Mój partner nie chce się odchudzać

[anna87]

Napisane przez pandemonium4

Bo tył systematycznie i po trochu przez 7 lat, każdy normalny człowiek by utył tak się odżywiając i prowadząc taki tryb życia. To nie było żadnego szybkie przybieranie na wadze. Wczesniejsze badania nic nie wykryły i nie przyjmował żadnych leków. A nie mógł zjadać domowych obiadków upichconych przez żonę, zamiast żywić się fastfoodami? Czy uważasz że choroba uniemożliwiła mu ten wybór?

Do pewnego stopnia tak, insulinoodporność powoduje, że człowiek z jednej strony tyje, z drugiej ma spadki poziomu cukru, a mięśnie nie pobierają energii jak powinny, stąd i ciągoty do jak najbardziej kalorycznych potraw.
Wątpię, że gdy go zdiagnozowano nie dostał żadnych leków przeciwcukrzycowych.

Napisane przez pandemonium4

Naprawdę chcesz przeforsować tezę, że zdrowy człowiek nie utyje przez systematyczne zjadanie większej ilości kalorii niż spala i siedzący tryb życia?

Zdrowy człowiek po prostu przestanie być głodny, zemdli go i tyle z chytrego planu doprowadzenia się do otyłości. Jednego dnia zje więcej, drugiego mniej, ale w sumie będzie się poruszał w okolicach swojego zapotrzebowania, ewentualnie przytyje kosmetyczne parę kilo, ale żeby dojść do otyłości, jeszcze stopnia III - powodzenia.
Otyłość to problem systemowy m.in. ze względu na niską świadomość społeczną i powtarzanie, że wystarczy silna wola i mniej jeść.

[Limonka2738]

Napisane przez Hultaj

Co cię tak bawi?


No chyba naprawde nie musisz słyszeć inwektyw prosto w twarz by nie umieć wyciągnąć wniosków z popkultury że obecnie posiadanie grubej sylwetki nie jest wymarzoną?

Bawi mnie to, że o ile posiadanie nadwagi nie jest wymarzone, tak nigdy nie czułam się nieakceptowana przez nikogo poza sobą.

Bo z tą nieakceptacją społeczenstwa to sporo przesadzasz. Wszyscy mają wysrane.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Hultaj]

Skąd wiesz, że kolejność nie była odwrotna, insulinoodporność -> napady głodu -> otyłość?
I nie dostawał czasem leków zwiększających wrażliwość na insulinę?

nie wiem jak ty ale przeciętnie człowiek naprawdę jest w stanie zauwazyć że coraz trudnej mu się poruszać, a przede wszystkim że dotychczasowe ciuchy stają się coraz mniejsze.
To może skoro nie jadał w fastfoodach bo mu zwyczajnie smakowało tylko latał na takie obiadki bo mu tak nakzywała kolejność odwrotna można było zacząć zadawać sobie pytania dlaczego zupa mi nie smakuje a kurczak w panierce z kukurydzy przebosko? Tak na logikę, bo ważyć to sobie można xyz kilo jeśli tak komuś pasuje.

---------- Dopisano o 12:21 ---------- Poprzedni post napisano o 12:18 ----------

Bawi mnie to, że o ile posiadanie nadwagi nie jest wymarzone, tak nigdy nie czułam się nieakceptowana przez nikogo poza sobą.

Bo z tą nieakceptacją społeczenstwa to sporo przesadzasz. Wszyscy mają wysrane.

z pewnością statystyczny człowiek swietnie się czuje ze świadomością że ma ograniczone pole manewru jeśli chodzi o dobór partnera bo jakoś szczuplejsze koleżanki czy szczuplejsi koledzy chetniej są podrywani.
Nikt ci też wprost na rozmowie o prace nie powie że mając do wyboru 2 osoby z podobnymi kwalifikcjami wybierze sobie tego o kim nie myśli że mu zarwie krzesło albo nie wbija się w oparcia. (naturalnie można też sobie wybrac dla odmiany grubszą osobę, podobno grubsze osoby bywają postrzegane jako weselsze i sympatyczne. prawie jak wygrać. )

[pandemonium4]

Napisane przez anna87

Do pewnego stopnia tak, insulinoodporność powoduje, że człowiek z jednej strony tyje, z drugiej ma spadki poziomu cukru, a mięśnie nie pobierają energii jak powinny, stąd i ciągoty do jak najbardziej kalorycznych potraw.
Wątpię, że gdy go zdiagnozowano nie dostał żadnych leków przeciwcukrzycowych.




Zdrowy człowiek po prostu przestanie być głodny, zemdli go i tyle z chytrego planu doprowadzenia się do otyłości. Jednego dnia zje więcej, drugiego mniej, ale w sumie będzie się poruszał w okolicach swojego zapotrzebowania, ewentualnie przytyje kosmetyczne parę kilo, ale żeby dojść do otyłości, jeszcze stopnia III - powodzenia.
Otyłość to problem systemowy m.in. ze względu na niską świadomość społeczną i powtarzanie, że wystarczy silna wola i mniej jeść.

A myślałam że pytałaś czy brał jakies leki przed otyłością - wtedy nie brał, a teraz to nie wiem, na pewno musi badać codziennie cukier i trzymać dietę. Dobra kończę temat bo powiedziałam już wszystko, lepiej niech autorka skupi się na radach jakie dziewczyny dają.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Hultaj]

Bo z tą nieakceptacją społeczenstwa to sporo przesadzasz.

z pewnością ty zrzuciłaś 30 kilo wyłącznie dla samej siebie. w koncu tylko dla siebie dbamy o wygląd malujemy się czy latamy po fryzjerach.

w koncu przeciętny człowiek jak siedzi sam w domu to wskakuje w najlepsze ciuchy i stuka szpilkami po kafelkach a na imprezę leci w dresie i z ulizanym kokiem. a zimą pod spodnie kobiety częściej golą nogi niż latem gdy odkrywają ciało. powszechnie znany fakt.

[Limonka2738]

Napisane przez Hultaj

z pewnością statystyczny człowiek swietnie się czuje ze świadomością że ma ograniczone pole manewru jeśli chodzi o dobór partnera bo jakoś szczuplejsze koleżanki czy szczuplejsi koledzy chetniej są podrywani.
Nikt ci też wprost na rozmowie o prace nie powie że mając do wyboru 2 osoby z podobnymi kwalifikcjami wybierze sobie tego o kim nie myśli że mu zarwie krzesło albo nie wbija się w oparcia. (naturalnie można też sobie wybrac dla odmiany grubszą osobę, podobno grubsze osoby bywają postrzegane jako weselsze i sympatyczne. prawie jak wygrać. )

Nie wiem, nie miałam raczej nigdy problemu ze znalezieniem partnera czy pracy i nie odczułam tej niesamowitej nieakceptacji.

Ale ty wiesz, w końcu byłaś gruba i wiesz jak to jest.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 12:40 ---------- Poprzedni post napisano o 12:29 ----------

Napisane przez Hultaj

z pewnością ty zrzuciłaś 30 kilo wyłącznie dla samej siebie. w koncu tylko dla siebie dbamy o wygląd malujemy się czy latamy po fryzjerach.

w koncu przeciętny człowiek jak siedzi sam w domu to wskakuje w najlepsze ciuchy i stuka szpilkami po kafelkach a na imprezę leci w dresie i z ulizanym kokiem. a zimą pod spodnie kobiety częściej golą nogi niż latem gdy odkrywają ciało. powszechnie znany fakt.

No wyobraź sobie, że tak.

Żyłam bardzo szczęśliwie do 23 roku życia i było mi dobrze. Nie licząc jakichś nastoletnich napadów tu i tam, które miało większość społeczeństwa.

Wtedy wyszła pewna gra. I zamarzyłam o cosplayu jednej z postaci.

I oto schudłam. Dla swojego marzenia.

Nie maluje się na codzień i chodzę normalnie w dresie na uczelnie i do pracy, bo mi się dźwigać osobnego stroju na fitness nie chce.

Ale oczywiście lepiej wiesz. Przecież ktoś nie ma prawa żyć sobie szczęśliwie z nadwagą i mieć to gdzieś. Czy się nie malować, nie golić, bo tak.

Bo są dwa typy ludzi - ci, którym to nie przeszkadza i spoko, i ci którym z tym bardzo źle. Ja byłam w obu grupach i obie mają swoje plusy i minusy.

[anna87]

Napisane przez pandemonium4

A myślałam że pytałaś czy brał jakies leki przed otyłością - wtedy nie brał, a teraz to nie wiem, na pewno musi badać codziennie cukier i trzymać dietę. Dobra kończę temat bo powiedziałam już wszystko, lepiej niech autorka skupi się na radach jakie dziewczyny dają.

Pytałam o leki które mu przepisano po diagnozie. Zapewne takie dostał, a one mają wpływ na proces odchudzania.

Napisane przez Limonka2738

Nie wiem, nie miałam raczej nigdy problemu ze znalezieniem partnera czy pracy i nie odczułam tej niesamowitej nieakceptacji.

Ale ty wiesz, w końcu byłaś gruba i wiesz jak to jest.

Ona trolluje na ten temat w prawie każdym wątku i za każdym razem zmierza do tego, jak jej zdaniem myślą i czują osoby otyłe.

[Fortuna1]

Napisane przez pandemonium4

Już nie róbmy ze wszystkich grubych chorych psychicznie lub fizycznie. Niektórzy po prostu lubią jeść dużo, tłusto i kalorycznie, jedzenie to ich hobby i jedna z lepszych przyjemnosci, do tego dołącz siedzącą pracę i prawie kompletny brak ruchu i tycie gotowe. Niektórzy po prostu nie chcą sobie odmawiać tego co lubią, a lubią jeść. Już nie mów, że prawie każdy pan Zdzisiek z brzucholem to ma chore hormony albo chorobę psychiczną.

Mam w rodzinie przypadek otyłości u faceta, który codziennie po pracy jechał na kebsa, pizzę, McDonalda itp, bo mu obiad w domu nie smakował (jak w KFC), albo przecież nie będzie jadł wody (zupy). Radośnie klepał się po rosnącym brzucholu. Praca siedząca, bezstresowa, zero ruchu po. Rosnący brzuch mu nie przeszkadzał, do czasu aż zachorował na cukrzycę i musiał przejść na dietę. W krótkim czasie schudł tak, że wyglądał jakby urodził dziecko. Odmłodniał o 10 lat. A nie doprowadziła go do tego żadna choroba tylko folgowanie zachciankom i temu, że jedzenie i leżenie na kanapie to było jego ulubione zajecie

Możliwe, że u faceta autorki to problem psychiczny, a on nie chce się leczyć, iść na terapię, zmienić tego, to co pozostaje autorce? Jeśli ktoś ma problem i nie chce z nim walczyć, leczyć się? Zrobiliście z niej nie wiadomo jaką wiedźmę, bo próbowała zdziałać coś krzykiem, co miało miejsce sporadycznie. Widocznie nikt jej nie nauczył, że to nic nie da i ona nic nie może zrobić, jeśli ktoś nie chce sam z siebie. Ja się nie dziwię, że jej nerwy puściły skoro partner zmienia się w sposób uniemożliwiający dalszy związek i nie chce nic z tym robić.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Zgadzam się w pełni. nie zawsze to musi wynikać z choroby.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Motylineczka]

Napisane przez anna87

Do pewnego stopnia tak, insulinoodporność powoduje, że człowiek z jednej strony tyje, z drugiej ma spadki poziomu cukru, a mięśnie nie pobierają energii jak powinny, stąd i ciągoty do jak najbardziej kalorycznych potraw.
Wątpię, że gdy go zdiagnozowano nie dostał żadnych leków przeciwcukrzycowych.




Zdrowy człowiek po prostu przestanie być głodny, zemdli go i tyle z chytrego planu doprowadzenia się do otyłości. Jednego dnia zje więcej, drugiego mniej, ale w sumie będzie się poruszał w okolicach swojego zapotrzebowania, ewentualnie przytyje kosmetyczne parę kilo, ale żeby dojść do otyłości, jeszcze stopnia III - powodzenia.
Otyłość to problem systemowy m.in. ze względu na niską świadomość społeczną i powtarzanie, że wystarczy silna wola i mniej jeść.

Może jednak warto najpierw chociaż poczytać o tej "insulinooDporności", skoro już się wypowiadasz tak jakbyś była znawcą?
Bo piszesz bzdury.

[anna87]

Napisane przez Motylineczka

Może jednak warto najpierw chociaż poczytać o tej "insulinooDporności", skoro już się wypowiadasz tak jakbyś była znawcą?
Bo piszesz bzdury.

Gdzie konkretnie?

[valeera]

Współczuję Ci autorki.

Jestem rówieśnicą Twojego TŻ-a. Kilka miesiecy temu na zawał zmarł moj kolega " z ławki", jego jedynym problemem zdrowotnym była otyłość.

To juz nie chodzi o samą estetykę, ale żyjesz z człowiekiem ktorego masa ciała sprawia, ze możesz stracić go w kazdej chwili a w przyszłości najpewniej pojawia się choroby uniemożliwiajace mu np. aktywne branie udziału w wychowywaniu potencjalnego potomstwa

Jego otyłość to nie tylko jego sprawa skoro mowi "kocham". Czasami rozstanie dla takiego człowieka moze byc bodźcem do zmian.

[frida87]

Chciałam Wam tylko powiedzieć, że sprawa się rozwiązała sama. Po dzisiejszej po raz kolejny podjętej próbie rozmowy skończyło się wielką kłótnią, wzajemnymi pretensjami (usłyszałam np., że gdybym była bardziej atrakcyjna to może jemu by się chciało coś ze sobą zrobić) i w efekcie z mojej strony padła decyzja o rozstaniu.

[7cd1d0bf3fc279e4e45587f61c3d7242fa9c0a30]

Przykre, ze tak wyszlo. Oczywiscie wina obarczyl Ciebie, a to on jest sam sobie winny.
Trzymaj sie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Motylineczka]

Napisane przez frida87

Chciałam Wam tylko powiedzieć, że sprawa się rozwiązała sama. Po dzisiejszej po raz kolejny podjętej próbie rozmowy skończyło się wielką kłótnią, wzajemnymi pretensjami (usłyszałam np., że gdybym była bardziej atrakcyjna to może jemu by się chciało coś ze sobą zrobić) i w efekcie z mojej strony padła decyzja o rozstaniu.

Brak mi na niego słów...
Powodzenia, frida87!
Myślę, że to dobra decyzja.

[skazana_na_bluesa]

no cóż. lepiej teraz niż za x lat po ślubie i z dzieciakami w pakiecie.

[frida87]

Nie wiem. Jestem załamana. Nigdy w życiu nie powiedziałam nikomu tyle przykrych rzeczy i mi nikt nigdy. Nawet nie płaczę, po prostu jestem w jakimś szoku. Nie wiem, co mam ze sobą zrobić. Tyle lat i planów.. I wszystko psu w... Usłyszałam, że ten brak ochoty na seks to też moja wina, że mimo tego, że jestem szczupła to mam beznadziejny biust, że w ogóle to on ze mną planował życie, a teraz sam nie wie.
Nigdy w życiu z nikim się już nie zwiążę. Nie chcę.

[Pigeons]

Napisane przez frida87

Nie wiem. Jestem załamana. Nigdy w życiu nie powiedziałam nikomu tyle przykrych rzeczy i mi nikt nigdy. Nawet nie płaczę, po prostu jestem w jakimś szoku. Nie wiem, co mam ze sobą zrobić. Tyle lat i planów.. I wszystko psu w... Usłyszałam, że ten brak ochoty na seks to też moja wina, że mimo tego, że jestem szczupła to mam beznadziejny biust, że w ogóle to on ze mną planował życie, a teraz sam nie wie.
Nigdy w życiu z nikim się już nie zwiążę. Nie chcę.

Daj sobie czas, wyjdź, spotkaj się ze znajomymi. Skoro oboje wybuchliście to znaczy, że nad waszym związkiem coś wisiało od dawna. Teraz już każdy powiedział (lub wykrzyczał) co mu leży na wątrobie i możesz przestać żyć złudzeniami.

A rozstanie dobrze wam zrobi. Znaczy... Tobie na pewno. Pan ex może coś sobie przemyśli albo nie, to już nie Twój problem. Wreszcie możesz przestać być niańką.

[Fortuna1]

Napisane przez frida87

Nie wiem. Jestem załamana. Nigdy w życiu nie powiedziałam nikomu tyle przykrych rzeczy i mi nikt nigdy. Nawet nie płaczę, po prostu jestem w jakimś szoku. Nie wiem, co mam ze sobą zrobić. Tyle lat i planów.. I wszystko psu w... Usłyszałam, że ten brak ochoty na seks to też moja wina, że mimo tego, że jestem szczupła to mam beznadziejny biust, że w ogóle to on ze mną planował życie, a teraz sam nie wie.
Nigdy w życiu z nikim się już nie zwiążę. Nie chcę.

Współczuję, ale będzie lepiej. Niestety nikogo nie można zmienić na siłę i albo kogos akceptujemy, albo nie. Odpocznij autorko, na pewno znajdziesz kogoś właściwego dla ciebie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Limonka2738]

I wszystkim wyszło na dobre.

Dla Ciebie z oczywistych względów, a dla niego bo:
a) jest mu dobrze i nie chce partnerki, której to przeszkadza
b) może się ogarnie, jeśli mu nadwaga przeszkadza.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[elvegirl]

Bardzo mi przykro Autorko

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

A ja się nie dziwię że tak się skończyło
Skoro ona krytykowala jego wygląd on skrytykował jej i w sumie dobrze się skończyło. Powiedzieli sobie prawdę i doszli do wniosku że im nie po drodze
Po co sie męczyć wzajemnie, zmieniac kogos na siłę?

[elvegirl]

Ja też się nie dziwię, ale rozstanie w takie atmosferze boli i współczuję Autorce.

[frida87]

elvegirl dziękuję Ci . To, co się dzisiaj stało sprawiło, że straciłam grunt pod nogami

[I am Rock]

Napisane przez Limonka2738

I wszystkim wyszło na dobre.

Dla Ciebie z oczywistych względów, a dla niego bo:
a) jest mu dobrze i nie chce partnerki, której to przeszkadza
b) może się ogarnie, jeśli mu nadwaga przeszkadza.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Teraz schudnie jej na złość.

[yoona]

Trzymaj się Autorko!

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[kaczuszka69]

Napisane przez Motylineczka

frida87, co powiedziała Twojemu partnerowi ta pani w pociągu i co on na to?
Też to olał, było mu przykro, głupio?

Co do insulinooporności, to dziewczyny mają rację, warto to sprawdzić.
Ja mam i kiedy miałam nieleczoną to nagle zaczęłam mieć dziwne zachcianki.
Nigdy nie przepadałam za słodyczami, a wtedy mnie do nich ciągnęło.
Strasznie ciągnęło mnie do węglowodanów, mogłabym makaron jeść codziennie.
A najgorzej, tak jak wcześniej piłam tylko niegazowaną wodę, tak wtedy nie mogłam ugasić nią pragnienia i bardzo mnie ciągnęło do napojów gazowanych typu sprite. Mąż mi zwracał uwagę, że coś dużo tego dziadostwa piję, a ja się wkurzałam, że on nie potrafi zrozumieć, że mnie się ciągle pić chce i muszę to pić

Może on też tak ma, i dlatego się wkurza, bo ciężko mu przestać.
Oczywiście nie rozumiem jego postępowania, bo skoro Tobie to przeszkadza, to powinien zacząć działać.

Co do seksu, to wcale nie dziwię się, że on go nie inicjuje, przecież cały czas dajesz mu do zrozumienia, że jest nieatrakcyjny.

---------- Dopisano o 17:06 ---------- Poprzedni post napisano o 17:05 ----------



Niekoniecznie.

coś w tym jest, bo dopóki nie zostałam zdiagnozowana, to piłam kawę z mlekiem zagęszczonym dosłownie litrami. jak zaczęłam się leczyć, to mnie totalnie odrzuciło.

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;82949441]A ja się nie dziwię że tak się skończyło
Skoro ona krytykowala jego wygląd on skrytykował jej i w sumie dobrze się skończyło. Powiedzieli sobie prawdę i doszli do wniosku że im nie po drodze
Po co sie męczyć wzajemnie, zmieniac kogos na siłę?[/QUOTE]
kiepski biust nie zagraża życiu.

---------- Dopisano o 17:25 ---------- Poprzedni post napisano o 17:17 ----------

Napisane przez fokyall

Zdania partnera, który uważa, że nie wolno mi jeść wtedy, kiedy mam ochotę i z troski o moje zdrowie (jasne) urządza mi awantury (ale rzadko!), ma pretensje, że kupiłam coś na mieście i próbuje odstawiać akcje godne zatroskanej mamusi pięciolatka?
Nie biorę.

a ja biorę pod uwagę zdanie partnera, bo zakładam jego dobra wolę i troske o mnie. I nie musi się awanturować żebym usłyszała jego prośbę. Bo jak poprosi lub zwróci mi na cos uwagę - biorę to pod uwagę. A nie udaje że nie ma sprawy a problem nie istnieje jak facet Autorki

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;82972476]kiepski biust nie zagraża życiu.

---------- Dopisano o 17:25 ---------- Poprzedni post napisano o 17:17 ----------



a ja biorę pod uwagę zdanie partnera, bo zakładam jego dobra wolę i troske o mnie. I nie musi się awanturować żebym usłyszała jego prośbę. Bo jak poprosi lub zwróci mi na cos uwagę - biorę to pod uwagę. A nie udaje że nie ma sprawy a problem nie istnieje jak facet Autorki[/QUOTE]
Ta nie zagraża życiu ale może nie podniecać;-) tak samo jak faldy tluszczu
Ale jemu jego nadwaga nie przeszkadza on widocznie takiego siebie lubi tak trudno to zrozumieć?
Jak by mój facet wydział się ze zaglądam do lodówki po 23 i wspominał że mam małe cycki to też bym mu powiedziala w pewnym momencie ze sam nie jest ideałem (jesli by nie był)I niech się zajmie sobą
Jestem dorosłym człowiekiem sama odpowiadam za moje zdrowie nie potrzebuje nianki ani mamusi zeby mi mówiła jak żyć i na co uwazac

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;82973006]Ta nie zagraża życiu ale może nie podniecać;-) tak samo jak faldy tluszczu
Ale jemu jego nadwaga nie przeszkadza on widocznie takiego siebie lubi tak trudno to zrozumieć?
Jak by mój facet wydział się ze zaglądam do lodówki po 23 i wspominał że mam małe cycki to też bym mu powiedziala w pewnym momencie ze sam nie jest ideałem (jesli by nie był)I niech się zajmie sobą
Jestem dorosłym człowiekiem sama odpowiadam za moje zdrowie nie potrzebuje nianki ani mamusi zeby mi mówiła jak żyć i na co uwazac[/QUOTE]
facet w 3 tygodnie zmienił rozmiar. Nie rusza się, nie chodzi, to zagraża życiu przy jego wadze.
Jeżeli lubi takiego siebie to warto to powiedzieć, że np dąży się do ideału - 250 kg, nie ma w tym nic złego, żeżeli facet chce byc otyły. A nie mamić małżeństwem, dziećmi i domeczkiem.
Kto będzie nadzorował budowę i wykończenie domu? Kto będzie wychowywał dzieci? Najłatwiej ze ślubem.

Też nie potrzebuję tatusia żeby mówił mi jak mam żyć.
ale warto usłyszeć co partner ma do powiedzenia i szczerze zająć stanowisko.

[Limonka2738]

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;82973371]facet w 3 tygodnie zmienił rozmiar. Nie rusza się, nie chodzi, to zagraża życiu przy jego wadze.
Jeżeli lubi takiego siebie to warto to powiedzieć, że np dąży się do ideału - 250 kg, nie ma w tym nic złego, żeżeli facet chce byc otyły. A nie mamić małżeństwem, dziećmi i domeczkiem.
[/QUOTE]

A to jest jakieś prawo zabraniające otyłym brać śluby i budować domy?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz