Co robić, gdy mama zostawia tate dla chłopca o 20 lat młodszego?

[***luna]

Napisane przez Isabella90

Co to za podejście. Musi czy nie musi? To chyba decyzja tego dziecka, a ono przecież nic nie musi. Oczywiście nie jestem za tym, ale w tym przypadku użyłabym szantażu, aby związek matki z młodszym facetem się skończył ponieważ uważam, że jest degradujący. A czy to dojrzałe, moralne czy jakiekolwiek nie interesowałoby mnie, bo liczyłaby się moja matka.

---------- Dopisano o 16:47 ---------- Poprzedni post napisano o 16:42 ----------



Czy ojciec autorki jest alkoholikiem ??? Skąd wy macie te informacje???

Czyli jak ktoś popełnia błąd należy go w tym utwierdzać i czekać aż poniesie konsekwencje? Jeśli chodzi o tak bliską osobę jak matka czy inny członek rodziny to raczej robi się wszystko, żeby było dla niego jak najlepiej. Nie zawsze to musi wyjść. Ale uważam, że warto spróbować.

z postow autorki

[Isabella90]

Napisane przez ***luna

z postow autorki

Racja, dzięki. Jakoś mi to umknęło. Właśnie doczytałam.

Chociaż to nie zmienia faktu, że związek matki z młodszym facetem nie wyjdzie nikomu na dobre. A już na pewno nie jej samej. Gdyby jeszcze ta zdrada miała być spuentowana szczęściem matki, która znalazłaby je w ramionach dojrzałego, odpowiedzialnego i zakochanego w niej człowieka, nikt, widząc w tym jakąś przyszłość, nie powinien się wtrącać co do kwestii moralności itd. To jest jej decyzja, jej moralność i jej sumienie. A w tym przypadku uważam, trzeba jakoś jej pomóc spojrzeć trzeźwo na sprawę.

[kalincia]

Napisane przez Isabella90

Co to za podejście. Musi czy nie musi? To chyba decyzja tego dziecka, a ono przecież nic nie musi. Oczywiście nie jestem za tym, ale w tym przypadku
1. użyłabym szantażu, aby związek matki z młodszym facetem się skończył ponieważ uważam, że jest degradujący. A czy to dojrzałe, moralne czy jakiekolwiek nie interesowałoby mnie, bo liczyłaby się moja matka.

---------- Dopisano o 16:47 ---------- Poprzedni post napisano o 16:42 ----------



Czy ojciec autorki jest alkoholikiem ??? Skąd wy macie te informacje???

2. Czyli jak ktoś popełnia błąd należy go w tym utwierdzać i czekać aż poniesie konsekwencje?
3. Jeśli chodzi o tak bliską osobę jak matka czy inny członek rodziny to raczej robi się wszystko, żeby było dla niego jak najlepiej. Nie zawsze to musi wyjść. Ale uważam, że warto spróbować.

1. Ciekawe, czy uznałabyś rację swojej mamy, gdyby użyła szantażu, bo uznałaby twój związek za degradujący? Nie interesowałoby jej czy to dojrzałe i moralne, bo czułaby, jak ty, że ma rację.
2. Nie utwierdzać, ale czekać, aż poniesie konsekwencje. Jeśli jest dorosły i w pełni sprawny umysłowo, to nic nie zrobimy, jeśli sam nie zechce.
3. Stosowanie szantażu emocjonalnego, na podstawie tego, żeby komuś było jak najlepiej to dość....oryginalna propozycja. Jak sądzisz, ktoś poddany temu szantażowi, a nie wyborowi pewnie ci podziękuje? Raczej obwini o zmarnowane życie.
Powtarzam dorosły normalny człowiek sam decyduje i ponosi konsekwencje swej decyzji. Tu po prostu ojciec musi stanowczo się natychmiast tego wyboru domagać. Ojciec! Wyboru! A nie dorosła córa grozić - jak sobie pójdziesz i zostawisz tatę, to się nigdy do ciebie nie odezwę. To śmiesznie dziecinne.

[TmargoT]

Napisane przez _Lady Zgaga

"bez papierka rozwodowego" = małżeństwo było.
Zdrada wystąpiła.
Sorry, ale małżeństwo to konstrukt prawny i papierek, a nie uniesienia miłosne dwudziestolatki.

a może oboje dali sobie prawo do układania życia,a papierowe małżeństwo trzymali "dla dobra dzieci".
tego nie wiecie,więc trudno wam oceniać obiektywnie.

[Isabella90]

Napisane przez kalincia

1. Ciekawe, czy uznałabyś rację swojej mamy, gdyby użyła szantażu, bo uznałaby twój związek za degradujący? Nie interesowałoby jej czy to dojrzałe i moralne, bo czułaby, jak ty, że ma rację.
2. Nie utwierdzać, ale czekać, aż poniesie konsekwencje. Jeśli jest dorosły i w pełni sprawny umysłowo, to nic nie zrobimy, jeśli sam nie zechce.
3. Stosowanie szantażu emocjonalnego, na podstawie tego, żeby komuś było jak najlepiej to dość....oryginalna propozycja. Jak sądzisz, ktoś poddany temu szantażowi, a nie wyborowi pewnie ci podziękuje? Raczej obwini o zmarnowane życie.
Powtarzam dorosły normalny człowiek sam decyduje i ponosi konsekwencje swej decyzji. Tu po prostu ojciec musi stanowczo się natychmiast tego wyboru domagać. Ojciec! Wyboru! A nie dorosła córa grozić - jak sobie pójdziesz i zostawisz tatę, to się nigdy do ciebie nie odezwę. To śmiesznie dziecinne.

Zależy co lepsze. Niedojrzały szantaż radą na niedojrzałe zachowanie czy to, że rodzice się rozejdą z fatalnym skutkiem dla jednego i drugiego. Od dawna nie było dobrze ale jakoś było. Ojciec przymykał oko na "wybryki" matki, matka była z nim jak pił. Uważam, że gdyby oboje się postarali mogliby to naprawić. Ojciec nie wyobraża sobie bez matki życia, nie pije, stara się. Matka tez nie chce być sama. W głębi duszy pewnie dobrze jej ze stabilizacją, którą daje jej ojciec. Jakby była na tyle odważna to wzięłaby rozwód i zaczęła żyć na własny rachunek. W tym wypadku jednak ona nie ma gdzie iść. Do tego 30letniego maminsynka przecież nie pójdzie. Może po rozwodzie i podziale majątku byłoby ją stać na jakąś kawalerkę. Wątpię jednak żeby o tym marzyła. Co ona może z tym 30latkiem? Po spotykać się teraz kawiarni? Dlatego uważam, że należy jakoś wybić jej go z głowy bo to nie ma sensu. Jak przejdzie jej stan zauroczenia pomyśli trzeźwo i zdecyduje czy chce odejść na poważnie czy nie. Uciekałabym się w tym celu do różnych sposobów, możliwe, że także do szantażu. Jedak głównie próbowałabym przetłumaczyć sypiąc argumentami, które wyżej też podawałam. Ale to tylko ja

Odpowiadając na twoje pytania:
Po pierwsze to co napisałaś brzmi śmiesznie, rzeczywiście. Ujęłaś to tak jak ci pasowało. Jednak odpowiedz sobie na pytanie jak widziałabyś związek swojej 50cioletniej matki z 30latkiem na utrzymaniu rodziców ;/
Po drugie. Masz rację. Nie mogę nikomu niczego nakazać. Jednak doprowadzić do sytuacji, w której osoba zobaczy co w życiu jest ważne, a co ważniejsze może czasami otworzyć jej oczy.
Po trzecie. W tej kwestii raczej wątpię. Za kilka miesięcy odnośnie tego związku sama siebie się zapyta "Co to było"?

[anyanka]

Czytam i czytam i stwierdzam, że chyba egoizm jest obecnie jakiś "trendy". Kuriozalna jest dla mnie sytuacja gdzie egoistyczną, niedojrzałą babę nie tylko się usprawiedliwia, ale co poniektórzy wręcz chwalą...

Daleka jestem od przekonania, że w małżeństwie trzeba trwać za wszelką cenę, ale są pewne sytuacje życiowe, w których na bok odkłada się "swoje szczęście" i po prostu postępuje się fair.

Matka autorki postanowiła poinformować swojego męża o swojej nowej miłości praktycznie tuż przed operacją. Przecież to jest szczyt okrucieństwa i egoizmu! Nie od dziś wiadomo, że stan psychiczny osób z nowotworem ma ogromny wpływ na przebieg leczenia i ewentualną remisję. Moim zdaniem jeżeli matka nie obejrzała się wcześniej i nie zauważyła, że jej małżeństwo to fikcja, to teraz powinna zacisnąć zęby i przeczekać, może nie do końca choroby, bo rak może się ciągnąć latami..., ale choć do momentu, aż ojcu autorki się polepszy. Zdecydowanie informowanie o zdradzie przed operacją jest tak samolubne, że aż brak mi słów na to co zrobiła ta kobieta. 30 lat razem, a nawet zwykły szacunek dla drugiego człowieka do czegoś zobowiązują...

Jeżeli już jednak postanowiła się "przyznać" w takich a nie innych okolicznościach to przyzwoitość nakazuje powiedzieć B jak się powiedziało A. Za cholerę nie pojmuję wyjazdów z mężem na wycieczkę i przyjmowania od niego drogich prezentów, jest to aż wręcz niesmaczne...

W ten sposób ojciec autorki zamiast skupić się na walce z chorobą musi się zmagać z emocjonalnym rollercoasterem, który funduje mu ta pseudo famme fatale.

Pojawiają się tu głosy broniące matkę dziewczyn powołujących się na alkoholizm ojca. Powiem Wam, że sama jestem DDA i naprawdę mam baaarrrrrdzo negatywne nastawienie do osób uzależnionych od alkoholu ale to nie usprawiedliwia aż takiego torturowania tego faceta. Poza tym z tego co autorka mówi to (wczytajcie się w posty) matka sama miała problemy ze zdrowiem i ojciec autorki wtedy ją wspierał!

[ulicznica]

Współczuję bycia między młotem a kowadłem, ale w sumie sama się w to wkręcasz. Twoja mama, mimo że jest dorosła, ma prawo również do głupich decyzji, ale z kolei Twój tata powinien teraz coś konkretnego postanowić - skupić się na sobie i na leczeniu, przestać myśleć o matce, tzn. powiedzieć jej teraz albo potem to, co powiedziałby każdy trzeźwo myślący człowiek - że trzeba podjąć jakąś decyzję, że albo wte albo we wte, że nie odpowiada mu bycie tym drugim, głównie sponsorem zachcianek.
Albo samemu złożyć pozew rozwodowy, zrobić to w swoim imieniu, ale za nią. Tylko głównie Twój ojciec i matka muszą tego chcieć, a nie tylko Ty.
Ze swojej strony możesz tylko wspierać tatę - moi rodzice na pewno nie życzyliby sobie, gdybym im doradzała w kwestii ich małżeństwa, nawet jeśli oboje chwilowo nie mieliby jasnego obrazu sytuacji i myśleli bez grama rozsądku.

[_Lady Zgaga]

Napisane przez TmargoT

a może oboje dali sobie prawo do układania życia,a papierowe małżeństwo trzymali "dla dobra dzieci".
tego nie wiecie,więc trudno wam oceniać obiektywnie.

no proszę, i jak się ojcu po tej umowie odmieniło, z tymi drogimi prezentami i wypasionymi wycieczkami

[Isabella90]

Zrobisz co będziesz uważała za słuszne. Pogadaj z matką, ona ma problem. Przypomnij jej o pełnej wizycie u psychiatry, a nie tylko "po receptę". Może rzeczywiście te niedobrane leki są przyczyną jej zachowania. Wydaje mi się, że to pierwsze co powinnaś zrobić. Po drugie uświadamiaj ją ciągle co będzie konsekwencją tego jej związku. Ojcu wytłumacz, że całkiem możliwe, że matka nie wie do końca co robi. On na pewno też wie, że ma problemy psychiczne, że mogła się pogubić. Może łatwiej będzie mu to przyjąć niż jako zwykłe zostawienie go w chorobie. To nie jest wtrącanie się w życie małżeńskie rodziców. W tym przypadku to chyba zwykła niezbędna pomoc.

[LadyMK]

dziewczyny piszecie, że ojciec powinien się postawić i być konsekwentnym
a pomyślała któraś jak on ma to zrobić skoro to ON potrzebuje wsparcia i pomocy, bo jest chory poważnie i leży w szpitalu?!
te cyrki matki nie pomagają mu wcale, raczej pomagają nowotworowi...
a on ma teraz leżąc w szpitalu podejmować decyzje o życiu?!

[ulicznica]

Nie powinien się na pewno wyłączać z życia, poddawać i zostawiać wszystkiego na dłuższą metę tak jak jest. Powinien się najpierw doprowadzić do porządku, a zaraz potem swoje małżeństwo.
Nikt poza nim (albo jego pasożytującą na nim, nieodpowiedzialną żoną, w co jednak wątpię), i tak nie podejmie żadnej decyzji.

[TmargoT]

Napisane przez _Lady Zgaga

no proszę, i jak się ojcu po tej umowie odmieniło, z tymi drogimi prezentami i wypasionymi wycieczkami

różnie w życiu bywa i tak tez mogło być.prawda jest taka,że wiedział o zdradzie ,a mimo wszystko nie trzasnął drzwiami z drugiej strony

[Clemence]

Napisane przez asia_aisa

Strasznie mi szkoda Ciebie, ale przede wszystkim Twojego Taty... To, co go w tej chwili spotkało to jest po prostu niewyobrażalne dla mnie.. Chorują moi bliscy i nie wyobrażam sobie takiej sytuacji, że żona zdradza męża, a nie opiekuje się nim tak, jak tego teraz potrzebuje...
Może to nierozsądne, ale ja starałabym się jakoś wtrącić w tę relację matki z kochankiem, czy on sobie zdaje sprawę, w jakiej sytuacji jest ojciec? Nawet 'rękoma' rodzeństwa..
Pozdrawiam Cię serdecznie i trzymam kciuki za Tatę

Ja też
Eh ,wg mnie ona powinna niedługo wesprzeć ojca i po prostu zostawić matkę z jej wyborem.Nic się zrobić nie da.Jak ona sama nie wie co się dzieje,to co można począć? Musi sama się zmierzyć z piwem które sobie nalała..

---------- Dopisano o 22:07 ---------- Poprzedni post napisano o 22:06 ----------

To dorosła kobieta,która sama podej muje decyzje.To przykre co sie stało,ale niestety Mozna probowac,ale widac,ze to malo daje..

[Anellyn]

Dziewczyny, dziękuje za takie zaangażowanie i tyle cennych uwag, rad.
Dzisiaj matka wróciła do domu po 22, po czym godzine później pojechała do kochanka na noc. Nie wiem co mam ojcu napisać... on pisze do mnie co chwile czy matka jest w domu. Nie chce go martwić, ale nie chce też kryć matki...Na pewno powiem mu o tym, gdy wróci do domu, ale teraz próbuje to przemilczeć. Mama nawet nie kryła się z tym, że jedzie do niego i że coś może między nimi zajść (gdy jej to zasugerowałam to nawet nie zaprzeczyła). O wyprowadce chyba na razie nie myśli.
Z mamą nie da rady pogadać. Nic do niej nie dociera, wszystko uważa za atak, a jak broń Boże powiesz na chłoptasia coś złego to tak na ciebie naskoczy jakbyś był jej największym wrogiem.
Nie wiem czy to, że ojciec pił kilkanaście lat temu ma wpływ na mamy decyzje... Po leczeniu ojca (które z resztą odbył dla nas) wszystko było ok. Jeszcze wtedy sypiali razem i wszystko dobrze się układało. Mama tłumaczy się tym, że całe życie musiała siedzieć w domu i niańczyć dzieci. Ale kto ją zmuszał do robienia i rodzenia tych dzieci? Bo na pewno nie ojciec. I nikt nie zabraniał jej pracować.
Fakt, pobrali się bardzo młodo, bo w wieku 18 lat mama już była w ciąży (znają się od małego). Teraz mama ma 50 lat...Tyle lat wspólnie. Nie wiem co mam o tym myśleć. Jak na to patrzeć.
Jedna z wizażanek pytała czy mama chciała jechać na tą wycieczkę, chciała, to był jej pomysł.

[dominikmeller25]

ciekawi mnie jedno skoro tyle kobiet tutaj broni tej matki to ja się pytam co ze słowami przysięgi małżeńskiej? pieprzyć słowa o wierności bo je już złamała, co z tym w ZDROWIU I CHOROBIE?
facet jest poważnie chory i co robi jego żona? ma go w dupie i zabawia się w najlepsze kiedy ten człowiek walczy jakby nie było o życie, tej pani nic nie tłumaczy, facet był alkoholikiem ale to przeszłość, teraz jest poważnie chory i żona nawet mając kochanka powinna stanąć przy nim i go wspierać a ona się bawi i jeszcze ją się usprawiedliwia.
Mój znajomy rozstał się ze swoją żoną, gdy ta miała wypadek (rok po rozwodzie) rzucił wszystko i pomagał jej po tym wypadku dojść do siebie, tu jak widać słowa przysięgi mimo rozwodu dalej są aktualne, a tu tłumaczycie osobę która najbliższą sobie osobę, ojca swoich dzieci w najtrudniejszych chwilach zostawia samemu sobie bo idzie się zabawiać z młodszym kochasiem co to z mamusią mieszka...

[ulicznica]

Osąd moralny to jedno, a obiektywne twierdzenie, że matka ma prawo nawet do głupich zachowań nawet będąc osobą dorosłą - drugie.
Nikt jej wołami nie przyprowadzi do męża i nie zmusi do opieki. Poza tym z opisu autorki tematu wychodzi średnio zrównoważona kobieta, która ma 40+ , a zachowuje się jak 16-latka i powinna brać leki psychotropowe, albo je zmienić, a tego nie robi - naprawdę chcesz oceniać ją tak surowo?

Wiadomo, że dojrzała, zdrowa osoba, po tylu latach małżeństwa podjęłaby jakąś decyzję, wzięła odpowiedzialność w swoje ręce i nie mieszała nikomu więcej w głowie lub mimo rozwodu troszczyła się o osobę, z którą żyła kilkanaście /-dziesiąt lat, ale nie mówimy tutaj o zdrowych relacjach i zdrowej rodzinie, tylko o ludziach z kupą problemów ze sobą do rozwiązania, nawet nie małżeńskich, ale głównie ze sobą.

[Hultaj]

Po 1 moim zdaniem Twoje rodzeństwo ma głęboko w 4 literach problemy małżeńskie Twoich rodziców a Ty niepotrzebnie je (rodzeństwo) usprawiedliwiasz i dźwigasz ciężar rozwiązania sytuacji patowej sama. Przede wszystkim, mieszkasz z nimi, tata jest chory, ale to wciąż nie jest Twój ciężar.

on pisze do mnie co chwile czy matka jest w domu.

Bardzo źle zrobiłaś, że pozwoliłaś się w to wszystko wmanewrować. Powinnaś jasno powiedzieć, że nie będziesz pomiędzy nimi pośredniczyć w tych tematach.
Mama maksymalnie wykorzystuje tatę, tata Ciebie. Prawdopodobnie oboje wykorzystują Ciebie.
Niestety, to jest życie Twojego taty i to on ponosi odpowiedzialność, że to wszystko tak teraz wygląda. Matka ma młodego kochanka, a on nie dość, że to toleruje to jeszcze sypie im kasą.
Męczy się z tym na własne życzenie, a przy okazji psychicznie szarpiesz się Ty. Bardzo możliwe, że gdyby pogonił mamę na 4 wiatry i przyblokował dostęp do gotówki to już by było po tym feralnym romansie. Tak więc mama może zachowywać się jak mała dziewczynka, bo Twój tata na to jej pozwala. Tata jest chory, ale nie rozwiązuj jego problemów za niego.

[madana]

Napisane przez Hultaj

Po 1 moim zdaniem Twoje rodzeństwo ma głęboko w 4 literach problemy małżeńskie Twoich rodziców a Ty niepotrzebnie je (rodzeństwo) usprawiedliwiasz i dźwigasz ciężar rozwiązania sytuacji patowej sama. Przede wszystkim, mieszkasz z nimi, tata jest chory, ale to wciąż nie jest Twój ciężar.
Bardzo źle zrobiłaś, że pozwoliłaś się w to wszystko wmanewrować. Powinnaś jasno powiedzieć, że nie będziesz pomiędzy nimi pośredniczyć w tych tematach.
Mama maksymalnie wykorzystuje tatę, tata Ciebie. Prawdopodobnie oboje wykorzystują Ciebie.
Niestety, to jest życie Twojego taty i to on ponosi odpowiedzialność, że to wszystko tak teraz wygląda. Matka ma młodego kochanka, a on nie dość, że to toleruje to jeszcze sypie im kasą.
Męczy się z tym na własne życzenie, a przy okazji psychicznie szarpiesz się Ty. Bardzo możliwe, że gdyby pogonił mamę na 4 wiatry i przyblokował dostęp do gotówki to już by było po tym feralnym romansie. Tak więc mama może zachowywać się jak mała dziewczynka, bo Twój tata na to jej pozwala. Tata jest chory, ale nie rozwiązuj jego problemów za niego.

- podpiszę się mądre i w sumie coż jeszcze można dodać. Zgadzam się z całością wypowiedzi- niefajnie zostałaś wmanewrowana przez rodziców w tę sytuację, niefajnie.

[nuna2]

ja uważam, że ta ,,milośc" mamuśki długo nie przetrwa nagle ona sie ocknie i będzie latac w koło tatusia... kuźwa co za człowiek... bo sie zakchała ale prezenciki przyjmuje??...

[Wampierz]

Napisane przez ulicznica

Osąd moralny to jedno, a obiektywne twierdzenie, że matka ma prawo nawet do głupich zachowań nawet będąc osobą dorosłą - drugie.
Nikt jej wołami nie przyprowadzi do męża i nie zmusi do opieki. Poza tym z opisu autorki tematu wychodzi średnio zrównoważona kobieta, która ma 40+ , a zachowuje się jak 16-latka i powinna brać leki psychotropowe, albo je zmienić, a tego nie robi - naprawdę chcesz oceniać ją tak surowo?

Wiadomo, że dojrzała, zdrowa osoba, po tylu latach małżeństwa podjęłaby jakąś decyzję, wzięła odpowiedzialność w swoje ręce i nie mieszała nikomu więcej w głowie lub mimo rozwodu troszczyła się o osobę, z którą żyła kilkanaście /-dziesiąt lat, ale nie mówimy tutaj o zdrowych relacjach i zdrowej rodzinie, tylko o ludziach z kupą problemów ze sobą do rozwiązania, nawet nie małżeńskich, ale głównie ze sobą.

Popieram.
W ogóle uważam, że bez sensu jest osądzanie kto jest dobry a kto zły przez osoby postronne tutaj. Autorka też ma z tym problem, bo jest bardzo zaangażowana emocjonalnie z oczywistych powodów. To jest bardzo niezdrowe i obciążające.

Ja bym proponowała, żeby dziewczyna skupiła się na opiece nad ojcem i nalegała na rodzeństwo, żeby pomogło bo to również ich obowiązek. Z konfliktu między rodzicami najlepiej się wycofać. Myślę, że ojcu też by się przydało, gdyby się skupił na własnym zdrowiu i reszcie rodziny, zamiast fiksować się na żonie, która najwyraźniej postanowiła skupić się na sobie. Ciągłe podgrzewanie emocji tylko potęguje niezdrową sytuację i ból.

---------- Dopisano o 13:07 ---------- Poprzedni post napisano o 12:59 ----------

Napisane przez Anellyn

Dziewczyny, dziękuje za takie zaangażowanie i tyle cennych uwag, rad.
Dzisiaj matka wróciła do domu po 22, po czym godzine później pojechała do kochanka na noc. Nie wiem co mam ojcu napisać... on pisze do mnie co chwile czy matka jest w domu. Nie chce go martwić, ale nie chce też kryć matki...Na pewno powiem mu o tym, gdy wróci do domu, ale teraz próbuje to przemilczeć. Mama nawet nie kryła się z tym, że jedzie do niego i że coś może między nimi zajść (gdy jej to zasugerowałam to nawet nie zaprzeczyła). O wyprowadce chyba na razie nie myśli.
Z mamą nie da rady pogadać. Nic do niej nie dociera, wszystko uważa za atak, a jak broń Boże powiesz na chłoptasia coś złego to tak na ciebie naskoczy jakbyś był jej największym wrogiem.
Nie wiem czy to, że ojciec pił kilkanaście lat temu ma wpływ na mamy decyzje... Po leczeniu ojca (które z resztą odbył dla nas) wszystko było ok. Jeszcze wtedy sypiali razem i wszystko dobrze się układało. Mama tłumaczy się tym, że całe życie musiała siedzieć w domu i niańczyć dzieci. Ale kto ją zmuszał do robienia i rodzenia tych dzieci? Bo na pewno nie ojciec. I nikt nie zabraniał jej pracować.
Fakt, pobrali się bardzo młodo, bo w wieku 18 lat mama już była w ciąży (znają się od małego). Teraz mama ma 50 lat...Tyle lat wspólnie. Nie wiem co mam o tym myśleć. Jak na to patrzeć.
Jedna z wizażanek pytała czy mama chciała jechać na tą wycieczkę, chciała, to był jej pomysł.

Sama widzisz, że rozmawianie z nią na ten temat nie ma sensu... ona po prostu przybrała postawę obronną i teraz będzie walczyć o swoje marzenia. Niezaleznie od tego, co o tym myślisz, ona jest niezależną dorosłą osobą. Zresztą wydaje się, że im bardziej wszyscy na nią nalegają tym bardziej wrogo ona reaguje, prawda? Więc daj sobie lepiej z tym spokój. Powiedz rodzicom, że ta sytuacja jest dla ciebie zbyt obciążająca, że nie wiesz co robić i musisz w takim wyapdku się wycofać - nie będziesz między nimi mediować, tłumaczyć, kłamać, śledzić ani nic. I powiedz rodzicom - obojgu, żeby przestali ci opowiadać o soich problemach małżeńskich, historii ich związku itp., bo każde ma swój punkt widzenia i chce cię do niego przekonać.

Według mnie jesteś teraz pod wpływem współczucia do ojca, co jest zrozumiałe, ale twoja matka ma swoje racje, uczucia... serce nie sługa, nie da się jej zmusić, żeby pokochała twojego ojca. Tylko się umęczysz próbując ją "naprostować".

Byćmoze przydała by sięwam wszystkim terapaia dla rodzin współuzaleznionych, bo tak mówisz o alkoholizmie twojego ojca jakby to byłą grypa, a tak naprawdę to musi wciąż byc nie tylko w nim, ale cała twoja rodzina nosi piętno. Twoje rodzeństwo wybrało ucieczkę a ty zostałaś i próbujesz wziąć wszystko na siebie.

[_chocolate]

Nie powinnaś się mieszać w sprawy między nimi. Sponsorowanie żonie romansu na boku jest dość kontrowersyjne, ale jednak twój ojciec sam daje na to przyzwolenie.
Skup się na tym, żeby wspierać ojca w chorobie, niech rodzeństwo też Ci pomoże.

[_Lady Zgaga]

Napisane przez TmargoT

różnie w życiu bywa i tak tez mogło być.prawda jest taka,że wiedział o zdradzie ,a mimo wszystko nie trzasnął drzwiami z drugiej strony

A to przepraszam jak wpływa na moralny osąd zdrady?

[TmargoT]

Napisane przez _Lady Zgaga

A to przepraszam jak wpływa na moralny osąd zdrady?

nie twój osąd,nie mój osąd.
ludzie żyją w/g swoich zasad nie twoich,ani moich ,a skoro obojgu tak pasuje to nic tam do tego

[kalincia]

Napisane przez _Lady Zgaga

A to przepraszam jak wpływa na moralny osąd zdrady?

Na osąd nie wpływa. Ale na sytuację - tak. Gdyby bowiem ojciec kazał matce wybierać i był konsekwentny, jego córka nie wikłałaby się w tę sytuację za ojca. Miałaby problem z sytuacją, ale nie musiałaby teraz stanowić tarczy ochronnej przed postępkami mamy wobec niego, nie wiedząc, czy mówić prawdę. Nie musiałaby za niego kazać matce decydować, prawić kazań. Byłaby jasna sprawa, albo matka się wyprowadza, albo zostaje i nie spotyka się z tamtym. A jeśli zostaje, a spotka się - wypad. To ojciec powinien do tego wyboru twardo doprowadzić. Inaczej - źle osądza samą zdradę moralnie, ale przyzwala na taką sytuację w domu.

[dominikmeller25]

Napisane przez Wampierz

serce nie sługa, nie da się jej zmusić, żeby pokochała twojego ojca. Tylko się umęczysz próbując ją "naprostować"

wystarczy zakręcić kurek i od razu miłość do ojca wróci, nawet będzie bardziej kochała niż przed romansem, ale najważniejsze aby odciąć ją od pieniędzy, prezentów i musi wylecieć za drzwi.
pomieszka tydzień z kochasiem i mamusią jego i od razu jej cała wielka miłość przejdzie.
więc autorko gdy ojciec pyta się co robi matka, nie okłamuj go tylko mów prawdę, im szybciej ojciec zrobi porządek z nią, tym szybciej dojdzie do siebie, tym szybciej sama będziesz miała spokój i co najważniejsze szybciej ojciec zacznie walczyć z chorobą na serio bo póki co w głowie pewnie ma na pierwszym miejscu walkę o żonę a nie walkę z chorobą.

[Corvette]

Napisane przez Hultaj

Po 1 moim zdaniem Twoje rodzeństwo ma głęboko w 4 literach problemy małżeńskie Twoich rodziców a Ty niepotrzebnie je (rodzeństwo) usprawiedliwiasz i dźwigasz ciężar rozwiązania sytuacji patowej sama. Przede wszystkim, mieszkasz z nimi, tata jest chory, ale to wciąż nie jest Twój ciężar.
Bardzo źle zrobiłaś, że pozwoliłaś się w to wszystko wmanewrować. Powinnaś jasno powiedzieć, że nie będziesz pomiędzy nimi pośredniczyć w tych tematach.
Mama maksymalnie wykorzystuje tatę, tata Ciebie. Prawdopodobnie oboje wykorzystują Ciebie.
Niestety, to jest życie Twojego taty i to on ponosi odpowiedzialność, że to wszystko tak teraz wygląda. Matka ma młodego kochanka, a on nie dość, że to toleruje to jeszcze sypie im kasą.
Męczy się z tym na własne życzenie, a przy okazji psychicznie szarpiesz się Ty. Bardzo możliwe, że gdyby pogonił mamę na 4 wiatry i przyblokował dostęp do gotówki to już by było po tym feralnym romansie. Tak więc mama może zachowywać się jak mała dziewczynka, bo Twój tata na to jej pozwala. Tata jest chory, ale nie rozwiązuj jego problemów za niego.

Dokładnie.
A tak w nawiasie mówiąc...można spekulować że ojciec trzyma się tej "okropnej żony" bo sam ma coś na sumieniu? Nikt nie wie jak wyglądało ich małżeństwo gdy dzieci były małe i dorastały. Rodzice często udawają przed dziećmi że wszystko jest O.K.
W sprawie prezentów...nikt nie pomyślał że może one się jej należą? W końcu oddała facetowi część życia. Prowadziła dom, urodziła dzieci i podejrzewam że dbała o nie, i napewno nie było jej lekko.
My znamy historię ze strony napisanej przez "dziecko".

[ROZ-ter-KA]

Napisane przez TmargoT

prawda jest taka,że matka ma prawo do szczęcia co nie powinno miec wpływu na dzieci.

no nie powinno ale ma , szczególnie jak to dziecko z rodzicami mieszka i kiedy na to dziecko zrzuca się obowiązki wobez chorego partnera
autorce wątku chodzi głównie o wpływ tej sytuacji na ojca , ktory walczy z chorobą nowotworową
nikt nie ma prawa do szczęscia kosztem osób , którym winny jest wsparcie i opiekę , a walczący ze smiertelna chorobą współmałzonek ma do tego wsparcia prawo , są sytuacje kiedy swoje szczęście trzeba poświęcic lub odsunąc w czasie z powodów ważniejszych jakim jest np. zycie innego człowieka
i nie chodzi o zmuszanie kogos do miłości tylko o zwykła ludzką uczciwośc, przyzwoitos i wrazliwośc

Napisane przez TmargoT

autorka nie pyta się o problem z perspektywy ojca,ale siebie.
to jej matka i jej ojciec,nie do niej należą problemy ich małżeństwa.
(...)
czy matka/ojciec przestają kochac swoje dziecko po rozstaniu?

głównym problemem autorki wątku nie jest pytanie czy matka ją kocha - czytaj ze zrozumieniem - z tego , co pisze , wynika raczej ,że to ojciec i jego cierpienie są jednak głównym ptoblemem , a problemami swojego małżeństwa obciązyli ja oboje, nie pytając o zdanie

Napisane przez TmargoT

w takim razie powinnaś być dumna z matki,że przestała być hipokrytką i zostawiła ojca.przestała grać i zwolniła mu miejsce dla innej,która może go doceni.

to dobra lekcja życia

czegos głupszego i bardziej żałosnego dawno nie czytałam .

rzeczywiście najlepszy moment do dawania komuś lekcji zycia , ciekawe , że nie przestała byc hipokrytką jak ten człowiek był , w pełni sił , sprawny , świetnie zarabiający

bardzo wielki powód do dumy ,że kobieta przestała byc hipokrytką i poszła szukac własnego szczęścia w chwili choroby zagrażającej życiu jej męża , weź się kobieto zastanów, co Ty za brednie piszesz

Napisane przez Isabella90

Ojcu wytłumacz, że całkiem możliwe, że matka nie wie do końca co robi. On na pewno też wie, że ma problemy psychiczne, że mogła się pogubić. Może łatwiej będzie mu to przyjąć niż jako zwykłe zostawienie go w chorobie. To nie jest wtrącanie się w życie małżeńskie rodziców. W tym przypadku to chyba zwykła niezbędna pomoc.

i to jest najrozsądniejsza rada , jaką dostrzegłam na tym watku.

Anellyn Twoja mama od lat ma problemy psychiczne lub emocjonalne, z tego co piszesz , ma powtarzane leki psychotropowe bez dodatkowego diagnozowania - to bardzo źle, bo mama jest w trudnym okresie przedklimakteryjnym , gdzie w organiźmie dochodzi do dużych zmian hormonalnych - trochę podobnie jak w okresie dojrzewania - nektóre leki psychotropowe wpływaja na układ endokrynny (hormonalny) a zaburzenia hormonalne mogą mie wpływ na poziom neuroprzekaźników , więc to może sie w jakis niekorzystny sposób kumulowac i zaburza realny odbiór rzeczywistości przez mamę.
Jezeli masz możliwośc porozmawiaj o tym z mamy lekarką, zwóc uwagę jak mama się zachowuje i zapytaj czy w tym okresie zmian okołoklimakteryjnych jest możłiwośc jakiejs korzystnej zmiany leków.

Na marginesie tzw. "wielkie" miłości kobiet w okresie tej ostatniej burzy hormonalnej nie są wcale takie rzadkie Zazwyczaj jednak dosy szybko się końcżą
szczególnie jak z młodym ukochanym kobieta usiłuje się związac lub nawet tylko spotykac "na codzień" , najcześciej staje się to zbyt uciązliwe dla młodzieńca albo po prostu kobiecie 'przechodzi" wraz z uspokojeniem się hormonów. To są zazwyczaj zauroczenia podobne do tych , ktore przezywaja młodsze nastolatki. To trochę jak choroba.

Dobrze gdyby mozna odciąc mame od pieniędzy ojca i zero prezentów. najlepszy będzie dystans.

Nie oceniaj matki, nie potępiaj ale tez jej nie wspieraj i ani nie tłumacz. Twoja postawa powinna w kwestii jej prywatnego zycia pozostac zdystansowana.
Pogłebianie konfliktu nic dobrego nie przyniesie , szczególnie jezeli mimo tych sytuacji ojciec gotów jest kontynuowac ten związek.
Nie oszukuj ojca, raczej spróbuj przekonac ,że po prostu trzeba te zaburzenia w zachowaniu matki spokojnie przeczekac i na pewno wszystko się jeszcze poukłada. Jemu taka świadomosc jest potrzebna, a oczekiwane przez ojca rozwiązanie bardzo prawdopodobne. tym bardziej ,że wygląda na to ,że gotowy jest jej przebaczyc.
Nie powinien nawet walczyz o nią, bo walka z osobą z zaburzoną lekami lub hormonami osobowością jest bez sensu, ona tego nie docenia a nawet może się poczuc usprawiedliwiona.

Postaraj się dalej ojca wspierac, przekonaj ,że jego zdrowie jest nawazniejsze, zmobilizuj rodzeństwo do odwiedzania ojca i wspierania go w chorobie, oni tez powinni ojcu pomóc uwierzy w to ,że przeczekanie jest tutaj najlepszym rozwiązaniem problemu z mamą.
Oczywiście nie ma 100% gwarancji ,że ułozy się z czasem tak jakbyście z tata oczekiwali ale szanse są duże. Nadto po wyleczeniu ( czego zyczę ) ojcu łatwiej będzie podejmowac racjonalne decyzje czy pogodzi się nawet z trudną rzeczywistością.

Życzę Ci dużo siły .

---------- Dopisano o 15:59 ---------- Poprzedni post napisano o 15:47 ----------

Napisane przez Corvette

Dokładnie.
A tak w nawiasie mówiąc...można spekulować że ojciec trzyma się tej "okropnej żony" bo sam ma coś na sumieniu? Nikt nie wie jak wyglądało ich małżeństwo gdy dzieci były małe i dorastały. Rodzice często udawają przed dziećmi że wszystko jest O.K.
W sprawie prezentów...nikt nie pomyślał że może one się jej należą? W końcu oddała facetowi część życia. Prowadziła dom, urodziła dzieci i podejrzewam że dbała o nie, i napewno nie było jej lekko.
My znamy historię ze strony napisanej przez "dziecko".

Równie dobrze , można napisa ,że nie wiadomo czy ona nie ma jeszcze czegoś na sumieniu a on jej również poświęcił częśc zycia, pracując na dostatnie życie jej i dzieci.
Nie mamy prawa do oceny zycia jej rodziców, i nie o to w wątku chodzi,
tylko o to jak najlepiej się zachowac w aktualnej sytuacji , jak pomóc ojcu w tej trudnej chwili i ewentualnie uratowac tą rodzinę.

[Wampierz]

Napisane przez dominikmeller25

wystarczy zakręcić kurek i od razu miłość do ojca wróci, nawet będzie bardziej kochała niż przed romansem, ale najważniejsze aby odciąć ją od pieniędzy, prezentów i musi wylecieć za drzwi.
pomieszka tydzień z kochasiem i mamusią jego i od razu jej cała wielka miłość przejdzie.
więc autorko gdy ojciec pyta się co robi matka, nie okłamuj go tylko mów prawdę, im szybciej ojciec zrobi porządek z nią, tym szybciej dojdzie do siebie, tym szybciej sama będziesz miała spokój i co najważniejsze szybciej ojciec zacznie walczyć z chorobą na serio bo póki co w głowie pewnie ma na pierwszym miejscu walkę o żonę a nie walkę z chorobą.

Gratuluję podejścia do ludzi. Chyba minęłaś się powołaniem - powinnaś być komendantem obozu karnego.

[kalincia]

A ja się z nią zgadzam. Może wreszcie ten ojciec zrozumie, że to on musi podjąć decyzję. A nie zwalać problem na córkę. Do niego należy danie ultimatum i w tej sytuacji powinien to zrobić. No chyba, że chce nadal utrzymywać żonę, będącą kochanką innego. I pogodzi się z tym. Inaczej - musi coś zrobić.

[TmargoT]

Napisane przez ROZ-ter-KA

no nie powinno ale ma , szczególnie jak to dziecko z rodzicami mieszka i kiedy na to dziecko zrzuca się obowiązki wobez chorego partnera
autorce wątku chodzi głównie o wpływ tej sytuacji na ojca , ktory walczy z chorobą nowotworową
nikt nie ma prawa do szczęscia kosztem osób , którym winny jest wsparcie i opiekę , a walczący ze smiertelna chorobą współmałzonek ma do tego wsparcia prawo , są sytuacje kiedy swoje szczęście trzeba poświęcic lub odsunąc w czasie z powodów ważniejszych jakim jest np. zycie innego człowieka
i nie chodzi o zmuszanie kogos do miłości tylko o zwykła ludzką uczciwośc, przyzwoitos i wrazliwośc

głównym problemem autorki wątku nie jest pytanie czy matka ją kocha - czytaj ze zrozumieniem - z tego , co pisze , wynika raczej ,że to ojciec i jego cierpienie są jednak głównym ptoblemem , a problemami swojego małżeństwa obciązyli ja oboje, nie pytając o zdanie

czegos głupszego i bardziej żałosnego dawno nie czytałam .

rzeczywiście najlepszy moment do dawania komuś lekcji zycia , ciekawe , że nie przestała byc hipokrytką jak ten człowiek był , w pełni sił , sprawny , świetnie zarabiający

bardzo wielki powód do dumy ,że kobieta przestała byc hipokrytką i poszła szukac własnego szczęścia w chwili choroby zagrażającej życiu jej męża , weź się kobieto zastanów, co Ty za brednie piszesz



i to jest najrozsądniejsza rada , jaką dostrzegłam na tym watku.

Anellyn Twoja mama od lat ma problemy psychiczne lub emocjonalne, z tego co piszesz , ma powtarzane leki psychotropowe bez dodatkowego diagnozowania - to bardzo źle, bo mama jest w trudnym okresie przedklimakteryjnym , gdzie w organiźmie dochodzi do dużych zmian hormonalnych - trochę podobnie jak w okresie dojrzewania - nektóre leki psychotropowe wpływaja na układ endokrynny (hormonalny) a zaburzenia hormonalne mogą mie wpływ na poziom neuroprzekaźników , więc to może sie w jakis niekorzystny sposób kumulowac i zaburza realny odbiór rzeczywistości przez mamę.
Jezeli masz możliwośc porozmawiaj o tym z mamy lekarką, zwóc uwagę jak mama się zachowuje i zapytaj czy w tym okresie zmian okołoklimakteryjnych jest możłiwośc jakiejs korzystnej zmiany leków.

Na marginesie tzw. "wielkie" miłości kobiet w okresie tej ostatniej burzy hormonalnej nie są wcale takie rzadkie Zazwyczaj jednak dosy szybko się końcżą
szczególnie jak z młodym ukochanym kobieta usiłuje się związac lub nawet tylko spotykac "na codzień" , najcześciej staje się to zbyt uciązliwe dla młodzieńca albo po prostu kobiecie 'przechodzi" wraz z uspokojeniem się hormonów. To są zazwyczaj zauroczenia podobne do tych , ktore przezywaja młodsze nastolatki. To trochę jak choroba.

Dobrze gdyby mozna odciąc mame od pieniędzy ojca i zero prezentów. najlepszy będzie dystans.

Nie oceniaj matki, nie potępiaj ale tez jej nie wspieraj i ani nie tłumacz. Twoja postawa powinna w kwestii jej prywatnego zycia pozostac zdystansowana.
Pogłebianie konfliktu nic dobrego nie przyniesie , szczególnie jezeli mimo tych sytuacji ojciec gotów jest kontynuowac ten związek.
Nie oszukuj ojca, raczej spróbuj przekonac ,że po prostu trzeba te zaburzenia w zachowaniu matki spokojnie przeczekac i na pewno wszystko się jeszcze poukłada. Jemu taka świadomosc jest potrzebna, a oczekiwane przez ojca rozwiązanie bardzo prawdopodobne. tym bardziej ,że wygląda na to ,że gotowy jest jej przebaczyc.
Nie powinien nawet walczyz o nią, bo walka z osobą z zaburzoną lekami lub hormonami osobowością jest bez sensu, ona tego nie docenia a nawet może się poczuc usprawiedliwiona.

Postaraj się dalej ojca wspierac, przekonaj ,że jego zdrowie jest nawazniejsze, zmobilizuj rodzeństwo do odwiedzania ojca i wspierania go w chorobie, oni tez powinni ojcu pomóc uwierzy w to ,że przeczekanie jest tutaj najlepszym rozwiązaniem problemu z mamą.
Oczywiście nie ma 100% gwarancji ,że ułozy się z czasem tak jakbyście z tata oczekiwali ale szanse są duże. Nadto po wyleczeniu ( czego zyczę ) ojcu łatwiej będzie podejmowac racjonalne decyzje czy pogodzi się nawet z trudną rzeczywistością.

Życzę Ci dużo siły .

---------- Dopisano o 15:59 ---------- Poprzedni post napisano o 15:47 ----------



Równie dobrze , można napisa ,że nie wiadomo czy ona nie ma jeszcze czegoś na sumieniu a on jej również poświęcił częśc zycia, pracując na dostatnie życie jej i dzieci.
Nie mamy prawa do oceny zycia jej rodziców, i nie o to w wątku chodzi,
tylko o to jak najlepiej się zachowac w aktualnej sytuacji , jak pomóc ojcu w tej trudnej chwili i ewentualnie uratowac tą rodzinę.

warto abys siadla i przeczytała wszystkie posty autorki zamiast pluć hipokryzją na prawo i lewo.
obrzucasz błotem matkę autoki zapominając,o ojcu,który był alkoholikiem,a z tego faktu nie wynika niczego dobrego.
żyjąc z pijakiem w domu pełnym awantur ciężko jest zmusić się do miłosierdzia i opieki nad chorym małżonkiem.
pewnie niejedna miałaby dośc takiego życia,jednak z kanapy łatwo jest dawać mądrości życiowe w stylu ciotki psycholożki