Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat...

WytwornaWanilia · 2009-10-22, 15:26

Niedługo chciałabym dac ten wiersz na konkurs poezji, bo nauczycielka mi zaproponowała, ale nie wiem czy się nada

Mile widziana krytyka i szczere opinie..

"Niebagatelna chwila"

A życia marnego ciąg pogłębia świadomość zniewolonej tożsamości,
przed którą ucieka niepowtarzalność mnie.

Próbuję zachować żarzącą się iskrę optymizmu,
Wypośrodkować siebie-między wolnością a zależnością,

Skulona w bieli płatków róży
ulatuję myślami do nieskazitelnego świata

Wolnego od zależności i zniewolenia,
w którym każdy jest niepowtarzalny.

Już widzę, jak nieskazitelny, pojmany kawałek mnie tkwi na uwięzi
i czeka...

Tam, gdzie uczucia i myśli stają się jedną parą
dyktując kroki niezmiennej „formie” człowieka.

Nie ma chaosu znikomej cywilizacji,
Rozdzierającej wewnętrzny głos.

Zapominam o graniu ról w teatrze życia
Powracając do pierwotnego świata przyrody.

A oto ten dzień, pamiętny wieczór, niezapomniana noc.
Po długiej rozmowie z księżycem odchodzę...

Z góry dziękuję za wszelkie rady..

---------- Dopisano o 16:26 ---------- Poprzedni post napisano o 14:28 ----------

I jak się podoba?

Lunitka · 2009-10-22, 20:37

jak dla mnie poszczegolne zwrotki nie maja ze soba zadnego powiazania

_vixen_ · 2009-10-22, 21:32

Ja nie rozumiem, o co w nim chodzi.

Srebrnousta · 2009-10-22, 21:42

Eee... Co poeta miał na myśli?

Jak dla mnie jest stanowczo za dużo wszelkiego rodzaju "ozdobników" i wszystko jest "nieczytelne". Przyjęłaś strasznie dziwny podział na strofy - bez ładu i składu. No i te wielokropki... Po prostu nie.

ufopatka · 2009-10-22, 21:51

Jest skomplikowany ale dla mnie zrozumialy. Mnie sie bardzo podoba i jestem jak najbardziej na tak.

Ratatuj · 2009-10-22, 22:32

Cytat:

Napisane przez ufopatka

Jest skomplikowany ale dla mnie zrozumialy. Mnie sie bardzo podoba i jestem jak najbardziej na tak.

Też jestem na tak

Moim zdaniem każda zwrotka ma powiązanie

A te wielokropki rozumiem,że to zakończenie przemyśleń?

WytwornaWanilia · 2009-10-23, 05:44

Trochę go przerobiłam. Czy teraz jest bardziej zrozumiały?

"Niebagatelna chwila"

A życia marnego ciąg natęża świadomość zniewolonej tożsamości,
przed którą żałośnie chowa się nieprzeciętna częśc mnie.
Usiłuję podtrzymac żarzącą się iskrę nadziei,
Znalezc środek między swobodą a zależnością,
Skulona w bieli płatków róży
ulatuję myślami do nieskazitelnego świata
Wolnego od zależności i zniewolenia,
w którym każdy jest niepowtarzalny.
Dostrzegam, jak doskonały, pojmany kawałek mnie tkwi na uwięzi
i czeka...
Czeka na krok,
Czeka na me posunięcie, jeden niewielki manewr,
Który odmieni bieg,
by znów znalezc się...
Tam, gdzie uczucia i myśli stają się jedną parą
dyktując kroki niezmiennej „formie” człowieka.
Nie ma chaosu znikomej cywilizacji,
Rozdzierającej wewnętrzny głos.
Lecz nie mogę, nie daję rady,
Siedzę TU ..
W obcisłej szacie, z której wyrwac się nie mogę,
chocbym chciała.
Siedzę TU...
Ruchy me ograniczone,
Myśli kontrolowane,

Lecz nawet TU
Choc na chwilę
Zapominam o graniu ról w teatrze życia
Powracając do pierwotnego świata przyrody.
A oto nastał Dzień.

agnesita33 · 2009-10-23, 10:24

Jest super

bluebluesky · 2009-10-23, 11:56

Podoba mi się. Od razu poczułam, że napisałaś to co czujesz. To uważam w sztuce za najważniejsze, być prawdziwym. Miałam 15 lat bardzo dawno temu, ale pamiętam, że czułam się bardzo podobnie.

No i najważniejsze, gratuluję odwagi, wiem, jak ciężko jest się "otwierać" w wierszu, na prawdę, świetna praca.

LeonardaDaVinci · 2009-10-23, 11:58

Jeżeli chodzi o Twój wiersz to biorąc pod uwagę to, że masz 15 lat to całkiem nieźle. A co sądzicie o moim. Napisałam go kiedyś, podczas pobytu w Niemczech

Najokrutniejszy miesiąc to kwiecień. Wywodzi
Z nieżywej ziemi łodygi bzu, miesza
Pamięć i pożądanie, podnieca
Gnuśne korzenie sypiąc ciepły deszcz.
Zima nas otulała i kryła
Ziemię śniegiem łaskawym, karmiła
Maleńkie życie strawą suchych kłączy.
Zaskoczyło nas lato, idąc nad Starnbergersee
Rzęsistym deszczem. Chwila pod kolumnadą
I wyszliśmy na blask słoneczny, do Hofgarten,
Piliśmy kawę i rozmawiali godzinę.
Bin gar keine Russin, stamm’ aus Litauen, echt deutsch.
Kiedy byliśmy dziećmi, w domu arcyksięcia,
Mego kuzyna, brał mnie na saneczki,
A ja się bałam. Mówił tak: Marie,
Trzymaj się, Marie. Pędziliśmy w dół.
O, w górach człowiek czuje się swobodny
Czytam nocami, w zimie jadę na południe.

Srebrnousta · 2009-10-23, 12:09

Cytat:

Napisane przez WytwornaWanilia

Trochę go przerobiłam. Czy teraz jest bardziej zrozumiały?

"Niebagatelna chwila"

A życia marnego ciąg natęża świadomość zniewolonej tożsamości,
przed którą żałośnie chowa się nieprzeciętna częśc mnie.
Usiłuję podtrzymac żarzącą się iskrę nadziei,
Znalezc środek między swobodą a zależnością,
Skulona w bieli płatków róży
ulatuję myślami do nieskazitelnego świata
Wolnego od zależności i zniewolenia,
w którym każdy jest niepowtarzalny.
Dostrzegam, jak doskonały, pojmany kawałek mnie tkwi na uwięzi
i czeka...
Czeka na krok,
Czeka na me posunięcie, jeden niewielki manewr,
Który odmieni bieg,
by znów znalezc się...
Tam, gdzie uczucia i myśli stają się jedną parą
dyktując kroki niezmiennej „formie” człowieka.
Nie ma chaosu znikomej cywilizacji,
Rozdzierającej wewnętrzny głos.
Lecz nie mogę, nie daję rady,
Siedzę TU ..
W obcisłej szacie, z której wyrwac się nie mogę,
chocbym chciała.
Siedzę TU...
Ruchy me ograniczone,
Myśli kontrolowane,

Lecz nawet TU
Choc na chwilę
Zapominam o graniu ról w teatrze życia
Powracając do pierwotnego świata przyrody.
A oto nastał Dzień.

Wybacz, ale w dalszym ciągu kojarzy mi się z grafomańskimi tekstami Comy.

ufopatka · 2009-10-23, 12:52

Cytat:

Napisane przez Srebrnousta

Wybacz, ale w dalszym ciągu kojarzy mi się z grafomańskimi tekstami Comy.

Kazdy ma prawo do wlasnego zdania

Nie znaczy to jednak, ze autorka musi zmienic styl pisania. Droga autorko moze zapytaj nauczycielki co sadzi na ten temat? moze pomoglaby Ci wybrac, poniewaz moim zdaniem obie wersje sa dobre.

---------- Dopisano o 13:52 ---------- Poprzedni post napisano o 13:47 ----------

Cytat:

Napisane przez bluebluesky

Od razu poczułam, że napisałaś to co czujesz. To uważam w sztuce za najważniejsze, być prawdziwym.

Wlasnie, i o to w tym chodzi.

WytwornaWanilia · 2009-10-23, 13:48

Dziękuję za szczere komentarze

Polonistce pokażę tę drugą wersję, mam nadzieję, że jej się spodoba

WytwornaWanilia · 2009-10-23, 17:59

Postanowiłam pokazac Wam jeszcze 3 inne moje wiersze. Chciałam spytac co o nich sądzicie? Co mogę poprawic i ogólnie, czy są tandetne, czy dobre..

Nędzna chwila obecna"

Tu w ciasnym korytarzu napełnionym zmyśleniem,

Niedorzecznością, bujdą, bezsensownym marzeniem.

Gdzie obfitość nieszczerych uśmiechów

Sięga dalece...

Gdzie wiele znacznych, wątłych odruchów,

Gdzie dopomaga kaleka kalece.

Pośród nędznych trudności podmuchów.

Oh ja nieszczęśnik, człowiek szablonowy.

Banalne me problemy,

Trywialne mowy.

Awansujemy?

Nowe stadium!- Krok w stronę końca.

Coraz bliżej słońca,

Coraz bliżej słońca...

"Aby móc"
Chcę kiedyś stanąc na szczycie świata
Z dumą popatrzec w oczy każdemu
I w doświadczenia jak wieszcz bogata
Pokazac drogę zapomnianemu
Tym, co wątpili, w twarz patrzec z dumą
"Tak więc po latach się spotykamy"
Patrzec jak chore bariery runą
I jak otworzą się wieczne bramy
Widziec, że znika ogromna tama
Która wzbierała ludzką głupotę
Co pozrzucała nas na kolana
I żałowaliśmy tego potem
Żeby zanikła bariera lęku
Żeby odwaga ze snu powstała
I by z honorem w blasku i wdzięku
Hymny radości nam odśpiewała
Żeby Wartości wskrzesiła Siła
I postawioła na piedestale
Razem z Miłością, co się przyśniła
Niechby rządziły w odiwecznej chwale

"Iskra"
Natchniony Twym głosem
Dostrzegam kamuflaż,
Już nie zatrzesz śladów
Swego istnienia.
Zaszyty w świątyni
Tkwiący w czeluściach zapomnianych
Zainspirowany głębią słów:
Jam jest meritum,
Jam sedno,
Esencja,
Jam jest przesłanie, wymowa, znaczenie
Jam natura, jednostka, podstawa
A imie me brzmi: człowiek

Agniesia666 · 2009-10-25, 22:55

bardziej podoba mi sie druga wersja tego pierwszego wiersza

Elfir · 2009-10-25, 23:32

Dlaczego zaczynasz od "A ..." - jakoś nie komponuje mi się z resztą zdania.

Malaika85 · 2009-10-28, 15:37

Nie podoba się. Wcale. Stylistycznie - dno. W ogóle nie ma melodii. Powtarzasz słowa. Nie ma rytmu. Używasz udziwnionego języka, właściwie nie wiadomo w jakim celu. No i co w ogóle chcesz tym utworem przekazać. Czy mozesz określić jego gatunek? Wg mnie kompletnie nie nadaje się na konkurs. Ale gratuluję ci pomysłu i odwagi, niewiele osób stać na stworzenie czegokolwiek.

Chodziło mi o wiersz w 1 poście.

magica · 2009-10-30, 19:35

Przesłanie wiersza- ja zrozumiałam i bardzo mi się podoba. Jest to wiersz trudny i dlatego nie dziwię się, że nie każda z Was potrafiła go pojąć. Pierwsza wersja- trochę za dużo udziwnień, czasem trzeba przeczytać parę razy, żeby zrozumieć sens. Druga wersja bardziej zrozumiała. Ogólnie mi się podoba, choć czasem na siłę starasz się pokazać jak bardzo masz bogaty język. Więcej prostoty, a będzie idealnie

Powodzenia

Co do pozostałych wierszy- ogólnie zrobiły na mnie pozytywne wrażenie. Masz zadatki na prawdziwą poetkę, Twoje wiersze nie są o niczym , mają przesłanie, które ładnie ubierasz w słowa.

rapifen · 2009-10-31, 22:22

Niestety jestem zdecydowanie na nie :P

Cytat:

Nie podoba się. Wcale. Stylistycznie - dno. W ogóle nie ma melodii. Powtarzasz słowa. Nie ma rytmu. Używasz udziwnionego języka, właściwie nie wiadomo w jakim celu. No i co w ogóle chcesz tym utworem przekazać. Czy mozesz określić jego gatunek? Wg mnie kompletnie nie nadaje się na konkurs. Ale gratuluję ci pomysłu i odwagi, niewiele osób stać na stworzenie czegokolwiek.

Chodziło mi o wiersz w 1 poście.

Właśnie.

Ćwicz, może coś z tego być

Nadeel · 2009-10-31, 22:32

Bardzo podoba mi sie Twój wiersz w 1 poście. Rozumie całe przesłanie

Śmialo możesz go dac na konkurs, jest świetny.
Gratulacje zdolnosci poetyckich

aldi1174 · 2009-11-01, 00:03

Mnie najbardziej stylistycznie i logicznie

razi wers
"wolnego od ... zniewolenia"

kocurek04 · 2011-03-15, 06:57

Cytat:

Napisane przez WytwornaWanilia

Niedługo chciałabym dac ten wiersz na konkurs poezji, bo nauczycielka mi zaproponowała, ale nie wiem czy się nada

Mile widziana krytyka i szczere opinie..

"Niebagatelna chwila"

A życia marnego ciąg pogłębia świadomość zniewolonej tożsamości,
przed którą ucieka niepowtarzalność mnie.

Próbuję zachować żarzącą się iskrę optymizmu,
Wypośrodkować siebie-między wolnością a zależnością,

Skulona w bieli płatków róży
ulatuję myślami do nieskazitelnego świata

Wolnego od zależności i zniewolenia,
w którym każdy jest niepowtarzalny.

Już widzę, jak nieskazitelny, pojmany kawałek mnie tkwi na uwięzi
i czeka...

Tam, gdzie uczucia i myśli stają się jedną parą
dyktując kroki niezmiennej „formie” człowieka.

Nie ma chaosu znikomej cywilizacji,
Rozdzierającej wewnętrzny głos.

Zapominam o graniu ról w teatrze życia
Powracając do pierwotnego świata przyrody.

A oto ten dzień, pamiętny wieczór, niezapomniana noc.
Po długiej rozmowie z księżycem odchodzę...

A mi sie podoba...nie jest jak inne wiersze oklepany rymami. jest prawdziwy.

dla Autorki

2009-10-22, 15:26	#1
WytwornaWanilia Raczkowanie Zarejestrowany: 2009-06 Wiadomości: 120	Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat... Niedługo chciałabym dac ten wiersz na konkurs poezji, bo nauczycielka mi zaproponowała, ale nie wiem czy się nada Mile widziana krytyka i szczere opinie.. "Niebagatelna chwila" A życia marnego ciąg pogłębia świadomość zniewolonej tożsamości, przed którą ucieka niepowtarzalność mnie. Próbuję zachować żarzącą się iskrę optymizmu, Wypośrodkować siebie-między wolnością a zależnością, Skulona w bieli płatków róży ulatuję myślami do nieskazitelnego świata Wolnego od zależności i zniewolenia, w którym każdy jest niepowtarzalny. Już widzę, jak nieskazitelny, pojmany kawałek mnie tkwi na uwięzi i czeka... Tam, gdzie uczucia i myśli stają się jedną parą dyktując kroki niezmiennej „formie” człowieka. Nie ma chaosu znikomej cywilizacji, Rozdzierającej wewnętrzny głos. Zapominam o graniu ról w teatrze życia Powracając do pierwotnego świata przyrody. A oto ten dzień, pamiętny wieczór, niezapomniana noc. Po długiej rozmowie z księżycem odchodzę... Z góry dziękuję za wszelkie rady.. ---------- Dopisano o 16:26 ---------- Poprzedni post napisano o 14:28 ---------- I jak się podoba? Edytowane przez WytwornaWanilia Czas edycji: 2009-10-22 o 13:55

2009-10-22, 20:37	#2
Lunitka Raczkowanie Zarejestrowany: 2009-09 Lokalizacja: Trójmiasto Wiadomości: 137	Dot.: Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat... jak dla mnie poszczegolne zwrotki nie maja ze soba zadnego powiazania __________________ ''Moda przemija, styl pozostaje'' Coco Chanel Wielkie oszczędzanie książki przeczytane 25/2012

2009-10-22, 21:32	#3
_vixen_ Zakorzenienie Zarejestrowany: 2009-09 Wiadomości: 17 087	Dot.: Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat... Ja nie rozumiem, o co w nim chodzi.

2009-10-22, 21:42	#4
Srebrnousta Wtajemniczenie Zarejestrowany: 2008-11 Lokalizacja: miasto doznań Wiadomości: 2 129	Dot.: Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat... Eee... Co poeta miał na myśli? Jak dla mnie jest stanowczo za dużo wszelkiego rodzaju "ozdobników" i wszystko jest "nieczytelne". Przyjęłaś strasznie dziwny podział na strofy - bez ładu i składu. No i te wielokropki... Po prostu nie. __________________ je t'ai attendu cent ans dans les rues en noir et blanc tu es venu en sifflant

2009-10-22, 21:51	#5
ufopatka Raczkowanie Zarejestrowany: 2006-04 Wiadomości: 68	Dot.: Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat... Jest skomplikowany ale dla mnie zrozumialy. Mnie sie bardzo podoba i jestem jak najbardziej na tak.

2009-10-23, 05:44	#7
WytwornaWanilia Raczkowanie Zarejestrowany: 2009-06 Wiadomości: 120	Dot.: Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat... Trochę go przerobiłam. Czy teraz jest bardziej zrozumiały? "Niebagatelna chwila" A życia marnego ciąg natęża świadomość zniewolonej tożsamości, przed którą żałośnie chowa się nieprzeciętna częśc mnie. Usiłuję podtrzymac żarzącą się iskrę nadziei, Znalezc środek między swobodą a zależnością, Skulona w bieli płatków róży ulatuję myślami do nieskazitelnego świata Wolnego od zależności i zniewolenia, w którym każdy jest niepowtarzalny. Dostrzegam, jak doskonały, pojmany kawałek mnie tkwi na uwięzi i czeka... Czeka na krok, Czeka na me posunięcie, jeden niewielki manewr, Który odmieni bieg, by znów znalezc się... Tam, gdzie uczucia i myśli stają się jedną parą dyktując kroki niezmiennej „formie” człowieka. Nie ma chaosu znikomej cywilizacji, Rozdzierającej wewnętrzny głos. Lecz nie mogę, nie daję rady, Siedzę TU .. W obcisłej szacie, z której wyrwac się nie mogę, chocbym chciała. Siedzę TU... Ruchy me ograniczone, Myśli kontrolowane, Lecz nawet TU Choc na chwilę Zapominam o graniu ról w teatrze życia Powracając do pierwotnego świata przyrody. A oto nastał Dzień.

2009-10-23, 10:24	#8
agnesita33 Przyczajenie Zarejestrowany: 2009-08 Wiadomości: 1	Dot.: Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat... Jest super

2009-10-23, 11:56	#9
bluebluesky Zakorzenienie Zarejestrowany: 2009-09 Wiadomości: 3 573	Dot.: Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat... Podoba mi się. Od razu poczułam, że napisałaś to co czujesz. To uważam w sztuce za najważniejsze, być prawdziwym. Miałam 15 lat bardzo dawno temu, ale pamiętam, że czułam się bardzo podobnie. No i najważniejsze, gratuluję odwagi, wiem, jak ciężko jest się "otwierać" w wierszu, na prawdę, świetna praca.

2009-10-23, 11:58	#10
LeonardaDaVinci Przyczajenie Zarejestrowany: 2009-10 Wiadomości: 12	Dot.: Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat... Jeżeli chodzi o Twój wiersz to biorąc pod uwagę to, że masz 15 lat to całkiem nieźle. A co sądzicie o moim. Napisałam go kiedyś, podczas pobytu w Niemczech Najokrutniejszy miesiąc to kwiecień. Wywodzi Z nieżywej ziemi łodygi bzu, miesza Pamięć i pożądanie, podnieca Gnuśne korzenie sypiąc ciepły deszcz. Zima nas otulała i kryła Ziemię śniegiem łaskawym, karmiła Maleńkie życie strawą suchych kłączy. Zaskoczyło nas lato, idąc nad Starnbergersee Rzęsistym deszczem. Chwila pod kolumnadą I wyszliśmy na blask słoneczny, do Hofgarten, Piliśmy kawę i rozmawiali godzinę. Bin gar keine Russin, stamm’ aus Litauen, echt deutsch. Kiedy byliśmy dziećmi, w domu arcyksięcia, Mego kuzyna, brał mnie na saneczki, A ja się bałam. Mówił tak: Marie, Trzymaj się, Marie. Pędziliśmy w dół. O, w górach człowiek czuje się swobodny Czytam nocami, w zimie jadę na południe.

2009-10-23, 13:48	#13
WytwornaWanilia Raczkowanie Zarejestrowany: 2009-06 Wiadomości: 120	Dot.: Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat... Dziękuję za szczere komentarze Polonistce pokażę tę drugą wersję, mam nadzieję, że jej się spodoba

2009-10-23, 17:59	#14
WytwornaWanilia Raczkowanie Zarejestrowany: 2009-06 Wiadomości: 120	Dot.: Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat... Postanowiłam pokazac Wam jeszcze 3 inne moje wiersze. Chciałam spytac co o nich sądzicie? Co mogę poprawic i ogólnie, czy są tandetne, czy dobre.. Nędzna chwila obecna" Tu w ciasnym korytarzu napełnionym zmyśleniem, Niedorzecznością, bujdą, bezsensownym marzeniem. Gdzie obfitość nieszczerych uśmiechów Sięga dalece... Gdzie wiele znacznych, wątłych odruchów, Gdzie dopomaga kaleka kalece. Pośród nędznych trudności podmuchów. Oh ja nieszczęśnik, człowiek szablonowy. Banalne me problemy, Trywialne mowy. Awansujemy? Nowe stadium!- Krok w stronę końca. Coraz bliżej słońca, Coraz bliżej słońca... "Aby móc" Chcę kiedyś stanąc na szczycie świata Z dumą popatrzec w oczy każdemu I w doświadczenia jak wieszcz bogata Pokazac drogę zapomnianemu Tym, co wątpili, w twarz patrzec z dumą "Tak więc po latach się spotykamy" Patrzec jak chore bariery runą I jak otworzą się wieczne bramy Widziec, że znika ogromna tama Która wzbierała ludzką głupotę Co pozrzucała nas na kolana I żałowaliśmy tego potem Żeby zanikła bariera lęku Żeby odwaga ze snu powstała I by z honorem w blasku i wdzięku Hymny radości nam odśpiewała Żeby Wartości wskrzesiła Siła I postawioła na piedestale Razem z Miłością, co się przyśniła Niechby rządziły w odiwecznej chwale "Iskra" Natchniony Twym głosem Dostrzegam kamuflaż, Już nie zatrzesz śladów Swego istnienia. Zaszyty w świątyni Tkwiący w czeluściach zapomnianych Zainspirowany głębią słów: Jam jest meritum, Jam sedno, Esencja, Jam jest przesłanie, wymowa, znaczenie Jam natura, jednostka, podstawa A imie me brzmi: człowiek Edytowane przez WytwornaWanilia Czas edycji: 2009-10-23 o 18:00

2009-10-25, 22:55	#15
Agniesia666 Lady of Harley-Davidson Zarejestrowany: 2006-12 Wiadomości: 10 081	Dot.: Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat... bardziej podoba mi sie druga wersja tego pierwszego wiersza __________________ wymianka

2009-10-25, 23:32	#16
Elfir Zakorzenienie Zarejestrowany: 2006-07 Lokalizacja: Poznań Wiadomości: 14 836	Dot.: Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat... Dlaczego zaczynasz od "A ..." - jakoś nie komponuje mi się z resztą zdania. __________________ https://wizaz.pl/forum/showthread.ph...story by Elfir * Kiedy stwórca składał ten świat, miał mnóstwo znakomitych pomysłów, jednak uczynienie go zrozumiałym jakoś nie przyszło mu do głowy.** T.Pratchett

2009-10-28, 15:37	#17
Malaika85 Zadomowienie Zarejestrowany: 2008-01 Lokalizacja: Łódź Wiadomości: 1 583	Dot.: Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat... Nie podoba się. Wcale. Stylistycznie - dno. W ogóle nie ma melodii. Powtarzasz słowa. Nie ma rytmu. Używasz udziwnionego języka, właściwie nie wiadomo w jakim celu. No i co w ogóle chcesz tym utworem przekazać. Czy mozesz określić jego gatunek? Wg mnie kompletnie nie nadaje się na konkurs. Ale gratuluję ci pomysłu i odwagi, niewiele osób stać na stworzenie czegokolwiek. Chodziło mi o wiersz w 1 poście. __________________ pij mleko bedziesz wielki

2009-10-30, 19:35	#18
magica Wtajemniczenie Zarejestrowany: 2008-01 Lokalizacja: mój własny świat Wiadomości: 2 222	Dot.: Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat... Przesłanie wiersza- ja zrozumiałam i bardzo mi się podoba. Jest to wiersz trudny i dlatego nie dziwię się, że nie każda z Was potrafiła go pojąć. Pierwsza wersja- trochę za dużo udziwnień, czasem trzeba przeczytać parę razy, żeby zrozumieć sens. Druga wersja bardziej zrozumiała. Ogólnie mi się podoba, choć czasem na siłę starasz się pokazać jak bardzo masz bogaty język. Więcej prostoty, a będzie idealnie Powodzenia Co do pozostałych wierszy- ogólnie zrobiły na mnie pozytywne wrażenie. Masz zadatki na prawdziwą poetkę, Twoje wiersze nie są o niczym , mają przesłanie, które ładnie ubierasz w słowa. __________________ http://pustamiska.pl/ JESTEŚ PIĘKNIEJSZA NIŻ CI SIĘ WYDAJE-klik to słowo(nie "te słowo") bynajmniej=wcale, w ogóle

2009-10-31, 22:32	#20
Nadeel Raczkowanie Zarejestrowany: 2007-01 Lokalizacja: Katowice Wiadomości: 413	Dot.: Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat... Bardzo podoba mi sie Twój wiersz w 1 poście. Rozumie całe przesłanie Śmialo możesz go dac na konkurs, jest świetny. Gratulacje zdolnosci poetyckich

2009-11-01, 00:03	#21
aldi1174 Zadomowienie Zarejestrowany: 2007-01 Lokalizacja: gdzieś między Krakowem a W-wą Wiadomości: 1 034	Dot.: Co sądzicie o moim wierszu? Mam 15 lat... Mnie najbardziej stylistycznie i logicznie razi wers "wolnego od ... zniewolenia"

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)