Chcę się wygadać. Tylko tyle...

[wiki1992]

Po prostu muszę gdzieś wyrzucić negatywne emocje. Już się we mnie tyle ich nazbierało, że naprawdę nie daje sobie rady. Jeśli ktoś nie chce czytać to nie musi, ale jeśli ktoś poświęci mi tę chwilę i że tak powiem "kopnie mnie porządnie w tyłek" będę wdzięczna...

Oczywiście chodzi o TŻ. Jesteśmy ze sobą dwa lata. Jakiś czas temu zaczęło się psuć. Dowiedziałam się po prostu, że mnie okłamał (chodziło o to, że pisał z koleżanką a ja tylko zapytałam jak się nazywa z ciekawości a on skłamał i wymyślił imię i nazwisko). Najlepsze było to, że stwierdził, że to moja wina, bo po prostu przez przypadek się dowiedziałam, że to ktoś zupełnie inny. Było mi przykro, że tak zrobił, ale oczywiście najechał na mnie... Dobra, było minęło. Ale po drodze tyle się wydarzyło... Miałam maturę w tym roku. Ale specjalnie o niej nie myślałam, uczyłam się i po prostu znałam swoje możliwości, kiedy przystępowałam do egzaminu, więc w ogóle o tym nie rozmawialiśmy, ja nie panikowałam, bo po co? Albo umiem albo nie (a, choć troszkę przed geografią byłam wystraszona, ale to szybko mi przeszło). Ale nie powiem, było mi smutno, że mój TŻ dzień przed maturą albo chociaż w dzień matury rano nie zapytał jak się czuje... Ani razu nie zapytał czy się stresuję, nie dodawał mi otuchy. Nie chciałam, żeby to codziennie robił, ale ten dzień przed było mi potrzebne jego wsparcie. Powiedziałam, o co chodzi. I co? Że to moja wina, bo on taaak ciężko pracuje (owszem pracuje u kogoś z rodziny, ale nie od rana do nocy tylko popołudniami) i miał prawo nie myśleć o takich rzeczach. Całkiem niedawno stało się coś co wolałabym wymazać z pamięci. Po prostu moja cierpliwość przeszła wszelkie granice... Tamte sytuacje są tylko przykładowe, nieważne co się stało i tak to MOJA WINA, bo co się czepiam/interesuje/szpieguje (?!). Rozmawialiśmy przez telefon i ja mówiłam do niego normalnie, a że był po pracy to mówiłam, żeby sobie odpoczywał. A on na mnie najeżdża, że chciałby odpocząć, ale każdy coś od niego chce i co się czepiam?!! Tak, tylko ja nie miałam pojęcia o co się czepiam. No i koniec końców mieliśmy się rozstać... I tutaj zostanę przez was zlinczowana. Tak, to ja byłam tą osobą, która chciała to uratować za wszelką cenę. Wylało się wiele łez (na które on reaguje złością w każdej sytuacji), wiele słów padło, ale daliśmy sobie szansę... I było ok. Do czasu ostatniego weekendu. Była imprezka niedaleko mojego miasta, na którą wybierali się WSZYSCY. Dosłownie. On był w pracy, a ja nie chciałam jechać bez niego, bo na takiej imprezie byłam kiedyś i nieciekawie się to skończyło. Napisałam mu smska, że szkoda, że pracuje, bo bym chętnie się gdzieś przejechała bo nigdy nie jeździmy nigdzie, ale rozumiem że jest praca. I że kocham i wysyłam buziaki. Ciepły wieczór a ja siedziałam na balkonie. Ok 22 30 sms od przyjaciółki czy mój TŻ to się obraził, bo jej cześć nie odpowiedział... Ona była na tej imprezie... Nie chcę nawet mówić co ja wtedy poczułam. Było mi tak niezmiernie przykro... Dzwoniłam, nie odbierał. W końcu odebrał i ze złością "po h... dzownisz?!" rozłączył się a po chwili sms "mam cię k... dość". Miałam ochotę zapaść się pod ziemię. Osoba, dla której poświęcałam wszystko tak mnie potraktowała... Poczułam się jak śmieć. Następnego dnia powiedział tylko "że przeprasza i żałuje ale miał ciężki dzień i ktoś go bardzo wkurzył". Okazało się, że był tam z kimś z rodziny... No ale mógł napisać smsa, widział że dzwoniłam... I teraz pewnie pomyślicie, że głupszej ode mnie nie ma. I macie racje. Bo wybaczyłam. Ale było mi przykro bo impreza była w sobotę, a on dopiero w czwartek mógł się spotkać. Byłam zła, że nie znalazł chociaż 15 min nie więcej byleby przyjść i przeprosić... Jak ja uczyłam się do matury, to mnie porywał na spacery i jakoś nic innego się wtedy nie liczyło. Było i jest mi przykro, to nie przeszło. A dzisiaj byliśmy nad wodą z jego znajomymi... I teraz naprawdę widzę, że ja się różnię od nich o 180 stopni. Ja wiedziałam, że prowadzą oni dość beztroskie życie, lubią sobie zapalić i wypić. Ja też lubię czasem poimprezować, ale z głową. Uczyłam się w liceum, bo zawsze wiedziałam, że nauka jest najważniejsza. Ale oni są tacy... No zgrani i jakby to powiedzieć "wolni". Robią co chcą, przeklinają na prawo i lewo... Ja jestem spokojniejsza, lubię się śmiać i w ogóle, ale po dzisiaj jestem pewna, że jestem zupełnie innym światem... TŻ też taki był, ale się zmienił, ale bardziej sam z siebie, po prostu zaczął dostrzegać jakie są w życiu piorytety, uświadomił sobie, że warto realizować marzenia. Jednak wśród znajomych nadal jest takim "wariatem" może nie takim jak kiedyś, ale tak jakbym po troszku nie istniała...

Po co to napisałam? Bo nie wiem co robić. Ja go kocham, wiem, że on mnie też. Wiem jak wiele poświęcił decydując się na związek ze mną. Pewnie powiecie, żebym porozmawiała z nim. Owszem, że to robiłam. Ale albo reaguje złością, że się czepiam, albo mówi żebym nie przesadzała bo on mnie kocha i powinnam to wiedzieć. Ale dzisiaj po prostu czuję się taka beznadziejna, pozbawiona energii, nieatrakcyjna... Takie rzeczy się czuje i tyle. To jest jak reklama serca i rozumu - rozum wie, że powinien odpuścić, ale to durne serce nie chce dać za wygraną i myśli, że jest mądrzejsze. Błędne koło....

Dziękuję wszystkim, którzy dotrali do końca. Trochę mi ulżyło chociaż...

[monius9]

Napisane przez wiki1992

Po prostu muszę gdzieś wyrzucić negatywne emocje. Już się we mnie tyle ich nazbierało, że naprawdę nie daje sobie rady. Jeśli ktoś nie chce czytać to nie musi, ale jeśli ktoś poświęci mi tę chwilę i że tak powiem "kopnie mnie porządnie w tyłek" będę wdzięczna...

Oczywiście chodzi o TŻ. Jesteśmy ze sobą dwa lata. Jakiś czas temu zaczęło się psuć. Dowiedziałam się po prostu, że mnie okłamał (chodziło o to, że pisał z koleżanką a ja tylko zapytałam jak się nazywa z ciekawości a on skłamał i wymyślił imię i nazwisko). Najlepsze było to, że stwierdził, że to moja wina, bo po prostu przez przypadek się dowiedziałam, że to ktoś zupełnie inny. Było mi przykro, że tak zrobił, ale oczywiście najechał na mnie... Dobra, było minęło. Ale po drodze tyle się wydarzyło... Miałam maturę w tym roku. Ale specjalnie o niej nie myślałam, uczyłam się i po prostu znałam swoje możliwości, kiedy przystępowałam do egzaminu, więc w ogóle o tym nie rozmawialiśmy, ja nie panikowałam, bo po co? Albo umiem albo nie (a, choć troszkę przed geografią byłam wystraszona, ale to szybko mi przeszło). Ale nie powiem, było mi smutno, że mój TŻ dzień przed maturą albo chociaż w dzień matury rano nie zapytał jak się czuje... Ani razu nie zapytał czy się stresuję, nie dodawał mi otuchy. Nie chciałam, żeby to codziennie robił, ale ten dzień przed było mi potrzebne jego wsparcie. Powiedziałam, o co chodzi. I co? Że to moja wina, bo on taaak ciężko pracuje (owszem pracuje u kogoś z rodziny, ale nie od rana do nocy tylko popołudniami) i miał prawo nie myśleć o takich rzeczach. Całkiem niedawno stało się coś co wolałabym wymazać z pamięci. Po prostu moja cierpliwość przeszła wszelkie granice... Tamte sytuacje są tylko przykładowe, nieważne co się stało i tak to MOJA WINA, bo co się czepiam/interesuje/szpieguje (?!). Rozmawialiśmy przez telefon i ja mówiłam do niego normalnie, a że był po pracy to mówiłam, żeby sobie odpoczywał. A on na mnie najeżdża, że chciałby odpocząć, ale każdy coś od niego chce i co się czepiam?!! Tak, tylko ja nie miałam pojęcia o co się czepiam. No i koniec końców mieliśmy się rozstać... I tutaj zostanę przez was zlinczowana. Tak, to ja byłam tą osobą, która chciała to uratować za wszelką cenę. Wylało się wiele łez (na które on reaguje złością w każdej sytuacji), wiele słów padło, ale daliśmy sobie szansę... I było ok. Do czasu ostatniego weekendu. Była imprezka niedaleko mojego miasta, na którą wybierali się WSZYSCY. Dosłownie. On był w pracy, a ja nie chciałam jechać bez niego, bo na takiej imprezie byłam kiedyś i nieciekawie się to skończyło. Napisałam mu smska, że szkoda, że pracuje, bo bym chętnie się gdzieś przejechała bo nigdy nie jeździmy nigdzie, ale rozumiem że jest praca. I że kocham i wysyłam buziaki. Ciepły wieczór a ja siedziałam na balkonie. Ok 22 30 sms od przyjaciółki czy mój TŻ to się obraził, bo jej cześć nie odpowiedział... Ona była na tej imprezie... Nie chcę nawet mówić co ja wtedy poczułam. Było mi tak niezmiernie przykro... Dzwoniłam, nie odbierał. W końcu odebrał i ze złością "po h... dzownisz?!" rozłączył się a po chwili sms "mam cię k... dość". Miałam ochotę zapaść się pod ziemię. Osoba, dla której poświęcałam wszystko tak mnie potraktowała... Poczułam się jak śmieć. Następnego dnia powiedział tylko "że przeprasza i żałuje ale miał ciężki dzień i ktoś go bardzo wkurzył". Okazało się, że był tam z kimś z rodziny... No ale mógł napisać smsa, widział że dzwoniłam... I teraz pewnie pomyślicie, że głupszej ode mnie nie ma. I macie racje. Bo wybaczyłam. Ale było mi przykro bo impreza była w sobotę, a on dopiero w czwartek mógł się spotkać. Byłam zła, że nie znalazł chociaż 15 min nie więcej byleby przyjść i przeprosić... Jak ja uczyłam się do matury, to mnie porywał na spacery i jakoś nic innego się wtedy nie liczyło. Było i jest mi przykro, to nie przeszło. A dzisiaj byliśmy nad wodą z jego znajomymi... I teraz naprawdę widzę, że ja się różnię od nich o 180 stopni. Ja wiedziałam, że prowadzą oni dość beztroskie życie, lubią sobie zapalić i wypić. Ja też lubię czasem poimprezować, ale z głową. Uczyłam się w liceum, bo zawsze wiedziałam, że nauka jest najważniejsza. Ale oni są tacy... No zgrani i jakby to powiedzieć "wolni". Robią co chcą, przeklinają na prawo i lewo... Ja jestem spokojniejsza, lubię się śmiać i w ogóle, ale po dzisiaj jestem pewna, że jestem zupełnie innym światem... TŻ też taki był, ale się zmienił, ale bardziej sam z siebie, po prostu zaczął dostrzegać jakie są w życiu piorytety, uświadomił sobie, że warto realizować marzenia. Jednak wśród znajomych nadal jest takim "wariatem" może nie takim jak kiedyś, ale tak jakbym po troszku nie istniała...

Po co to napisałam? Bo nie wiem co robić. Ja go kocham, wiem, że on mnie też. Wiem jak wiele poświęcił decydując się na związek ze mną. Pewnie powiecie, żebym porozmawiała z nim. Owszem, że to robiłam. Ale albo reaguje złością, że się czepiam, albo mówi żebym nie przesadzała bo on mnie kocha i powinnam to wiedzieć. Ale dzisiaj po prostu czuję się taka beznadziejna, pozbawiona energii, nieatrakcyjna... Takie rzeczy się czuje i tyle. To jest jak reklama serca i rozumu - rozum wie, że powinien odpuścić, ale to durne serce nie chce dać za wygraną i myśli, że jest mądrzejsze. Błędne koło....

Dziękuję wszystkim, którzy dotrali do końca. Trochę mi ulżyło chociaż...

to on powinien zapaść się pod ziemię po puszczeniu takich tekstów do swojej dziewczyny.

może i ty go kochasz [proponuję się szybko z tego wyleczyć] ale sorry, nie uwierzę że on ciebie kocha. człowiek który kocha nie traktuje tak swojej partnerki. NIGDY.

[wiki1992]

Napisane przez monius9

to on powinien zapaść się pod ziemię po puszczeniu takich tekstów do swojej dziewczyny.

może i ty go kochasz [proponuję się szybko z tego wyleczyć] ale sorry, nie uwierzę że on ciebie kocha. człowiek który kocha nie traktuje tak swojej partnerki. NIGDY.

Ja po prostu muszę poczuć ten kubeł zimnej wody na mojej głupiej głowie. Nie mam za bardzo na kogo liczyć, przyjaciółka zaczęła prowadzić "własne życie" i raczej już na jej wsparcie nie liczę. On był (jest?) jedyną osobą do której się zwracam...

[monius9]

Napisane przez wiki1992

Ja po prostu muszę poczuć ten kubeł zimnej wody na mojej głupiej głowie. Nie mam za bardzo na kogo liczyć, przyjaciółka zaczęła prowadzić "własne życie" i raczej już na jej wsparcie nie liczę. On był (jest?) jedyną osobą do której się zwracam...

no wiesz, jeżeli takie teksty od faceta nie są dla ciebie kubłem zimnej wody to może być ciężko..

zajmij się sobą, zapomnij o tym prostaku i zacznij poszukiwania prawdziwego faceta. tak, łatwo sobie gadać, ale ja nie widzę tego żebyś się otrząsnęła nie poznawszy jak powinien wyglądać normalny, zdrowy związek.

[wiki1992]

Napisane przez monius9

no wiesz, jeżeli takie teksty od faceta nie są dla ciebie kubłem zimnej wody to może być ciężko..

zajmij się sobą, zapomnij o tym prostaku i zacznij poszukiwania prawdziwego faceta. tak, łatwo sobie gadać, ale ja nie widzę tego żebyś się otrząsnęła nie poznawszy jak powinien wyglądać normalny, zdrowy związek.

Pewnie że są, ale ja po prostu jestem za słaba i za głupia żeby zrobić z tym porządek. Wiem, że sama sobie nie poradzę, wystarczyłoby mi zwykłe wsparcie innej najbliższej mi osoby. I nie mówię tu tylko o pocieszaniu. Ja przyjęłabym krytykę, zastanowiła się nad wszystkim ale po prostu nie mam takiej osoby i tyle... Sądzę że byłoby mi łatwiej jakbym wiedziała że jest ktoś kto mimo mojej głupoty mnie wspiera...

[ananasek 25]

Muszę przyznać , że najbardziej z tego co przeczytałam oburzyło mnie to wydarzenie z imprezą. Brak szacunku, głupie odzywki, kłamstwa od tego się zaczyna a co będzie później? Jeżeli planujesz z nim przyszłość dobrze się zastanów. Wiem co pisze ponieważ też miałam podobną sytuację i teraz żałuję , że pozwoliłam się tak traktować. Wątpię czy z czasem się coś zmieni. Owszem możecie pracować nad swoim związkiem ale oboje a z tego co piszesz to wynika , że to bardziej zależy Tobie niż jemu. A to nie rokuje dobrze. Po mimo życzę wszystkiego dobrego i aby wam się jednak ułożyło. Pamiętaj nie pozwól aby przestał cię szanować i w żadnym wypadku nie pozwalaj na głupie odzywki. Jak raz poczuje , że nie miał za to żadnych konsekwencji to po prostu zacznie to robić na porządku dziennym bo stwierdzi że i tak mu wybaczysz. Uwierz mi na słowo!

[Wisnia34]

Autorko, ja w takim razie apeluję nie do Twojego serca, ani rozumu, a

do Twojego honoru!

jak możesz pozwalać się tak traktować? przechodzisz do porządku dziennego nad tym, że facet Tobą pomiata, a nawet te jego przeprosiny nie są zbyt wylewne.

ja na Twoim miejscu postawiłabym na godność i podziękowała kolesiowi za współpracę.

[wiki1992]

Napisane przez ananasek 25

Muszę przyznać , że najbardziej z tego co przeczytałam oburzyło mnie to wydarzenie z imprezą. Brak szacunku, głupie odzywki, kłamstwa od tego się zaczyna a co będzie później? Jeżeli planujesz z nim przyszłość dobrze się zastanów. Wiem co pisze ponieważ też miałam podobną sytuację i teraz żałuję , że pozwoliłam się tak traktować. Wątpię czy z czasem się coś zmieni. Owszem możecie pracować nad swoim związkiem ale oboje a z tego co piszesz to wynika , że to bardziej zależy Tobie niż jemu. A to nie rokuje dobrze. Po mimo życzę wszystkiego dobrego i aby wam się jednak ułożyło. Pamiętaj nie pozwól aby przestał cię szanować i w żadnym wypadku nie pozwalaj na głupie odzywki. Jak raz poczuje , że nie miał za to żadnych konsekwencji to po prostu zacznie to robić na porządku dziennym bo stwierdzi że i tak mu wybaczysz. Uwierz mi na słowo!

Też bym chciała żeby się ułożyło i może by i tak było gdyby mi faktycznie pokazał że żałuje takiego zachowania i tak jak mówisz - nie tylko ja, ale i on chce to naprawić. Chciałabym zrobić coś takiego co postawi go na równe nogi, rozstanie wiem że nie byłoby czymś takim. Po prostu, żeby zdał sobie sprawę że to nie tylko moja wina, ale przede wszystkim jego...

---------- Dopisano o 00:08 ---------- Poprzedni post napisano o 00:07 ----------

Napisane przez Wisnia34

Autorko, ja w takim razie apeluję nie do Twojego serca, ani rozumu, a

do Twojego honoru!

jak możesz pozwalać się tak traktować? przechodzisz do porządku dziennego nad tym, że facet Tobą pomiata, a nawet te jego przeprosiny nie są zbyt wylewne.

ja na Twoim miejscu postawiłabym na godność i podziękowała kolesiowi za współpracę.

To się łatwo mówi... Próbowałam, ale sama nie wiem kiedy stał się dla mnie całym światem. Dałabym wszystko, żeby dostać choć odrobinę siły żeby to wszystko definitywnie rozstrzygnąć.

[monius9]

Napisane przez wiki1992

Pewnie że są, ale ja po prostu jestem za słaba i za głupia żeby zrobić z tym porządek. Wiem, że sama sobie nie poradzę, wystarczyłoby mi zwykłe wsparcie innej najbliższej mi osoby. I nie mówię tu tylko o pocieszaniu. Ja przyjęłabym krytykę, zastanowiła się nad wszystkim ale po prostu nie mam takiej osoby i tyle... Sądzę że byłoby mi łatwiej jakbym wiedziała że jest ktoś kto mimo mojej głupoty mnie wspiera...

próbowałaś odnowić kontakty z tą przyjaciółką? może jakaś inna stara znajoma?

[whoaboa]

Napisane przez wiki1992

Po co to napisałam? Bo nie wiem co robić. Ja go kocham, wiem, że on mnie też.

Po czym wnioskujesz? Raczej nie na podstawie jego zachowania...

Napisane przez wiki1992

Pewnie powiecie, żebym porozmawiała z nim. Owszem, że to robiłam. Ale albo reaguje złością, że się czepiam, albo mówi żebym nie przesadzała bo on mnie kocha i powinnam to wiedzieć. Ale dzisiaj po prostu czuję się taka beznadziejna, pozbawiona energii, nieatrakcyjna... Takie rzeczy się czuje i tyle. To jest jak reklama serca i rozumu - rozum wie, że powinien odpuścić, ale to durne serce nie chce dać za wygraną i myśli, że jest mądrzejsze. Błędne koło....

Dziękuję wszystkim, którzy dotrali do końca. Trochę mi ulżyło chociaż...

A niby po co? Związałaś się z burakiem, który Cię nie szanuje. Nie licz na cudowną metamorfozę, a daj sobie z nim spokój.

[wiki1992]

Tak, spotkałyśmy się, ale po prostu kontakt nam się pogorszył, bo ona znalazła towarzystwo, które całkowicie jej odpowiada i które znam jedynie z jej ostatnich opowiadać. Miałam w klasie dobrą znajomą, ale ona sama ma niezłe problemy, nie chcę zawracać jej głowy własnymi. Nie chcę wygadać się przypadkowej znajomej, bo potrzebuję osoby zaufanej. Albo zupełnie obcej, która nie zna ani mnie, ani TŻ, ani nikogo z naszych znajomych. W sumie to właśnie dlatego tutaj napisałam.

[GagaFace]

Soryy ale nie dałam rady doczytać do końca .. Wystarczyło przeczytać ten fragment z tym magicznym tekstem - "mam cię k... dość".
Zonk. Ze tak brzydko napiszę.
Szanuj się dziewczyno ..

[JellyJumper]

Ale w czym nie dasz sobie sama rady?

Przecież on Ci w niczym nie pomaga, jedynie sprawia Ci przykrość. To przez NIEGO czujesz się teraz beznadziejnie. W związku powinno się być szczęśliwym, a nie cierpieć katusze byle tylko nie być samemu.

Jeżeli martwisz się co będzie po rozstaniu, a nie masz nikogo bliskeigo, to może na początku zacznij udzielać się włąśnie tutaj, mozesz w tym wątku, a możesz w wątku o rozstaniach, jest tu mnóstwo życzliwych osób które na pewno się wesprą. Możesz też spróbować poznać nowych ludzi, zaczać robić coś co lubisz, wybrać się w jakieś miejsca gdzie można znaleźć dobre towarzystwo.

Jestes pewna, ze chcesz spędzisz przyszłość z takim burakiem?

[ananasek 25]

Napisane przez wiki1992

Też bym chciała żeby się ułożyło i może by i tak było gdyby mi faktycznie pokazał że żałuje takiego zachowania i tak jak mówisz - nie tylko ja, ale i on chce to naprawić. Chciałabym zrobić coś takiego co postawi go na równe nogi, rozstanie wiem że nie byłoby czymś takim. Po prostu, żeby zdał sobie sprawę że to nie tylko moja wina, ale przede wszystkim jego...

---------- Dopisano o 00:08 ---------- Poprzedni post napisano o 00:07 ----------



To się łatwo mówi... Próbowałam, ale sama nie wiem kiedy stał się dla mnie całym światem. Dałabym wszystko, żeby dostać choć odrobinę siły żeby to wszystko definitywnie rozstrzygnąć.

Właśnie o to chodzi aby pokazał skruchę i naprawdę tego żałował, a nie tylko od nie chcenia rzucił słowo przepraszam i tyle. Fakt każdy ma prawo popełnić błąd ok. Ale niech też umie go naprawić, to twój chłopak powinien zabiegać o Ciebie a nie na odwrót. Najlepiej to jakiś czas wrzuć na luz, przestań zabiegać o spotkania , nie pisz często zobaczysz czy on pierwszy się odezwie i zaproponuje np spotkanie. Jeżeli nie i non stop się wymawia pracą to chyba średnio u niego z uczuciami. A przede wszystkim nie pozwalaj się tak traktować w żadnym wypadku. Bo w końcu wyjdzie tak, że jak Ty sama nie masz do siebie szacunku i pozwalasz się tak traktować to on go dla Ciebie na pewno nie będzie miał. Zrobisz jak uważasz bo tylko Ty sama wiesz jak z wami jest naprawdę . I sama zdecydujesz jak postępować . Po mimo wszystko życzę szczęścia i aby chłopak jednak zmądrzał.

[wiki1992]

Napisane przez JellyJumper

Ale w czym nie dasz sobie sama rady?

Przecież on Ci w niczym nie pomaga, jedynie sprawia Ci przykrość. To przez NIEGO czujesz się teraz beznadziejnie. W związku powinno się być szczęśliwym, a nie cierpieć katusze byle tylko nie być samemu.

Jeżeli martwisz się co będzie po rozstaniu, a nie masz nikogo bliskeigo, to może na początku zacznij udzielać się włąśnie tutaj, mozesz w tym wątku, a możesz w wątku o rozstaniach, jest tu mnóstwo życzliwych osób które na pewno się wesprą. Możesz też spróbować poznać nowych ludzi, zaczać robić coś co lubisz, wybrać się w jakieś miejsca gdzie można znaleźć dobre towarzystwo.

Jestes pewna, ze chcesz spędzisz przyszłość z takim burakiem?

Nie wiem czy chcę z nim spędzić przyszłość, narazie jedyną myślą która pozwala mi jakoś tam funkcjonować jest to że jeśli się dostanę to wyjadę na studia i wszystko może nabrać innego tempa. Właśnie dlatego tu napisałam, wiedziałam że oczywiście mi się dostanie, ale że może mnie wysłuchacie i powiecie coś szczerze, także naprawdę dziękuję

---------- Dopisano o 00:23 ---------- Poprzedni post napisano o 00:22 ----------

Napisane przez ananasek 25

Właśnie o to chodzi aby pokazał skruchę i naprawdę tego żałował, a nie tylko od nie chcenia rzucił słowo przepraszam i tyle. Fakt każdy ma prawo popełnić błąd ok. Ale niech też umie go naprawić, to twój chłopak powinien zabiegać o Ciebie a nie na odwrót. Najlepiej to jakiś czas wrzuć na luz, przestań zabiegać o spotkania , nie pisz często zobaczysz czy on pierwszy się odezwie i zaproponuje np spotkanie. Jeżeli nie i non stop się wymawia pracą to chyba średnio u niego z uczuciami. A przede wszystkim nie pozwalaj się tak traktować w żadnym wypadku. Bo w końcu wyjdzie tak, że jak Ty sama nie masz do siebie szacunku i pozwalasz się tak traktować to on go dla Ciebie na pewno nie będzie miał. Zrobisz jak uważasz bo tylko Ty sama wiesz jak z wami jest naprawdę . I sama zdecydujesz jak postępować . Po mimo wszystko życzę szczęścia i aby chłopak jednak zmądrzał.

Już wrzuciłam trochę na luz, nie piszę zbyt często, staram się zajmować przede wszystkim wolontariatem i poszukiwaniem jakiejś pracy. Dziękuję, chyba jesteś jedyną osobą, która ma jeszcze resztki nadziei

[linaya]

Napisane przez wiki1992

Pewnie że są, ale ja po prostu jestem za słaba i za głupia żeby zrobić z tym porządek. Wiem, że sama sobie nie poradzę, wystarczyłoby mi zwykłe wsparcie innej najbliższej mi osoby. I nie mówię tu tylko o pocieszaniu. Ja przyjęłabym krytykę, zastanowiła się nad wszystkim ale po prostu nie mam takiej osoby i tyle... Sądzę że byłoby mi łatwiej jakbym wiedziała że jest ktoś kto mimo mojej głupoty mnie wspiera...

Więc przestań być słaba i głupia, stań się mądra i silna! Pozbądź się buraka pastewnego ze swojego życia, bo widać gołym okiem, że on cie nie kocha, nie szanuje i chyba nawet nie lubi. Naprawdę marzysz o wspólnym życiu z kimś takim? Pomyśl, jesteś młoda, całe życie przed tobą, szkoda je marnować na "związek" z kimś, kto nie dorasta ci do pięt. Podejmij "męską" decyzję odchoruj ją i rozstań się z nim.

[wiki1992]

Napisane przez linaya

Więc przestań być słaba i głupia, stań się mądra i silna! Pozbądź się buraka pastewnego ze swojego życia, bo widać gołym okiem, że on cie nie kocha, nie szanuje i chyba nawet nie lubi. Naprawdę marzysz o wspólnym życiu z kimś takim? Pomyśl, jesteś młoda, całe życie przed tobą, szkoda je marnować na "związek" z kimś, kto nie dorasta ci do pięt. Podejmij "męską" decyzję odchoruj ją i rozstań się z nim.

I właśnie chyba na takie słowa też czekałam Właśnie najgorszy będzie etap odchorowania, ale wszystko co ma swój początek ma też swój koniec.

[monius9]

Napisane przez ananasek 25

Właśnie o to chodzi aby pokazał skruchę i naprawdę tego żałował, a nie tylko od nie chcenia rzucił słowo przepraszam i tyle. Fakt każdy ma prawo popełnić błąd ok. Ale niech też umie go naprawić, to twój chłopak powinien zabiegać o Ciebie a nie na odwrót. Najlepiej to jakiś czas wrzuć na luz, przestań zabiegać o spotkania , nie pisz często zobaczysz czy on pierwszy się odezwie i zaproponuje np spotkanie. Jeżeli nie i non stop się wymawia pracą to chyba średnio u niego z uczuciami. A przede wszystkim nie pozwalaj się tak traktować w żadnym wypadku. Bo w końcu wyjdzie tak, że jak Ty sama nie masz do siebie szacunku i pozwalasz się tak traktować to on go dla Ciebie na pewno nie będzie miał. Zrobisz jak uważasz bo tylko Ty sama wiesz jak z wami jest naprawdę . I sama zdecydujesz jak postępować . Po mimo wszystko życzę szczęścia i aby chłopak jednak zmądrzał.

nie liczyłabym na zmądrzenie faceta tylko na to żeby autorka wzięła się za siebie i kopnęła go w zadek.

[wiki1992]

[QUOTE=monius9;27311168]nie liczyłabym na zmądrzenie faceta tylko na to żeby autorka wzięła się za siebie i kopnęła go w zadek.[/QUOT=monius9;27311168]

BArdzo chętnie tylko niech najpierw ktoś mnie kopnie.

[ananasek 25]

Napisane przez wiki1992

Nie wiem czy chcę z nim spędzić przyszłość, narazie jedyną myślą która pozwala mi jakoś tam funkcjonować jest to że jeśli się dostanę to wyjadę na studia i wszystko może nabrać innego tempa. Właśnie dlatego tu napisałam, wiedziałam że oczywiście mi się dostanie, ale że może mnie wysłuchacie i powiecie coś szczerze, także naprawdę dziękuję

---------- Dopisano o 00:23 ---------- Poprzedni post napisano o 00:22 ----------



Już wrzuciłam trochę na luz, nie piszę zbyt często, staram się zajmować przede wszystkim wolontariatem i poszukiwaniem jakiejś pracy. Dziękuję, chyba jesteś jedyną osobą, która ma jeszcze resztki nadziei

Pewnie będzie to dla Ciebie marne pocieszenie ale kiedyś też miałam taką sytuację że myślałam że sobie nie poradzę bez wtedy jeszcze obecnego chłopaka. Chodziliśmy ze sobą ponad 4 lata nawet byliśmy zaręczeni, pomagał mi we wszystkim był do pewnego czasu dla mnie oparciem no dosłownie nie mogłam bez niego żyć. I niestety posypało się rozeszliśmy się. Nie ważne już teraz tu są powody tego rozejścia bo nie o tym tu mowa, ale też mi się wydawało że bez niego sobie nie poradzę itd Ale jednak poradziłam a wcale nie jestem silna psychicznie ani nie wiem jak twarda. Odchorowałam to , było ciężko ale jednak wyszłam z tego i jest ok. Więc jeżeli tego się tylko boisz jak sobie poradzisz po rozstaniu to uwierz będzie ok. Pisałaś że idziesz na studia to super poznasz nowych ludzi , dużo nauki , mało czasu na myślenie. Kochana życzę wszystkiego dobrego , głowa do góry poradzi sobie z wszystkim

[wiki1992]

Napisane przez ananasek 25

Pewnie będzie to dla Ciebie marne pocieszenie ale kiedyś też miałam taką sytuację że myślałam że sobie nie poradzę bez wtedy jeszcze obecnego chłopaka. Chodziliśmy ze sobą ponad 4 lata nawet byliśmy zaręczeni, pomagał mi we wszystkim był do pewnego czasu dla mnie oparciem no dosłownie nie mogłam bez niego żyć. I niestety posypało się rozeszliśmy się. Nie ważne już teraz tu są powody tego rozejścia bo nie o tym tu mowa, ale też mi się wydawało że bez niego sobie nie poradzę itd Ale jednak poradziłam a wcale nie jestem silna psychicznie ani nie wiem jak twarda. Odchorowałam to , było ciężko ale jednak wyszłam z tego i jest ok. Więc jeżeli tego się tylko boisz jak sobie poradzisz po rozstaniu to uwierz będzie ok. Pisałaś że idziesz na studia to super poznasz nowych ludzi , dużo nauki , mało czasu na myślenie. Kochana życzę wszystkiego dobrego , głowa do góry poradzi sobie z wszystkim

Widzę, że ty miałaś jeszcze że tak powiem "lepszą" sytuację... Zaręczyny to w końcu poważna sprawa. Mi się też właśnie wydaje, że jestem zbyt słaba psychicznie by przez to przejść. Nie chcę sobie popsuć wakacji (na które notabene jedziemy razem czy tego chcemy czy nie... ale to już inna bajka) przez zadręczanie się i myślenie. Dziękuję ci ślicznie za słowa wsparcia i oczywiście krytyki, tego było mi potrzeba

[Mala_Zmijka]

Napisane przez wiki1992

Pewnie że są, ale ja po prostu jestem za słaba i za głupia żeby zrobić z tym porządek. Wiem, że sama sobie nie poradzę, wystarczyłoby mi zwykłe wsparcie innej najbliższej mi osoby. I nie mówię tu tylko o pocieszaniu. Ja przyjęłabym krytykę, zastanowiła się nad wszystkim ale po prostu nie mam takiej osoby i tyle... Sądzę że byłoby mi łatwiej jakbym wiedziała że jest ktoś kto mimo mojej głupoty mnie wspiera...

Kobieto co ty pieprzysz! Nie jesteś słaba ani głupia! I nigdy tak o sobie nie mów! Wiem, że ciężko znaleźć w sobie tą siłę do rozstania, ale lepiej tak, niż czekać na większe bagno. Z czasem będzie Ci coraz trudniej i trudniej.

[wiki1992]

Napisane przez Mala_Zmijka

Kobieto co ty pieprzysz! Nie jesteś słaba ani głupia! I nigdy tak o sobie nie mów! Wiem, że ciężko znaleźć w sobie tą siłę do rozstania, ale lepiej tak, niż czekać na większe bagno. Z czasem będzie Ci coraz trudniej i trudniej.

Powtarzam to sobie codziennie od jakiegoś czasu ale z marnym skutkiem.

[Wisnia34]

ja też Cię powoli przestaję rozumieć.

jak to całym Twoim światem jest on?

masz plany na przyszłość, marzenia o studiach, wolontariat i zapewne mnóstwo jeszcze innych spraw, które wypełniają Twój świat poza tym kolesiem.

a że jest trudno powiedzieć nara, obrócić się na pięcie i sobie pójść to wiadomo... ale się da!

a ciągnąć historię z kimś takim może łatwiej, ale na miłe doznania w takiej sytuacji też nie masz co liczyć.

[wiki1992]

Napisane przez Wisnia34

ja też Cię powoli przestaję rozumieć.

jak to całym Twoim światem jest on?

masz plany na przyszłość, marzenia o studiach, wolontariat i zapewne mnóstwo jeszcze innych spraw, które wypełniają Twój świat poza tym kolesiem.

a że jest trudno powiedzieć nara, obrócić się na pięcie i sobie pójść to wiadomo... ale się da!

a ciągnąć historię z kimś takim może łatwiej, ale na miłe doznania w takiej sytuacji też nie masz co liczyć.

No to trzymajcie za mnie kciuki, postaram się ze wszystkich sił, aby wcielić swój plan w życie a co najważniejsze odchodząc - nie będę się odwracać z nadzieją w sercu...
I nie martw się, ja sama siebie nie rozumiem. Kiedyś moja koleżanka stwierdziła, że psychiatra by przy mnie samobójstwo popełnił bo takiego przypadku jak ja to chyba nigdzie nie ma. :P

[Wisnia34]

jasne, że trzymam

[menn]

Ale w czym jest problem?Że czasem odezwie sie do niej w nieelegancki sposób?No cóż życie to nie jest bajka,każdy ma swoje nastroje,humory,złe dni.Czy w każdym związku jest tylko sama sielanka i "cukrowo"?
Myśle ,że autorka za bardzo go "osaczyła".Powinna troche zluzować,mniej do niego dzwonić ,ogólnie dawać siebie tyle jemu ile on daje z siebie jej.
Facet może na serio ma jakieś problemy a tu jeszcze jego dziewczyna ciągle "piszczy"

[201801022117]

Napisane przez menn

Ale w czym jest problem?Że czasem odezwie sie do niej w nieelegancki sposób?No cóż życie to nie jest bajka,każdy ma swoje nastroje,humory,złe dni.Czy w każdym związku jest tylko sama sielanka i "cukrowo"?
Myśle ,że autorka za bardzo go "osaczyła".Powinna troche zluzować,mniej do niego dzwonić ,ogólnie dawać siebie tyle jemu ile on daje z siebie jej.
Facet może na serio ma jakieś problemy a tu jeszcze jego dziewczyna ciągle "piszczy"

Wiesz, co to jest szacunek do drugiej osoby w związku? Facet dodatkowo robi dziewczynę w bambuko... Jeżeli Ty uważasz, że odzywanie się do kogoś, kogo się kocha, w ten sposób jest normalne, to coś jest z Tobą nie tak.

[apollinka]

Napisane przez menn

Ale w czym jest problem?Że czasem odezwie sie do niej w nieelegancki sposób?No cóż życie to nie jest bajka,każdy ma swoje nastroje,humory,złe dni.Czy w każdym związku jest tylko sama sielanka i "cukrowo"?
Myśle ,że autorka za bardzo go "osaczyła".Powinna troche zluzować,mniej do niego dzwonić ,ogólnie dawać siebie tyle jemu ile on daje z siebie jej.
Facet może na serio ma jakieś problemy a tu jeszcze jego dziewczyna ciągle "piszczy"

Życie to nie bajka ale nie cukrowe momenty to nie są bluzgi w stronę dziewczyny . Można być złym, mieć beznadziejny dzień, problemy, ale to nie powód aby mówić do najbliższej osoby "mam Cię k... dość" oraz" po ch.. dzwonisz".. A jak kole,ś ma problemy to niech o nich jej powie a nie dziewczyna ma skakać na paluszkach bo jemu coś może być a ona o tym ma wyczytać w szklanej kuli. Jeśli Ty do swojej partnerki w taki sposób mówisz i ją traktujesz to współczuję jej.


Koleś to burak i ma Cię dziewczyno w nosie i to się nie zmieni, a prędzej będzie się tylko pogarszać.. Na prawdę odpuść go sobie i poczujesz się szczęśliwsza :- ) Abo przynajmniej wrzuć mocno na luz i nie narzucaj się.

A dlaczego razem jedziecie na wakacje?

[pomaranczkav]

Napisane przez monius9

to on powinien zapaść się pod ziemię po puszczeniu takich tekstów do swojej dziewczyny.

może i ty go kochasz [proponuję się szybko z tego wyleczyć] ale sorry, nie uwierzę że on ciebie kocha. człowiek który kocha nie traktuje tak swojej partnerki. NIGDY.

dokładnie.. jakby do mnie się tak odezwał to by mnie więcej nigdy nie zobaczył i koniec kropka. nie daj sobą pomiatać ;/