Co jeśli ten, który zniknął z waszego życia postanowił do niego wrócić?

[Leah_B]

"Tęsknota za byłym". Zatytułowałam tak wątek, choć nie jestem pewna czy to jest to co właściwie czuję.
Byliśmy ze sobą w okresie późnonastoletnim. Był moim pierwszym chłopakiem, pierwszą miłością. Byliśmy ze sobą 10 miesięcy. Niezbyt długo. Jednak było to 10 miesięcy bardzo intensywnych emocji i doznań. Po tym czasie zerwałam. Wiele czynników się na to złożyło, uważałam, że tak będzie lepiej. Jednak szybko tego pożałowałam, ale on już nie chciał powrotu. Bardzo długo cierpiałam. Po pół roku weszłam w inny związek w myśl zasady "na starą miłość najlepsza jest nowa". W moim przypadku to nie zadziałało. Bardzo chciałam go pokochać, ale nie potrafiłam. Byłam z nim, ale w głowie cały czas siedział mi tamten. Nienawidziłam siebie za to. Nienawidziłam siebie za to, że tak mocno go ranię, mimo iż on nie był tego świadomy. W końcu nie wytrzymałam i po 1,5 roku zerwałam. Postanowiłam nie ładować się w żaden związek dopóki tamten nie stanie mi się obojętny. Skupiłam się na studiach, przyjaciołach, zabawie. I tak upłynęły mi 3 lata. Po tym czasie pojawił się ON. Czuły, troskliwy, zabawny. Urzekł mnie swoją dobrocią. Zostaliśmy parą i tak jesteśmy do teraz, już prawie dwa lata. Kocham go i jestem z nim szczęśliwa, ale... No właśnie. Nie czuję przy nim tego samego co czułam przy pierwszym. Nie miękną mi kolana na jego widok. Nie tęsknię za nim, mimo iż jest to związek na odległość. Wystarczają mi rozmowy telefoniczne. Kiedy jesteśmy razem jest cudownie, potem rozjeżdżamy się do swoich domów oddalonych od siebie o prawie 200km i ja nie płaczę po nocach w poduszkę z tęsknoty. Wiem, że nie ma sensu porównywać nastoletnich miłości do miłości w nieco starszym wieku, ale powiedzcie mi, Drogie Panie, czy mając dwadzieścia kilka lat nie można poczuć tego samego co czuło się mając naście? Czy teraz każdy związek będzie tylko przyjaźnią połączoną z seksem?

[Limonka2738]

Napisane przez Leah_B

"Tęsknota za byłym". Zatytułowałam tak wątek, choć nie jestem pewna czy to jest to co właściwie czuję.
Byliśmy ze sobą w okresie późnonastoletnim. Był moim pierwszym chłopakiem, pierwszą miłością. Byliśmy ze sobą 10 miesięcy. Niezbyt długo. Jednak było to 10 miesięcy bardzo intensywnych emocji i doznań. Po tym czasie zerwałam. Wiele czynników się na to złożyło, uważałam, że tak będzie lepiej. Jednak szybko tego pożałowałam, ale on już nie chciał powrotu. Bardzo długo cierpiałam. Po pół roku weszłam w inny związek w myśl zasady "na starą miłość najlepsza jest nowa". W moim przypadku to nie zadziałało. Bardzo chciałam go pokochać, ale nie potrafiłam. Byłam z nim, ale w głowie cały czas siedział mi tamten. Nienawidziłam siebie za to. Nienawidziłam siebie za to, że tak mocno go ranię, mimo iż on nie był tego świadomy. W końcu nie wytrzymałam i po 1,5 roku zerwałam. Postanowiłam nie ładować się w żaden związek dopóki tamten nie stanie mi się obojętny. Skupiłam się na studiach, przyjaciołach, zabawie. I tak upłynęły mi 3 lata. Po tym czasie pojawił się ON. Czuły, troskliwy, zabawny. Urzekł mnie swoją dobrocią. Zostaliśmy parą i tak jesteśmy do teraz, już prawie dwa lata. Kocham go i jestem z nim szczęśliwa, ale... No właśnie. Nie czuję przy nim tego samego co czułam przy pierwszym. Nie miękną mi kolana na jego widok. Nie tęsknię za nim, mimo iż jest to związek na odległość. Wystarczają mi rozmowy telefoniczne. Kiedy jesteśmy razem jest cudownie, potem rozjeżdżamy się do swoich domów oddalonych od siebie o prawie 200km i ja nie płaczę po nocach w poduszkę z tęsknoty. Wiem, że nie ma sensu porównywać nastoletnich miłości do miłości w nieco starszym wieku, ale powiedzcie mi, Drogie Panie, czy mając dwadzieścia kilka lat nie można poczuć tego samego co czuło się mając naście? Czy teraz każdy związek będzie tylko przyjaźnią połączoną z seksem?

Mój pierwszy związek też był dla mnie przyjaźnią połączoną z pociągiem seksualnym. Bo tym dla mnie jest właśnie związek.

Ale to pociąg seksualny powoduje to mięknięcie kolan i motyle w brzuchu. Jeśli w ogóle tego nie czujesz to coś jest nie tak.

Późniejsze miłości są zwykle rozważniejsze niż ta pierwsza, dla mnie to akurat plus. Nie kochasz mniej, ale nie masz poczucia, że życie się skończyło, bo się rozstaliście. W sensie że tak mocno.

[Magiusa]

Nie bedzie. Tylko widocznie ciagle nie trafilas na odpowiedniego.
Przeczytaj

http://stayfly.pl/2016/07/motyle-w-brzuchu/

[kawa_o]

Mi nadal sie zdarza myslec o moim pierwszym facecie, czasem mi sie sni, mimo,ze to on mnie zranił. I od tego momentu nie bylam raczej zakochana,mimo ze probowalam z innymi

[Leah_B]

Boję się, że to on był tym odpowiednim.

[Leah_B]

Dałybyście mu kolejną szansę?

[JanePanzram]

Przecież odpowiedź zależy od tego, jaki był związek, czemu on odszedł, czemu chce wrócić.

[nyana89]

Nie.

[I am Rock]

A dlaczego zniknął?

[adult90]

Nie.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

NIGDY.
Z jakiegoś powodu związek się rozpadł.

[pfffh]

Nie

[_madame_m_]

Sama miałam sytuację, że taka osoba wróciła po jakimś czasie i ja zgodziłam się na to. Nie żałuję ani trochę. Jednak to wszystko zależy od sytuacji jaka jest i z jakiego powodu drogi rozeszły się wcześniej.

[Karel4Lucembursky]

Zbyt ogólne pytanie.
Zbyt mało faktów, nie wiemy czemu odszedł czym było to spowodowane etc. więc trudno udzielić odpowiedzi. Sam jednak fakt zadania tego pytania świadczy o tym, że się zastanawiasz - przemawiają więc za tym jakieś argumenty.

[skazana_na_bluesa]

to zależy od całej sytuacji.

[Fortuna1]

Tak było w moim przypadku. Ale to zależy od sytuacji.

[Adrianna_8]

Jesli chodzi o zwiazek i faceta - nie.

Wysłane z mojego HTC Desire 820 przy użyciu Tapatalka

[stewardesa]

Po co zakładasz kolejny, identyczny wątek? Żeby pominąć nieistotny szczególiczek, że masz chłopaka?

[0f4d7eb2e6c93082f74e89ef7f138a13b7c455c0]

Treść usunięta

[Frezja__]

Nie.