Kwestie zawodowe lub te dot. hobby i rozwoju - z perspektywy czasu, czyli czy...

[Pusheen_]

Poszlibyście tą samą drogą zawodową, gdybyście znów mieli wybór, cofając się w czasie o te 10, 15 lub może nawet 20 lat?

Pytam o całokształt ścieżki zawodowej, czyli nie tylko wybór studiów, ale wszystko co zdążyliście zrobić dla kariery czy rozwoju zawodowego, więc wszelkie kursy, studia podyplomowe, własne koszty poniesione dla zdobycia dodatkowych kwalifikacji czy nawet przekłucia hobby czy innej pasji w zarobek?

Czy z perspektywy czasu żałujecie wyboru kierunku studiów czy określonej branży?

Zdarzyło Wam się przebranżowic?

Ile czasu zajęło Wam dojście do dobrego stanowiska w branży, zdobycia satysfakcjonujacej pozycji w karierze?

Zalujecie jakichś decyzji, a może dany wybór był "strzałem w dziesiątkę"?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Nie pracuję w branży związanej ze studiami. Studia były dość szerokie, więc tor nadawała bardziej specjalizacja.
Pracowałam rok "w zawodzie". Nigdy więcej nie zamierzam do tego wracać, z różnych powodów. Głupia byłam, gdy wybierałam specjalizację. Wtedy myślałam, że to najlepszy wybór. No ale, musiałam wybrać na pierwszym roku po dwóch miesiącach studiowania. Człowiek był młody i głupi, w dupie był i gówno widział Teraz specjalizację wybrałabym inną. Też bym nie pracowała w zawodzie, ale lepiej bym się bawiła na studiach No i pewnie miałabym "zaoszczędzony" ten rok, który upłynął mi na pracy w zawodzie. Oraz ten czas późniejszy, który zajęła mi pokrętna droga do obecnej branży.

Moją branżę lubię i nie żałuję, że w niej wylądowałam. Ale gdybym mogła coś zmienić, to pewnie starałabym się wylądować w niej wcześniej. I uniknąć tego rozczarowania, jakim była praca w zawodzie


Studiów jako takich nie żałuję, były ciekawe, poszerzyły horyzonty. Ale specjalizacji już tak. Była nudna jak flaki z olejem, mało potrzebna, a praca po niej jak się okazało wad ma wiele, a zalet w okolicy zera.



Tak, jak pisałam wyżej, przebranżowiłam się.

[aliani]

Pierwsze studia były błędem. Niby wybrane przeze i pode mnie, ale spodziewałam się czegoś innego. Niestety były to studia jednolite, czyli 5 lat i zabierały masę czasu. Plus taki, że poznałam naprawdę fajnych ludzi. Pod tym względem był to najlepszy czas.

Drugi i trzeci kierunek to było już to. Niestety trzeciego, który jest najbardziej pod moją branżę, już nie skończyłam, bo nie dałam rady czasowo.

Ogólnie żałuję tych 5 lat na pierwszym kierunku. Mimo, że cośtam mi dały, to jednak to był okres, w którym miałam najwięcej czasu i siły na edukację i uważam, że jestem przez to bardzo do tyłu w mojej aktualnej branży (mogłabym zarabiać ze 2 razy więcej). Jedyne co mnie pociesza to to, że moje całe życie dorosłe życie uczuciowe i rodzinne na pewno potoczyłoby się zupełnie inaczej, czego sobie nie wyobrażam.

[pempek]

Ja nie żałuje studiów, które skończyłam, choć chciałam studiować zupełnie co innego chciałam prawo, skończyłam na ekonomii. Studia dość szerokie, w czasie kariery zawodowej zmieniałam branże 3 razy.
Teraz pracuje w branży, która lubie, dużo różnych szkoleń i kursów za mną. Moje wykształcenie było dobra bazą, dająca dużo możliwości i jestem bardzo zadowolona z tego co osiągnęłam, dojście do mojego stanowiska zajęło mi jakieś 7 lat i mam nadzieje, ze to nie koniec


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[magbeth]

Studiow nie żałuje, żałuje ze nie wyjechałam z grajdola zaraz po studiach. Byłoby szybciej po prostu, i ze specka i z normalnymi klimatami w pracy i z kursowym dokształcaniem się w moim kierunku.

[SofiaPrunikos]

Ta sama droga bym nie poszła, ale jestem zadowolona ze swojej pracy i branży

Nie pracuje w swoim zawodzie ze studiów, ale same studia wspominam dobrze i cieszę się, że je zrobilam - przydają się jako "posiadanie wykształcenia wyzszego"

Aktualnie pracuję w branży IT, jako manager, zajęło mi 4,5 roku dojście do aktualnej kariery i poziomu wynagrodzenia. Teraz juz skupiam się raczej na life balance niż intensywnym rozwoju

Wysłane z mojego SM-F711B przy użyciu Tapatalka

[kaledonia]

Studiów nie żałuję, choć teraz nie wybrałabym ubezpieczeń jako specjalizacji. Poszłabym bardziej w ekonomię przemysłu lub logistyke.

Wtedy może totalnie nie musiałabym zmieniać pracy i tak długo szukać za granicą.

Wybór studiów był na zasadzie co ja lubię, ale to się nie zawsze pokrywa z zapotrzebowaniem rynku pracy.
Ja nigdy nie myślałam kategoriami o dojściu do dobrego stanowiska pracy, chciałam mieć po prostu pracę stałą, najlepiej bez nadgodzin, od poniedziałku do piątku w widełkach od 6 czy 7 czy 8 do max 16.

"Strzałem w dziesiątkę" to u mnie były nie tyle studia, co uczenie się dodatkowo języków obcych już od podstawówki, poprzez liceum do poziomu angielskiego CAE, bo na studiach to już trochę za późno i nie przyswaja się tak jak za dzieciaka.

[12b24d2a455c078f5629813f5df538e108ef39c5_6556ae3ede293]

Napisane przez kaledonia

Studiów nie żałuję, choć teraz nie wybrałabym ubezpieczeń jako specjalizacji. Poszłabym bardziej w ekonomię przemysłu lub logistyke.

Wtedy może totalnie nie musiałabym zmieniać pracy i tak długo szukać za granicą.

Wybór studiów był na zasadzie co ja lubię, ale to się nie zawsze pokrywa z zapotrzebowaniem rynku pracy.
Ja nigdy nie myślałam kategoriami o dojściu do dobrego stanowiska pracy, chciałam mieć po prostu pracę stałą, najlepiej bez nadgodzin, od poniedziałku do piątku w widełkach od 6 czy 7 czy 8 do max 16.

"Strzałem w dziesiątkę" to u mnie były nie tyle studia, co uczenie się dodatkowo języków obcych już od podstawówki, poprzez liceum do poziomu angielskiego CAE, bo na studiach to już trochę za późno i nie przyswaja się tak jak za dzieciaka.

he?? przesadzasz

ja wybralam studia powiazane z moim hobby, jabym miala 2gi raz wybierac- poszlabym dokladnie na to samo
Zaluje tylko, ze nie moglam wziac udzialu w wymianie studenckiej, bo jej nie bylo nie moglam miec praktyk za granica, bo nie bylo mnie wtedy stac.

[kaledonia]

[1=12b24d2a455c078f5629813 f5df538e108ef39c5_6556ae3 ede293;89200571]he?? przesadzasz

ja wybralam studia powiazane z moim hobby, jabym miala 2gi raz wybierac- poszlabym dokladnie na to samo
Zaluje tylko, ze nie moglam wziac udzialu w wymianie studenckiej, bo jej nie bylo nie moglam miec praktyk za granica, bo nie bylo mnie wtedy stac.[/QUOTE]
U mnie dużo osób nie mogło brać udziału w wymianie studenckiej, bo zwyczajnie nie znali dobrze języka obcego. Do Erasmusa trzeba się było legitymować znajomością. Trochę późno zaczynać naukę języka na studiach w celu wyjazdu na Erasmusa, w rok czy dwa się nie da.

[1e480a74c83b298335abeb19bb62a32399143eb5_629d357241768]

Ja bym zmieniła studia już licencjackie na zaoczne i wcześniej poszła do pracy.

[chimay]

Nic bym nie zmieniła, chociaż moje studia były totalnie nieprzyszłościowe i już w ich trakcie wiedziałam, że nie będzie z nich pożytku. Jednak takie były wtedy czasy, ja byłam taka a nie inna, z masą różnych problemów i przede wszystkim kompletnym brakiem pomysłu zawodowego na siebie, więc gdybanie co bym mogła zrobić inaczej jest bez sensu, bo zakładałoby, że musiałabym być wtedy całkiem inną osobą.

Odmieniło mi się na lepsze w okolicach trzydziestki i wtedy też zdecydowałam o przekwalifikowaniu się na pielęgniarstwo - coś co by mi do głowy nie przyszło, jak miałam 20 lat, a nawet jakby przyszło, to zupełnie bym się do tego wtedy nie nadawała.

Pierwszych studiów nie żałuję, lubiłam mój kierunek, poznałam też fajnych ludzi, w tym moją najlepszą przyjaciółkę, która jest jedną z najważniejszych osób w moim życiu.

[new_me]

Ja pracuje w zawodzie praktycznie od poczatku. Moge powiedzec ze jestem zadowolona ale.. jezeli mialabym sie cofnac, w glowie mialabym tgo co teraz to mysle ze obralabym inna droge, zacisnela zeby zajela czyms bardzo okreslinym i konkretnym - np. medycyna

[jaksy]

Skończyłam studia artystyczne i pracuję w branży kreatywnej, ale skończyłam inny kierunek niż to, czym teraz się zajmuję. Z dzisiejszą wiedzą wybrałabym inny, ale nie żałuję – w tamtym czasie nie miałam nic wspólnego z tym, co teraz robię i nie mogłam tego wiedzieć. Poszłam na studia zgodnie z zainteresowaniami, rozwinęłam się artystycznie i nie uważam tego za zmarnowany czas. Po studiach trochę błądzilam, musiałam się doszkalać, ale w zasadzie robię to cały czas, bo technologie się zmieniają. Po dwóch latach w branży weszłam na kierownicze stanowisko. Teraz zastanawiam się nad zmianą, widzę kilka ścieżek i zobaczymy.
Jedyne czego żałuję to że nie przyłożyłam się do nauki angielskiego. Moi rodzice uważali, że nauka w szkole jest wystarczająca, nie wysyłali mnie na dodatkowe lekcje, a ten angielski w szkole był taki sobie i mi szło tak sobie. Dopiero jak zaczęłam pracować i było mnie stać, zapisałam się na korepetycje, żeby uzupełnić braki.

Wysłane z mojego M2101K9G przy użyciu Tapatalka

[KathyLeonia]

Napisane przez Pusheen_

Poszlibyście tą samą drogą zawodową, gdybyście znów mieli wybór, cofając się w czasie o te 10, 15 lub może nawet 20 lat?

Pytam o całokształt ścieżki zawodowej, czyli nie tylko wybór studiów, ale wszystko co zdążyliście zrobić dla kariery czy rozwoju zawodowego, więc wszelkie kursy, studia podyplomowe, własne koszty poniesione dla zdobycia dodatkowych kwalifikacji czy nawet przekłucia hobby czy innej pasji w zarobek?

Czy z perspektywy czasu żałujecie wyboru kierunku studiów czy określonej branży?

Zdarzyło Wam się przebranżowic?

Ile czasu zajęło Wam dojście do dobrego stanowiska w branży, zdobycia satysfakcjonujacej pozycji w karierze?

Zalujecie jakichś decyzji, a może dany wybór był "strzałem w dziesiątkę"?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

ja poszłam na filologię polską.
nigdy nie pracowałam w zawodzie
odkąd zaczęłam dorabiać w sklepie na studiach, tak poszłam drogą marketingowo-handlową.
z perspektywy czasu nie żałuję wyboru studiów, bo dzięki blogowaniu działam dalej sobie ze słowem pisanym.

[Nuova]

Skończyłam studia medyczne i obecnie zmieniam branże na totalnie inna. Ten zawód to był największy błąd mojego życia, głównie z powodu presji rodziców. Do końca życia będę tego żałować.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[9cf1d31d279bad27b001c12cbf2de6a056fa95f2_6583802d27f04]

Żałuję to może za dużo powiedziane, ale wybrałabym inaczej. Poszłabym zupełnie w inną stronę. Zawód mam w rękach, że tak powiem i to zawsze na plus. Jednak praca z klientem, kiepskie godziny pracy, praca fizyczna i dość obciążająca. Na pewno w miłym otoczeniu, najczęściej w małym zespole, ale kiepskie zarobki, o awansie nie ma mowy. W ramach poprawy zarobków można otworzyć swoją działalność i powalczyć, ale duża konkurencja. Planuje przebranżowienie się.

Na pewno bym chciała znać lepiej języki. Staram się teraz nadrobić, ale idzie opornie. W szkole ta nauka była naturalna, usystematyzowana i nawet na swój sposób przyjemna i nie obciążająca.

Wysłane z mojego CPH1931 przy użyciu Tapatalka

[mikoma]

Nie żałuję ani studiów, ani dalszej ścieżki kształcenia, mimo że wiele osób ostrzegało, że nie dam sobie rady, bo nie mam znajomości, bo coś tam.
Żałuję za to, że zasiedziałam się w jednej pracy "bo zaraz pewnie będę miała dziecko" (no tak zaraz to nie pykło), "bo była pandemia i bez sensu zmieniać". Gdybym wiedziała jak się to wszystko potoczy, to zmieniłabym pracę 3 lata temu.

[747bf32364fc13da37122d49c7e01f75501e8a1a_65540b783ff7c]

Napisane przez Pusheen_

Poszlibyście tą samą drogą zawodową, gdybyście znów mieli wybór, cofając się w czasie o te 10, 15 lub może nawet 20 lat?

Pytam o całokształt ścieżki zawodowej, czyli nie tylko wybór studiów, ale wszystko co zdążyliście zrobić dla kariery czy rozwoju zawodowego, więc wszelkie kursy, studia podyplomowe, własne koszty poniesione dla zdobycia dodatkowych kwalifikacji czy nawet przekłucia hobby czy innej pasji w zarobek?

Czy z perspektywy czasu żałujecie wyboru kierunku studiów czy określonej branży?

Zdarzyło Wam się przebranżowic?

Ile czasu zajęło Wam dojście do dobrego stanowiska w branży, zdobycia satysfakcjonujacej pozycji w karierze?

Zalujecie jakichś decyzji, a może dany wybór był "strzałem w dziesiątkę"?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nic bym nie zmieniła. Na studiach nie zrobiłam kilku rzeczy, które chciałam zrobić - ale było to ode mnie niezależne i żadną swoją decyzją nie mogłam na to wpłynąć. Jestem po filologii, i mimo że nie pracuję w zawodzie - to tego też bym nie zmieniła, bo w branży, w którą celuję, kierunek studiów nie ma większego znaczenia. Tak naprawdę wszystkie decyzje, nawet te nie do końca trafne, doprowadziły mnie zawodowo tu, gdzie jestem teraz, a teraz jestem zadowolona. Może nie z obecnej pracy, ale z tego, że dość łatwo mogę ją zmienić, jeśli nic się nie polepszy

[Pusheen_]

Napisane przez Nuova

Skończyłam studia medyczne i obecnie zmieniam branże na totalnie inna. Ten zawód to był największy błąd mojego życia, głównie z powodu presji rodziców. Do końca życia będę tego żałować.


Sent from my iPhone using Tapatalk

Wow, serio? O_o

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[12b24d2a455c078f5629813f5df538e108ef39c5_6556ae3ede293]

Napisane przez Pusheen_

Wow, serio? O_o

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Co w tym dziwnego??

Sent from my SM-G973F using Tapatalk

[kasiunia788742]

[1=12b24d2a455c078f5629813 f5df538e108ef39c5_6556ae3 ede293;89201324]Co w tym dziwnego??

Sent from my SM-G973F using Tapatalk[/QUOTE]Bo wyobrażenia są takie, że każdy marzy o medycynie (choć studia medyczne =/= medycyna)

Wysłane z mojego SM-G950F przy użyciu Tapatalka

[Pusheen_]

[1=12b24d2a455c078f5629813 f5df538e108ef39c5_6556ae3 ede293;89201324]Co w tym dziwnego??

Sent from my SM-G973F using Tapatalk[/QUOTE]Nic. Tak, z ciekawości pytam.

Zawsze mi sie wydawało, że studia medyczne wymagają sporo wysiłku, czy wręcz poświęcenia, więc takie przebranzowienie pewnie wielu się jawi jako nietypowe.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Nuova]

Napisane przez kasiunia788742

Bo wyobrażenia są takie, że każdy marzy o medycynie (choć studia medyczne =/= medycyna)

Wysłane z mojego SM-G950F przy użyciu Tapatalka

Ja akurat jestem po medycynie, a konkretnie jestem po stomatologii.

Tez się spotkałam z takimi głosami, ze bycie lekarzem to haj lajf, prestiż i hajs - dla mnie to horror. Ale to głównie wynika z tego, ze jestem osoba ze spektrum, która została zdiagnozowana dopiero koło 30stki.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[12b24d2a455c078f5629813f5df538e108ef39c5_6556ae3ede293]

Napisane przez Pusheen_

Nic. Tak, z ciekawości pytam.

Zawsze mi sie wydawało, że studia medyczne wymagają sporo wysiłku, czy wręcz poświęcenia, więc takie przebranzowienie pewnie wielu się jawi jako nietypowe.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

nie wielu ludzi zmienia branze, nic nadzwyczajnego, ty tylko powtarzasz stereotypy

[staska_stasia]

Ja trochę żałuję, że na moich studiach było parcie na konkretne ścieżki kariery: adwokat, radca prawny, w dalszej kolejności aplikacja ogólna i potem zawód sędziego lub prokuratora, a gdzieś w międzyczasie notariusz. O tych zawodach mówiło się bardzo dużo i w sumie każdy, kto kończył studia, wiedział co zrobić, żeby iść w tym kierunku. Natomiast ja ostatnio zaczęłam przyglądać się zawodowi rzecznika patentowego i myślę, że bym się w tym odnalazła, bo jestem gdzieś pomiędzy umysłem ścisłym a humanistycznym, bardzo lubiłam chemię, fizykę, umiem czytać rysunki techniczne (a te rzeczy są wymagane na egzaminie wstępnym). Niestety, omówieniu takiej drogi zawodowej poświęcono tylko kilka minut na studiach, wobec tego on pozostawał gdzieś zawsze poza moim obszarem zainteresowań. O prawie własności intelektualnej nie było w ogóle słowa, nie było takiego przedmiotu. Ponadto, nie mam w rodzinie prawników, więc nie miałam na kogo liczyć w pomocy w doborze takiej drogi życiowej (mama mi odradzała obecny zawód, bo właśnie: brak rodziny w zawodzie, brak znajomości).
Nie sądzę jednak, żebym była w stanie w pełni się przebranżowić. Być może tamten zawód wygląda kusząco z perspektywy "nie robię tego, ale wydaje się ciekawe", natomiast jakbym w tym siedziała to tak ciekawie by już nie było

Czasami myślę, że mogłam też w ogóle wybrać inny kierunek i pójść w języki obce. Niestety, dopiero pod koniec studiów zrozumiałam, że nie jestem językowym tępakiem, moja braki językowe wynikały z kiepskich nauczycieli, a języki łapię dosyć szybko

Tak czy inaczej, podoba mi się to, co robię i raczej tego nie zmienię, ale myśl "co by było gdyby" jest chyba naturalna.

[milka_70]

Napisane przez Nuova

Ja akurat jestem po medycynie, a konkretnie jestem po stomatologii.

Tez się spotkałam z takimi głosami, ze bycie lekarzem to haj lajf, prestiż i hajs - dla mnie to horror. Ale to głównie wynika z tego, ze jestem osoba ze spektrum, która została zdiagnozowana dopiero koło 30stki.


Sent from my iPhone using Tapatalk

Pracujesz w zawodzie?

Wysłane z mojego SM-A515F przy użyciu Tapatalka

[Nuova]

Napisane przez milka_70

Pracujesz w zawodzie?

Wysłane z mojego SM-A515F przy użyciu Tapatalka

Już nie


Sent from my iPhone using Tapatalk

[KathyLeonia]

Napisane przez Nuova

Skończyłam studia medyczne i obecnie zmieniam branże na totalnie inna. Ten zawód to był największy błąd mojego życia, głównie z powodu presji rodziców. Do końca życia będę tego żałować.


Sent from my iPhone using Tapatalk

działanie pod presją jest najgorsze...
dobrze że to zmieniasz i idziesz swoją drogą

[linaya]

Nie żałuję studiów, choć pracuję w innym zawodzie i już parę razy się przekwalifikowywałam.

Gdybym miała wybór, wybrałabym inny kierunek, równie niszowy i niekoniecznie "przyszłościowy", ale za to studiowałabym w innym mieście.

[Pusheen_]

[1=12b24d2a455c078f5629813 f5df538e108ef39c5_6556ae3 ede293;89202099]nie wielu ludzi zmienia branze, nic nadzwyczajnego, ty tylko powtarzasz stereotypy[/QUOTE]Wiadomo .

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz