Kociara z pytaniem do pisarzy.

[Lexie]

Napisane przez Trzy_Ryby

Jeśli nie da się pogodzić zamiłowania do aktywności fizycznej przy jednocześnie spokojnym, podporządkowanym i karnym charakterze to wybieram to drugie.

Da się, tylko że trzeba brać pod uwagę, że pies z dużym zamiłowaniem do ruchu ma to zamiłowanie codziennie - rzadko któremu przeszkadza w tym pora roku czy pogoda, chyba że mowa o wielkim upale, ale i wtedy pozostaje opcja wybiegania psa rano/wieczorem Więc biorąc psa który tego ruchu bardzo potrzebuje trzeba się nastawić na to, że raczej trzeba mu regularnie ruch organizować, bo inaczej może być kłopotliwy. Do psa niestety nie trafi, że akurat dziś nikomu się nie chce z nim iść gdzieś dalej, albo że wyjechałaś na wakacje więc przez dwa tygodnie nie będzie biegania.

[RenWier]

Napisane przez lexie

A mnie się wydaje, że pokutuje taki mit, że labrador to uniwersalna, łatwa rasa I stąd jego duża popularność, szczególnie jako "pies rodzinny", że niby dobry do dzieci itp.
Tymczasem jak widuje labradory na spacerach, to one są totalnie nie ogarnięte przez ich biednych właścicieli, którzy chyba nie rozumieją, że to psy które mają dużo energii którą muszą jakoś rozładować. Poza tym to psy raczej mało delikatne, potrafią staranować innego psa czy człowieka Dlatego do dzieci wydają mi się kiepskie, chyba że starszych.
Te labki które widuję zwykle szarpią się dziko na smyczy, bo tak bardzo, bardzo chcą biegać, a ludzie się je boją spuścić. Labradory są inteligentne, to na pewno, ale czy łatwe... Niekoniecznie, wydaje mi się że trzeba im poświęcić sporo czasu i uwagi, dawać im zadania, pracę (bo inaczej się mogą nudzić i tym samym stawać uciążliwe), ruch bo inaczej mogą niszczyć, skakać dziko po ludziach (choć w przyjaznych zamiarach, to jednak to są duże i dość silne psy) itp. Osobiście bym się chyba nie zdecydowała na laba, a z psami mieszkam już ponad rok i przez ten czas sporo się dokształcałam

No niestety, pokutuje przekonanie, że to pies łatwy w prowadzeniu, bezproblemowy, "ooo, ten do dzieci" i w ogóle o ponadprzeciętnej inteligencji, co sam z siebie taki mądry i doskonale wyuczony.
Moda, szum medialny, popularyzacja, doprowadziła do znacznego i chyba przesadnego zainteresowania rasą, to nie jest pies dla każdego.
Duża część labradorów to psy w typie rasy, w mniejszym lub większym stopniu odbiegająca i eksterierem i psychiką od wzorca rasy, pochodząca z pseudohodowli, fabryczek szczeniąt (coraz częściej spotyka się niestabilne i agresywne labradory) Psy rasowe, mające udokumentowane pochodzenie są w zdecydowanej mniejszości. To zmora nie tylko labradorów, tak się dzieje również z innymi popularnymi rasami.
To psy silne, energiczne, bardzo aktywne, o żywym usposobieniu, bywają nadpobudliwe, w zasadzie też mało delikatne w kontaktach (do małych dzieci absolutnie) epatują taką energią i wylewnością w okazywaniu uczuć, że czasami ciężko nad nimi zapanować. Muszą być odpowiednio szkolone, bo inaczej mogą przysporzyć nie lada problemów.
Spora dawka ruchu i zajęcia umysłowe, to podstawa. Poza tym wszystkożerny, pazerny na jedzenie labek nie jest psem jednego pana, dla niektórych może to nie być komfortowe.
Łagodny i otwarty w stosunku do innych ludzi i zwierząt - to duża zaleta - ale nie predysponuje labka na psa stróżującego.
Jak każda rasa, ma swoje wady i zalety. Labrador dzięki wspaniałemu węchowi i pasji do pracy jest z powodzeniem szkolony do wielu zadań. To bardzo oddany towarzysz, inteligentny, bystry, pojętny, ale to wszystko okupione jest pracą.
-ale my tu nie o labradorach, zdaje się, że nie są brane pod uwagę

Abstrahując już od rasy, to osobniki płci męskiej są nieco większe i mocniej zbudowane od suk. Częściej występuje u nich skłonność do dominacji, ucieczek, suki są bardziej skłonne podporządkować się człowiekowi.
Pewnie każdy, kto decyduje się na psa, analizuje wybór i pod tym kątem.

Każdy pies jest inny. Do człowieka, jako przewodnika psa, należy decydowanie, co jest dla nas i naszego psa najlepsze.

Fajnie byłoby tak optymalnie zsynchronizować opiekuna i psa, i to pd każdym względem.

[zakonna]

labradora odradzam. I autorko niepotrzebnie się irytujesz tym, że odradzam dużego psa. Taki labrador to jest 40 kg dorosłego samca. Pies, który do 3 roku życia ma pstro w głowie. Radzę Ci z dobrego serca i doświadczenia, że duże psy są bardziej kłopotliwe w "użyciu", utrzymaniu a nawet w leczeniu. Wiele leków weterynaryjnych przelicza się na masę ciała. Nie sugeruję, że Twoi rodzice są zniedołężniałymi staruszkami, ale może jednak przyjmiesz rady osób, które mają duże psy i wiedzą "z czym to się je".

[Malla]

Widziałyście taki film z Jennifer Aniston i Owenem Wilsonem o labradorze? Dokładnie tak sobie wyobrażam te psy u przeciętnego właściciela

[tysina]

Zgadzam się w 100% z tym, że duży pies nie koniecznie dla starszych ludzi.
Mam goldena, przez 10 lat nie było problemów. Teraz ma zwyrodnienia kręgosłupa i jest tragedia z pokonaniem 3 schodków, nie wyobrażam sobie jak nawet sprawna fizycznie emerytka miałaby jej pomagać się podnieść.
Zauważ, że teraz rodzice są sprawni fizycznie, a za 10 lat jak już i pies i oni mogą nie domagać, a Ty się przeprowadzisz dalej niż te 100 metrów to co wtedy?
A czemu pies ma być krótkowłosy? Przecież sierść krótka jak się wbija w dywan i tapicerkę to jest o wiele więcej sprzątania niż po takim psie długowłosym?
Ostatnio rozmawiałam z jedną emerytką, właścicielką pudla średniego. Ona mówi, że to jest pies idealny. Sierści nie gubi, z wnuczkami się pobawi, na dłuższy spacer pójdzie też. Jako rytuał już traktują czesanie raz w tygodniu, a 3 razy w roku strzyżenie.

[RenWier]

Napisane przez Malla

Widziałyście taki film z Jennifer Aniston i Owenem Wilsonem o labradorze? Dokładnie tak sobie wyobrażam te psy u przeciętnego właściciela

Ja widziałam i dla mnie beznadziejny to film, gra aktorska lipna, jakieś zniezrozmiałe, rwane zwroty akcji, totalne rozczarowanie, końcówka filmu za to bardzo poruszająca (chociaż tyle)
Księżka zaś to wzruszająca i piękna opowieść - o życiu, tak po prostu o życiu, o przemijaniu, miłości, o mało istotnych (mogłoby sie wydawać) niuansach życia codziennego, książka napisana lekko i z poczuciem humoru. W to wszystko wpleciona jest historia psa, nieznośnego, krnąbrnego, uciążliwego, ale pod wieloma względami wyjątkowego, bo od niego wszystko się zaczęło ...
Film przedstawia Marleya jako kompletnie sfiksowanego szajbusa, niezrównoważonego psychicznie psa, z fobiami i niszczycielskimi zapędami, który demolował i tratował wszystko i wszystkich. Poniekąd pies taki był, sam autor opisuje różne niecodzienne, zwariowane historie z jego udziałem, nazywając go najgorszym psem świata - ale sposób w jaki ukazano problem w filmie jest przerysowany wręcz. Zbyt skupiono się na tym aspekcie, pomijając inne.
Ktoś kto nie ma pojęcia o rasie, a obejrzałby film, mógłby pomysleć, że labrador właśnie taki jest.
Nie, nie podobał mi się.

[Trzy_Ryby]

Ładny diapazon, od mastffa do pudla
Obie rasy odpadają, mastiffy są jednak za duże a pudle, cóż... po prostu nie.

Dziękuję pięknie za rady, dziś umówiłam Mamę na wizytę u behawiorysty, mam nadzieję że uzyska tam konkretne i rzetelne informacje które pomogą jej podjąć decyzję.

[Malla]

o, ciekawy sposób ugryzienia tematu

[KarolinaK]

Oj bardzo fajnie zrobilas. Pochwal sie co doradzi behawiorysta.
A co do pudli to swojego czasu byly praktycznie wszedzie I dlatego pewnie sie “znudzily“. Nie zmiania to jednak faktu ze sa to bardzo madre/inteligetne psy, latwo sie ucza, latwe w ulozeniu wlasnie no i odpowiednio zadbane nadal niejednemu sie podobaja…
Byla tutaj na wizazu jedna wizazanka z pudlem, wstawiala filmiki i sprawaila ze zmianilam calkiem zdanie na temat tych pieskow

[RenWier]

Napisane przez Trzy_Ryby

Ładny diapazon, od mastffa do pudla
Obie rasy odpadają, mastiffy są jednak za duże a pudle, cóż... po prostu nie.

Dziękuję pięknie za rady, dziś umówiłam Mamę na wizytę u behawiorysty, mam nadzieję że uzyska tam konkretne i rzetelne informacje które pomogą jej podjąć decyzję.

Rybko, czekamy zatem na wynik wizyty, ciekawam bardzo, co na to wprawne oko specjalisty.

Swoją drogą, gdyby tak każdy potencjalny właściciel, podejmował tak odpowiedzialne i przemyślane działania odnośnie posiadania psa, to schroniska nie byłyby przepełnione (bo o opustoszałych to raczej nie ma co marzyć)

[Trzy_Ryby]

Byłyśmy dziś u behawiorysty i wybrałyśmy z jego pomocą rasę.
Tatam!
Owczarek szkocki collie.
Pies średniej wielkości i długowłosy ale specjalista twierdzi że to rasa, której przedstawiciel najprawdopodobniej pasować będzie świetnie do pozostałych naszych oczekiwań. Ma być łatwy do ułożenia i nadający się dla początkujących ale przy tym nieufny wobec obcych, pojętny, spokojny i zdyscyplinowany a jednocześnie nadający się do wszelkiej aktywności sportowej.
Podobno może mieć silny instynkt zaganiania i gdy członkowie stada (czyli rodzina) idąc wspólnie zbytnio się rozłazi i rozwleka może delikatnie łapać za pęciny starając się ich zebrać do kupy. Bardzo jestem ciekawa czy tak będzie
Poza tym rasa spodobała się Mamie.

[phony]

Cieszę się z wyboru czyli jednak długowłosy! nnie znam się na owczarkach szkockich ale rzucę tylko dobrą radą- pogadajcie też z właścicielami tych psów i hodowcami zanim kupicie pieska

[KarolinaK]

To sa psy bardzo przywiązanie do właściciela, bardzo szybko sie uczą i sa chętne do nauki. Mieliśmy w psiej szkółce przez jakis czas jednego ale wlasciele zrezygnowali. Nie wiem niestety ile potrzebuje aktywności fizycznej dziennie.
Pomyliłam wiec zdejmuje zdjęcie .

[phony]

Napisane przez KarolinaK

To sa psy bardzo przywiązanie do właściciela, bardzo szybko sie uczą i sa chętne do nauki. Mieliśmy w psiej szkółce przez jakis czas jednego ale wlasciele zrezygnowali. Nie wiem niestety ile potrzebuje aktywności fizycznej dziennie. Wstawiam jedno zdjęcie ze szkółki za szczeniaka z maja 2013. Moj cairn jest pomiędzy collie a owczarkiem. Widać mała łapę
Ale odwoływanie miał najlepsze juz w tym wieku . Collie oczywiście.
A poza tym na zdjęciu Berneńczyk, owczarek niemiecki, huski i nie wiem jak sie nazywa ten owczarek z czarna kufa.

Na zdjęciu nie ma szkockiego collie, jest border collie
Szkocki collie to coś takiego:
http://happy-animal.blog.onet.pl/wp-..._rozia_inn.jpg


a ten z czarną kufą to pewnie owczarek beligjski

[KarolinaK]

Napisane przez phony

Na zdjęciu nie ma szkockiego collie, jest border collie
Szkocki collie to coś takiego:
http://happy-animal.blog.onet.pl/wp-..._rozia_inn.jpg


a ten z czarną kufą to pewnie owczarek beligjski

A faktycznie. Pomyliłam

[phony]

Swoją drogą to Twój brzdąc musi mieć super socjal, skoro sami kumple więksi od niego byli w tym przedszkolu fajnie tak, mój się bardzo boi większych od siebie psów, a jest ich dużo bo to w końcu jamnik

[KarolinaK]

Napisane przez phony

Swoją drogą to Twój brzdąc musi mieć super socjal, skoro sami kumple więksi od niego byli w tym przedszkolu fajnie tak, mój się bardzo boi większych od siebie psów, a jest ich dużo bo to w końcu jamnik

No w szkółce jest zawsze najmniejszy ale to absolutnie mu nie przeszkadza w zabawie bo to uwielbia. A dogaduje sie swietnie z każdym.
A Twoj jamnik boi sie tak sam z siebie czy wcześniej zabranialas mu kontaktu z większymi?
Zawsze kiedy spotykamy wieksze psy to ich właściciele bardzo sie boja ze mojemu krzywdę zrobią a jest tak ze o ile duży pies był prawidłowo socjalizowany to wie jak sie obejść z małym .
Nasza trenerka właśnie ubolewa ze tak mało jest małych psow w grupach bo zwykle ludzi myślą ze nad małym mozna spokojnie zapanować wziąć pod pache i po problemie a to nie o to chodzi. Najważniejsze jest to zeby od szczeniaka przyzwyczajać psa do tych dużych psow jak i małych i nie zabraniać mu kontaktów. My to w szkółce juz od roku . Ale to bardzo lubimy

[phony]

Napisane przez KarolinaK

No w szkółce jest zawsze najmniejszy ale to absolutnie mu nie przeszkadza w zabawie bo to uwielbia. A dogaduje sie swietnie z każdym.
A Twoj jamnik boi sie tak sam z siebie czy wcześniej zabranialas mu kontaktu z większymi?
Zawsze kiedy spotykamy wieksze psy to ich właściciele bardzo sie boja ze mojemu krzywdę zrobią a jest tak ze o ile duży pies był prawidłowo socjalizowany to wie jak sie obejść z małym .
Nasza trenerka właśnie ubolewa ze tak mało jest małych psow w grupach bo zwykle ludzi myślą ze nad małym mozna spokojnie zapanować wziąć pod pache i po problemie a to nie o to chodzi. Najważniejsze jest to zeby od szczeniaka przyzwyczajać psa do tych dużych psow jak i małych i nie zabraniać mu kontaktów. My to w szkółce juz od roku . Ale to bardzo lubimy

Nie, mój od małego miał kontakty z dużymi psami. Nie wiadomo dlaczego się ich boi on ogólnie jest lękliwy, może jak był jeszcze u hodowcy to go nastraszył większy od niego pies, no ale wszystkie szczenięta miały kontakt z tymi samymi dogami niemieckimi i żaden się nie boi poza moim
u mnie nic złego go nie spotkało poza lekkim staranowaniem przez przyjacielskiego labradora ale to staranowanie tylko go utwierdziło w przekonaniu, że duże psy są złe i na nic się zdaje pozwalanie na zapoznawanie się. On nie chce i już jak większy pies jego zdaniem narusza jego przestrzeń osobistą to wpada we wrzask, ogon pod siebie i zwiewa.

To nie mój pierwszy pies ale pierwszy taki histeryk, więc chyba duże znaczenie ma jednak osobowość konkretnego czworonoga

[RenWier]

Napisane przez Trzy_Ryby

Byłyśmy dziś u behawiorysty i wybrałyśmy z jego pomocą rasę.
Tatam!
Owczarek szkocki collie.
(...)

Super!
Bardzo dobry wybór

[Lexie]

Szkockie collie to fajne psy

[inga21]

Napisane przez Trzy_Ryby

Byłyśmy dziś u behawiorysty i wybrałyśmy z jego pomocą rasę.
Tatam!
Owczarek szkocki collie.
Pies średniej wielkości i długowłosy ale specjalista twierdzi że to rasa, której przedstawiciel najprawdopodobniej pasować będzie świetnie do pozostałych naszych oczekiwań. Ma być łatwy do ułożenia i nadający się dla początkujących ale przy tym nieufny wobec obcych, pojętny, spokojny i zdyscyplinowany a jednocześnie nadający się do wszelkiej aktywności sportowej.
Podobno może mieć silny instynkt zaganiania i gdy członkowie stada (czyli rodzina) idąc wspólnie zbytnio się rozłazi i rozwleka może delikatnie łapać za pęciny starając się ich zebrać do kupy. Bardzo jestem ciekawa czy tak będzie
Poza tym rasa spodobała się Mamie.

Szczerze mówiąc po pierwszym poście pomyślałam, że trochę nie wiesz czego chcesz przez tyle informacji i że oczekujesz psa idealnego już, teraz, od szczeniaka. Bardzo mnie zaskoczyłaś tą wizytką u behawiorysty, gratuluję wyboru! No i podejście do tej sprawy zasługuje na pochwałę i to wielką, super że o tym pomyślałaś Szczególnie, że już będziesz wiedziała gdzie się zgłosić z ewentualnymi problemami z psem
A owczarki szkockie są fajne, co prawda rasa nie jest zupełnie dla mnie, bo jak dla mnie mają za mało jakiegoś indywidualnego charakteru, ale na pierwszego psa, który ma się w miarę szybko uczyć są bardzo ok moim zdaniem Znam kilka psów tej rasy i są bardzo plastyczne, jak jest deszcz i człowiek niema ochoty na spacer to one śpią cały dzień, a jak trzeba na dłuższą wycieczkę to dla nich super. Wydaje mi się że większość przedstawicieli rasy chce kontaktu z człowiekiem i to jest priorytetem, gdzie celem innej rasy jest np bieganie, ruch, wyładowanie emocji
Teraz znajdźcie tylko dobrą hodowlę i wybierzcie super szczeniorka

[Lexie]

Fakt, że fajny pomysł z behawiorystą.
Dodam, że chyba owczarki collie są też w wersji krótkowłosej

[inga21]

Napisane przez lexie

Fakt, że fajny pomysł z behawiorystą.
Dodam, że chyba owczarki collie są też w wersji krótkowłosej

'Collie Smooth' Mnie się wersja długowłosa bardziej podoba, ciekawe czy są jakieś różnice w charakterze, czy po prostu to kwestia sierści tylko Nie siedzę w tej rasie za bardzo.
Ten drugi jest fajny :
http://upload.wikimedia.org/wikipedi...lieTri2_wb.jpg
http://www.petpaw.com.au/wp-content/...ie-Smooth1.jpg

[Malla]

Długowłose wydają mi się ładniejsze, ale krótka sierść ma swoje zalety.

[zielono_zimna]

Mi też podobają się bardziej długowłose
Chociaż to nie mój "typ" psa, za wąska paszcza

w każdym razie - danej przygody z nowym członkiem rodziny!

[Lexie]

Też wolę długowłose (ogólnie lubię psy z dłuższą sierścią i myślę, że sprzątania wcale nie ma przy nich więcej - u mnie większym problemem jest nanoszenie do domu piasku na łapach niż gubienie sierści), ale tu wcześniej była mowa o preferowaniu krótkowłosych, więc napisałam

[phony]

Jest spora różnica między collie smooth a collie rough. W charakterze

[inga21]

Napisane przez phony

Jest spora różnica między collie smooth a collie rough. W charakterze

No właśnie się zastanawiałam nad tym Nie siedzę w rasie, mogłabyś mi podać kilka takich głównych cech?

[phony]

Collie smooth jest lepszym wyborem do sportu, jest bardziej energiczny, pobudliwy. Collie rough jest bardziej zdystansowany, nieufnych do obcych, ma bardziej naturę psiego filozofa to tak w skrócie wiadomo, że to i tak głównie kwestia osobowości konkretnego psa. Jednak jeśli ktoś szuka psa aktywnego i ma wybrać między krótkowłosym collie a długowłosym to lepiej jak weźmie pierwszego