Wrażenia z powrotu do Polski-dla byłych emigrantów

[katrina1991]

Napisane przez blonde_hair

no co Ty powiesz?
Jestem tu 7 lat i jakos tego nie zauwazylam

A to pierwszy raz slysze



Nigdzie nie jest łatwo sie wybic, ale jak ktos chce i ma ambicje to do tego dazy. I to teraz jest coraz czestsze.

zależy od grupy wiekowej

[blonde_hair]

Napisane przez katrina1991

zależy od grupy wiekowej

co zalezy od wiekubo niebardzo wiem do czego sie odnioslas?

---------- Dopisano o 15:40 ---------- Poprzedni post napisano o 15:36 ----------

Napisane przez m.arty

Wszystko zależy w jakim środowisku się obracasz. Ja mieszkam w Irlandii od 7 lat, niemal od początku mam tzw pracę biurową. Zaczęłam opłacać sobie studia, rozwijam się, poszerzam perspektywy. Mam koleżanki zarówno sprzątaczki jak i mające własne biznesy. Niektórym się podoba w prostych i niewymagających pracach, mają stałe dochody i spokój i jest im z tym dobrze. Niektóre chcą się rozwijać i stawiają sobie cały czas nowe wyzwania. Tak jak w każdym innym kraju. Jedyna barierą może być język ale nad tym trzeba pracować. Musi się chcieć żeby coś osiągnąć. Znam kobiety około 50siątki, które nauczyły się języka od podstaw a teraz są supervisorkami. Wcześniej to mężowie budowlańcy utrzymywali rodziny, a teraz one. I lepiej sobie radzą od mężów, którzy nawet języka się nie nauczyli.

[Rena]

Jesli chodzi o Irlandie to znam kilka osob pracujacych w zawodach scislych inzynierskich (architektura i informatyka) oraz w hr, aha i polski lekarz pewnie mialby dobrze. Inne zawody nie wiem jak jest ja mam glownie takich znajomych bo z takiego pochodze srodowiska. I tak mam kolezanki Polki ktore sa w tym kraju i to wlasnie robia.

[andy_andy]

Napisane przez JagnaK

Tak, dobrze to zrozumiales, Na takim poziomie aby brytyjczyk ( I nie mowie tutaj o tzw beneficiarzach lub innych "chavs") mogl wziac ja za dziewczyne Na poziomie, ambitna I zaradna.

Ty chyba źle zrozumiałaś moje pytanie. Nie pytam, kto kogo chce brać za dziewczynę, tylko o to czy te Polki zajmują takie stanowiska pracy, że przeciętny obywatel UK powie o tym: to jest świetna praca
O to, czy przeciętny Bryt uzna wykonywane przez nie zajęcie zajęcie za świetne według brytyjskich standardów.

[JagnaK]

Napisane przez andy_andy

Ty chyba źle zrozumiałaś moje pytanie. Nie pytam, kto kogo chce brać za dziewczynę, tylko o to czy te Polki zajmują takie stanowiska pracy, że przeciętny obywatel UK powie o tym: to jest świetna praca
O to, czy przeciętny Bryt uzna wykonywane przez nie zajęcie zajęcie za świetne według brytyjskich standardów.

Ok nie dodalam w moim poscie " i posiadajaca swietna prace ewentualnie swietnie stanowisko w miejscu pracy"



Sent from my iPhone using Tapatalk

[marion83]

Napisane przez katrina1991

zgadzam się, byłam w Irlandii 16 miesięcy, mieszkałam w Dublinie i w Corku i nigdy nie widziałam ani jednej polki, która ma dobrą pracę
może w UK jest łatwiej, nie wiem, nigdy nie byłam więc nie mogę porównać, ale wydaje mi się (poprawcie mnie jeśli się mylę) że w Irlandii polkom bardzo trudno się wybić i nie są lubiane przez irlandki

Naprawdę? Ja mam całkowicie odwrotne doświadczenia. Wszystkie moje znajome Polki mają dobrą pracę i jeśli się starasz, to można się wybić. Co do Irlandek, miałam do czynienia tylko z jedną (spotkałam więcej mężczyzn w zawodzie), ale była bardzo miła Mieszkam w Irlandii 8 lat i od początku miałam biurowe prace, tak samo koleżanki.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[favianna]

Pracuje w Dublinie w tzw. biurze, mamy okolo 60% Irlandczyków, 30% Polaków i 10% z innych narodowości. Wcześniej mieszkałam w County Kerry i tez tak pracowałam. Mój Tz tez pracuje w biurze. Znam wielu Polaków którzy w Irlandii pokonczyli studia lub są w trakcie i wielu którzy maja office work.

---------- Dopisano o 10:57 ---------- Poprzedni post napisano o 10:47 ----------

Napisane przez Lazurowewybrzeze

Mozesz sie nie zgadzac, a prawda jest jaka jest, nie oszukujmy sie. Nie ma tabunow Polek majacych tutaj swietna prace, najczesciej to dobrze jak Polka tu ma jakakolwiek prace. Tak samo jest i w Uk i w Irlandii i wszedziej i nikt mi nie wmowi, ze jest inaczej. Te ze swietnymi pracami to wyjatki, juz czesciej zdarzaja sie jakies wlasne biznesy zalozone przez Polki, czesciej Polakow. Pisze o Polkach z Polski, a nie z pochodzenia. Poza tym wiekszosc Francuzow, woli zenic sie z Francuzkami tak jak wiekszosc Polakow z Polkami, wiekszosc Anglikow z Angielkami itd. Wiec, ze latwiej znalezc meza za granica, niz we wlasnym kraju, to bym nie powiedziala...

Cały worek stereotypów żeby usprawiedliwić ze samemu za mało się staralo.
Juz wyżej pisałam ile Polaków jest w biurze gdzie pracuje (powiedzmy ze biuro projektowe z około 150 osobami).
Mam znajoma Polke która wyszła za chorwata, jedna irlandke która wyszła za polaka i druga za slowenca. Znajoma Szwajcarka jest w związku ze slowencem również, filipinka zareczyla się z irlandczykiem, a w pracy tzta kolega litwin ożenił się z chinka, a wcześniej był w związku z irlandka.

[b82ed09e83d6cc96f3cec4b39c6008ed9e8c5acd_5dd330825eb9e]

Nie no, ogolnie to rzeczywiscie jest tak, ze czesciej zenia sie Anglicy z Angielkami itp., ale to tak jakby sie dziwic, ze najczesciej w Polsce pobieraja sie ze soba Polacy, no ludzie. Pamietajmy, ze jednak mimo naplywu emigrantow, Anglicy, Niemcy itp. nie sa mniejszosciami w swoich krajach.

[domciatko]

ja staram sie zyc tutaj tak jakbym zyla w polsce, staram sie robic wszystko to co robilam w kraju, nie zyje praca tylko i wylacznie, chodze do kina, na wycieczki jezdze, spotykam sie z przyjaciolmi, a od zgoszknialych ludzi trzymam sie z daleko niezaleznie czy sa polakami czy anglikami.
dlugo mi to zajelo, aby ten kraj traktowac jak dom, ale udalo mi sie, mimo, e sercem jestem z polska.

[m.arty]

Napisane przez domciatko

ja staram sie zyc tutaj tak jakbym zyla w polsce, staram sie robic wszystko to co robilam w kraju, nie zyje praca tylko i wylacznie, chodze do kina, na wycieczki jezdze, spotykam sie z przyjaciolmi, a od zgoszknialych ludzi trzymam sie z daleko niezaleznie czy sa polakami czy anglikami.
dlugo mi to zajelo, aby ten kraj traktowac jak dom, ale udalo mi sie, mimo, e sercem jestem z polska.

Zdrowe podejście. Ja mam podobne. Tutaj jest mój nowy dom.

Sent from my GT-I8190N using Tapatalk

[emiga69]

My wiele lat przesiedzielismy,przewege towalismy za granica,Italia.Straty byly bo kraj zwal ,padl.
Po powrocie,zdecydowana radosc ,nadzieja,super.
Po roku ,dorywczej roboty,na oplaty brakuje,szarzy smutni ludzie.
Widac ze Unia Pl nie sluzy.
Nawet jedzenie sie zmienilo.
Swoj dach nad glowa i niemoznosc cieszenia sie zyciem.
Wyjezdzamy.
Co upokarza czlowieka w kraju?
Lata bezrobocia.To ze ludzie po 50 tce i starsi za CHLEBEM JADA !!!
WSTYD.

[m.arty]

Napisane przez emiga69

My wiele lat przesiedzielismy,przewege towalismy za granica,Italia.Straty byly bo kraj zwal ,padl.
Po powrocie,zdecydowana radosc ,nadzieja,super.
Po roku ,dorywczej roboty,na oplaty brakuje,szarzy smutni ludzie.
Widac ze Unia Pl nie sluzy.
Nawet jedzenie sie zmienilo.
Swoj dach nad glowa i niemoznosc cieszenia sie zyciem.
Wyjezdzamy.
Co upokarza czlowieka w kraju?
Lata bezrobocia.To ze ludzie po 50 tce i starsi za CHLEBEM JADA !!!
WSTYD.

Co to znaczy przewegetowaliscie? Ja widzę w Irlandii ludzi ktorzy wegetuja ale maja tak na własną prosbe. Nie uczą się języka, nie mają aspiracji, nie maja potrzeby samorefleksji, pieniądze wydają na papierosy i alkohol na weekend a potem mają pretensje że nie mają pieniędzy.
Znam osoby zarabiające mało ale które mają tutaj spokojne życie i potrafią zaoszczędzić i na przykład podróżować.
Są to zarówno młodsi jak i tacy po 50tce. Choć z tych starszych to mam wrażenie że kobiety radzą sobie lepiej.

wysłane z telefonu

[OkoPani]

m.arty, w It akurat kryzys taki, ze faktycznie jest niewesoło... ja mimo b dobrej znajomości j wloskiego i sporej motywacji, przez 2lata siedziałam tam bez roboty. a nie miałam wielkich aspiracji! wystarczylo mi nawet kelnerzenie na czarno...
ale prawda taka, ze sa ludzie, którzy sa w staie kazde pieniądze sprzeniewierzyć i marudzić oraz tacy, którzy zarabiając male kwoty odkladaja i jednocześnie ciesza się zżyciem. i jeden i drugi tym można znaleźć wszędzie, w kraju i za granica, wiek i plec nie graja roli.


emiga69, co do szarych smutnych ludzi absolutnie się nie zgadzam. a również pragne zauwazyc, ze marudzenie i użalanie się nad sobą jw. sprawiają, ze ludzie wokół moga postrzegać i Ciebie jako szarego smutasa.


jakkolwiek, po ponad 3 latach (co można sprawdzić w tym watku!), zdania nie zmieniłam. nadal uważam, ze Polska to moje miejsce na ziemi, to piękny, rozwijający się kraj (mniejmy nadzieje, ze osobniki u władzy tego nie zrujnują), pelen możliwości, potencjalu. nadal mam prace, stać mnie na kredyt hipoteczny, na dziecko i na wakacje. staram się otaczać wesołymi, usmiechnietymi ludzmi, bo tak! mamy wpływ na to, czy ludzie, z którymi przestajemy na codzien sa szarzy i smutni czy nie. czasami samemu warto się usmiechnac, to przyciąga dobra energie.

[Puolatar]

Napisane przez OkoPani

m.arty, w It akurat kryzys taki, ze faktycznie jest niewesoło... ja mimo b dobrej znajomości j wloskiego i sporej motywacji, przez 2lata siedziałam tam bez roboty. a nie miałam wielkich aspiracji! wystarczylo mi nawet kelnerzenie na czarno...
ale prawda taka, ze sa ludzie, którzy sa w staie kazde pieniądze sprzeniewierzyć i marudzić oraz tacy, którzy zarabiając male kwoty odkladaja i jednocześnie ciesza się zżyciem. i jeden i drugi tym można znaleźć wszędzie, w kraju i za granica, wiek i plec nie graja roli.


emiga69, co do szarych smutnych ludzi absolutnie się nie zgadzam. a również pragne zauwazyc, ze marudzenie i użalanie się nad sobą jw. sprawiają, ze ludzie wokół moga postrzegać i Ciebie jako szarego smutasa.


jakkolwiek, po ponad 3 latach (co można sprawdzić w tym watku!), zdania nie zmieniłam. nadal uważam, ze Polska to moje miejsce na ziemi, to piękny, rozwijający się kraj (mniejmy nadzieje, ze osobniki u władzy tego nie zrujnują), pelen możliwości, potencjalu. nadal mam prace, stać mnie na kredyt hipoteczny, na dziecko i na wakacje. staram się otaczać wesołymi, usmiechnietymi ludzmi, bo tak! mamy wpływ na to, czy ludzie, z którymi przestajemy na codzien sa szarzy i smutni czy nie. czasami samemu warto się usmiechnac, to przyciąga dobra energie.

Podoba mi się twoje nastawienie. Tak trzymaj!

[Nelia89]

Ja myślę że to po prostu jest tak że coś ciągnie do Polski, czasem nawet nie wiadomo co to jest

[Robertino12]

JA natomiast mam troche inne odczucia po powrocie do Polski.
Po prostu czyję się z powrotem w domu. Brak zakłamanych uśmiechniętych ludzi. Którrzy nigdy nie mówią prawdy. Cieszę się gdzy spotkam sąsiada I mówi mi , że go boli noga itp. Tego mi brakowało.
Wyjść na ulicę I odezwać się w ojczystym języku to daje wielką radość. Masz mniej , ale jest to doceniane. Jedno powiem, nikomu nie życzę emigracji. Emigracja to dobrowolne poddanie się torurom psychologicznym. Kocham Polskę, za ludzi jacy są. Srach tylko , że kultura wymuszonego uśmiechu zaczyna tutaj też być popularna, ale miejmy nadzieję, że nie będzie tak źle jak na zachodzi. WRACAJCIE POLSKA NA WAS CZEKA.

---------- Dopisano o 07:37 ---------- Poprzedni post napisano o 07:33 ----------

Pewni, że ciągnie. Jako pierwsze pokolenie emigrantów człowiek nigdy do końca nie będzie zadowolony. Emigracja nie da nam szczęscia, a wręcz przeciwnie. A po wielu latach stracimy też Polske, bo tu I tam nie będziemy czuć się jak w domu. Jak masz tylko możliwość wracaj do Polski. Z czasem coraz trudniej. Szczególnie jak ma się rodzinę ze sobą.

---------- Dopisano o 07:38 ---------- Poprzedni post napisano o 07:37 ----------

Pewnie, że ciągnie. Jako pierwsze pokolenie emigrantów człowiek nigdy do końca nie będzie zadowolony. Emigracja nie da nam szczęscia, a wręcz przeciwnie. A po wielu latach stracimy też Polske, bo tu I tam nie będziemy czuć się jak w domu. Jak masz tylko możliwość wracaj do Polski. Z czasem coraz trudniej. Szczególnie jak ma się rodzinę ze sobą.

[Robertino12]

Napisane przez m.arty

Zdrowe podejście. Ja mam podobne. Tutaj jest mój nowy dom.

Sent from my GT-I8190N using Tapatalk

Zdrowe czy nie zdrowe to trudno powiedzieć. U mnie tez tak bylo przez pierwsze dwadziescia lat. Ale po czasie powracaja sentymenty, rodzina w Polsce się wykrusza I człowiek staje na rozdrozu, że żył tutaj w iluzji. A Ojczyznę zostawił. Dzieci wychował dla obcych , I co? Wracają do Polski Emeryci.
MOja rada jezeli jestescie poza Polska I macie dzieci ponizej 12 roku życia, szybko wracajcie, bo przyjdzie taki dzień , że będziecie płakać.

[Onnaa88]

A z czego w Polsce utrzymać rodzinę jak ktoś ją ma?I daj radę jak utrzymać się z tych śmiesznie drogich cen?

[m.arty]

Napisane przez Onnaa88

A z czego w Polsce utrzymać rodzinę jak ktoś ją ma?I daj radę jak utrzymać się z tych śmiesznie drogich cen?

Jak pracować w wiecznym stresie i pod grozbami ze za drzwiami czeka 10 osób żeby mnie zastąpić ?

Dopiero po wyjeździe z Polski zrozumiałam co to znaczy szacunek do pracownika i że praca jest dla ludzi a nie dla zapierdzielania i stresu ze nie starczy do pierwszego. No i że praca można lubić. I że można się się niej rozwijać i pracodawcy do tego zachęcają płacąc za kursy i studia.

wysłane z telefonu

[Onnaa88]

Napisane przez m.arty

Jak pracować w wiecznym stresie i pod grozbami ze za drzwiami czeka 10 osób żeby mnie zastąpić ?

Dopiero po wyjeździe z Polski zrozumiałam co to znaczy szacunek do pracownika i że praca jest dla ludzi a nie dla zapierdzielania i stresu ze nie starczy do pierwszego. No i że praca można lubić. I że można się się niej rozwijać i pracodawcy do tego zachęcają płacąc za kursy i studia.

wysłane z telefonu

Dokładnie tak właśnie jest

[LeliPoleli]

Cześć dziewczyny! Na wizaż zaglądam dość często, ale właściwie do zarejestrowania zmusiły mnie studia. Na jednych zajęć rozmawialiśmy o emigrantach, którzy powracają do Polski. Pomyślałam, że ciekawą pracą na zaliczenie będzie przeprowadzenie wywiadu z kimś takim, żeby dowiedzieć się jak to właściwie wygląda w praktyce, a nie tylko teorii. Chciała bym porozmawiać z jakimś rodzicem, który mógłby mi opowiedzieć o doświadczeniach z powrotem swojego dziecka do polskiej szkoły, czy to było trudne, czy polskie szkoły są przygotowane na coś takiego, czy ktoś się w ogóle tymi dziećmi przejmuje?
Nie chciała bym spamować na całym forum, jeśli któraś z was zechciała by ze mną porozmawiać proszę napisać, była bym niezwykle wdzięczna. Mogę rozmawiać przez skype'a, albo jakiś inny komunikator np FB, jeśli zamiast twarzą w twarz to będzie bardziej wygodne. Jeśli ktoś mieszka w Krakowie, mogę nawet się spotkać
Mówi się, że to dla wracających ludzi dość drażliwy temat, dlatego postaram się aby wywiad był przyjemny. Proszę pomocy, wielce :3

[marion83]

Napisane przez m.arty

Jak pracować w wiecznym stresie i pod grozbami ze za drzwiami czeka 10 osób żeby mnie zastąpić ?

Dopiero po wyjeździe z Polski zrozumiałam co to znaczy szacunek do pracownika i że praca jest dla ludzi a nie dla zapierdzielania i stresu ze nie starczy do pierwszego. No i że praca można lubić. I że można się się niej rozwijać i pracodawcy do tego zachęcają płacąc za kursy i studia.

wysłane z telefonu

A ja przez 9 lat w Irlandii dowiedziałam się, co to znaczy być wykorzystywanym przez wielkie korporacje, pracować z płytkimi, fałszywymi ludźmi (na szczęście z wyjątkami!), nie mieć na nic czasu poza codzienną wegetacją i być 3 razy zwalnianą - raz z powodu recesji, a kolejne dwa, bo inny vendor zaproponował tańsze usługi... Być może jestem urodzonym pechowcem, a może gówniane sytuacje zdarzają się nie tylko w Polsce?


Sent from my iPhone using Tapatalk

[m.arty]

Napisane przez marion83

A ja przez 9 lat w Irlandii dowiedziałam się, co to znaczy być wykorzystywanym przez wielkie korporacje, pracować z płytkimi, fałszywymi ludźmi (na szczęście z wyjątkami!), nie mieć na nic czasu poza codzienną wegetacją i być 3 razy zwalnianą - raz z powodu recesji, a kolejne dwa, bo inny vendor zaproponował tańsze usługi... Być może jestem urodzonym pechowcem, a może gówniane sytuacje zdarzają się nie tylko w Polsce?


Sent from my iPhone using Tapatalk

Ja z kolei mam tutaj szczęście do pracodawców. W Polsce nie miałabym takiej szansy rozwoju. Nie kupilanum domu na wsi z dużym ogrodem (we dwoje kupilismy). Ja w Polsce żyłam w ciągłym stresie az dorobkiem się problemów z sercem w wieku 25 lat. Wszystko przez stres i presję i szefostwo które nie miało pojęcia o zarządzaniu ludźmi inaczej niż poprzez strach i wrzask.

I niestety nie mogłam pracować w zawodzie bo przyjmowali tylko na staż a potem kopa w dupę. Staż nawet czynszu nie pokrywal.

wysłane z telefonu

[201609062117]

Napisane przez marion83

Być może jestem urodzonym pechowcem, a może gówniane sytuacje zdarzają się nie tylko w Polsce?

oczywiście, że nie tylko w Polsce, zdarzają się wszędzie. Ci, którzy nie poradzili sobie na rynku pracy w Polsce będą mówić o tym jaka to Polsza zacofana a zagramanicą wszystko lepsze i łatwiejsze(...) zaś ci, którym noga się powinęła za granicą będą bredzić o obywatelach drugiej kategorii (zasłyszane wczoraj)

[m.arty]

Napisane przez pinkswan

oczywiście, że nie tylko w Polsce, zdarzają się wszędzie. Ci, którzy nie poradzili sobie na rynku pracy w Polsce będą mówić o tym jaka to Polsza zacofana a zagramanicą wszystko lepsze i łatwiejsze(...) zaś ci, którym noga się powinęła za granicą będą bredzić o obywatelach drugiej kategorii (zasłyszane wczoraj)

To nie tyle chodzi o radzenie sobie, ja sobie dobrze radzilam i zawsze miałam premię za dobre wyniki. Jakość zatrudnienia było kiepska. Atmosfera pracy. Stres nieziemski.

wysłane z telefonu

[201609062117]

Napisane przez m.arty

To nie tyle chodzi o radzenie sobie, ja sobie dobrze radzilam i zawsze miałam premię za dobre wyniki. Jakość zatrudnienia było kiepska. Atmosfera pracy. Stres nieziemski.

wykonywałaś dobrze swoje obowiązki za co pracodawca nagradzał Cię premią, co jednak nie jest równoznaczne z poradzeniem sobie na rynku pracy. Bo jest mnóstwo firm, które zaoferują dobre warunki zatrudnienia i zapewnią sensowną atmosferę, reszta zależy od ludzi. I na pewno nie zależy od tego czy jest to Polska, Niemcy czy UK

[Onnaa88]

Ale w Polsce ciężej się za minimalna utrzymać niż np. W Angli

[marion83]

Napisane przez pinkswan

zaś ci, którym noga się powinęła za granicą będą bredzić o obywatelach drugiej kategorii (zasłyszane wczoraj)

Mi się akurat nie powinęła noga, bo we wszystkich firmach byłam chwalonym i nagradzanym pracownikiem. Trafiałam po prostu w wybitnie niesprzyjające okoliczności...

Czy możesz rozwinąć myśl na temat obywateli drugiej kategorii? Zaintrygowałaś mnie


Sent from my iPhone using Tapatalk

[201609062117]

Napisane przez Onnaa88

Ale w Polsce ciężej się za minimalna utrzymać niż np. W Angli

a jak sobie zasadzę bratki na balkonie w Polsce to mi ładniej zakwitną niż w Anglii
co ma pensja minimalna do dobrych warunków zatrudnienia w różnych krajach Europy?

[Listopadowaa]

jedni patrzą na pieniądze, zarobki a dla innych inne wartości są ważniejsze. My wróciliśmy bo chcieliśmy, bo tutaj czujemy się jak w domu, jak u siebie, a w Anglii czuliśmy sie po prostu źle. Zbyt wiele czynników przemawiało za tym żeby wrócić do kraju. A w Polsce ludzie też sobie radzą i śmiać mi się chce jak słysze emigrantów ktorzy oczerniają Polskę, może jest gorzej, ciężej ale da się jeśli się chce i ludzie wcale biednie tutaj nie żyją.