Klub Miłośników Jane Austen - Uwaga: NIE O FILMIE!

[foxina]

Napisane przez nisiaq

no to sze czesze

pójdę dziś wypożyczyć Dumę, skoro mam czas na czytanie do 04.03 :P

Nisiaq pierwsza książka 'Rozważna i Romantyczna' i jest na 04.02.2007.

[nisiaq]

Napisane przez foxina

Nisiaq pierwsza jest 'Rozważna i Romantyczna' i jest na 04.02.2007.

hehe ja wiem
tzn przeczytałam i przyjęłam do wiadomości a nie wiem czemu popisałam takie bzdury kajam się

[Mariah]

Mnie również odpowiada 4.02., choć jak znam życie, to się na ten termin i tak nie wyrobię No ale trudno, najwyżej będę potem nadganiać.
A w poniedziałek idąc do biblioteki muszę pamiętać o wypożyczeniu "Dumy...", bo potem może jej nie być a nie lubię czytać e-booków, bo bardzo szybko męczy mi się wzrok, co wydłuża czytanie

[asiek14]

to ja też się wkręcę
ksiazek Jane Austen jeszcze nie czytałam ale skoro nadarza sie okazja to czemu by nie szczególnie że pod koniec stycznia zaczynaja mi sie ferie

[aniolekkk]

ja czytałam już wszystkie, które tutaj wymieniłyście. na pewno nie będziecie żałować

Przyjdę w lutym podyskutować o "Rozważnej". Powodzenia

[Anul3k]

Świetny pomysł! Mam nadzieję, że dorwę RiR jutro w bibliotece i że na wzór tego wątku stopniowo (stopniowo, bo nie nadążę z czytaniem ) będą powstawać inne.

Btw, aż wstyd, że nie znam ani jednej pozycji z listy tworów Jane

[Anahstasia]

Napisane przez foxina

Trzymam kciuki Ana!

Napisane przez basilissa

Ana, jestem za propozycjami terminów. Powodzenia na egzaminach!!!

Dzięki Dziewczęta

I przy okazji przypominam, dyskusja już za nieco ponad 2 tygodnie!

[basilissa]

Obecnie w języku polskim książki Austen wydają trzy wydawnictwa: Prószyński, Świat Książki i Zielona Sowa. Czy ktoś orientuje się w jakości tłumaczeń?

[Mia22]

jestem ciekawa czy zdąże jak się dziś przyłącze właśnie jeśli chpodzi o jakość tłumaczeń to dobre pytanie jest

[moya07]

Sie tez zgadzam, a czy nie można tak przesunąc tak chociaż na 5-6?? bo się nie wyrobie,a dopieor teraz zauwazyłam...

[17pochodni]

Ja właśnie obejrzałam Klub Jane Austen i myślę, że to Doskonałe jest nie tylko z powodu filmu, ale samej w sobie literatury Austen. Oczywiście natychmiast sie biorę za czytanie Austen, szkoda, ze nie po raz pierwszy.

No i żałuje niezmiernie, że w Polsce nie mozna dostać wydania zbiorczego, jakie miał Grigg w filmie

[Krissie]

Napisane przez [B

Mia22[/B];6349395]jestem ciekawa czy zdąże jak się dziś przyłącze właśnie jeśli chpodzi o jakość tłumaczeń to dobre pytanie jest

Przyznam, że jeśli chodzi o podanie konkretnych nazwisk autorów dobrych przekładów, to ciężko mi pomóc, bo zwykle czytam JA w oryginałach Jeśli chodzi o "Dumę" to na pewno dobry jest ten przekład zaczynający się od słynnego "jest prawdą powszechnie znaną..."

[meesha]

anahstasio dziekuje ci bardzo za ten watek czytam go od poczatku, nie dopisywalam sie, bo wlasnie zaczela mi sie sesja i wiem ze nie zdaze przeczytac "na czas" RiR
ale jednak... ostatnia wizyta w bibliotece zaowocowala, poza ksiazkami do nauki, takze jane austen nigdy jej nie czytalam, i pewnie odkladalabym to w nieskonczonosc, gdyby nie ten watek. nawet jesli nie dolacze do dyskusji, to zrobie w koncu to co odkladalam

dziekuje ci bardzo

[Anahstasia]

Napisane przez Krissie

Przyznam, że jeśli chodzi o podanie konkretnych nazwisk autorów dobrych przekładów, to ciężko mi pomóc, bo zwykle czytam JA w oryginałach Jeśli chodzi o "Dumę" to na pewno dobry jest ten przekład zaczynający się od słynnego "jest prawdą powszechnie znaną..."

Jest prawdą powszechnie znaną, że samotnemu a bogatemu mężczyźnie brak do szczęścia tylko żony.
(Tłum. Anna Przedpełska-Trzeciakowska)

Ten cytat pochodzi z wydania ŚK, więc wedle słów Krissie powinien być tym właściwym. Ale podsumowując...

Świat Książki - tłumaczenia:
... 'Emma' - Jadwiga Dmochowska
... 'Rozważna i romantyczna' - Anna Przedpełska-Trzeciakowska
... 'Opactwo Northanger' - Anna Przedpełska-Trzeciakowska
... 'Mansfield Park' - Anna Przedpełska-Trzeciakowska
... 'Perswazje' - Anna Przedpełska-Trzeciakowska
... 'Duma i uprzedzenie' - Anna Przedpełska-Trzeciakowska


Bardzo się cieszę, że wątek tak Wam przypadł do gustu To co, za nieco ponad tydzień zaczynamy?

[meesha]

Anahstasio zmienilam zdanie- jestes okropna mialam sie dzis uczyc do egzaminu, robilam min 5 podejsc i za kazdym razem ladowalam z jane w rekach przeczytalam cala, przed chwila skonczylam i nie moge doczekac sie dyskusji

a RiR mam wlasnie tlumaczenia A.Przedpelskiej-trzeciakowskiej

[Mia22]

ja dziś idę kupić, bo skończyłam wreszczcie dwie czytane książki. mam ferie, więc powinnam przeczytać jak wyglądają cenowo książki? w ŚK wiem 31zł, są tańsze wydania?

[margaretka02]

Przyłączam się do wątku i czytania

Chyba wszystkie wymienione powieści czytałam, ale chętnie je sobie odświeżę i na 4.02 przeczytam jeszcze raz RiR.

W ogóle to świetny pomysł

[witch_18]

Napisane przez meesha

ostatnia wizyta w bibliotece zaowocowala, poza ksiazkami do nauki, takze jane austen nigdy jej nie czytalam, i pewnie odkladalabym to w nieskonczonosc, gdyby nie ten watek. nawet jesli nie dolacze do dyskusji, to zrobie w koncu to co odkladalam

Mam podobnie i chyba pod wpływem tego wątku również zaopatrzę się w 'Rozważną i romantyczną' i w końcu ją przeczytam jak i pozostałe książki JA Może nawet uda mi się wyrobić na poniedziałek,żeby nie mieć tyłów z następnymi tytułami

[Juncia]

A ja kurde jeszcze nie zdobylam ksiazki

[suonko]

ja też bardzo chętnie się podpinam do tego wątku Dumę i uprzedzenie już przeczytałam teraz sesja ale jak przyjadę do domku to biegnę do biblioteki pożyczam Rozważną i Romantyczną i pozycję 3 na liście właśnie zerknę co to dokładnie jest

[foxina]

I jak Dziewczyny czytacie już Rozważną i Romantyczną?

4 luty już tuz tuż...



/ja się dziś zabieram.

[asiek14]

ja jutro dzisiaj kończę "Mapę Trzech Mędrców"

[witch_18]

Ja dzisiaj zdałam ostatni egzamin i zaraz zabieram się za czytanie

[Juncia]

Ja wlasnie przed momentem dorwalam ksiazke w bibliotece Tak wiec biore sie do roboty Do 'uslyszenia' w poniedzialek

[moya07]

A ja mam jeszcze kolo 600 stron harrego, a później mam rozważną, chyba nie zdąże, ale dume i uprzedzenie czytałam już kiedyś, wiec ją pamietam;]

[Mariah]

Dziewczyny, Wy dopiero teraz zaczynacie czytać i wyrobicie się na poniedziałek?! Ja zaczęłam RiR już ho ho ho temu i choćbym nie wiem jak chciała, to nie zdążę jej skończyć na 4.02. Nie jestem jeszcze nawet w połowie Na czytanie nie mam ostatnio w ogóle czasu, w pracy taki kocioł, że wracam do domu ledwo żywa Ale mam nadzieję, że mimo to uda mi sie wtrącić swoje trzy grosze do dyskusji
Odnośnie do tłumaczeń: nie mam zielonego pojęcia, które jest najlepsze. Trzebaby było przeczytać wszystkie (a najlepiej znać jeszcze oryginał), żeby móc się w tej kwestii wypowiedzieć. Ja mam egzemplarz wydany przez Zieloną Sowę w tłumaczeniu P. Michała Filipczuka. Czyta się dobrze, nie "potykam się" o różne dziwne konstrukcje zdaniowe, jest to naprawdę piękna, poprawna polszczyzna i co najważniejsze - tłumaczowi udało się poprzez język oddać klimat tamtej epoki. Już po kilkunastu pierwszych zdaniach wiadomo, że to powieść XIX-wieczna i język oddaje jej charakter. Moim zdaniem pan Filipczuk odwalił kawał dobrej roboty Czy inne tłumaczenia są lepsze - nie wiem.

[Juncia]

Mariah, ja wlasnie tez mam do czynienia tylko z tym tlumaczem

[Anahstasia]

Rozważna i romantyczna należy wraz z Opactwem Northanger i Dumą i uprzedzeniem do grupy trzech wcześniejszych powieści Jane Austen, które zostały napisane w latach dziewięćdziesiątych osiemnastego wieku, a potem przerobione. Dopiero po sukcesie Rozważnej i romantycznej pisarka rozpoczęła pracę nad utworami zaliczanymi do drugiej fazy jej twórczości: Mansfield Park, Emmą i Perswazjami.
Pierwsza wersja powieści, początkowo zatytułowana Elinor and Marianne, została napisana około 1795 roku, gdy Austen miała 19 lat. Myślą przewodnią książki jest kontrast między usposobieniem dwóch sióstr: rozważnej Eleonoryoraz romantycznej Marianny. Postacie obu sióstr miały swój daleki pierwowzór w samej Austen i jej siostrze Cassandrze, przy czym autorka siebie samą przedstawiła jako tę uczuciową. Jednak w ostatecznej wersji powieści charaktery obu bohaterek są już bardziej skomplikowane.
Rozważna i romantyczna to pierwsza powieść Jane Austen, która ujrzała światło dzienne. Pisarka wydała ją na własny koszt, pod pseudonimem The Lady (Pewna dama). Rozważna i romantyczna. Critical Review, chwaliła powieść tymi słowami: "doskonale napisana; bohaterowie pochodzą ze szlachty, ich postacie są naturalne i zręcznie zbudowane. Akcja jest wiarygodna, wysoce zajmująca i zabawna; zakończenie takie, jakiego życzyłby sobie czytelnik, całość zaś dostatecznie długa, by podtrzymać zainteresowanie, nie nudząc. Przynosi zaszczyt autorce, która wykazuje się ogromną znajomością charakterów i szczęśliwie łączy zdrowy rozsądek ze sprawami lżejszymi" . Sukces Rozważnej i romantycznej zachęcił autorkę do wydania Dumy i uprzedzenia.
Tytuł powieści odwołuje się do żywej w osiemnastowiecznej powieści tradycji budowania akcji na motywie starcia dwóch przeciwieństw. Jednak w przeciwieństwie do powieści takich jak Pamela czy Clarissa Samuela Richardsona, które ukazywały opozycję występku i cnoty, Rozważna i romantyczna nie opowiada o dwóch cechach, jednej godnej pochwały, drugiej zasługującej na naganę, charakteryzujących dobrą i złą siostrę. Powieść Austen pokazuje, że tytułowy rozsądek (ang. sense) i romantyczność (ang. sensibility) oraz wynikające z nich dwa modele zachowań powinny się wzajemnie uzupełniać, nie zaś wykluczać. Rozważna siostra musi nauczyć się "romantyczności", wyrażania swoich uczuć i dzielenia ich z innymi, a romantyczna - rozwagi, opanowania i zwracania uwagi na opinię innych. Głęboka więź pomimo różnic między Eleonorą a Marianną, przemiana tej relacji w miarę rozwoju akcji oraz jej znaczenie jako czynnika określającego samoświadomość bohaterek (Eleonora postrzega siebie jako tę różną od Marianny i vice versa), a także warunkującego ich rozwój sprawiają, że związek dwóch sióstr ma centralne znaczenie w utworze.
Jednak książka, przy całej sympatii autorki dla jej bohaterki, pełnej romantycznych uniesień Marianny, ma także dyskretny wymiar dydaktyczny – wskazuje, że podsycanie w sobie gwałtownych uczuć, uleganie im bez zwracania uwagi na głos rozsądku i wzgląd na innych, może przynieść opłakane skutki. Niemniej gwałtowne burze szaleją w sercu Eleonory, ale ona potrafi nad nimi zapanować i to jej postawa jest stawiana za wzór.


Postacie:

• Henry Dashwood – zamożny dżentelmen, niespodziewanie umierający na początku powieści. Ojciec Johna (syna z pierwszego małżeństwa) oraz Eleonory, Marianny i Małgorzaty. Jego śmierć wprowadza znaczne komplikacje: majątek, na mocy testamentu poprzedniego właściciela, dziedziczy jego wnuk a syn Johna, zaś żona i trzy córki zostają niemal bez żadnego zabezpieczenia: ich wspólny majątek 10 tysięcy funtów pozwala tylko na skromne życie.
• Pani Dashwood – druga żona Henry'ego Dashwooda. 40-letnia dama, świeżo owdowiała na początku powieści. Wrażliwa, uczuciowa, ufająca ludziom, których kocha.
• Eleonora Dashwood – starsza, dziewiętnastoletnia córka Henry'ego Dashwooda, główna bohaterka powieści. Spokojna, zrównoważona, nieabsorbująca otoczenia swoimi problemami. Jest w rodzinie pań Dashwood głosem rozsądku, zwracającym uwagę na prozę życia.
• Marianna Dashwood – młodsza siostra Eleonory, siedemnastoletnia. Piękna, egzaltowana, skłonna do romantycznych uniesień panna. Gra na fortepianie, namiętnie czyta poezję. Unika ludzi niedostających do jej ideałów, lekceważąc nawet obyczajowe konwenanse. Zainspirowana romantyczną literaturą, ma bardzo zdecydowane poglądy w kwestii miłości i małżeństwa – uważa, że kochać można tylko jeden raz w życiu.
• Małgorzata Dashwood – najmłodsza z sióstr Dashwood, czternastoletnia. Na kartach powieści pojawia się jedynie epizodycznie. Pogodna i uczynna, przejęła od Marianny romantyczny ogląd świata.
• John Dashwood – syn Henry'ego Dashwooda z pierwszego małżeństwa. Oschły, niezwiązany braterską miłością z przyrodnimi siostrami. Bardzo wyczulony na pozycję materialną innych, a zwłaszcza swoją.
• Fanny Dashwood z domu Ferrars – żona Johna Dashwooda, siostra Edwarda i Roberta. Egoistka, dbająca wyłącznie o swoiście pojmowane dobro swojej rodziny. Ma wielki wpływ na swojego męża.
• Edward Ferrars – brat Fanny Dashwood. Całkowicie zależny finansowo od matki. Miły, zrównoważony, choć niechętny wyjawianiu własnych uczuć. Doskwiera mu bezczynność – zawody, w których chętnie widziałaby go rodzina, nie odpowiadają jego charakterowi, zaś powołanie duchownego, któremu chętnie by się poświęcił, nie jest akceptowane przez jego matkę.
• Robert Ferrars – młodszy brat Edwarda i Fanny. Zadufany w sobie dandys.
• Pani Ferrars – matka Fanny, Edwarda i Roberta. Wdowa, swobodnie dysponująca dużym majątkiem pozostawionym jej przez męża. Ciężką ręką trzyma rządy w rodzinie, wymagając posłuszeństwa i spełniania jej oczekiwań, choć jednocześnie jest czuła na pochlebstwa.
• Sir John Middleton – daleki krewny pani Dashwood. Przystojny mężczyzna około czterdziestki, właściciel majątku Barton w hrabstwie Devon. Zapalony myśliwy. Bardzo towarzyski, ciągle organizujący jakieś rozrywki – prawdziwy zbawca okolicznej młodzieży.
• Lady Middleton – żona Johna Middletona. Elegancka dama w wieku 26 lat, bardzo dbająca o towarzyskie pozory. Wszystkie uczucia rezerwuje dla swoich dzieci.
• Pani Jennings – matka lady Middleton. Wdowa z dostatnim dożywociem, które zawdzięcza talentom handlowym męża. Wścibska, niedelikatna, ale serdeczna.
• Pułkownik Christopher Brandon – bliski przyjaciel Johna Middletona, trzydziestopięcioletni zamożny dżentelmen o rocznym dochodzie 2 tysięcy funtów, właściciel majątku Delafort. Spokojny, zrównoważony, choć chodzą plotki, że jego przeszłość skrywa pewną tajemnicę.
• John Willoughby – dwudziestopięcioletni młodzieniec przebywający czasowo u swej ciotki, sąsiadki Middletonów. Właściciel mająteczku Combe Magna, zależny finansowo od wspomnianej ciotki. Bardzo przystojny, eleganki, pełen werwy.
• Charlotta Palmer – druga córka pani Jennings. Dwudziestodwuletnia wesoła trzpiotka.
• Pan Palmer – mąż Charlotty. Zamożny, dwudziestopięcioletni dżentelnem kandydujący do parlamentu. Sarkastyczny, nieuprzejmy, dystansujący się od wesołości żony, ale w gruncie rzeczy przyzwoity człowiek.
• Lucy Steele – bardzo daleka kuzynka pani Jennings. Dwudziestotrzyletnia urodziwa młoda dama. Choć niezamożna, bywa w eleganckim towarzystwie korzystając z uprzejmości bogatszych krewnych i znajomych i spędza w ich domach sporo czasu.
• Nancy/Anna Steele – starsza, już blisko trzydziestoletnia siostra Lucy, pozostająca całkowicie w jej cieniu.
• Pan Pratt – wuj Lucy, dawny nauczyciel Edwarda Ferrarsa.

(źródło: www.wikipedia.pl)

No właśnie... Czy 'RiR' to opowieść tylko o dwóch siostrach i ich nieszczęśliwych (?) miłościach? Czy faktycznie powieść jest peanem na cześć chłodniejszego, pełnego rozsądku charakteru Eleonory? Czy miłość u Austen powinna być rozważna czy romantyczna? Czy sylwetki przedstawionych w powieści kobiet są wiarygodne i rzeczywiste czy też stanowią zbiory różnych cech służących Austen udowodnieniu jakiejś tezy? A mężczyźni... Co o nich mogła wiedzieć najpierw 19latka, a później niezamężna kobieta?

[foxina]

Na początek uważam debiut Jane Austen za wyjątkowo udany!

Przyznam się,iż nie mogłam się oderwać. Całkowice dałam się porwać klimatowi ówczesnej epoki i rozterkom miłosnym głównych bohaterek.

Dwa całkowicie skrajne sposoby postępowania głównych bohaterek w sferze uczuciowej.
Ja osobiście z żadną z nich nie utożsamiam się. Chwilami drażnił mnie egoizm i ciągłe szlochy Marianny, ale uważającej Eleonory już całkiem nie byłam w stanie pojąć momentami.
Natomiast obie bohaterki przekonały mnie, zżyłam się z nimi przez te dwa ostatnie dni i ciężko było mi kończyć powieść. Mężczyźni mniej. Żadnemu nie kibicowałam, żaden wg mnie nie pasował na męża idealnego. No może jedynie John Willoughby wydawał mi się nieprzeciętnie przystojny (ot taka tam gra wyobraźni)


Tyle na temat miłości wie 19-latka na początku powieści:

"Mamo, im bardziej poznaję świat, tym więcej nabieram pewności, że nigdy nie spotkam mężczyzny, którego bym naprawdę zdolna była pokochać. Tak wiele żądam!"

Też tak powtarzałam mając naście lat.

[Juncia]

Hmm, mysle, ze wszystkie postacie sa lekko przerysowane, chociaz dopuszczam do siebie mozliwosc pomylki z tego wzgledu iz jednak sa to czasy dosc odlegle i prawdziwa mentalnosc osob zyjacych w tamtych latach jest mi zupelnie obca. Jednak czytajac ksiazke odnioslam wrazenie przerysowania.
Jesli chodzi o milosc to mysle, ze kobiety czesto maja jej wyobrazenie zapisane gleboko w charakterze.