[Ejniacz]

Napisane przez czarno czarna

Nie rozumiem dzisiejszej mody. Ten kto jest gorszy tak naprawdę jest lepszy. Już tłumaczę o co chodzi.

Moja koleżanka zapomniała zadania i mówi z uśmiechem na twarzy"Ja już pewnie nie znajdę tego zadania. Mam taki bałagan w pokoju że nawet przejść nie idzie". Na to druga koleżanka również z uśmiechem " U ciebie przejść nie idzie a u mnie nawet drzwi nie można otworzyć". A ja na to, czy nie można po prostu posprzątać. Na to znowu ta pierwsza " Ale ja jestem takim leniem że mi się nawet nie chce z łóżka wstać rano".
Chwilę później ja się szczerze przyznałam, że jestem pedantyczna i mam idealny porządek. Na to one " no co ty, chyba zwariowałaś. Na co ci to ?"

Albo gdy była spowiedź to wszyscy mówili " Ja to chyba nie byłem z dwa lata w spowiedzi" , " A ja to wcale do kościoła nie chodzę", " A ja zrobiłam mam tyle grzechów że rozgrzeszenia nie dostanę".
A kto powie gorszą rzecz o sobie ten budzi większe uznanie w oczach innych. Chore. Wychodzi na to ż nikt z mojej klasy nie ma własnego zdania

Nie można. Mnie nie chce się sprzątać i sama czasem rzucę w towarzystwie, że łatwiej do mojego pokoju wrzucić granat i zamknąć drzwi niż posprzątać Nie dziwię się i nie komentuję że ktoś ma idealny porządek i wszystko pod linijkę no i nie chcę tez żeby się ktoś mojego profesjonalnego bałaganu czepiał.

Od razu mówię że nie żyję zatopiona w kurzu i brudzie, mój bałagan dotyczy ubrań, gazet, butów itp. Często myję i zamiatam podłogę i wtedy siłą rzeczy podnoszę wszystkie graty z ziemi aaaale potem one i tak na nią wracają.