[taka taka]

pachne dalej Avignon + DV, pieknie pachne, ale chyba mam jakis kryzys, troche malo mnie interesuje to czym i czy w ogole pachne

Napisane przez Sabbath

Kilka z nas tu przeżyło śmierć matki i żadna się nie zabiła. Angel, to nieznaczy, że są takie gruboskórne i niewrażliwe w porównaniu z Tobą. Myślę, że nie do końca przemyslałaś swoja wypowiedź i poniosły Cię emocje.

Tak naprawdę to naturalne, że kiedyś przyjdzie nam stanąć w obliczu tej tragedii i jest to normalne i dobre.
Tak, wiem, teraz dostane po uszach, ale naprawdę szczerze życzę każdej matce, żeby odchodziła ze świadomością, że jej dzieci żyją, są zdrowe i szczesliwe. Nie ma chyba większej tragedii dla matki niż przeżycie własnego dziecka, patrzenie jak umiera.
Naturalna kolej rzeczy jest taka, że dzieci żegnają swoich rodziców i pisanie, że zabiłabyś się w razie takie sytuacji jest dość chisteryczne.
Wiem, że to ból i tragedia, której nie chcemy sobie nawet wyobrażać i rozumiem Twoje emocje, jednak gdybyśmy myśleli w ten sposób ludzkośc wyginęłaby wraz ze śmieracią Ewy (metaforycznie oczywiście).

Angel, w życiu czeka nas wiele tragedii i doprawdy, ta nie jest najgorsza. Niestety. Przykro mi.

a ja rozumiem wypowiedz Angel
byc moze rozumiem ja zupelnie inaczej niz Angel, ale wyobrazam sobie, ze jesli odchodzi od nas ta jedna, jedyna, ukochana i niepowtarzalna osoba i nie ma nikogo innego, kto moglby ja chociaz w czesci zastapic, to takie slowa wydaja mi sie zupelnie uprawnione, sa wyrazem tego, ze nie chcemy bez tej ukochanej osoby zyc
sa chyba rozne stopnie milosci, przywiazania i porozumienia z rodzicami, mnie nigdy z moja mama nie laczyla taka zazylosc, jaka laczy mnie i moja corke, stad wnioskuje, ze bol i reakcje postracie matki moga byc rozne u roznych osob i nie jestesmy w stanie zrozumiec do konca i obiektywnie ocenic emocji i reakcji innych po smierci kogos im bliskiego


ale ja sie ostatnio gadatliwa zrobilam w dodatku wypisuje oczywiste oczywistosci