Próbować do skutku część X „Wiara, nadzieja, miłość"

[kropka75]

Napisane przez anciaahk

Kropka, gratuluję syncia, PRZECUDOWNY - to raz. A dwa zabiłaś mnie przyczynami, dla których kościół nie uznaje inseminacji. O ile ich protesty w sprawie in vitro jako tako jestem w stanie zrozumieć, o tyle już przyczyn, dla których są przeciwni inseminacji - nie. Czyli jeśli poddam się inseminacji, to nie dostanę rozgrzeszenia i nie pójdę do komunii??
Myślę, że nikt nie zrozumie ludzi walczących lata o dziecko, dopóki sam tego nie przejdzie. Nikt nie zrozumie lat rozczarowań, leczenia, monitoringów i wskazań co do przytulanek - które też sztywno wskazane chyba niewiele mają wspólnego ze spontaniczną miłością.

Ja też byłam w szoku i nawet sobie to kiedyś zapisałam.

To słowa jakiegoś księdza, o nazwisku Kaszowski. W necie gdzieś jest całość... multum odpowiedzi na pytania "dlaczego x jest grzechem". Omawiał tam też inne tematy...

Co do rozgrzeszenia i komunii to nie wiem jak to działa, jednak najpewniej właśnie tak jak piszesz, ale mi to lata w sumie i jak lekarz mówił nam o inseminacji to się nawet nad tym nie zastanawiałam bo ja i tak nie dostaję rozgrzeszenia i nie mogę brać komunii żyjąc w grzechu, czyli z rozwodnikiem (mąż miał z 1 żoną ślub kościelny).
Żeby przyjąć komunię i dostać rozgrzeszenie musiałabym odejść od męża, wyrazić swój żal za grzechy i obiecać poprawę.
Więc w dupie mam i to rozgrzeszenie i ten święty sakrament.

________

Znalazłam... cytuję:

"
Kościół nie sprzeciwia się pracom badawczym mogącym doprowadzić do zmniejszenia bezpłodności (por. KKK 2375), to jednak z wielu powodów nie dopuszcza możliwości sztucznego zapłodnienia. „Techniki, które powodują oddzielenie rodzicielstwa wskutek interwencji osoby spoza małżeństwa (oddawanie spermy lub jaja, macierzyństwo zastępcze), są głęboko niegodziwe. Techniki te (sztuczna inseminacja i sztuczne zapłodnienie heterologiczne) naruszają prawo dziecka do urodzenia się z ojca i matki, których zna i którzy połączeni są węzłem małżeńskim. Techniki te pozostają w sprzeczności z wyłącznym prawem małżonków do „stania się ojcem i matką wyłącznie dzięki sobie” (Kongregacja Nauki Wiary, instr. Donum vitae, II, 1; KKK 2376)
Kościół nie dopuszcza metod sztucznego zapłodnienia nawet w obrębie małżeństwa. „Techniki te praktykowane w ramach małżeństwa (sztuczna inseminacja i sztuczne zapłodnienie homologiczne) są być może mniej szkodliwe, jednakże pozostają one moralnie niedopuszczalne. Powodują oddzielenie aktu płciowego od aktu prokreacyjnego. Akt zapoczątkowujący istnienie dziecka przestaje być aktem, w którym dwie osoby oddają się sobie nawzajem. „Oddaje (on) życie i tożsamość embrionów w ręce lekarzy i biologów, wprowadza panowanie techniki nad pochodzeniem i przeznaczeniem osoby ludzkiej. Tego rodzaju panowanie samo w sobie sprzeciwia się godności i równości, które winny być uznawane zarówno w rodzicach, jak i w dzieciach” (Kongregacja Nauki Wiary, instr. Donum vitae, II, 5), „przekazywanie życia jest jednak pozbawione z moralnego punktu widzenia właściwej sobie doskonałości, jeśli nie jest chciane jako owoc aktu małżeńskiego, to jest specyficznego aktu zjednoczenia małżonków... Tylko poszanowanie związku, który istnieje między znaczeniami aktu małżeńskiego, i szacunek dla jedności istoty ludzkiej umożliwia rodzicielstwo zgodne z godnością osoby ludzkiej” (Kongregacja Nauki Wiary, instr. Donum vitae, II, 4; KKK 2377).
Kościół nie dopuszcza sztucznego zapłodnienia nawet w ramach samego małżeństwa między innymi z tego powodu, że posiadanie dziecka nie jest jedyną możliwością zrealizowania swojego powołania w małżeństwie. „Ewangelia ukazuje, że bezpłodność fizyczna nie jest absolutnym złem. Małżonkowie, którzy po wyczerpaniu dozwolonych środków medycznych cierpią na bezpłodność, złączą się z krzyżem Pana, źródłem wszelkiej duchowej płodności. Mogą oni dać dowód swej wielkoduszności, adoptując opuszczone dzieci lub pełniąc ważne posługi na rzecz bliźniego” (KKK 2379). Chociaż dziecko jest wielkim darem, to jednak małżonkom nie wolno uważać, że mają absolutne prawo do posiadania go, np. przez sztuczne zapłodnienie. „Dziecko nie jest czymś należnym, ale jest darem” (KKK 2378). Daru zaś można pragnąć, to jednak nie można go się domagać ani zdobywać wszelkimi sposobami.
Ponadto dziecko posiada prawo, by „być owocem właściwego aktu miłości małżeńskiej rodziców” (Kongregacja Nauki Wiary, instr. Donum vitae, II, 8; KKK 2378)."

[anciaahk]

Co mogę napisać, "ómarłam" .

[mamuska003]

No cóż kościół to kościół. Mimo że jestem wierząca to się w tym przypadku nie zgadzam z ich zdaniem. Każdy z nas ma prawo decydować o sobie i swoim życiu. Jeżeli ktoś się decyduje na in vitro czy insyminację to podejmuje tą decyzję świadomie i doskolane wie co dla niego jest dobre. Dziecko urodzone z in vitro nie jest niczemu winne i nieczym się nie różni od innych dzieci. Napewno będzie tak samo kochane jak dzieci poczętę w sposób naturalny.
Skoda że ludzie mający dzieci dzięki pomocy lekarzy nie mogą o tym mówić głośno. Dużo jest rodzin które się nie przyznają do tego bo boja się wytykania i poniżania. Niestety taka jest nasze mentalność i jeszcze dużo minie czasu zanim to się zmieni.

[anciaahk]

Wydawało mi się, że Kościół jest przeciwny tylko ivf i to tylko ze wzgledu na argument zabijania dzieci (zabijania zarodków zapłodnionych o gorszej jakości), nie do końca zresztą słuszny.
Podnoszenie argumentu, że ktoś jest bezpłodny to powinien adoptować dzieci wcale do mnie nie przemawia. Bezpłodność (niepłodność) to jest choroba, którą można leczyć przy użyciu dostępnych metod. Chorobą jest też rak - i czy tu też można napisać, że skoro Bóg chciał, by nasze życie było krótsze, to dlatego zesłał chorobę i nie powinniśmy z nią walczyć tylko żyć w cierpieniu.
Nie rozumiem tego.

[mamuska003]

Napisane przez anciaahk

Wydawało mi się, że Kościół jest przeciwny tylko ivf i to tylko ze wzgledu na argument zabijania dzieci (zabijania zarodków zapłodnionych o gorszej jakości), nie do końca zresztą słuszny.
Podnoszenie argumentu, że ktoś jest bezpłodny to powinien adoptować dzieci wcale do mnie nie przemawia. Bezpłodność (niepłodność) to jest choroba, którą można leczyć przy użyciu dostępnych metod. Chorobą jest też rak - i czy tu też można napisać, że skoro Bóg chciał, by nasze życie było krótsze, to dlatego zesłał chorobę i nie powinniśmy z nią walczyć tylko żyć w cierpieniu.
Nie rozumiem tego.

Zgodzam się z tym. Skoro nasze życie to "krzyż" to dlaczego się leczymy. Powinniśmy poddać się losowi, cierpieć i czekać na śmierć. Swoją drogą to mnie zastanawia jak kiedyś księdzem zostanie osoba poczęta w ten sposób to co będzie. Pozwolą mu zostać księdzem czy wywala go z seminarium

[IlonaN2]

Cześć dziewczynki

Widzę że trudne tematy tu poruszcie hmm ja sie na temat kościła już kiedyś na tym wątku wypowiedziałam i moje zdanie jest bardzo radykalne. I podobne do Aniu Twojego Bo skoro niepłodności kościół na nie pozwala zwalczac to dlaczego leczy,my inne choroby?? Ale to jest temat długo jak świat i na pewno tego nie rozwiażemy.

Ja dziś odpoczywam z TŻ bo ma wolne. Ciągle szukamy wycieczki na Rodos albo Krete i chyab sie wstrzymamy jeszcze kilka dni bo ceny im bliżej wylotu tym tańsze

Trzymam za was Kciuki .

Anciahk cieszę się że jesteś

Aha Dorota Wleman proadzi program na TVN Style "Czytam bo Lubie" i będzie omawiać książkę "SEKRET "

[azakowana]

Dziewczyny już nerwów nie mam
Wstaliśmy dzisiaj o 4 rano a w poniedziałek nie mamy po co iść do pracy.
Zalało nasz zakład - po szyję była woda. A to zakład moich teściów
Teściowie wyjechali do Norwegii razem z moimi rodzicami.
Mąż poszedł do zakładu a ja nawet nie miałam jak pomóc przez tą moją cholerną chorobę. Tylko siedziałam i płakałam. Wszystko było zalane - maszyny, okulary, szkła, komputer, cała dokumentacja, pieniądze.
Udało mu się komputer wyciągnąć spod wody - z elektroniką pewnie już nic się nie da zrobić ale może chociaż dysk przeżył. One są podobno dość hermetyczne - on komputerowiec powinien sobie z nim poradzić. Na szczęście pieniądze były w wysokiej szufladzie i też się je udało ocalić. Część maszyny - górna ocalała ale cała pompa poszła... i już się jej nie uratuje. Kasa uratowana - wszystkie oprawy okularowe też. Szkła też wyciągnął spod wody - są mokre ale powsadza się je do nowych torebeczek i nie będzie z nimi problemu. Pożyczył dwie pompy i wypompował większość wody i syfy wszystkie. Panele, meble, podłoga - do wymiany raczej. Podłoga była trochę podnoszona więc trzeba to zerwać i wyczyścić pod spodem żeby się jakiś grzyb nie zagnieździł. W ogóle nie ciekawie. Zakład był ubezpieczony także na pewno coś na ten remont będzie - na maszynę nową pewnie nie starczy.
Wszystko nam się ostatnio pieprzy na maksa. Już mam tego dosyć.
Ja miałam zdrowieć po antybiotyku a tymczasem wcale mi nie jest lepiej. Plecy bolą nadal, mam nudności i zawroty głowy, prawie nic nie jem bo nie mogę. Pozycja inna nić leżąca w ogóle nie wchodzi w grę. Zamówienia stoją. I nawet nie wiem jak mam się tłumaczyć i przepraszać za przedłużenie - bo ciągle to robię. Mój optymizm jednak ma granicę. I dzisiaj ona została przekroczona.
Jak sobie chcecie poczytać i pooglądać co się u nas dzieje - popatrzcie na to:
http://www.gorlice24.pl/index.php?op...emat&Itemi d=29

W tekście jest mowa między innymi o Zawodziu - to dzielnica w której ja mieszkam. Nie napisali tam tylko, że pałac jakieś 6 km od nas częściowo się osunął.
Jest gorzej niż w maju.

[anciaahk]

Azakowana zdjęcia są przerażające, najważniejsze, że Wam nic się nie stało. Straty są olbrzymie, a patrząc na mapę nie widać jakiś wielkich rzek w Twojej okolicy , koszmar.
Trzymajcie się jakoś.

[Jagooda_]

Kropciu ślicznego masz synka

Napisane przez Jota

Jagooda dla mnie to jest tragedia. Wiem, to wredne ale co mnie obchodzi, że ktoś ma gorzej, wcale mnie to nie pociesza. Widzę tylko, że moim znajomym udaje się bez problemu. Ja zawsze do każdego szczęścia dochodzę przez łzy. Przeraża mnie to, że zawsze podświadomie czułam, że nie mogę mieć dzieci i to się sprawdziło.
Ten filmik jeszcze bardziej mnie dobił. Dla mnie to manipulowanie życiem, wszystkie te zabiegi, mrożenie mnie przerażają. Mimo to zrobię wszystko, by moje życie nie było puste.

więcej empatii, mniej pretensji do świata, bo zamykanie się w świecie skoncentrowanym na sobie, gdzie ja mam najgorzej, jestem najbiedniejsza i skrzywdzona przez życie - dobrze nie wróży . Nikt nie mówił, że życie to bajka. Starania o dziecko to niezła szkoła życia - nauka pokory, cierpliwe znoszenie porażek, chwile wielkich nadziei i rozczarowań. I zapewniam Ciebie, ze ludzie, którzy zdecydowali sie na ivf tak samo jak Ty chcieli naturalnie zajść w ciąże. A do takich decyzji dojrzewa się miesiącami, a czasami latami.
Kliniki mają to do siebie, że po zrobieniu wywiadu i badań proponują metody wspomagania rozrodu, aby pacjentka mogła jak najszybciej zostać mamą. U ciebie akurat zaproponowali iui, ale jeśli nie jest to zgodne z Twoim sumieniem to nikt Was przecież nie zmusza. Możecie się dalej starać naturalnie i liczyć na cud. Jeśli chcecie żyć zgodnie z nauką Kościoła to trzeba zamiast do klinki leczenia niepłodnośći iść do kliniki naprotechnologii. Wrogi śluz nie przekreśla ciąży naturalnej. Znam dziewczynę co pierwszą ciąże ma po iui, a drugą zaskoczyła naturalnie. Nie wiem czy jej ten śluz zniknął, czy co, ale się udało.
Wiesz dla mnie najgorsze jest Twoje nastawienie do iui, zrobisz bo musisz, bo chcesz dziecka, ale tak naprawdę tej metody nie akceptujesz. Teraz masz żal do świata, ze inni zachodzą w ciąże naturalnie, a potem będziesz mieć żal do świata, że Twojej dziecko jest poczęte w wyniku iui - będziesz się czuć gorsza?? Jeśli nie akceptujesz tej metody to nie rób nic na siłę, do pewnych decyzji trzeba dojrzeć.

Napisane przez anciaahk

Kropka, gratuluję syncia, PRZECUDOWNY - to raz. A dwa zabiłaś mnie przyczynami, dla których kościół nie uznaje inseminacji. O ile ich protesty w sprawie in vitro jako tako jestem w stanie zrozumieć, o tyle już przyczyn, dla których są przeciwni inseminacji - nie. Czyli jeśli poddam się inseminacji, to nie dostanę rozgrzeszenia i nie pójdę do komunii??
Myślę, że nikt nie zrozumie ludzi walczących lata o dziecko, dopóki sam tego nie przejdzie. Nikt nie zrozumie lat rozczarowań, leczenia, monitoringów i wskazań co do przytulanek - które też sztywno wskazane chyba niewiele mają wspólnego ze spontaniczną miłością.

Wiesz ja już kiedyś pisałam o moim koledze, który rozgrzeszenia nie dostał, bo nie żałowała, ze przystąpił do ivf. Co prawda zdecydowali się na adopcję, ale po dwóch nieudanych programach. Co do iui to pewnie to samo. Tylko zastanawiam się, jak jest w przypadku kiedy dzięki tej metodzie urodzi się dziecko. Żaden rodzić nie powie, ze żałuje, bo to tak jakby się przyznał, ze żałuje, ze ma dziecko.

Napisane przez anciaahk

Wydawało mi się, że Kościół jest przeciwny tylko ivf i to tylko ze wzgledu na argument zabijania dzieci (zabijania zarodków zapłodnionych o gorszej jakości), nie do końca zresztą słuszny.
Podnoszenie argumentu, że ktoś jest bezpłodny to powinien adoptować dzieci wcale do mnie nie przemawia. Bezpłodność (niepłodność) to jest choroba, którą można leczyć przy użyciu dostępnych metod. Chorobą jest też rak - i czy tu też można napisać, że skoro Bóg chciał, by nasze życie było krótsze, to dlatego zesłał chorobę i nie powinniśmy z nią walczyć tylko żyć w cierpieniu.
Nie rozumiem tego.

Aniu ja też tego nie rozumiem

Azakowana strasznie współczuje

[kropka75]

Napisane przez Jagooda_

Kropciu ślicznego masz synka

Tylko zastanawiam się, jak jest w przypadku kiedy dzięki tej metodzie urodzi się dziecko. Żaden rodzić nie powie, ze żałuje, bo to tak jakby się przyznał, ze żałuje, ze ma dziecko.

Dziękuję.

Masz rację, nikt żałował nie będzie. A nawet odwrotnie, mniej będzie wierzący. Mam bardzo wierzących znajomych... 5 lat się starają bez skutku. Ostatnio mówią o in vitro. Spytałam jak do tego podchodzą... Stwierdzili, że po tych mądrościach jakie im ksiądz prawił na kolędzie (bo oczywiście spytał o dziecko po tylu latach małżeństwa, a oni powiedzieli jak wygląda sprawa) są zdecydowanie mniej wierzący... Nie zamierzają się godzić z takim układem, z brakiem przyzwolenia kościoła ani z innymi zakazami w tej materii. Wybrali co ważniejsze.

[anciaahk]

Kropko przeczytałam mojej mamie to, co wkleiłaś - Ona jest strasznie kościołowa i byłam ciekawa jej reakcji. Najpierw nie uwierzyła, a potem nakrzyczała i wyśmiała - zakazała czytać takie rzeczy, nie przejmować, robić swoje. I była w szoku, zwłaszcza po tym fragmencie:

„Ewangelia ukazuje, że bezpłodność fizyczna nie jest absolutnym złem. Małżonkowie, którzy po wyczerpaniu dozwolonych środków medycznych cierpią na bezpłodność, złączą się z krzyżem Pana, źródłem wszelkiej duchowej płodności. Mogą oni dać dowód swej wielkoduszności, adoptując opuszczone dzieci lub pełniąc ważne posługi na rzecz bliźniego”

A ja Wam opiszę jeszcze jedną historię, już ją przytaczałam w kategorii cudu, tym razem przytoczę w innej. Pisałam o siostrze męża, która w wieku 38 lat z jednym jajnikiem po laparotomii 15 lat temu zaszła ot tak w ciążę i powiła zdrowe i śliczne bliźnięta, do tego parkę. I jak docenia to szczęście? Otóż dzieciątka mają już 8 miesięcy, są przepiękne, ładnie się rozwijają, a ona postanowiła na ów długi weekend wyjechać z szanownym partnerem, oczywiście bez dzieci (bo po co dzieci na weekend) i odpocząć. Do pomocy zagoniła moich teściów a swoich rodziców (300 km), by zajmowali się jej dziećmi, kiedy ona będzie się regenerować. Dzieci owszem, teściów znały, ale nie na co dzień, nie na tyle, by zostać same. I co? Dzieci są przerażone, mamuśka się bawi. W nocy ze strachu drżą jak podchodzi do nich babcia. Dzisiaj mały tak zaczął płakać, zanosić się, że nie mogli go uspokoić. Teść się zirytował i kazał "mamusi" natychmiast wracać.
Macie głowę? I takim egoistom ksiądz pobłogosławi?

[Stokrotka81]

Napisane przez IlonaN2

Stoktorko jak Ty (WY) się czujecie

hmm no ja mialam 2 dni mdlosci , a teraz wlasciwie nie czuje nic szczegolnego... i juz mam troche pietra... w pierwszej ciazy tez nie mialam zadnych objawow i tej ciazy nie donosilam najchetniej to juz bym skoczyla do gina tyle ze to 5 tydz to za wczesnie i tak nic widac nie bedzie

Napisane przez Jota

Znalazłam przyczynę braku ciąży Zupełnie wrogi śluz, każdy plemnik uśmiercony. Ryczę już drugi dzień, załamałam się, że nie mogę mieć dziecka normalnie, po bożemu. Tak strasznie mi żal, że Bóg nie chce bym była matką i muszę zrobić to, czego Kościół nie akceptuje. Wierzyłam, że będzie dobrze i nawet nie denerwowałam się badaniem, bo nie wierzyłam, że mogę mieć aż tak przesra.. Teraz tylko jeszcze czekam na wynik z badania na przeciwciała we krwi. Jak i to wyjdzie źle to nie wiem, jak będę dalej żyła.
W następnym cyklu robimy inseminację, bardzo romantyczne to będzie

przytulam

Napisane przez kropka75

A to mój obecny fluidek dla Was. Już po tej stronie brzuszka...

Mam nadzieję, że taki też działa...

o jaki cudny synuś

Azakowana przykro mi spowodu zakladu

[Jota]

Jagooda nie rób ze mnie egoistki wytłuszczając jedną część zdania i nie widząc sensu mojej wypowiedzi. Wcale nie jest tak, że inni mnie nie obchodzą. To, że ktoś ma gorzej nie sprawia, że jest mi lżej.
A Ty nigdy nie czułaś żalu, nigdy nie poryczałaś się, że koleżanka, kuzynka, sąsiadka zaszły bez problemu, nie miałaś żalu do losu i Boga, że masz trudniej, nigdy nie czułaś zazdrości? Jeśli tak to gratuluję świętości. Niestety, ja w tak krótkim czasie po trudniej dla mnie diagnozie nie umiałam napisać na forum, że wcale się nie martwię, że wszystko jest ok, że jestem taka silna.
Nie wiedzę nic niezrozumiałego i dziwnego w tym, że jestem rozdarta między marzeniem o dziecku a obawą przed ivf. To kwestia sumienia i nic tu nie jest czarne albo białe. Ja nie daję sobie prawa decydować co jest grzechem a co nie, tworzyć własnego dekalogu. Od początku moich starań modliłam się, bym nigdy nie musiała stanąć przed decyzją o sztucznym zapłodnieniu, więc nie dziw się, że nie jestem ideałem, gdy do tego jednak doszło.

[Konczita]

Napisane przez Jota

Jagooda nie rób ze mnie egoistki wytłuszczając jedną część zdania i nie widząc sensu mojej wypowiedzi. Wcale nie jest tak, że inni mnie nie obchodzą. To, że ktoś ma gorzej nie sprawia, że jest mi lżej.
A Ty nigdy nie czułaś żalu, nigdy nie poryczałaś się, że koleżanka, kuzynka, sąsiadka zaszły bez problemu, nie miałaś żalu do losu i Boga, że masz trudniej, nigdy nie czułaś zazdrości? Jeśli tak to gratuluję świętości. Niestety, ja w tak krótkim czasie po trudniej dla mnie diagnozie nie umiałam napisać na forum, że wcale się nie martwię, że wszystko jest ok, że jestem taka silna.
Nie wiedzę nic niezrozumiałego i dziwnego w tym, że jestem rozdarta między marzeniem o dziecku a obawą przed ivf. To kwestia sumienia i nic tu nie jest czarne albo białe. Ja nie daję sobie prawa decydować co jest grzechem a co nie, tworzyć własnego dekalogu. Od początku moich starań modliłam się, bym nigdy nie musiała stanąć przed decyzją o sztucznym zapłodnieniu, więc nie dziw się, że nie jestem ideałem, gdy do tego jednak doszło.

kochana masz prawo do własnych odczuć i słabości ... idealizm którego brak ... niesprawiedliwość życia ... ono uczy walki i daje siłę ... będzie dobrze zobaczysz

[Jagooda_]

Napisane przez Jota

Jagooda nie rób ze mnie egoistki wytłuszczając jedną część zdania i nie widząc sensu mojej wypowiedzi. Wcale nie jest tak, że inni mnie nie obchodzą. To, że ktoś ma gorzej nie sprawia, że jest mi lżej.
A Ty nigdy nie czułaś żalu, nigdy nie poryczałaś się, że koleżanka, kuzynka, sąsiadka zaszły bez problemu, nie miałaś żalu do losu i Boga, że masz trudniej, nigdy nie czułaś zazdrości? Jeśli tak to gratuluję świętości. Niestety, ja w tak krótkim czasie po trudniej dla mnie diagnozie nie umiałam napisać na forum, że wcale się nie martwię, że wszystko jest ok, że jestem taka silna.
Nie wiedzę nic niezrozumiałego i dziwnego w tym, że jestem rozdarta między marzeniem o dziecku a obawą przed ivf. To kwestia sumienia i nic tu nie jest czarne albo białe. Ja nie daję sobie prawa decydować co jest grzechem a co nie, tworzyć własnego dekalogu. Od początku moich starań modliłam się, bym nigdy nie musiała stanąć przed decyzją o sztucznym zapłodnieniu, więc nie dziw się, że nie jestem ideałem, gdy do tego jednak doszło.

Nigdzie nie napisałam, ze jesteś egoistką, więc bez nadinterpretacji proszę . Nie musisz się tłumaczyć przede mną, czy Cię inni obchodzą, czy nie, ja po prostu odniosłam się do Twojej wypowiedzi i konkretnego stwierdzenia. Przyznam się, że mnie zamurowało, bo nie spodziewałam się takich słów od Ciebie.
A co do Twoich pytań to nieraz jest mi przykro i uronię łzę z żalu, ze to nie ja jest jestem w ciąży, zazdroszczę owszem ale pozytywnie, a negatywne emocje staram się tłamsić w zarodku . W życiu często miałam pod górkę, ale to już inna bajka. A do świętości mi baaardzo daleko .... Nikt nie oczekuje od Ciebie, ze po trudnej diagnozie będziesz patrzyć na świat przez różowe okulary, tylko raczej chodziło mi o sposób wypowiedzi. Nie pomyślałaś, ze pisząc, że nie obchodzą cię inni mogłaś zranić, którąś z dziewczyn??
Doskonale rozumiem Twoje rozdarcie wewnętrzne, dlatego zresztą podkreśliłam, że pewnych decyzji nie podejmuje się z dnia na dzień, trzeba do nich dojrzeć. W związku z tym zasugerowałam naprotechnologię jako metodę leczenia niepłodności popieraną przez Kościół. Nie widzę w tym nic złego .
Piszemy na tym forum bo naszym głównym celem jest zajście w ciąże i urodzenie zdrowych dzieci, dajemy sobie rady, wysłuchujemy, pocieszamy, trzymamy kciuki, ale tak naprawdę każda z nas podejmuje własne decyzje co do sposobu leczenia i zgodne z własnym sumieniem. Koniec i kropka w tym temacie i już mnie nie ma

[anciaahk]

Jota ja też miałam dużo żalu do losu, jak usłyszałam diagnozę (na szczęście kompletnie nietrafną). Na pocieszenie usłyszałam od lekarza- są jeszcze adopcje... A ja pomyślałam - czy ja tak dużo chcę od losu - tylko urodzić zdrowe dziecko, czy to tak wiele... A to jednak dużo, chyba dużo za dużo.
Teraz przy obecnej wstępnej diagnozie pewnie będzie od razu wskazanie na IUI -a tu kolejny zonk, dowiedziałam się od Was, że Kościół tego też nie akceptuje. I powstał znowu dylemat -co dalej? ... Też nie daję sobie prawa do interpretowania czy to dekalogu czy to wybierania z praw Bożych tylko tych, które mi pasują. Tak pojmuję wiarę. Tylko chyba jednak należy oddzielić to, co boskie, od tego, co kościelne. Przykro mi to pisać, ale historia kościoła pokazała, jak często zmieniał zasady, akceptowane zjawiska itp.

Kolejna kwestia to uzasadnienie, dlaczego nie jest akceptowane IUI czy IVF - tak naprawdę z tego, co przytoczyła Kropka, najwazniejszy argument to taki, że powstanie życia odrywa się od aktu płciowego. I tyle. Tylko tyle. Aż tyle. Przecież to dziecko urodzi się z miłości, miłości małżeńskiej - czy to nie jest najważniejsze? Nikt nikogo nie zabija, nie zdradza, nie odbiera wartości, ujmy, czci.
Wierzę, że Bóg pokocha te dzieci. Po prostu w to wierzę.

[IlonaN2]

Dziewuszki proszę mi się tu nie kłócić bo wleje
Coś się tu ostatnio cicho zrobiło.

Pamietam jak ja tu zawiatałm i tez bylam pełna żalu z pretensjami do całego świata a anjbardziej do siebei samej że jestm jakas niedorobiona bo nie moge miec dzieci i wtedy co? Konczita Nika Anciaagh dodawały otuchy. Zabraniały się załamywac a ja grzecznie słuchałam I co moja fasolka dziś zaczęła 22tc
Wam tez się uda Jota, Jagoda, Ukryciorku, Konczito, Aniu, Azakowana i cała reszta UDA SIĘ NAPRAWDĘ

[anciaahk]

Przecież nikt się nie kłóci .

[azakowana]

Napisane przez anciaahk

Jota ja też miałam dużo żalu do losu, jak usłyszałam diagnozę (na szczęście kompletnie nietrafną). Na pocieszenie usłyszałam od lekarza- są jeszcze adopcje... A ja pomyślałam - czy ja tak dużo chcę od losu - tylko urodzić zdrowe dziecko, czy to tak wiele... A to jednak dużo, chyba dużo za dużo.
Teraz przy obecnej wstępnej diagnozie pewnie będzie od razu wskazanie na IUI -a tu kolejny zonk, dowiedziałam się od Was, że Kościół tego też nie akceptuje. I powstał znowu dylemat -co dalej? ... Też nie daję sobie prawa do interpretowania czy to dekalogu czy to wybierania z praw Bożych tylko tych, które mi pasują. Tak pojmuję wiarę. Tylko chyba jednak należy oddzielić to, co boskie, od tego, co kościelne. Przykro mi to pisać, ale historia kościoła pokazała, jak często zmieniał zasady, akceptowane zjawiska itp.

Kolejna kwestia to uzasadnienie, dlaczego nie jest akceptowane IUI czy IVF - tak naprawdę z tego, co przytoczyła Kropka, najwazniejszy argument to taki, że powstanie życia odrywa się od aktu płciowego. I tyle. Tylko tyle. Aż tyle. Przecież to dziecko urodzi się z miłości, miłości małżeńskiej - czy to nie jest najważniejsze? Nikt nikogo nie zabija, nie zdradza, nie odbiera wartości, ujmy, czci.
Wierzę, że Bóg pokocha te dzieci. Po prostu w to wierzę.

Aniu to widzę, że jesteś tak samo rozdarta jak my z mężem. Dlatego na razie nie podejmujemy żadnej decyzji. Jeszcze dajemy sobie czas.
A my w sobotę zaczęliśmy 30cykl starań. Poprzedni cykl miał 22 dni.

[Konczita]

Napisane przez IlonaN2

Dziewuszki proszę mi się tu nie kłócić bo wleje
Coś się tu ostatnio cicho zrobiło.

Pamietam jak ja tu zawiatałm i tez bylam pełna żalu z pretensjami do całego świata a anjbardziej do siebei samej że jestm jakas niedorobiona bo nie moge miec dzieci i wtedy co? Konczita Nika Anciaagh dodawały otuchy. Zabraniały się załamywac a ja grzecznie słuchałam I co moja fasolka dziś zaczęła 22tc
Wam tez się uda Jota, Jagoda, Ukryciorku, Konczito, Aniu, Azakowana i cała reszta UDA SIĘ NAPRAWDĘ

wartości w życiu przychodzą z doświadczeniem i potyczkami ... gorsze dni i słabości dotykają wszystkich - to nie jest tak że ja przyjmuje wszystko co jest mi dane - tez mam cholerny żal do losu że mnie tak doświadcza, odbiera radość życia i zamiast najpiękniejsze lata spędzac na radości i cieszyć się szczęściem to muszę walczyć z każdym dniem ale nie poddaje się - inni maja lepiej to fakt ale przecież jest grono tych którzy mają o wiele gorzej i tez się nie poddają !!! już nigdy nie pomyślę że gorzej być nie może bo gdy takie domysły towarzyszyły mi przez pewne dni okazało sie że jednak może..... i mogło być jeszcze dużo dużo gorzej ... - gdy pojawił się promyk nadziei w zawirowaniach mojego życia ...
kochane każda z nas ma prawo do własnych odczuć i zdania a ten wątek jest po to by wyrazić to co czujemy - nikt nie zostaje potępiony i oskarżony o cokolwiek .... poniekąd mam takie same marzenia ... więc nie poddawać się proszę laseczki walczyc do końca ... mimo że czasem koniec nie jest taki na jaki liczyliśmy

[anciaahk]

Azakowana ja jeszcze czekam na wynik hist pat, wtedy będę wiedzieć więcej i poznam plan działania lekarza, do tego dopasuję swój. Pewne rozdarcie jest, ale jeśli nie ma innego wyjścia a czas będzie powodował rozwój choroby, to chyba nie będę miała zbyt wielkiego wyboru. Jest więc to faza oczekiwania. Ale tak jak napisałam, dla mnie argumenty Kościola (nie Boga) nie są ostateczne. Bóg dał człowiekowi prawo do podejmowania decyzji i ponoszenia za nie odpowiedzialności - trzeba będzie coś zdecydować. U Ciebie z tego, co kojarzę, po laparoskopii jest wszystko ok? Nie ma żadnych przeciwskazań do ciąży??
My cykli nie liczymy, jest tego coś ok 2 lata...

A wątek rzeczywiście umiera, coraz mniej tutaj faktycznych weteranek- staraczek, coraz mniej wymiany doświadczeń i informacji, wspierania i dopingowania. Zostały chyba 4 dziewczyny, może 5, reszta zaciążona. W sumie, chyba dobrze wróży, co?

[azakowana]

Przeciwwskazań nie ma żadnych. Wszystko jest w jak najlepszym porządku. Dlatego albo mam wrogi śluz albo wszystko siedzi w głowie. Inej opcji już chyba nie ma.

[anciaahk]

Co proponuje lekarz?

[azakowana]

Nic.
Na razie mam poczekać 3 cykle - to znaczy jeszcze dwa. Bez mierzenia, bez monitorowania, bez myślenia. I zobaczymy co będzie.

[anciaahk]

A nie robiłaś tego testu z krwi przeciwciała p/plemnikowe? podobno on jest bardziej wiarygodny i akceptowany przez lekarzy niż badanie śluzu, chyba na bocianie tak czytałam, nie mogę teraz tego znaleźć.
Podobno po laparo przez 6 miesięcy jest największa szansa na ciążę, ale to samo słyszałam po hsg i nic, więc nie wiem.

[Jota]

Ilona nikt się tu nie kłóci, przez cały czas nie można przecież sobie słodzić .
Konczita masz rację. Człowiek nie docenia tego co ma, nie wie, że może być gorzej dopóki to gorzej nie nadejdzie. Silna z Ciebie babka.

Azakowana może faktycznie sprawdź wrogość śluzu. Ja byłam pewna, że wszystko jest w porządku a tu klops. Teraz mimo, że nie jest łatwo wiem, że muszę działać dalej a nie liczyć na cud. Nawet żałuję, że wcześniej nie wybrałam się do kliniki. Cykl miałaś krótki, bo może to efekt laparo a następny cykl będzie ok.

Ania wrogość śluzu a przeciwciała we krwi to dwie różne sprawy i pewnie warto sprawdzić to i to. Ja czekam na wynik na przeciwciała, może już jutro się coś dowiem.

[anciaahk]

No właśnie, trzeba być silnym. Ciężko czasem tą siłę w sobie wskrzesać. Ale ja już ją z powrotem odzyskałam, cóż mi da poddawanie się, zamartwianie, przecież będzie dobrze

Jota coś pokręciłam faktycznie, dopytam swego gina o tą wrogość śluzu, ale to badanie robi się też dla chłopów .

---------- Dopisano o 19:13 ---------- Poprzedni post napisano o 18:21 ----------

Azakowana a jak u Was sytuacja po zalaniu?

---------- Dopisano o 19:34 ---------- Poprzedni post napisano o 19:13 ----------

Jota znalazłam wypowiedź eksperta na bocianie

Jeżeli chodzi o test PCT - jego znaczenie jest również kwestiononwane. W wielu krajach nie jest on w ogóle wykonywany. Jedynym zastosowaniem PCT może byc uzyskanie potwierdzenia co do zasadności kontynuowania prób naturalnego zajścia w ciążę. Jeżeli PCT jest nieprawidłowy - wówczas stosuje sie inseminacje (oczywiście o ile są spełnione ku temu warunki - dobra owulacja, drożne jajowody i odpowiednia jakość nasienia).

Podstawowy problem z PCT jest jednak taki że tak naprawdę jeżeli jakość nasienia jest dobra a nie udaje się zajść w ciążę w ciągu np roku lub dłużej to i tak się stosuje inseminacje (nawet jeżeli PCT jest prawidłowy). Oznacza to, że ten test najczęściej nie wnosi żadnych dodatkowych informacji. Jego zastosowanie - jeżeli jakiekolwiek - jest według mnie bardzo ograniczone.

[Jagooda_]

Heja

Ilona nikt tu się nie kłóci, to tylko zwykła wymiana zdań

Co do tego wrogiego śluzu to ponoć jeszcze jest ważne, ile czasu po stosunku był badany. No i gdzieś czytałam, ze problem z interpretacją polega na tym, ze te szybkie, zwinne, zdrowe plemniki mogą szybko przedostać się dalej i w próbce pobranej z szyjki zostają tylko te słabe o gorszych parametrach i może to dawać mylny obraz sytuacji.

anciaahk dla chłopów to się robi chyba MAR-test (p/ciał przeciwplemnikowe w nasieniu). Ale to chyba zalecają przy złych wynikach nasienia.

A ja zachorzałam i to akurat teraz kiedy rozpoczęłam stymulację. Zadzwoniłam do gina i zapewnia, ze ten antybiotyk co biorę nie powinien mieć wpływu na owulację i stymulację, ale przecież tego do końca nie wiadomo, bo nikt pewnie takich badań nie robił . Nie pozostaje mi nic innego, jak tylko mieć nadzieję, że nie wpłynie to na jakość moich komórek. A jak nic nie wyjdzie to przynajmniej będę miała na co zwalić winę

[anciaahk]

Jagooda no właśnie specjalista jak widzisz twierdzi, że to badanie nie ma znaczenia diagnostycznego.
I kuruj się kobieto, zdrowiej, co to za chorowanie prawie latem . Ja przed laparo miesiąc byłam na antybiotyku i w sumie prawie do dnia zabiegu byłam chora. Jakaś zaraza chyba jest w powietrzu, bo już nie wiem, co się dzieje, wokół mnóstwo ludzi też choruje.
Stymulujesz się do IUI?

[azakowana]

Napisane przez anciaahk

A nie robiłaś tego testu z krwi przeciwciała p/plemnikowe? podobno on jest bardziej wiarygodny i akceptowany przez lekarzy niż badanie śluzu, chyba na bocianie tak czytałam, nie mogę teraz tego znaleźć.
Podobno po laparo przez 6 miesięcy jest największa szansa na ciążę, ale to samo słyszałam po hsg i nic, więc nie wiem.

Aniu miałam robione to badanie i wyszło, że we krwi nie mam przeciwciał. Czy jeżeli we krwi nie mam to wrogiego śluzu nie muszę badać?

Napisane przez anciaahk

Azakowana a jak u Was sytuacja po zalaniu?

W miarę. To znaczy ja do pracy i tak nie chodzę bo teraz dla odmiany mam problemy z głową. Boli mnie już 8 dzień - bez przerwy. Jutro idę na tomografię a w piątek do neurologa.

Napisane przez Jota

Azakowana może faktycznie sprawdź wrogość śluzu. Ja byłam pewna, że wszystko jest w porządku a tu klops. Teraz mimo, że nie jest łatwo wiem, że muszę działać dalej a nie liczyć na cud. Nawet żałuję, że wcześniej nie wybrałam się do kliniki. Cykl miałaś krótki, bo może to efekt laparo a następny cykl będzie ok.

To już drugi cykl po laparo - myślałam, że będzie ok. W 12 dc miałam pęcherzyk 24,5 mm więc jeśli była owulacja to za krótką II fazę miałam. Ale brałam luteinę. I w trakcie jej brania dostałam @. No nic nie będę się nad tym zastanawiać.
A co do badania śluzu to ja go nie zrobię w Golicach - muszę uderzyć na Kraków. Ale zrobimy to dopiero po tych 3 miesiącach odpoczynku

A dzisiaj jest nasz 2 rocznica ślubu. Rano biegaliśmy po gabinetach lekarskich, żeby zapytać czy ktoś mnie w ogóle na szybko przyjmie. Wróciliśmy do domu i ja z bólem pleców położyłam się i zasnęłam. A mój mąż w tym czasie wyskoczył do kwiaciarni i jak się obudziłam to obok leżał bukiet frezji (moje ukochane kwiaty) i pudełeczko rafaello, które uwielbiam. Nigdy bym się czegoś takiego nie spodziewała po nim, bo my do osób romantycznych nie należymy. Byłam w szoku. A ponieważ po obiedzie poczułam się trochę lepiej z moimi plecami jakiś czas temu zabrał mnie na przejażdżkę po okolicy. Wokół Gorlic są piękne tereny rekreacyjne, górki, dolinki, zalew. Jak wjeżdżaliśmy na jedną z gór padał deszcz i nie wiecie jakie było nasze zdziwienie jak z niej zjechaliśmy zobaczyliśmy przepiękną tęczę. Była bardzo dobrze widoczna i bardzo szeroka - jak na wyciągnięcie ręki. Potem pojechaliśmy nad zalew, przeszliśmy nad zaporę - choć jest zakaz I wróciliśmy do domu. To był naprawdę wyjątkowy dzien mimo, że tak naprawdę nic wiele się nie wydarzyło
Wrzucam Wam zdjęcie znad zalewu i tęczę