Rozstanie z facetem XXXV

[dotsx]

Napisane przez sandrasandia

Bo przyznaje ze po calej akcji i rozmowie z rodzicami, zadzwonilam do niego, pogadalam z nim o tym szybkim tempie i tak dalej i zebysmy sprobowali (jesli bedzie chciec, zadnej presji, blagania ani nic) na luzniejszych zasadach, bez wspolnego mieszkania, bez spiny, by sie odnalezc w tym wszystkim a powazniejsze decyzje podjac później, jak oboje będziemy tego chciec. Powiedzial, ze to przemysli...

Wysłane z mojego HUAWEI SCL-L01 przy użyciu Tapatalka

Wydaje mi sie, ze niepotrzebnie do niego dzwonilas... Skoro on nie dorosl do bycia z Toba w powaznym zwiazku a mowil, ze kocha to dlaczego mialoby to sie w najblizszej przyszlosci zmienic..? Skoro nie dorosl do tego przez cale poltora roku bycia razem to dlaczego mialby to teraz zrobic? I jeszszcze do tego koles Ci mowi ze.. TO PRZEMYSLI... no matko... czy on w ogole bierze Twoje uczucia pod uwage?

---------- Dopisano o 14:06 ---------- Poprzedni post napisano o 14:01 ----------

Napisane przez sandrasandia

On nie dyktuje mi warunkow on po prostu chciał się rozstać, bo mysli ze po co byc razem jak oboje mamy sie meczyc ze soba. I teraz nic nie mówi mi jak ma być i powiedział że przemysli moja propozycje wyluzowania bez robienka wszystkiego razem. Wiem, ze możecie mnie uznac za naiwna i ze pewnie sie na tym przejade, ale ja wierzę w to, ze trzeba zawalczyc jak się czegos chce, a ja nie chce, by to się tak skończyło.... I gdybym dzisiaj z nim nie pogadala o tej drugiej opcji, to nawet jesli sie na to nie zgodzi jak sobie to przemysli, to nic juz nie poradze, ale przynajmniej wiem, ze zrobilam co mogłam. A wtedy myślę że bedzie mi łatwiej wziąć się w garść.

Wysłane z mojego HUAWEI SCL-L01 przy użyciu Tapatalka

Absolutnie nie uwazam, ze jest naiwna.. sama bylam w takiej sytuacjii i wiele razy robilam rzeczy, ktore mialyby mi go przywrocic i teraz sie tego wstydze.. Widzac tylko to co opisalas, koles wydaje sie na kogos kto okej byl z Toba przez 1,5 roku niby wszystko okej, nagle chce skonczyc, ma dosc a mimo tego chce nadal sie "kumplowac".. moim zdaniem woz albo przewoz, bo inaczej koles bedzie mial Cie na tacy..

Oczywiscie to co zrobisz, to wylacznie zalezy od Ciebie. Moze ja jestem w bledzie, nie wiem..

Mimo wszystko nadal trzymam za Ciebie kciuki

[sandrasandia]

Napisane przez dotsx

Wydaje mi sie, ze niepotrzebnie do niego dzwonilas... Skoro on nie dorosl do bycia z Toba w powaznym zwiazku a mowil, ze kocha to dlaczego mialoby to sie w najblizszej przyszlosci zmienic..? Skoro nie dorosl do tego przez cale poltora roku bycia razem to dlaczego mialby to teraz zrobic? I jeszszcze do tego koles Ci mowi ze.. TO PRZEMYSLI... no matko... czy on w ogole bierze Twoje uczucia pod uwage?

Bierze, a ja biore jego. Widziałam jak się z tym meczyl (chociaz wtedy nie wiedzialam o co chodzi) i widzialam jak cierpi i placze kiedy mi wszystko wczoraj mowil.
Ja chce zeby to chociaz przemyslal w tako sposob, jak to bylo za szybkie tempo, nawet jesli to bylo 1,5 roku to moze po prpstu trzeba cos zmienic.
Nie wiem, to wszystko zdarzylo sie wczoraj... Moze jeszcze bede żałować, a może dobrze wyjde na tym, ze sprobowalam. To nie on podejmuje decyzje, bo w zwiazku decyzje podejmuje sie razem. Jesli mi powie po czasie, ze nie chce tak spróbować, to wtedy przyznaje mu racje, to nie ma sensu. Ale po prostu nie umiem teraz zrezygnować, z czegos co tyle dla mnie znaczylo, a jak bede wiedziec, ze sprobowalam, to bede mogla sie z tym w koncu pogodzic, tak uwazam.

Wysłane z mojego HUAWEI SCL-L01 przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 13:14 ---------- Poprzedni post napisano o 13:07 ----------

Napisane przez dotsx

Wydaje mi sie, ze niepotrzebnie do niego dzwonilas... Skoro on nie dorosl do bycia z Toba w powaznym zwiazku a mowil, ze kocha to dlaczego mialoby to sie w najblizszej przyszlosci zmienic..? Skoro nie dorosl do tego przez cale poltora roku bycia razem to dlaczego mialby to teraz zrobic? I jeszszcze do tego koles Ci mowi ze.. TO PRZEMYSLI... no matko... czy on w ogole bierze Twoje uczucia pod uwage?

---------- Dopisano o 14:06 ---------- Poprzedni post napisano o 14:01 ----------



Absolutnie nie uwazam, ze jest naiwna.. sama bylam w takiej sytuacjii i wiele razy robilam rzeczy, ktore mialyby mi go przywrocic i teraz sie tego wstydze.. Widzac tylko to co opisalas, koles wydaje sie na kogos kto okej byl z Toba przez 1,5 roku niby wszystko okej, nagle chce skonczyc, ma dosc a mimo tego chce nadal sie "kumplowac".. moim zdaniem woz albo przewoz, bo inaczej koles bedzie mial Cie na tacy..

Oczywiscie to co zrobisz, to wylacznie zalezy od Ciebie. Moze ja jestem w bledzie, nie wiem..

Mimo wszystko nadal trzymam za Ciebie kciuki

Dzieki za slowa wsparcia i kciuki

Wiem, ze kiedys moge tego zalowac. Ale ja siebie znam i jego jak nikogo innego. Nasza relacja plynnie przeszla w zwiazek i myślę ze jak nic juz nie wyjdzie z tego co pisalam wcześniej z pomyslem zeby zluzowac, to wiem ze damy rade utrzymac kontakt. Wiadomo bedzie dziwnie, bedzie ciezko, beda zgrzyty, ale znam nas, wiem ze on jest jednym z najlepszych ludzi jakich poznalam i wiem ze nie chce z tej relacji zrezygnowac. Uwazam, ze to by bylo glupie sie na niego teraz obrazic, znienawidzic tylko dlatego, ze zrobil, to co uwazal za sluszne dla nas obojga i ze wzgledu na to co czuje on i ja, nie moge go za to potepic, zwlaszcza ze wiem juz, ze meczyl sie z tym od ponad miesiąca, a ja dopiero 2 tygodnie temu zauwazylam, ze cos jest nie tak.
Boze, gdyby to wszystko moglo sie po prostu nigdy nie wydarzyć ((((

Wysłane z mojego HUAWEI SCL-L01 przy użyciu Tapatalka

[justka3a4]

Hej.

Podczytuję Was od niedawna, niby miałam nie pisać, ale czuję, że z Wami będzie mi łatwiej przebrnąć przez ten ciężki czas.

Byłam z chłopakiem 8 lat, a właściwie do 8 lat brakowało kilka dni i on zerwał.
2 lata temu przeprowadziliśmy się z naszych rodzinnych miast do innego większego, jednak ze względu na to, że za kilka miesięcy mam otrzymać mieszkanie od rodziców, mieliśmy w planach wrócić do mojego rodzinnego miasta. Tutaj on miał szukać pracy, ja już ją miałam załatwioną. Przez miesiąc lub dwa miał to być znowu związek na odległość, do momentu, aż znajdziemy mieszkanie do wynajęcia, aby jakoś przetrwać ten czas bycia na swoim.

Wiedziałam, że dla niego przeprowadzka do mojego miasta to nie jest coś wymarzonego, jednak myślałam, że ze względu na nasz związek to zaakceptuje. Jakie było moje zdziwienie, gdy pewnego dnia napisał, że to jednak koniec.
Gdy 3 dni później przyjechał do mnie po swoje rzeczy, powiedział, że nie chce jednak żeby to się tak kończyło i że na drugi dzień przyjedzie żeby na spokojnie porozmawiać. Tego samego dnia dostałam wiadomość, że to przemyślał i jednak będzie zerwanie.

Nie zawsze było między nami kolorowo, były kłótnie, czasami jakieś bardziej intensywne, ale zawsze jakoś po tym dochodziliśmy do porozumienia. Naprawdę myślałam, że jesteśmy dla siebie stworzeni.
Los jednak okazał się być nieprzewidywalny.

Mija kilka dni od zerwania i przyznam, że ciągle mam nadzieję, na powrót. Wiem jednak, że on swojej decyzji nie zmieni.

Muszę to zaakceptować i żyć dalej, nie zasypywać już go smsami. Ale słowo daję, miałam ogromną huśtawkę emocjonalną w ciągu ostatnich dni.

On nie chciał nawet przyjechać i ze mną porozmawiać, powiedzieć mi w twarz, że to koniec. Znam go i wiem, że boi się tych emocji, które by temu towarzyszyły.

Oj muszę to jakoś przeżyć

[nyana89]

Napisane przez justka3a4

Hej.

Podczytuję Was od niedawna, niby miałam nie pisać, ale czuję, że z Wami będzie mi łatwiej przebrnąć przez ten ciężki czas.

Byłam z chłopakiem 8 lat, a właściwie do 8 lat brakowało kilka dni i on zerwał.
2 lata temu przeprowadziliśmy się z naszych rodzinnych miast do innego większego, jednak ze względu na to, że za kilka miesięcy mam otrzymać mieszkanie od rodziców, mieliśmy w planach wrócić do mojego rodzinnego miasta. Tutaj on miał szukać pracy, ja już ją miałam załatwioną. Przez miesiąc lub dwa miał to być znowu związek na odległość, do momentu, aż znajdziemy mieszkanie do wynajęcia, aby jakoś przetrwać ten czas bycia na swoim.

Wiedziałam, że dla niego przeprowadzka do mojego miasta to nie jest coś wymarzonego, jednak myślałam, że ze względu na nasz związek to zaakceptuje. Jakie było moje zdziwienie, gdy pewnego dnia napisał, że to jednak koniec.
Gdy 3 dni później przyjechał do mnie po swoje rzeczy, powiedział, że nie chce jednak żeby to się tak kończyło i że na drugi dzień przyjedzie żeby na spokojnie porozmawiać. Tego samego dnia dostałam wiadomość, że to przemyślał i jednak będzie zerwanie.

Nie zawsze było między nami kolorowo, były kłótnie, czasami jakieś bardziej intensywne, ale zawsze jakoś po tym dochodziliśmy do porozumienia. Naprawdę myślałam, że jesteśmy dla siebie stworzeni.
Los jednak okazał się być nieprzewidywalny.

Mija kilka dni od zerwania i przyznam, że ciągle mam nadzieję, na powrót. Wiem jednak, że on swojej decyzji nie zmieni.

Muszę to zaakceptować i żyć dalej, nie zasypywać już go smsami. Ale słowo daję, miałam ogromną huśtawkę emocjonalną w ciągu ostatnich dni.

On nie chciał nawet przyjechać i ze mną porozmawiać, powiedzieć mi w twarz, że to koniec. Znam go i wiem, że boi się tych emocji, które by temu towarzyszyły.

Oj muszę to jakoś przeżyć

Po ośmiu latach zerwać przez wiadomość sms/facebooka? Nic go nie usprawiedliwia. Już nie raz padły tutaj słowa, że faceta poznaje się po tym jak kończy. On okazał Ci całkowity brak szacunku (8 lat!). To tak na wstępie, co mi się rzuciło w oczy. Ale w sumie u niedojrzałych osób jest to klasyka, teksty w stylu 'zostańmy przyjaciółmi', 'jeszcze to sobie wyjaśnimy', bla bla, a tak naprawdę jest to tchórzostwo w czystej postaci, taka ucieczka tylnymi drzwiami.
Bardzo mi przykro, że tak się stało. Trzymaj się i pisz tutaj do nas kiedy tylko będziesz miała potrzebę

[justka3a4]

Napisane przez nyana89

Po ośmiu latach zerwać przez wiadomość sms/facebooka? Nic go nie usprawiedliwia. Już nie raz padły tutaj słowa, że faceta poznaje się po tym jak kończy. On okazał Ci całkowity brak szacunku (8 lat!). To tak na wstępie, co mi się rzuciło w oczy. Ale w sumie u niedojrzałych osób jest to klasyka, teksty w stylu 'zostańmy przyjaciółmi', 'jeszcze to sobie wyjaśnimy', bla bla, a tak naprawdę jest to tchórzostwo w czystej postaci, taka ucieczka tylnymi drzwiami.
Bardzo mi przykro, że tak się stało. Trzymaj się i pisz tutaj do nas kiedy tylko będziesz miała potrzebę

Dziękuję za odpowiedź
Jestem tego samego zdania co Ty i doskonale zdaję sobie z tego sprawę. Dziewczyny naprawdę, tyle co ja mu pomogłam, wspierałam go, zawsze byłam za nim. Do innego miasta też wyprowadziliśmy się właściwie dzięki mnie bo on sam nie podjąłby takiej decyzji. A ja miałam zacząć tam studia zaoczne i pracę, to go zmobilizowało. Ja postarałam się o pieniądze na przetrwanie ciężkiego początku w nowym miejscu... Ech, dużo by wymieniać. Nie zasłużyłam na zerwanie przez sms. I tego będę się trzymać żeby więcej się z nim nie kontaktować.

To był mój pierwszy chłopak, dlatego nie mam doświadczenia w takich sprawach, ale mam nadzieję, że dam radę

[nyana89]

Napisane przez justka3a4

Dziękuję za odpowiedź
Jestem tego samego zdania co Ty i doskonale zdaję sobie z tego sprawę. Dziewczyny naprawdę, tyle co ja mu pomogłam, wspierałam go, zawsze byłam za nim. Do innego miasta też wyprowadziliśmy się właściwie dzięki mnie bo on sam nie podjąłby takiej decyzji. A ja miałam zacząć tam studia zaoczne i pracę, to go zmobilizowało. Ja postarałam się o pieniądze na przetrwanie ciężkiego początku w nowym miejscu... Ech, dużo by wymieniać. Nie zasłużyłam na zerwanie przez sms. I tego będę się trzymać żeby więcej się z nim nie kontaktować.

To był mój pierwszy chłopak, dlatego nie mam doświadczenia w takich sprawach, ale mam nadzieję, że dam radę

Z tego wynika, że tak naprawdę w 90% to Ty dźwigałaś ten związek. On dał z siebie 10%. I tu też jest lekcja nie tylko dla Ciebie, ale dla każdej z nas - więcej egoizmu i nie dawać z siebie aż tyle, bo licząc, że kiedyś i oni się zaczną dla nas poświęcać jest... Wręcz niezdrowe (borze zielony, czemu Ty mi dopiero teraz mądre wnioski podsuwasz ) W przyszłym związku pamiętaj o tym, justko

[justka3a4]

Napisane przez nyana89

Z tego wynika, że tak naprawdę w 90% to Ty dźwigałaś ten związek. On dał z siebie 10%. I tu też jest lekcja nie tylko dla Ciebie, ale dla każdej z nas - więcej egoizmu i nie dawać z siebie aż tyle, bo licząc, że kiedyś i oni się zaczną dla nas poświęcać jest... Wręcz niezdrowe (borze zielony, czemu Ty mi dopiero teraz mądre wnioski podsuwasz ) W przyszłym związku pamiętaj o tym, justko

A ja dopiero to sobie uświadomiłam jak przeczytałam Twój post
To prawda, nie ma co poświęcać dla kogoś całego swojego życia, bo nigdy nie ma pewności czy nie będziemy tego kiedyś żałować.
A straconego czasu nikt nam nie zwróci.

Ten związek to była ogromna szkoła życia dla mnie, z kimś innym na pewno będę mądrzejsza. Trzeba uczyć się na błędach.

I wiecie co, miałam niedawno chwile zwątpienia, wzięło mnie na płacz i zadawałam sobie pytanie co takiego zrobiłam, że nie wyszło. Ale teraz już jest lepiej, powoli mi przechodzi.

W sobotę mam w planach jechać na Mazury, zrelaksować się, wyciszyć i powoli zacząć zapominać.

Dziewczyny, a Wasza rodzina dopytywała czemu nie jesteście już ze swoimi chłopakami, czy nie wtrącali się i czekali aż same coś powiecie?

[nyana89]

Napisane przez justka3a4

A ja dopiero to sobie uświadomiłam jak przeczytałam Twój post
To prawda, nie ma co poświęcać dla kogoś całego swojego życia, bo nigdy nie ma pewności czy nie będziemy tego kiedyś żałować.
A straconego czasu nikt nam nie zwróci.

Ten związek to była ogromna szkoła życia dla mnie, z kimś innym na pewno będę mądrzejsza. Trzeba uczyć się na błędach.

I wiecie co, miałam niedawno chwile zwątpienia, wzięło mnie na płacz i zadawałam sobie pytanie co takiego zrobiłam, że nie wyszło. Ale teraz już jest lepiej, powoli mi przechodzi.

W sobotę mam w planach jechać na Mazury, zrelaksować się, wyciszyć i powoli zacząć zapominać.

Dziewczyny, a Wasza rodzina dopytywała czemu nie jesteście już ze swoimi chłopakami, czy nie wtrącali się i czekali aż same coś powiecie?

Udanego pobytu zatem A moja rodzina, głównie matka (która była naprawdę wielkim wsparciem dla mnie w tej końcowej fazie związku, czyli po wspólnym zamieszkaniu) starała się mi przemówić do rozsądku, więc tak, moja rodzina doskonale o wszystkim wiedziała. A po powrocie do domu wszyscy odetchnęli z ulgą, natomiast gdy zaczęły wypływać te wszystkie 'pozwiązkowe' kwiatki, zrozumieli już wszystko i spojrzeli na mnie inaczej: zrozumieli SKĄD i DLACZEGO taka zmiana na gorsze w moim zachowaniu, zrozumieli, że to jednak nie ja byłam prowodyrem tych wszystkich chorych sytuacji. A pragnę nadmienić, iż generalnie jakichś mega przyjacielskich stosunków z rodziną do tej pory nie miałam

[justka3a4]

Napisane przez nyana89

Udanego pobytu zatem A moja rodzina, głównie matka (która była naprawdę wielkim wsparciem dla mnie w tej końcowej fazie związku, czyli po wspólnym zamieszkaniu) starała się mi przemówić do rozsądku, więc tak, moja rodzina doskonale o wszystkim wiedziała. A po powrocie do domu wszyscy odetchnęli z ulgą, natomiast gdy zaczęły wypływać te wszystkie 'pozwiązkowe' kwiatki, zrozumieli już wszystko i spojrzeli na mnie inaczej: zrozumieli SKĄD i DLACZEGO taka zmiana na gorsze w moim zachowaniu, zrozumieli, że to jednak nie ja byłam prowodyrem tych wszystkich chorych sytuacji. A pragnę nadmienić, iż generalnie jakichś mega przyjacielskich stosunków z rodziną do tej pory nie miałam

Piąteczka w takim razie Jeśli się mylę to mnie popraw, ale u Ciebie jest chyba tak jak u mnie. Też nie miałam super dobrych stosunków, właściwie dopiero jak się wyprowadziłam. Ale przekonałam się, że w takich ciężkich sytuacjach to na rodzinę mogłam naprawdę liczyć, a nie na własnego faceta.

[nyana89]

Napisane przez justka3a4

Piąteczka w takim razie Jeśli się mylę to mnie popraw, ale u Ciebie jest chyba tak jak u mnie. Też nie miałam super dobrych stosunków, właściwie dopiero jak się wyprowadziłam. Ale przekonałam się, że w takich ciężkich sytuacjach to na rodzinę mogłam naprawdę liczyć, a nie na własnego faceta.

Dokładnie tak było Zwłaszcza moja matka stanęła na wysokości zadania (o co ex się strasznie pieklił, że z nią w ogóle o nas rozmawiam ale cóż, bał się, że otworzy mi oczy, więc), za co będę jej wdzięczna do końca życia

[sandrasandia]

Ja na razie jestem wdzieczna mojej rodzinie. Powiedziałam im o rozstaniu jak tylko wrocilam z "tej" rozmowy. Pocieszyli mnie, wyjaśnili jak oni to widzą, co też pomogło, a dzisiaj Tata zabrał mnie na ciacho, a mama zwolnila się dla mnie z pracy, zebysmy mogli zjeść rodzinny obiad w pizzerii. Chyba postanowili mnie utuczyc w ramach uszczesliwiania ale było i jest mi miło że się tak starają

Wysłane z mojego HUAWEI SCL-L01 przy użyciu Tapatalka

[Barbarella05]

Czyli tylko moja rodzina uważa, że wszystko to moja wina
A niech mnie w dupe pocaluja.

[xxsven]

Napisane przez Barbarella05

Czyli tylko moja rodzina uważa, że wszystko to moja wina
A niech mnie w dupe pocaluja.

A jak wyglądało wasze rozstanie (dlaczego?) i czemu oni uważają, ze to Twoja wina? Moja mama zupełnie mnie zignorowała jak wróciłam po rozstaniu zapłakana do domu, powiedziała "no bywa" i ze przeciez bede miała jeszcze duzo innych facetów. Jak jej mowilam, ze moj były mówił do mnie, ze jestem "popier" itd to zachowywała sie tak, jakby to było normalne.. Szczerze mowiac w nikim nie miałam wsparcia za bardzo, poza jedna przyjaciółka.

[Barbarella05]

Mnie ojciec właśnie wywalił z domu.
Wmawiajac mojej matce ze poderzne jej kiedyś gardło.
Szczęście że przyjaciel nie śpi, to mam gdzie się przespać.

[xxsven]

Napisane przez Barbarella05

Mnie ojciec właśnie wywalił z domu.
Wmawiajac mojej matce ze poderzne jej kiedyś gardło.
Szczęście że przyjaciel nie śpi, to mam gdzie się przespać.

Chcesz porozmawiac o tym na priv? Okropna sytuacja, ale tu zawsze dostaniesz wsparcie! przede wszystkim się prześpij i wypocznij w miarę możliwości, zeby jutro sobie wszystko jakos poukładać.

[Barbarella05]

Jeśli masz ochotę to pisz. I tak nie zasne. W obecnym stanie psychicznym nawet nie wiem co mam robić.

[MissScareAll]

Napisane przez Barbarella05

Mnie ojciec właśnie wywalił z domu.
Wmawiajac mojej matce ze poderzne jej kiedyś gardło.
Szczęście że przyjaciel nie śpi, to mam gdzie się przespać.

Napisane przez Barbarella05

Jeśli masz ochotę to pisz. I tak nie zasne. W obecnym stanie psychicznym nawet nie wiem co mam robić.

Nie wiem, co napisać, jak Ci pomóc, a bardzo bym chciała. Jedynie kawę w Warszawie mogę zaproponować. Ściskam mocno, żebyś mimo wszystko zachowała stabilność.

Też dzisiaj nie śpię, już za dwie godziny zbieram się do pracy.
Niezależnie od starań i zmian w życiu jestem popieprzona, nie widzę dla siebie przyszłości.

[sandrasandia]

Ja dzisiaj jestem załamana, obiecał mi że sobie to jeszcze przemysli. Dzisiaj jest pierwszy dzien jak mam czekać i nie odezwać się do niego przez cały dzień. Jak to wytrzymać, gadalismy codziennie.

Wysłane z mojego HUAWEI SCL-L01 przy użyciu Tapatalka

[sundaville]

Napisane przez Barbarella05

Mnie ojciec właśnie wywalił z domu.
Wmawiajac mojej matce ze poderzne jej kiedyś gardło.
Szczęście że przyjaciel nie śpi, to mam gdzie się przespać.

Kochana jesli czegoś potrzebujesz, pisz. Jeśli jesteś z Warszawy również mogę zaproponować kawe, kino, spacer, co tylko chcesz.
Ściskam

[694fcdf7a19624f0727048617a838dcb1266be57_641ce80216f07]

Napisane przez sandrasandia

Ja dzisiaj jestem załamana, obiecał mi że sobie to jeszcze przemysli. Dzisiaj jest pierwszy dzien jak mam czekać i nie odezwać się do niego przez cały dzień. Jak to wytrzymać, gadalismy codziennie.

Wysłane z mojego HUAWEI SCL-L01 przy użyciu Tapatalka

U mnie dzisiaj mijają 3 tygodnie jak go nie widziałam, jutro miną 2 tygodnie jak nie gadaliśmy. Głupio, że to liczę, ale każdy dzień ciszy jest moim małym sukcesem, a te początki właśnie są najgorsze. Musisz się zawziąć w sobie

[Barbarella05]

Dzięki dziewczyny, ale ja nie w Warszawie.
Muszę wrócić do domu, się nie wiem, spakować czy coś.
Jest mi okropnie przykro, bo żadne nie zadzwonilo jak wytrzezwialo. Żadne z rodziców nawet się nie interesuje gdzie jestem, czy żyje czy cokolwiek.
Nie wiem co mam robić...

[zakonna]

Barbarella, nie masz żadnej babci, cioci, kogokolwiek żeby się zatrzymać na jakiś czas? Okropna sytuacja.
skąd jesteś?

[Barbarella05]

Luzik, ja sobie zawsze poradzę.
Ja nie wiem co mam robić z rodzicami.
Na pewno będzie rozmowa z nimi, a ja po prostu nie wiem, co ja mam im powiedzieć. Będą zwalac winę na mnie, jak zwykle.
Boję się że się rozstana, i matka będzie mnie obwiniala do końca życia.

[sandrasandia]

[1=694fcdf7a19624f07270486 17a838dcb1266be57_641ce80 216f07;63479026]U mnie dzisiaj mijają 3 tygodnie jak go nie widziałam, jutro miną 2 tygodnie jak nie gadaliśmy. Głupio, że to liczę, ale każdy dzień ciszy jest moim małym sukcesem, a te początki właśnie są najgorsze. Musisz się zawziąć w sobie [/QUOTE]
Gratuluję Ci takiego podejścia, chyba tez niedlugo bede musiala zmienic swoje jesli nic sie nie zmieni. To okropne ze cos co kiedys bylo normalne nagle staje sie zakazane. I ze wytrzymanie bez tego teraz bedzie moim sukcesem. Nie umiem sie z tym jeszcze pogodzić.

Wysłane z mojego HUAWEI SCL-L01 przy użyciu Tapatalka

[alex1231]

Napisane przez dotsx

W rece wpadl mi wczoraj artykul bawarskiej Pani doktor i podobno stan kobiety (psychiczny i fizyczny) po rozstaniu gdy sie kogos kochalo jest porownywalny do stanu po smierci bliskiej osoby - WIEM brzmi to strasznie ale chce abys zrozumiala, ze to jak sie teraz czujesz jest normalne i z czasem przejdzie...

Ja musze powiedziec i bede to powtarzac po stokroc , ze bedac tutaj i majac wlasnie mozliwosc wygadania sie, dowiedzenia ze jest duzo dziewczyn ktore przechodza przez to samo, czuje sie o niebo lepiej Wsparcie, ktore dostajemy od kogos kogo nawet nie znamy, jest niesamowite i naprawde pomaga

Dokladnie tak. Dla mnie to tak, jakby umarł. To stalo sie nagle, zostałam z tym sama i z wielką żałoba w sercu... przeiez nawet przez pierwsze dni ubieralam sie cala na czarno, praktycznie nie malowalam tylko szłam do pracy i czekalam az z niej wyjde...

A Wasze wsparcie dziewczyny jest naprawdę nieocenione. Chcialabym trafiać w zyciu na takich ludzi i takie przyjaciolki jak wy

Napisane przez sandrasandia

Dziękuję Ci za te słowa
Poniekąd myślę że coś w tym jest co mowilas o tym artykule, bo czuję się jakby ktoś umarł. Chyba nawet wiedziałabym jak to nazwać, ale ciężko mi na razie sklecić w jednym zdaniu slowa "ja" "mój były" "mój były związek". Nawet nie umiem GO na razie nazwać "byłym" "ex" itd. To wszystko jest takie świeże, że nic do mnie nke dociera. Trochę mi pomógł sam fakt, że powiedziałam to rodzinie i dwóm przyjaciolkom; stało się to dla mnie troche bardziej realne, stety i niestety... Na razie chciałabym cofnąć czas, żeby to nigdy nie miało miejsca.

Ja tez nie umiem go nazwac kims bylym. Z trudem wymawiam jego imię. Ciagle jest tylko "on". I do mnie tez nie dociera. Minelo wiecej czasu niz u Ciebie a jednak to tak ciezko zrozumiec...

Napisane przez sandrasandia

No wiem co masz na mysli, moje przyjaciółki mowily mi to samo. Tyle ze ja go znam najlepiej na świecie, on mnie też i wiem ze jemu tez nie bylo latwo zeby mi to powiedzieć i wierzę w każde jego slowo, także to dotyczące przyjaźni. Na razie zbyt mi na nim zależy by móc sobie odpuścić z nim jakikolwiek kontakt....

Wysłane z mojego HUAWEI SCL-L01 przy użyciu Tapatalka

Ja tez znam go najlepiej na swiecie. A jednak, przyszedł ten cholerny moment i gdy mówił to do mnie to jak nie on. Jego rodzina mowila ze sie zmienil, jego znajomi... to straszne.

Napisane przez sandrasandia

Boże, jak już wspominalam, to moj poerwszy taki zwiazek i najgorsze w tym jest to, ze bylo mi tak dobrze, a teraz czuje sie jak inna osoba, ktora wsadzono do nowej rzeczywistości, powiedzieli, masz, siedź radz sobie i cierp. Znacie to uczucie, wiecie o co mi chodzi? Dosłownie fizycznie chodzę cala spięta a brzuch mam jak zacisniety w pięść, ze ledwo moge cos zjesc.

Wysłane z mojego HUAWEI SCL-L01 przy użyciu Tapatalka

Moj tez mowil, ze przemysli. Jednego dnia gdy rozmawialismy na zywo. A drugiego dnia juz przez Whatsappa, ze "nie potrafi".
I ja caly czas chodzę z zacisnietym zoladkiem. Jem minimum. Schudlam 12kg. Zaczelam nosic rozmiar S. Ale wolalabym nosic bodaj 5XL byleby tylko byl, byleby tylko przez to nie przechodzic...

Napisane przez justka3a4

Hej.

Podczytuję Was od niedawna, niby miałam nie pisać, ale czuję, że z Wami będzie mi łatwiej przebrnąć przez ten ciężki czas.

Byłam z chłopakiem 8 lat, a właściwie do 8 lat brakowało kilka dni i on zerwał.
2 lata temu przeprowadziliśmy się z naszych rodzinnych miast do innego większego, jednak ze względu na to, że za kilka miesięcy mam otrzymać mieszkanie od rodziców, mieliśmy w planach wrócić do mojego rodzinnego miasta. Tutaj on miał szukać pracy, ja już ją miałam załatwioną. Przez miesiąc lub dwa miał to być znowu związek na odległość, do momentu, aż znajdziemy mieszkanie do wynajęcia, aby jakoś przetrwać ten czas bycia na swoim.

Wiedziałam, że dla niego przeprowadzka do mojego miasta to nie jest coś wymarzonego, jednak myślałam, że ze względu na nasz związek to zaakceptuje. Jakie było moje zdziwienie, gdy pewnego dnia napisał, że to jednak koniec.
Gdy 3 dni później przyjechał do mnie po swoje rzeczy, powiedział, że nie chce jednak żeby to się tak kończyło i że na drugi dzień przyjedzie żeby na spokojnie porozmawiać. Tego samego dnia dostałam wiadomość, że to przemyślał i jednak będzie zerwanie.

Nie zawsze było między nami kolorowo, były kłótnie, czasami jakieś bardziej intensywne, ale zawsze jakoś po tym dochodziliśmy do porozumienia. Naprawdę myślałam, że jesteśmy dla siebie stworzeni.
Los jednak okazał się być nieprzewidywalny.

Mija kilka dni od zerwania i przyznam, że ciągle mam nadzieję, na powrót. Wiem jednak, że on swojej decyzji nie zmieni.

Muszę to zaakceptować i żyć dalej, nie zasypywać już go smsami. Ale słowo daję, miałam ogromną huśtawkę emocjonalną w ciągu ostatnich dni.

On nie chciał nawet przyjechać i ze mną porozmawiać, powiedzieć mi w twarz, że to koniec. Znam go i wiem, że boi się tych emocji, które by temu towarzyszyły.

Oj muszę to jakoś przeżyć

Jejku, Kochana, witaj w klubie. U mnie zerwal po 7latach. Przez Whatsappa. Mielismy od pazdziernika szukac wiekszego mieszkania. Mialo byc pięknie, a przezywam wlasnie najgorsze wakacje w życiu. Budze sie każdego dnia z płaczem, zasypiam tez. On byl zawsze, rozmawialismy o wszystkim. A teraz nic, cisza. Ze znajomymi to nie taka sama rozmowa. Tęsknię cholernie. A jednak co ja moge? Upokorzylam sie, błagalam go, oparlam sie o depresję i co to dalo? Gdy ostatni raz z nim pisalam, rozmowa sie kleila jak zwykle, a na koniec wyjechał mi, ze ma nową dziewczynę...

Napisane przez nyana89

Po ośmiu latach zerwać przez wiadomość sms/facebooka? Nic go nie usprawiedliwia. Już nie raz padły tutaj słowa, że faceta poznaje się po tym jak kończy. On okazał Ci całkowity brak szacunku (8 lat!). To tak na wstępie, co mi się rzuciło w oczy. Ale w sumie u niedojrzałych osób jest to klasyka, teksty w stylu 'zostańmy przyjaciółmi', 'jeszcze to sobie wyjaśnimy', bla bla, a tak naprawdę jest to tchórzostwo w czystej postaci, taka ucieczka tylnymi drzwiami.
Bardzo mi przykro, że tak się stało. Trzymaj się i pisz tutaj do nas kiedy tylko będziesz miała potrzebę

Ech Nyanko, przeciez to dokladnie jak u mnie... straszni sa. Nie wiem, moze 'dlugodystansowcy' tak maja? Tez proponowal przyjazn, a teraz nawet sie nie odzywa...

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Malla]

Napisane przez alex1231

Nie wiem, moze 'dlugodystansowcy' tak maja? Tez proponowal przyjazn, a teraz nawet sie nie odzywa...

Ma nową dziewczynę. Utrzymywanie przyjaznych stosunków z byłą, którą porzucił dla nowej, byłoby niezdrowe dla nowego związku i dla Ciebie również. Zresztą... nie łudźmy się, przyjaźń po rozstaniu bardzo rzadko się zdarza. Najczęściej jest to furtka zapasowa dla jednej strony, a głupia nadzieja dla drugiej.

Napisane przez justka3a4

I wiecie co, miałam niedawno chwile zwątpienia, wzięło mnie na płacz i zadawałam sobie pytanie co takiego zrobiłam, że nie wyszło. Ale teraz już jest lepiej, powoli mi przechodzi.

Co on robił, żeby dbać o związek i go rozwijać? Czy realizował konsekwentnie plany, które przed Tobą roztaczał? Jak wyglądały Wasze konflikty?

Napisane przez Barbarella05

Ja nie wiem co mam robić z rodzicami.
Na pewno będzie rozmowa z nimi, a ja po prostu nie wiem, co ja mam im powiedzieć. Będą zwalac winę na mnie, jak zwykle.
Boję się że się rozstana, i matka będzie mnie obwiniala do końca życia.

U Twoich rodziców sprawdzi się tylko wdupiemianie... :/

[alex1231]

Napisane przez Malla

Ma nową dziewczynę. Utrzymywanie przyjaznych stosunków z byłą, którą porzucił dla nowej, byłoby niezdrowe dla nowego związku i dla Ciebie również. Zresztą... nie łudźmy się, przyjaźń po rozstaniu bardzo rzadko się zdarza. Najczęściej jest to furtka zapasowa dla jednej strony, a głupia nadzieja dla drugiej.

Dziewczyna z dnia na dzien. I wiem, że dla kogos kto zostawia wszystko dzieje se wczeniej. Ale mimo wszystko...

Tęsknię za nim. Za normalna rozmową o wszystkim i o wszystkich. Znal kazda jedna rzecz, kazda jedna sytuacje w moim domu... moj tata lezal w szpitalu, mialam dzien przed dwa egzaminy w ciągu jednego dnia, a on akurat w tym czasie sie 'rozmyslil'... do tej pory nie wiem jak ja zdalam te egzaminy...


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Malla]

Twój przyszły partner też będzie wiedział o Tobie wszystko.
I nie zostawi Cię w takim momencie. Ani dla innej. A przynajmniej tego Ci życzę

[alex1231]

Sobie tez tego życzę. Dochodze do wniosku, ze ciezko byc kobieta...
wszystko tak sie przezywa, emocje, hormony, a taki o, ma w dupie to, znalazl nowa pinde i tyle.
I dziękuję Ci Malla za wsparcie. Zawsze piszesz konkretnie i motywujaco

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Shawtty]

Napisane przez alex1231

Sobie tez tego życzę. Dochodze do wniosku, ze ciezko byc kobieta...
wszystko tak sie przezywa, emocje, hormony, a taki o, ma w dupie to, znalazl nowa pinde i tyle.
I dziękuję Ci Malla za wsparcie. Zawsze piszesz konkretnie i motywujaco

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie każda kobieta tak przeżywa, nie każdy facet ma wszystko w dupie. To zależy od człowieka.

Ale ja niestety też tak się przejmuję, szczególnie jeśli mowa o facetach. I też znam ten ból, że ów facet wiedzial o mnie wszystko, a gdy związek się kończy, nie mam do kogo napisać juz z każdą głupotą lub niegłupotą.

Trzymaj się 😘

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz