Czy prawdą jest, że jak mężczyzna traktuje matkę, tak potem dziewczynę/żonę?

[Shar14]

Chciałam się zapytać na ile to powiedzenie się u Was sprawdziło. Cały czas gdzieś to słyszę, a ciekawi mnie jak jest w rzeczywistości.

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

[nyana89]

W moim przypadku się nie sprawdziło, bo ex bał się matki jak ognia i był jej bardzo posłuszny, mnie natomiast pod koniec związku zmiótł niemal z powierzchni ziemi, to samo moją poprzedniczkę. Inny znajomy natomiast matkę ma totalnie za nic, ale narzeczoną, matkę swojego dziecka naprawdę na rękach nosi od lat blisko dziesięciu, no chyba że tak dobrze 'aktorzą', ale wątpię. Również o takim porównaniu słyszałam i nawet w to wierzyłam, ale to właśnie do czasu problemów z ex, zatem już raczej bardziej to traktuję jako urban legend.

[green way]

Napisane przez Shar14

Chciałam się zapytać na ile to powiedzenie się u Was sprawdziło. Cały czas gdzieś to słyszę, a ciekawi mnie jak jest w rzeczywistości.

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

Ja bym zdecydowanie poszerzyła krąg badań i stwierdziła, że należy bacznie obserwować to, jak facet traktuje wszystkich ludzi, z którymi się styka. Jeżeli ma w miarę ukształtowany kręgosłup moralny, to nie będzie miał problemu z szanowaniem innych i ich poglądów, z pomaganiem w razie potrzeby i asertywnością.

[Chatul]

Napisane przez Shar14

Chciałam się zapytać na ile to powiedzenie się u Was sprawdziło. Cały czas gdzieś to słyszę, a ciekawi mnie jak jest w rzeczywistości.

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

Według mnie to bzdura – matka i partnerka to różne osoby, z którymi mężczyznę wiąże zupełnie inna więź.

[Mijanou]

Napisane przez Chatul

Według mnie to bzdura – matka i partnerka to różne osoby, z którymi mężczyznę wiąże zupełnie inna więź.

No właśnie z tym rożnie bywa.
Choć z drugiej strony nie wyobrażam sobie związku z kimś, kto nie szanowałby swojej i mojej matki. A znam kilka przypadków z życia, gdzie facet nie szanuje własnej matki, pozwala na to też żonie i tworzą w miarę udany związek. Taki przypadek mam też we własnej rodzinie, niestety.

[ajah]

Napisane przez Shar14

Chciałam się zapytać na ile to powiedzenie się u Was sprawdziło. Cały czas gdzieś to słyszę, a ciekawi mnie jak jest w rzeczywistości.

Wysłane z mojego ALE-L21 przy użyciu Tapatalka

Z tym się nie do końca zgadzam.
Zgadzam się z tym, że jeśli facet okropnie traktuje swoją matkę, to prawdopodobieństwo takiego zachowania w stosunku do innych kobiet wzrasta.

[Adrianna_8]

Spotykalam sie z jednym facetem, ktory dosc nieprzychylnie mowil o swojej matce. Nie wiedzialam dlaczego. Wiedzialam, ze chorowala na raka i nie zasluzyla na zyczenia na dzien matki... Powiem tak: w takich sytuacjach bylabym wyczulona i obserwowala, czy facet odnosi sie zle tylko do matki, czy do wszystkich. Na dluzsza mete potrzebowalabym info, dlaczego ma zle kontakty z mama, bo i tak to troche dla mnie abstrakcja nieszanowac matki.

Po drugiej stronie sa maminsynki, dla ktorych mamusia jest nr jeden, nie partnerka.

Wysłane z mojego HTC Desire 820 przy użyciu Tapatalka

[Evrith]

Miałam do czynienia i z facetami, którzy matek nie lubili i mieli z nimi tragiczne relacje, a wobec partnerek byli jak najbardziej ok, i z maminsynkami, którzy za mamusię by się dali pokroić, a od "partnerek" oczekiwali połączenia gotująco-sprzątających funkcji mamusi z bycia kochanką, ale szacunku w tym nie było za grosz, i z różnymi "zbalansowanymi" przypadkami traktującymi ok ludzi w ogóle... ale też nie mam poczucia, że rodziców należy szanować bez względu na wszystko, choć uważam, że są ważni. Więc jeśli facet ma złe relacje z matką, po prostu wybadałabym, dlaczego tak jest i obserwowała odnoszenie się wobec innych kobiet. (Chociaż też co innego "brak szacunku" jako nielubienie, a co innego jako pogarda i życzenie śmierci - to drugie w ogóle w głowie mi się nie mieści, wobec kogokolwiek).

[thirky]

To powiedzenie moze sie odnosić jedynie do zdrowo funkcjonujących relacji dziecko-matka. Jeśli matka jest kochającą i dobra dla tego faceta a on jej nie szanuje i rani to faktycznie z każdym innym człowiekiem który się do niego zbliży pewnie postąpi tak samo.
Co innego kiedy matka stosuje przemoc, jest toksyczna, jest alkoholiczka itd.

[Chatul]

Napisane przez Mijanou

Choć z drugiej strony nie wyobrażam sobie związku z kimś, kto nie szanowałby swojej i mojej matki.

A co w przypadku, gdy matka jest toksyczna i swoim zachowaniem działała i działa na szkodę własnego syna?

[ajah]

Napisane przez Chatul

A co w przypadku, gdy matka jest toksyczna i swoim zachowaniem działała i działa na szkodę własnego syna?

To w sumie niewiele ma tu do rzeczy. Jeśli matka jest toksyczna, to jej dziecko ma mnóstwo opcji, które nie wykluczają odnoszenia się z kulturą i szacunkiem (nawet jeśli jest to ukrócenie kontaktu niemalże do minimum.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Shar14

Chciałam się zapytać na ile to powiedzenie się u Was sprawdziło. Cały czas gdzieś to słyszę, a ciekawi mnie jak jest w rzeczywistości.

Nigdy nie widziałam tego zjawiska w rzeczywistości.

[Chatul]

Napisane przez ajah

To w sumie niewiele ma tu do rzeczy. Jeśli matka jest toksyczna, to jej dziecko ma mnóstwo opcji, które nie wykluczają odnoszenia się z kulturą i szacunkiem (nawet jeśli jest to ukrócenie kontaktu niemalże do minimum.

Co do odnoszenia się z kulturą i ukrócenia kontaktów to zgadzam się, jak najbardziej można w ten sposób postąpić. Mam jednak mieszane uczucia co do odnoszenia się z szacunkiem do toksycznej matki. Szacunek rozumiem jako „stosunek do osób lub rzeczy uważanych za wartościowe i godne uznania” [internetowy słownik języka polskiego PWN-u], a trudno byłoby mi uznać za wartościowe i godne uznania zachowania osoby destrukcyjnie wpływającej na życie własnego dziecka.

[ajah]

Napisane przez Chatul

Co do odnoszenia się z kulturą i ukrócenia kontaktów to zgadzam się, jak najbardziej można w ten sposób postąpić. Mam jednak mieszane uczucia co do odnoszenia się z szacunkiem do toksycznej matki. Szacunek rozumiem jako „stosunek do osób lub rzeczy uważanych za wartościowe i godne uznania” [internetowy słownik języka polskiego PWN-u], a trudno byłoby mi uznać za wartościowe i godne uznania zachowania osoby destrukcyjnie wpływającej na życie własnego dziecka.

Co do szacunku to miałam na myśli zachowanie kulturalne i z taktem czyt. jak do obcego człowieka bez wyzwisk, złośliwości, wulgaryzmów, wrzasków itd.
Byłam w relacji z facetem, który miał toksyczną matkę. Ich relacje był obrzydliwe, on traktował ją okropnie (ona była strasznie patologiczna).
Niestety, w pewnym momencie okazało się, że jego zachowanie w stosunku do matki było odzwierciedleniem zachowania do kobiet w ogóle, również w stosunku do mnie.

Dodam, ze nadal jedno bez drugiego żyć nie może.

[meliandra]

Napisane przez thirky

To powiedzenie moze sie odnosić jedynie do zdrowo funkcjonujących relacji dziecko-matka. Jeśli matka jest kochającą i dobra dla tego faceta a on jej nie szanuje i rani to faktycznie z każdym innym człowiekiem który się do niego zbliży pewnie postąpi tak samo.
Co innego kiedy matka stosuje przemoc, jest toksyczna, jest alkoholiczka itd.

Zgadzam się. Ogólnie nigdy nie spotkałam się z jakimiś skrajnymi przypadkami, że facet strasznie nienawidził matki albo, że żyć bez niej nie mógł. Jeśli jednak ktoś taki jest, to warto się temu przyjrzeć i dowiedzieć czemu. Nic nie dzieje się bez przyczyny. To powiedzenie jest bardzo ogólne, a psychika człowieka jest bardziej skomplikowana. Pokuszę się jednak o stwierdzenie, że ogólnie pewne wartości/zachowania wynosi się z domu i potem przenosi do swoich relacji z partnerem i ogólnie do relacji z innymi ludźmi, a także do podejścia do życia. I z takimi rzeczami spotykam się na co dzień:
- matka koleżanki nigdy nie pracowała, ma dwie lewe rączki, męża zwyczajnie wykorzystuje, uważa, że od tego jest facet, koleżanka ma identyczne podejście
- matka kolegi zawsze usługiwała ojcu, wszystko podtykała pod nos, teraz kolega od każdej dziewczyny oczekuje, że będzie jego służącą
- rodzice koleżanki zawsze byli bardzo oszczędni, wręcz skąpi, liczyli dokładnie każdy grosz chociaż biedni nie byli, koleżanka ma takie same podejście do pieniądza
- u koleżanki w domu zawsze był bałagan, matka sprzątać raczej nie lubiła i do porządku większej uwagi nie przywiązywała, koleżanka teraz mając swoje mieszkanie perfekcyjną panią domu też nie jest.

Może to tylko zbiegi okoliczności, ale wydaje mi się, że najbliższe otoczenie, zwłaszcza rodzina ma wpływ na to jakimi ludźmi jesteśmy, dlatego zawsze warto obserwować i przyglądać się pewnym zachowaniom.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Myślę, że jeśli matka robi synowi za służącą, to będzie tego też oczekiwał od partnerki.

Dla mnie nieużywanie wulgaryzmów, krzyku, zachowywanie się kulturalnie i z taktem to przejaw własnej kultury, a nie jakiegoś szczególnego szacunku do kogoś.

[mkmk12]

Nie wyobrażam sobie być z kims kto nie szanuje swoich rodziców.

[cleopadra]

Nie spotalam sie z tym,moim zdaniem jest duza roznica miedzy stosunkiem matki do syna a syna do innej kobiety.

[Mijanou]

Napisane przez Chatul

A co w przypadku, gdy matka jest toksyczna i swoim zachowaniem działała i działa na szkodę własnego syna?

To insza inszość.
Miałam na myśli normalne relacje matka-dziecko z okresu dzieciństwa i mlodości.

[_Mia]

Ciężko tu się doszukiwać dosłownej kopii relacji z matką, ale uważam, że dużo w tym jest. Inaczej: nie wierzę, że ktoś, kto traktuje mamę bez szacunku, moze mieć prawdziwy szacunek do jakiejkolwiek innej kobiety (nie licząc sytuacji, gdy pani sobie wybitnie zasłużyła).

[Rena]

Moim zdaniem dobrze jest sie przyjrzec relacjom miedzy rodzicami faceta. To czesto jest zwiazek, ktory on zna najlepiej i mniej lub bardziej swiadomie kopiuje.

[faeria]

Zgadzam się z poprzedniczką, dodatkowo od siebie chcę dodać, że należy patrzeć nie tylko na to, jak traktuje swoją matkę, ale także innych członków rodziny, bliskich znajomych, ogólnie otoczenie. Jeżeli widzimy znaczącą różnicę (w stosunku do tego, jak się z nami obchodzi) to istnieje jakieś prawdopodobieństwo, że i nas może niedługo zacząć tak traktować. Kilka razy w moim życiu to się, niestety, sprawdziło.

[wgn]

I tak i nie.

Jak prezentuje brak kultury osobistej w stosunku do matki to pewnie tak samo odnosi się do innych i dziewczyna nie będzie tu wyjatkiem - jak ktoś jest burakiem to to buractwo prędzej czy później wyjdzie

Jak prezentuje brak kultury osobistej tylko w stosunku do matki za to wszystkich innych traktuje z szacunkiem to pewnie jakiś mają jakiś problem i nie widzę powodu, zeby swoje zachowania miał przenosić na dziewczynę

Co do przykładów podanych przez meliandra, to raczej pewne wzorce odnośnie ról społecznych wyniesione z domu i jeżeli chłopak jest normalny to spokojnie można we wspólnym związku poczynić inne ustalenia.