Poradnik dla osób z niską samooceną.

[marchi]

Tak pomyślałam,że możemy wspólnie napisać poradnik dla osób, które mają niską samoocene Wiadomo,że psychiatrzy czy psychologowie nie zawsze umieją pomóc. Więc ja pierwsza wypisze dobre rady:

1. Codziennie się uśmiechaj. To powie twojemu organizmowi,że jesteś szczęśliwa/ wy

2. Przecież wiesz ,że jesteś najlepsza, wszyscy cię lubią i kochają.Powarzaj to sobie codziennie!

[Blonde_Stranger]

Problemów z samooceną (już) nie mam ale Twoje rady wydają mi się bez sensu. Jeśli to nieprawda że wszyscy Cię lubią i kochają to po co się oszukiwać? Po co sobie cokolwiek wmawiać by podnieść samoocenę? To nieskuteczne a po pewnym czasie tylko budzi frustrację. Trzeba odnaleźć w swoim życiu i w sobie samym pozytywne strony,wyjątkowe cechy,coś co sprawia że jesteśmy fajni,interesujący. Polubić swoją rzeczywistość a nie stwarzać inną,fałszywą.

[marchi]

Ale ty nie zrozumiałaś.. osoby z niską samooceną wmawiają sobie,że są nie kochane i nie lubiane.. w większości przypadków to nie prawda.. wiem coś o tym..

[Blonde_Stranger]

Nie każdy ma niską samoocenę z powodu wyimaginowanych problemów. Są ludzie którzy naprawdę nie akceptują siebie i nie mają nikogo kto mógłby ich wesprzeć,a to bardzo utrudnia życie. Do nich odnosił się mój post a nie do tych którzy sobie "wmawiają".

[Lexie]

Właściwie to nikt nie ma tak, że wszyscy go kochają

[dzika kocica]

Nie przekonują mnie twoje rady...

[Lexie]

Akurat to z uśmiechem jest chyba udowodnione... Że nawet jak uśmiech nie jest szczery, to jednak sygnał o tym uśmiechu dociera co mózgu i poprawia nastrój.

[Miśka84]

Napisane przez Blonde_Stranger

Nie każdy ma niską samoocenę z powodu wyimaginowanych problemów. Są ludzie którzy naprawdę nie akceptują siebie i nie mają nikogo kto mógłby ich wesprzeć,a to bardzo utrudnia życie. Do nich odnosił się mój post a nie do tych którzy sobie "wmawiają".

W poradnikach psychologicznych jest to opisywane jako najlepszy sposób na podniesienie samooceny. Należy mówić sobie dziesiątki - setki razy dziennie:
Lubię i akceptuję siebie
Jestem kochana
Jestem piękna
itp.

Moim zdaniem pomaga bardzo też realne zadbanie o siebie - jeżeli inni ludzie zaczynają postrzegać mnie jako ładną, z pewnościa samoocena wzrasta.

[Miśka84]

Napisane przez Blonde_Stranger

Nie każdy ma niską samoocenę z powodu wyimaginowanych problemów. Są ludzie którzy naprawdę nie akceptują siebie i nie mają nikogo kto mógłby ich wesprzeć,a to bardzo utrudnia życie. Do nich odnosił się mój post a nie do tych którzy sobie "wmawiają".

Jeżeli "wmówi" się to sobie otwiera się na relacje z innymi osobami, bo inni ludzie zawsze koło nas są, zależy tylko jak ich postrzegamy, a oni nas

[Blonde_Stranger]

Miśka,nie wiem jak jest w "poradnikach psychologicznych",na mnie to nie działało - przeciwnie. Nie spotkałam też osoby której takie coś pomogłoby w innym spojrzeniu na siebie... może i działa,ja nie znam takich przypadków. Ale dbanie o siebie pomaga i to bardzo. Warto zmieniać coś co nam nie pasuje w wyglądzie zamiast marudzić i narzekać. Warto też spełniać swoje marzenia,wszystkie. Myślę że to najbardziej pomaga uwierzyć w siebie.

[Miśka84]

Napisane przez Blonde_Stranger

Miśka,nie wiem jak jest w "poradnikach psychologicznych",na mnie to nie działało - przeciwnie. Nie spotkałam też osoby której takie coś pomogłoby w innym spojrzeniu na siebie... może i działa,ja nie znam takich przypadków. Ale dbanie o siebie pomaga i to bardzo. Warto zmieniać coś co nam nie pasuje w wyglądzie zamiast marudzić i narzekać. Warto też spełniać swoje marzenia,wszystkie. Myślę że to najbardziej pomaga uwierzyć w siebie.

Na mnie nie podziałało, bo to trzeba powtarzać mnóstwo razy dziennie, i tak po 3 dniach przeszła mi ochota

Wiadomo, ze nie powinno się uzależniać swojej samooceny od wyglądu, ale mi jednak zmiana wizerunku baaardzo pomogła I na pewno uśmiech, i bardziej otwarte podejście do życia, i podejmowanie ryzyka - jestem coraz starsza, w każdej chwili można tez umrzeć, więc co - mam umrzeć nie przeżywszy nic ciekawego? Oj nie

[Blonde_Stranger]

No właśnie,takie podejście jest najlepsze,też od jakiegoś czasu myślę sobie "jutro może mnie nie być,muszę jakoś wykorzystać dzisiejszy dzień" nie kieruję się już też zasadą "co mam zrobić dziś - zrobię jutro". Życie jest za krótkie by się ciągle smucić,wstydzić,bać. Nie można marnować czasu który dostaliśmy. I taka postawa pomaga mi to życie polubić.

[Agataalina]

Również zgadzam się, że te rady nie są skuteczne. Podwyższanie samooceny to bardzo żmudna i czasem trudna droga. Gdyby było inaczej mielibyśmy samych szczęśliwych ludzi dookoła. Ja osobiście nie lubię uśmiechać się bez powodu i wmawiać sobie, że jestem fajna. Wg mnie najlepsza jest szczerość wobec samego siebie. Trzeba zdać sobie sprawę, że ma się mnóstwo wad, ale też i mnóstwo zalet. Mieć (o ile to możliwe) prawdziwy obraz siebie. Nie należy przeceniać siebie, ale też nie można wmawiać sobie, że jest się gorszym. Moje dwa sprawdzone sposoby na podwyższenie samooceny:

1. Pomoc innym - wolontariat, wpłata na konto jakiejś fundacji, odwiedzenie babci i zrobienie jej zakupów - sposobów jest cała masa, każdy znajdzie coś dla siebie.

2. Wyznaczanie sobie realnych celów i osiąganie ich. I chodzi nawet o drobnostki takie jak codzienne ćwiczenia, czy wkuwanie 10 słówek z angielskiego.

Powodzenia w pracy nad sobą

[nilla]

Osobiście mi takie wmawianie sobie, że jestem śliczna i kochana w ogóle nie pomaga. Najzwyczajniej w nie nie wierzę Wcale nie staję się przez to ładniejsza, ani bardziej atrakcyjna;> Ale uśmiech czasem poprawi mi humor

[Magnolia_83]

Napisane przez Miśka84

W poradnikach psychologicznych jest to opisywane jako najlepszy sposób na podniesienie samooceny. Należy mówić sobie dziesiątki - setki razy dziennie:
Lubię i akceptuję siebie
Jestem kochana
Jestem piękna
itp.

Moim zdaniem pomaga bardzo też realne zadbanie o siebie - jeżeli inni ludzie zaczynają postrzegać mnie jako ładną, z pewnościa samoocena wzrasta.

Tez o tym słyszałam
A jak ktoś nie słyszał to niech nie kwestionuje cudzego zdania tylko dlatego że nie chce mu się do książki zajrzeć

[Kyoko2]

Napisane przez Agataalina

Ja osobiście nie lubię uśmiechać się bez powodu i wmawiać sobie, że jestem fajna. Wg mnie najlepsza jest szczerość wobec samego siebie. Trzeba zdać sobie sprawę, że ma się mnóstwo wad, ale też i mnóstwo zalet. Mieć (o ile to możliwe) prawdziwy obraz siebie. Nie należy przeceniać siebie, ale też nie można wmawiać sobie, że jest się gorszym. Moje dwa sprawdzone sposoby na podwyższenie samooceny:

1. Pomoc innym - wolontariat, wpłata na konto jakiejś fundacji, odwiedzenie babci i zrobienie jej zakupów - sposobów jest cała masa, każdy znajdzie coś dla siebie.

2. Wyznaczanie sobie realnych celów i osiąganie ich. I chodzi nawet o drobnostki takie jak codzienne ćwiczenia, czy wkuwanie 10 słówek z angielskiego.

Słusznie prawisz! Ja też nie lubię uśmiechać się"sztucznie" bez powodu i wiele osób ma mi to za złe, tzn. że na mojej twarzy zawsze widać jak jest mi źle.
Twoje sposoby są jak najbardziej skuteczne i proste w wykonaniu! Trzeba się tylko nauczyć doceniać swoją pracę nad sobą. Niektórzy nie potrafią cieszyć się z drobnych rzeczy. Np, nie zadowala ich 10 słówek dziennie, czy 20 brzuszkow. Ale warto zacząć od tego!

Podoba mi się ten wątek, dziewczyny nie krytykujcie tylko piszcie jakie są wasze sposoby!

[Sein Ulin]

A ja radzę codziennie po wstaniu z łóżka spojzeć do lustra i poprostu powiedzieć do siebie "Kocham Cię"
Może brzmi i wygląda idiotycznie ale mi pomaga

[nilla]

Nie lubię okłamywać samej siebie, więc nie wmawiam sobie, że jestem taka i owaka, skoro tak nie jest;P Ale pomaga mi wyliczanie sobie co mam i z czego mogę być dumna. Na zasadzie: zamiast sobie wyrzucać, że jestem samotna myślę "ale za to mam kochających rodziców"; zamiast myśleć, że się sobie nie podobam: "ale za to nie jestem pusta i płytka". itp

[Miśka84]

Napisane przez nilla

Nie lubię okłamywać samej siebie, więc nie wmawiam sobie, że jestem taka i owaka, skoro tak nie jest;P Ale pomaga mi wyliczanie sobie co mam i z czego mogę być dumna. Na zasadzie: zamiast sobie wyrzucać, że jestem samotna myślę "ale za to mam kochających rodziców"; zamiast myśleć, że się sobie nie podobam: "ale za to nie jestem pusta i płytka". itp

Ale to prowadzi do pewnego powszechnego na wizażu zjawiska - dziewczyna jest ładna i zadbana=pusta i płytka, a to przecież nie są żadne przeciwieństwa.
Trzeba podobać się sobie Ja patrzę w lustro i widzę - brzydkie zęby, owal twarzy, za dużo kg..., ale myśle co z tego, skoro mam takie za***iste nogi, piersi, skórę, włosy, oczy, paznokcie, kolczyk w pępku ... i długo by wymieniać hehe To, co nieładne to jakieś nieistotne szczegóły, w końcu idealanych ludzi na świecie nie ma

[nilla]

Napisane przez Miśka84

Ale to prowadzi do pewnego powszechnego na wizażu zjawiska - dziewczyna jest ładna i zadbana=pusta i płytka, a to przecież nie są żadne przeciwieństwa.
Trzeba podobać się sobie Ja patrzę w lustro i widzę - brzydkie zęby, owal twarzy, za dużo kg..., ale myśle co z tego, skoro mam takie za***iste nogi, piersi, skórę, włosy, oczy, paznokcie, kolczyk w pępku ... i długo by wymieniać hehe To, co nieładne to jakieś nieistotne szczegóły, w końcu idealanych ludzi na świecie nie ma

Ale ja nie twierdzę, że nie jestem zadbana;P Akceptuję siebie, ale się sobie nie podobam;> Tzn. nie uważam, żebym była brzydka, czy gruba itp., ale nie potrafię stwierdzić, że jestem atrakcyjna, albo, że mogę się komuś naprawdę podobać. Często czuję też, że nie mam nic ciekawego do powiedzenia, więc się nie odzywam. Patrzę na dziewczyny i zastanawiam się,czemu nie mogę się tak ładnie opalić, albo dlaczego na mnie rzeczy tak nie leżą itp. Heh, jako kobieta jestem wyjątkowo skomplikowana;P

[marchi]

Napisane przez nilla

Ale ja nie twierdzę, że nie jestem zadbana;P Akceptuję siebie, ale się sobie nie podobam;> Tzn. nie uważam, żebym była brzydka, czy gruba itp., ale nie potrafię stwierdzić, że jestem atrakcyjna, albo, że mogę się komuś naprawdę podobać. Często czuję też, że nie mam nic ciekawego do powiedzenia, więc się nie odzywam. Patrzę na dziewczyny i zastanawiam się,czemu nie mogę się tak ładnie opalić, albo dlaczego na mnie rzeczy tak nie leżą itp. Heh, jako kobieta jestem wyjątkowo skomplikowana;P

nie ty jedna.. również tak mam

[*piękna]

Zamiast sobie wmawiać "jestem super" trzeba robic cos w tym kierunku żeby być super. Np odchudzic sie bądz przytyć, zacząć pracować nad swoim ciałem i duszą. Może postawic sobie cel ze zaprzyjaznie sie z kims i dazyc do tego? a moze rozkochac w sobie chłopaka? do tego potrzeba sie przyłozyc, dbac o swój wyglad, pielęgnować swoje ciało i wtedy nabiera się pewnosci siebie a jak uda nam sie jeden malutki cel osiągnac to o nastepny bedzie duzo łatwiej. tak mi sie wydaje bo raczej nie miałam problemów takich

[pink69]

Mnie się wydaje,że do tego trzeba dojrzeć.
Nie wiekiem,psychiką.
Kiedyś załamywałam się o wszystko - za małe piersi,grube uda,cienkie włosy,duże stopy.Każdy bzdet był powodem do złego samopoczucia.
Teraz stwierdzam,że to było głupie i mocno przesadzone.
Miss to ze mnie żadna,ale w żadnym wypadku nie jestem taka,jaką siebie widziałam i pokazywałam sobie.
Przyszło z czasem i samo.
Mam teraz tylko jeden kompleks,w 100% uzasadniony,staram się coś z tym robić i nie załamuję się niepotrzebnie,bo to tylko kropla w morzu PRAWDZIWYCH problemów.

[betty999]

Kazdy z nas ma jakies kompleksy
niemozna myslec ze jest sie gorszym od kogos
kazdy znas jest lubiany i nie lubiany ale to normalne wazne zeby uwerzyc w siebie ,zeby wiedziec ze jestesmy kims

[Miśka84]

Napisane przez nilla

Ale ja nie twierdzę, że nie jestem zadbana;P Akceptuję siebie, ale się sobie nie podobam;> Tzn. nie uważam, żebym była brzydka, czy gruba itp., ale nie potrafię stwierdzić, że jestem atrakcyjna, albo, że mogę się komuś naprawdę podobać. Często czuję też, że nie mam nic ciekawego do powiedzenia, więc się nie odzywam. Patrzę na dziewczyny i zastanawiam się,czemu nie mogę się tak ładnie opalić, albo dlaczego na mnie rzeczy tak nie leżą itp. Heh, jako kobieta jestem wyjątkowo skomplikowana;P

Jeżeli sie akceptuje PODOBA się sobie Na pewno masz w sobie coś ładnego - każdy czowiek ma I zamiast na deficytach urody należy skupiać się na zaletach
Ja niemalże zapomniałam o swoich wadach urody, choć są naprawdę spore hehe Ale na co dzień - nie pamiętam o nich, nie widzę ich. Gdy patrzę w lustro - nie widzę np. moich krzywych zębów, ale widzę że zrobiły się bielsze i myślę sobie, ale są ładne

[MoniSsIaACzEek]

Napisane przez lexie

Akurat to z uśmiechem jest chyba udowodnione... Że nawet jak uśmiech nie jest szczery, to jednak sygnał o tym uśmiechu dociera co mózgu i poprawia nastrój.

taa ale ja nie potrafie

boze ja poprostu nie rozumiem ludzi, ktorzy nie potrafia uszanowac zainteresowan innych... jeden lubi rybki drugi pipki nie potraficie tego zrozumiec? co z tego ze interesuja mnie indie i filmy bollywood? takie to dziwne? od razu musze zostac obrzucona obelga, ze slucham kiczu, tandedy, ze to sa jeki i ze jestem indyjska krowa?
nie pasuje to nikt nie musi tego ogladac i sluchac ... tym bardziej nie powinien mnie nikt wyzywac, no ale ludzie to swinie ... wlasnie po tym sie zalamalam .. dzisiaj ... ... i zaden sztuczny usmiech mi NIE POMOZE!!!

[Wiedziemka]

mnie pomaga kolega, który najzwyczajniej w świecie na trzeźwo odniósł się do mojej niskiej samooceny i dementuje głupoty, które sobie wmawiam, zwracając uwagę na to, co jest akurat prawdą i szukając ze mną sposobu na poprawę tego stanu... ot tak, wziął to sobie za punkt honoru i chwała mu za to, a ja powoli się uczę na nowo poznawać swoją wartość

[Miśka84]

Warto zrobić sobie tabelke - zalety i wady, co umiem zrobić i naprawdę można wpaść w podziw nad sobą, jak ato ja jestem bystra

[mjot]

mnie poprawil samoocene moj TŻ. Jak to mowili, jesli cos nie jest mozliwe do zrobienia, trzeba znalezc taka osobe, ktora nie bedzie wiedziec, to jest niemozliwe i wtedy ona to zrobi Moj ex doprowadzil mnie do stanu, z ktorego nie moglam wyjsc od przynajmniej roku i nic nie pomagalo (nowe znajomosci, charytatywna praca, szkola-matura, dom, pasje....), a tu prawie z dnia na dzien przez przypadek odwiedzil mnie stary kolega, ktory zauwazal tak delikatne szczegoly we mnie, pozytywne, ze odrazu je przyjelam za wazniejsze rzeczy niz moje wyimaginowane wady (wczesniej myslalam, ze moje zachowanie jest nieodpowiednie, ze jestem zbyt zazdrosna/egoistyczna itp. a tu wg dzisiejszego mojego TŻ nie mam nic z tego, albo jesli mam, to dobrze). Jestesmy od pol roku (jutro mija dokladnie 6m-cy), od wrzesnia przeprowadzam sie do niego do krakowa na studia i coraz latwiej mi zazegnac dawna siebie, pelna placzu, wad i dziwnych, niebezpiecznych mysli....


Gdybym byla singlem, napewno zajelabym sie swoim hobby, np. szyciem, pisaniem pamietnika, mixowania ulubionych utworów w programie komputerowym, jazda na rowerze, spotkania ze znajomymi, pielegnowanie kwiatów, uczenie sie jezyka...

Na codzien, kiedy wstane lewa noga, wlaczam jakis utwor w komputerze i slucham glosno (w glosnikach lub sluchawkach), aby całą sobą wciągać dźwięki, do tego często śpiewam Pomaga

Ostatnio tez jakis zmysl maciezynstwa sie we mnie obudzil, bo moją kotkę traktuję jako istotę tak samo rozumną jak człowieka i "rozmawiam" z nią (odpowiada mi często pomiaukiwaniem )

Trzeba zajrzeć w głąb siebie i znaleźć coś, co zajmie Twoją głowę, żeby nie myśleć o swojej samoocenie.

[nilla]

Napisane przez mjot

mnie poprawil samoocene moj TŻ. Jak to mowili, jesli cos nie jest mozliwe do zrobienia, trzeba znalezc taka osobe, ktora nie bedzie wiedziec, to jest niemozliwe i wtedy ona to zrobi Moj ex doprowadzil mnie do stanu, z ktorego nie moglam wyjsc od przynajmniej roku i nic nie pomagalo (nowe znajomosci, charytatywna praca, szkola-matura, dom, pasje....), a tu prawie z dnia na dzien przez przypadek odwiedzil mnie stary kolega, ktory zauwazal tak delikatne szczegoly we mnie, pozytywne, ze odrazu je przyjelam za wazniejsze rzeczy niz moje wyimaginowane wady (wczesniej myslalam, ze moje zachowanie jest nieodpowiednie, ze jestem zbyt zazdrosna/egoistyczna itp. a tu wg dzisiejszego mojego TŻ nie mam nic z tego, albo jesli mam, to dobrze). Jestesmy od pol roku (jutro mija dokladnie 6m-cy), od wrzesnia przeprowadzam sie do niego do krakowa na studia i coraz latwiej mi zazegnac dawna siebie, pelna placzu, wad i dziwnych, niebezpiecznych mysli....


Gdybym byla singlem, napewno zajelabym sie swoim hobby, np. szyciem, pisaniem pamietnika, mixowania ulubionych utworów w programie komputerowym, jazda na rowerze, spotkania ze znajomymi, pielegnowanie kwiatów, uczenie sie jezyka...

Na codzien, kiedy wstane lewa noga, wlaczam jakis utwor w komputerze i slucham glosno (w glosnikach lub sluchawkach), aby całą sobą wciągać dźwięki, do tego często śpiewam Pomaga

Ostatnio tez jakis zmysl maciezynstwa sie we mnie obudzil, bo moją kotkę traktuję jako istotę tak samo rozumną jak człowieka i "rozmawiam" z nią (odpowiada mi często pomiaukiwaniem )

Trzeba zajrzeć w głąb siebie i znaleźć coś, co zajmie Twoją głowę, żeby nie myśleć o swojej samoocenie.

Hmm, moj ex też mnie kiedyś dowartościowywał. Potem mu przeszło i moje problemy zaczely wracać. A teraz jestem singlem i nasiliły się ponownie


Też tak próbuję - zająć się czymkolwiek, hobby, wyjścia, książki, żeby nie myśleć. Ale kompleksy odbierają mi chęć działania. Zazwyczaj jest tak, że jak już mi się uda z kimś gdzieś umówić (co nie zdarza się aż tak często) to na godzinę przed przechodzi mi całkowicie ochota i zaczynam szukać wymówek.

Hmm, bez muzyki to bym sobie chyba nie poradziła. Moje mp4 wzbudza we mnie coś na kształt instynktu macierzyńskiego;D Jest ze mną zawsze - w drodze na uczelnię, z uczelni, na zakupy, z zakupów, przed snem... Chyba musze sobie znaleźć jakiegoś rzeczywistego powiernika;]