Dlaczego ON się zmienił?

[Klaudia382]

Jestem z moim chłopakiem już ponad 2 lata. Zawsze się szanowaliśmy i mieliśmy własne zasady, których nie łamaliśmy. Bardzo dużo spędzaliśmy ze sobą czas i dużo rozmawialiśmy. Bardzo mu ufam i wiem, że on mi też. Nigdy nie było problemów w naszym związku. Normalnie żyć nie umierać... Od pół roku mieszkamy już razem z dala od mojej rodziny. Od pierwszego dnia kiedy wyprowadziłam się do niego czuje że to inny człowiek. Czuje się bardzo pewnie, ponieważ jest na swoim. Teraz strasznie często się denerwuje i musi postawić na swoim. Robienie mi na złość sprawia mu przyjemność. Kiedy chce dojść do porozumienia to wpada w złość , nie słucha mnie i nie ma ochoty na ŻADNE rozmowy. Kiedy zwróci mu się uwagę, że robi coś źle to dostaje szału i zachowuje się jak dziecko. Broni się argumentami , że to JA jestem ta zła i nie dobra. Interesuje go tylko jego dupa. Moje zdanie się nie liczy. Gdy jestem chora lub coś bardzo mnie boli nie wykazuje współczucia a wręcz gardzi tym i chodzi wkurzony. Żadna rozmowa nie działa na niego. Nie wiem co mam robić. Zakochałam się w innym facecie. Kocham go nadal ale nie wiem co dalej mam robić. Ja traktuje ten związek bardzo poważnie.


Co o tym sądzicie?

[Dotka90]

Napisane przez Klaudia382

Jestem z moim chłopakiem już ponad 2 lata. Zawsze się szanowaliśmy i mieliśmy własne zasady, których nie łamaliśmy. Bardzo dużo spędzaliśmy ze sobą czas i dużo rozmawialiśmy. Bardzo mu ufam i wiem, że on mi też. Nigdy nie było problemów w naszym związku. Normalnie żyć nie umierać... Od pół roku mieszkamy już razem z dala od mojej rodziny. Od pierwszego dnia kiedy wyprowadziłam się do niego czuje że to inny człowiek. Czuje się bardzo pewnie, ponieważ jest na swoim. Teraz strasznie często się denerwuje i musi postawić na swoim. Robienie mi na złość sprawia mu przyjemność. Kiedy chce dojść do porozumienia to wpada w złość , nie słucha mnie i nie ma ochoty na ŻADNE rozmowy. Kiedy zwróci mu się uwagę, że robi coś źle to dostaje szału i zachowuje się jak dziecko. Broni się argumentami , że to JA jestem ta zła i nie dobra. Interesuje go tylko jego dupa. Moje zdanie się nie liczy. Gdy jestem chora lub coś bardzo mnie boli nie wykazuje współczucia a wręcz gardzi tym i chodzi wkurzony. Żadna rozmowa nie działa na niego. Nie wiem co mam robić. Zakochałam się w innym facecie. Kocham go nadal ale nie wiem co dalej mam robić. Ja traktuje ten związek bardzo poważnie.


Co o tym sądzicie?

Co sadzimy? Że go po prostu wcześniej nie znalaś.

[Leszy]

Napisane przez Dotka90

Co sadzimy? Że go po prostu wcześniej nie znalaś.

Ja bym rozwinął to:

Wcześniej przymykałaś autorko oko na jego wady, teraz po zamieszkaniu się uwydatniły i w niesmak Ci prawdziwa wersja Twojego TŻ.

[Kamina11]

Można chyba poradzić, żebyś z nim porozmawiała, spokojnie, konkretnie, żebyś mu wyłożyła to, co nam napisałaś. Przeszkadza Ci ta sytuacja i raczej nie będziesz szczęśliwa, jeśli tak będzie dalej.
Jeśli rozmowy nie przyniosą zmian w jego zachowaniu - niestety, ale nie widać tu szczęśliwego rozwiązania w takim wypadku...

Można liczyć, że wizja rozstania, Twoje odseparowanie się od niego (np. wyprowadzka) potrząsnęłoby nim, no ale z Twojego opisu wynika, że to egoista, nie liczący się z Twoimi uczuciami i Twoim zdaniem, facet dziecinny, z którym nie da się stworzyć partnerskiego związku w którym liczenie się z partnerem i normalna rozmowa to podstawa. Coś nie chce mi się wierzyć, żeby u niego w przyszłości nastąpiła jakaś wielka zmiana, jeśli już to na krótko.
Ale może są Wizażanki, które miały podobne doświadczenia i skończyło się to pozytywnie?

[MissChievousTess]

Nie zmienił się. Po prostu pokazał Ci swoją prawdziwą twarz.
Dopiero teraz odkrywasz jaki jest naprawdę bo jak się z kimś żyje na co dzień to nie ma bata i wszystkie cechy człowieka stopniowo wychodzą na światło dzienne.
On po prostu taki jest a do tej pory widocznie dobrze się maskował.
Zawsze powtarzam, że co innego randkowanie a co innego mieszkanie z kimś na co dzień. Randkowanie nie sprawi, że pozna się człowieka tak dobrze jak mieszkając z nim.

[skazana_na_bluesa]

raczej w końcu pokazał, jaki jest naprawdę. możliwe, że drażnisz go swoją osobą i dlatego tak reaguje.

[201803290936]

Napisane przez skazana_na_bluesa

raczej w końcu pokazał, jaki jest naprawdę. możliwe, że drażnisz go swoją osobą i dlatego tak reaguje.

To samo chciałam napisać.

On Cię (już) nie lubi. Tak po prostu lub z jakiegoś powodu. Może kogoś poznał, a Ty stoisz mu na drodze. Może poczuł władzę i widzi, że jesteś w dużej mierze zdana na niego. Może co innego. Nieważne zresztą, liczy się to, co jest, a nie jest dobrze. I ja bym w cuda i magiczne zmiany na lepsze nie wierzyła.

[keepcalmandbebeautiful]

Napisane przez Leszy

Wcześniej przymykałaś autorko oko na jego wady, teraz po zamieszkaniu się uwydatniły i w niesmak Ci prawdziwa wersja Twojego TŻ.

Ja myślę, że dotąd po prostu on ukrywał swoją prawdziwą twarz.
Łatwo jest grać kogoś, kim się nie jest, gdy nie mieszka się razem. A kiedy dwoje ludzi decyduje się mieszkać pod jednym dachem, to prawdziwy test dla związku. Widać on tego testu nie zdał.
Ja bym z nim poważnie porozmawiała, postawiła sprawę na ostrzu noża, dając mu ostatnią szansę. Jeśli nic się nie zmieni, to po prostu zastanów się, czy chcesz resztę życia spędzić z takim facetem.

[Cherry Blossom Girl]

Jest na swoim, w pozycji dominującej względem Ciebie. Wykorzystuje Twoje położenie i pokazał Ci swoją prawdziwą twarz.

[bandra]

Napisane przez MissChievousTess

Nie zmienił się. Po prostu pokazał Ci swoją prawdziwą twarz.
Dopiero teraz odkrywasz jaki jest naprawdę bo jak się z kimś żyje na co dzień to nie ma bata i wszystkie cechy człowieka stopniowo wychodzą na światło dzienne.
On po prostu taki jest a do tej pory widocznie dobrze się maskował.
Zawsze powtarzam, że co innego randkowanie a co innego mieszkanie z kimś na co dzień. Randkowanie nie sprawi, że pozna się człowieka tak dobrze jak mieszkając z nim.

Zgadzam się z każdym słowem. On się nie zmienił, znalazł się w naturalnym otoczeniu i pokazał jaki jest, i jaki będzie dla Ciebie.

Pogrubione to moja pierwsza myśl po przeczytaniu Twojego postu autorko

[Pako_]

Spróbuj zajść w ciążę, może na widok słodkiego maluszka się zmieni.

[bandra]

Napisane przez Pako_

Spróbuj zajść w ciążę, może na widok słodkiego maluszka się zmieni.

Troll? Puknij się w czoło człowieku.

[Elfir]

Napisane przez bandra

Troll? Puknij się w czoło człowieku.

Raczej sarkazm...

[bandra]

Napisane przez Elfir

Raczej sarkazm...

A, to chyba, że tak chociaż moim zdaniem nieuzasadniony.

[kennedy]

wyszło szydło z worka. czas sie ewakuowac:P

[Elfir]

Napisane przez bandra

A, to chyba, że tak chociaż moim zdaniem nieuzasadniony.

Nie znasz tekstów?
"myślałam, że po ślubie się zmieni"
"zaszłam w ciąże, bo chciałam go zatrzymać"

[avantassia]

Randki to zaledwie kilka godzin spędzonych razem... Do tych kilku godzin można się spokojnie przygotować. Fakty są takie, że przedmówcy mają rację - Twój luby po prostu wreszcie okazał prawdziwą twarz. Wcześniej widziałaś go tylko takim, jakim Ci się pokazał, a teraz możesz obserwować go w naturalnym środowisku cały czas. Klasyczny przypadek, niestety.. Pogadaj z nim jeszcze, aczkolwiek moim zdaniem nie ma sensu być z facetem, który Cię zwyczajnie nie szanuje.

[bandra]

Napisane przez Elfir

Nie znasz tekstów?
"myślałam, że po ślubie się zmieni"
"zaszłam w ciąże, bo chciałam go zatrzymać"

No ok, macie rację

[Pako_]

Napisane przez bandra

Troll? Puknij się w czoło człowieku.

Boli mnie to że kobiety ładują się w beznadziejne związki, nie słuchają rad koleżanek na forum.
Boją się wziąć swój los, w swoje ręce.

Dlatego zamiast rzucać rady, jak grochem o ścianę, wolę sprowokować autorkę do jakiego zastanowienia.

[bandra]

Napisane przez Pako_

Boli mnie to że kobiety ładują się w beznadziejne związki, nie słuchają rad koleżanek na forum.
Boją się wziąć swój los, w swoje ręce.

Dlatego zamiast rzucać rady, jak grochem o ścianę, wolę sprowokować autorkę do jakiego zastanowienia.

Zgadzam się, aczkolwiek nie możemy być pewne, że autorka jest tego rodzaju osobą. Być może jest po prostu niedoświadczona, zakochana, nieobiektywna. Może właśnie po tym naszym gadaniu przejrzy na oczy

[kalincia]

Napisane przez Klaudia382

Jestem z moim chłopakiem już ponad 2 lata. Zawsze się szanowaliśmy i mieliśmy własne zasady, których nie łamaliśmy. Bardzo dużo spędzaliśmy ze sobą czas i dużo rozmawialiśmy. Bardzo mu ufam i wiem, że on mi też. Nigdy nie było problemów w naszym związku. Normalnie żyć nie umierać... Od pół roku mieszkamy już razem z dala od mojej rodziny. Od pierwszego dnia kiedy wyprowadziłam się do niego czuje że to inny człowiek. Czuje się bardzo pewnie, ponieważ jest na swoim. Teraz strasznie często się denerwuje i musi postawić na swoim. Robienie mi na złość sprawia mu przyjemność. Kiedy chce dojść do porozumienia to wpada w złość , nie słucha mnie i nie ma ochoty na ŻADNE rozmowy. Kiedy zwróci mu się uwagę, że robi coś źle to dostaje szału i zachowuje się jak dziecko. Broni się argumentami , że to JA jestem ta zła i nie dobra. Interesuje go tylko jego dupa. Moje zdanie się nie liczy. Gdy jestem chora lub coś bardzo mnie boli nie wykazuje współczucia a wręcz gardzi tym i chodzi wkurzony. Żadna rozmowa nie działa na niego. Nie wiem co mam robić. Zakochałam się w innym facecie. Kocham go nadal ale nie wiem co dalej mam robić. Ja traktuje ten związek bardzo poważnie.


Co o tym sądzicie?

Wyprowadzić się.

[elvegirl]

Napisane przez Pako_

Dlatego zamiast rzucać rady, jak grochem o ścianę, wolę sprowokować autorkę do jakiego zastanowienia.

Gorzej jeśli któraś sarkazmu nie wyczuje i pomyśli że może coś mądrego w tej radzie jest. Serio, radzę uważać z takimi radami.


Autorko, ja bym wiała.

[Kolor kremowy]

Moim zdaniem tu żadne rozmowy nie pomogą - gośc ma po prostu taki charakter, a tego się nie zmieni ot tak. Dotąd go ukrywał, ale nie można całe zycie ukrywać charakteru i udawać innej osoby. Wszyscy powyżej dobrze Ci napisali - facet jest teraz w naturalnym środowisku i zachowuje się naturalnie.
A to, że on Tobą gardzi, gdy cos Cię boli... Gość albo w ogóle nie ma uczuć wyższych albo nie ma ich dla Ciebie.

[Nanashi82]

Zgodzę się z dziewczętami , twój chłopak nie zmienił się- zawsze taki był. Nie szanuje , on nawet cię nie lubi. Czas na wyprowadzkę
Nie zasługuje na rozmowy, trzymaj się, powodzenia .

[mala19881]

I tutaj klasyczny przyklad na to, ze czlowieka poznaje sie dopiero jak sie z nim zamieszka. Nie dopasowaliscie sie, coz. Zdarza sie

[wolny lopes]

" Kiedy zwróci mu się uwagę, że robi coś źle to dostaje szału i zachowuje się jak dziecko. Broni się argumentami , że to JA jestem ta zła i nie dobra. Interesuje go tylko jego dupa. Moje zdanie się nie liczy. Gdy jestem chora lub coś bardzo mnie boli nie wykazuje współczucia a wręcz gardzi tym i chodzi wkurzony. Żadna rozmowa nie działa na niego. Nie wiem co mam robić. "
gamoń,prostak i samolub.
rekomendacja:szybka ewakuacja.

[bibi1234]

Dział Intymnie cały czas prowokuje mnie to wklejania tego artykułu. Wszyscy powinni czytać takie artykuły i być czujnym od dzieciństwa. Często błędnie mówi się, że nikt nie rodzi się zły.

http://www.psychologiadzis.eu/archiwum/nr-4-2011/item/335-zdemaskuj-psychopat%C4%99
https://portal.abczdrowie.pl/zwiazek-z-psychopata

Zdemaskuj psychopatę


Jak rozpoznać psychopatę? Cechuje go m.in. brak zdolności tworzenia związków uczuciowych z innymi ludźmi, brak poczucia winy i wstydu. Psychopata lekceważy normy i reguły społeczne, nie potrafi przewidywać skutków własnego postępowania i uczyć się na własnych błędach.

Trzeba jednak pamiętać, że psychopata wcale nie musi być mordercą, który z zimną krwią zabija swoje ofiary. Może to być osoba, która pozornie jest doskonale przystosowana, potrafi roztaczać wokół siebie pewien urok i może stwarzać wrażenie osoby przyjaznej, miłej i o dużych zdolnościach.

W celu rozpoznania psychopatii eksperci wykorzystują test Hare Psychopathy Checklist–Revised (Skala Psychopatii Roberta Hare’a). Obejmuje 20 kryteriów, z których każdemu należy przypisać 0, 1 lub 2 punkty. Poszczególne cechy i zachowania są oceniane w czasie wywiadu z daną osobą, a także na podstawie danych zawartych w dokumentacji więziennej i policyjnej oraz innych oficjalnych dokumentach.


Maksymalny wynik wynosi 40 punktów, jednak każdy, kto uzyska 30 punktów lub więcej jest uznawany za psychopatę. Przeciętna osoba uzyskuje w teście około 4 punktów, wiele plasuje się jednak znacznie wyżej, uzyskując kilkanaście lub nawet ponad 20 punktów. To zbyt mało, by formalnie zdiagnozować psychopatię, świadczy jednak o znacznych skłonnościach psychopatycznych. Taki wynik może uzyskać szef wykorzystujący swoich pracowników, włóczęga, który nie potrafi utrzymać pracy albo osoba nieodpowiedzialna, bez skrupułów wykorzystująca hojność przyjaciół.

Zachowania antyspołeczne
• Potrzeba stymulacji i skłonność do odczuwania nudy
• Pasożytniczy styl życia
• Niska kontrola zachowania
• Przypadkowe kontakty seksualne
• Brak realistycznych długoterminowych celów
• Impulsywność
• Nieodpowiedzialność
• Wczesne problemy z zachowaniem
• Przestępczość nieletnich
• Naruszanie zasad zwolnienia warunkowego lub kurateli

Cechy emocjonalne/interpersonalne
• Swoboda w kontaktach z innymi i powierzchowny urok
• Wyolbrzymione poczucie własnej wartości
• Patologiczne kłamstwo
• Oszustwa i manipulowanie
• Brak poczucia winy
• Płytki afekt
• Bezduszność i brak empatii
• Brak poczucia odpowiedzialności za własne czyny

Inne czynniki
• Popełnianie różnego rodzaju przestępstw
• Wiele krótkotrwałych związków małżeńskich

Moja "znajoma" ma 32pkty.
Tylko promil psychopatów jest mordercami, reszta manipuluje, kradnie kasę i zmienia życie rodzin w piekło, oczywiscie na zewnatrz maja swoją maskę.
To nie są ludzie, oni się tacy już rodzą, tak ukształtowany jest ich mózg, wykresy ich EEG są inne niż ludzi. Nie mają sumienia i empatii, w wieku okolo 4 lat zaczynają uczyć się manipulować innymi.


Polecam książkę "Psychopaci sa wśród nas" /jest na chomikuj/. Ja przeczytałem na razie połowę tej ksiązki, więc jeszcze nie wiem jak się przed nimi bronić, poza tym tym, ze trzeba uważać na powierzchownie "miłe" osoby. Mozliwe, że aby wygrac z takimi walkę po rozpoznaniu, trzeba przyjąc ich technikę manipulacji i być bezwzględnym i bez empatii.

Dla psychopaty partner i dzieci to tylko ich własność, czyli przedmioty. Ich zaburzenie jest nieuleczalne. Pod artykułami na ten temat zwykle jest sporo komentarzy głównie kobiet, które przeszły przez piekło WIELOLETNIEGO związku i dopiero wtedy zdały sobie sprawę z tego z czym są.

Oczywiście twój chłopak nie musi być psychopatą, a po prostu złym człowiekiem. Sama oceń na podstawie artykułu i książki.

[kalincia]

Jak na prawie psychopatkę, nieźle sobie w życiu radzę i jestem szczęśliwa, a nawet, o dziwo, uszczęśliwiam innych. Świadomie i dla swojego dobra. Wynik - 26.

[bibi1234]

Moim zdaniem kluczowe jest brak empatii i brak sumienia. Konkretne części mózgu pracują inaczej. Moja znajoma wykorzystuje manipulację i szantaż do wyłudzania kredytów od innych ludzi. Oczywiście nie przejmuje się oddawaniem.

[Oonadh]

bibi1234, mam psychopate w rodzinie i ten temat jest mi szczegolnie bliski, lata zajelo mi zrozumienie na czym polegal problem z ta osoba, potem odkrycie, ze jest psychopata, no i w koncu...bolesne zaakceptowanie tego faktu. Przeczytalam mnostwo ksiazek, opracowan na ten temat, niestety spoleczna swiadomosc problemu psychopatii, jest raczej niska. Niewiele osob zdaje sobie sprawe wlasnie z tego, ze psychopaci sa wsrod nas...to nasi koledzy, wspolpracownicy, osoby na wysokich stanowiskach , i niestety czlonkowie naszych rodzin.

Nie wygrasz "walki" z psychopata. Kazda uczuciowa i wspolczujaca osoba jest z gory skazana na porazke w takim starciu. Pamietaj, ze Ty mowisz o walce z kims, kto nie ma zadnych uczuc ani wyrzutow sumienia! On zamieni Twoje zycie w pieklo szybciej, niz zdazysz mrugnac okiem.

Nawet psycholodzy nie radza sobie z psychopatia. Owszem potrafia ja rozpoznac, choc i z tym bywaja problemy, ale takiego czlowieka nie da sie zmienic. Jedyny ratunek to ucieczka, odciecie sie kompletnie od psychopaty, aby nie mogl juz niszczyc naszego zycia. Oczywiscie to nie jest takie proste, szczegolnie jezeli jest on czlonkiem naszej rodziny, ale trzeba zrobic wszystko co w naszej mocy aby taki czlowiek mial jak najmniejszy wplyw nasze zycie.