[sylwia01485]

Napisane przez fistaszek24

Pozytywne myślenie to połowa sukcesu. Jak leżałam w szpitalu przed operacją to myślałam, że mam dla kogo żyć, że moje dziecko liczy na mnie. Po operacji diagnoza spadła jak grom z jasnego nieba i też musiałam walczyć cicho w kącie płakałam( nawet teraz ryczę) a na zewnątrz pocieszałam wszystkich, ze musi być dobrze. Mój mąż dużo czyta na temat medycyny i on przeszukał statystyki o moich szansach i mnie podtrzymywał na duchu a uwierzcie mi rozmowy o tym, jak mają żyć jak mnie nie będzie i co maja mi ubrac do trumny były.
Poryczłam się o .

najważniejsze, że już to za Tobą

Napisane przez Czarnulka7891

sylwia,[/B] czyli polecasz? No to ufff Bo trochę sie martwiłam, że nie znacie tej firmy i ze przypadkiem gafę walnęłam

Tak, polecam, bo mają dobre opinie w testach. My mamy teraz taki od 9 kg do 15 kg chyba, ale zostawiam go dla malucha jak podrośnie, a dla H. kupię taki dla starszych dzieci, ale na pewno Romer, innych nie biorę pod uwagę

Napisane przez Crumble

Parsknęłam śmiechem jak to sobie wyobraziłam

U mnie w domu wszyscy też się śmiali, tylko mi nie było do śmiechu, bo to wyglądało jakby moje dziecko postanowiło mnie przestraszyć, robiąc takie "buuu"

Napisane przez Czarnulka7891

Oj Sylwia, doczytałam teraz o wizycie... a raczej o wymiotach szok normalnie...przecież II trymestr na zakręcie, a tu takie rzeczy... jak sie ciesze, ze mi to przeszło...
hehe, ale określenie ufoludek to faktycznie trafne

Ja powoli tracę nadzieję, że się coś zmieni, bo od 6 tyg nie czuję poprawy, a jestem w 13. W pierwszej ciąży było mi niedobrze do połowy, ale wymiotowałam mało, w drugiej było gorzej, bo i mdłości i wymioty skończyły się 3 tyg przed porodem, w 36 tyg ciąży. Najgorsze jest to, że ja nie zwracam posiłków, tylko wymiotuję kilka godzin po jedzeniu kwasem żołądkowym i resztkami strawionymi, a najbardziej mnie mdli nie na czczo, tylko jak cokolwiek zjem lub wypiję.