[WytwornaWanilia]

Niedługo chciałabym dac ten wiersz na konkurs poezji, bo nauczycielka mi zaproponowała, ale nie wiem czy się nada Mile widziana krytyka i szczere opinie..

"Niebagatelna chwila"

A życia marnego ciąg pogłębia świadomość zniewolonej tożsamości,
przed którą ucieka niepowtarzalność mnie.

Próbuję zachować żarzącą się iskrę optymizmu,
Wypośrodkować siebie-między wolnością a zależnością,

Skulona w bieli płatków róży
ulatuję myślami do nieskazitelnego świata

Wolnego od zależności i zniewolenia,
w którym każdy jest niepowtarzalny.

Już widzę, jak nieskazitelny, pojmany kawałek mnie tkwi na uwięzi
i czeka...

Tam, gdzie uczucia i myśli stają się jedną parą
dyktując kroki niezmiennej „formie” człowieka.

Nie ma chaosu znikomej cywilizacji,
Rozdzierającej wewnętrzny głos.

Zapominam o graniu ról w teatrze życia
Powracając do pierwotnego świata przyrody.


A oto ten dzień, pamiętny wieczór, niezapomniana noc.
Po długiej rozmowie z księżycem odchodzę...




Z góry dziękuję za wszelkie rady..

---------- Dopisano o 16:26 ---------- Poprzedni post napisano o 14:28 ----------

I jak się podoba?