sobie wyobrazić seksu bez gry wstępnej (jesli ja potrzebuję) i cieszenia sie, ze partner ma malego bo mniej boli. No serio, nie potrafisz porozmawiać, ze nie chcesz w ten sposób?

popieram..

[ARAKSJEL]

Napisane przez mijka112

Dopiero zdałam obie sprawę, że gdy się poznaliśmy byłam bardzo zadbaną, BARDZO potrzebującą kobietą, która miała dużo fantazji i fetyszy, o których istnieniu zapomniałam, byle nie uznał mnie za dziwkę.

Dlaczego miał by cię uznać za dziwkę ? jakieś przesłanki ku temu były, czy sama się ograniczyłaś.

Normalni faceci nie serwują takich tekstów żoną po porodzie, wygląda to jakby leczył swoje kompleksy twoim kosztem.
Chyba jest na tyle rozgarnięty by wiedzieć że wibrator tej wielkości, to można rzec, skromność.

Nie dziwne że w takiej sytuacji, wystąpił brak ochoty na seks z tym panem.

[mijka112]

Problem medyczny zniknął i znów jestem taka jak byłam. Świeżo po porodzie różnie bywa i nie ma co oczekiwać cudów. Nie muszę się zwężać, bo czuję że jestem ciasna i wydaje mi się, że potrzebując 14,5 cm, żeby dojść nie jestem aż tak luźna, chociaż kiedy problem istniał tyle też było wystarczająco. Nie mam problemu z orgazmem pochwowym przy tylu cm, nie miałam tych problemów nigdy. Orgazm pochwowy przychodzi mi dużo łatwiej niż łechtaczkowy. Przy nim mi jakoś opada napięcie, bo czuję się jak podczas masturbacji, a wiadomo ja zawsze zrobię sobie najlepiej. Nakładki u niego odpadają raczej, bo nawet w prezerwatywie mu opada. Zastanawiałam się, czy może nie ma jakichś nie obciążających organizm tabletek. Nic na siłę, ale może jednak coś pomoże. Nie obwiniam go za małego penisa, z takim też da się żyć i uprawiać seks. Dlatego zawsze się starałam. Niestety on dla moich poporodowych dolegliwości nie był już tak wyrozumiały i ciągle naciskał na jakąś operację albo inne zabiegi, które ,,profilaktycznie będzie mi robił po każdym porodzie''. Nie był dla mnie wsparciem, nie próbował nam pomóc, a seks odstawił, a jak już był to dostosowywał pod siebie. Nigdy nie zapomnę, jak ubrałam się w sukienkę i nie założyłam bielizny, żeby go pokusić, a on popatrzył, położył się obok mnie i zaczął rozmawiać, że w dupkę byłoby fajnie, bo tam będziemy dopasowani. Znając moje zdanie na temat seksu analnego.

Sama czułość jest nawet ok, gdy mnie głaszcze tak bez podtekstu czy całuje, ale z tym seksem to ... od razu mnie mdli i chce mi się płakać. I wydaje mi się, że szybko nic się nie zmieni. Jego zdaniem jak pochwa wróciła do normalności i jemu znów się chce, to wszystko jest ok. I jemu mały członek już nie przeszkadza i mi też jego zdaniem nie powinien. A ja mimo wszystko potrzebuje czasu, by ochłonąć i dlatego nie wiem, jak powiedzieć mu, że na razie nie i nie wysłuchiwać codziennie żalu i żebrania, którego nie było gdy byłam dla niego ,,za luźna''. Nie planuję go zostawiać. Po prostu w takim stanie psychicznym nic dobrego z tego nie będzie. Za dużo żalu, za mało pewności siebie. Czuję się kobietą, która będzie pożądana i chciana tylko w zależności od wielkości swojej pochwy i tego, czy mu będzie wystarczająco ciasno.

Co do seksu analnego to totalnie nie mój klimat. Chociaż dużo się ostatnio nasłuchałam, że w tamtej dziurce będziemy pasować do siebie idealnie albo w ustach.

To nie jest tak, że nie wspominałam mu o tym, że coś jest nie tak z moim orgazmem, albo oczekuję czegoś więcej. Po prostu wiedziałam, jak bardzo jest mu przykro,gdy o tym wspominam, dodatkowo miał problemy ze stresem, wzwodem i nie chciałam dolewać oliwy do ognia. Staranie się o dziecko też było dla nas obojga wyczerpujące.

Dlaczego miałby mnie za taką uznać ?
Hmm ... nie ukrywam, że nasza znajomość rozpoczęła się od seksu. Nie byłam osobą doświadczoną, no ale namiętność nas wciągnęła i niestety, ale często mi się za to dostaje. Wiem, że mnie kocha, ale często sugeruje mi partnerów i doświadczenie, którego nie miałam i jest mi bardzo przykro. Np. kiedyś lubiłam bardzo randkować, flirtować, zmieniałam adoratorów nie robiąc im nadziei, ale nie łączył mnie z nimi seks. Mój partner uważa, że to nie możliwe. Czasami mam wrażenie, że ma kompleks, bo mój były miał tak dużego, że do niczego między nami nie doszło, bo się fizycznie nie dało, a on jest o niego strasznie zazdrosny.

[201604250941]

Wez na chwile moze przestan az tak sie z nim cackac, powiedz wprost - masz isc po wiagre. Zacznij troche jednak wymagac dla siebie, bo lepiej nie bedzie.

[Elfir]

Czyli kiepski seks zamienił się bardzo zły seks. Idziecie po pochylni w dół.

[mijka112]

Napisane przez Elfir

Czyli kiepski seks zamienił się bardzo zły seks. Idziecie po pochylni w dół.

Może nie kiepski, ale nie dość mnie satysfakcjonujący na dłuższą metę, bo wydaje mi się, że jestem dużo bardziej temperamentną kobietą niż te, które miał dotychczas. On miał układ ze swoją byłą, że ma seks zawsze jak chce (1-2 razy dziennie), byleby nie robił sobie sam dobrze i teraz ma przekonanie, że powinnam codziennie chcieć tak na sucho: chcesz to chodź. Jak z myciem zębów. A ja potrzebuję silniejszego bodźca. I w końcu on robi sobie dobrze raz dziennie, ja kilka. No i u niego w kółko w grę wchodzi oglądanie pornosów.

[kahoko hino]

Kobieto droga, mowisz o bardzo kiepskiej komunikacji!

Oczywiscie, ze po porodzie kobieta moze byc luzniejsza. Sprawdzanie rozmiaru partnerce i w/w komentarze sa niedopuszczalne.

Niezaleznie, czy sprawa tak wyplynela czy nie, miesnie pochwy mozesz cwiczyc. Ja jestem ciasna bardzo, dziecka nie mialam, i cwicze. Dzieki temu seks jest dla mnie przyjemniejszy.

Facet ewidentnie ma problem ze swoim czlonkiem... oraz ego. To, co opisujesz, wymaga naprawde przepracowania. Obawiam sie, ze bez pomocy specjalisty sie nie obejdzie.

To, co mozesz sprobowac zrobic sama, to podsumowac sobie te sytuacje. Czego sobie nie zyczysz? Jak moze odzyskac Twoje uczucie i porzadanie? Moze zadaj mu tez kilka pytan - dlaczego jestes zazdrosny o wibrator? Czy Twoje ego jest wazniejsze od mojej satysfakcji? Dlaczego mi klamales? Boisz sie? Powiedz mu, jak przedstawiona prawda jest razaca i bolesna dla Ciebie, a jak moze Ci cos powiedziec, nie raniac uczuc. Ogolnie kupa roboty przed Wami. Z tym, ze oboje musicie chciec cos zmienic, sama tego nie przepracujesz...

[Elfir]

Najpierw udajesz orgazm a potem się zastanawiasz, dlaczego on się nie domyślił sam, że ci czegoś brakuje.

[iga1980]

Ja także w pełni popieram. Dziwne relacje są między Wami. Nie znajdujesz miejsca dla siebie w tym związku. Upominaj się o to czego pragniesz.

[Shira Yuki]

Napisane przez Jowitaaaa28

sa operacje "ucieśniające " czyli poprawiajace jakos stosunku po porodzie gdzies o tym czytalam moze to byłoby dobrym rozwiązaniem ? Ewentualnie sprobuj seksu analnego ? moze to bedzie ciekawa alternatywa?

Sex analny nie powinien być zastępstwiem,tylko dodatkiem. Nie każdy lubi taki rodzaj urozmaicen

[mijka112]

Chyba straciłam nadzieję.
Po różnych próbach i huśtawkach nastroju nie udało się do niczego dojść. Czasami próbowałam go zadowolić, ale wywołuje to u mnie płacz i chęć rozstania. Jest mi potem niedobrze i nie chce mi się niczego.
Wczoraj powiedziałam mu, że nie przerobimy tego sami, ten uraz jest wielki i bolesny, a każda jego bliskość jest dla mnie problemem, a z kolei nie wiem, czy jesteśmy gotowi na pracę ze specjalistą. On jest przeciwny, żeby iść do seksuologa czy na terapię par. Wydaje mu się, że to samo przejdzie, bo zawsze mi wszystko samo przechodzi. A ja mam wrażenie, że obrzydzenie z dnia na dzień rośnie. I to nie minie.

[201604250941]

A masz mozliwosc sie z tego wypakowac? Ja bym sobie poszla dawno w takiej sytuacji, ktos kto sobie tak pozwala obrzydzalby mnie tak samo i to by mi wystarczylo, do spakowania sie.