Czy zrezygnowałabyście dla związku z macierzyństwa?

[Monika828282]

Chcecie mieć dziecko/dzieci ale jednocześnie bardzo rzadko spotykacie kogoś, kto Wam się podoba i nadaje się wg Was do związku. I nagle po wielu nieudanych, często jednorazowych randkach spotykacie kogoś, z kim jest przyciąganie, chemia, niekończące się tematy, itp. Słowem jest potencjał na dobry związek. Ale jest jedno ale - on nie chce mieć dzieci.
Co robicie? Kończycie związek i ryzykujecie że być może już nigdy nikogo odpowiedniego nie poznacie (ani nie zostaniecie matką) czy zostajecie z nim i próbujecie jakoś przeboleć fakt, że będziecie tylko we dwójkę ale chociaż w fajnym związku (bo to lepsze od samotności)?

[Atavish]

Napisane przez Monika828282

Chcecie mieć dziecko/dzieci ale jednocześnie bardzo rzadko spotykacie kogoś, kto Wam się podoba i nadaje się wg Was do związku. I nagle po wielu nieudanych, często jednorazowych randkach spotykacie kogoś, z kim jest przyciąganie, chemia, niekończące się tematy, itp. Słowem jest potencjał na dobry związek. Ale jest jedno ale - on nie chce mieć dzieci.
Co robicie? Kończycie związek i ryzykujecie że być może już nigdy nikogo odpowiedniego nie poznacie (ani nie zostaniecie matką) czy zostajecie z nim i próbujecie jakoś przeboleć fakt, że będziecie tylko we dwójkę ale chociaż w fajnym związku (bo to lepsze od samotności)?

Rozstaję się.
Niestety rodzicielstwo to dla mnie temat gdzie nie ma kompromisów. Bo zawsze któraś ze stron będzie poszkodowana i ktoś będzie musiał z czegoś ważnego dla siebie zrezygnować.
Również nie szłabym w to głębiej z nadzieją że on po czasie zmieni zdanie i zechce dzieci. Bo im bardziej się w to zagłębicie tym boleśniejsze będzie później rozstanie.

I wiem, że fajni, wolni faceci którzy chcą być i nadają się do bycia ojcami nie rosną na drzewach, ale wolałabym szukać dalej i tym samym dać szansę sobie (ale też temu mężczyźnie) na znalezienie kogoś z kim się będzie w 100% szczęśliwym. I to bez wielkich wyrzeczeń.

Wysłane z mojego LG-H815 przy użyciu Tapatalka

[mogg]

Napisane przez Monika828282

Chcecie mieć dziecko/dzieci ale jednocześnie bardzo rzadko spotykacie kogoś, kto Wam się podoba i nadaje się wg Was do związku. I nagle po wielu nieudanych, często jednorazowych randkach spotykacie kogoś, z kim jest przyciąganie, chemia, niekończące się tematy, itp. Słowem jest potencjał na dobry związek. Ale jest jedno ale - on nie chce mieć dzieci.
Co robicie? Kończycie związek i ryzykujecie że być może już nigdy nikogo odpowiedniego nie poznacie (ani nie zostaniecie matką) czy zostajecie z nim i próbujecie jakoś przeboleć fakt, że będziecie tylko we dwójkę ale chociaż w fajnym związku (bo to lepsze od samotności)?

rozstaje się
Ani Ty nie powinnas z rezygnowac z macierzynstwa ani on poswiecac sie bo Ty chcesz byc matką - tu nie ma kompromisu

Wysłane z mojego SM-G930F przy użyciu Tapatalka

[Misia452]

Napisane przez Atavish

Rozstaję się.
Niestety rodzicielstwo to dla mnie temat gdzie nie ma kompromisów. Bo zawsze któraś ze stron będzie poszkodowana i ktoś będzie musiał z czegoś ważnego dla siebie zrezygnować.
Również nie szłabym w to głębiej z nadzieją że on po czasie zmieni zdanie i zechce dzieci. Bo im bardziej się w to zagłębicie tym boleśniejsze będzie później rozstanie.

I wiem, że fajni, wolni faceci którzy chcą być i nadają się do bycia ojcami nie rosną na drzewach, ale wolałabym szukać dalej i tym samym dać szansę sobie (ale też temu mężczyźnie) na znalezienie kogoś z kim się będzie w 100% szczęśliwym. I to bez wielkich wyrzeczeń.

Wysłane z mojego LG-H815 przy użyciu Tapatalka

Tak samo jak wyżej, zgadzam się z tym w 100%

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[skazana_na_bluesa]

Ja bym nie zrezygnowała z macierzyństwa. Widziałam już takie pary. Faceci nie chcieli dzieci, a kobiety dostawały dosłownie jobla na tym punkcie. Małżeństwa się oczywiście rozpadły.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ariada]

Informacja o tym, że ex nie chce dziecka była jednym z powodów, przez który zakończyłam swój 11 letni związek. Jak wchodziłam w następny to powiedziałam wprost, że chce mieć dzieci. Nie brałam pod uwagę związku, w którym partner nie chciałby mieć potomstwa

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez Monika828282

Chcecie mieć dziecko/dzieci ale jednocześnie bardzo rzadko spotykacie kogoś, kto Wam się podoba i nadaje się wg Was do związku. I nagle po wielu nieudanych, często jednorazowych randkach spotykacie kogoś, z kim jest przyciąganie, chemia, niekończące się tematy, itp. Słowem jest potencjał na dobry związek. Ale jest jedno ale - on nie chce mieć dzieci.
Co robicie? Kończycie związek i ryzykujecie że być może już nigdy nikogo odpowiedniego nie poznacie (ani nie zostaniecie matką) czy zostajecie z nim i próbujecie jakoś przeboleć fakt, że będziecie tylko we dwójkę ale chociaż w fajnym związku (bo to lepsze od samotności)?

nie zrezygnowałabym dla partnera z żadnej, prawdziwie istotnej dla mnie sprawy czy poglądu.

Jeżeli wpadniecie - będzie oczekiwał że zrobisz aborcję, jeżeli będziesz chciała utrzymać ciążę - nie da Ci wsparcia. Jesteś na to gotowa?

[cherry boom]

Autorko ile lat ma chłopak i jak długo jesteście razem? Kwestia posiadania dzieci jest bardzo istotna w związku i jeżeli para różni się pod tym względem, to moim zdaniem nie ma szans na udany związek i prędzej czy później się i tak rozstanie.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Nie
Nie, zrezygnowalabym z siebie ,swoich marzeń ,planów dla żadnego faceta

[Vanir410]

W sumie tak, bo chociaż nie wykluczam posiadania dzieci, to nie mam na nie parcia. Jeśli byłabym pewną partnera w 100 % to zrezygnowałabym z potomstwa.

[GdyKochamy]

Jeżeli chcesz być szczęśliwa, to nie powinnaś z niczego dla nikogo rezygnować. Tym bardziej, że dzieci ma się na całe życie, a z facetami różnie to bywa.

[TakaSamaInna]

Jeśli naprawdę pragnęłabym dzieci to tak, zrezygnowałabym z związku. Dzieci jednak nie pragnę, więc prędzej zrezygnowałabym gdyby chciał np. gromadkę dzieci.

[SteveS]

Napisane przez Vanir410

W sumie tak, bo chociaż nie wykluczam posiadania dzieci, to nie mam na nie parcia. Jeśli byłabym pewną partnera w 100 % to zrezygnowałabym z potomstwa.

Dla mnie nie ma czegoś takiego jak pewność w 100% drugiej osoby. Nawet ja nie jestem pewna, jak bym postapiła za 10 lat, a co dopiero mówić o kimś innym.

Też bym się rozstała, czy to byłaby kwestia potomstwa, wiary, podejścia do życia.

[Jasmin85]

Tak zrezygnowałabym z macierzyństwa ale tylko w sytuacji gdyby okazało się że on nie może lub nie powinien mieć dzieci ze względów zdrowotnych.

[Azhaar]

No to zależy, co jest dla Ciebie ważne.

Ja bym była w stanie zrezygnować z macierzyństwa, ale nie mam parcia na dzieci. To znaczy majac fajnego faceta, który też by chciał dzieci i czułabym, że byłby dobrym ojcem i partnerem, to tak.
Ale generalnie brak dzieci również bym przeżyła, nie jest to jakiś duzy priorytet w moim życiu (oczywiście póki ich nie ma - bo wiadomo, że jak się pojawią to życie się zmienia o 180 stopni).

Ale jeżeli ktoś czuje, że koniecznie i bardzo chce zostać matką, to wtedy taki związek pewnie będzie błedem.

[kennedy]

nie rezygnuj z macierzystwa.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[natash88]

Patrzac na to, ile watkow stworzylas o pragnieniu posiadania dzieci i problemach w poprzednim zwiazku - to nie, na Twoim miejscu bym nie zrezygnowala.
Ale rozumiem, ze po swoich doswiadczeniach zwiazkowych i pewnej niepewnosci/chaosu w zyciu, oraz jak sie domyslam (a to rozkminialas w poprzednich swoich watkach) wieku 36 lat, probujesz za wszelka cene 'zlapac' jakiegos faceta, ktory ma wobec Ciebie pozytywne uczucia i Ty wobec niego takze.

Ja bym Ci proponowala terapie i odkrywanie siebie - za kazdym razem jak czytam Twoje watki wydajesz mi sie taka rozedrgana i pelna watpliwosci i sprzecznosci, jakbys sama malo o sobie wiedziala i nie dowierzala wlasnym emocjom i uczuciom.

[Nancy_M]

Nie zrezygnowałabym z macierzyństwa. Na początku związku, na etapie ekscytacji drugą osobą, może ta rezygnacja nie byłaby taka bolesna. Zamiast macierzyństwa byłby przecież świetny facet. Ale kiedyś emocje opadną, a chęć na dziecko może spowodować żal i pretensje do partnera i spore zgrzyty w związku.

[White_Dove]

Ja nie mam parcia na dziecko więc nie przeszkadzałoby mi to. Istnieje tylko problem co w sytuacji gdy jemu zachciało by się dziecka a ja miałabym już np po 40. Facet może mieć dziecko zawsze kobieta musi przemyśleć bo potem już nic nie zrobi a facet ją zostawi.

[Monika828282]

Napisane przez cherry boom

Autorko ile lat ma chłopak i jak długo jesteście razem? Kwestia posiadania dzieci jest bardzo istotna w związku i jeżeli para różni się pod tym względem, to moim zdaniem nie ma szans na udany związek i prędzej czy później się i tak rozstanie.

Ma 34 lata, byliśmy razem kilka miesięcy i już nie jesteśmy (właśnie z powodu tej niezgodności co do dzieci). On mi powiedział bardzo jasno i dobitnie, że to nie jest sprawa typu "może kiedyś mu się odmieni" tylko na 100% jest pewien, że nigdy nie będzie chciał dzieci.
Natomiast jest mi teraz bardzo ciężko, bo to naprawdę super człowiek był, rozważam to więc na wszystkie możliwe strony (czy dobrze zrobiłam), stąd wątek.

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Był tu wątek kobiety która rozstała się z partnerem.

Nie z powodu jego niechęci do spłodzenia potomstwa bo nie miał nic przeciwko. Ale nie chciał badań, leczenia, inseminacji czy in vitro. A ona chyba inaczej nie mogła zajść w ciążę.

[adult90]

Napisane przez Monika828282

Chcecie mieć dziecko/dzieci ale jednocześnie bardzo rzadko spotykacie kogoś, kto Wam się podoba i nadaje się wg Was do związku. I nagle po wielu nieudanych, często jednorazowych randkach spotykacie kogoś, z kim jest przyciąganie, chemia, niekończące się tematy, itp. Słowem jest potencjał na dobry związek. Ale jest jedno ale - on nie chce mieć dzieci.
Co robicie? Kończycie związek i ryzykujecie że być może już nigdy nikogo odpowiedniego nie poznacie (ani nie zostaniecie matką) czy zostajecie z nim i próbujecie jakoś przeboleć fakt, że będziecie tylko we dwójkę ale chociaż w fajnym związku (bo to lepsze od samotności)?

Koniec związku. Mężczyzna musi pragnąć dzieci i rodziny, musi to być jego cel i sens życia. Nasze poglądy muszą być spójne.

Macierzyństwo i rodzina jest dla mnie ogromnie ważna, mężczyzna jest częścią tej całości a nie całością/celem samym w sobie. Faceta opisałabym jako pewnego rodzaju wspólnika, pomocnika w osiągnięciu pewnego wspólnego celu - rodziny. To wyjątkowa współpraca przy sprawie ogromnej rangi

[578537b29e2e39e1d6e3dc9dfc9821e485b809af_62f97e73ceb2a]

Byłam w takiej sytuacji. Odeszłam i kompletnie nie żałuję. Dzieci do dziś nie mam, związku też, ale przynajmniej czuję, że dałam sobie na to wszystko szansę. Nie jestem szczęśliwa w tym sensie, że nie spełniłam swoich marzeń o dzieciach, mężu, normalnej rodzinie itp. Ale wiem, że gdybym została w związku z chłopakiem, który tego nie chciał, to czułabym się jak w złotej klatce. Nie można rezygnować z tego, co dla nas najważniejsze. Przez kilka lat byłoby znośnie, ale potem... Mieć poczucie, że poświęciłaś całe swoje życie jakiemuś facetowi, który nawet nie chciał mieć z Tobą dzieci... Nie, nie, nie. Nie można.


Co innego, jeśli dwie osoby nie chcą dzieci, to zupełnie co innego. Ale jeśli jedna strona rezygnuje z tego w imię "miłości", to znaczy, że rezygnuje tak naprawdę z samej siebie. A to nie ma nic wspólnego z miłością.

[taka_cholercia]

Jestem pewna w 100% że kiedyś chcę być mamą. Jeśli on jest w 100% pewien że nie chce być tatą to tak, nie wchodzę w tą relację. Nie próbuj czegoś takiego jak "poznamy się, zobaczymy, może to nie wypali", bo kiedy naprawdę się zakochasz to będzie Ci mega ciężko z niego zrezygnować...

[Linka25]

W takiej sytuacji niestety tylko rozstanie. Rodzicielstwo to jedna z kluczowych zyciowych kwestii, tu trzeba miec podobne jesli nie jednakowe podejście.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[GdyKochamy]

Napisane przez SteveS

Dla mnie nie ma czegoś takiego jak pewność w 100% drugiej osoby. Nawet ja nie jestem pewna, jak bym postapiła za 10 lat, a co dopiero mówić o kimś innym.

Też bym się rozstała, czy to byłaby kwestia potomstwa, wiary, podejścia do życia.

Niestety masz rację. Nigdy nie wiemy, jak długo związek przetrwa. A później ktoś zostanie z wielkim żalem "ja dla ciebie zrezygnowałam z macierzyństwa, a ty mnie zostawiłeś". Jesteśmy kowalami swojego losu.

[Limonka2738]

To nie jest miejsce na kompromisy.


Nie zgodziłabym się urodzić dziecka i zdecydowanie nie zgodziłabym się, żeby mój partner zrezygnował z dziecka, jeśli chce takie mieć.


To spowoduje wiele niewypowiedzianych żali, a po co? Lepiej znaleźć kogoś, z kim można realizować swoje plany odnoście rodzicielstwa, jakiekolwiek by nie były.

[Bniewie]

Napisane przez Monika828282

Chcecie mieć dziecko/dzieci ale jednocześnie bardzo rzadko spotykacie kogoś, kto Wam się podoba i nadaje się wg Was do związku. I nagle po wielu nieudanych, często jednorazowych randkach spotykacie kogoś, z kim jest przyciąganie, chemia, niekończące się tematy, itp. Słowem jest potencjał na dobry związek. Ale jest jedno ale - on nie chce mieć dzieci.
Co robicie? Kończycie związek i ryzykujecie że być może już nigdy nikogo odpowiedniego nie poznacie (ani nie zostaniecie matką) czy zostajecie z nim i próbujecie jakoś przeboleć fakt, że będziecie tylko we dwójkę ale chociaż w fajnym związku (bo to lepsze od samotności)?

Byłam w takiej sytuacji, pożegnaliśmy się. Jeszcze gdyby mówił, teraz nie, ale moze za kilka lat - rozważyłabym to. Ale ja usłyszałam: nie i koniec. No to koniec

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 02:57 ---------- Poprzedni post napisano o 02:54 ----------

Swoją drogą wiekiem i stażem się zgadza z tym co napisałaś Ty

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[inka78_1]

Dzieci to jest temat, o którym nie powinno się dyskutować czy iść na kompromisy. Pod tym względem warto być zgodnym już od początku. Jeśli się nie jest - lepiej się pożegnać.

[Boardie]

Oj, małżeństwa się z tego powodu rozpadają (np. Anji Rubik), więc warto być w tej kwestii zgodnym. Ale przecież można to też ustalić na początku związku, żeby później nie było rozczarowań.