Dziecko z problemami...nie ma sie czego bać.

[oska12]

Jestem mama 8 latka z problemami neurologicznymi. Założyłam swojego bloga w celu wsparcia Was Rodziców w wychowywaniu, w celu podzielenia się z Wami moimi problemami w wsponego zaradzenia im, w celu cieszenia się moim szczesciem. Odkrywania wspolnie nowych, fajnych rozwiazan.

Mam nadzieje tez ze na tym forum znajdziemy wspolne wsparcie.
Wiecej o mnie :
http://mocmamy.pl/

Jesli Was cos zainteresuje piszcie, jesli chcecie cos skrytykować w piszcie...
Pozdrawiam

[ajah]

Napisane przez oska12

Jestem mama 8 latka z problemami neurologicznymi. Założyłam swojego bloga w celu wsparcia Was Rodziców w wychowywaniu, w celu podzielenia się z Wami moimi problemami w wsponego zaradzenia im, w celu cieszenia się moim szczesciem. Odkrywania wspolnie nowych, fajnych rozwiazan.

Mam nadzieje tez ze na tym forum znajdziemy wspolne wsparcie.
Wiecej o mnie :
http://mocmamy.pl/

Jesli Was cos zainteresuje piszcie, jesli chcecie cos skrytykować w piszcie...
Pozdrawiam

Jesli chodzi o bloga: pomysł może i ciekawy, ale bardzo mnie drazni ilośc wielkich liter z niewiadomego powodu w tekście.
Poza tym tytuł tego watku mnie zirytował.
Jak się ma dziecko z problemami to jest się czego bać.

[oska12]

no właśnie nie jest się czego bać, a na początku wielu Rodziców jedynie to ma za wizje życia z dzieckiem sprawnym inaczej.(sprawność - nie mam tu na mysli ADHD tylko zaburzenie o podłożu neurologicznym, lub też sprzężone)Jakie terapie, jakie badania , co pomoże i gdzie szukać pomocy- zarówno finansowej jak i merytorycznej. Często nawet przy wykrywaniu wad rozwojowych wielu Rodziców w tym i Ja uciekaliśmy myślami nie to na pewno nie dotyczy mojego dziecka . Mój się po prostu inaczej, wolniej rozwija. Czasem jednak lepiej szybciej zadziałać rehabilitacją niż zwlekać do ostatniej chwili - a może się uda.

Duże litery. Dziękuję za zwrócenie uwagi . Blog jest w trakcie prac graficznych.

[Glodomorek]

Beznadziejna czcionka. Jak mam czytać coś co tak wygląda to nawet nie zaczynam.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

I bardzo egzaltowanie to brzmi. Moc?

Mam tę mooooooc od razu się nasuwa.

[oska12]

Jak zdążyłam już wcześniej napisać blog jest w trakcie dopracowywania graficznego, wiec akurat czcionka w tym momencie nie jest tu najważniejsza tylko treść . Nie wiem też czemu Tobie się tak wyświetla mi wyświetla sie bez takich podświtleń polskich znaków. Nie zaprzeczam są literówki ale to co innego.
Jeśli chodzi o Mocmamy. Może właśnie o to chodzi "mam te mooooc" ? . Może chodzi o to że wspólnie Mamy tą Moc. A może o to że każda Mama ma moc , musi mieć moc ? Do każdej nazwy bloga znajdzie się krytyka. Ma to jednak określać moje zamysły powstania bloga a nie kogoś innego.
Nie mniej jednak dzięki za uwagi.
Pozdrawiam

[Glodomorek]

Tak mi się wyświetla, więc nie będę kombinować z ustawieniami tylko zamykam kartę. Jeśli chcesz mieć czytelników to zacznij od tego, by dało się czytać.

[ajah]

Napisane przez Glodomorek

Tak mi się wyświetla, więc nie będę kombinować z ustawieniami tylko zamykam kartę. Jeśli chcesz mieć czytelników to zacznij od tego, by dało się czytać.

to jest podstawa
ja tego tekstu nie mogę czytać również ze względu na ilość błędów i bardzo specyficzną stylistykę.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Bo jednak literówki - dzisiaj, kiedy komputer może poprawić tekst, bo go podkreśla? No to jednak obciach z literówkami publikować.

[Glodomorek]

Napisane przez ajah

to jest podstawa
ja tego tekstu nie mogę czytać również ze względu na ilość błędów i bardzo specyficzną stylistykę.

Aż tak daleko nie doszłam

[oska12]

Nie wiem, o co chodzi z czcionka, bo mi wyświetla się czytelnie. Literówki poprawiłam . Dlatego nie bardzo wiem o co chodzi.
Zarówno na tabletach, w kompie i telefonie przy google chrome otwiera się wszystko z poprawnym tekstem, bez dużych liter jak i wytłuszczeń polskich znaków jak to widać u Glodomorek na załączniku.
Jakich przeglądarek używacie?

[ajah]

Napisane przez oska12

Nie wiem, o co chodzi z czcionka, bo mi wyświetla się czytelnie. Literówki poprawiłam . Dlatego nie bardzo wiem o co chodzi.
Zarówno na tabletach, w kompie i telefonie przy google chrome otwiera się wszystko z poprawnym tekstem, bez dużych liter jak i wytłuszczeń polskich znaków jak to widać u Glodomorek na załączniku.
Jakich przeglądarek używacie?

Ja widzę czcionkę normalnie (bez żadnych pogrubień itd.)
Natomiast nadal widzę, mnóstwo błedów i to mi przeszkadza w czytaniu (nie stosujesz prawie wcale znaków interpunkcyjnych).
Inna kwestia, że mialam wrażenie, że to miał być, a tu pełno smutku na każdym kroku.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Nie wiem, czemu mojego bloga akurat pokazujesz?
Jak wyżej - nie da się czytać tekstu bez znaków interpunkcyjnych.

[żurawinka]

Spojrzałam i u mnie normalna czcionka, ale ...
Nie wiem do kogo kierujesz bloga - przeczytałam tylko jeden wpis - jest bardzo smutny. Myślałam że będzie przesłanie jak w tytule, mam wrażenie że ta pozytywność to tylko sztuczny uśmiech na twarz i do przodu. Po tym jednym wpisie odnoszę wrażenie że bloga nie kierujesz do nas czytelników tylko np. do ojca ( swojego) Czy na pewno chcesz go pisać? Spojrzałam na inny wpis i kierujesz go do siostry, znajomych. Myślę że celem jest jakaś terapia dla siebie samej a nie pomoc innym
Coś w stylu pamiętnika tylko że nie do szuflady.
Nie rozumiem czemu ja, moje ,nasze piszesz z wielkiej litery

[oska12]

tak to pierwsze wpisy , rzeczywiście blog jest forma pamiętnika , trudnych ale i wesołych dni , jak ostatni wpis. Pisząc go chce sama nauczyć sie zwracać uwagę na pozytywne rzeczy w moim życiu. Sama czytam to kilka razy. Na pewno nie uniknę smutnych wpisów. Na początku są same takie, bo jest mi trudno . Jest to blog, a nie pamiętnik do szuflady, bo mam nadzieje na komentarze które pozwolą mi się podnieść, zrozumieć niektóre sytuacje. Jednocześnie wiem, że takie sytuacje i ciężkie chwile zdarzają się nie tylko mi . Czasem pomocą dla innych jest to, że nie tylko Oni przeżywają takie chwile .

---------- Dopisano o 16:54 ---------- Poprzedni post napisano o 16:52 ----------

szajajaba - nie byłam pewna czy jest to Twój blog. Po prostu, mi w moim blogu nie wyświetlają się błędy jakie wyświetlają się Wam. Natomiast w blogu - Twoim pokazują mi się błędy w czcionce w polskich literach.

---------- Dopisano o 16:57 ---------- Poprzedni post napisano o 16:54 ----------

nie ostatni post nie jest pełen smutku. Ja dopatruję się bardziej przemyśleń. Wniosków. Przemian

---------- Dopisano o 16:59 ---------- Poprzedni post napisano o 16:57 ----------

Napisane przez żurawinka

Spojrzałam i u mnie normalna czcionka, ale ...
Nie wiem do kogo kierujesz bloga - przeczytałam tylko jeden wpis - jest bardzo smutny. Myślałam że będzie przesłanie jak w tytule, mam wrażenie że ta pozytywność to tylko sztuczny uśmiech na twarz i do przodu. Po tym jednym wpisie odnoszę wrażenie że bloga nie kierujesz do nas czytelników tylko np. do ojca ( swojego) Czy na pewno chcesz go pisać? Spojrzałam na inny wpis i kierujesz go do siostry, znajomych. Myślę że celem jest jakaś terapia dla siebie samej a nie pomoc innym
Coś w stylu pamiętnika tylko że nie do szuflady.
Nie rozumiem czemu ja, moje ,nasze piszesz z wielkiej litery

Wpisy "kierowane" sa kierowane do osób dzięki którym ten blog powstał, lub przez które mam jakieś przemyślenia, żal.
Nie we wszystkich dopatruj się smutku a raczej wniosków
Spójrz na ostatni wpis .

[Glodomorek]

Zmieniłaś czcionkę i wygląda to inaczej. Błędy są nadal. Tekst pozostawia sporo do życzenia. Brak znaków interpunkcyjnych, wielka litera (Mój, Nasze, kwiatuszek: "Nas Córkę").

[ZamyslonaRoztargniona]

Napisane przez oska12

Jestem mama 8 latka z problemami neurologicznymi. Założyłam swojego bloga w celu wsparcia Was Rodziców w wychowywaniu, w celu podzielenia się z Wami moimi problemami w wsponego zaradzenia im, w celu cieszenia się moim szczesciem. Odkrywania wspolnie nowych, fajnych rozwiazan.

Mam nadzieje tez ze na tym forum znajdziemy wspolne wsparcie.
Wiecej o mnie :
http://mocmamy.pl/

Jesli Was cos zainteresuje piszcie, jesli chcecie cos skrytykować w piszcie...
Pozdrawiam

Nic takiego w Twoim blogu nie znalazłam. To znaczy nie znalazłam wsparcia w wychowaniu.
Raczej opis Twojego codziennego życia. Głównie smutny opis. Po lekturze czuję się zdołowana i tej mocy nie widzę.

[oska12]

Tak jest smutny, bo ten blog mówi o życiu, nie opowiadam zmyślonych bajek , nie pisze o kolorach lakierów do paznokci. To są moje początki. Początki uczenia się o mówieniu o swoich uczuciach i problemach. Możecie nazywać to pamiętnikiem, wylewaniem smutków . Tak jest to forma terapii dla mnie. Jest to tez w środowisku rodzin z niepełnosprawnością - dzielenie się informacjami, odczuciami. Specyfika jest trudna. Każda z Was, rozumie to po swojemu, bo każda z Was ma inne doświadczenia lub ich brak w tym temacie.
Mam moc jest nazwą bloga która powstała po wielu konsultacjach z przyjaciółmi którzy sami podsuneli mi pomysł prowadzenia bloga , i jego nazwy. Ma swoje podstawy w mojej historii , której nie opisałam , bo jest mi trudno pisać o wszystkim na raz. Wymaga to ode mnie czasu i pewnej odwagi .
Nie jestem poetka ani polonistką. Piszę o życiu z dzieckiem specyficznym. Otwieram się , co nie jest czasem proste. Nie płaczę w blogu, nie załamuje się, nie wołam ratunku . Może tak to rozumiecie, bo rzeczywiście nie każdy siedzi w mojej skórze, i nie każdy patrzy moimi oczyma. Nie dla każdego wypowiedzenie R przez 8 letnie dziecko jest wielkim szczęściem. Nie oczekuje tego.
Uczę się języka blogowego i postaram się dołożyć wszelkich starań do poprawności tekstu.
Co do treści - bardziej pozytywnej... cóż po to ten blog jest żebym w końcu też miała cos pozytywnego .
Żurawinka, ZamyślonaRoztargniona- dziękuje za opinie. Dzięki Nim wiem że jeszcze dużo mam do zmiany.

[ajah]

Napisane przez oska12

Tak jest smutny, bo ten blog mówi o życiu, nie opowiadam zmyślonych bajek , nie pisze o kolorach lakierów do paznokci. To są moje początki. Początki uczenia się o mówieniu o swoich uczuciach i problemach. Możecie nazywać to pamiętnikiem, wylewaniem smutków . Tak jest to forma terapii dla mnie. Jest to tez w środowisku rodzin z niepełnosprawnością - dzielenie się informacjami, odczuciami. Specyfika jest trudna. Każda z Was, rozumie to po swojemu, bo każda z Was ma inne doświadczenia lub ich brak w tym temacie.
Mam moc jest nazwą bloga która powstała po wielu konsultacjach z przyjaciółmi którzy sami podsuneli mi pomysł prowadzenia bloga , i jego nazwy. Ma swoje podstawy w mojej historii , której nie opisałam , bo jest mi trudno pisać o wszystkim na raz. Wymaga to ode mnie czasu i pewnej odwagi .
Nie jestem poetka ani polonistką. Piszę o życiu z dzieckiem specyficznym. Otwieram się , co nie jest czasem proste. Nie płaczę w blogu, nie załamuje się, nie wołam ratunku . Może tak to rozumiecie, bo rzeczywiście nie każdy siedzi w mojej skórze, i nie każdy patrzy moimi oczyma. Nie dla każdego wypowiedzenie R przez 8 letnie dziecko jest wielkim szczęściem. Nie oczekuje tego.
Uczę się języka blogowego i postaram się dołożyć wszelkich starań do poprawności tekstu.
Co do treści - bardziej pozytywnej... cóż po to ten blog jest żebym w końcu też miała cos pozytywnego .
Żurawinka, ZamyślonaRoztargniona- dziękuje za opinie. Dzięki Nim wiem że jeszcze dużo mam do zmiany.

Myślę, że potrzebujesz ujścia emocji i przelewania odczuć i w związku z tym wymyśliłaś sobie tego bloga.
Jest wiele blogów w temacie takim jak twój. Blogi rodziców, którzy walczą o każdy dzień, których dzieci są chore, zaburzone, z jakimś problemem.
Twoje posty koncentrują się na twoim problemie z całą sytuacją, jakbyś jeszcze nie wyszła z okresu żałoby, nie na dziecku.
Sama jestem mamą dziecka z problemami i mam kontakt codzienny z rodzicami dzieci specjalnych w różnym wymiarze, gdzie człowiek żyje danym dniem i odonosi sukcesy, które dla innych są czymś zwyczajnym. Nie zmienia to tego, jak odbieram twojego bloga.

[oska12]

Ale Ja nigdzie nie mówiłam że będę pisać tylko o moim Synku? Jest to mój sposób radzenia sobie z emocjami. W przyszłości zaproszeni do dyskusji o terapiach, szkołach, zachowaniach? Wiem ze mój blog tonie pośród miliona innych z lepsza grafika, stylizacja, zdjęciami, mądrościami i pomysłami. tak i jest milion blogów o gotowaniu co nie powoduje , że powstają nowe w tym temacie? To mój początek i nie prowadzę go też po to, by dostać oskara i oklaski.
Mam nadzieje ze dojdę do takiego momentu w którym ten blog będzie tryskać radością w każdym zdaniu. Sztucznie jednak robić tego nie zamierzam.
To właśnie specyfika środowiska w którym jestem .
Nie mniej jednak dziękuję za każdą krytykę . Bez niej nadal byłaby kiepska czcionka i nie tylko.

[ZamyslonaRoztargniona]

Napisane przez ajah

Myślę, że potrzebujesz ujścia emocji i przelewania odczuć i w związku z tym wymyśliłaś sobie tego bloga.
Jest wiele blogów w temacie takim jak twój. Blogi rodziców, którzy walczą o każdy dzień, których dzieci są chore, zaburzone, z jakimś problemem.
Twoje posty koncentrują się na twoim problemie z całą sytuacją, jakbyś jeszcze nie wyszła z okresu żałoby, nie na dziecku.
Sama jestem mamą dziecka z problemami i mam kontakt codzienny z rodzicami dzieci specjalnych w różnym wymiarze, gdzie człowiek żyje danym dniem i odonosi sukcesy, które dla innych są czymś zwyczajnym. Nie zmienia to tego, jak odbieram twojego bloga.

mam odczucia dokładnie takie jak pisze ajah

Podobnie jak Wy mam dziecko z problemami i wiem co to znaczy cieszyć się czymś co dla nas jest mega sukcesem, a dla innych czymś calkowicie normalnym, naturalnym, niewymagajacym wysiłku.
Ale to wcale nie zmienia mojego odbioru bloga, takiego jak pisałam wcześniej.