[Gosia_14]

Hej,chciałam się pożalić.Mam wrażenie,że moje życie dotychczasowe jest beznadziejne.Studiuję,nig dy z nikim nie byłam,chociaż to akurat teraz drugorzędna sprawa.Starałam się o kogoś jakoś pół roku temu,ale nic nie wyszło. Ma mega kompleksy-duże oczy,duże usta-taki mały potwór.Strasznie niekorzystnie wychodzę na zdjęciach,więc w sumie jak widzę aparat wolę się schować.Interesuję się modą,kosmetykami,ale wiadomo wszystkiego w sobie nie zmienię.Drugi problem dotyczy studiów.Miałam super paczkę,nie rozstawałyśmy się,było świetnie.Teraz wszystkosię rozleciało bez jakiejś kłótni,została mi jedna zaufana osoba.Wiadomo,rozmawiam ze wszystkimi,myślę też że jestem lubiana ale ja lubię miec kogoś bliskiego.Najgorsze jest to,że do jednej koleżanki się bardzo przyzywczaiłam,mogłam nazwac ją przyjaciółką.Na 1 roku ciągły kontakt,rozmowy wielogodzinne po zajęciach,później wspólnej mieszkanie,a zostało tak,że nie potrafiła mi powiedzieć cześć,a nie było żadnej kłótni.Po prostu stałam się nagle konkurencją co do ocen i stopniowo mnie odsuwała od siebie.Chciałam sie przeniesc do innego miasta,więkzego,lepszego, brat tam mieszka,no dużo plusów.Z drugiej strony nie wiem czy nie lepiej zostac i byc z tymi samymi ludźmi do końca studiów.Fajne jest jak potem można wspominać sobie studenckie czasy.Tyle,że na uczelni medycznej jest straszna rywalizacja i wszyscy się zmieniają,potem i tak każdy myśli o sobie a innych ma gdzieś. Nie wiem już co robic ze swoim życiem,nie chce mi się już powoli o nic starac,boczy to przyjaź,miłość,czy nauka wszystko się prędzej czy później psuje