Życie bez miłości :(

[la'Mbria]

cześć dziewczynki,
oj muszę sie wypłakać u Was, bo już nie wytrzymuję...2 miesiące byłam twarda, a teraz się poryczałam jak bóbr i nawet nie wiem dokładnie z jakiego powodu...ale od początku- w sierpniu rozstałam sie z TŻ-em po 7 latach związku, wydawalo mi się że oboje tego chcemy, ze sie wypaliło i już. Spotykamy się jako koledzy, chodzimy na piwo, kawę, do kina itp. Owszem zdarzyło się też, że ex nocował u mnie, ale oboje stwierdziliśmy, że było to nam potrzebne i nie mamy wyrzutów sumienia, w każdym razie- ja na pewno nie miałam....wczoraj byliśmy w kinie..no i ex był jakiś taki odpychający.
Tzn. jak ma humor to gadamy, śmiejemy się, jest na luzie, czasem dajemy sobie buziaki w policzki, opowiadamy sobie jak to nam dobrze w singielstwie...ale jak nie ma humoru- prawie nie gadamy, odpowiada półsłówkami, nie ma tej bliskości, tego wygłupiania się. Nauczyłam się, żeby już nie pytać o co chodzi- wtedy sam powie, ale ostatnio nie mówi, tylko dziwnie się zachowuje tzn. raz jest przemiły (ktoś patrzący z boku powiedziałby o nas, ze wyglądamy jak zakochana para), a gdy jest przemiły zachowuje się tak jakby tęsknił i chciał żebyśmy do siebie wrócili... innym razem, ale niby bez powodu- zachowuje się tak jakbyśmy się właśnie pokłócili. Wczoraj był dzień "pokłócenia" tzn. przez telefon wydawał sie normalny, ale jak sie spotkaliśmy- tak jakby strzelał focha. Przykład- po kinie poprosiłam żeby podjechał do sklepu nocnego (po drodze do domu), żebym mogła sobie coś na śniadanie kupić, bo nic nie mam w lodówce, a on do mnie z textem "trzeba było sobie wcześniej zakupy zrobić, ja nie mam ochoty jechać do nocnego, mogę cię do domu podrzucić" powiedziane takim tonem, jakbym mu rodzine skrzywdziła...
Innym razem- poprosiłam, żeby kupił mi wodę mineralną jak będzie samochodem w jakimś większym sklepie (2-3 zgrzewki na zapas)- dostałam następnego dnia info, ze jedzie na zakupy, wiec może się z nim zabiorę, bo może potrzeba mi coś jeszcze... czasem jak go poproszę pomaga mi w moim mieszkaniu w takich "męskich"czynnościach jak przywieszenie pólek, pomaga zrobić większe zakupy itp, a czasem jest taki niemiły, że mam ochotę zapaść się pod ziemię, bo go o coś poprosiłam.
Nie wiem dlaczego...ze skrajności w skrajność!
Sorki że tu piszę, ale musiałam się wygadać, a dotyczy to bezpośrednio mojego poczucia życiowej samotności
A wracając do mojego dzisiejszego poryczenia się- obudziłam się i się popłakałam!!!
Jeszcze nie wiem dlaczego, z jakiego powodu...po prostu usiadłam i płakałam! Chyba z jego powodu...bo okazuje się, ze jednak mi go brak! A jemu mnie- tak jak by wcale...choć sama nie wiem
Czuję się taka cholernie samotna bez niego, wiem, ze jakbym z nim była, to pewnie za jakiś czas znów myślałabym o rozstaniu, ale nie zmienia to faku, ze dziś czuję się jak porzucony przy drodze pies (choć sama sobie to zrobiłam)....właściwie nie wiem czego od was oczekuję, po prostu musiałam komuś się wygadać, a przed znajomymi zawsze gram twardą babę, wiec został tylko wizaż

[luna88]

Czy może być coś gorszego od ciotek-dobrych rad i ich wielce życzliwych komentarzy? Jasne, swatanie Ostatnio mnie próbowały zeswatać na rodzinnej uroczystości, to jest okropne!!
A pozatym to u mnie jak zwykle NIC sienie dzieje

[cyanide sun]

Napisane przez luna88

Czy może być coś gorszego od ciotek-dobrych rad i ich wielce życzliwych komentarzy? Jasne, swatanie Ostatnio mnie próbowały zeswatać na rodzinnej uroczystości, to jest okropne!!
A pozatym to u mnie jak zwykle NIC sienie dzieje

u mnie tez jakos tak ucichlo ostatnio

widze nowe osoby w watku, ale za to "stare" gdzies uciekły...

[kasia_no87]

Napisane przez cyanide sun

u mnie tez jakos tak ucichlo ostatnio

widze nowe osoby w watku, ale za to "stare" gdzies uciekły...

J a jestem, caly czas was podczytuje ale cos pisac mi sie nie chce
U mnie tez dalej cicho, ciemno i pusto

[Ewa1711]

Witam!
Właśnie przeglądałam ten wątek i postanowiłam, że podzielę się z Wami moją historią, bo komuś muszę się wygadać, za długo udawałam dzielną dziewczynę, która najlepiej radzi sobie jako singielka... może i sobie radzę, ale nie jest mi z tym dobrze, mam często takie smutne chwile w których po prostu mam ochotę poryczeć się w nibogłosy...
Mam prawie 22 lata i nie miałam jeszcze swojego TŻ, ale to nie znaczy, że moje serducho nie biło mocnej na widok drugiej osoby... biło i to bardzo mocno przez wiele lat, ale ów chłopak wogóle nie zwrócił na mnie uwagi... Było tak jak w piosence "znaliśmy się tylko z widzenia", a jednak na jego widok serce szybciej mi biło(bije? sama już nie wiem ) Jestem osobą ostrożną i nieśmiałą w nawiązywaniu kontaktów z innymi, a tym bardziej z chłopakami... nie miałam odwagi podejść do niego i wykonać tego pierwszego ruchu w celu bliższego poznania... może to był błąd, ale nie potrafię... czasem tracę już nadzieję, że kiedyś mój singlowski stan się zmnieni, patrząc na szczęśliwe pary w moim otoczeniu...
Czytałam że był tu poruszany wątek randek online, jakoś nie jestem przekonana do zawiązywania znajomości w ten sposób.
"Aby znaleźć miłość, nie pukaj do każdych drzwi. Gdy przyjdzie twoja godzina, sama wejdzie do twego domu, w twe życie, do twego serca." staram się mocno wierzyć w te słowa, ale czasami jest bardzo ciężko tak wciąż czekać....

[cyanide sun]

Napisane przez kasia_no87

J a jestem, caly czas was podczytuje ale cos pisac mi sie nie chce
U mnie tez dalej cicho, ciemno i pusto

Napisane przez Ewa1711

Witam!
Właśnie przeglądałam ten wątek i postanowiłam, że podzielę się z Wami moją historią, bo komuś muszę się wygadać, za długo udawałam dzielną dziewczynę, która najlepiej radzi sobie jako singielka... może i sobie radzę, ale nie jest mi z tym dobrze, mam często takie smutne chwile w których po prostu mam ochotę poryczeć się w nibogłosy...
Mam prawie 22 lata i nie miałam jeszcze swojego TŻ, ale to nie znaczy, że moje serducho nie biło mocnej na widok drugiej osoby... biło i to bardzo mocno przez wiele lat, ale ów chłopak wogóle nie zwrócił na mnie uwagi... Było tak jak w piosence "znaliśmy się tylko z widzenia", a jednak na jego widok serce szybciej mi biło(bije? sama już nie wiem ) Jestem osobą ostrożną i nieśmiałą w nawiązywaniu kontaktów z innymi, a tym bardziej z chłopakami... nie miałam odwagi podejść do niego i wykonać tego pierwszego ruchu w celu bliższego poznania... może to był błąd, ale nie potrafię... czasem tracę już nadzieję, że kiedyś mój singlowski stan się zmnieni, patrząc na szczęśliwe pary w moim otoczeniu...
Czytałam że był tu poruszany wątek randek online, jakoś nie jestem przekonana do zawiązywania znajomości w ten sposób.
"Aby znaleźć miłość, nie pukaj do każdych drzwi. Gdy przyjdzie twoja godzina, sama wejdzie do twego domu, w twe życie, do twego serca." staram się mocno wierzyć w te słowa, ale czasami jest bardzo ciężko tak wciąż czekać....

Kasia nie ma sie co przejmowac , zmien minke na

Ewa witaj. tez mam 22 i sytuacje jak ty. nie pozostaje nam nic innego jak sie przyzwyczaic i czekac moze to nie jest jakas cudowna wizjia ale nic nie poradzimy na to rowniez nie uznaje randek i znajomosci przez neta. glowa do gory.

[Trischel]

Napisane przez Ewa1711

"Aby znaleźć miłość, nie pukaj do każdych drzwi. Gdy przyjdzie twoja godzina, sama wejdzie do twego domu, w twe życie, do twego serca." staram się mocno wierzyć w te słowa, ale czasami jest bardzo ciężko tak wciąż czekać....

No niby tak, alemoim zdaniem miłości trzeba troszke pomóc, choć sama nie wiem...
Pisałam pare postów wyżej, że wysłałam chłopakowi wiadomość prywatną z uśmiechem na nk i okazało się, że mu się spodobalam już w clubie i narazie sobie piszemy, zobaczymy co z tego będzie. Narazie staram się nie wkręcać i nie zapeszać.
I jeszcze jedno błąd, który popełniałam od zawsze i uzmysłowił mi to dopiero chłopak mojej przyjaciółki. NIE SZUKAJMY IDEAŁU, BO TAKI ZWYCZAJNIE NIE ISTNIEJE !" Mi w każdym chłopaku, któremu się spodobałam coś nie pasowało. Drobiazgi, ale jednak. I takim sposobem zauroczyłam się w największym draniu, jakiego znam... Dlatego teraz, co do tego chłopaka z clubu staram się być bardziej obiektywna. No, ale zobaczymy... Może przeznaczone jest mi życie starej panny ?
Pozdrawiam dziewczynki i trzymam kciuki

[Zosia#23#]

Napisane przez la'Mbria

cześć dziewczynki,
oj muszę sie wypłakać u Was, bo już nie wytrzymuję...2 miesiące byłam twarda, a teraz się poryczałam jak bóbr i nawet nie wiem dokładnie z jakiego powodu...ale od początku- w sierpniu rozstałam sie z TŻ-em po 7 latach związku, wydawalo mi się że oboje tego chcemy, ze sie wypaliło i już. Spotykamy się jako koledzy, chodzimy na piwo, kawę, do kina itp. Owszem zdarzyło się też, że ex nocował u mnie, ale oboje stwierdziliśmy, że było to nam potrzebne i nie mamy wyrzutów sumienia, w każdym razie- ja na pewno nie miałam....wczoraj byliśmy w kinie..no i ex był jakiś taki odpychający.
Tzn. jak ma humor to gadamy, śmiejemy się, jest na luzie, czasem dajemy sobie buziaki w policzki, opowiadamy sobie jak to nam dobrze w singielstwie...ale jak nie ma humoru- prawie nie gadamy, odpowiada półsłówkami, nie ma tej bliskości, tego wygłupiania się. Nauczyłam się, żeby już nie pytać o co chodzi- wtedy sam powie, ale ostatnio nie mówi, tylko dziwnie się zachowuje tzn. raz jest przemiły (ktoś patrzący z boku powiedziałby o nas, ze wyglądamy jak zakochana para), a gdy jest przemiły zachowuje się tak jakby tęsknił i chciał żebyśmy do siebie wrócili... innym razem, ale niby bez powodu- zachowuje się tak jakbyśmy się właśnie pokłócili. Wczoraj był dzień "pokłócenia" tzn. przez telefon wydawał sie normalny, ale jak sie spotkaliśmy- tak jakby strzelał focha. Przykład- po kinie poprosiłam żeby podjechał do sklepu nocnego (po drodze do domu), żebym mogła sobie coś na śniadanie kupić, bo nic nie mam w lodówce, a on do mnie z textem "trzeba było sobie wcześniej zakupy zrobić, ja nie mam ochoty jechać do nocnego, mogę cię do domu podrzucić" powiedziane takim tonem, jakbym mu rodzine skrzywdziła...
Innym razem- poprosiłam, żeby kupił mi wodę mineralną jak będzie samochodem w jakimś większym sklepie (2-3 zgrzewki na zapas)- dostałam następnego dnia info, ze jedzie na zakupy, wiec może się z nim zabiorę, bo może potrzeba mi coś jeszcze... czasem jak go poproszę pomaga mi w moim mieszkaniu w takich "męskich"czynnościach jak przywieszenie pólek, pomaga zrobić większe zakupy itp, a czasem jest taki niemiły, że mam ochotę zapaść się pod ziemię, bo go o coś poprosiłam.
Nie wiem dlaczego...ze skrajności w skrajność!
Sorki że tu piszę, ale musiałam się wygadać, a dotyczy to bezpośrednio mojego poczucia życiowej samotności
A wracając do mojego dzisiejszego poryczenia się- obudziłam się i się popłakałam!!!
Jeszcze nie wiem dlaczego, z jakiego powodu...po prostu usiadłam i płakałam! Chyba z jego powodu...bo okazuje się, ze jednak mi go brak! A jemu mnie- tak jak by wcale...choć sama nie wiem
Czuję się taka cholernie samotna bez niego, wiem, ze jakbym z nim była, to pewnie za jakiś czas znów myślałabym o rozstaniu, ale nie zmienia to faku, ze dziś czuję się jak porzucony przy drodze pies (choć sama sobie to zrobiłam)....właściwie nie wiem czego od was oczekuję, po prostu musiałam komuś się wygadać, a przed znajomymi zawsze gram twardą babę, wiec został tylko wizaż

Myślę La' Mbria, że przez to że macie taki bliski kontakt, jest jeszcze trudniej.Tak naprawdę nie można być TROCHĘ w związku, TROCHĘ w koleżeństwie.
Potrzeba sporo czasu, żeby po tak długim związku mieć do tego jako taki dystans.Jemu na pewno też jest ciężko w tej nowej sytuacji się odnaleźć, tylko jak to facet nie chce tego pokazać, albo raczej zgrywa zimnego drania.Może potrzeba Wam tylko długiego rozstania od siebie by tak naprawdę przekonać się, że wciąż coś Was łączy.....i że nie do końca wszystko się wypaliło.
Pozdrawiam cieplutko jutro będzie lepiej.

[Ewa1711]

Napisane przez Trischel

No niby tak, alemoim zdaniem miłości trzeba troszke pomóc, choć sama nie wiem...
Pisałam pare postów wyżej, że wysłałam chłopakowi wiadomość prywatną z uśmiechem na nk i okazało się, że mu się spodobalam już w clubie i narazie sobie piszemy, zobaczymy co z tego będzie. Narazie staram się nie wkręcać i nie zapeszać.
I jeszcze jedno błąd, który popełniałam od zawsze i uzmysłowił mi to dopiero chłopak mojej przyjaciółki. NIE SZUKAJMY IDEAŁU, BO TAKI ZWYCZAJNIE NIE ISTNIEJE !" Mi w każdym chłopaku, któremu się spodobałam coś nie pasowało. Drobiazgi, ale jednak. I takim sposobem zauroczyłam się w największym draniu, jakiego znam... Dlatego teraz, co do tego chłopaka z clubu staram się być bardziej obiektywna. No, ale zobaczymy... Może przeznaczone jest mi życie starej panny ?
Pozdrawiam dziewczynki i trzymam kciuki

masz rację też tak mam że wyobrażam sobie "księcia z bajki", a jak ktoś się zainteresował mną to widziałam tylko cechy, które odrazu mi jakoś nie pasowały... wiem, że musze to zmienić i to jak najszybciej! pracuję nad tym intensywnie
trzymam za ciebie kciuki!

[luna88]

Napisane przez cyanide sun

u mnie tez jakos tak ucichlo ostatnio

widze nowe osoby w watku, ale za to "stare" gdzies uciekły...

Niom, sporo tutaj nowych duszyczek które serdecznie witamy
Rzadko sie udzielam bo ostatnio nie miałam dostepu do neta. No i pisanie w kółko że nic się nie dzieje jest nieciekawe :P
Marzy mi sie jakaś wielka impreza, głośna muzyka żeby sie wyszaleć i zapomnieć choc na trochę o dręczącym nas wszystkie problemie-to taka moja dygresja

[Maddelaina]

Ja myśle ,że jak sie pozna tą właściwą osobą , to wizerunek naszego dotychczasowego 'księcia z bajki' zniknie , i naszym księciem będzie właśnie TA osoba .

Ja właśnie tak miałam ...

[Mizuki]

A oto prognoza życia towarzyskiego stworzenia ukrywajacego sie pod pseudonimem Mizuki...
Jak narazie nie spodziewamy się żadnych wyżów ani niżów, brak miłosnych zawirowań. Na horyzoncie prawdopodobnie nie pojawią się żadne obiekty powodujące burzę hormonów, zawrócenie w głowie czy wichry namiętności. Jest szaro i nudno. Pochmurno w sferze Mizuki-jej przyjaciółki. No i to by było na tyle z aktualności

Mialam iść jutro na imprezę z siostrą ale qrde jakis wirus mnie zmógł i nie dam rady a tak chcialam sie pobawić trochę, wyskakać, popatrzec na ciacha a ogólnie to studia sie zaczeły i niestety nauki mam wiecej niz na 2 roku i psuja mi sie kontakty z dwiema najblizszymi mi osobami-i nie wiem czemu. Zawsze trzymalysmy sie we 3 a teraz zmienily sie grupy i one we dwie są i jakos sie ode mnie oddalają...
samotność rozumiana jako brak TŻ to jedno, ale jeśli stracę te moje pokrewne dusze to nie dam rady będe samiutka, przeraża mnie to.

a jeszcze co do imprez... to ja bardzo lubie potańczyć, poszaleć. ale wkurza mnie jedna rzecz we mnie. Sa imprezy gdzie posucha jest-zero facetów kolo mnie i sie czuje taka-bleee a sa takie ze zakreci sie kilku, nawet fajnych-ale wtedy ja trace cala swobodę, i nawet jesli kolezanka mowi mi ze jakis gosc konkretnie robi podchody w moja strone to ja nie wiem jak sie zachowac niesmiala sie robie. czemu ja nie mogę tak jak moje znajome-usmiechnąć sie, poczarować trochę, pouwodzić itp ehhh

[fossa]

Doszlam do wniosku ze na pewne sprawy jest ustalony czas.
Jesli czas minie i nic sie zdarzy to juz tak zostanie.
doskonale sie sprawdza to w przypadku moich znajomych.
kiedys myslalam ze ja i pewne moje kolezanki zostaniemy razem starymi pannami - wiadomo razem razniej.
jedna z nich ponad 180cm z trudem pojmuje w jaki sposob ona teraz juz jest mezatka skoro jej zycie towarzystkie bylo mocno ubogie...
i inne przypadki
Zostanawiam sie w jaki sposob ja jestem od nich gorsza albo one ode mnie lepsze ? co schrzanilam ? konia z rzedem temu kto mi odpowie na to pytanie - co ze mna nie tak ...

Mam tez naprawde fajna do tego atraktyjna kumpele, jakbym byla facetem pewnie bylaby w moim typie. chociaz ma powodzenie jest sama - doprawdy mnie to zostanawia

Ja to jestem poza jakakolwiek kategoria - mna sie nigdy nikt nie interesuje, na mnie nikt nigdy nie czeka ...

[mandragona]

Napisane przez fossa

Doszlam do wniosku ze na pewne sprawy jest ustalony czas.
Jesli czas minie i nic sie zdarzy to juz tak zostanie.
doskonale sie sprawdza to w przypadku moich znajomych.
kiedys myslalam ze ja i pewne moje kolezanki zostaniemy razem starymi pannami - wiadomo razem razniej.
jedna z nich ponad 180cm z trudem pojmuje w jaki sposob ona teraz juz jest mezatka skoro jej zycie towarzystkie bylo mocno ubogie...
i inne przypadki
Zostanawiam sie w jaki sposob ja jestem od nich gorsza albo one ode mnie lepsze ? co schrzanilam ? konia z rzedem temu kto mi odpowie na to pytanie - co ze mna nie tak ...

Mam tez naprawde fajna do tego atraktyjna kumpele, jakbym byla facetem pewnie bylaby w moim typie. chociaz ma powodzenie jest sama - doprawdy mnie to zostanawia

Ja to jestem poza jakakolwiek kategoria - mna sie nigdy nikt nie interesuje, na mnie nikt nigdy nie czeka ...

Kochana nie załamuj się Będzie dobrze musimy wierzyć że spotkamy miłość swojego życia nie można na tle faceta popadać w depresję lub psuć sobie humoru.Najważniejsze jest zdrowie

[tasiemiec]

Kochane , naprawdę czuję to, co wy...większość moich koleżanek ma swoich chłopaków, powoli zaczynają się śluby...za miesiąc skończę 22 lata Nie wiem czemu, ale tak mi teraz doskwiera moja samotność...może dlatego, że przychodzę z pracy i przeraża mnie wizja samotnych zimowych wieczorów, pytania znajomych o Sylwestra itd...Już się nawet nikt nie pyta, czy kogoś mam. Kurcze...mam naprawdę niemałe powodzenie, ale żaden z moich kolegów mi się nie podoba, nie umiem się przełamać. Pociągają mnie tylko ci, których nie mogę mieć - albo zajęci, albo tacy, którzy są daleko, albo jacyś nieznajomi na ulicy...Wiem, że umiem kochać, byłam 3 razy zakochana w życiu, ale zawsze wychodziło tak, że byłam albo lekceważona, albo porzucona,albo wyśmiana...Ciągle się zakochiwałam w tych nieodpowiednich
A teraz nie czuję nic, po prostu przerandkowałam całe wakacje, do jednego z tych chłopaków nawet pojechałam kilkaset kilometrów z myślą, że to może być to. Jeszcze głupia poszłam do wróżki i powiedziała mi, że niedługo kogoś poznam - narobiłam sobie głupich nadziei, mimo że wszystko inne się sprawdziło, ja nadal jestem sama I jeszcze w dodatku mi smutno, bo strasznie się nakręciłam jak głupia - może latego jest mi bardziej przykro niż kiedykolwiek

Zmieniłam pracę, miejsce zamieszkania, poznałam masę ludzi...i nic...
Zaczynam być zła na siebie, że nie potrafię się zakochać w kimś, kto mógłby we mnie...W dodatku jeszcze męczy mnie to, że nigdy z nikim nie spałam i boję się, że znowu trafię na kogoś, kto będzie się z tego śmiał...

Nie potrafię się pogodzić z tym, że mogłabym żyć do końca życia jako osoba samotna, chciałabym mieć kiedyś rodzinę...i wreszcie się tak szaleńczo zakochać z wzajemnością Czekam i czekam, zakochanie było, ale zawsze bez tej wzajemności.
Nie jestem osobą zamkniętą, nie siedzę w domu,lubię ludzi, jestem wesoła i uśmiechnięta...ale to, co się ostatnio ze mną dzieje to jakaś paranoja Może nawet tego po mnie nie widać, ale czuję się jak ostatnia życiowa pokraka...

Co mi po urodzie, skoro nie udało mi się do tej pory podzielić z kimś moim życiem?

Wszystkich sobie może wyobrazić w związku, dla siebie straciłam nadzieję

W ogóle jeszcze czasem , jak mi ludzie opowiadają o znajomych w związkach, i słyszę jak sie zachowują niektóre dziewczyny ( zdradzanie, robienie ze swojego chłopaka pantofla, niekończące się kłótnie, zrzędzenie itd.), to zastanawiam się, dlaczego tacy fajni mężczyźni są z nimi...Tyle na ten temat.

[luna88]

Napisane przez Mizuki

a jeszcze co do imprez... to ja bardzo lubie potańczyć, poszaleć. ale wkurza mnie jedna rzecz we mnie. Sa imprezy gdzie posucha jest-zero facetów kolo mnie i sie czuje taka-bleee a sa takie ze zakreci sie kilku, nawet fajnych-ale wtedy ja trace cala swobodę, i nawet jesli kolezanka mowi mi ze jakis gosc konkretnie robi podchody w moja strone to ja nie wiem jak sie zachowac niesmiala sie robie. czemu ja nie mogę tak jak moje znajome-usmiechnąć sie, poczarować trochę, pouwodzić itp ehhh

Jakbyś opisała mnie! Mam dokładnie to samo.
Tak to marze o cudownym chlopaku i wściekam się ze takiego nie ma a jak już jakis sie pojawi to sie boję i trace pewnosc siebie i nie umiem sie zachować. Boję się uśmiechnąć czy cos w tym stylu, żeby nie pomyślał sobie że sie narzucam. chore to jest :/ I nie wiem o czym gadać z chlopakiem..totalna porażka. Pewnie wszyscy uważają mnie za nudziarę...

fossa, Twoje zdanie do mnie też pasuje Ja to jestem poza jakakolwiek kategoria - mna sie nigdy nikt nie interesuje, na mnie nikt nigdy nie czeka Lepiej bym tego nie ujęła.

[Trischel]

A ja myślałam, że już będzie dobrze. Pisałam z nim, napisał, że mu sie podobam jakiś taki niewinny flirt się nawiązał między nami i nagle od 3 dni milczy. Nie wiem zupelnie o co chodzi... To jest właśnie moje szczęście. Wszystkie przyjaciółki zakochane, trzy już są od lat w stałym związku a ja nadal sama

[Ewa1711]

Napisane przez tasiemiec

Kochane , naprawdę czuję to, co wy...większość moich koleżanek ma swoich chłopaków, powoli zaczynają się śluby...za miesiąc skończę 22 lata Nie wiem czemu, ale tak mi teraz doskwiera moja samotność...może dlatego, że przychodzę z pracy i przeraża mnie wizja samotnych zimowych wieczorów, pytania znajomych o Sylwestra itd...Już się nawet nikt nie pyta, czy kogoś mam. Kurcze...mam naprawdę niemałe powodzenie, ale żaden z moich kolegów mi się nie podoba, nie umiem się przełamać. Pociągają mnie tylko ci, których nie mogę mieć - albo zajęci, albo tacy, którzy są daleko, albo jacyś nieznajomi na ulicy...Wiem, że umiem kochać, byłam 3 razy zakochana w życiu, ale zawsze wychodziło tak, że byłam albo lekceważona, albo porzucona,albo wyśmiana...Ciągle się zakochiwałam w tych nieodpowiednich
A teraz nie czuję nic, po prostu przerandkowałam całe wakacje, do jednego z tych chłopaków nawet pojechałam kilkaset kilometrów z myślą, że to może być to. Jeszcze głupia poszłam do wróżki i powiedziała mi, że niedługo kogoś poznam - narobiłam sobie głupich nadziei, mimo że wszystko inne się sprawdziło, ja nadal jestem sama I jeszcze w dodatku mi smutno, bo strasznie się nakręciłam jak głupia - może latego jest mi bardziej przykro niż kiedykolwiek

Zmieniłam pracę, miejsce zamieszkania, poznałam masę ludzi...i nic...
Zaczynam być zła na siebie, że nie potrafię się zakochać w kimś, kto mógłby we mnie...W dodatku jeszcze męczy mnie to, że nigdy z nikim nie spałam i boję się, że znowu trafię na kogoś, kto będzie się z tego śmiał...

Nie potrafię się pogodzić z tym, że mogłabym żyć do końca życia jako osoba samotna, chciałabym mieć kiedyś rodzinę...i wreszcie się tak szaleńczo zakochać z wzajemnością Czekam i czekam, zakochanie było, ale zawsze bez tej wzajemności.
Nie jestem osobą zamkniętą, nie siedzę w domu,lubię ludzi, jestem wesoła i uśmiechnięta...ale to, co się ostatnio ze mną dzieje to jakaś paranoja Może nawet tego po mnie nie widać, ale czuję się jak ostatnia życiowa pokraka...

Co mi po urodzie, skoro nie udało mi się do tej pory podzielić z kimś moim życiem?

Wszystkich sobie może wyobrazić w związku, dla siebie straciłam nadzieję

W ogóle jeszcze czasem , jak mi ludzie opowiadają o znajomych w związkach, i słyszę jak sie zachowują niektóre dziewczyny ( zdradzanie, robienie ze swojego chłopaka pantofla, niekończące się kłótnie, zrzędzenie itd.), to zastanawiam się, dlaczego tacy fajni mężczyźni są z nimi...Tyle na ten temat.

o jak bym czytała własne słowa... ja też w listopadzie skończę 22 lata, 22 lata samotności... jak o tym pomyslę to płakać mi się chcę ;( podobnie jak ty, wiem co to jest miłość i że jestem zdolna do tego uczucia i to mogę dodać bardzo trwałego... pierwszy raz zakochałam się oczywiście bezwzajemności jak miałam trochę ponad 13 lat i wzdychałam do tego człowieka przez ładnych 5 lat... masakra... teraz wyrzucam sobie teraz w duszy tą moją głupotę i zmarnowany czas, bo naprawdę byłam zaślepiona... później spadła na mnie jak grom kolejne uczucie, myslałam, że tym razem się uda, bo chłopak naprawdę był w moim zasięgu, ale ja nie potrafiłam do niego podejść, dziwnie tak do praktycznie nieznajomego chłopaka, którego widujesz sporadcznie podejśc i powiedzieć, że mi się podoba... znam go tylko z widzenia, fakt chodził do równoległej klasy w lo, ale jakoś nigdy nie mieliśmy okazji się poznać... nie potrafię zrobić tego puerwszego kroku, jest we mnie jakaś blokada, próbowałam różnych usmiechów spojrzeń, ale spotkałam się tylko z lekceważeniem... teraz jak go widuję to jest mi tylko smutno, że nie jest nam dane być razem, choć wiem, że tak wiele nas łączy...
nie wiem czy jeszcze kiedykolwiek się zakocham... nie potrafię tak na zawołanie w sobie uczucia rozbudzić...
wśród moich znajomuych są praktycznie sami ludzie, którzy mają swoją parę... cieszę się z ich szczęścia, ale jak nikt nie widzi to potrafię przepłakać w poduszkę swoje smutki... miałam się nie łamać, ale to nie jest proste...
dobrze że jest to forum, bo przynajmniej nie czuję się taka smaotna z Wami dziewczynki

[cyanide sun]

Napisane przez tasiemiec

Kochane , naprawdę czuję to, co wy...większość moich koleżanek ma swoich chłopaków, powoli zaczynają się śluby...za miesiąc skończę 22 lata Nie wiem czemu, ale tak mi teraz doskwiera moja samotność...może dlatego, że przychodzę z pracy i przeraża mnie wizja samotnych zimowych wieczorów, pytania znajomych o Sylwestra itd...Już się nawet nikt nie pyta, czy kogoś mam. Kurcze...mam naprawdę niemałe powodzenie, ale żaden z moich kolegów mi się nie podoba, nie umiem się przełamać. Pociągają mnie tylko ci, których nie mogę mieć - albo zajęci, albo tacy, którzy są daleko, albo jacyś nieznajomi na ulicy...Wiem, że umiem kochać, byłam 3 razy zakochana w życiu, ale zawsze wychodziło tak, że byłam albo lekceważona, albo porzucona,albo wyśmiana...Ciągle się zakochiwałam w tych nieodpowiednich
A teraz nie czuję nic, po prostu przerandkowałam całe wakacje, do jednego z tych chłopaków nawet pojechałam kilkaset kilometrów z myślą, że to może być to. Jeszcze głupia poszłam do wróżki i powiedziała mi, że niedługo kogoś poznam - narobiłam sobie głupich nadziei, mimo że wszystko inne się sprawdziło, ja nadal jestem sama I jeszcze w dodatku mi smutno, bo strasznie się nakręciłam jak głupia - może latego jest mi bardziej przykro niż kiedykolwiek

Zmieniłam pracę, miejsce zamieszkania, poznałam masę ludzi...i nic...
Zaczynam być zła na siebie, że nie potrafię się zakochać w kimś, kto mógłby we mnie...W dodatku jeszcze męczy mnie to, że nigdy z nikim nie spałam i boję się, że znowu trafię na kogoś, kto będzie się z tego śmiał...

Nie potrafię się pogodzić z tym, że mogłabym żyć do końca życia jako osoba samotna, chciałabym mieć kiedyś rodzinę...i wreszcie się tak szaleńczo zakochać z wzajemnością Czekam i czekam, zakochanie było, ale zawsze bez tej wzajemności.
Nie jestem osobą zamkniętą, nie siedzę w domu,lubię ludzi, jestem wesoła i uśmiechnięta...ale to, co się ostatnio ze mną dzieje to jakaś paranoja Może nawet tego po mnie nie widać, ale czuję się jak ostatnia życiowa pokraka...

Co mi po urodzie, skoro nie udało mi się do tej pory podzielić z kimś moim życiem?

Wszystkich sobie może wyobrazić w związku, dla siebie straciłam nadzieję

W ogóle jeszcze czasem , jak mi ludzie opowiadają o znajomych w związkach, i słyszę jak sie zachowują niektóre dziewczyny ( zdradzanie, robienie ze swojego chłopaka pantofla, niekończące się kłótnie, zrzędzenie itd.), to zastanawiam się, dlaczego tacy fajni mężczyźni są z nimi...Tyle na ten temat.

Napisane przez luna88

Jakbyś opisała mnie! Mam dokładnie to samo.
Tak to marze o cudownym chlopaku i wściekam się ze takiego nie ma a jak już jakis sie pojawi to sie boję i trace pewnosc siebie i nie umiem sie zachować. Boję się uśmiechnąć czy cos w tym stylu, żeby nie pomyślał sobie że sie narzucam. chore to jest :/ I nie wiem o czym gadać z chlopakiem..totalna porażka. Pewnie wszyscy uważają mnie za nudziarę...

fossa, Twoje zdanie do mnie też pasuje Ja to jestem poza jakakolwiek kategoria - mna sie nigdy nikt nie interesuje, na mnie nikt nigdy nie czeka Lepiej bym tego nie ujęła.

to co na czerwono to wszystko jakby o mnie. ale... ostatnio hmm jakby to ująć - nie czuję nic, po prostu. nie myślę tyle o facetach bo o czym tu myśleć jak żadnego nie można mieć. lepiej sobie odpuścic. ostatnio spedzilam wieczor z przystojniakami z ktorymi nie umiem nawiazac kontaktu, pewnie mysla o mnie najgorsze rzeczy ale mam to gdzieś, jest mi to obojetne i nawet dobrze sie z tym czuje. bo co mi z tego ze beda o mnie mysleć "dobrze" skoro itak zaden nie zainteresuja sie mna powaznie? najwyzej jakby ktorys seksu chcial to sie zainteresuje. heh lepiej to 'olać' i nie szarpac sobie nerwow. to wszysto. ujelabym to tak - chcialabym miec faceta, ale nie jest mi to dane wiec mowi sie 'trudo' i trzeba zyc dalej.

edit; a co jeszcze - kiedys myslalam ze nie mam faceta bo jestem brzydka. moja samoocena byla tak niska ze chyba kazdy facet wyczowal to na odleglosc. dzis co prawda samoocene tez mam niska. ale to juz mam tak w mozdzku moim zakorzenione. a jak sie okazuje wielu przystojniakow uwaza ze jestem ladna. przystojniakow po ktorych nigdy bym sie nie spodziewala ze tak o mnie mysla. przed tym to moglam sobie przynajmniej powiedziec ze nie mam kogos bo jestem brzydka. teraz nie mam tego wytluamaczenia a w dodatku zwalczylam swoja niesmialosc do facetow w baaaardzo duzym stopniu. spotykam nowych ludzi itp itd. no i teraz to naprawde nie wiem czym sobie ta moja samotnosc moge wytlumaczyc hyhyhy czasami lepiej miec powod ktory mozna sobie powtarac 'nie mam nikogo bo jestem taka a siaka''. ja wiekszosc moich "wymowek" zwalczylam i nadal nic (no oczywiscie nie zebym byla jakas idealna teraz czy cos tam). wiec chyba przyszedl czas aby znow sobie jakis powod wymyslic i "skutecznie sobie tlumaczyc..."

[Panna Wizażanka]

Witajcie dziewczyny!

Niniejszym pierwszy tydzień na uczelni za mną. Wnioski? Cóż, jeżeli do tej pory nie udało mi się spotkać właściwego faceta to w tym półroczu mogę w ogóle o tym zapomnieć. Zostałam zawalona nauką, której jest plus minus trzy razy więcej niż w zeszłym roku. W ciągu tych paru pierwszych dni (gdzie większość zajęć i tak była tylko organizacyjna) nawet nie spotkałam się ze znajomymi, bo już nie miałam czasu Z tego też powodu rzadziej się udzielam w tym wątku. Na chwilę obecną pierwszy semestr zapowiada się na długą, szarą i pustą drogę w kierunku sesji zimowej. Nadzieja? Jest: liczę na to, że od drugiego semestru już będzie z górki, poza tym mam tendencję do początkowego wyolbrzymiania problemów, więc może tak jest i tym razem

W ogóle to już zdążył się do mnie przyczepić jakiś natręt Po pierwszych wspólnych zajęciach wybiegł za mną z sali, dogonił, zadał pytanie związane z tym, o czym mówiłam w trakcie ich trwania, a po usłyszeniu odpowiedzi pożegnał się i poszedł. Czyli wszystko w porządku. Następnego dnia po skończeniu zajęć czekał na mnie. Początkowo myślałam, że tak po prostu sobie stoi, ew. ma do mnie jakieś inne pytanie, ale okazało się, że po prostu chciał pogadać. Oczywiście nie ma w tym nic złego, tylko że jak już zaczął mówić to przez długi czas nie mogłam się od niego uwolnić. Opowiadał o wielu różnych rzeczach, na początku starałam się słuchać, ale potem rozmowa zaczęła mnie nudzić. Do tego dochodzi fakt, że facet mówił bardzo cicho i stosunkowo niewyraźnie W końcu postanowiłam się go jakoś pozbyć i nastąpił dialog:

ja: hmm, wiesz, to ja już pójdę
on: a w którą stronę idziesz?
ja: noo, teraz do ksero
on: to pójdę z tobą
ja: yyy, tzn najpierw idę do ksero, a potem do księgarni, a potem... hmm...
on: ale to nic, pójdę z tobą

No i poszliśmy Potem jeszcze chciał mnie odprowadzić na mój wydział, ale w końcu jakimś cudem się wykręciłam. Niestety nigdy nie byłam specjalnie dobra w bezpośrednim komunikowaniu komuś, żeby dał mi spokój.

Ogólnie rzecz biorąc, cała sytuacja mogłaby być nawet miła (ktoś niedawno poznany krąży ze mną po okolicy, chociaż wcale nie musi, i jeszcze chce mnie gdzieś odprowadzać), gdyby nie fakt, że on mnie nudził A i o jego wyglądzie lepiej nie mówić

Tak sobie teraz pomyślałam, że być może przesadziłam używając słowa "natręt", może on po prostu miał trochę czasu do następnych zajęć i chciał z kimś pogadać, a że ze mną rozmawiał już wcześniej... Tak czy owak, mam nadzieję, że sytuacja nie rozwinie się w nieodpowiednim kierunku.

[magd00sinek]

Hm, tak sobie czytam wasze wypowiedzi, wiele rzeczy o ktorych piszecie, pasuje tez do mnie... i stwierdzam, ze tu to najlepiej wejsc od razu z zyletka w rece Tak sie mozna podniesc na duchu

[BittersweetCocaine]

Heyo! Witam Was po dłuższej nieobecnosci... i witam nowe osóbki Wyjechalam do innego miasta na studia i przez tydzien nie mialam dostepu do internetu ojej ten tydzien byl naprawde pelen wrazen, milo bylo spotkac znajomych po wakacjach jako ze jest poczatek roku to korzystam z okazji i imprezuje, bo wiem, ze pozniej az tak luzno nie bedzie... poza tym w tym roku praca licencjacka. A teraz na weekend jadę odwiedzic przyjaciółkę w innym miescie i bardzo sie ciesze na ten wpad poza tym to nic sie u mnie nie zmienilo w zyciu uczuciowym . Rzeczywiscie coraz wiecej tu "nowych" a stary sklad sie gdzies wykruszyl... Moze usidliły jakiegos samca hehe milego dnia dla wszystkich

[fossa]

Napisane przez tasiemiec

Kochane , naprawdę czuję to, co wy...większość moich koleżanek ma swoich chłopaków, powoli zaczynają się śluby...za miesiąc skończę 22 lata Nie wiem czemu, ale tak mi teraz doskwiera moja samotność...może dlatego, że przychodzę z pracy i przeraża mnie wizja samotnych zimowych wieczorów, pytania znajomych o Sylwestra itd...Już się nawet nikt nie pyta, czy kogoś mam. Kurcze...mam naprawdę niemałe powodzenie, ale żaden z moich kolegów mi się nie podoba, nie umiem się przełamać. Pociągają mnie tylko ci, których nie mogę mieć - albo zajęci, albo tacy, którzy są daleko, albo jacyś nieznajomi na ulicy...Wiem, że umiem kochać, byłam 3 razy zakochana w życiu, ale zawsze wychodziło tak, że byłam albo lekceważona, albo porzucona,albo wyśmiana...Ciągle się zakochiwałam w tych nieodpowiednich
A teraz nie czuję nic, po prostu przerandkowałam całe wakacje, do jednego z tych chłopaków nawet pojechałam kilkaset kilometrów z myślą, że to może być to. Jeszcze głupia poszłam do wróżki i powiedziała mi, że niedługo kogoś poznam - narobiłam sobie głupich nadziei, mimo że wszystko inne się sprawdziło, ja nadal jestem sama I jeszcze w dodatku mi smutno, bo strasznie się nakręciłam jak głupia - może latego jest mi bardziej przykro niż kiedykolwiek

Zmieniłam pracę, miejsce zamieszkania, poznałam masę ludzi...i nic...
Zaczynam być zła na siebie, że nie potrafię się zakochać w kimś, kto mógłby we mnie...W dodatku jeszcze męczy mnie to, że nigdy z nikim nie spałam i boję się, że znowu trafię na kogoś, kto będzie się z tego śmiał...

Nie potrafię się pogodzić z tym, że mogłabym żyć do końca życia jako osoba samotna, chciałabym mieć kiedyś rodzinę...i wreszcie się tak szaleńczo zakochać z wzajemnością Czekam i czekam, zakochanie było, ale zawsze bez tej wzajemności.
Nie jestem osobą zamkniętą, nie siedzę w domu,lubię ludzi, jestem wesoła i uśmiechnięta...ale to, co się ostatnio ze mną dzieje to jakaś paranoja Może nawet tego po mnie nie widać, ale czuję się jak ostatnia życiowa pokraka...

Co mi po urodzie, skoro nie udało mi się do tej pory podzielić z kimś moim życiem?

Wszystkich sobie może wyobrazić w związku, dla siebie straciłam nadzieję

W ogóle jeszcze czasem , jak mi ludzie opowiadają o znajomych w związkach, i słyszę jak sie zachowują niektóre dziewczyny ( zdradzanie, robienie ze swojego chłopaka pantofla, niekończące się kłótnie, zrzędzenie itd.), to zastanawiam się, dlaczego tacy fajni mężczyźni są z nimi...Tyle na ten temat.

Dokladnie
Moze to wlasnie "milosc".

Napisane przez cyanide sun

to co na czerwono to wszystko jakby o mnie. ale... ostatnio hmm jakby to ująć - nie czuję nic, po prostu. nie myślę tyle o facetach bo o czym tu myśleć jak żadnego nie można mieć. lepiej sobie odpuścic. ostatnio spedzilam wieczor z przystojniakami z ktorymi nie umiem nawiazac kontaktu, pewnie mysla o mnie najgorsze rzeczy ale mam to gdzieś, jest mi to obojetne i nawet dobrze sie z tym czuje. bo co mi z tego ze beda o mnie mysleć "dobrze" skoro itak zaden nie zainteresuja sie mna powaznie? najwyzej jakby ktorys seksu chcial to sie zainteresuje. heh lepiej to 'olać' i nie szarpac sobie nerwow. to wszysto. ujelabym to tak - chcialabym miec faceta, ale nie jest mi to dane wiec mowi sie 'trudo' i trzeba zyc dalej.

edit; a co jeszcze - kiedys myslalam ze nie mam faceta bo jestem brzydka. moja samoocena byla tak niska ze chyba kazdy facet wyczowal to na odleglosc. dzis co prawda samoocene tez mam niska. ale to juz mam tak w mozdzku moim zakorzenione. a jak sie okazuje wielu przystojniakow uwaza ze jestem ladna. przystojniakow po ktorych nigdy bym sie nie spodziewala ze tak o mnie mysla. przed tym to moglam sobie przynajmniej powiedziec ze nie mam kogos bo jestem brzydka. teraz nie mam tego wytluamaczenia a w dodatku zwalczylam swoja niesmialosc do facetow w baaaardzo duzym stopniu. spotykam nowych ludzi itp itd. no i teraz to naprawde nie wiem czym sobie ta moja samotnosc moge wytlumaczyc hyhyhy czasami lepiej miec powod ktory mozna sobie powtarac 'nie mam nikogo bo jestem taka a siaka''. ja wiekszosc moich "wymowek" zwalczylam i nadal nic (no oczywiscie nie zebym byla jakas idealna teraz czy cos tam). wiec chyba przyszedl czas aby znow sobie jakis powod wymyslic i "skutecznie sobie tlumaczyc..."

Ja sie smieje ze moja samoocene jest juz dawno na sporym minusie.
Przy blizszych znajomych juz oficjalnie mowie ze jam jest brzydka, glupia i beznadziejna. Nie jest to zadna falszywa skromnosc bo naprawde tak wlasnie mysle - to boli ale mozna sie przyzwyczaic.

[kasia_no87]

Napisane przez fossa

Dokladnie
Moze to wlasnie "milosc".



Ja sie smieje ze moja samoocene jest juz dawno na sporym minusie.
Przy blizszych znajomych juz oficjalnie mowie ze jam jest brzydka, glupia i beznadziejna. Nie jest to zadna falszywa skromnosc bo naprawde tak wlasnie mysle - to boli ale mozna sie przyzwyczaic.

eeee tam brzydka pokaz swoja fotke to powiemi Ci jaka na prawde jestes

[fossa]

Napisane przez kasia_no87

eeee tam brzydka pokaz swoja fotke to powiemi Ci jaka na prawde jestes

brzydka ladna gruba chuda niska wysoka blondynka brunetka to chyba bez znaczenia
juz nie wiem co naprawde ma znaczenie

[kasia_no87]

Napisane przez fossa

brzydka ladna gruba chuda niska wysoka blondynka brunetka to chyba bez znaczenia
juz nie wiem co naprawde ma znaczenie

No ja tez nie wiem bo zawsze bylam i dalej jestem sama hehe I jeszce okres dzisiaj dostalam a jutro przeprowadzka

Ja wam powiem jaki jest moj najwiekszy kompleks na swiecie. Krzywe zeby! A strasznie lubie sie usmiechac i jak sie jakis chlopak do mnie usmiechnie albo wogole ktos to sie tak usmiecham bez pokazywania zebow a ladnie to nie wyglada. Kurde chce nosic aparat juz bylam nawet u orto mam wyrwac 4 zeby ale to dopiero jak bede w pl na swieta wiec aparat chyba dopiero w kwietniu jak znowu przyjade i jak tu sie nie dolowac?

[cyanide sun]

Napisane przez fossa

brzydka ladna gruba chuda niska wysoka blondynka brunetka to chyba bez znaczenia
juz nie wiem co naprawde ma znaczenie

otoz to. sa rozni ludzie i maja partnerow.

[agnieszka015]

Wiesz mi, że Ty jesteś jeszcze młoda i nie szukaj tej miłości, może sama się znajdzie?.Z resztą jak się zakochasz i ze wzjamenością to bingo).Jeśli chcesz się żenić, tylko dlatego, że nie cchesz być sama, albo bo tak już jest na tym świecie, to to nie ma sensu.
Ja Ci powiem tak, mam chorobe zwaną halitosis(nieświeży oddech), która nie jest wywołana nie myciem zębów, no ale nie będę się rozpisywac na ten temat, bo kto nie ma tej choroby, to jej nie zrozumie.W każym razie, będe ją mieć do końca życia...i przez to mam ciągłe uczucie, że cała brzydko pachne, nigdy w moim życiu jeszcze do nikogo się nie przytuliłam jedynie do mamy i taty...nie mam przyjaciół a chłopak? Nie bede go mieć nigdy!.I wiem to już teraz, mimo, że nie mam nawet 18lat.I ja musze z tym żyć...
Mam nadzieje, że moja historia da Ci do zrozumienia, że to że jej nie znalazlaś (miłości) to nie oznacza, że je nie bedziesz mieć...Masz możliwość i nie załamuj się kochana!;].To może marne pocieszenie, ale ciesz się ze jesteś "pachnąca", bo ja nigdy w swoim zyciu tak sie nie czułam, zawsze jak brudas-dosłownie.Chodź z głową wysoko przed siebie i myśl, że bedzie dobrze) Ty masz szanse...jeszcze cale zycie przed tobą...Ja już szanse-dawno stracilam, na zawsze.

[Racjonalny]

Napisane przez agnieszka015

Ja już szanse-dawno stracilam, na zawsze.

Nie powiem, Twoja przypadłość jest poważna i na pewno utrudnia kontakty towarzyskie. ale nie możesz przkreślac sama swoich szans, bo wtedy faktycznie ich nie będziesz miała. A może trafi się ktoś, komu to nie będzie przeszkadzało?

A tak na marginesie... Skąd wiesz, że Twoje problemy są natury przewklekłej? Byłaś u lekarza? Jeśli tak, to co Ci zalecił/powiedział?

[witaminka]

dziewczyny mozecie mi pomoc ? otoż byłam w srode w klubie i był ZNOW taki chlopak znamy sie od hm roku jakos i widujemy sie zawsze w tych samych klubach raz rozmawialismy normalnie poznalismy sie ale to bylo w styczniu gdzies a takto zawsze czesc i usmiech wielki jego jak i moj oczywiscie
tanczymy razem troche ale to jak on wypije - z tego co zauwarzylam ... i tyle keidys widzialam go na przystanku i patrzyl w ziemie nie powiedział czesc ! to mnie zdenerwowało i powiedziałam sobie ze jak znow bdzie w klubie to nawet sie nie usmiechne do niego hehe

no i wiec wczoraj mi wysłał zaproszenie na nk :P zaakceptowałam a on nic nie pisze wiecej :| nie lubie takich ludzi ktorych nie znam dobrze badz widziałam raz w zyciu a oni mi wysyłaja zaproszenie wtedy nie akceptuje no ale tu on mi sie podoba

co mu moge napisac zeby moze zaczac rozmowe jakos ....? :|

nie mamy wspolnych znajomych przynajmniej o tym nie wiemy wiec musiał jakos mnie znalezc i szukac